Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

Δεν τα κατάφερα με τον θηλασμό...και λοιπόν???


Recommended Posts

Θέλω πάρα πολύ καιρό να ανοίξω αυτό το θέμα για τις μανούλες που δεν τα κατάφεραν με τον θηλασμό τελικά όπως εγω...πέρασα πολύ δύσκολα αυτούς τους μήνες και αρχίζω να συνειδητοποιώ πως τωρα εχω ξεπεράσει το γεγονός ότι δεν τα κατάφερα...τοήθελα τόοοοσο πολύ, διάβασα για αυτόν, πήγα σε 2 σεμινάρια,ήμουν ενημερωμένη ΄και κάθετη στο ότι το παιδί θα θηλάσει και μόνο...μεχρι και ο άντρας μου είχε παθιαστεί απο τα όσα του έλεγα....όμως πολλές φορές η θεωρία με την πράξη είναι η ημέραμε την νύχτα δυστυχώς......

Πληγώθηκαν τοσο πολύ οι θηλές μου ...τομωράκι μου έκλαιγε(από πείνα) εγώ απο τους πόνους...να θηλάζω και να κλαίω να χτυπιέμαι, αυτό να θέλει συνέχεια να φάει...αποκλείεται έλεγα να πεινάει πάλι...ήμουν συνέχεια με το στήθος έξω..να τρεχει αίμα και πυον ...ως που άρχισε να κάνει εμετό κατι μαυρα κομμάτια...ήρθε ο παιδίατρος και το μωρό 15 ημερών ήταν υποσιτισμένο και αφυδατωμένο και εκανε εμετό κομμάτια αίμα, του πηρα αμεσως γάλα απο το φαρμακειο,έφαγε και κοιμηθηκε το αγγελούδι μου ...απο το στήθος μου μεχρι να επουλωθούν οι πληγες μου απαγόρεψε να το ταιζω απευθειας έτσι άρχισα να βγάζω με το θηλαστρο, όπου η διαδικασία ηταν εξισου επίπονη και χωρις βελτίωση των πληγών, στη θέση της μιας μου θηλής υπήρχε απλά μια τρυπα βάθους 0,5 εκ. περιπου...

Άκουγα το βραδυ το μωρό να ξυπνάει και μονο στην ιδέα οτι έπρεπε να το ταϊσω με έπιαναν τα νευρα μου...αν ειναι δυνατον...έχασα τον εαυτό μου...ελεγα τι μανα θα ειμαι αν δεν θηλάσω το μωρο μου...δεν τα παραταω...εδινα και συμπλήρωμα ...παθαινω μαστιτιδα και τα γνωστα και λεω τέλος.Ως εδώ.Δεν άντεξα άλλο. 30 μέρες ήταν οι αντοχές μου.

Ποιο είναι το θέμα μου θα μου πειτε αφου όλες μας λιγο πολύ τα εχουμε περάσει? ΚΑΝΕΙΣ δεν ειπε ούτε μια φορά ξέρετε κάτι?οοοοοοοοοοοοοοσο και αν το θέλετε μπορει και να μην τα καταφέρετε με τον θηλασμό γιατι στην πραγματικότητα δεν ειναι και κατι τόσο απλό...απεναντίας οοοοοολοι λένε αν το θέλεις ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ δεν υπάρχει περίπτωση να μην τα καταφέρεις,αν δεν τα καταφέρεις δεν θα το ήθελες αρκετά για αυτό και δεν έγινε....Αποτέλεσμα να μένει μια μανα μετά την αποτυχία της βυθισμένη στο γιατι, τι έκανα λάθος , τι θα κάνω τωρα που δεν πρόσφερα το πολυτιμότερο πράγμα στο μωρό μου, ειμαι ανίκανη για κατι τοσο απλό πόσο μάλλον για το τι θα ακολουθήσει, τα άλλα παιδιά που θα θηλάζουν θα ειναι πιο υγιη πιο έξυπνα πιο πιο .....τι?ολα τα παιδια θα ειναι μια χαρα αν ζουν σε υγιες περιβαλλον....αν ειναι να το ταιζεις με κλάματα με πόνους να του μεταφερεις το αγχος να βιωνεις ενα καθημερινο μαρτυριο δεν ξερω πόσο ευνοικο ειναι αυτό....

