Πόση ώρα παίζετε κάθε μέρα με το παιδί σας?

καλημερα σε όλους τους γονείς! μόλις έκανα εγγραφή και χαίρομαι πολύ για αυτό...όσον αφορά το θέμα παιχνίδι παιδιού,μου φαίνεται έχω μεγάλο θέμα. έχω μία κορούλα 3 χρονών,και τώρα από Σεπτέμβρη έπιασα δουλειά. πριν,η χαρά μου ήταν να παίζουμε από το πρωί έως το βράδυ,συν βόλτες σε κούνιες, παιδότοπους κα. τώρα αναγκαστικά, σχολάω, πρέπει να μαγειρέψω, να καθαρίσω λίγο, μένει λίγος χρόνος να της αφιερώσω. νιώθω απίστευτα άσχημα, άσε που να πω και την αλήθεια αφού φεύγω από το σπίτι στις 6 το πρωί και γυρνάω 5 το απόγευμα, δεν έχω ούτε την όρεξη για πολλά παιχνίδια..ενώ ήμασταν απίστευτα δεμένες, νιώθω τώρα σαν να έχω μπει στην άκρη, αφού ο άνδρας μου την πάει παιδικό, την γυρνάει σπίτι, την ταίζει, την κοιμίζει..δεν είναι σωστό, το ξέρω, είναι τελείως εγωιστικό αυτό που θα πω, αλλά το νιώθω: ζηλεύω που δεν είμαι εγώ η νούμερο ένα στην ζωή της πια, με λατρεύει βέβαια και μου το λέει 10 φορές την ημέρα, αλλά όταν γυρνάω και λέει "μπαμπά, έλα να ξαπλώσουμε" ή "μπαμπά έλα να μου διαβάσεις παραμυθι", λες και χάνω τον κόσμο μου. έπρεπε να χαίρομαι, το ξέρω, που πια έχει δεθεί παραπάνω τώρα με τον πατέρα της και απαγκιστρώθηκε από εμένα, ντρέπομαι που το λέω, αλλά ζηλεύω...σας κούρασα, εύχομαι κουράγιο και δύναμη σε όλες τις μανούλες, υγεία στα παιδάκια σας, το παν!!!!

χρυσα1973 αν αυτό σε κάνει να νιώσεις καλύτερα σε νιώθω και σε καταλαβαίνω, δεν είσαι η μόνη που νιώθει έτσι.

Λατρεύω τον άντρα μου έχουμε τέλειες σχέσεις χαίρομαι που και η μικρή τον λατρεύει αλλά νιώθω πως πρέπει να είμαι εγώ το νούμερο ένα στη ζωή της κι όταν δείχνει να προτιμήσει το μπαμπά από εμένα τρελλαίνομαι.

Ντρέπομαι κ εγώ που το λέω...και δεν το πολυλέω παραέξω αλλά στο γραφω για να δεις (και να δω) ότι συμβαίνει και σε άλλες μαμάδες!

Εγώ που στα γράφω αυτά είχα και έχω τρελλή αδυναμία στον μπαμπά μου (φυσικά και είμαι και πολύ δεμένη κ με τη μαμά μου αλλά άλλο η αδυναμία) και σκέφτομαι...ολα εδώ πληρώνονται!!!

Εγω ειμαι όλη μέρα κάθε μέρα απο το πρωι μεχρι το βραδυ μαζι τους!ωρες ώρες ευχομαι να δούλευα!δεν μπορω να παω πουθενά μαζι τους!δεν ακούν όλο γκρινιάζουν νοιωθω κουρασμένη θα ήθελα να ειμαι εκει 100% αλλα δεν το μπορω!θα ήθελα λίγο χρόνο κάθε μέρα έστω μιση ώρα μονη μου.μενω μακρυα απο την πόλη,δεν μιλάω με κανέναν ,δεν με αφήνουν τα παιδια μου ουτε δεύτερο μονη μου συνέχεια ζητανε την προσοχή μου!εγω πια δεν εχω την δύναμη!

Τα λατρευω τα παιδια μου ,και απογοητευομαι που δεν μπορω να χαρώ όλο το διαθέσιμο χρόνο που εχω!

