Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

Διακοπή κύησης ή όχι ??


demi

Recommended Posts

Γραφω αυτο το μηνυμα κυριως σε ολα τα κοριτσια που μπηκαν στο διλλημα να κανουν αποξεση γιατι η αμνιοπαρακεντηση η οι εξετασεις τους δειξαν σοβαρο προβλημα του βρεφους...

 

στην κλειστη μικρη κοινωνια οπου ζω ηταν κοινο μυστικο...πριν 35 χρονια γεννηθηκε ενα βρεφος με πολλαπλα σοβαρα κινητικα και νοητικα προβληματα..αν ζουσε ως τα 3 θα ηταν "θαυμα"..

ο πατερας δεν το εκλεισε σε ιδρυμα και δουλευε μερα νυχτα(μαζι με τον πατερα μου)για να του παρεχει την μαμα αποκλειστικα στο σπιτι..

μετα ηρθε και ενα υγιεστατο κοριτσακι που δεν γελασε ποτε στη ζωη του..ΓΙΑΤΙ υπηρχε το αλλο παιδι σπιτι του οποιου η κατασταση πραγματικα ηταν τραγικη..παρτυ ποτε,εξοδους ελαχιστες και ενα βλεματακι παντα θλιμμενο..

οι γονεις ζωντανοι νεκροι νοικιασαν ενα σπιτι μακρια στην ακρη του χωριου γιατι το παιδι ουρλιαζε.Δεν πηγαν ποτε στην κυριολεξια ομως ΠΟΤΕ ουτε σε μια ταβερνα,ουτε σε μια κοινωνικη εκδηλωση ΠΟΥΘΕΝΑ..

οταν τελειωσα φυσικοθεραπεια ο πατερας του παιδιου παρακαλεσε τον πατερα μου εχεμυθα να παω να βοηθησω οσο μπορω...

πηγα..αντικρυσα την κολαση επι γης..δεν θελω να μπω σε λεπτομερειες..προσπαθησα πολυ..παρα πολυ..Η κατασταση ηταν οτι πιο δυσκολο ειχα δει ξανα στη ζωη μου..

τους τελευταιους μηνες ο πατερας του παιδιου ερχοταν παντα με αιματα στη δουλεια..τους χτυπουσε..δεν μπορουσε κανεις να το πλησιασει..

σημερα στα 35 του πεθανε..οι γονεις το λατρευαν ..ειχαν επιλεξει να το κρατησουν και το θελαν εστω και σε αυτην την κατασταση ΖΩΝΤΑΝΟ..

ΗΡΩΕς ΣΤΗΝ ΚΥΡΙΟΛΕΞΙΑ οι γονεις..δεν ηθελα να παρω θεση αλλα συγχωρεστε με κοριτσια μου..Ο θεος ας με συγχωρεσει αλλα δεν θα μπορουσα να ζησω ετσι..δεν θελω να ζησω ετσι..Κανεις ανθρωπος να μην περασει αυτο που περνουσε αυτη η οικογενεια..

οταν ερθει η ωρα του διλληματος ας τα σκεφτουμε ολα..

τραγωδια για τους γονεις..τραγωδια για το παιδι ..δεν ηταν ζωη αυτη..ο κολαση του Δαντη ηταν..

βαθια σεβομενη το πενθος των γονιων..βαθεια σεβομενη τον αγγελο που εφυγε..

Δεν ξερω θαθελα να ακουσω την γνωμη σας,γιατι διαβαζω χρονια εδω μεσα κοριτσια που θρηνουν για την πολυ δυσκολη αποφαση που πηραν..αναρωτιουνται αν εκαναν σωστα.δεν κρινω κανεναν .σεβομαι ολες τις αποφασεις..ΑΛΛΑ ειναι πολυ δυσκολο...δεν μπορειτε να φανταστειτε ποσο μονο αν το δειτε και το ζησετε πραγμα που δεν θελω κανενας εστω και να το δει..

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


  • Απαντήσεις 462
  • Πρώτη δημ/ση
  • Τελευταία Απάντηση

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Demi τραγικη η ιστορια,δεν εχω λογια..........

Δεν ξερω,τι να πω ειναι απο τις περιπτωσεις που δεν υπαρχουν λογια.

