Αξίζει να σώσω τον γάμο μου?

Καλησπέρα! Εδώ και 10 μέρες ζω έναν εφιάλτη. Είμαι παντρεμένη 6 χρόνια και έχω μια κόρη 6 ετών. Ο γάμος μου στηριζόταν και στηρίζεται σε λεπτές ισορροπίες. Ο άνδρας μου δεν είναι κακός άνθρωπος, αλλά έχει τρομερές ανασφάλειες και δεν μπορεί να ελέγξει τον θυμό του - έχει πρόβλημα συμπεριφοράς. Έχει υπάρξει βίαιος κατά καιρούς στο παρελθόν ( πιο πολύ με ψυχολογική και λεκτική βία, παρά σωματική), αλλά πάντα έδινα τόπο και ευκαρίες.

Πριν από 6 μήνες είχα ζητήσει από συνάδελφο να μου φέρει από ένα ταξίδι στο εξωτερικό ένα μπουκάλι κρασί για να το πιούμε με τον σύζυγο κάποιο βράδυ. Το κρασί συνέπεσε να το φέρει ο συνάδελφος όταν ο άνδρας μου ήταν εκτός αθηνών, και έτσι το πήγα σπίτι και το έβαλα στο μπαρ...Δεν του το είπα, για να το κάνω έκπληξη!

Οάνδρα μους όμως είναι παθολογικά ζηλιάρης και όλη την περίοδο ποθ έλειπε πίστευε ότι εγώ γκομενίζω - και αν δεν το πίστευε, τουλάχιστον με πίεζε με διάφορα σχόλια.

Βδομάδες μετά όταν ανακάλυψε το κρασί, του είπα ψέματα ότι το βρήκα στο σπίτι όταν έκανα γενική...Φοβήθηκα να του πω την αλήθεια....

Έδω και 10 μέρες το ανακάλυψε διαβάζοντας τα μηνύματα στο κινητό μου...Και άνοιξαν οι ασκοί του αιόλου....

Πήρε την αδερφή μου, την μάνα μου, τον συνάδελφο..με έκανε ρεζίλι, έσπασε το κρασί μπροστά στο παιδί, με κατηγόρησε ότι τον απάτησα...με έδιωξε με το παιδί από το σπίτι...

Και 2 μέρες μετά μου ζήτησε να γυρίσω...και καλά να προσπαθήσουμε, αλλα΄την προσπάθεια την εννοεί μόνο από μένα...

Πώς να του αποδείξω ότι δεν είμαι ελέφαντας?

Τον αγαπώ, ξέρω ότι δεν είναι κακός, αλλά....έχει πρόβλημα συμπεριφοράς...

Του έχω πει να πάμε σε ψυχολόγο να μιλήσει, το έχω θέση σαν όρο..γιατί πιστεύω ότι δεν μπορεί μόνος του να αλλάξει...

Αξίζει όμως να το προσπαθήσω...???

Καλησπέρα! Εδώ και 10 μέρες ζω έναν εφιάλτη. Είμαι παντρεμένη 6 χρόνια και έχω μια κόρη 6 ετών. Ο γάμος μου στηριζόταν και στηρίζεται σε λεπτές ισορροπίες. Ο άνδρας μου δεν είναι κακός άνθρωπος, αλλά έχει τρομερές ανασφάλειες και δεν μπορεί να ελέγξει τον θυμό του - έχει πρόβλημα συμπεριφοράς. Έχει υπάρξει βίαιος κατά καιρούς στο παρελθόν ( πιο πολύ με ψυχολογική και λεκτική βία, παρά σωματική), αλλά πάντα έδινα τόπο και ευκαρίες.

Πριν από 6 μήνες είχα ζητήσει από συνάδελφο να μου φέρει από ένα ταξίδι στο εξωτερικό ένα μπουκάλι κρασί για να το πιούμε με τον σύζυγο κάποιο βράδυ. Το κρασί συνέπεσε να το φέρει ο συνάδελφος όταν ο άνδρας μου ήταν εκτός αθηνών, και έτσι το πήγα σπίτι και το έβαλα στο μπαρ...Δεν του το είπα, για να το κάνω έκπληξη!

Οάνδρα μους όμως είναι παθολογικά ζηλιάρης και όλη την περίοδο ποθ έλειπε πίστευε ότι εγώ γκομενίζω - και αν δεν το πίστευε, τουλάχιστον με πίεζε με διάφορα σχόλια.

Βδομάδες μετά όταν ανακάλυψε το κρασί, του είπα ψέματα ότι το βρήκα στο σπίτι όταν έκανα γενική...Φοβήθηκα να του πω την αλήθεια....

Έδω και 10 μέρες το ανακάλυψε διαβάζοντας τα μηνύματα στο κινητό μου...Και άνοιξαν οι ασκοί του αιόλου....

Πήρε την αδερφή μου, την μάνα μου, τον συνάδελφο..με έκανε ρεζίλι, έσπασε το κρασί μπροστά στο παιδί, με κατηγόρησε ότι τον απάτησα...με έδιωξε με το παιδί από το σπίτι...

