Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

συναισθηματα αποθηλασμου


Recommended Posts

καλημερα σας κοριτσια.νιωθω την αναγκη να μοιραστω τα συναισθηματα μου μαζι σας,γιατι ξερω οτι μονο εδω μπορει να με κατανοησει σε βαθος καποιος.

λοιπον,απο προχθες δοκιμασα να της δωσω ξενο γαλα και το ρουφηξε σε χρονο dt.ενιωσα αμηχανη,χαρηκα απο τη μια,γιατι ειχα προσπαθησει και πριν απο 6 με 7 μηνες να το κανω και εφαγα τα μουτρα μου(καλα να παθω αφου το παιδι δεν ηταν ετοιμο,της δημιουργηθηκε και δυσκοιλιοτητα και ηθελε μονο να θηλαζει, ουτε καν στερεες δεν ηθελε καλα καλα, οποτε και το σταματησα και επεστρεψα στον αποκλειστικο θηλασμο),και απο την αλλη, με επιασε μια θλιψη, οτι το παιδακι μου θα αποθηλασει και θα χασω τις τρυφερες μας μοναδικες στιγμες.μαλλον δεν ειμαι ξεκαθαρισμενη αν θελω να αποθηλασω ή οχι. υπαρχουν μερες που σηκωνομααι το πρωι με νευρα και λεω "τελος, θα αποθηλασω. εχω να κοιμηθω πανω απο 2 ωρες συνεχομενα απο τοτε που γεννησα και πρεπει να σηκωνομαι και για το σχολειο απο τις 6. τελος." μετα παλι, αντε, πισωγυριζω. λιγο η δυσκοιλιοτητα που εχω την αισθηση οτι επιδεινωνεται με τα γαλακτοκομικα(θα το τσεκαρω και αυτη την φορα),λιγο τυψεις και ενοχες οτι λιγα ακομη αντισωματακια τωρα και με τις νεες γριπες γιατι να μην παρει, λιγη παρηγορια για τα δοντακια ακομη, λιγες τρυφερες στιγμες ακομη μαζι της.....

σε ποσο και ρο αν συνεχισουμε ετσι θα αποθηλασω?? με το δεδομενο οτι ειναι κολλημενη με το στηθος γενικα. μεσα στην ημερα θηλαζει καθε ωρα και στιγμη. οποτε καθισω στον καναπε, οποτε περασω απο διπλα της, οποτε βαριεται και πολλες αλλες στιγμες...

τελικα φοβαμαι να αποθηλασω....

συγνωμηγια το μεγαλο ποστ.

LfwCp3.png
Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


Λιλί μου, πήρα την πρωτοβουλία να σου απαντήσω, αν και αποθήλασα με μεγάλη ευκολία και χωρίς τα συναισθήματα που νιώθεις τώρα εσύ. Βλέπεις, αφενός είχα να σκεφτώ το επόμενο μωρό που ερχόταν, αφετέρου το κοριτσάκι μου αποδείχθηκε ιδιαιτέρως ευέλικτο στις αλλαγές, κάτι που τη χαρακτηρίζει γενικότερα.

Λοιπόν από όσα λες, δε νομίζω πως η μικρή έχει καμμιά διάθεση να αποθηλάσει ακόμα. Εχεις δηλαδή πολύ χρόνο μπροστά σου να προετοιμαστείς για τον αποθηλασμό, που, κάποια στιγμή, είναι φυσικό να έρθει. Οταν αυτό συμβεί, απλώς θα προχωρήσεις στην επόμενη φάση του παιδιού σου, να τη χαρείς και να τη μοιραστείς μαζί του. Θα έχεις τότε ισχυρά εφόδια κι έναν ακλόνητο δεσμό με το παιδί, που δεν πρόκειται να αδυνατίσει από τη διακοπή του θηλασμού. Και θα έχεις τη βεβαιότητα πως του πρόσφερες ό,τι καλύτερο. Χώρια που μέχρι τότε, το πιθανότερο, θα έχεις ένα δεύτερο μωράκι να θηλάσεις! :wink:

xC4g.png

 

 

56Z5.png

Link to comment
Share on other sites

  • 2 εβδομάδες μετά...

ΚΟΡΙΤΣΙΑ Κ ΕΓΩ ΕΧΩ ΜΙΑ ΜΠΟΥΜΠΟΥ 9,5 ΜΗΝΩΝ ΠΟΥ ΤΗ ΘΗΛΑΖΩ ΑΚΟΜΑ Κ ΞΥΠΝΑΕΙ ΤΑ ΒΡΑΔΙΑ 3-4 ΦΟΡΕΣ ΠΙΝΕΙ ΛΙΓΟ ΓΑΛΑ Κ ΞΑΝΑ ΚΟΙΜΑΤΕ.ΕΧΩ ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΩ 10 ΜΗΝΕΣ.ΤΙ ΝΑΚΑΝΩ;;;;;;;

Link to comment
Share on other sites

το οτι φοβασαι τον αποθηλασμο για μενα ειναι κατι πολυ φυσιολογικο και αναμενομενο γιατι ειναι δυσκολο για σενα να αλλαξεις μια τοσο θετικη, βολικη και τρυφερη συνηθεια για σενα οσο και για το παιδι (που για εκεινο το οτι θηλαζει και ας μην ξερει τι σημαινει ειναι μια συνηθεια εκ γενετης)

 

συνεπως αν δεν υπαρχουν λογοι που σε εξαναγκαζουν να το κανεις οπως

α) ψυχολογικη η σωματικη κουραση

β)θεμα υγειας

γ) αλλη εγκυμοσυνη

δ)προβληματα με το περιβαλλον που ζεις

 

τοτε νομιζω οτι δεν εχεις να φοβασαι κατι και να συνεχισεις να θηλαζεις..