Πιστευω ομως οτι ειναι μεγαλη ευθυνη να φερεις ενα παιδι στον κοσμο με τετοια προβληματα εφοσον το ξερεις οτι θα γεννηθει ετσι με διαφορα και σοβαρα θεματα υγειας.

Δεν θελω να κρινω κανεναν γιατι δεν ειμαι σε θεση να το κανω,απλα σκεφτομαι οτι ενα παιδι ετσι παιδευεται για ολη του την ζωη,και φυσικα οι γονεις και τα αδερφια.

Απλα τετοιες καταστασεις ειναι καταδικασμενες και ξερεις οτι μια μερα τον ημερων θα σου πεθανει και ζεις με αυτο.

Πραγματικα τραγικο για αυτους τους γονεις που βιωσαν ολον αυτο τον γολγοθα και για το παιδι που παιδευοταν ολα αυτα τα χρονια.

Link to comment
Share on other sites

Η κατάσταση πάρα πολύ δύσκολη αλλά και η απόφαση δυσκολότερη,βεβαια πριν 35 χρόνια δεν υπήρχαν οι εξετάσεις και οι υπέηχοι που υπάρχου σήμερα αλλά σε μια παρόμοια περιπτωση δεν ξέρω αν θα είχα τη δύναμη και το θάρρος(γιατί χρειάζεται πολύ κουράγιο) να συνεχίσω ή να σταματήσω την κύηση.Τα θερμά μου συλληπητήρια για την απώλεια ενός αγγέλου που ίσως τώρα να βρήκε τον δρόμο του.

Δήμητρα

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

anatrixiasa.εχω κανει διακοπη κυησης.οσο κι αν πονεσε δεν θα το αντεχα να ταλαιπωρειται το παιδακι μου ετσι.για εμενα δεν με νοιαζει του αφιερωνω το ειναι μου ολο...εαν ομως πεθαινα εγω πρωτη ποιος θα το φροντιζε??ας αναπαυθει η ψυχουλα του

Link to comment
Share on other sites

ειναι απο τις καταστασεις που δεν υπαρχουν λογια ουτε και αισθηματα για να το περιγραψεις. με την απλη λογικη απλα το αρνεισαι ωστοσο στη ζωη δεν ειναι ολα απλη λογικη...για την ακριβεια τα περισσοτερα δεν ειναι......

έχω δύο δωράκια

UDcLp3.png euQwp3.png

Link to comment
Share on other sites

Όντως ανατριχιαστικό!! Ας είναι αναπαυμένος εκεί που είναι και απαλλαγμένος από όλα αυτά που τον ταλαιπωρούσαν τόσο στη ζωη...

Δεν ξέρω αν θα μπορούσα να αντέξω κατι τέτοιο ούτε εγώ. Και δεν είναι ότι χάνεις μόνο το ένα παιδι που έχει το πρόβλημα το κινητικό αλλά και το άλλο που σκεφτείτε την ψυχολογία του με όλα αυτά που θα έζησε. Πιθανον να του εκδηλωθεί ψυχολογικό πρόβλημα στο μέλλον...

Σε αντίστοιχη συζήτηση που έιχα κάποτε με τον άντρα μου πιστευει πως αν ήταν στο χέρι του δεν θα το έριχνε. Εγώ παντως δεν είμαι τόσο δυνατή για να το αντέξω. Εδώ άρρωστος με γρίπη είναι ένας στην οικογένεια και είναι αρρωστο όλο το σπίτι, πόσο μάλλον να είναι μόνιμη κατάσταση και κάθε μερα να ξυπνάς με το άγχος οτι μπορεί και να το χάσεις.

Γολγοθάς πραγματικά....

Link to comment
Share on other sites

Δεν υπάρχουν οι λέξεις για να περιγράψουν αυτή την κατάσταση....

 

Θεέ μου φύλαγε...

 

Επιλογή τους και αγώνας τους....

 

Τώρα?

 

Ας ευχηθούμε ένα καλό ταξίδι στον άγγελο που αφού έφτασε στα όρια της αγιοσύνης τους δικούς του έφυγε για να αναλάβει την προστασία τους ψηλά εκεί στον έβδομο ουρανό...

Η Αγάπη ρωτά τη Φιλία :

"τι κάνεις εκεί ανόητη?"

και η Φιλία της απαντά:

"Κάνω να γελούν αυτούς που εσύ κάνεις να δακρύζουν"..