Και 2 μέρες μετά μου ζήτησε να γυρίσω...και καλά να προσπαθήσουμε, αλλα΄την προσπάθεια την εννοεί μόνο από μένα...

Πώς να του αποδείξω ότι δεν είμαι ελέφαντας?

Τον αγαπώ, ξέρω ότι δεν είναι κακός, αλλά....έχει πρόβλημα συμπεριφοράς...

Του έχω πει να πάμε σε ψυχολόγο να μιλήσει, το έχω θέση σαν όρο..γιατί πιστεύω ότι δεν μπορεί μόνος του να αλλάξει...

Αξίζει όμως να το προσπαθήσω...???

Την απάντηση θα τη δώσει εκείνος που έχει το πρόβλημα όχι εσύ. Αν δεν προσπαθήσει αυτός, εσύ ότι και να κάνεις θα αποδόσει για λίγο και μετά θα συμβούν ξανά τα ίδια ισως και χειρότερα. Και αν δεν αναγνωρίζει το πρόβλημα έχεις όλη τη ζωή μπροστά σου να τη ζήσεις χωρίς καυγάδες φωνές και βία.Ήδη έχεις κάνει υπομονή.Δεν ξέρω στα πόσα χρόνια δικαιολογείται να θες να ζεις αξιοπρεπώς εσύ και προπάντων το παιδί σου που βιώνει τέτοιες καταστάσεις. Καλή τύχη σε ό,τι αποφασίσεις.

Μεγάλη αλήθεια είπες....Και πρέπει να βρω την δύναμη να πάρω δύσκολη απόφαση γιατί όντως εκείνος δεν βλέπει καθαρά μπροστά του και δεν αντιλαμβάνεται το κακό που μας έχει κάνει. Το δε χειρότερο είναι ότι ξεκάθαρα μου πετάει το μπαλάκι της ευθύνης για όλη αυτή τη κατάσταση - εγώ φταίω...εκείνος απλώς αντιδρά ακραία γιατί τον έχω βγάλει εκτός εαυτού λέει. Και αυτά όλα για ένα ψέμα - για ένα μπουκάλι κρα΄σι που έλεγα ότι δεν ξέρω πωρ βρέθηκε στο σπίτι μέχρι που ανακάλυψε την αλήθεια, αλλά και τότε η αλήθεια δεν ήταν αρκετή..Από πίσω...λέει ότι κρύβω κάτι άλλο...Δεν το αντέχω άλλο αυτό....

αν δεν ησουν 6 χρονια μαζι του θα ελεγα οτι παντρευτηκες τον πρωην μου!εχω περασει παρομοιες καταστασεις κ δεν αντεξα.προσπαθησα,του τα ελεγα.αλλα ο ανθρωπος δεν αλλαζει σε αυτη την ηλικια.ειχα φτασει σε σημειο να προσεχω την οποιαδηποτε κινηση μου μην τυχον κ την παρεξηγησει.ειναι ψυχοφθορο!οπωςτον περιγραφεις δεν σου δινω κ πολλες ελπιδες να καταφερεις να τον αλλαξεις.ειναι ανασφαλης κ ολο αυτο του βγαινει με ασχημο τροπο.συζητησε του την κατασταση.προειδοποιησε τον οτι θα τον αφησεις κ ισως κατι καταφερεις.δεν ξερω για ποσο ομως θα κρατησει αν δεν δεχεται ιατρικη βοηθεια.παλεψε το για το παιδι αλλα μην εγκλωβιστεις σε αυτο τον γαμο μονο γι αυτο.υπαρχεις κ εσυ και πρεπει η δικη σου ψυχικη υγεια να ειναι καλη για το μικρο σου.αν συνεχισει σκηνες μπροστα στο παιδι να εισαι απολυτη.μη το επιτρεψεις.κουραγιο τα εχω περασει αλλα τα αφησα πισω μου.

Έτσι όπως τα γράφεις είναι άσκοπο να προσπαθήσεις αν δεν θελήσει ο ίδιος να αντιμετωπίσει το πρόβλημα του.Πρέπει σίγουρα να μιλήσεις μαζί του να του εξηγήσεις ότι για να σωθεί αυτός ο γάμος θα πρέπει να παραδεχτεί το πρόβλημα του και να ζητήσει βοήθεια από έναν ειδικό.Εύχομαι να πάρεις τις σωστές αποφάσεις!!!!

Αν σε έχει χτυπήσει φύγε χθες. Για τα άλλα θα πρότεινα απλά να του πείς "στο εξής θα σου λέω την αλήθεια όλη και μόνο, δε θα σου κρύβω τίποτε, δε θα χρειαστεί να ξαναψάξεις το κινητό μου" (εσύ πάλι τη δουλειά είχες να στέλνεις μηνύματα για το κρασί και να του το κρύψεις? έτσι δεν σε εμπιστεύεται).

Θα προσπαθήσεις να είσαι τελείως ειλικρνής και διάφανη, γιατί μάλλον δεν βοηθάς και πολύ με τη συμπεριφορά σου την κατάσταση του.

