Ξενόγλωσσοι παιδικοί σταθμοί

Θα ήθελα τη γνώμη σας για το θέμα αυτό. Θα στέλνατε τα παιδιά σας σε έναν παιδικό σταθμό που μέσα από το παιχνίδι θα μάθαινε και μία ξένη γλώσσα. Υπάρχουν σταθμοί που η κύρια γλώσσα είναι τα αγγλικά ή τα γαλλικά. Τα αποτελέσματα είναι πραγματικά εντυπωσιακά σε παιδάκια που γνωρίζω. Είναι όμως σωστό από τόσο νωρίς (δηλαδή από τα τρία έτη) ή μπερδεύεται το παιδί? Βρήκα έναν σταθμό στο internet που λέγεται London Kinder Garden και κάνει μεγάλο μέρος του μαθήματος στα αγγλικά. Ξέρετε τίποτα γι αυτό? Ευχαριτώ πολύ.

Και εγω το σκεφτομαι για τη μικρη μας να τη στειλω σε ξενογλωσσο. Εχω δει πολλα παιδακια που απο μικρη ηλικια μιλαν δυο γλωσσες μια χαρα. Βεβαια εμας ειναι λιγο μικρη τωρα, αλλα πιστευω οτι απο τα 2 περιπου ειναι καλα. Το θεμα μου εμενα ειναι οτι επειδη θα ξεκινησει εμας απο 1 ετους παιδικο θα πρεπει να τη στειλω σε κανονικο και αν τη συνεχισω εκει και μετα που θα μεγαλωσει λιγο θα φερνω μια αγγλιδα δυο-τρεις φορες την εβδομαδα να μιλουν αγγλικα. Ξερω παντως οτι μπορεις να πας και στρο ελληνοβρετανικο συμβουλιο να τους ρωτησεις για τους αγγλικους σταθμους.

Αυτό θα κάνεω, αν και θα με ενδιέφερε να μάθω κάτι από μαμάδες. Αλλά νομίζω ότι δεν είναι και πολύ συνηθισμένη επιλογή και αυτό με κάνει επιφυλακτική. Μήπως κάνω λάθος και μπερδευτεί το παιδί?

η δική μου άποψη πάντως είναι ότι εφόσον δεν υπάρχει θέμα διγλωσσίας μέσα στο σπίτι δεν βρίσκω για ποιο λόγο θα πρέπει να βάλω το παιδί μου από τόσο μικρό στην "υποχρέωση" του να είναι εντάξει με τις "ευθύνες" που προκύπτουν απ την εκμάθηση μιας γλώσσας πέραν της μητρικής του.

Πιστεύω ότι τα παιδάκια σε αυτή την ηλικία πρέπει απλά να μάθουν να μην τα κάνουν πάνω τους, ότι η κουζίνα καίει και δεν την πλησιάζουμε και άλλα τέτοια απλοϊκά πραγματάκια...

Αν δλδ μάθει μια δεύτερη γλώσσα μέχρι τα 10 του, που ακριβώς θα του χρησιμεύσει?

Απλά για να την ξέρει? Κι ώσπου να πάει 20 και να τη χρειαστεί σε μια δουλειά (λέμε τώρα) να έχει ξεχάσει τα πάντα?

Πάντως αυτή μου η άποψη για να είμαι ειλικρινής έχει προέλθει από συζήτηση με δασκάλα αγγλικών η οποία ήταν της γνώμης ότι τα παιδάκια πρέπει να μπαίνουν στη διαδικασία της δεύτερης γλώσσας μετά τα 10-11 τους...

η δική μου άποψη πάντως είναι ότι εφόσον δεν υπάρχει θέμα διγλωσσίας μέσα στο σπίτι δεν βρίσκω για ποιο λόγο θα πρέπει να βάλω το παιδί μου από τόσο μικρό στην "υποχρέωση" του να είναι εντάξει με τις "ευθύνες" που προκύπτουν απ την εκμάθηση μιας γλώσσας πέραν της μητρικής του.