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

αν και ο δικος μου αντρας ηταν τοσο δυνατος ωστε να το κρατησουμε κατα 80% θα το κρατουσα

δεν μπορω να κρινω καμμια τετοια αποφαση... απλα σκεφτομαι το κοριτσακι που ηρθε μετα, αν το ρωτουσαν τι θα ελεγε ? αραγε ποσα τραυματα θα εχει απο αυτην την αποφαση? ισως τελικα ''εσωσαν'' μια ζωη και κατεστρεψαν αλλες 3...........? το καλο αυτου του παιδιου ποιο ηταν τελικα??τι χαρηκε απο τη ''ζωη'' που εζησε?:( ο θεος ας αναπαυσει την ψυχη του κ ας βρει εκει επανω οτι δεν ειχε εδω.

age.png

το παιδι σου δεν ειναι η συνεχεια της ζωης σου,

ειναι η αφετηρια της δικης του ζωης!

Link to comment
Share on other sites

ειναι σιγουρα ενα \μεγαλο θεμα το να εχεις ενα τετοιο ιδιετερο παιδι

για αυτο και δεν εβαλα ενα μεγαλυτερο ποσοστο η δεν ειπα οτι θα το κρατουσα σιγουρα

 

αλλα το να εχεις στηριξη απο τον αντρα σου ειναι μεγαλο θεμα θα μετρουσα τα υπερ και τα κατα και αναλογα θα επρατα

ενα παιδι τωρα ακριβως σαν αυτο που περιγραφεις δεν θα ηθελα να το φερω στον κοσμο οχι μονο γιατι θα ταλαιπωρουσε εμενα αλλα κυριως των εαυτο του

 

 

αν το μωρο τωρα π.χειχε αυτισμο αν ειχα την στηριξη του αντρα μου θα το κρατουσα και θα σκεφτομουν να κρατησω και ενα παιδι με συνδρομο dawn δεν ξερο για αλλα πιο σπανια συνδρομα αλλα μονο με την στηριξη του αντρα μου

Η οικογενοια μου ειναι ολη μου η ζωη

 

328e.jpg328ep3.png

Link to comment
Share on other sites

δεν μπορω να κρινω καμμια τετοια αποφαση... απλα σκεφτομαι το κοριτσακι που ηρθε μετα, αν το ρωτουσαν τι θα ελεγε ? αραγε ποσα τραυματα θα εχει απο αυτην την αποφαση? ισως τελικα ''εσωσαν'' μια ζωη και κατεστρεψαν αλλες 3...........? το καλο αυτου του παιδιου ποιο ηταν τελικα??τι χαρηκε απο τη ''ζωη'' που εζησε?:( ο θεος ας αναπαυσει την ψυχη του κ ας βρει εκει επανω οτι δεν ειχε εδω.

 

Θα συμφωνήσω απόλυτα! Να προσθέσω επίσης ότι υπάρχουν παρόμοιες περιπτώσεις που τα παιδιά ζουν πιο πολύ από τους γονείς και το πραγματικό δράμα αρχίζει όταν χάσουν αυτούς που τους συντηρούν (γονείς τους). Ο Θεός να φυλάει! είναι τόσο μα τόσο άδικο να γεννιέται ένα παιδάκι άρρωστο!

Link to comment
Share on other sites

με τις παραπάνω λογικές θα μου επιτρέψετε να πω πως οι γονείς άριστα μπορούν να το "ρίξουν"-"σκοτώσουν" όταν το φέρουν στη ζωή και αξιολογήσουν το μέγεθος της αναπηρίας και τις δικές τους δυνάμεις...

αντιφατικό δε βρίσκετε;:(

945076uyzon4w470.gif

"Τί ωφελείται ο άνθρωπος εάν κερδίσει τον κόσμο όλο και χάσει την ψυχή του;"

Link to comment
Share on other sites

με τις παραπάνω λογικές θα μου επιτρέψετε να πω πως οι γονείς άριστα μπορούν να το "ρίξουν"-"σκοτώσουν" όταν το φέρουν στη ζωή και αξιολογήσουν το μέγεθος της αναπηρίας και τις δικές τους δυνάμεις...