 

και εγω που σκεφτομαι να αποθηλασω μετα την ανοιξη εδω και καιρο αγχωνομαι και ρωταω διαφορα, διαφορους που εχουν ηδη αποθηλασει αλλα ειμαι βεβαιη οτι ποτε δεν θα νοιωθω σιγουρη και ετοιμη και μαλλον θα μου στοιχισει αυτη η αλλαγη περισσοτερο απο οτι στη μικρη..αλλα ειμαστε προσαρμοστικα οντα οπως και να το κανουμε

Link to comment
Share on other sites

ΚΟΡΙΤΣΙΑ Κ ΕΓΩ ΕΧΩ ΜΙΑ ΜΠΟΥΜΠΟΥ 9' date='5 ΜΗΝΩΝ ΠΟΥ ΤΗ ΘΗΛΑΖΩ ΑΚΟΜΑ Κ ΞΥΠΝΑΕΙ ΤΑ ΒΡΑΔΙΑ 3-4 ΦΟΡΕΣ ΠΙΝΕΙ ΛΙΓΟ ΓΑΛΑ Κ ΞΑΝΑ ΚΟΙΜΑΤΕ.ΕΧΩ ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΩ 10 ΜΗΝΕΣ.ΤΙ ΝΑΚΑΝΩ;;;;;;;[/quote']

 

Υπομονή......όπως όλες μας!!!!!!Το θετικό είναι ότι ξανακοιμάται!!!!!!

url]

url]

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

ΚΟΡΙΤΣΙΑ Κ ΕΓΩ ΕΧΩ ΜΙΑ ΜΠΟΥΜΠΟΥ 9,5 ΜΗΝΩΝ ΠΟΥ ΤΗ ΘΗΛΑΖΩ ΑΚΟΜΑ Κ ΞΥΠΝΑΕΙ ΤΑ ΒΡΑΔΙΑ 3-4 ΦΟΡΕΣ ΠΙΝΕΙ ΛΙΓΟ ΓΑΛΑ Κ ΞΑΝΑ ΚΟΙΜΑΤΕ.ΕΧΩ ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΩ 10 ΜΗΝΕΣ.ΤΙ ΝΑΚΑΝΩ;;;;;;;[/QUOT

 

Λοιπον, μπορεις να κανεις 2 πραγματα. Η΄ υπομονη η΄να παρεις το βιβλιο 'κοιμησου παιδι μου', εκδοσης Πατακη. Θηλαζα μεχρι την προηγουμενη βδομαδα κ ειχα το ιδιο προβλημα.ΣΟΘΗΚΑ αυτο σου λεω μονο!!!

Link to comment
Share on other sites

  • 2 εβδομάδες μετά...
καλημερα σας κοριτσια.νιωθω την αναγκη να μοιραστω τα συναισθηματα μου μαζι σας,γιατι ξερω οτι μονο εδω μπορει να με κατανοησει σε βαθος καποιος.

λοιπον,απο προχθες δοκιμασα να της δωσω ξενο γαλα και το ρουφηξε σε χρονο dt.ενιωσα αμηχανη,χαρηκα απο τη μια,γιατι ειχα προσπαθησει και πριν απο 6 με 7 μηνες να το κανω και εφαγα τα μουτρα μου(καλα να παθω αφου το παιδι δεν ηταν ετοιμο,της δημιουργηθηκε και δυσκοιλιοτητα και ηθελε μονο να θηλαζει, ουτε καν στερεες δεν ηθελε καλα καλα, οποτε και το σταματησα και επεστρεψα στον αποκλειστικο θηλασμο),και απο την αλλη, με επιασε μια θλιψη, οτι το παιδακι μου θα αποθηλασει και θα χασω τις τρυφερες μας μοναδικες στιγμες.μαλλον δεν ειμαι ξεκαθαρισμενη αν θελω να αποθηλασω ή οχι. υπαρχουν μερες που σηκωνομααι το πρωι με νευρα και λεω "τελος, θα αποθηλασω. εχω να κοιμηθω πανω απο 2 ωρες συνεχομενα απο τοτε που γεννησα και πρεπει να σηκωνομαι και για το σχολειο απο τις 6. τελος." μετα παλι, αντε, πισωγυριζω. λιγο η δυσκοιλιοτητα που εχω την αισθηση οτι επιδεινωνεται με τα γαλακτοκομικα(θα το τσεκαρω και αυτη την φορα),λιγο τυψεις και ενοχες οτι λιγα ακομη αντισωματακια τωρα και με τις νεες γριπες γιατι να μην παρει, λιγη παρηγορια για τα δοντακια ακομη, λιγες τρυφερες στιγμες ακομη μαζι της.....

σε ποσο και ρο αν συνεχισουμε ετσι θα αποθηλασω?? με το δεδομενο οτι ειναι κολλημενη με το στηθος γενικα. μεσα στην ημερα θηλαζει καθε ωρα και στιγμη. οποτε καθισω στον καναπε, οποτε περασω απο διπλα της, οποτε βαριεται και πολλες αλλες στιγμες...

τελικα φοβαμαι να αποθηλασω....

συγνωμηγια το μεγαλο ποστ.