Πιστεύω ότι τα παιδάκια σε αυτή την ηλικία πρέπει απλά να μάθουν να μην τα κάνουν πάνω τους, ότι η κουζίνα καίει και δεν την πλησιάζουμε και άλλα τέτοια απλοϊκά πραγματάκια...

 

Αν δλδ μάθει μια δεύτερη γλώσσα μέχρι τα 10 του, που ακριβώς θα του χρησιμεύσει?

Απλά για να την ξέρει? Κι ώσπου να πάει 20 και να τη χρειαστεί σε μια δουλειά (λέμε τώρα) να έχει ξεχάσει τα πάντα?

 

 

Πάντως αυτή μου η άποψη για να είμαι ειλικρινής έχει προέλθει από συζήτηση με δασκάλα αγγλικών η οποία ήταν της γνώμης ότι τα παιδάκια πρέπει να μπαίνουν στη διαδικασία της δεύτερης γλώσσας μετά τα 10-11 τους...

Συμφωνώ απόλυτα ... ας αφήσουμε λίγο τα καμάρια μας να χαρούν την παιδική τους ηλικία, να χορτάσουν το παιχνίδι, να είναι ευτυχισμένα με απλά και καθημερινά πράγματα. Γνώμη μου είναι πως δεν χρειάζεται να περιπλέκουμε τη ζωή τους από τόσο νωρίς ... βλέπω παιδάκια να έρχονται "κουρασμένα" στο δημοτικό σχολείο από τις εξωσχολικές τους δραστηριότητες ...

Εμεις στο σπιτι μιλαμε 2 γλωσσες,(ειμαστε ελληνες του εξωτερικου) ελληνικα εγω και αγγλικα ο πατερας της. Δεν μπερευετε το παιδι απλα το καθηστερησε στην ομιλια δηλ μετα τα 2. Τωρα τα καταλαβαινει ολα, μιλαει περισοτερο ελληνικα (καθως και ο παιδικος).

Οι λεξεις που θεωρει ευκολες για εκεινη της λεει στα αγγλικα. Στον πατερα της απανταει ελληνικα και προσπαθουμε να το σταματησουμε αυτο αλλα ειναι δυσκολο διοτι καμια φορα ο πατερας της ξεχνιετε και της απανταει στα ελληνικα.(μαθαινει και αυτος διοτι στο σπιτι του δεν μιλαγαν ελληνικα)

Παρολα αυτα ειμαστε υπερ το παιδι να μιλαει δυο γλωσσες, και οποτι λενε ειναι πιο ευκολα για αυτα να μαθουν δυο και 3 γλωσσες, μονο το οτι καθηστερει της ομιλια.

Τον Μαιο κλεινει τα 3 και πιστευω κανει το παντα που κανουν τα παιδια της ηλικιας της η γλωσσα δεν την περιοριζει σε τιποτα.

πιστεύω ότι είναι τελείως διαφορετικό το να είναι δίγλωσσο το σπίτι και να μάθει το παιδί δύο γλώσσες απ το να μιλάς ΜΟΝΟ ελληνικά στο παιδί στο σπίτι αλλά να το στέλνεις κάπου έξω να μάθει και αγγλικά παράδειγμα

όταν το σπίτι είναι δίγλωσσο δε μιλάμε για ξένη γλώσσα αλλά για δυο μητρικές γλώσσες...

όταν στέλνεις το παιδί να μάθει αγγλικά κάπου έξω, αυτό δημιουργεί και τις "σχολικές υποχρεώσεις" στο παιδί...

αρχικά ναι μεν θα είναι μόνο τραγουδάκια και λεξούλες αλλά σύντομα θα ενταχθούν στο πρόγραμμα κι εργασίες που το παιδί θα καλείται να κάνει αντί να παίξει...

Γειά σου Μαμά του Ωρίων.