αντιφατικό δε βρίσκετε;:(

 

Υπαρχουν ανθρωποι που δεν θελουν να κανουν πχ προγεννετικες εξετασεις (κυριως στην Αμερικη,καποιοι συντηρητικοι θρησκοληπτοι)γιατι λενε πως ο,τι και να εχει το παιδι ,ειναι καλοδεχουμενο.Επισης,υπαρχουν πολλοι που ζητανε να υιοθετησουν παιδια με ειδικες αναγκες.Σεβομαι και θαυμαζω οσους απο αυτους το κανουν ενσυνειδητα (που στην παραπανω ιστορια ,δεν νομιζω η επιλογη να εγινε εν γνωση των γονιων,εξου και το οτι ειχαν απομονωθει απο τον υπολοιπο κοσμο με οτι συνεπαγεται αυτο για την ψυχικη αναπτυξη της κορης τους και οχι μονο).Εγω ,δεν θα ειχα την δυναμη να μεγαλωσω ενα παιδι με τοσα προβληματα.

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

απλα σκεφτομαι το κοριτσακι που ηρθε μετα, αν το ρωτουσαν τι θα ελεγε ? αραγε ποσα τραυματα θα εχει απο αυτην την αποφαση? ισως τελικα ''εσωσαν'' μια ζωη και κατεστρεψαν αλλες 3...........? το καλο αυτου του παιδιου ποιο ηταν τελικα??τι χαρηκε απο τη ''ζωη'' που εζησε?:( ο θεος ας αναπαυσει την ψυχη του κ ας βρει εκει επανω οτι δεν ειχε εδω.

 

και'γω εκείνο το κοριτσάκι σκέφτηκα....

κάθως επίσης τι γολγοθά θα περνούσε και αν έφευγαν οι γονείς πριν από το αγόρι...

rQGhp3.png
Link to comment
Share on other sites

πραγματικα δεν ξερω αν οι γονεις γνωριζαν πριν γεννηθει το παιδι..μιλαμε περιπου για το 1974..και εγω δεν ρωτησα ποτε γιατι ειναι ερωτησεις που κανουν ΤΖΙΖ και η μανα δεν μου αφησε ποτε τετοιο δικαιωμα...

το προστατευε απο ολα και απο ολους..αξιοθαυμαστη γυναικα..ΜΑΝΑ πραγματικα αξια θαυμασμου.

μας ηθελαν στην κηδεια..πρωτη φορα ανοιγει το σπιτι της..στις 4 θα παμε..ειλικρινα θρηνει αυτη η γυναικα και θελω τοσο πολυ να βρω λογια παρηγοριας να της πω..

δεν τολμω να πω πως ξεκουραστηκε το παιδι γιατι για αυτην την μανα που προσφερε τοσα πολλα θα ηταν προσβολη..

Link to comment
Share on other sites

Πάντως ας μην ξεχνάμε ότι πριν 35 χρόνια δεν υπήρχαν όλα αυτά τα μηχανήματα και όλοι αυτοί οι προγεννητικοί έλεγχοι, οπότε μπορεί να μην ήταν τόσο επιλογή των γονιών η γέννηση του, με την έννοια που είναι επιλογή κάποιου γονιού που κάνει εξετάσεις και βρίσκει κάποιο πρόβλημα και το κρατάει, στις μέρες μας...

 

Δεν μπορώ να πω αν θα το κρατούσα ή θα το έριχνα αν έβλεπα κάτι στις εξετάσεις όσο ήμουν έγκυος. Είναι πολύ υποθετικό και μόνο αν το ζήσεις μπορείς να πάρεις απόφαση-κανείς να μη χρειάζεται να την πάρει...

 

Με όλο το σεβασμό προς το θέμα της κοπέλας, εκείνο που μου τριβελίζει το μυαλό αυτόν το καιρό-μάλλον λόγω δεύτερης εγκυμοσύνης και μιας το πρώτο μου παιδάκι γεννήθηκε υγιές-είναι τι κάνεις στην περίπτωση που το δεύτερο γεννιέται με κάποιο σύνδρομο ή κάτι άλλο που δε φάνηκε στις εξετάσεις σε όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης...(μη μου πείτε ότι όλα φαίνονται). Θα μου πεις "μαζεύεις τις δυνάμεις σου και πορεύεσαι", αλλά εγώ, όσο εγωιστικό και αν ακούγεται, σε αυτή τη φάση, το πρώτο παιδί σκέφτομαι μόνο, τι θα κάνω αν γεννηθεί το δεύτερο με κάποιο πρόβλημα...