Αν δείς ότι δε μπορεί και πάλι να διαχειριστεί όλο αυτό που νιώθει τον στέλνεις στον ειδικό, αν δε πάει τότε τον στέλνεις στον αγύριστο.

Εν ολίγοις η γνώμη μου είναι πως κι συ έχεις μερίδιο ευθύνης, πρώτα γίνε ντόμπρα εσύ, κι αν δεν αλλάξει αυτός κακό του κεφαλιού του.

Βάλε τα όρια σου, απορώ δε σε ενοχλεί να ψάχνει το κινητό σου?

υγ προφανώς παντρευτήκατε επειδή είχες μείνει έγγυος και δεν τα ήξερες όλα αυτά έτσι?

Ο γάμος, ένας χορός για δύο...

Αν ο ένας δε χορεύει, τότε δεν προχωρά.

Όμως κοριτσάκι μου γλυκό... εγώ βλέπω δύο που δε χορεύουν... ...... ........

Είναι τόσο πολυπαραγοντικό το θέμα σας που ο καθένας από εμάς, βλέπει 1-2 πράγματα και τα επισημαίνει. Όμως υπάρχουν αρκετά και από εσένα και από εκείνον. Δεν είναι λάθη, αλλά πώς να το πω....

όπως σε ένα χορό, ένα στραβοπάτημα του ενός προδιαθέτει την επόμενη κίνηση του άλλου ή μια σωστή "λαβή" κάνει τον άλλο να "ακολουθεί" σε ένα αρμονικό αποτέλεσμα...

... έτσι και στο γάμο, δεν αρκεί να αντιμετωπίσει κάποιος μία-δυο συμπεριφορές ή περιστατικά μεμονωμένα.

Έχω στο νου μου επισημάνσεις, μα νομίζω πως δεν υπάρχει λόγος να ανοιχθεί μια τέτοια συζήτηση. Κι αυτό γιατί θα μοιάζει με μικρά μπαλώματα συμπεριφοράς. Εδώ χρειάζεται βελτίωση του γενικού άξονα.

π.χ. αύξηση εμπιστοσύνης (που παρεμπιπτώντως είναι από τα θεμελιώδη χαρακτηριστικά ενός γάμου)

Υπάρχουν κι άλλα...

Ειλικρινά θα σου πρότεινα να επισκεφθείτε κάποιο σύμβουλο γάμου. Για να μην αναλώνεσαι σε ατέρμονους κύκλους και σκαμπανεβάσματα.

Συγνώμη σε έχει χτυπήσει?Δεν το έχεις ξεκαθαρίσει αυτό στο πρώτο σου μήνυμα.

matilnta έχω στο στενό συγγενικό μου κύκλο περίπτωση παρόμοια αλλά κράτησε 20 χρόνια η όλη ιστορία.Εμείς δεν ξέραμε τίποτα αλλά από πίσω γίνονταν τρομερά σκηνικά.Και πριν λίγους μήνες δεν άντεξε και μετά από μια κρίση έφυγε για πάντα από το σπίτι της.Και άφησε πίσω και τα παιδιά της τα οποία αν και ζούσαν από κοντά τα περιστατικά υποχρεώθηκαν να πάρουν το μέρος του πατέρα τους.

anna74 αν πιστεύεις ότι δεν μπορεί να διορθωθεί η κατάσταση και δεν θελήσει και ο σύζυγος να πάει σε κάποιον ειδικό φύγε από αυτόν τον γάμο.Και για σένα και για το παιδί σου.

Σας ευχαριστώ όλους!

Ναι με έχει χτυπήσει 3 φορές στα 6 χρόνια γάμου - και έκατσα και δεν έφυγα, δίνοντας στον εαυτό μου την δικαιολογία ότι δεν ξέρει να φέρεται. τέτοια βιώματα΄είχε μέσα στην δική τπυ οικογένεια - έτσι ήξερε να φέρεται. Τα τελευταία 2 χρόνια είχε αλλα΄ξει προς το καλύτερο - αλλαγή που την έβλεπαν και όλοι οι άλλοι. Αλλά προφανώς ήταν ηρεμία πριν την καταιγίδα.

Εγώ ζήτησα βοήθεια και από δικηγόρο και την άλλη βδομάδα έχω ραντεβού σε ψυχολόγο - σύμβουλο γάμου. Δεν έχει αρνηθεί να έρθει και εκείνος - δεν ξέρω όμως αν τελικά θα έρθει..Εγώ πάντως θα πάω!

Πάντως όπως λες και εσύ ALCYON το θέμα είναι σύνθετο. Έχει και την απόριψη από την οικογένεια μου, ποθ δεν του αρέσει και αντιδρά....

δεν μπορώ να κάνω κάτι γι αυτό. Εγώ θα δουλέψω το θέμα το δικό μου, ώστε να αποφασίσω το πιο σωστό για μένα πρώτα και μετά για την μικρή...