ΜΕ ΤΟ ΓΙΟ ΜΟΥ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΟΥ ΜΩΡΟ ΕΧΩ ΠΑΘΙΑΣΤΕΙ.ΟΛΗ ΜΕΡΑ ΑΣΧΟΛΟΥΜΑΙ ΜΑΖΙ ΤΟΥ ΚΑΘΩΣ ΥΠΑΡΧΕΙ Η ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΝΑ ΤΟΝ ΠΑΙΡΝΩ ΜΑΖΙ ΜΟΥ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ.ΥΠΟΛΟΓΙΖΩ ΟΤΙ ΠΑΙΖΟΥΜΕ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ 5 ΩΡΕΣ ΤΗ ΜΕΡΑ ΣΥΝ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΚΛΠ

Λόγω δουλειάς τον βλέπω περίπου δύο ώρες το πρωι και 3 το βράδι. Σ'αυτές τις ώρες, θηλάζουμε, τρώμε, αλλάζουμε, κάνουμε μπανάκι, βόλτα και φυσικά παίζουμε... Οπότε το καθαρό παιχνίδι έχει καθιερωθεί 7-8 κάθε απόγευμα που τα κλείνουμε όλα και παίζουμε οι δυο μας. Ο σύντροφός μου έχει φύγει για τη δουλειά, οπότε μένουμε οι δυο μας. Δυστυχώς δεν είναι πολύ αλλά δεν έχουμε την πολυτέλεια να μην δουλεύω. Προσπαθώ πάντως όταν ασχολούμαι μαζί του, να μην ασχολούμαι με άλλα πράγματα. Είτε τον φροντίζω, είτε παίζουμε. Μου λείπει τ'αγόρι μου...

Νομίζω ότι η πολύωρη, καθημερινή επαφή(3-4 ώρες περίπου) είναι πολύ σημαντική ώστε να δοθούν στο παιδί τα κατάλληλα ερεθίσματα και παραστάσεις. Αυτό βέβαια στην περίπτωση που υπάρχει η πολυτέλεια του ελεύθερου χρόνου λόγω εργασίας...