 

Πως σε νιώθω!! Η δική μου είναι 7 μηνών ακόμα όμως έχω κουραστεί πολύ, (είχα και δύσκολη εγκυμοσύνη με διαβήτη κυήσεως) και ταυτοχρόνως δε νιώθω έτοιμη να κόψω το θηλασμό. Φοβάμαι πως θα το μετανιώσω και δεν θα υπάρχει πισογύρισμα. Χώρια που δεν έχω βοήθεια καθόλου, ούτε καν ψυχολογική υποστήριξη (ο άντρας μου λείπει όλη μέρα κι όταν γυρίζει πέφτει ξερός για ύπνο, η μεγάλη μου κόρη μπήκε για τα καλά στην εφηβεία και έχει άλλες ασχολίες πολύ πιο σημαντικές για εκείνη από το να φροντίζει ένα μωρό και η μητέρα μου 1 μέρα με βοηθάει 4 χρειάζεται για να συνέλθει από την κούραση αλλά το σημαντικότερο είναι πως κανείς άλλος δεν μπορεί να την ταϊσει αφού θηλάζει αποκλειστικά, άρα πρέπει να είμαι πάντα εγώ μαζί της). Είμαι σκηνοθέτης στο επάγγελμα και έχω φροντίσει φέτος να λείπω μόνο 2 με 3 απογεύματα την εβδομάδα για 3 ώρες μόνο και με το άγχος να γυρίσω γρήγορα μήπως πεινάσει. Έτσι είμαι πολλές ώρες με το μωρό. Πολύτιμο βέβαια αλλά αυτό συνεπάγεται και πολύ κλείσιμο και κούραση για μένα. Να βγω βράδυ; Το έχω ξεχάσει αυτό το σπορ! Έχω παραμελήσει τον εαυτό μου, δυσκολεύομαι πολύ να χάσω τα κιλά της εγκυμοσύνης και ψάχνω έστω και 2 ωρίτσες την ημέρα για να ηρεμήσω και να μείνω μόνη που τις βρίσκω μόνο τη νύχτα αφού κοιμηθεί το μωρό. Ετσι μένω ως τις 2 ή τις 3 ξύπνια και το πρωί είμαι ράκος βέβαια!! Ελπίζω να μην ακούγομαι εγωίστρια... Εσύ είσαι ηρωϊδα που τα κατάφερες τόσο καιρό με αποκλειστικό θηλασμό! Και το βρίσκω πολύ ενθαρρυντικό ότι η μπέμπα σου ήπιε αμέσως από το μπουκάλι! Αρα είναι έτοιμη! Τώρα για τα συναισθήματά σου... Επισυνάπτω ένα post που έχω βάλει σε άλλο θέμα για να καταλάβεις πως αισθάνομαι κι εγώ:

 

"όλες εσείς οι μανούλες που θηλάζετε πολύ καιρό αρκετές φορές την ημέρα και πολλές από εσάς και τη νύχτα πως έχετε ρυθμίσει την προσωπική σας ζωή; Εγώ νιώθω ένα ρετάλι. Κούραση, έλλειψη ύπνου, έλλειψη κοινωνικής ζωής, άγχος όταν λείπω για να μην περάσει πολύ ώρα και πεινάει, στέρηση των "πολυαγαπημένων βλαβερών" συνηθειών (αλκοόλ, τσιγάρα, καφέδες κλπ). Επίσης γιατί δεν μπορώ να βγάλω με το θήλαστρο;;!!! Δύο έχω (το ένα το καλύτερο νοσοκομειακό που κυκλοφορεί) και τζίφος! Ηλπιζα πως αυτή θα ήταν η καλύτερη λύση για να μην κόψω το θηλασμό και να αρχίσω σιγά σιγά να βγαίνω που με έχουν φάει οι 4 τοίχοι! Είμαι έτοιμη να πάρω σκόνη γάλα αλλά κάτι μέσα μου με κρατάει ακόμα (μάλλον τα ματάκια της που με κοιτάνε με λατρεία όταν θηλάζει και σιγά-σιγά κλείνουν και κοιμάται ευτυχισμένη στην αγκαλιά μου....)

Αχ! Τι θα κάνω!"

q7CL.jpgaDgtp2.png
Link to comment
Share on other sites

Το είχα δει εδώ και μέρες το θέμα...

 

Δεν το "άγγιζα"...Όπως δεν άγγιζα και τα δικά μου συναισθήματα...Τα είχα (και έχω) κρύψει βαθιά μέσα μου...

 

Ήταν 20 Δεκεμβρίου..Το μωρό μου ενός χρόνου και 16 ημερών...όπως πάντα την είχα θηλάσει το πρωί, μόλις ξύπνησε...Μετά από 2 ώρες περίπου και ενώ σε λίγο θα έτρωγε το φρούτο της, έπινα το γάλα ΜΟΥ, στο ποτήρι ΜΟΥ...Και μου ζήτησε. Και της έδωσα.Και τρελλάθηκε!!!Και της έκανα μπουκάλι με φρέσκο(είχε να πιει από μπουκάλι από 2-3 μηνών, ακόμα και νερό από ποτήρι ή με καλαμάκι πίνει).Και το ρούφηξε!Και το βράδυ μόλις θήλασε, άρχισε να κλαίει. Και κατάλαβα. Της έκανα μπουκάλι και ήπιε 170ml. Και μόλις κοιμήθηκε, άρχισα να κλαίω....Δεν μπορούσα να ηρεμήσω...Τις επόμενες μέρες θήλαζε και μετά έπινε από το μπουκάλι...Και αποθήλασε...Τελευταία φορά θήλασε το πρωί, ανήμερα Χριστουγέννων..Προσπάθησα να το συνεχίσω, αλλά πεινούσε, οπότε οι τελευταίοι θηλασμοί ήταν μάλλον δική μου συναισθηματική ανάγκη, παρά δική της...Ακόμα νιώθω την αίσθηση...Και κλαίω ακόμα...Τα συναισθήματα δεν περιγράφονται...Δεν ήθελα να τελειώσει...Ήθελα κι άλλο...Όλοι μου λένε "καλά, χαζή είσαι?Θα κάνεις κι αλλο παιδί και θα το θηλάσεις"...Δεν πάει έτσι, λέω εγώ..Και αν δεν τα καταφέρω στο επόμενο???Ήταν τόσο εύκολη η επικοινωνία με τη μικρή μου, που 30 λεπτά μετά που γεννήθηκε θήλαζε με δύναμη το στήθος μου...Το νιώθω σαν να ήταν χτες...