μητρική γλώσσα υπάρχει μόνο μία - όταν υπάρχει διγλωσσία στο σπίτι δεν αλλάζει η μοναδικότητα ή η βαρύτητα της μητρικής γλώσσας, όπως και να χει δεν πλησιάζει τη σημασία αυτής του πατέρα .

όσον αφορά την συγκεκριμένη περίπτωση της ΜαΥα, πιστεύω ότι έχει καθαρά να κάνει

με το τι στόχο έχει ο κάθε γονέας για το παιδί του, τις οικογενειακές συνήθειες και φυσικά τις δυνατότητες του παιδιού.

το τελευταίο θεωρώ το πιο σημαντικό σαν παράγοντα που πρέπει να ληφθεί υπόψη.

παραγοντας των ικανοτήτων του παιδιού -

ένα παιδί που είναι επικοινωνιακό, δηλαδή εκφράζεται είτε λεκτικά είτε με μορφασμούς και εκφράσεις και συναισθήματα, προς τα έξω, αρκετά, θα προσαρμοστεί πολύ πιο εύκολα και με λιγότερες απώλειες, σε ένα περιβάλλον όπως περιγράφεται πιο πάνω.

δεν θα το συνιστούσα, ακόμα και εάν οι δυο άλλοι παράγοντες είναι 100%, εάν το παιδί, είναι αρκετά εσωστρεφές, δεν επικοινωνεί πολύ λεκτικά ή με άλλους τρόπους, κτλ. μιας και μεσα απο μια τέτοια αλλαγή, θα δυσκολευτεί στην ενθάρρυνση να επικοινωνεί περισσότερο με το περιβάλλον, θα αποτελέσει δηλαδή εμπόδιο σε αυτό μια τέτοια αλλαγή.

εάν ο χαρακτήρας του παιδιού το επιτρέπει, τότε, απο κεί και πέρα, μπορεί να γίνει μια δοκιμή, καλό θα ήταν προηγουμένως να έχει υπάρξει μια επαφή με αυτή τη γλώσσα, να έχει ξαναβρεθεί σε τέτοια κατάσταση, πχ επίσκεψη στο εξωτερικό ή συνάντηση με ξενογλωσσα άτομα, για να δούν οι γονείς την αντίδραση του παιδιού.

σε αυτές τις ηλικίες τα παιδιά απορροφούν πολύ γρήγορα.

οι δυο άλλοι παράγοντες πιστεύω ότι είναι προσωπικη επιλογή του καθενός, πολύ σημαντικό είναι να σκεφτούν οι γονείς το μέλλον μιας τέτοιας απόφασης, αρκετά συχνά, μια τέτοια αλλαγή μπορεί να σημαίνει ότι οι ικανότητες στην ομιλία της ελληνικής γλώσσας μπορεί να μειονεκτούν απέναντι σε παιδιά που δεν βρίσκονται σε τέτοιο περιβάλλον.

μπορεί όμως οι γονείς λόγω οικογενειακής κατάστασης να μην δίνουν μεγάλο βάρος σε αυτό.

Αναλόγως πως θα το χειριστούν μπορεί ένα παιδί να το θεωρήσει απολύτως φυσιολογικό ή να νιώσει μειονεκτικά.

Όμως είναι αρκετά πιθανό να νιώσει μειονεκτικά, στα σχολικά του χρόνια εάν πχ μετριούνται οι επιδόσεις του σε σύγκριση με παιδιά που έχουν μεγαλώσει αποκλειστικά με την Ελληνική γλώσσα.

Μετά, αργότερα μπορεί να φανεί ότι είναι πολύ μεγάλο προτέρημα.

Προσωπική μου άποψη, είναι ότι αυτό κάνει ένα παιδί διαφορετικό, αλλά η διαφορετικότητα έχει τα δικά της προτερήματα, μπορεί ένα παιδί να ανακαλύψει περισσότερους "κόσμους" με την έννοια ότι έχει την ευελιξία, να έρθει σε επαφή με περισσότερα και διαφορετικά άτομα, να εργαστεί σε διαφορετικές δουλειές, ή και χώρες κτλ κτλ.