Συγνωμη αλλα οταν εχεις δυο μικρα παιδια κ δεν εχεις καθολου βοηθεια ολη μερα οχι χρονος δε σου μενει αλλα σερνεσαι απο την κουραση. Εγω ειμαι σπιτι ολη μερα καθοτι δημοσιος υπαλληλος εχω αδεια ανατροφης ακομα. Ο μεγαλος ειναι 32 μηνων κ η μικρη 11. Οταν ειχα μονο το ενα παιδακι ολα ηταν μια χαρα. Εκανα ολες τις δουλειες,βγαιναμε καθε μερα βολτες,κουνιες κτλ. Απο τη στιγμη που ηρθε το δευτερο παιδακι ηρθαν τα πανω κατω στη ζωη ολων. Καταρχην 8 μηνες ειχα να κοιμηθω νυχτα. Η μικρη ξυπνουσε και εκλαιγε χωρις λογο να το πω.... καθε 3,5,7,10,20 λεπτα. Τη μερα ημουν με δυο παιδια μονη στο σπιτι χωρις καμμια μα καμμια βοηθεια εστω για ενα πιατο φαγητο. Ξυπνουσαν τα μικρα στις 9 το πρωι και ωσπου να φαει ο μεγαλος την κρεμα τον φυσικο χυμο το αυγο κ η μικρη τα δικα της,ωσπου να μαζεψω νεροχυτη,να πλυνω τα μπιμπερο γιατι η κουζινα ειχε μαζεψει τσιμπλεκια μου επαιρνε 1,5 με 2 ωρες. Αρα η ωρα εφτανε περιπου 11:30. Επαιζα λιγακι με τον μεγαλο,μαθαμε πολυ νωρις χρωματα αριθμους κ ενα σωρο αλλα πραγματα. Το μεσημερι αντε να τα ταισεις. Η μεγαλος στο καρεκλακι να τρωει κ η μικρη στο δικο της. Να ταιζω ποτε το ενα ποτε το αλλο. Να κλαιει το μικρο να το κραταω στο ενα χερι να το κουναω και το αλλο χερι το κουταλι να προσπαθω να ταισω τον μεγαλο. Στιγμες απειρου καλους. Ωσπου να τα βαλω στα κρεβατια να τα αλλαξω πηγαινε 3 το μεσημερι. Το μικρο ευτυχως κοιμοταν κανενα διωρο. Ο μεγαλος θα σηκωνοταν τουλαχιστον 10 φορες θα ερχοταν κουζινα θα με εκανε να τον κυνηγαω γυρω γυρω στο τραπεζι μεχρι που θα μου ξυπνουσε την μικρη. Οποτε κοιμονται τα μεσημερια προσπαθω να κανω ολες τις δουλειες για να μεινει ελευθερος χρονος για λιγο παιχνιδι το απογευμα. Το χειμωνα κανω ολες μα ολες τις δουλειες το μεσημερι που υπαρχει το νυχτερινο ρευμα αρα δεν ξαπλωνω ποτε !!!!Το καλοκαιρι κανω ολες τις δουλειες αππο τις 11 το βραδυ μεχρι τις 2 τη νυχτα για να εχω χρονο το πρωι για τα παιδια. Μπορει να ειμαι ολη μερα σπιτι αλλα το παιχνιδι ειναι τμηματικο κ λιγοστο. Αντε 2 ωρες το πολυ τη μερα. Φυσικα κ νιωθω απεραντες τυψεις φυσικα κ αισθανομαι πολυ ασχημα φυσικα κ νιωθω ενοχες αλλα δεν μπορω να επεκτεινω τον χρονο απο 24 σε περισσοτερες ωρες τη μερα. Ακομα πρεπει να βρισκω χρονο να πηγαινω ποτε το ενα ποτε το αλλο παιδι αναλλαξ στις κουνιες. Ο αντρας μου μπορει να κανει μπανιο τον μεγαλο να βοηθαει σε καποια πραγματα μπορει να κατανοει οτι κουραζομαι αλλα δεν συμμετεχει ποτε μα ποτε στην ψυχαγωγια των παιδιων. Πολυ σπανια θα παρει τον μεγαλο να τον παει κουνιες μετα απο δικη μου πιεση να κανω μερικες δουλειες. Ζηλευω λοιπον τον Χαρη που σαν πατερας εγραψε ολα αυτα κ στεναχωριεμαι για τα δικα μου παιδια που δεν εχουν τιποτα απο αυτα απο την πλευρα του πατερα τους. Οσο λοιπον χρονο εχω προσπαθω να τον αξιοποιω μαζι τους κ ας εχω φτασει στα ορια της ψυχολογικης κ σωματικης εξαντλησης. Το να βλεπω τα παιδια μου να χαιρονται κ να χαμογελουν ειναι το παν.

Πόσο μα πόσο μα πόσο σε καταλαβαίνω...Περιέγραψες ένα τυπικό μου 24ωρο όταν δεν δούλευα. Τα παιδιά μας έχουν την ίδια περίπου διαφορά ηλικίας. Κ γω μόνη σαν το λεμόνι. Κ μας ο μπαμπάς μας τα ίδια.

Έπαιρνα κ τα 2 παιδιά στην παιδική σέρνοντας το καρότσι κ με τα 2 πάνω σαν το μουλάρι, μιλάμε πατούσα τη γλώσσα μου, συν να τα επιβλέπω, μιλάμε είχα γίνει νευρα κρόσια.

Συν όλα τα υπόλοιπα.

Ναι, όπως έχω ξαναπεί, η κυρία του βιτάμ δεν υπάρχει.

Παρεπιπτόντως να πω πως προ 2ου παιδιού, ναι έπαιζα πολλές ώρες με το 1ο κ δεν ασχολιόμουν καθόλου με δουλειές όταν ήταν ξύπνιο-δεν με άφηνε άλλωστε και δεν ήθελα να το αφήσω να κλαίει.

Είχα ένα πρόγραμμα αναφορικά με τα παιχνίδια-επιλογές που θα΄είχαμε την κάθε μέρα-πχ μπάλες-τουβλάκια, βιβλία/παζλ με γράμματα, παζλ σκέτα κοκ, βόλτες, κ παιχνίδια που τα ενέτασα σε καθημερινές μικροδουλίτσες με μπλα-μπλα κ τραγουδάκια.