 

Ακόμα και τώρα με επηρεάζει συναισθηματικά και φαίνεται ότι κανένας δε με καταλαβαίνει...Στον άντρα μου πλέον δεν το λέω, γιατί θα βαρέθηκε να με βλέπει να κλαίω...Έχω πρόβλημα?

Είναι φυσιολογικό αυτό που νιώθω?

 

Ήταν όλα τόσο όμορφα, ακόμα έχω την αίσθηση..Το μόνο που μου δίνει κουράγιο είναι ότι σκέφτομαι σημασία έχει να της δίνω το γάλα της με αγάπη, και αυτό κάνω, σίγουρα...Ακόμα και με το μπουκάλι, καθόμαστε το βραδυ αγκαλίτσα και τη χαιδεύω, την κανακεύω και της δίνω το γάλα της...

EukOp3.png 

Link to comment
Share on other sites

Το είχα δει εδώ και μέρες το θέμα...

 

Δεν το "άγγιζα"...Όπως δεν άγγιζα και τα δικά μου συναισθήματα...Τα είχα (και έχω) κρύψει βαθιά μέσα μου...

 

Ήταν 20 Δεκεμβρίου..Το μωρό μου ενός χρόνου και 16 ημερών...όπως πάντα την είχα θηλάσει το πρωί, μόλις ξύπνησε...Μετά από 2 ώρες περίπου και ενώ σε λίγο θα έτρωγε το φρούτο της, έπινα το γάλα ΜΟΥ, στο ποτήρι ΜΟΥ...Και μου ζήτησε. Και της έδωσα.Και τρελλάθηκε!!!Και της έκανα μπουκάλι με φρέσκο(είχε να πιει από μπουκάλι από 2-3 μηνών, ακόμα και νερό από ποτήρι ή με καλαμάκι πίνει).Και το ρούφηξε!Και το βράδυ μόλις θήλασε, άρχισε να κλαίει. Και κατάλαβα. Της έκανα μπουκάλι και ήπιε 27ml. Και μόλις κοιμήθηκε, άρχισα να κλαίω....Δεν μπορούσα να ηρεμήσω...Τις επόμενες μέρες θήλαζε και μετά έπινε από το μπουκάλι...Και αποθήλασε...Τελευταία φορά θήλασε το πρωί, ανήμερα Χριστουγέννων..Προσπάθησα να το συνεχίσω, αλλά πεινούσε, οπότε οι τελευταίοι θηλασμοί ήταν μάλλον δική μου συναισθηματική ανάγκη, παρά δική της...Ακόμα νιώθω την αίσθηση...Και κλαίω ακόμα...Τα συναισθήματα δεν περιγράφονται...Δεν ήθελα να τελειώσει...Ήθελα κι άλλο...Όλοι μου λένε "καλά, χαζή είσαι?Θα κάνεις κι αλλο παιδί και θα το θηλάσεις"...Δεν πάει έτσι, λέω εγώ..Και αν δεν τα καταφέρω στο επόμενο???Ήταν τόσο εύκολη η επικοινωνία με τη μικρή μου, που 30 λεπτά μετά που γεννήθηκε θήλαζε με δύναμη το στήθος μου...Το νιώθω σαν να ήταν χτες...

 

Ακόμα και τώρα με επηρεάζει συναισθηματικά και φαίνεται ότι κανένας δε με καταλαβαίνει...Στον άντρα μου πλέον δεν το λέω, γιατί θα βαρέθηκε να με βλέπει να κλαίω...Έχω πρόβλημα?

Είναι φυσιολογικό αυτό που νιώθω?

 

Ήταν όλα τόσο όμορφα, ακόμα έχω την αίσθηση..Το μόνο που μου δίνει κουράγιο είναι ότι σκέφτομαι σημασία έχει να της δίνω το γάλα της με αγάπη, και αυτό κάνω, σίγουρα...Ακόμα και με το μπουκάλι, καθόμαστε το βραδυ αγκαλίτσα και τη χαιδεύω, την κανακεύω και της δίνω το γάλα της...

Φοβερο μηνυμα...πολλα απο αυτα που περιγραφεις τα ενιωσα κι εγω οταν αποθηλασα...μου ελειπε ο τροπος που με κοιταγε οταν χορταινε, εκεινο το βλεμμα γεματο ευχαριστηση και ευγνωμοσυνη ταυτοχρονα, το πως με ζητουσε την ωρα του φαγητου και ορμουσε κυριολεκτικα στο στηθος πιανωντας το με το χερακι, η περηφανια που ενιωθα οταν την ζυγιζαμε στην παιδιατρο. Αχ τι μου θυμησες τωρα και θα με παρουν τα ζουμια... θα το συνηθισεις με τον καιρο, δυστυχως δυσκολα σε καταλαβαινουν οι γυρω...

Link to comment
Share on other sites

μου ελειπε ο τροπος που με κοιταγε οταν χορταινε, εκεινο το βλεμμα γεματο ευχαριστηση και ευγνωμοσυνη ταυτοχρονα, το πως με ζητουσε την ωρα του φαγητου και ορμουσε κυριολεκτικα στο στηθος πιανωντας το με το χερακι, η περηφανια που ενιωθα οταν την ζυγιζαμε στην παιδιατρο.

 

Ακριβώς όλα αυτά και άλλα πολλά...Νιώθω σα να κόπηκε με τον αποθηλασμό ο ομφάλιος λώρος και όχι την ώρα του τοκετού...Το ήξερα πως εδώ θα βρω κι άλλη μανούλα να με νιώσει...Ευχαριστώ (και καλημέρα).