σου ευχομαι τα καλυτερα.παντως το οτι σε εχει χτυπησει ειναι πολυ σοβαρο για να μεινεις κοντα του.μετα τον 1 χρονο απο τον χωρισμο μου οι σχεσεις με τον πρωην εγιναν αψογες κ ας ηταν ιδιος με τον δικο σου.σκεψου καλα

Sorry βρε κοπέλα μου αλλά έχω μία απορία... λες ότι είπες στον συνάδελφο να σου φέρει το κρασί για να του κάνεις έκπληξη... πως πρέκυψε ότι ο σύζυγός το βρήκε το κρασί μετά από εβδομάδες και έγινε το σκηνικό? δεν υπήρξε χρόνος να προετοιμάσεις την έκπληξη? και αφού το βρήκε γιατί δεν του είπες την αλήθεια? εσύ τον ξέρεις καλύτερα από όλους και θα έπρεπε να ξέρεις ότι ειδικά σε ζηλιάρηδες δεν λέμε ποτέ ψέμματα γιατί όταν αποκαλυφθούν θα έχουμε κακά ξεμπερδέματα επίσης ένα τόσο απλό θέμα π.χ. ζητάω από συνάδελφο να μου φέρει κάτι από το εξωτερικό συνοδεύεται και από μηνύματα προς μητέρα / αδελφή κλπ... μην παρεξηγηθώ αλλά μου κάνει λίγο κουλό όλο αυτό... τέλος πάντων επί του ερωτήματός σου από την στιγμή που δεν είσαι μόνη σου και υπάρχει ένα παιδί θα πρέπει να κάνεις την καλύτερη επιλογή για σένα και για το παιδί σου.. κάθε παιδί έχει δικαίωμα να ζει σε ένα υγιές / ασφαλές και ευτυχισμένο περιβάλλον ή έστω με όσο το δυνατόν καλύτερες συνθήκες... φέρε τον σύζυγό σου αντιμέτωπο με τις ευθύνες που έχει απέναντι σε αυτό το παιδί.... κάνεις πολυ καλά που ζητάς την βοήθεια από ειδικούς.. καλή τύχη!

....

Πάντως όπως λες και εσύ ALCYON το θέμα είναι σύνθετο. Έχει και την απόριψη από την οικογένεια μου, ποθ δεν του αρέσει και αντιδρά....

δεν μπορώ να κάνω κάτι γι αυτό. Εγώ θα δουλέψω το θέμα το δικό μου, ώστε να αποφασίσω το πιο σωστό για μένα πρώτα και μετά για την μικρή...

Το θέμα είναι και σύνθετο και βαθύ...

Η απόρριψη από την οικογένειά σου είναι συνέπεια της συμπεριφοράς του και όχι αιτία.

Κατά τη γνώμη μου, ένας σύμβουλος γάμου ίσως δείξει κάποια βήματα του "χορού". Μα το πιο σημαντικό που μπορεί να κάνει είναι -αν αποφασίσεις πως δεν πάει άλλο- να ξέρεις αρκετά για να μη βρεθείς στην ίδια θέση με τον επόμενο άνθρωπο που θα συναντήσεις στο δρόμο σου.

Ο εαυτός σου χρειάζεται θωράκιση. Όχι επίθεση, όχι αντίδραση... αλλά θωράκιση.

Υ.Γ. Εφόσον υπάρχει σωματική βία, σε αυτό προσωπικά είμαι κάθετη. Έχω θέσει ως απαράβατο όρο στον εαυτό μου πως όποιος άνθρωπος τολμήσει να σηκώσει χέρι πάνω μου, ακόμα κι αν έχω 10 παιδιά, τα παίρνω μαζί μου και φεύγω. Χωρίς επιστροφή. Χωρίς επικοινωνία. Χάνομαι από τον κόσμο του και σταματά να υπάρχει για τον δικό μου.

Θα συμφωνήσω με την alcyon.Στην περίπτωση που ξέρω εγώ όσο περνούσε ο καιρός τα πράγματα γίνοταν χειρότερα με κάποια διαλείμματα ευτυχίας.Έφτασε στο σημείο από την ζήλια του να βάλλει κάμερες έξω από το σπίτι για να βλέπει ποιος μπαίνει και ποιος βγαίνει αλλά και πάλι έπλαθε ιστορίες με το μυαλό του.Αρκεί να σου πω πως η γυναίκα ήταν έγκυος σε δίδυμα και την έστειλε στο νοσοκομείο από χτυπήματα που της κατάφερε σε μια κρίση ζήλιας του.Είναι αρρώστια.Αν δεν δεχτεί βοήθεια δεν θα καταφέρεις και πολλά.

Για να δεχθεί βοήθεια πρέπει ο ίδιος να αναγνωρίσει το πρόβλημα. Αλλιώς... απλά "τον τραβάνε". Θα το κάνει μόνο και μόνο για να "ηρεμίσει" η γυναίκα του. Σα μπάλωμα δηλαδή... επιφανειακά.

Αν είχε ο ίδιος αναγνωρίσει το πρόβλημα θα είχε ζητήσει από μόνος του βοήθεια. Άρα το βλέπω χλωμό από μέρους του.