Όμως την εποχή της εφηβείας πχ τα παιδιά θέλουν να ανήκουν κάπου, και θέλουν να ταιριάξουν σε ομάδες. Πρέπει δηλαδή να υπολογιστεί το θέμα αυτό και στο τι δημοτικό γυμνάσιο λύκειο θα πάνε αργότερα.

Δεν θα συνιστούσα δηλαδή, με τίποτα, να πάει τα πρώτα χρόνια σε τέτοιο παιδικό σταθμό, εάν είναι μετά να πάει στο Ελληνικό δημόσιο δημοτικό γυμνάσιο λύκειο....... !

για μένα -

μαμα γερμανίδα μπαμπάς έλληνας, μου μιλούσε γερμανικά ως τα δύο, πηγα ενα χρόνο ελληνικό νηπιαγωγείο, μετά ελληνικο δημόσιο δημοτικό , μετά γερμανική σχολή στο ελληνικό τμήμα γυμνάσιο λύκειο (καποια μαθηματα στα γερμανικά καποια στα ελληνικά, Γερμανικό κ Ελληνικό απολυτήριο+πανελληνιες και δυνατότητα σπουδών στην γερμανία).

τάυτόχρονα απο μωρό, καλύτεροι οικογενειακοί φίλοι ήταν ελληνοαμερικάνοι, και η μητέρα αμερικανίδα, όπου πηγαίναμε καθε μέρα σπίτι τους, μας μιλούσε μόνο αγγλικά, (ήταν δασκάλα σε αγγλικό σχολείο)

και παράλληλα έμαθα και αγγλικά.

Παρόλο που πήγα Ελληνικό νηπιαγωγείο δημοτικό, πάλι ήταν δύσκολο εώς αδύνατο να ταιριάξω με παιδάκια που μιλούσαν μόνο ελληνικά στο σπίτι, και στο δημοτικό ένιωθα εκτός, και σίγουρα ήταν πολύ δύσκολα,

(επίσης βάζω σε αυτό και το ότι ήμουν η πιο μικρή στην τάξη καθώς είμαι γεννημένη Ιανουάριο) και σίγουρα δημιούργησε μια αρνητική πρώτη εντύπωση της κοινωνίας (μιας και το δημοτικό είναι μια πρώτη πιο συνειδητή εντύπωση της κοινωνίας) .

Τωρα όμως, έχω φυσικά αρκετά προτερήματα, σπούδασα γερμανία, εμαθα εκεί την γλώσσα πολύ καλύτερα και σωστά, και τώρα πλεόν μιλάω τρείς γλώσσες με όλα τα προτερήματα που αυτό συνεπάγεται.

Φυσικά αυτό δεν γίνεται χωρίς την απαραίτητη προσπάθεια. Σίγουρα υπάρχουν στιγμές που νιώθω μειονεκτικά και θαυμάζω όσους έχουν την άνεση να μιλούν και να γράφουν μια γλώσσα και την ανεμελιά που αυτό συνοδεύει, και σίγουρα για να είμαι απολυτα ειλικρινής θα νιώθω πολύ πιο άνετα ανάμεσα σε φίλους που είναι και αυτοί δίγλωσσοι/τρίγλωσσοι απο μικροί, μιας και νιώθω ότι με καταλαβαίνουν και ότι δεν θα με δουν περίεργα αν κάνω ή πω κάτι διαφορετικό, ή κομπάζω εκεί που μιλάω.

μαζί με την γλώσσα πάνε και οι διαφορετικές συνήθειες που υπάρχουν και στις εθνικότητες.

μην νομίζετε δηλαδή ότι το μόνο διαφορετικό που θα υπάρχει θα είναι η γλώσσα, εάν το παιδί σας πάει απο την αρχή σε παιδικό σταθμό που έχει άλλη γλώσσα σαν βασική, εκτός της Ελληνικής.