Ναι μπορεί και να μην τα καταφέρετε...δεν θα σημαινει οτι δεν το θέλατε ούτε οτι ειστε λιγότερο μάνες....

Μανούλες θηλάζουσες έχετε τον απεριόριστο θαυμασμό μου...ελπίζω να τα καταφέρω στο δευτερο πρώτα ο θεός...

[

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


  • Απαντήσεις 60
  • Πρώτη δημ/ση
  • Τελευταία Απάντηση

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Δημοφιλείς ημέρες

Περισσότερες δημοσιεύσεις

ουτε κι εγω μπορεσα πανω απο ενα μηνα να θηλασω αλλα δεν τρελαθηκα κιολας, το ηθελα πολυ, παιδευτηκαμε αλλα δεν τα καταφεραμε αυτο δεν με κανει λιγοτερο μανα και δεν δεχομαι απο κανενα να μου λεει πως αμα ηθελες θα τα καταφερνες, το θεωρω γελοιο να μπαινω σε τετοιου ειδους διαλογο και το δικο μου μια χαρα εξυπνο θα ειναι οπως αυτα που θηλαζουν, εμενα μ ενδιαφερει να ειναι γερο. Συγχαρητηρια σε οσες μπορεσαν να θηλασουν και αν εκανα δευτερο παλι θα το προσπαθουσα αλλα δεν θα πεθανω κιολας απο αλλου θα κριθω αν ειμαι καλη μανα οχι απο το θηλασμο

Link to comment
Share on other sites

Συμφωνώ μαζί σου 100% σε ό,τι γράφεις!!! Να χαίρεσαι το παιδάκι σου, η μαμά είναι πάντα μαμά και μπορεί να θεωρείσαι και πιο άξια που κατάφερες και θήλασες για 30 έστω μέρες με τόσο πόνο και ταλαιπωρία από μια μαμά που θήλασε για 3 μήνες εύκολα και άνετα!! Κι αυτό το λέω γιατί η κάθε μαμά που θήλασε εύκολα και κατακρίνει τις υπόλοιπες, δεν ξέρουμε πώς θα αντιδρούσε και αν θα άντεχε να θηλάζει υπό αυτές τις συνθήκες που θήλασες εσύ!! Να είσαι καλά.

Link to comment
Share on other sites

ΚΑΝΕΙΣ δεν ειπε ούτε μια φορά ξέρετε κάτι?οοοοοοοοοοοοοοσο και αν το θέλετε μπορει και να μην τα καταφέρετε με τον θηλασμό γιατι στην πραγματικότητα δεν ειναι και κατι τόσο απλό...απεναντίας οοοοοολοι λένε αν το θέλεις ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ δεν υπάρχει περίπτωση να μην τα καταφέρεις,αν δεν τα καταφέρεις δεν θα το ήθελες αρκετά για αυτό και δεν έγινε....

Αυτό κι εγώ το έχω απορία γιατί το λένε. Είναι δυνατόν για όλα τα πράγματα στη ζωή να υπάρχει πιθανότητα αποτυχίας και ο θηλασμός να είναι αυτό που μπορούν να το καταφέρουν οι πάντες αρκεί μόνο να το θέλουν; Δεν έχει λογική αυτή η άποψη. Κι όμως την πιστεύουν τόσες μανούλες!