Γενικώς κάναμε τα πάντα μαζί, γιατί ήμουν από το πρωί μέχρι το βράδυ μόνη.

Στο δεύτερο καμία σχέση-βλ. ελιάνα-συν θηλασμό μέχρι 4 μηνών συν παλινδρόμηση μέχρι 6 μήνων, μιλάμε καιγόταν ο κ@λος μου...Ρέταρα.

Εμένα η μικρούλα μου είναι 10 μηνών. Έχω ακόμα για 2 μήνες άδεια από τη δουλειά μου, οπότε είμαστε όλη μέρα μαζί. Πάμε βόλτες, μιλάμε, κάνουμε αγκαλίτσες, τραγουδάμε, παίζουμε στο χαλί με τα παιχνίδια της... Ωστόσο, τις ώρες που είμαστε σπίτι και έχω δουλειές (μαγείρεμα, καθάρισμα, πιάτα κλπ), την έχω στο πάρκο με τα παιχνίδια της και παίζει ενώ με βλέπει και της μιλάω. Δε βρίσκω τίποτα κακό σε αυτό και δεν καταλαβαίνω γιατί μερικοί το κατακαρίνουν. Πιστεύω ότι το πάρκο είναι το μόνο μέρος που είναι ασφαλής όταν δε μπορώ να την κυνηγάω και επιπλέον πιστεύω ότι της κάνει καλό να απασχολείται και μόνη της. Και φαντάζομαι όταν με το καλό κάνω κι άλλο παιδάκι θα έχω ακόμα λιγότερο χρόνο. Βέβαια τότε θα έχουν και το ένα το άλλο για παρέα!

δύο με τρεις ώρες σίγουρα προσπαθώ όμως να τα αφήνω και μόνα τους να παίξουν με τα παιχνίδια και την φαντασία τους

Καταρχήν να πω μπράβο σε όλες τις μαμάδες για τις ειλικρινεστατες απαντήσεις. Έχω μια φίλη που μου θύμισε την παραπάνω κοπέλα που έγραψε για τη δυσκολία του να είναι κάποια μόνη όλη μερά με δύο μωρά χωρίς καμμια βοήθεια. Εγώ που εργάζομαι παιζω περισσότερο μαζί τους.. Οι μαμάδες που εργάζονται είναι συνήθως πιο οργανωμένες στο θέμα χρόνου. 

Έχω κάνει το εξής. Δουλεύω κι ένα μέρος του μισθού μου το χαλάω σε καθαρίστρια. Κόβω απο άλλα πράγματα γιαυτό γιατί το θεωρώ σημαντικό και χάσιμο χρόνου και ζωής. Όταν ήταν μωρό η μεγάλη και με ζητούσε διαρκώς τα παρατουσα όλα και καθόμουν μαζί της. Πιστεύω κερδίσαμε πάρα πολλά κατ αυτό τον τρόπο. Ενώ αν ασχολιομουν με τη σκόνη διαρκώς δεν ξέρω τι ακριβώς τι θα κερδίζαμε. Δε σιδερωνω, δε κάνω παντζούρια αυλές τζάμια σκάλες, δεν πλένω χάλια τα στέλνω καθαριστήριο, δε σφουγγάριζω πάρα μόνο όταν είναι χάλια το πάτωμα (δε φοράμε παπούτσια στο σπίτι). Τα μόνα που κάνω είναι μαγείρεμα ανά δύο μέρες, καθάρισμα κουζίνας,(φούρνους, ψυγείο, μπανιέρα, λεπτομέρειες και όλα τα  σχολαστικα τα κανει η κοπέλα)λεκάνες, σφουγγαρισμα σκούπισμα της πλάκας, βάζω μαζεμένα πληντυρια και αλλαγή σεντόνια. Μου τρώει χρόνο το καλοκαίρι να καθαρίζω τα φασολάκια και τις μπάμιες πχ αλλά εχώ βρει μια κυρία στη λαϊκή που της δίνω κάτι παραπάνω(στα 3 ευρώ πχ της δίνω 5 μη φανταστείτε..) και μου τα έχει έτοιμα καθαρισμένα και φρέσκα. Φροντίζω να έχω βάλει όλα μου τα πληντυρια κάνα δυο μέρες πριν έρθει η κοπέλα ώστε να σιδερωθουν όταν έρθει. Δεν έχω παρά πολλά πράγματα στο σπίτι μου και όλα είναι τακτοποιημενα και σε τάξη. Σούπερ μάρκετ πάει ο άντρας μου μια φορά το μήνα κι εγώ μια φορά το μήνα για κρέατα και φρέσκα ψάρια. Εγώ ασχολούμαι κυρίως με τα παιδιά  μου και τη δουλειά μου. Το νοικοκυριό που κάνω είναι το απαραίτητο. Οπότε βρίσκω χρόνο και παίζω σίγουρα ένα 3ωρο τη μέρα στο σύνολο, χώρια το μπάνιο τους το τάισμα τους το νταντεμα τους, η ανατροφή τους, η φροντίδα τους γενικότερα και η βόλτα τους. Αναφέρομαι στο αποκλειστικό παιχνίδι. Χώρις να μας ενοχλησεο κάνεις. Κατεβασμένα κινητά κλειστη η τηλεόραση. Ειμαστε εκεί μαζί. Φυσικά η μεγάλη (γιατί το άλλο είναι μωράκι) παίζει και μόνη της πολύ πλέον αλλά όταν με ζητήσει είμαι εκεί. Κι αν κάνω κάτι εκείνη την ώρα προσπαθώ να την εντάξω σε αυτό. Και της αρέσει. Στο μωρό πλέον έχω αρχίσει και βάζω αποκλειστική ώρα παιχνιδιού γιατί τώρα εχδι αρχίσει να παίζει. Αφιερώνω χρόνο στο καθένα ξεχωριστά και μετά όλες μαζί. Ανάλογα τα κέφια τους, κόβω κίνηση. 