πιστεύω ότι είναι μια απόφαση πολύ σοβαρή την οποία καποιος πρέπει να την ζυγίσει πολύ καλά.

Αν δλδ μάθει μια δεύτερη γλώσσα μέχρι τα 10 του, που ακριβώς θα του χρησιμεύσει?

Απλά για να την ξέρει? Κι ώσπου να πάει 20 και να τη χρειαστεί σε μια δουλειά (λέμε τώρα) να έχει ξεχάσει τα πάντα?

για να μάθεις καλά μια γλώσσα, όχι μόνο πχ τα γραπτά αλλά και στα προφορικά, και να την χρησιμοποιήσεις αργότερα σε δουλειά, πρεπει να την μαθεις νωρίς. είναι αποδεδειγμένο ότι όσο μεγαλώνουμε, τόσο μειώνεται και η ικανότητα μαθησης μιας άλλης γλώσσας. αν θυμάμαι καλά έχει σχέση με το ότι κατα την ανάπτυξη και μάθηση της βασικης γλώσσας, δημιουγούνται και φτιάχνονται οι αντίστοιχες περιοχές του εγκεφάλου.

η γλώσσα αν την μαθει ένα παιδί σε μικρή ηλικία και έχει επαφή για πολλά χρονια, πάνω απο 3-4, πριν την ηλικία των 10 ετών, κατα την γνώμη μου δεν την ξεχνάει. μπορεί να μην μπορεί να την μιλήσει όταν είναι 12 ετών άνετα, αλλά μετα απο δυο εβδομάδες στην αντίστοιχη χώρα, θα ξέρει την γλώσσα, πολύ καλύτερα, και θα την χρησιμοποιεί ενστικτωδώς και με προφορά πολύ καλύτερη απο ότι ένα παιδί που θα μαθει την γλώσσα σε μεταγενέστερη ηλικία.

Παραδειγμα είναι ότι χωρίς κανένα μαθημα ιδιεταίρων στα αγγλικά, μόνο ένα καλοκαίρι νομίζω πολύ βασικά πράγματα, στις απολυτήριες, πήρα βαθμό 19-20, κυριως εξαιτίας και των προφορικών.

Σε περίπτωση εργασίας όπου συνήθως πολύ μεγάλο ρόλο παίζει η προφορική ικανότητα θα προτιμηθεί άτομο του οποίου η ομιλία είναι αντίστοιχη των γραπτών γνώσεων του ή και καλύτερη των γραπτών γνώσεων, κάτι που συνήθως δεν ισχύει, στην περίπτωση που καποιος μαθαίνει αργότερα μια γλώσσα.

( θα προτιμηθεί η προφορικη ικανότητα - εκτός και αν προκειται να κανεις μεταφράσεις σε γραφείο - για το λόγο του ότι , προφορικά, αν πεις κατι λαθος δε διορθώνεται, ενώ γραπτώς έχεις πάντα το χρόνο να διορθώσεις κάτι αν κάνεις λαθάκια. Προφορικά όχι, και δημιουργείται εντύπωση ότι δεν ξέρεις την γλώσσα παρόλο που μπορεί πχ να έχεις άριστες γνώσεις στα γραπτά - )

στην δική μου περίπτωση που είχα επαφή με αγγλίδα δασκάλα (η μαμά αυτή που αναφέρω πιο πάνω) μέσω παιχνιδιού, κάθε μέρα απο μισή ώρα ας πούμε, απο τότε που γεννήθηκα μέχρι την ηλικία της 3ης δημοτικού, αυτό με βοήθησε στο να ξέρω πολύ καλά αγγλικά σε σημείο του να με ρωτάνε άγγλοι αμερικάνοι που τα ξέρω τόσο καλά.

είμαι σίγουρη ότι αυτό, δεν με εμπόδισε στο ποσο καλά ελληνικά ξέρω, και πάντα απολάμβανα την επαφή με αυτή την γλώσσα.