EukOp3.png 

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

πανε λιγες μερες που δε θηλαζουμε πια και εγω νιωθω κουρελι...επισης νιωθω μιση και γενικα ρακος....θελω συνεχεια να κλαιω-αντε να δικαιωσω αυτους που μου ελεγαν οτι εγω εχω ψυχολογικο που τη θηλαζω μεγαλο παιδι πια....18 μηνων!!!!-παρηγοριεμαι με το εμβρυακι μας στην κοιλιτσα...αλλα και παλι καποιες φορες δεν............ηθελα να τη θηλαζω για ΠΑΝΤΑ!!!!!!!!!

Link to comment
Share on other sites

πανε λιγες μερες που δε θηλαζουμε πια και εγω νιωθω κουρελι...επισης νιωθω μιση και γενικα ρακος....θελω συνεχεια να κλαιω-αντε να δικαιωσω αυτους που μου ελεγαν οτι εγω εχω ψυχολογικο που τη θηλαζω μεγαλο παιδι πια....18 μηνων!!!!-παρηγοριεμαι με το εμβρυακι μας στην κοιλιτσα...αλλα και παλι καποιες φορες δεν............ηθελα να τη θηλαζω για ΠΑΝΤΑ!!!!!!!!!

 

το για πάντα είναι ........μεγάλο χρονικό διάστημα καλή μου spyni:lol::lol: ο άντρας μου έλεγε ότι όταν θα πάει γυμνάσιο λογικά θα σταματήσω να την θηλάζω μια και τότε θα ντρέπεται να λέει στις φίλες της ότι θηλάζει:mrgreen: :mrgreen::mrgreen:

 

 

Άντε και με πήραν τα ζουμιά πρωί πρωί μεσημεριάτικα, σας νιώθω απόλυτα μια και σε λίγο καιρό λογικά και εμείς κατά εκεί βαδίζουμε όταν το σκέφτομαι με πιάνει κατάθλιψη :(:(

 

ΑΑΑ είναι και οι ορμόνες τώρα που τα κάνουν όλα να φαίνονται αξεπέραστα υπομονή και happy thoughts :wink:;-)

Link to comment
Share on other sites

πανε λιγες μερες που δε θηλαζουμε πια και εγω νιωθω κουρελι...επισης νιωθω μιση και γενικα ρακος....θελω συνεχεια να κλαιω-αντε να δικαιωσω αυτους που μου ελεγαν οτι εγω εχω ψυχολογικο που τη θηλαζω μεγαλο παιδι πια....18 μηνων!!!!-παρηγοριεμαι με το εμβρυακι μας στην κοιλιτσα...αλλα και παλι καποιες φορες δεν............ηθελα να τη θηλαζω για ΠΑΝΤΑ!!!!!!!!!

 

Πόσο σε καταλαβαίνω και σε νιώθω!Έχεις όμως και ένα καινούργιο μωράκι να περιμένεις και το καλύτερο είναι να κάνεις αισιόδοξες σκέψεις, για αυτό!

EukOp3.png 

Link to comment
Share on other sites

"όλες εσείς οι μανούλες που θηλάζετε πολύ καιρό αρκετές φορές την ημέρα και πολλές από εσάς και τη νύχτα πως έχετε ρυθμίσει την προσωπική σας ζωή; Εγώ νιώθω ένα ρετάλι. Κούραση, έλλειψη ύπνου, έλλειψη κοινωνικής ζωής, άγχος όταν λείπω για να μην περάσει πολύ ώρα και πεινάει, στέρηση των "πολυαγαπημένων βλαβερών" συνηθειών (αλκοόλ, τσιγάρα, καφέδες κλπ). Επίσης γιατί δεν μπορώ να βγάλω με το θήλαστρο;;!!! Δύο έχω (το ένα το καλύτερο νοσοκομειακό που κυκλοφορεί) και τζίφος! Ηλπιζα πως αυτή θα ήταν η καλύτερη λύση για να μην κόψω το θηλασμό και να αρχίσω σιγά σιγά να βγαίνω που με έχουν φάει οι 4 τοίχοι! Είμαι έτοιμη να πάρω σκόνη γάλα αλλά κάτι μέσα μου με κρατάει ακόμα (μάλλον τα ματάκια της που με κοιτάνε με λατρεία όταν θηλάζει και σιγά-σιγά κλείνουν και κοιμάται ευτυχισμένη στην αγκαλιά μου....)

Αχ! Τι θα κάνω!"

euharis Το είδα το μήνυμα σου άλλα μερικές φορές σε αυτά τα ερωτήματα που έχουν να κάνουν με τις «εσωτερικές» ανασφάλειες μας δεν ξέρεις πώς να απαντήσεις.

Όπως βλέπεις η κόρη μου είναι σχεδόν 20 μηνών και συνεχίζω να την θηλάζω και αν δεν ήμουν έγκυος θα συνέχιζα για αρκετό καιρό ακόμα και εκτός ίσως από τον πρώτο καιρό δεν ένοιωσα ποτέ ότι ο θηλασμός είναι κάτι που θα με περιορίσει, ίσως να αλλάξει κάπως τον τρόπο που ζούμε και διασκεδάζουμε άλλα αυτό θα γινόταν έτσι και αλλιώς με τον ερχομό ενός παιδιού δεν έχει να κάνει με τον θηλασμό ως διαδικασία.

Και βόλτες μπορείς να πάς και σε ταβέρνα ένα μεσημέρι με το παιδί και σε φιλικά σπίτια και να καθίσεις λίγο παραπάνω το βράδυ, ιδίως στην ηλικία που είναι τώρα το μωρό σου.

