22 ετών σε σχέση, είμαι μικρή για παιδιά και γάμο ;

Γεια σας. Λοιπον το θεμα μου ειναι οτι ειμαι 22 και εχω σχεση με τον καλο μου 4 χρονια. Θελουμε να παντρευτουμε και θελω πολυ ενα μωρακι. Αλλα φοβαμαι την αντιδραση των γονιων μου. Οτι θα μου πουν εισαι πολυ μικρη για γαμους και παιδια.. ειμαι οντως μικρη για κατι τετοιο? Εγω παντως νιωθω ετοιμη οπως και το αγορι μου. Ο οποιος ειναι επισης στην ηλικια μου. Τι να κανω..ειμαι πολυ μπερδεμενη. Γενικα φοβαμαι πως ολοι θα μας κατακρινουν για αυτο.. δεν εχω σε καποιον να μιλησω για αυτο και να μ πει τις συμβουλες του. Για αυτο και γραφω εδω να μου πειτε τη γνωμη σας. Τι θα κανατε στη θεση μου.. και αν.ειμαι οντως μικρη για κατι τετοιο..Τις σπουδες μας τις τελειωνουμε του χρονου..

Γεια σας. Λοιπον το θεμα μου ειναι οτι ειμαι 22 και εχω σχεση με τον καλο μου 4 χρονια. Θελουμε να παντρευτουμε και θελω πολυ ενα μωρακι. Αλλα φοβαμαι την αντιδραση των γονιων μου. Οτι θα μου πουν εισαι πολυ μικρη για γαμους και παιδια.. ειμαι οντως μικρη για κατι τετοιο? Εγω παντως νιωθω ετοιμη οπως και το αγορι μου. Ο οποιος ειναι επισης στην ηλικια μου. Τι να κανω..ειμαι πολυ μπερδεμενη. Γενικα φοβαμαι πως ολοι θα μας κατακρινουν για αυτο.. δεν εχω σε καποιον να μιλησω για αυτο και να μ πει τις συμβουλες του. Για αυτο και γραφω εδω να μου πειτε τη γνωμη σας. Τι θα κανατε στη θεση μου.. και αν.ειμαι οντως μικρη για κατι τετοιο..Τις σπουδες μας τις τελειωνουμε του χρονου..

Κοριτσακι νομιζω οτι μπορεις να περιμενεις ενα δυο χρονια ακομα για να παντρευτεις. Δεν σας κηνηγαει κ κανενας! Παντως να ξερεις οτι οσα κοριτσια εχουν παιδακι απο τοσο μικρες το εχουν μετανιωσει δηλαδη θα θελαν ενα ή δυο χρονια ακομα ανεμελια. Δεν σου λεω να περιμενεις 10 χρονια αλλα δυο χρονια ακομα ειναι καλο να περιμενεις θα ευχαριστηθεις κ καλητερα το παιδακι σου.

Καταρχας μενεις στο ιδιο σπιτι με τον φιλο σου? Ειστε οικονομικα ανεξαρτητοι? Εχεις πολλα να ανακαληψεις ακομα κ θα σου ηταν σιγουρα πολυ δυσκολο να το κανεις εχοντας ενα μωρο. Ειναι ωραιο να θελεις ενα μωρακι αλλα δεν σε κηνυγαει κ κανενας για να το κανεις τωρα.

Βασικα τωρα μπαινω στα 23. Οχι δεν μενουμε στο ιδιο σπιτι.. αλλα ειχαμε συγκατοικησει για 1 χρονο περυσι.. δεν ειμαστε ακομα ανεξαρτητοι αλλα εχουμε και οι δυο καποιες οικονομιες στην ακρη. Υπαρχει και δουλεια ετοιμη για εκεινον. Καθως εχουν φουρνο.

Βασικα τωρα μπαινω στα 23. Οχι δεν μενουμε στο ιδιο σπιτι.. αλλα ειχαμε συγκατοικησει για 1 χρονο περυσι.. δεν ειμαστε ακομα ανεξαρτητοι αλλα εχουμε και οι δυο καποιες οικονομιες στην ακρη. Υπαρχει και δουλεια ετοιμη για εκεινον. Καθως εχουν φουρνο.

Μια χαρα κοριτσακι τοτε να ξαναμεινετε μαζι χωρις γαμο και παιδια τελειωστε τις σπουδες σας ξεκινηστε την δουλεια κ σε 2 χρονια μια χαρα μικρουλα θα εισαι καντε κ ενα παιδακι κ παντρευτητε κιολας δεν χρειαζετε να βιαζεσαι αν υπαρχει αγαπη δεν χρειαζονται βιαστικες κινησεις ουτε να φορτωνεσε με ευθυνες που δεν θα τα βγαλεις περα κ ισως καταστρεψεις κ την σχεση σου. Βημα βημα οχι ολα μαζι.

Δεν θα ηταν πιο ωραιο να ξεκινησετε την δουλεια πρωτα να τελειωσουν κ οι σπουδες κ να μεινετε σε ενα σπιτι να πατε τα ταξιδακια σας να χαρειτε τις παρεες σας κ τα χομπι σας κ μετα να ξεκινεσετε μια οικογενεια χορτασμενοι κ ολοκληρωμενοι απο ολα κ να αφιερωθητε στα παιδακια σας κ να τα χαρειτε!!???