Τέτοιοι τύποι ρίχνουν πάντα το φταίξιμο στους άλλους. Πάντα οι άλλοι "τους φέρνουν" σε τέτοια κατάσταση που να "δικαιολογούν" τη συμπεριφορά τους. Φυσικά αυτό δεν είναι πραγματικό, μα λειτουργεί ως επανατροφοδότηση για τη διόγκωση αυτής της συμπεριφοράς.

Άρα, αφήνουμε τον σύζυγο... και πάμε στη σύζυγο... Να δει, να αναγνωρίσει και να αντιληφθεί τι μπορεί να κάνει, σε ποιο βαθμό και τι θα ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ στους άλλους να κάνουν. Τα όριά της... και πολλά άλλα. Αν έχει αυτά τα δεδομένα στο μυαλό της, μετά μπορεί να αξιολογήσει την καθημερινότητά της και τι είναι διατεθημένει να ανεχθεί και τι όχι. Έτσι θα πάρει τις αποφάσεις της και θα τις στηρίξει... όποιες κι αν είναι αυτές.

Sorry βρε κοπέλα μου αλλά έχω μία απορία... λες ότι είπες στον συνάδελφο να σου φέρει το κρασί για να του κάνεις έκπληξη... πως πρέκυψε ότι ο σύζυγός το βρήκε το κρασί μετά από εβδομάδες και έγινε το σκηνικό? δεν υπήρξε χρόνος να προετοιμάσεις την έκπληξη? και αφού το βρήκε γιατί δεν του είπες την αλήθεια? εσύ τον ξέρεις καλύτερα από όλους και θα έπρεπε να ξέρεις ότι ειδικά σε ζηλιάρηδες δεν λέμε ποτέ ψέμματα γιατί όταν αποκαλυφθούν θα έχουμε κακά ξεμπερδέματα επίσης ένα τόσο απλό θέμα π.χ. ζητάω από συνάδελφο να μου φέρει κάτι από το εξωτερικό συνοδεύεται και από μηνύματα προς μητέρα / αδελφή κλπ... μην παρεξηγηθώ αλλά μου κάνει λίγο κουλό όλο αυτό...

Αυτό μου έκανε και εμένα αρκετή εντύπωση...Δεν μας είπες τι έγραφαν τα μυνήματα, γιατί αυτά φαίνεται να εξόργισαν τον σύζυγο...Άσχετο αλλά αναρωτιέμαι μήπως μόνο στη συγκεκριμένη περίπτωση φταις κι εσύ λίγο..Δηλαδή δεν χρειάζεται να είναι παθολογικά ζηλιάρης ένας σύζυγος για να εξοργιστεί με ένα ψέμα (που περιλαμβάνει και την απουσία του από το σπίτι τη δεδομένη χρονική περίοδο), αρκεί να είναι απλά άνθρωπος...

Όσον αφορά τη γενικότερη συμπεριφορά του θα τον είχα χωρίσει από το πρώτο ξύλο... Έτσι όπως το λες ''3 φορές σε 6 χρόνια'' είναι σαν να λες ''μια φορά τη διετία δεν είναι πολύ''...Και όμως μία φορά είναι αρκετή...

Καλησπέρα! Εδώ και 10 μέρες ζω έναν εφιάλτη. Είμαι παντρεμένη 6 χρόνια και έχω μια κόρη 6 ετών. Ο γάμος μου στηριζόταν και στηρίζεται σε λεπτές ισορροπίες. Ο άνδρας μου δεν είναι κακός άνθρωπος, αλλά έχει τρομερές ανασφάλειες και δεν μπορεί να ελέγξει τον θυμό του - έχει πρόβλημα συμπεριφοράς. Έχει υπάρξει βίαιος κατά καιρούς στο παρελθόν ( πιο πολύ με ψυχολογική και λεκτική βία, παρά σωματική), αλλά πάντα έδινα τόπο και ευκαρίες.

Πριν από 6 μήνες είχα ζητήσει από συνάδελφο να μου φέρει από ένα ταξίδι στο εξωτερικό ένα μπουκάλι κρασί για να το πιούμε με τον σύζυγο κάποιο βράδυ. Το κρασί συνέπεσε να το φέρει ο συνάδελφος όταν ο άνδρας μου ήταν εκτός αθηνών, και έτσι το πήγα σπίτι και το έβαλα στο μπαρ...Δεν του το είπα, για να το κάνω έκπληξη!

Οάνδρα μους όμως είναι παθολογικά ζηλιάρης και όλη την περίοδο ποθ έλειπε πίστευε ότι εγώ γκομενίζω - και αν δεν το πίστευε, τουλάχιστον με πίεζε με διάφορα σχόλια.

Βδομάδες μετά όταν ανακάλυψε το κρασί, του είπα ψέματα ότι το βρήκα στο σπίτι όταν έκανα γενική...Φοβήθηκα να του πω την αλήθεια....

Έδω και 10 μέρες το ανακάλυψε διαβάζοντας τα μηνύματα στο κινητό μου...Και άνοιξαν οι ασκοί του αιόλου....