 

Ειδικά όταν ακούω ότι είμαστε από τη φύση μας προγραμματισμένες να θηλάσουμε και άλλες τέτοιες αρλούμπες... πραγματικά αναρωτιέμαι τι υπάρχει στο μυαλό αυτών που τα λένε. Από τη φύση μας είμαστε προγραμματισμένες και να γίνουμε μάνες, δεν βλέπω όμως καμία να λέει σε όσες δεν μπόρεσαν να κάνουν παιδί ότι "δεν προσπάθησαν αρκετά" :rolleyes:

 

Ας σκεφτούμε επίσης ότι η φύση δεν πρόβλεψε να υπάρχουν γυναικολόγοι, παιδίατροι, σύμβουλοι θηλασμού, ψευδοθηλές, θήλαστρα κ.λπ. Αλήθεια, πόσες κοπέλες κατάφεραν να κάνουν παιδί και να το θηλάσουν χωρίς καμία βοήθεια από τίποτα και κανέναν; Είναι πραγματικά στην πλειοψηφία ή μήπως είναι λιγότερες απ' ότι θέλουν να μας κάνουν να πιστέψουμε;

 

Καλά έκανες και έγραψες το κείμενο και μην χαμπαριάζεις καθόλου. Κανένα μωράκι δεν χάθηκε επειδή δεν θήλασε. Να σου ζήσει το μικρούλι σου και όπου ακούς χαζομάρα... απλά κλείνε τα αυτιά σου!!

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Ας σκεφτούμε επίσης ότι η φύση δεν πρόβλεψε να υπάρχουν γυναικολόγοι, παιδίατροι, σύμβουλοι θηλασμού, ψευδοθηλές, θήλαστρα κ.λπ. Αλήθεια, πόσες κοπέλες κατάφεραν να κάνουν παιδί και να το θηλάσουν χωρίς καμία βοήθεια από τίποτα και κανέναν; Είναι πραγματικά στην πλειοψηφία ή μήπως είναι λιγότερες απ' ότι θέλουν να μας κάνουν να πιστέψουμε;

 

 

Όπως η φύση δεν προέβλεψε τα παραπάνω, έτσι δεν προέβλεψε και τη φόρμουλα. Έχε αυτό στο μυαλό σου όταν αναρωτιέσαι για τις πλειοψηφίες.

 

Έφη, φυσικά και δεν πειράζει. Το ήθελες πολύ, ενημερώθηκες, το προσπάθησες πολύ και δεν πέτυχε. Όπως λες κι εσύ....και λοιπόν; Φυσικά και το ότι δε θα θηλάσεις το παιδάκι σου, δε σημαίνει ότι θα το αγαπάς λιγότερο. Θα είσαι πάντα εκεί να ανταποκρίνεσαι στο κλάμα του με την αγκαλιά σου και την αγάπη σου και αυτό έχει σημασία. Να σας ζήσει!

NiHHp2.png
Link to comment
Share on other sites

Όπως η φύση δεν προέβλεψε τα παραπάνω, έτσι δεν προέβλεψε και τη φόρμουλα. Έχε αυτό στο μυαλό σου όταν αναρωτιέσαι για τις πλειοψηφίες.

Η φύση προέβλεψε να γεννιούνται πολύ λιγότερα παιδιά από όσα γεννιούνται και να επιβιώνουν ακόμα πιο λίγα. Αυτό άραγε το έχει κανένας στο μυαλό του; Ή πραγματικά νομίζετε ότι χωρίς γιατρούς, εμβόλια, φόρμουλα θα ζούσαν περισσότερα παιδάκια ανά τον κόσμο;

Link to comment
Share on other sites

Θέλω πάρα πολύ καιρό να ανοίξω αυτό το θέμα για τις μανούλες που δεν τα κατάφεραν με τον θηλασμό τελικά όπως εγω...πέρασα πολύ δύσκολα αυτούς τους μήνες και αρχίζω να συνειδητοποιώ πως τωρα εχω ξεπεράσει το γεγονός ότι δεν τα κατάφερα...τοήθελα τόοοοσο πολύ, διάβασα για αυτόν, πήγα σε 2 σεμινάρια,ήμουν ενημερωμένη ΄και κάθετη στο ότι το παιδί θα θηλάσει και μόνο...μεχρι και ο άντρας μου είχε παθιαστεί απο τα όσα του έλεγα....όμως πολλές φορές η θεωρία με την πράξη είναι η ημέραμε την νύχτα δυστυχώς......