Γεια σας. Λοιπον το θεμα μου ειναι οτι ειμαι 22 και εχω σχεση με τον καλο μου 4 χρονια. Θελουμε να παντρευτουμε και θελω πολυ ενα μωρακι. Αλλα φοβαμαι την αντιδραση των γονιων μου. Οτι θα μου πουν εισαι πολυ μικρη για γαμους και παιδια.. ειμαι οντως μικρη για κατι τετοιο? Εγω παντως νιωθω ετοιμη οπως και το αγορι μου. Ο οποιος ειναι επισης στην ηλικια μου. Τι να κανω..ειμαι πολυ μπερδεμενη. Γενικα φοβαμαι πως ολοι θα μας κατακρινουν για αυτο.. δεν εχω σε καποιον να μιλησω για αυτο και να μ πει τις συμβουλες του. Για αυτο και γραφω εδω να μου πειτε τη γνωμη σας. Τι θα κανατε στη θεση μου.. και αν.ειμαι οντως μικρη για κατι τετοιο..Τις σπουδες μας τις τελειωνουμε του χρονου..

To epatha k egw auto akrivos meta apo 2 xronia sxesis me ton arr....iastiko mou.. Ithela paidaki polu kai ithela kai na pantreutoume alla logo oikonomikon dn mporousame.. Dld ekeinos m elege na min viastoume kai tetoia.etsi loipon anoiksame ena magazi me ksirous karpous gia na doume pws tha pei to oikonomiko kai to magazi doksa t theo kala paei alla meta siga siga arxise na m feugei olo auto gt to eriksa polu st douleia kai tewra pou einai ola mia xara oute thelw na ksere gia gamous. Oso gia to paidaki exoume eleutheres epafes kai otan erthei einai kalodexoumeno. Sugnwmi gia to megalo kimeno koritsi mou. Auto pou tha s protina einai prwta na teleiwseis tn sxoli sou oposdipote.. Valto protereotita kai tou xronou pou tha apofitisete me to kalo ksanaskeftite to. Pantws eisai mikri alla oxi toso mikri spla kana 2 xronia tha mporouses na perimeneis gt stis meres mas kiolas oi gamoi s mikroi ilikia kataligoun s diazigio. Xwris na thelw na pw kati gia tn dikia sou sxesi.kai pali sorry g to megalo kimeno

Γεια σας. Λοιπον το θεμα μου ειναι οτι ειμαι 22 και εχω σχεση με τον καλο μου 4 χρονια. Θελουμε να παντρευτουμε και θελω πολυ ενα μωρακι. Αλλα φοβαμαι την αντιδραση των γονιων μου. Οτι θα μου πουν εισαι πολυ μικρη για γαμους και παιδια.. ειμαι οντως μικρη για κατι τετοιο? Εγω παντως νιωθω ετοιμη οπως και το αγορι μου. Ο οποιος ειναι επισης στην ηλικια μου. Τι να κανω..ειμαι πολυ μπερδεμενη. Γενικα φοβαμαι πως ολοι θα μας κατακρινουν για αυτο.. δεν εχω σε καποιον να μιλησω για αυτο και να μ πει τις συμβουλες του. Για αυτο και γραφω εδω να μου πειτε τη γνωμη σας. Τι θα κανατε στη θεση μου.. και αν.ειμαι οντως μικρη για κατι τετοιο..Τις σπουδες μας τις τελειωνουμε του χρονου..

Θα σου πω απλά πως δεν υπάρχουν ηλικίες για όσα ξέρετε εσείς μεταξύ σας καλύτερα από τον καθένα.

Δε μπορώ να δεχτώ την ανάγκη χρονοδιαγράμματος στην σχέση, στον έρωτα, στον γάμο, στα παιδιά. Το κάνεις όταν νιώσεις την ανάγκη να το κάνεις και τότε είναι για τον καθένα η κατάλληλη εποχή, ανεξαρτήτως ηλικίας και χρόνων σχέσης και ότιδήποτε άλλο. Αλλος γεμίζει με ταξίδια και ψώνια κι άλλος με αγκαλιές και παιδιά. Αλλος ολοκληρώνεται από την επαγγελματική του ανέλιξη κι άλλος από την πληρότητα της οικογενειακής του γαλήνης.

Για να σε επιβεβαιώσω, παντρεύτηκα πριν τελειώσω τις σπουδές μου και χωρίς προοπτική εργασίας, έναν άνθρωπο που μόλις είχα γνωρίσει. Και φυσικά οι γονείς μου, μου είπαν "ποιος είναι αυτός; βιάζεσαι, δεν τον ξέρουμε καν, θα παρατήσεις τις σπουδές σου, άμα κάνεις παιδί, ξέχνα τα πτυχία" κ.α. τέτοια. Η απάντηση μου ήταν: μέχρι να παντρευτούμε (λίγους μήνες μετά) θα τον γνωρίσετε. Ετσι κι έγινε.