Πήρε την αδερφή μου, την μάνα μου, τον συνάδελφο..με έκανε ρεζίλι, έσπασε το κρασί μπροστά στο παιδί, με κατηγόρησε ότι τον απάτησα...με έδιωξε με το παιδί από το σπίτι...

Και 2 μέρες μετά μου ζήτησε να γυρίσω...και καλά να προσπαθήσουμε, αλλα΄την προσπάθεια την εννοεί μόνο από μένα...

Πώς να του αποδείξω ότι δεν είμαι ελέφαντας?

Τον αγαπώ, ξέρω ότι δεν είναι κακός, αλλά....έχει πρόβλημα συμπεριφοράς...

Του έχω πει να πάμε σε ψυχολόγο να μιλήσει, το έχω θέση σαν όρο..γιατί πιστεύω ότι δεν μπορεί μόνος του να αλλάξει...

Αξίζει όμως να το προσπαθήσω...???

.....πως αντεχεις κοριτσακι μου γλυκο?????? :(

Σε μια σχέση πρέπει να υπάρχει εμπιστοσύνη και να μην λέμε ψεματα με το πάρα μικρό.

Γιατι του είπες ψέματα για το κρασί ? Δεν ήταν κατι κακό για εσάς το έφερε ο αδερφός σου, αν του έλεγες την αλήθεια δεν θα πηγενε το μυαλό του σε τέρατα ...το ξερεις οτι έχει πρόβλημα ζηλειας γιατι δεν εισαι σπάθι αληθνη καθαρή? Δεν θα σχολιασω τι έκανε πριν χρονια και το ξεπερασατε (τις 3 φορές λέω) εδω και δυο χρονια τα πατε καλά και αυτο μετράει.

Η εμπιστοσύνη χτίζεται καθε μέρα και μπορεί να χαθεί απο χαζά πράγματα απο ψέματα που δεν υπάρχει λόγος να ειπωθουν ...Αφου ήταν τόση αθώα η ιστορία με το κρασί γιατι επελεξες να πεις ψέματα? Και εγω αν ήμουν ο άντρας σου θα ένιωθα οτι κατι αλλ κρύβεις.

και δεν είμαι ζηλιάρα και έχω εμπιστοσύνη στον άντρα μου αλλα αν γινόταν σε μένα αυτο το σκοιμόμουνα κιι μούτε έλεγε ψέματα για ενα τόσο νορμάλ θέμα θα είχα ψηλούς στα αυτιά.

Σε μια σχέση πρέπει να υπάρχει εμπιστοσύνη και να μην λέμε ψεματα με το πάρα μικρό.

Γιατι του είπες ψέματα για το κρασί ? Δεν ήταν κατι κακό για εσάς το έφερε ο αδερφός σου, αν του έλεγες την αλήθεια δεν θα πηγενε το μυαλό του σε τέρατα ...το ξερεις οτι έχει πρόβλημα ζηλειας γιατι δεν εισαι σπάθι αληθνη καθαρή? Δεν θα σχολιασω τι έκανε πριν χρονια και το ξεπερασατε (τις 3 φορές λέω) εδω και δυο χρονια τα πατε καλά και αυτο μετράει.

Η εμπιστοσύνη χτίζεται καθε μέρα και μπορεί να χαθεί απο χαζά πράγματα απο ψέματα που δεν υπάρχει λόγος να ειπωθουν ...Αφου ήταν τόση αθώα η ιστορία με το κρασί γιατι επελεξες να πεις ψέματα? Και εγω αν ήμουν ο άντρας σου θα ένιωθα οτι κατι αλλ κρύβεις.

και δεν είμαι ζηλιάρα και έχω εμπιστοσύνη στον άντρα μου αλλα αν γινόταν σε μένα αυτο το σκοιμόμουνα κιι μούτε έλεγε ψέματα για ενα τόσο νορμάλ θέμα θα είχα ψηλούς στα αυτιά.

μηπως να διαβασεις πιο προσεχτικα τι γραφει?εκεινος πηρε την αδελφη της κ τη μανα της για να τους πει προφανως τι τρομερο εκανε η κορη αδελφη!τελοςπαντων πολυ χαλαρη σε βρισκω στο θεμα του ξυλου.αν δεν το εχεις βιωσει ομως μπορει να το βλεπεις διαφορετικα.εντελως φιλικα σου λεω οτι αυτος που σηκωνει χερι θα συνεχισει να το κανει κ αργοτερα ακομα κ στο παιδι αν συνεχισουν να μενουν μαζι.

Σε μια σχέση πρέπει να υπάρχει εμπιστοσύνη και να μην λέμε ψεματα με το πάρα μικρό.

Γιατι του είπες ψέματα για το κρασί ? Δεν ήταν κατι κακό για εσάς το έφερε ο αδερφός σου, αν του έλεγες την αλήθεια δεν θα πηγενε το μυαλό του σε τέρατα ...το ξερεις οτι έχει πρόβλημα ζηλειας γιατι δεν εισαι σπάθι αληθνη καθαρή? Δεν θα σχολιασω τι έκανε πριν χρονια και το ξεπερασατε (τις 3 φορές λέω) εδω και δυο χρονια τα πατε καλά και αυτο μετράει.