 

Συλληπητήρια στην οικογένεια που έχασε τον άνθρωπο της, το παιδί της...

EukOp3.png 

Link to comment
Share on other sites

Τεράστιο θέμα αυτό και πάρα πολύ δύσκολο. Όλες οι απόψεις είναι δεκτές και σωστές, ο καθένας παίρνει τις αποφάσεις του. Μπήκα στη διαδικασία να σκεφτώ τί θα έκανα, όταν ετοιμαζόμουν να πάω για την αυχενική στο πρώτο μου παιδάκι. Ήταν πολύ δύσκολη έστω και η υποθετική απόφαση. Ωστόσο, μπορώ να πω οτι η απόφαση ήταν ίσως πιο απλή στο δεύτερο παιδάκι μου, γιατί εκεί ήμουν πιο απόλυτη. Δεν μου φταίει σε τίποτα το πρώτο μου παιδί να σηκώνει ένα σταυρό που δεν είναι δικός του, να μην περάσει όμορφα παιδικά χρόνια και να κουβαλάει ένα βάρος όταν εγώ θα πεθάνω. Οπότε για εμένα η απόφαση ήταν ξεκάθαρη. Ευτυχώς δεν χρειάστηκε να την πάρω και ευχαριστώ το Θεό με όλη μου τη δύναμη που όλα πήγαν καλά και στα 2 μου παιδάκια. Δεν θα ξεχάσω ποτέ σε μία συνέντευξη, έναν γονιό που είχε ένα παιδί σαν την περίπτωση που συζητάμε, ο οποίος είπε οτι αν κάποια στιγμή νιώθει οτι πλησιάζει η ώρα του να πεθάνει, θα σκοτώσει το παιδί του και μετά θα αυτοκτονήσει, γιατί τί θα απογίνει αυτό το παιδί μόνο του? Είναι δυνατόν να το φορτώσει στο άλλο του το παιδί?

Με σημάδεψε αυτή η δήλωση από τότε.

Link to comment
Share on other sites

με τις παραπάνω λογικές θα μου επιτρέψετε να πω πως οι γονείς άριστα μπορούν να το "ρίξουν"-"σκοτώσουν" όταν το φέρουν στη ζωή και αξιολογήσουν το μέγεθος της αναπηρίας και τις δικές τους δυνάμεις...

αντιφατικό δε βρίσκετε;:(

 

Θα μου επιτρέψεις να μη συμφωνήσω..Είναι άλλο να ρίχνεις το παιδί όσο είναι στην κοιλιά και άλλο όταν γεννηθεί και το σκοτώσεις αφού δεις αν είναι υγιές ή όχι...Αν ήταν δε θα υπήρχε ο προγεννητικός έλεγχος και θα περιμέναμε να γεννήσουμε και μετά να το σκοτώσουμε όλοι μας.... Άλλωστε και ο νόμος μέχρι 24η βδομάδα σου επιτρέπει να το ρίξεις. Από εκεί και πέρα είναι άλλο θέμα...

 

Εκτός και αν δεν κατάλαβα τι λες.

EukOp3.png 

Link to comment
Share on other sites

 

Με όλο το σεβασμό προς το θέμα της κοπέλας, εκείνο που μου τριβελίζει το μυαλό αυτόν το καιρό-μάλλον λόγω δεύτερης εγκυμοσύνης και μιας το πρώτο μου παιδάκι γεννήθηκε υγιές-είναι τι κάνεις στην περίπτωση που το δεύτερο γεννιέται με κάποιο σύνδρομο ή κάτι άλλο που δε φάνηκε στις εξετάσεις σε όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης...(μη μου πείτε ότι όλα φαίνονται). Θα μου πεις "μαζεύεις τις δυνάμεις σου και πορεύεσαι", αλλά εγώ, όσο εγωιστικό και αν ακούγεται, σε αυτή τη φάση, το πρώτο παιδί σκέφτομαι μόνο, τι θα κάνω αν γεννηθεί το δεύτερο με κάποιο πρόβλημα...

 

Συλληπητήρια στην οικογένεια που έχασε τον άνθρωπο της, το παιδί της...