Αργότερα πήρα πτυχίο (μαζί πήγαμε να δώσω τα τελευταία μου μαθήματα), έκανα μεταπτυχιακό...έμεινα έγκυος... νά και το νινάκι

Αν είσαι σίγουρη για τον άνθρωπο σου, οπλίσου με ψυχραιμία και συνέχισε σε αυτό που εσείς είστε έτοιμοι να προχωρήσετε. Η μόνη ερώτηση είναι από σε΄να σε αυτόν και από αυτόν σε σένα : θέλεις?!?!

Γεια σας. Λοιπον το θεμα μου ειναι οτι ειμαι 22 και εχω σχεση με τον καλο μου 4 χρονια. Θελουμε να παντρευτουμε και θελω πολυ ενα μωρακι. Αλλα φοβαμαι την αντιδραση των γονιων μου. Οτι θα μου πουν εισαι πολυ μικρη για γαμους και παιδια.. ειμαι οντως μικρη για κατι τετοιο? Εγω παντως νιωθω ετοιμη οπως και το αγορι μου. Ο οποιος ειναι επισης στην ηλικια μου. Τι να κανω..ειμαι πολυ μπερδεμενη. Γενικα φοβαμαι πως ολοι θα μας κατακρινουν για αυτο.. δεν εχω σε καποιον να μιλησω για αυτο και να μ πει τις συμβουλες του. Για αυτο και γραφω εδω να μου πειτε τη γνωμη σας. Τι θα κανατε στη θεση μου.. και αν.ειμαι οντως μικρη για κατι τετοιο..Τις σπουδες μας τις τελειωνουμε του χρονου..

Γεια σου!!ειμαι στην ηλικια σου 22 χρονων και εγγυος 4 μηνων παντρεμενη εδω και 1,5 χρονο ηδη.και εμενα ολοι μου λεγανε οτι ειμαι μικρη για γαμο αλλα εγω ενιωθα ετοιμη κ δοξα το θεο ολα καλα πηγαν μεχρι τωρα μ τον αντρα μ ειμαστε μαζι απο τα 17 μου.αυτος τωρα ειναι 30.το καλο ειναι οτι οταν αποφασισαμε ν παντρευτουμε ειχε ηδη δικη του δουλεια οποτε στηριζοταν στα ποδια του κ δεν χρειαστηκαμε βοηθεια να ζητησουμε.ισως εχουν δικιο οτι παντρευτηκα μικρη αλλα τ ηθελα πολυ κ εγω και ο αντρας μου οπως θελαμε κ το μωρακι που βαλαμε μπρος.αν εισαι καλα με τον συντροφο σου τοτε προχωρηστε.φυσικα πρεπει να εισαι σιγουρη για αυτο το βημα γιατι μιλας για γαμο και παιδι!!!!!κ σιγουρα θα ηταν καλο να στεκεστε κ οικονομικα στα ποδια σας..αν οχι και οι 2 τουλαχιστον ο ενας.οι γονεις σου μπορει να σ πουν κατι γιατι πιθανον να φοβηθουν οτι μπορει να μην ειστε σιγουροι κ να χωρησετε κλπ κλπ ξες πως σκεφτονται οι γονεις!!!!αλλα αν εισαι οντως σιγουρη κ αν πιστευεις οτι κ ο φιλος σου ειναι ετοιμος απο τωρα για ευθυνες προχωρα!!!απλως σε αυτη τη περιπτωση εκτος του εαυτου σου πρεπει να εισαι οσο πιο σιγουρη μπορεις κ για τον φιλο σου οτι απο τα 22 του οντως ειναι ετοιμος να ανταπεξελθει σε ευθυνες συζυγου κ πατερα.τα κοριτσια ειναι ετοιμα απο πολυ πιο μικρα απο οτι τα αγορια.αν εισαι λοιοπν σογουρη κ για τα 2 πρροχωρα κ κανεις δεν θα σε κατακρινει οοως το πιστευεις

Θα σου πω απλά πως δεν υπάρχουν ηλικίες για όσα ξέρετε εσείς μεταξύ σας καλύτερα από τον καθένα. Για να σε επιβεβαιώσω, παντρεύτηκα πριν τελειώσω τις σπουδές μου και χωρίς προοπτική εργασίας, έναν άνθρωπο που μόλις είχα γνωρίσει. Και φυσικά οι γονείς μου, μου είπαν "ποιος είναι αυτός; βιάζεσαι, δεν τον ξέρουμε καν κ.α. τέτοια". Η απάντηση μου ήταν: μέχρι να παντρευτούμε (λίγους μήνες μετά) θα τον γνωρίσετε. Ετσι κι έγινε.

 

Αργότερα πήρα πτυχίο, έκανα μεταπτυχιακό...έμεινα έγκυος... νά και το νινάκι

 

Αν είσαι σίγουρη για τον άνθρωπο σου, οπλίσου με ψυχραιμία και συνέχισε σε αυτό που εσείς είστε έτοιμοι να προχωρήσετε.