Η εμπιστοσύνη χτίζεται καθε μέρα και μπορεί να χαθεί απο χαζά πράγματα απο ψέματα που δεν υπάρχει λόγος να ειπωθουν ...Αφου ήταν τόση αθώα η ιστορία με το κρασί γιατι επελεξες να πεις ψέματα? Και εγω αν ήμουν ο άντρας σου θα ένιωθα οτι κατι αλλ κρύβεις.

και δεν είμαι ζηλιάρα και έχω εμπιστοσύνη στον άντρα μου αλλα αν γινόταν σε μένα αυτο το σκοιμόμουνα κιι μούτε έλεγε ψέματα για ενα τόσο νορμάλ θέμα θα είχα ψηλούς στα αυτιά.

α ... ναι? γιατι δεν το σχολιαζεις?

μηπως να διαβασεις πιο προσεχτικα τι γραφει?εκεινος πηρε την αδελφη της κ τη μανα της για να τους πει προφανως τι τρομερο εκανε η κορη αδελφη!τελοςπαντων πολυ χαλαρη σε βρισκω στο θεμα του ξυλου.αν δεν το εχεις βιωσει ομως μπορει να το βλεπεις διαφορετικα.εντελως φιλικα σου λεω οτι αυτος που σηκωνει χερι θα συνεχισει να το κανει κ αργοτερα ακομα κ στο παιδι αν συνεχισουν να μενουν μαζι.

sorry αλλά και εγώ από τα μηνύματα του κινητού κατάλαβα ότι έγινε ο κακός χαμός... τι στο καλό έγραφαν αυτά τα μηνύματα για να τα πάρει ο σύζυγος? αν και πιστεύω οτι ο σύζυγος τα πήρε γιατί "ανακάλυψε" ότι η γυναίκα του του λέει ψέμματα.. σε ότι αφορά το συγκεκριμένο έχει δίκιο που τα πήρε... σε ότι αφορά την σωματική και λεκτική βία και μάλιστα μπροστά στο παιδί δεν νομίζω ότι εδώ μέσα θα συμφωνήσει καμία!!! μην τρελαθούμε γι' αυτό χαλάρωσε.... εδώ υποτίθεται συμβουλεύουμε έναν άνθρωπο να δει και τις 2 απόψεις.... αν ξέρεις ότι ο άντρας σου είναι ζηλιάρης π.χ. πάρε ένα κρασί από το σουπερμαρκετ και κανε την έκπληξη.. πρέπει να μπλέξεις και τον συνάδελφο και να πεις και ψέμματα μετά?? όπως έγραψε και μία κοπέλα η σχέση χτίζεται με εμπιστοσύνη... άμα το έχεις λίγο από την φύση σου πιάνεις και τον άλλον να σου λέει ψέμματα άστα βραστα... το θέμα είναι και οι 2 να διαχειριστούν την σχέση τους και το γάμο τους με την βοήθεια ενός ειδικού...

Κοριτσια ειμαστε καλα?Και μονο που τολμησε να σηκωσει χερι ,οχι να το κατεβασει απλα να κανει την κινηση και να το σηκωσει,για μενα εχει τελειωσει οριστικα!Τι παει να πει εχει προβλημα συμπεριφορας.Αν εχει προβλημα συμπεριφορας να παει να το λυσει!Δεν με ενδιαφερει καθολου εμενα!Συγγνωμη που μιλαω τοσο εκνευρισμενα αλλα θεωρω απαραδεκτο να υπαρχουν στην εποχη μας αντρες που φερονται ετσι στις γυναικες τους,και απο την αλλη γυναικες που καθονται και τους ανεχονται!Σκαλες μπορει να καθαριζα,στη ζητιανια μπορει να εβγαινα για να αναθρεψω τα παιδια μου...αλλα αυτον τον κυριο θα τον ειχα στειλει..ξερετε που!Κοριτσακι μου μην καθεσαι ουτε λεπτο!Φυγε τρεχοντας!

Πριν από 6 μήνες είχα ζητήσει από συνάδελφο να μου φέρει από ένα ταξίδι στο εξωτερικό ένα μπουκάλι κρασί για να το πιούμε με τον σύζυγο κάποιο βράδυ. Το κρασί συνέπεσε να το φέρει ο συνάδελφος όταν ο άνδρας μου ήταν εκτός αθηνών, και έτσι το πήγα σπίτι και το έβαλα στο μπαρ...Δεν του το είπα, για να το κάνω έκπληξη!

Βδομάδες μετά όταν ανακάλυψε το κρασί, του είπα ψέματα ότι το βρήκα στο σπίτι όταν έκανα γενική...Φοβήθηκα να του πω την αλήθεια....

Έδω και 10 μέρες το ανακάλυψε διαβάζοντας τα μηνύματα στο κινητό μου...Και άνοιξαν οι ασκοί του αιόλου....