με εμπόδισε πχ το γεγονός ότι η μητέρα μου μετά τα δυο μου μιλούσε ελληνικά σπαστά, κάτι που με έκανε να μάθω λαθος τα ελληνικά και να έχω τεράστιο πρόβλημα στο γυμνάσιο και λύκειο! (μπαμπάς πολύ λίγο ομιλητικός οπότε στο σπίτι μόνο αυτά ακουγα! μαντέψτε τι είναι τα κοκκιναγούλια! )

απο την εμπειρία μου λοιπόν, πιστεύω ότι πιο μεγάλο πρόβλημα γενικώς και συναισθηματικό και γνωσιακό, δημιουργείται απο το αν η μητέρα δεν μιλει την μητρική της γλώσσα, στα παιδιά και μιλά σε άλλη γλώσσα.

βασικό λοιπον είναι να γίνει ένα σχέδιο και να μην υπάρχει μπέρδεμα στους στόχους.

με λίγα λόγια, πήγαινε το σε αυτό το σταθμό, εάν έχεις σκοπό να το πας και δημοτικό (κ γυμνάσιο κτλ κτλ) σε σχολείο τέτοιο. ή αν ήταν η μητρική του γλώσσα.

αν όχι, θα ήμουν πολύ διστακτική και σκεπτική. Δεν είναι φυσικά οτι θα προκληθεί ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ, αλλά, δεν απλώς πρέπει να υπάρχει καποια αιτιολογία για να γίνει αυτη η αλλαγή που να δικαιολογεί του να μπείτε στην φάση μιας τέτοιας αλλαγής = 2 αλλαγές

1- προσαρμογή σε σταθμό

2 - προσαρμογή σε σταθμό και σε νέα γλώσσα,

με όσα αυτό συνεπάγεται.

αυτά,

ελπίζω να βοήθησα αντί να μπερδέψω με όλα αυτά.

Εμεις ηρθαμε στην Αμερικη πριν 1.5 χρονο και θα επιστρεψουμε το καλοκαιρι. Στειλαμε τον μικρο στο παιδικο σταθμο (αμερικανικο). Μιλαει αρκετα καλα αγγλικα αλλα τα Ελληνικα του δεν τα εχει καθαρισει ακομη. Βλεπω ομως και αλλα παιδακια στην ιδια ηλικια που δεν ακουν δευτερη γλωσσα και εχουν το ιδιο "προβλημα". Στην Ελλαδα θα τον συνεχισω αγγλικα. Με την αδελφη του εχει αρχισει να μιλαει αγγλικα και μεσα στο σπιτι.

Την κορη μου της εστειλα αγγλικα στην Ελλαδα οταν πηγαινε νηπιο. Η κορη μου μιλουσε καθαρα τα Ελληνικα απο πολυ πολυ μικρη και στο νηπιο ηξερε ηδη να διαβαζει Ελληνικα οποτε η επιλογη μου ηταν μονοδρομος και δεν το εχω μετανοιωσει αφου ετυχε να ερθουμε στην Αμερικη και βρηκε ελαχιστες δυσκολιες σε σχεδη με αλλο παιδακι.

Γενικα ομως δεν ξερω γιατι τα σπρωχνουμε απο μικρα σε ξενη γλωσσα... μηπως για να βγαλουμε το αχτι μας? Μηπως για να μπουμε στο ματι της γειτονισας? Η επειδη θελουμε το παιδι μας να μαθει καλα μια ξενη γλωσσα?

Μαρία σε ευχαριστούμε για άλλη μια φορά για τη συνδρομή σου

Για μένα πάντως ήταν πολύ σημαντικά όλα όσα διάβασα και ανακάλυψα ότι ενστικτοδώς για το δικό μου παιδί θα έπρατα σωστά αν και μάλλον αυτό που όριζα σαν αιτιολογία ήταν λάθος

Καλησπέρα σας.

θα ήθελα τη βοήθεια σας. Γνώρίζει κανείς να προτείνει ξενόγλωσσους παιδικούς σταθμούς σε περιοχές κοντά στη Ραφήνα?