Εισαι πολυ τυχερη κοριτσι αλλα δεν θα εχανες κ τιποτα αν απλα μενατε μαζι αυτο λεμε στο κοριτσακι ο γαμος ειναι κατι το εντελως τυπικο. Το παιδι οπως λες κ εσυ θελει πολυ ψυχραιμια κ υπομονη εγω δυο φιλες που εχω δεν ειχαν την ιδια καταληξη σε αυτη την ηλικια τελικα την πληρωσε το παιδι αρχισαν να θελουν να κανουν αυτα που χασαν στα 23 κ τελικα το παιδι αρχισε να γινετε εμποδιο στα ονειρα τους βεβαια κ τα αγαπανε τα παιδια τους ομως δεν εχουν την υπομονη να τα χαρουν να παιξουν μαζι τους να τους γνωρισουν τον κοσμο ασχολουνται με τον εαυτο τους πως θα βγουν πως θα φτιαχτουν πως θα πανε τα ταξιδια τους ολα αυτα ειναι απωθημενα που βγαινουν χωρις να το επιδιωκεις κ χωρις να εισαι κακος ανθρωπος απλα δεν τα εχεις χαρει κ καποια στιγμη θελεις να τα κανεις.

Βασικα τωρα μπαινω στα 23. Οχι δεν μενουμε στο ιδιο σπιτι.. αλλα ειχαμε συγκατοικησει για 1 χρονο περυσι.. δεν ειμαστε ακομα ανεξαρτητοι αλλα εχουμε και οι δυο καποιες οικονομιες στην ακρη. Υπαρχει και δουλεια ετοιμη για εκεινον. Καθως εχουν φουρνο.

Συγνωμη που ρωταω κιολας αλλα μετα τον 1 χρονο που μεινατε μαζι γιατι δεν μενετε πλεον?ειμαστε στην ιδια ηλικια κ θα σ μιλησω σαν φιλη μου.οοως θα διαπιστωσες κ εσυ το σπιτι εχει αρκετουτσικα εξοδα κ μονο μ οικονομιες δεν βγαινεις.το οτι ο συντροφος σου εει ετοιμη δουλεια ειναι πολυ κσλο κ θα μπορουσες κ εσυ μολις τελειωσεις τις σπουδες σου να βρεις μια δουλιτσα.ειναι βασικο πριν ξεκινξσετε να στεκεστε καλα οικονομικα στα ποδια σας.εχω φιλη που εμεινε εγγυος γιατι το ηθελε πολυ κ ο αντρσς της κ εκεινη κ τωρα τους ταιζει ο μπαμπας της γιατι δεν εχουν ουτε για το γαλα του μωρου.ουτε για ενοικιο ουτε για τιποτα κ επικρατει στ σπιτι ενας χαμος!!!κ φυσικα αυτο συνεβει γιατι κανενας απο τους 2 δεν στεκοταν στα ποδια του οικονομικα κ ηταν στο περιπου οποτε αυτο εφερε κ τη φθορα σιγα σιγα.βεβαια αυτο μπορει σε ολους να συμβει ειδικα στις εποχες που ζουμε αλλα θα εισαι κ εσυ πιο σιγουρη αν πρωτα απο ολα δεν εχετε αναγκη κανεναν,εισαι σιγουρη οτι εισαι ετοιμη για παιδι κ συζυγο κ εισαι κ οσο πιο σιγουρη γινεται οτι ο φιλος σου πραγματικα ειναι ετοιμος για τετοιες ευθυνες.εγω παρατηρω τωρα που ειμαι στον 4ο ποσο σημαντικο εινσι να εχεις διπλα σ αντρα που ειναι ετοιμος κ σογουρος για τις ευθυνες του παιδιου κ του συζυγου κ χαιρομαι που ο αντρας π ειναι(ειναι και 30 βεβαια)γιατι εχω διπλα μ παραδειγματα που ταλαιοωρουνται πολυ!!πολλοι παραγοντες πρεπει να ειναι οκ για να προχωρησεις σε κστι τετοιο κ ο τελευταιος εινσι η ηλικια(μιλωντας για νορμαλ ηλικιες οχι 17 και 18)

Κ δεν ειναι θεμα χρονοδιαγραμματος ομως σε αυτη την ηλικια ολα φαινονται ονειρικα ειναι σαν να μου λες οτι το παιδι μου απο τα 15 ξερει ποιος ειναι ο ερωτας της ζωης του. Οχι θα πρεπει να περασουν καποια χρονια για να αποδειχτει αν ειναι τελικα .ετσι ειναι κ με το γαμο θελει συγκατοικιση θελει να εχεις περασει μεσα απο καποιες καταστασεις κ να εχεις ολοκληρωσει κ καποιες υποχρεωσεις σου κ μετα κανεις κ το παιδακι βημα βημα σταθερα.

Θα σου πω απλά πως δεν υπάρχουν ηλικίες για όσα ξέρετε εσείς μεταξύ σας καλύτερα από τον καθένα.