Σημασία έχει να είσαι ευέλικτος ως άνθρωπός και να μην κάνεις την τρίχα τριχιά (όχι εσύ προσωπικά να μην παρεξηγούμε:-P:-P) μπαίνοντας στην λογική ότι θα ξεβολέψω το μωρό οπότε καλλίτερα στο σπίτι.

Θα σου γράψω κάποια παραδείγματα για να δεις πρακτικά ότι δεν είναι τίποτα ανέφικτο.

Σχεδόν κάθε Κυριακή με τον άντρα μου και το παιδί από 6 μηνών πηγαίνουμε σε ταβέρνα είτε με φίλους είτε μόνοι μας παίρνουμε μαζί το καρεκλάκι του φαγητού της και το καρότσι, όταν έτρωγε αλεσμένα έπαιρνα το φαί μαζί μου και έτρωγε εκεί μαζί μας, άμα νύσταζε την θήλαζα και την έβαζα για ύπνο στο καρότσι, τώρα που μεγάλωσε συνήθως την ταΐζω ελαφρά πριν φύγουμε και τρώει ότι τις επιτρέπουμε από αυτά που παραγγέλνουμε.

Και τριήμερα έχουμε φύγει, σε δωμάτιο με κουζίνακι όπου της μαγείρευα εκεί και μόλις σαράντισα φύγαμε 15 μέρες διακοπές χωρίς συμπράγκαλα και μπουκάλια.

Στα φιλικά σπίτια επισκέψεις το απόγευμα έπαιρνα τα συμπράγκαλα μου όταν έτρωγε κρέμα και την τάιζα εκεί ή την θήλαζα εκεί και λίγο πριν φύγουμε την πλένω, αλλάζω, φοράμε πιτζάμες και υπνόσακούς την παίρνει ο ύπνος στο αυτοκίνητο και απλά την βάζω στο κρεβάτι της όταν φτάσουμε σπίτι………

Με μέτρο ούτε το αλκοόλ ούτε τα τσιγάρα ούτε οι καφέδες είναι απαγορευτικοί στον θηλασμό αν είναι κάτι που θεωρείς ότι σου λείπει δεν βλέπω γιατί να μην πιείς ένα ποτήρι κρασί? Καλλίτερα να καπνίζεις λίγο και να θηλάζεις παρά να μην θηλάζεις καθόλου.

Για να μπορέσεις να βγάλεις γάλα με το θήλαστρο θα πρέπει να κάνεις συχνές αντλήσεις δες στο ανάλογο τόπικ εγώ προσωπικά δεν κατάφερα ποτέ να βγάλω ούτε σταγόνα γάλα με το θήλαστρο.

Κουράγιο όλα θα πάνε καλά αφού τα έχετε καταφέρει μέχρι εδώ τώρα αρχίζουν τα εύκολα :D:D

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

"όλες εσείς οι μανούλες που θηλάζετε πολύ καιρό αρκετές φορές την ημέρα και πολλές από εσάς και τη νύχτα πως έχετε ρυθμίσει την προσωπική σας ζωή; Εγώ νιώθω ένα ρετάλι. Κούραση, έλλειψη ύπνου, έλλειψη κοινωνικής ζωής, άγχος όταν λείπω για να μην περάσει πολύ ώρα και πεινάει, στέρηση των "πολυαγαπημένων βλαβερών" συνηθειών (αλκοόλ, τσιγάρα, καφέδες κλπ). Επίσης γιατί δεν μπορώ να βγάλω με το θήλαστρο;;!!! Δύο έχω (το ένα το καλύτερο νοσοκομειακό που κυκλοφορεί) και τζίφος! Ηλπιζα πως αυτή θα ήταν η καλύτερη λύση για να μην κόψω το θηλασμό και να αρχίσω σιγά σιγά να βγαίνω που με έχουν φάει οι 4 τοίχοι! Είμαι έτοιμη να πάρω σκόνη γάλα αλλά κάτι μέσα μου με κρατάει ακόμα (μάλλον τα ματάκια της που με κοιτάνε με λατρεία όταν θηλάζει και σιγά-σιγά κλείνουν και κοιμάται ευτυχισμένη στην αγκαλιά μου....)

Αχ! Τι θα κάνω!"

 

Καλό κουράγιο σου εύχομαι!

Στην ηλικία που είναι η κόρη σου, όπου να ΄ναι θα αρχίσει στερεές τροφές και θα μπορεί να την ταϊζει κάποιος άλλος όσο εσύ θα λείπεις. Το θήλαστρο δεν κάνει για όλες τις μητέρες. Δεν κάνεις κάτι λάθος.

Μπορείς να βγαίνεις όσο πιο συχνά γίνεται με το μωρό στο καροτσάκι για να σου ανεβεί η διάθεση. Βέβαια στην Αθήνα φαντάζομαι ότι δεν είναι τόσο εύκολο, αλλά θα βρεις κάποια λύση. Μια-δυο ώρες την ημέρα με το καροτσάκι με γρήγορο βήμα και θα δεις πώς θα αρχίσουν να χάνονται τα κιλά σιγά σιγά! Ειδικά όταν βελτιωθεί ο καιρός και θα μπορείς να κάθεσαι έξω, μπορείς να βγαίνεις με τον άντρα σου ή με παρέα το βράδυ με το μωρό κοιμισμένο στο καροτσάκι, κι αν πεινάει, το θηλάζεις και το ξανακοιμίζεις.