Μάλιστα σκοπεύω μελλοντικά να έχω κοπέλα να τα διαβάζει αν με δυσκολεύουν για να μη γίνω ποτέ η μαμά-δασκάλα. Είναι πολύ επικίνδυνο να ταραχθουν οι σχέσεις μαμάς παιδιού όταν εκείνη κάνει τη δασκάλα. Πολλές μαμάδες από τα νεύρα τους που δε διαβάζουν τα παιδιά τους φθάνουν σε σημείο να μαλώνουν μαζί τους όλη μέρα για μέρες. Εγώ δεν το θέλω αυτό. Να βοηθήσω ναι, να τα διαβάσω όχι. Αυτό το κάνει η δασκάλα. (να σας πω πως είμαι δασκάλα...κι επειδή ξέρω τη διαφορά..... .) βέβαια εξαρτάται το παιδί.. Αλλά κατά κανόνα... 

Οπότε το θέμα παιχνίδι το έχω λυμένο. Περνάμε πολύ χρόνο μαζί, τους κάνω διάφορα κάνουμε ελεύθερο παιχνίδι, τρέχουμε, χορεύουμε, διαδραστικό αλλά κι εκπαιδευτικό μέσω παιχνιδιού, διαβάζουμε παραμύθια, ακούμε μουσική, ζωγραφική, κατασκευές, ρολους κοκ. Χώρια τα θέατρα τα πάρκα οι επισκέψεις  και οι βόλτες.

Στην οργάνωση του παιχνιδιού και σε πολλά ακόμα έχω βοηθηθεί από τη λογοθεραπευτρια της μεγάλης όπου σαν ειδικός με έχει συμβουλεύσει και καθοδηγήσει πολύ ωραία ώστε να έχω ποιοτικό χρόνο με τα παιδιά μου. Βέβαια εξ επαγγέλματος εφοσον συναναστρεφομαι χρονια με τα παιδιά, έχω πάρει feedback από τα ίδια. Σε αυτές τις ηλικίες είναι ζωτικής σημασίας η ανατροφή, η διατροφή και το παιχνίδι. Και καλό ειναι να τα λαμβάνουν όλα αυτά από τους γονείς τους. 

Βεβαια μεγαλώνοντας απαγκιστρωνονται από μόνα τους αλλά εξαρχής ήθελα όσο μπορώ να το χαρώ μαζί τους το παιχνίδι και τα ίδια να το διακόψουν, όχι εγώ να τους το στέρησω...