Πληγώθηκαν τοσο πολύ οι θηλές μου ...τομωράκι μου έκλαιγε(από πείνα) εγώ απο τους πόνους...να θηλάζω και να κλαίω να χτυπιέμαι, αυτό να θέλει συνέχεια να φάει...αποκλείεται έλεγα να πεινάει πάλι...ήμουν συνέχεια με το στήθος έξω..να τρεχει αίμα και πυον ...ως που άρχισε να κάνει εμετό κατι μαυρα κομμάτια...ήρθε ο παιδίατρος και το μωρό 15 ημερών ήταν υποσιτισμένο και αφυδατωμένο και εκανε εμετό κομμάτια αίμα, του πηρα αμεσως γάλα απο το φαρμακειο,έφαγε και κοιμηθηκε το αγγελούδι μου ...απο το στήθος μου μεχρι να επουλωθούν οι πληγες μου απαγόρεψε να το ταιζω απευθειας έτσι άρχισα να βγάζω με το θηλαστρο, όπου η διαδικασία ηταν εξισου επίπονη και χωρις βελτίωση των πληγών, στη θέση της μιας μου θηλής υπήρχε απλά μια τρυπα βάθους 0,5 εκ. περιπου...

Άκουγα το βραδυ το μωρό να ξυπνάει και μονο στην ιδέα οτι έπρεπε να το ταϊσω με έπιαναν τα νευρα μου...αν ειναι δυνατον...έχασα τον εαυτό μου...ελεγα τι μανα θα ειμαι αν δεν θηλάσω το μωρο μου...δεν τα παραταω...εδινα και συμπλήρωμα ...παθαινω μαστιτιδα και τα γνωστα και λεω τέλος.Ως εδώ.Δεν άντεξα άλλο. 30 μέρες ήταν οι αντοχές μου.

Ποιο είναι το θέμα μου θα μου πειτε αφου όλες μας λιγο πολύ τα εχουμε περάσει? ΚΑΝΕΙΣ δεν ειπε ούτε μια φορά ξέρετε κάτι?οοοοοοοοοοοοοοσο και αν το θέλετε μπορει και να μην τα καταφέρετε με τον θηλασμό γιατι στην πραγματικότητα δεν ειναι και κατι τόσο απλό...απεναντίας οοοοοολοι λένε αν το θέλεις ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ δεν υπάρχει περίπτωση να μην τα καταφέρεις,αν δεν τα καταφέρεις δεν θα το ήθελες αρκετά για αυτό και δεν έγινε....Αποτέλεσμα να μένει μια μανα μετά την αποτυχία της βυθισμένη στο γιατι, τι έκανα λάθος , τι θα κάνω τωρα που δεν πρόσφερα το πολυτιμότερο πράγμα στο μωρό μου, ειμαι ανίκανη για κατι τοσο απλό πόσο μάλλον για το τι θα ακολουθήσει, τα άλλα παιδιά που θα θηλάζουν θα ειναι πιο υγιη πιο έξυπνα πιο πιο .....τι?ολα τα παιδια θα ειναι μια χαρα αν ζουν σε υγιες περιβαλλον....αν ειναι να το ταιζεις με κλάματα με πόνους να του μεταφερεις το αγχος να βιωνεις ενα καθημερινο μαρτυριο δεν ξερω πόσο ευνοικο ειναι αυτό....

Ναι μπορεί και να μην τα καταφέρετε...δεν θα σημαινει οτι δεν το θέλατε ούτε οτι ειστε λιγότερο μάνες....