 

Babystar, θεωρώ οτι είναι τελείως διαφορετικό το να έχουν φανεί όλα καλά και τελικά να υπάρξει κάποιο πρόβλημα όταν γεννηθεί. Σε αυτή την περίπτωση το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να αγαπήσεις το δεύτερο παιδάκι σου με όλη σου τη δύναμη και να βάλεις τα δυνατά σου να το κάνεις ευτυχισμένο, προσπαθώντας ταυτοχρόνως να χαρίσεις μία όσο το δυνατό φυσιολογική ζωή στο πρώτο σου παιδάκι.

Link to comment
Share on other sites

Τεράστιο θέμα αυτό και πάρα πολύ δύσκολο. Όλες οι απόψεις είναι δεκτές και σωστές, ο καθένας παίρνει τις αποφάσεις του. Μπήκα στη διαδικασία να σκεφτώ τί θα έκανα, όταν ετοιμαζόμουν να πάω για την αυχενική στο πρώτο μου παιδάκι. Ήταν πολύ δύσκολη έστω και η υποθετική απόφαση. Ωστόσο, μπορώ να πω οτι η απόφαση ήταν ίσως πιο απλή στο δεύτερο παιδάκι μου, γιατί εκεί ήμουν πιο απόλυτη. Δεν μου φταίει σε τίποτα το πρώτο μου παιδί να σηκώνει ένα σταυρό που δεν είναι δικός του, να μην περάσει όμορφα παιδικά χρόνια και να κουβαλάει ένα βάρος όταν εγώ θα πεθάνω. Οπότε για εμένα η απόφαση ήταν ξεκάθαρη.

 

Αυτό σκέφτομαι κι εγώ πλέον για τη δεύτερη εγκυμοσύνη μου, ενώ στην πρώτη ήταν διαφορετικά. Τώρα το πρώτο σκέφτομαι...

EukOp3.png 

Link to comment
Share on other sites

Θα μου επιτρέψεις να μη συμφωνήσω..Είναι άλλο να ρίχνεις το παιδί όσο είναι στην κοιλιά και άλλο όταν γεννηθεί και το σκοτώσεις αφού δεις αν είναι υγιές ή όχι...Αν ήταν δε θα υπήρχε ο προγεννητικός έλεγχος και θα περιμέναμε να γεννήσουμε και μετά να το σκοτώσουμε όλοι μας.... Άλλωστε και ο νόμος μέχρι 24η βδομάδα σου επιτρέπει να το ρίξεις. Από εκεί και πέρα είναι άλλο θέμα...

 

Εκτός και αν δεν κατάλαβα τι λες.

 

Συμφωνω 100% με τη babystar. Δεν συγκρίνεται το ένα με το άλλο. Ασχέτως του τί λέει ο νόμος. Είναι το ίδιο να έχεις γεννήσει το παιδί σου και να το έχεις κρατήσει στην αγκαλιά σου?

Link to comment
Share on other sites

Babystar, θεωρώ οτι είναι τελείως διαφορετικό το να έχουν φανεί όλα καλά και τελικά να υπάρξει κάποιο πρόβλημα όταν γεννηθεί. Σε αυτή την περίπτωση το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να αγαπήσεις το δεύτερο παιδάκι σου με όλη σου τη δύναμη και να βάλεις τα δυνατά σου να το κάνεις ευτυχισμένο, προσπαθώντας ταυτοχρόνως να χαρίσεις μία όσο το δυνατό φυσιολογική ζωή στο πρώτο σου παιδάκι.

 

Σίγουρα είναι διαφορετικό να μη φανεί κάτι, αλλά και αν φανεί, σκέφτεσαι το πρώτο ή το δεύτερο που θα φέρεις στον κόσμο??Θεέ μου, πονοκεφάλιασα και μόνο που το σκέφτομαι η εγκυμονούσα!

EukOp3.png 

Link to comment
Share on other sites

Σίγουρα είναι διαφορετικό να μη φανεί κάτι, αλλά και αν φανεί, σκέφτεσαι το πρώτο ή το δεύτερο που θα φέρεις στον κόσμο??Θεέ μου, πονοκεφάλιασα και μόνο που το σκέφτομαι η εγκυμονούσα!

 

ξουτ ξουτ!!! μην διαβαζεις τετοια πραγματα εσυ!!!:wink:

ουτε να τα σκεφτεσαι...:rolleyes:

με το καλο το νινι σου

age.png

το παιδι σου δεν ειναι η συνεχεια της ζωης σου,

ειναι η αφετηρια της δικης του ζωης!

Link to comment
Share on other sites

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...