Ψήφισα 4-5 ωρες. Βεβαια εχω αδεια κ ειμαςτε μαζι ολη τη μερα ετςι κι αλλιως. Ομως δεν ειναι καθαρο παιχνιδι αυτες οι ωρες. Υπολογιζω στο 5ωρο και 1,5 ωρα βολτα η οποια μπορει να ειναι περπατημα που του μιλαω κ τραγουδαω ή βολτα στα μαγαζια. Ομολογώ οτι θαυμάζω τις μαμαδες που αφιερώνουν ποιοτικό χρονο. Εγω ειμαι ολο το 24ωρο αλλα δεν μπορω να πω οτι ολες οι ωρες που περνώ με το παιδι ειναι δημιουργικες. Δεν αναφέρομαι στις ωρες που παιζει μονος τιυ κι εγω κανω δουλιτσες, αυτες ειναι σχετικα λιγες γιατι ο αντρας μου κανει πολλα στο σπίτι. Αλλα γενικα το παιχνιδι με κουράζει. είναι μάλλον μικρός για να παίξει κατευθυνόμενα όποτε ή θα ανακαλύπτει κάτι μόνος του ή θα αφήνει το ένα για να πιαςει το άλλο, έτσι δεν μπορώ να πω ότι παίζουμε. Με καθε ευκαιρια προτιμω να ειμαστε εξω αντι να παίζουμε μεσα. Το μεςα με κουραζει πολυ γιατι σκεφτομαι οτι εχω/θελω να κανω κ αλλα πραγματα. Ενω εξω δεν σκεφτομαι τιποτα. Εκτος απο τις ωρες που κανουμε  κατι με αλληκεπιδραση τυπου παλαμάκια ή  Κούκου τσα, οταν παιζει με τα παιχνίδια του κ δεν αναζητά παρέα συνήθως απλά είναι δίπλα κ διαβάζω κάτι. Είμαι σαν να μην είμαι δηλαδή. Πιο πολύ αλληλεπιδρούμε όταν τριγυρίζει το σπίτι κ εγώ κάνω τις δουλειές κ τον παίρνω από δωμάτιο σε δωμάτιο κ του μιλάω κλπ. Και ακομα κ τωρα που ειναι ενος κ πανω απο 10 κιλα σαν απασχοληση μου ειναι πιο ευκολο να τον εχω αγκαλια κ να περπαταμε στο σπίτι και να του δειχνω πραγματα ή να χορεύουμε με μουσικη,  απο το να προσπαθω να τον απασχολησω παίζοντας. Οι ώρες όμως που ευχαριστιέμαι το παιχνιδι ειναι το βραδυ πριν κοιμηθει, εκεί είμαι αφιερωμένη. Και μέσα στη μέρα μόνο αν δεν υπάρχει κάποια εκκρεμοτητα. αλλιώς, έστω κ ένα άπλυτο ποτήρι να βλέπω, ή κάτι να θέλει τακτοποίηση, αρρωσταίνω με τη ιδεα. ή σκεφτομαι διαφορα τηλεφωνήματα ή αλλες δουλειες που πρέπει να γίνουν κ αγχώνομαι ποτέ θα τα κάνω κ δεν μπορώ να λειτουργησω. 

Δυστυχώς όχι όση ώρα θα επιθυμούσα, καθώς δουλεύω περίπου 9-10 ώρες καθημερινά και δεν έχω την δυνατότητα να παίζω με τον γιο μου όσο θα ήθελα πραγματικά...Το μόνο θετικό είναι ότι δουλεύω πενθήμερο και έχω περισσότερο χρόνο για παιχνίδι μαζί του το Σαββατοκύριακο

Δυστυχώς η δουλειά μου απέχει αρκετή ώρα από το σπίτι μου και αγκάζομαι καθημερινά να φεύγω νωρίς το πρώι και να γυρίζω μετά τις 20:00 στο σπίτι. Οπότε η διαθέσιμη ώρα που έχω για να παίξω με τον γιο μου είναι περιορισμένη. Παρόλα αυτά ακόμα και αυτό το λίγο που έχουμε προσπαθώ να το περνάμε με γέλια και παιχνίδια!