Μανούλες θηλάζουσες έχετε τον απεριόριστο θαυμασμό μου...ελπίζω να τα καταφέρω στο δευτερο πρώτα ο θεός...

 

Mπραβο σου που το προσπαθησες....!!!

Νομιζω πως ετσι που μας την περιγραφεις την ιστορια σου, εκανες το καλυτερο που μπορουσες για το μωρακι σου και σενα..

Και αυτο ειναι που εχει σημασια..

Και εγω ηθελα να θηλασω και βρεθηκαν καποιοι που μου ελεγαν πως αν το ηθελα θα το καταφερνα..Με 2 τονους χαπια για την Ρ. Αρθριτιδα μετα τη γεννα, θεωρουσαν πως επρεπε να κατσω ενα χρονο ακομα χωρις θεραπεια για να θηλασω..

Αν μπορουσα να ποναω, να τριζουν τα κοκαλα μου, να μη μπορω να κρατησω το μωρο απο τις παραμορφωσεις στα χερια, να πρεπει να μου το φερνουν, να μου το βαζουν στο στηθος και να μου το κρατανε κιολας μη μου τσουλησει, τοτε ναι, ισως καταφερνα να θηλασω..

Περασα και εγω τη φαση των τυψεων και των ερωτηματικων του τι μανα ειμαι εγω, αλλα τωρα που ο μεγαλος ειναι 15 ετων, 1.80 αριστουχος και δεν εχουμε δει τον παιδιατρο ολα αυτα τα χρονια παρα μονο για εμβολια μου περασαν...Στα διδυμα το ειχα χωνεψει απο την αρχη και, αν και προσπαθησα λιγο μηπως με αφηναν για ενα διαστημα οι γιατροι, μολις μου το απαγορευσαν τελειωσε..Δεν του εδωσα δευτερη σκεψη..

 

Να εισαι παντα καλα και να χαιρεσαι το μικρουλι σου..:P

 

1DqRp3.png

 

EFmCp3.png

Link to comment
Share on other sites

Πωπω... Τι πέρασες...:-(:sad:

 

Δεν ξέρω, αλλά έχω την εντύπωση ότι μια μαμά δεν πρέπει να δέχεται να πονάει... Ούτε ένα λεπτό. Το μωράκι μάλλον δεν έπιανε καλά;

 

Τι να σου πω, τώρα ό,τι έγινε έγινε, αλλά δεν είχες γράψει ένα μήνυμα, ένα κάτι εδώ στο φόρουμ επί του θέματος; Δυστυχώς πολλές φορές η "ζημιά" γίνεται από προσωπικό ιατρικό που κάνει ότι ξέρει, αλλά ένιγουέι. Και δυστυχώς, ακόμα και να πετύχεις κάποιον να ξέρει στο τέλος, μπορεί η ζημια να έχει γίνει και υπάρχουν και όρια τέλος πάντων στο τι μπορεί να αντέξει ένας άνθρωπος.

 

Και βασανίστηκες, όχι αστεία.

Link to comment
Share on other sites

29 μέρες εμείς καλή μου, ναμην έχεις καθόλου τύψεις για τίποτε. Κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε υπό τις εκάστοτε συνθήκες. Αυτό μου το είπε η μαία μου και σύμβουλος θηλασμού.

Κι αν είχα προετοιμαστεί στην κύηση για το θηλασμό, κι αν το ήθελα...

Ομως η κυριολεκτικά "μανία" μου να θηλάσω δε μου βγήκε σε καλό.

Κόστισε στο παιδί μου 30 μέρες μακρυά από τη μαμά του, που είχε φάει κόλλημα να θηλάσει.

Το παιδί χριεάζεται μάνα, όχι ένα σκέτο βυζί. Σε φιλώ και μη στεναχωριέσαι. Σκέψου τα, κατανόησε ότι έκανες ό,τι καλύτερο μπορούσες και άσε το εκεί τοθέμα. Δεν αξίζει να το συζητάς με άσχετους, μόνο εσύ ξέρεις τί πέρασες για να θηλάσεις, μη νομίζεις ότι θα σε καταλάβει κανείς σε βάθος, εκτός από τον άντρα σου αν ήταν μες το σπίτι...