Δε μπορώ να δεχτώ την ανάγκη χρονοδιαγράμματος στην σχέση, στον έρωτα, στον γάμο, στα παιδιά. Το κάνεις όταν νιώσεις την ανάγκη να το κάνεις και τότε είναι για τον καθένα η κατάλληλη εποχή, ανεξαρτήτως ηλικίας και χρόνων σχέσης και ότιδήποτε άλλο. Αλλος γεμίζει με ταξίδια και ψώνια κι άλλος με αγκαλιές και παιδιά. Αλλος ολοκληρώνεται από την επαγγελματική του ανέλιξη κι άλλος από την πληρότητα της οικογενειακής του γαλήνης.

 

Για να σε επιβεβαιώσω, παντρεύτηκα πριν τελειώσω τις σπουδές μου και χωρίς προοπτική εργασίας, έναν άνθρωπο που μόλις είχα γνωρίσει. Και φυσικά οι γονείς μου, μου είπαν "ποιος είναι αυτός; βιάζεσαι, δεν τον ξέρουμε καν, θα παρατήσεις τις σπουδές σου, άμα κάνεις παιδί, ξέχνα τα πτυχία" κ.α. τέτοια. Η απάντηση μου ήταν: μέχρι να παντρευτούμε (λίγους μήνες μετά) θα τον γνωρίσετε. Ετσι κι έγινε.

 

Αργότερα πήρα πτυχίο (μαζί πήγαμε να δώσω τα τελευταία μου μαθήματα), έκανα μεταπτυχιακό...έμεινα έγκυος... νά και το νινάκι

 

Αν είσαι σίγουρη για τον άνθρωπο σου, οπλίσου με ψυχραιμία και συνέχισε σε αυτό που εσείς είστε έτοιμοι να προχωρήσετε. Η μόνη ερώτηση είναι από σε΄να σε αυτόν και από αυτόν σε σένα : θέλεις?!?!

Koitakse isoun kai ligo tuxeri gt epeses se kalo paidi afou opws les ton gnwrizes ekaxista ton suzigo sou. Kai ew gnwrisa kapoion kai ton erwteutika trela gt fenotan uperoxos kai se polu ligo diastima metakomisa stin polu tou gia na suzisoume kai telika efuga kinigimeni api ekei.ezisa tn xeiroteri empiria tis zwis m kai m pire arketo kairo gia na t kseperasw.. To thema edw einai omws oti an uparxei oikonomiki anesi mporoun na ta kanoun ola amesws. An omws dn uparxei den mporoun na anagasoun tous gonis na tous suntiroun.

Μαργαριτα μ καλημερα.... δεν χρειαζεται να αγχωνεσαι για κατι που τ θελετε κ οι δυο... εισαι πολυ τυχερη που αν κ σε μικρη ηλικια βρηκες ενα καλο παιδι... θα σ πω μια μικρη εκδοχη της δικης μ ζωης κ θα δεις οτι οά γινονται.... ημουν 18 οταν ο πλεον αντρας μ μ εκανε προταση γαμου αυτος ηταν 22... αρραβωνιαστηκαμε αμεσως μολις περασα φοιτητρια.. σπουδασαμε μαζι στην ιδια σχολη με αρκετα εξαμηνα διαφορα βεβαια... μολις τελειωσα τ σχολη παντρευτηκαμε γιατι τοτε τ θελαμε... κ τωρα 2 χρονια μετα τ γαμο βαλαμε κ μπρος για μωρακι..... ισως σ ελεγα οτι ειναι νωρις ν κανετε μωρακι.... ζηστε λιγο σαν ζευγαρι θα ειναι ωραια θα δειτε.... σκεψου οτι εμεις με τον αντρα μ ειμαστε 11 χρονια μαζι.... τοτε ολοι λεγανε να θ αρραβωνιασυουν μικροι θα κανουν παιδια θ χωρισουν κ χιλια δυο αλλα.. ο κοσμος μιλαει κ δεν μπορεις ν κανεις τιποτα γι αυτο.. απλα ισως ειναι λιγο νωρις για μωρακι βεβαια αν τ θελετε κ οι δυο πολυ μην ακουτε κανεναν....

Κατι ακομα... θα ηταν καλο να αποκατασταθειτε πρωτα κ οικονομικα προν τα κανετε ολα αυτα.... 😊😊😊

Εισαι πολυ τυχερη κοριτσι αλλα δεν θα εχανες κ τιποτα αν απλα μενατε μαζι αυτο λεμε στο κοριτσακι ο γαμος ειναι κατι το εντελως τυπικο. Το παιδι οπως λες κ εσυ θελει πολυ ψυχραιμια κ υπομονη εγω δυο φιλες που εχω δεν ειχαν την ιδια καταληξη σε αυτη την ηλικια τελικα την πληρωσε το παιδι αρχισαν να θελουν να κανουν αυτα που χασαν στα 23 κ τελικα το παιδι αρχισε να γινετε εμποδιο στα ονειρα τους βεβαια κ τα αγαπανε τα παιδια τους ομως δεν εχουν την υπομονη να τα χαρουν να παιξουν μαζι τους να τους γνωρισουν τον κοσμο ασχολουνται με τον εαυτο τους πως θα βγουν πως θα φτιαχτουν πως θα πανε τα ταξιδια τους ολα αυτα ειναι απωθημενα που βγαινουν χωρις να το επιδιωκεις κ χωρις να εισαι κακος ανθρωπος απλα δεν τα εχεις χαρει κ καποια στιγμη θελεις να τα κανεις.