Link to comment
Share on other sites

Σας ευχαριστώ πολύ για την εμψύχωση! Ίσως φταίει που δεν είναι ακόμα καλά ρυθμισμένο το πρόγραμμα του ύπνου της και γι' αυτό νιώθω τόσο κουρασμένη. Όσες φορές έχει κοιμηθεί στο αυτοκίνητο AGE μόλις φθάσουμε σπίτι ξυπνάει και είναι και ορεξάτη :? Τρώει στερεές τροφές αλλά όχι μεγάλες ποσότητες. Της δίνω ενδιάμεσα και γάλα και για να χορταίνει αλλά και για να μη μου μειωθεί αφού δε βγάζω με το θήλαστρο. Το βράδυ μόνο να μπορούσε κάποιες φορές να την ταϊζει και κάποιος άλλος. Μόνο αυτό θα ήθελα. Δε θέλω σε αυτή τη φάση να την παίρνω μαζί σε εξόδους το βράδυ για να της στρώσω λίγο το πρόγραμμα. Εχω διαβάσει πως το πιο βασικό είναι το σταθερό ωράριο και η ρουτίνα. Σκεφτείτε πως ακόμα πάει η ώρα 12 και 1 το βράδυ για να κοιμηθεί σερί από 4 έως 7 ώρες. Πως να καλέσω άνθρωπο σπίτι με αυτό το ωράριο;:( Θέλω να συνηθίσει να κοιμάται κατά τις 10 τουλάχιστον! Αν έδινα ξένο γάλα μόνο το βράδυ; Θα ήταν λέτε μεγάλο πρόβλημα; Θα μειωνόταν πολύ το δικό μου; Ακούω άλλες κοπέλες που θηλάζουν μόνο πρωί και βράδυ. Αυτό δεν μειώνει πολύ το γάλα; Φοβάμαι να αφήσω να περάσουν περισσότερες από 4 ή 5 ώρες μέσα στην ημέρα χωρίς να θηλάσω γιατί μαζί με τις ώρες που κοιμάται το βράδυ ίσως είναι αρκετές για να με οδηγήσουν σε αποθηλασμό. Ηδη νομίζω πως το γάλα μου είναι λιγότερο. Σκέφτομαι να βρω μια σύμβουλο θηλασμού για να μου δείξει πως να βγάζω γάλα και να μου δώσει γενικά συμβουλές για το φαγητό και τον ύπνο. Ξέρετε καμία; Πάλι μεγάλο μήνυμα έγραψα:?

q7CL.jpgaDgtp2.png
Link to comment
Share on other sites

euharis, δεν απάντησα στο μήνυμα σου προσωπικά γιατί ποτέ δε βίωσα αυτά που λες...Με το μωρό βγαίνω από 15 ημερών...Τη έχω θηλάσει παντού!Σε παγκάκι, σε μαγαζί, σε ταβέρνα, σε γραφείο, σε τράπεζα.Ποτέ δεν ένιωσα να κλείνομαι, ούτε μου έλειπε αλκοολ, τσιγάρο , καφές, απλά γιατί δεν καπνίζω και δεν πίνω ποτέ καφέ ή αλκοολ!ΟΚ, δε βγαίνω βράδυ, αλλά ποτέ δε μου έλειψε, γιατί ποτέ δεν ήμουν του έξω για βράδυ...Κια από ξενύχτι...Η μικρή μου από 3 ημερών (όχι μηνών!), κοιμόταν 23.00-5.00 το πρωί και έτσι δεν ξενυχτούσα, πράγμα το οποίο με βοήθησε πολύ, γιατί βοήθεια δεν είχα-εκτός συζύγου που γυρνάει στις 6 το απόγευμα-και δεν ξέρω τι θα έκανα αν η μικρή ήταν του ξενυχτιού (αν και πάλι λύση θα έβρισκα..)

 

Οπότε τι να σου πω?Κάνε κουράγιο?Κάνε υπομονή?Τα δύσκολα πέρασαν?Το σίγουρο ειναι ότι θα το μετανοιώσεις, το λες κι εσύ η ίδια...Οπότε λίγο ακόμα, με τις στερεές θα στρώσουν κάπως τα πράγματα, και ίσως καταφέρεις να βγαίνεις πιο συχνά έξω...Εγώ θήλασα 12,5 μήνες και ήθελα παραπάνω...

EukOp3.png 

Link to comment
Share on other sites

Ακούω άλλες κοπέλες που θηλάζουν μόνο πρωί και βράδυ. Αυτό δεν μειώνει πολύ το γάλα;

 

Προσωπικά θήλαζα πρωί βάδυ, 4 μήνες...Είχε μάθει το στήθος και παρήγαγε τόσο γάλα, γιατί τόσο ζητούσε η μικρή...

 

Για τα άλλα που ρωτάς, με μπέρδεψες λίγο...Από τη μια θέλεις να δώσεις ξένο, για να μπορέσεις να βγείς, αλλά από την άλλη δε θέλεις να κοπεί???Κατάλαβα καλά?Είσαι σίγουρη ότι θα πάρει μπουκάλι, ακόμα και με δικό σου γάλα?Φοβάμαι θα πρέπει να αρκεστείς σε ημερήσιες εξόδους...

EukOp3.png 

Link to comment
Share on other sites

Ευχαρις, είναι απόλυτα λογικό να αισθάνεσαι κουρασμένη και μπερδεμένη. Κατά τη γνώμη μου βρίσκεσαι σε μια πολύ δύσκολη μεταβατική ηλικία. Κουβαλάς την κούραση και το άγχος του αποκλειστικού θηλασμου, ταυτόχρονα με το ζόρι της έναρξης των στερεών. Θα δεις ότι σε λίγο καιρό, ποτ θα αρχίσει να τρώει πιο καλά στερεές, ο θηλασμός θα είναι πιο εύκολος. Αν φροντίσεις να θηλάζετε 5-6 φορές την ημέρα μάλλον δεν θα έχετε κανένα πρόβλημα (1-2 είναι πολύ λίγες ακόμα). Γιατί λες ότι το γάλα σου είναι λιγότερο?