ένα τόσο δα ανθρωπάκι με κάνει καλύτερο άνθρωπο, σ'αγαπώ!

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Πωπω... Τι πέρασες...:-(:sad:

 

Δεν ξέρω, αλλά έχω την εντύπωση ότι μια μαμά δεν πρέπει να δέχεται να πονάει... Ούτε ένα λεπτό.

υπάρχει Μάνα που δεν δέχτηκε να πονάει για το καλό του παιδιού της?

:shock:

ένα τόσο δα ανθρωπάκι με κάνει καλύτερο άνθρωπο, σ'αγαπώ!

Link to comment
Share on other sites

Αν πονάει στο πρώτο πιάσιμο, σημαίνει σε γενικές γραμμές ότι κάτι δεν γίνεται καλά, το παιδί δεν έχει πιάσει καλά, δεν θα τραφεί καλά, άρα το καλό του παιδιού δεν ισχύει σε αυτή την περίπτωση και οι ηρωϊσμοί σε αυτό το στυλ δεν ωφελούν σε κάτι. Πρέπει να ξαναδοκιμάσει αμέσως έτσι ώστε να μην πονάει. Και βγάζοντας απαλά το μωρό, έτσι ώστε να μην πληγωθούν οι θηλές.

 

Εκεί χρειάζεται ο ειδικός, καλύτερα να πει αυτό το πράγμα. Το μόνο που είναι νορμάλ να πονάει είναι οι συσπάσεις της μήτρας, στους πολύ πρώτους θηλασμούς. Το άλλο όχι, δεν πάει πακέτο με τη μητρότητα.

Link to comment
Share on other sites

Έχεις δίκιο, αλλά απευθυνόμουν κατά κάποιον τρόπο σε μελλοντικές μαμάδες ή και στην ίδια, αφού θέλει να ξαναπροσπαθήσει στο μέλλον. Να έχει κατά νου ότι υπάρχουν πολλοί εκεί έξω που κάνουν ότι ξέρουν αλλά δεν έχουν καμία ιδιαίτερη εκπαίδευση/γνώση.

 

Πιο πιθανό είναι να βοηθηθεί κάποιος από το φόρουμ, σε μια τέτοια περίπτωση και καλό είναι μια μαμά που θέλει να θηλάσει να το έχει κατά νου, σε σχέση με το να το έχει ως τελευταίο στο μυαλό του. Καλύτερα ίσως να έχει μια σύμβουλο θηλασμού πιστοποιημένη κάπου κοντά.

 

Αν και όπως έγραψα, αν έχει ξεκινήσει στραβά κάτι, γρήγορα ίσως μπορεί να γίνει η κατάσταση δύσκολο να ανατραπεί.

Link to comment
Share on other sites

Πωπω... Τι πέρασες...:-(:sad:

Δεν ξέρω, αλλά έχω την εντύπωση ότι μια μαμά δεν πρέπει να δέχεται να πονάει... Ούτε ένα λεπτό. Το μωράκι μάλλον δεν έπιανε καλά;

Τι να σου πω, τώρα ό,τι έγινε έγινε, αλλά δεν είχες γράψει ένα μήνυμα, ένα κάτι εδώ στο φόρουμ επί του θέματος; Δυστυχώς πολλές φορές η "ζημιά" γίνεται από προσωπικό ιατρικό που κάνει ότι ξέρει, αλλά ένιγουέι. Και δυστυχώς, ακόμα και να πετύχεις κάποιον να ξέρει στο τέλος, μπορεί η ζημια να έχει γίνει και υπάρχουν και όρια τέλος πάντων στο τι μπορεί να αντέξει ένας άνθρωπος.