ΑΝ η κοπέλα θεωρεί ότι ο γάμος είναι εντελώς τυπικό, δεν χρειάζεται να ασχοληθεί και πολύ μαζί του. ΑΝ.

Σε ότι αφορά εμένα, δεν το θεωρώ καθόλου τυπικό ζήτημα αλλά πολύ ουσιαστικό. Και θεωρώ τον γάμο κάτι τελείως διαφορετικό, με άλλες ποιότητες στη σχέση του ζευγαριού και στη δέσμευση που παίρνει ο ένας απέναντι στον άλλο και στην κοινή τους ζωή εν γένει. Γι'αυτό και κρίνω σκόπιμο να παντρεύονται οι άνθρωποι όταν νιώθουν έτοιμοι γι' αυτό το βήμα κι όχι όταν έχουν ολοκληρώσει λογιών λογιών κοινωνικές συμβάσεις που δήθεν θα πρέπει να τους κάνουν να νιώθουν ολοκληρωμένοι και χωρίς απωθημένα.

Οταν δεν είσαι συμφιλιωμένος με τη ζωή σου και τις επιλογές σου, έχεις την ανάγκη να "βγάλεις απωθημένα" για να δικαιολογήσεις την δυσαρεσκειά σου, για όλα όσα, ο ίδιος έχεις επιλέξει να κάνεις, αλλά δεν ήταν έτσι όπως τα φανταζόσουν. Αυτό είναι μια άλλη κουβέντα όμως.

Koitakse isoun kai ligo tuxeri gt epeses se kalo paidi afou opws les ton gnwrizes ekaxista ton suzigo sou.

Δεν ήμουν τυχερή. Συγκροτημένη και συνειδητοποιημένη ήμουν. Εχω ερωτευτεί μερικές φορές στη ζωή μου, πριν τον σύζυγό μου. Δεν τους παντρεύτηκα όμως όλους! Αλλο ο έρωτας κι άλλο η κοινή αντίληψη, η κοινή κοσμοθεωρία για την ζωή. Και φυσικά το να είσαι σε θέση να γνωρίζεις τον άλλο κι αυτός εσένα κι από μέσα κι από έξω. Αυτό δεν θέλει χρόνια αλλά ειλικρίνεια.

ΥΓ. Σε παρακαλώ αν μπορείς μην γράφεις γκρικλις. Είναι πολύ κουραστικό να σε διαβάσω έτσι

Κ δεν ειναι θεμα χρονοδιαγραμματος ομως σε αυτη την ηλικια ολα φαινονται ονειρικα ειναι σαν να μου λες οτι το παιδι μου απο τα 15 ξερει ποιος ειναι ο ερωτας της ζωης του. Οχι θα πρεπει να περασουν καποια χρονια για να αποδειχτει αν ειναι τελικα .ετσι ειναι κ με το γαμο θελει συγκατοικιση θελει να εχεις περασει μεσα απο καποιες καταστασεις κ να εχεις ολοκληρωσει κ καποιες υποχρεωσεις σου κ μετα κανεις κ το παιδακι βημα βημα σταθερα.

Δεν το ξέρω το παιδί σου! Αλλά μπορεί να είναι ένα πολύ ώριμο παιδί και να ξέρει αυτό που δεν δέχεσαι να δεις. Ή να είναι ένα τυπικό 15χρονο με τα μυαλά στα ουράνια και να αλλάζει γνώμη κάθε βδομάδα.

Εν ολίγοις. Δεν κρίνεις από την ηλικία τον άνθρωπο. Κάποιος είναι 40 και ανώριμος για γάμο αλλά παντρεύεται γιατί...είναι 40 χρονών, έχει δουλειά και οι γονείς του θέλουν να δουν εγγόνια! Αυτό δεν τον κάνει πιο έτοιμο για γάμο από έναν 20χρονο που ξέρει κι αγαπά την κοπέλα του και θέλει να κάνουν οικογένεια μαζί!

Κοριτσια. Σας ευχαριστω ολες για τις απαντησεις και τις συμβουλες σας.. και εσεις που παντρευτηκατε μικρες μ δινετε θαρρος. Συγκατοικησαμε για 1 χρονο διοτι μετα ηρθαν οι γονεις μ κ τωρα μενω μαζι με τους γονεις μ(οι γονεις μας γνωριζονται και τα πανε καλα).. οσο συγκατοικουσαμε ηταν ολα κλ. Συνηθως μαγειρευα τ βραδυ και ετσι την επομενη μερα μετα τη σχολη ειχαμε φαγητο.. τα σαββατοκυριακα εφτιαχνα γλυκα και πηγαιμανε βολτες η για σινεμα.. ηταν ολα παρα πολυ ωραια.. ισως αν ειχαμε και παιδι τα πραγματα θα ηταν πιο δυσκολα.. αλλα αρχικα θελουμε να παντρευτουμε και οταν τελειωσουμε τις σπουδες μας βαζουμε μπρος και για μωρακι..