Προσπάθησε να χαλαρώσεις και ξανασκέψου αυτά που λες για τις εξόδους. Αν βγαίνεις μαζί με το μωρό το βράδυ που και που δεν του καταστρέφεις το πρόγραμμα;) Επίσης, αφού προς το παρόν κοιμάται τόσο αργά, τι πειράζει να βγαίνετε μαζί?

Όσο για το να καλείς στο σπίτι...μπορέις μια χαρά να το κάνεις. Δεν χρειάζεται να μαγειρέψεις ή να κάνεις ιδιαίτερες ετοιμασίες και το μωρό μπορεί να είναι μαζί σας μέχρι να κοιμηθεί. Μπορείτε να θηλάσετε με παρέα τους φίλους σας.

Μην περιμένεις τα πράγματα να γίνουν όπως όταν δεν είχες παιδί, ποτέ δεν θα είναι ξανά έτσι. Πρέπει να βρεις το 'αλλιώς' που σε ικανοποιεί:D

KbCJp2.pngEYukp3.png
Link to comment
Share on other sites

Κορίτσια έχετε δίκιο πως πρέπει να βρίσκουμε λύσεις σύμφωνα με τις συνθήκες. Εχω μεγαλώσει άλλο ένα παιδί που είναι τώρα 12 χρονών. Δεν είχα τότε κανένα πρόβλημα, συνέχισα κανονικά τη δουλειά και την παίρναμε πάντα μαζί μας όταν βγαίναμε μέρα και το βράδυ ή μαζί ή την κρατούσε η μητέρα μου. Τώρα οι συνθήκες είναι διαφορετικές. Οι βραδινές έξοδοι δεν είναι καπρίτσιο, είναι εκτόνωση γιατί ο άντρας μου δεν γυρίζει στις 6 ή στις 7 ούτε καν 9. Δουλεύει όλη μέρα και πολλές φορές και τα Σαβ/ριακα. Επίσης σε λίγο καιρό θα έχω βραδινές παραστάσεις στο θέατρο και αναγκαστικά θα λείπω. Τέλος πάντων, ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις, μάλλον χρειαζόμουν κυρίως μια τονωτική ένεση για να πάρω κουράγιο και να συνεχίσω το θηλασμό που πολλές φορές σκέφτομαι να κόψω. Δεν είμαι όμως ακόμα έτοιμη και σίγουρα δεν είναι ούτε το παιδί.

 

Babystar καταλαβαίνω απόλυτα τα συναισθήματά σου όμως σκέψου πως αυτή η συνθήκη που περιγράφεις είναι η πιο ανώδυνη και υγιής για το παιδί. Ούτε βίαιη απομάκρυνση από το στήθος ούτε συναισθηματική εξάρτηση του παιδιού που πολύ δύσκολα κόβεται. Μακάρι να συμβεί και σε μένα το ίδιο όταν έρθει η ώρα. Να χαίρεστε τα παιδάκια σας και καλή λευτεριά στις εγκύους. :)

q7CL.jpgaDgtp2.png
Link to comment
Share on other sites

Babystar καταλαβαίνω απόλυτα τα συναισθήματά σου όμως σκέψου πως αυτή η συνθήκη που περιγράφεις είναι η πιο ανώδυνη και υγιής για το παιδί. Ούτε βίαιη απομάκρυνση από το στήθος ούτε συναισθηματική εξάρτηση του παιδιού που πολύ δύσκολα κόβεται.

 

Αυτό σκέφτομαι και παρηγοριέμαι...

EukOp3.png 

Link to comment
Share on other sites

το για πάντα είναι ........μεγάλο χρονικό διάστημα καλή μου spyni:lol::lol: ο άντρας μου έλεγε ότι όταν θα πάει γυμνάσιο λογικά θα σταματήσω να την θηλάζω μια και τότε θα ντρέπεται να λέει στις φίλες της ότι θηλάζει:mrgreen: :mrgreen::mrgreen:

 

 

Άντε και με πήραν τα ζουμιά πρωί πρωί μεσημεριάτικα, σας νιώθω απόλυτα μια και σε λίγο καιρό λογικά και εμείς κατά εκεί βαδίζουμε όταν το σκέφτομαι με πιάνει κατάθλιψη :(:(

 

ΑΑΑ είναι και οι ορμόνες τώρα που τα κάνουν όλα να φαίνονται αξεπέραστα υπομονή και happy thoughts :wink:;-)

 

μαλλον δικιο εχει ο αντρας σου!!να ειναι καλα και αυτος και εσυ για το κουραγιο!!!ισως ειναι και οι ορμονες τι να πω....παντως ο αποθηλασμος ειναι για τις μαμαδες ενας μικρος θανατος μεσα σου...τουλαχιστον ετσι το βιωσα εγω...μην πεσετε να με φατε παρακαλω....μερα με τη μερα ειναι σιγουρα καλυτερα!!εξαλλου μαζευουμε δυναμεις για το επομενο και κανουμε ονειρα για το δικο του θηλασμο!!!

καλο κουραγιο σε ολες!!

Link to comment
Share on other sites

Εμένα η δικιά μου ξεκίνησε φρέσκο γάλα από χτες το πρωί, μετά από 5 μέρες υπομονής και προσπάθειας να το πάρει... Χτες το βράδυ βέβαια ήπιε και από το στήθος μου. Σήμερα το πρωί ήπιε μόνο φρέσκο και να σας πω την αλήθεια μου έλειψε... Ενώ το είχα πει ότι μόλις γίνει ενός θα την αποθηλάσω, τώρα που γίνεται νοιώθω ότι απομακρύνεται... Αλλά δεν είναι έτσι, έχουμε ακόμα το δέσιμο που είχαμε... Δεν νομίζω να σβήσει αυτό ποτέ...

Link to comment
Share on other sites

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...