(

Αν είναι αθώα η θεματοθέτρια τότε αυτό που θα ανακάλυπτε ο άντρας στο κινητό θα ήταν απλώς: ''Που'σαι Μήτσο φέρε μου κι ένα μπουκάλι κρασί όπως γυρίζεις στην Ελλαδίτσα μας να το πιω με τον άντρα μου'', αυτός θα απαντούσε ''Και βέβαια Άννα μου, κανένα πρόβλημα, χαιρετίσματα στον άντρα σου'' και τα πράγματα θα ήταν τελείως ξεκάθαρα...Τώρα γιατί να θέλει κανείς κρασί από το εξωτερικό (δεν υπάρχουν στην Ελλάδα;-δεν φοβήθηκες μην σπάσει; κτλ) δεν ξέρω...Το ψέμα ''δεν ξέρω πώς βρέθηκε εδώ το κρασί'' πάλι δεν το καταλαβαίνω, μπήκαν εξωγήινοι και το φύτεψαν;Λογικό μετά να ψάξει το κινητό σου, μπήκαν ψύλλοι στ'αυτιά του...

Καλή μου κοπέλα κάτι δεν μας λες...Προφανώς κάτι πήγε να παίξει με τον συνάδελφο, σε τσάκωσε ο άντρας σου και μετά σου έδωσε μια 2η ευκαιρία...

Κατά τ'άλλα, αυτό δεν δικαιολογεί την πρότερη συμπεριφορά του άντρα σου, αλλά μόνο την τωρινή...Για τα παλιά σου είπα και πριν, έπρεπε να τον έχεις χωρίσει, τι περιμένεις να σε στείλει στο νοσοκομείο;

Αλλά και ποτέ να μην είχε επιδείξει άσχημη συμπεριφορά όταν προδίδεις την εμπιστοσύνη του άλλου, και ο πιο πράος άνθρωπος να είναι θα αντιδράσει...

Και δεν σου λέω τα παραπάνω για να σου την πω, αλλά γιατί με ενοχλεί να μην λέγεται η αλήθεια...Φταίει ο άντρας σου για πολλά αλλά μην τον κατηγορείς γι'αυτό το τελευταίο αν έχεις λερωμένη τη φωλιά σου...Είναι άδικο...

Σε χτύπησε και τι κάθεσαι και περιμένεις??πότε θα κάνει το ίδιο και στο παιδί σου???

δεν μπορώ να καταλάβω εμάς τις γυναίκες ώρες ώρες!!!! άντρας που σηκώνει χέρι και χτυπάει την γυναίκα του για μένα είναι μηδεν!!!!!και μην μου πέιτε πως το ανέχονται για τα παιδια΄τους γιατί αυτό και αν είναι παραμύθι. Πόσους ξέρετε που χτυσούσαν τις γυναίκες τους και έμειναν εκεί και δεν σήκωσαν χέρι στα παιδιά τους???

Εγώ θα σου έλεγα να σηκωθείς να φύγεις απο εκεί μέσα να θες το καλό του παιδιού σου... γιατί μπορεί να μην το χτυπάει ακόμα..αλλά το παιδι΄βλέπει νιώθει και καταλαβαίνει και δυστυχώς στην ηλικία που είναι τώρα δενξεχνάει!!!

όσο για το κρασί τα μυνήματα και τον συνάδελφο συγγνώμη που θα σου το πω αλλά νομίζω πως μας λες τα μισά, οπότε δεν μπορώ να εκφράσω άποψη.

εύχομαι να κάνεις την σωστή επιλογή

Το κρασί... ναι... χμ... πράγματι... σοβαρός λόγος να ασχοληθεί ένα φόρουμ...

Και άμα αναλύσουμε, και υπεραναλύσουμε το θέμα του κρασιού...

ήταν κόκκινο ή λευκό;

ήταν σε θερμοκρασία δωματίου ή ψυγείου;

ήταν μεσημέρι ή βράδυ;

ήταν ο ερμής ανάδρομος;;

Αυτά είναι αφορμές. Δικαιολογημένες ή όχι... είναι μόνο αφορμές.

Οι αφορμές δε δικαιολογούν τις ακραίες αντιδράσεις. Ας μη τη μπερδεύουμε την κοπέλα με την υπερανάλυση του κρασιού... Να ψάξει τι φταίει, τι μπορεί να κάνει, ποια όρια έχει, τι να περιμένει στο μέλλον, κτλ κτλ...

Εγώ διαπιστώνω μια ακραία και βίαιη συμπεριφορά του συζύγου και μάλιστα μπροστά στο παιδί...

Θα είχα φύγει από χρόνια. Εσύ κοπέλα μου βλέπω ότι τον δικαιολογείς. Δεν είναι κακός, έχει προβλήματα συμπεριφοράς, έχει ανασφάλειες, δεν μπορεί να ελέγξει το θυμό του κτλ...

Έχει κάποιο διεγνωσμένο πρόβλημα? Παίρνει θεραπεία? Αν όχι, πως περιμένεις να αλλάξει το οτιδήποτε?