Κοριτσακι πολυ σωστα τα λες. Οταν υπαρχει αγαπη δεν χρειαζονται βιασυνες. Ολα θα πανε καλα κ δεν χρειαζετε να ανχωνεσε να ζησεις την ευτυχια σου με τον ανθρωπο σου κ ολα θα ερθουν στη σειρα τους με φυσικο τροπο που δεν θα χρειαζεται να αναρωτιεσαι αν ειναι νωρις ή οχι να γευτεις ολα αυτα που σου δινει η ηλικια σου.

Δεν ήμουν τυχερή. Συγκροτημένη και συνειδητοποιημένη ήμουν. Εχω ερωτευτεί μερικές φορές στη ζωή μου, πριν τον σύζυγό μου. Δεν τους παντρεύτηκα όμως όλους! Αλλο ο έρωτας κι άλλο η κοινή αντίληψη, η κοινή κοσμοθεωρία για την ζωή. Και φυσικά το να είσαι σε θέση να γνωρίζεις τον άλλο κι αυτός εσένα κι από μέσα κι από έξω. Αυτό δεν θέλει χρόνια αλλά ειλικρίνεια.

 

ΥΓ. Σε παρακαλώ αν μπορείς μην γράφεις γκρικλις. Είναι πολύ κουραστικό να σε διαβάσω έτσι

Τον αλλον τον γνωριζεις με το καιρο και με καποιες καταστασης που ζεις με τον αλλον.και υπαρχουν φορες που μπορει να εισαι με καποιον πολυ καιρο και να μην τον ξερεις καθολου. Αυτο δεν εχει να κανει με το ποσο συγκροτημενος εισαι εχει να κανει καθαρα με το τι ειναι ο αλλος.. Και μενα η αδερφη μου ειναι 24 παντρεμενη κ εβλαν μπρος γ παιδι(ασχετα που απεβαλε) κ παντρευτικε σχετικα συντομα τν αντρα της και ειναι μια χαρα. Η ξαδερφη μου ομως που παντρευτικε μετα απο 5 χρονια σχεσης με τον αντρα της ομως κ εκανε κ παιδακι σε 3 χρονια γαμου χωρισε γτ ηταν ανωμαλος ο ανθρωπος και αμεσως μετα την γεννα αλλαξε εντελος συμπεριφορα. ( καλυτερα με τα ελληνικα τωρα )?

Δεν ήμουν τυχερή. Συγκροτημένη και συνειδητοποιημένη ήμουν. Εχω ερωτευτεί μερικές φορές στη ζωή μου, πριν τον σύζυγό μου. Δεν τους παντρεύτηκα όμως όλους! Αλλο ο έρωτας κι άλλο η κοινή αντίληψη, η κοινή κοσμοθεωρία για την ζωή. Και φυσικά το να είσαι σε θέση να γνωρίζεις τον άλλο κι αυτός εσένα κι από μέσα κι από έξω. Αυτό δεν θέλει χρόνια αλλά ειλικρίνεια.

 

ΥΓ. Σε παρακαλώ αν μπορείς μην γράφεις γκρικλις. Είναι πολύ κουραστικό να σε διαβάσω έτσι

Κοριτσι μου δυστηχως ενα παιδι οσο ωριμο κ αν ειναι στα 15 κ 20 δεν εχει εμπειριες για να καταλαβει τι ακριβως θελει κ αυτο που του φαινετε τωρα ως αυτονοητο μετα απο ενα χρονο θα το εχει αναθεωρησει σιγουρα οσο συγκροτημενο κ να ειναι. Κ βεβαια ενα παιδι 20 χρονων μπορει να αγαπαει την κοπελα του ομως δεν χρειαζετε να βιαζετε αν η σχεση ειναι ουσιαστικη θα ειναι ευτυχισμενο κ χωρις γαμο κ χωρις παιδι για λιγα χρονια ακομα. Κ ο γαμος αρον αρον με εναν ανθρωπο μονο ανασφαλεια δειχνει κ οικονομικη κ συναισθηματικη δεσμευση για καποιον. Το να μεινεις μαζι με καποιον κ να τον στηριζεις στα 20 δεν χρειαζεται ουτε γαμο ουτε παιδι για να σου αποδειξει οτι περνατε ομορφα κ οτι εχετε μια ολοκληρωμενη κ ουσιαστικη σχεση. Τωρα αν φοβασαι οτι θα φυγει ή οτι δεν θα σε στηριξει οικονομικα κ συναισθηματικα τον παντρευεσαι μεσα σε λιγους μηνες κ κανεις κ ενα παιδι γρηγορα γρηγορα μηπως λεω μηπως κ κατσει.

Τον αλλον τον γνωριζεις με το καιρο και με καποιες καταστασης που ζεις με τον αλλον.και υπαρχουν φορες που μπορει να εισαι με καποιον πολυ καιρο και να μην τον ξερεις καθολου. Αυτο δεν εχει να κανει με το ποσο συγκροτημενος εισαι εχει να κανει καθαρα με το τι ειναι ο αλλος.. Και μενα η αδερφη μου ειναι 24 παντρεμενη κ εβλαν μπρος γ παιδι(ασχετα που απεβαλε) κ παντρευτικε σχετικα συντομα τν αντρα της και ειναι μια χαρα. Η ξαδερφη μου ομως που παντρευτικε μετα απο 5 χρονια σχεσης με τον αντρα της ομως κ εκανε κ παιδακι σε 3 χρονια γαμου χωρισε γτ ηταν ανωμαλος ο ανθρωπος και αμεσως μετα την γεννα αλλαξε εντελος συμπεριφορα. ( καλυτερα με τα ελληνικα τωρα )?

Εχεις πολυ δικιο σε αυτο που λες ενας ανθρωπος φαινετε μεσα απο καταστασεις γιαυτο συνηθως θελει χρονο για να καταλαβεις τι ειναι ο αλλος γιατι μεσα απτον χρονο ζεις κ διαφορετικες καταστασεις. Κ παιζει ρολο κ η ηλικια κ οι εμπειριες που εχεις γιατι συνηθως οταν εισαι λιγο πιο μεγαλος δεν συμβιβασε με κατι μετριο ουτε σε τυφλωνει ο ερωτας. Ισως η ξαδερφη σου κατι να ειχε καταλαβει αλλα καμια φορα ο ερωτας κ η αναγκη να παντρευτεις κ να κανεις παιδακι σε κανουν να εθελοτυφλεις κ μολις ηρθε το παιδακι να τα ειδε ολα πιο καθαρα.

Εχεις πολυ δικιο σε αυτο που λες ενας ανθρωπος φαινετε μεσα απο καταστασεις γιαυτο συνηθως θελει χρονο για να καταλαβεις τι ειναι ο αλλος γιατι μεσα απτον χρονο ζεις κ διαφορετικες καταστασεις. Κ παιζει ρολο κ η ηλικια κ οι εμπειριες που εχεις γιατι συνηθως οταν εισαι λιγο πιο μεγαλος δεν συμβιβασε με κατι μετριο ουτε σε τυφλωνει ο ερωτας. Ισως η ξαδερφη σου κατι να ειχε καταλαβει αλλα καμια φορα ο ερωτας κ η αναγκη να παντρευτεις κ να κανεις παιδακι σε κανουν να εθελοτυφλεις κ μολις ηρθε το παιδακι να τα ειδε ολα πιο καθαρα.

Το να λες θελω παιδι ειναι ευκολο. Το να το μεγαλωσεις ομως ειναι η πιο δυσκολη δουλεια. Δεν φτανει μονο να το θες γτ ειναι πολυ εγωιστικο να θες παιδι κ να κανεις παιδι σε συνθικες που δεν ειναι σωστες μονο κ μονο γιατι ετσι σου ηρθε.. Ενα παιδι θελει τεραστια αφοσιωση κ υπευθυνοτητα που ενα μικρο κοριτσι να μην μπορει να ανταπεξελθει σε αυτα.γιατι θελει να βγει εξω γιτι θελει να παει σινεμα η να θελει να παει για ψωνια κτλ.. Οταν τα ζησει ολα αυτα και τα χορτασει και θα ειναι πληρης μεσα της απο τετοια πραγματα τοτε ναι μπορει να κανει ενα παιδι γτ το μυαλο της θα ειναι αφοσιωμενο στο παιδι και στην οικογενεια που θελει να κανει

Το να λες θελω παιδι ειναι ευκολο. Το να το μεγαλωσεις ομως ειναι η πιο δυσκολη δουλεια. Δεν φτανει μονο να το θες γτ ειναι πολυ εγωιστικο να θες παιδι κ να κανεις παιδι σε συνθικες που δεν ειναι σωστες μονο κ μονο γιατι ετσι σου ηρθε.. Ενα παιδι θελει τεραστια αφοσιωση κ υπευθυνοτητα που ενα μικρο κοριτσι να μην μπορει να ανταπεξελθει σε αυτα.γιατι θελει να βγει εξω γιτι θελει να παει σινεμα η να θελει να παει για ψωνια κτλ.. Οταν τα ζησει ολα αυτα και τα χορτασει και θα ειναι πληρης μεσα της απο τετοια πραγματα τοτε ναι μπορει να κανει ενα παιδι γτ το μυαλο της θα ειναι αφοσιωμενο στο παιδι και στην οικογενεια που θελει να κανει

Ετσι ακριβως κοριτσι μου οπως τα λες ειναι γιαυτο κ ειπα κ εγω οτι οσες φιλες μου καναν παιδι στα 22 μετα το αφησαν σε δευτερη μοιρα κ αρχισαν να ασχολουνται με τον εαυτο τους. Κ δεν ειναι οτι δεν ηταν συγκροτημενες ή οτι δεν ξεραν τι θελαν. Απλα η φυση της ηλικιας μιλησε μετα απο 2 -3 χρονια χωρις να το καταλαβαινουν οτι το κανουν. Ενω οσες το καναν στα 25 27 το χαιρονται με ολη την ψυχη τους κ ουτε καριερες κοιτανε ουτε μαλλια ουτε νυχια γιατι ολα αυτα τα εχουν ζησει κ τα εχουν ευχαριστηθει στην ωρα τους.