 

Και βασανίστηκες, όχι αστεία.

δεν κατάλαβα ότι αναφερόσουν μόνο στο θηλασμό. Οπως το είπες ακουγόταν για...όλα.

Φυσικά και στον θηλασμό δεν πρέπει να πονάς αλλιώς δε γίνεται σωστά.

ένα τόσο δα ανθρωπάκι με κάνει καλύτερο άνθρωπο, σ'αγαπώ!

Link to comment
Share on other sites

Συμφωνω ρε κορίτσια με όλες. Άλλωστε κι eγω είμαι παθουσα με την έννοια ότι θηλάζω εδώ και 6,5 μήνες με πόνο άλλοτε μέτριο και άλλοτε φρικτό (και με παρακολούθηση συμβούλου). Αυτο που με απασχολεί όμως είναι το εξής, όταν δεν υπήρχε το τεχνητό γάλα πως θηλάζαν όλα τα παιδιά? Τότε δεν υπήρχαν δυσκολίες? Δε ρωτάω για να σας πω θηλαστε! ρωτάω γιατί απορώ! Βέβαια ήταν μονόδρομος ο θηλασμος και δεν έμπαιναν στη διαδικασία να σκεφτούν εναλλακτικές άλλα τόσα πραγματικά προβλήματα, τόσες κοπέλες που πονάμε και θήλασαμε όσο θήλασαμε με δάκρυα! Γιατί? δεν καταλαβαίνω, τότε απλά υπομένανε τον πόνο και εσφιγγαν τα δόντια? Άλλα αυτός ο πόνος δεν υποφέρεται. Ε τότε είχαν άλλες αντοχές και άλλη σκληραγώγηση.

Κάθε φορά που αναρωτιέμαι αυτός ο διάλογος έρχεται στο μυαλό μου και εκεί καταλήγω...

6kQ4p3.png
Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

.... όταν δεν υπήρχε το τεχνητό γάλα πως θηλάζαν όλα τα παιδιά...

 

Υπήρχαν οι παραμάνες (ή ψυχομάνες). Επίσης υπήρχε μεγάλο ποσοστό θνησιμότητας.

Άρα, μην απορείς. Τώρα είναι θετικό το ότι υπάρχουν άλλα μέσα βοηθητικά σε μία μαμά και συχνά σωτήρια.

 

Σίγουρα είναι καλό να μη γίνεται κατάχρηση των προϊόντων που έρχονται ως παράγωγα της τεχνολογίας, αλλά ας μη φτάνουμε στο άλλο άκρο που είναι η πλήρης άρνησή τους! Πρέπει να μείνουμε κάπου στη μέση... και με την κρίση μας ανοιχτή.

 

Εφόσον έγινε ό,τι πέρναγε από το χέρι μας, τότε είμαστε εντάξει με τον εαυτό μας. Άρα δε χρειάζονται οι τύψεις σε καμία περίπτωση.

 

Η μητρότητα δεν είναι μόνο θέμα του θηλασμού. Ο θηλασμός είναι ένα μέσο για να τραφεί το παιδί. Το συναισθηματικό δέσιμο, η δοτικότητα, η συναισθηματική διαθεσιμότητα εξακολουθούν να υπάρχουν είτε κάποιος ταϊζει με μπουκάλι, είτε με στήθος.

 

Ο ρόλος μας ως γονείς δεν εξαντλείται στην επιτυχία ή μη του θηλασμού. Αντίθετα αυτός ο υπέροχος ρόλος είναι πολυδιάστατος και ... μόλις ξεκινάει!! Έχουμε μια ολόκληρη ζωή μπροστά μας για να τον στηρίξουμε! :-D

Δεν εκπαιδεύω παιδιά... Εκπαιδεύομαι γονιός.

"... άλλωστε, η εμπειρία που αποκτούμε είναι η συσσώρευση των λαθών μας, έτσι δεν είναι; ... " -E.M.

Link to comment
Share on other sites

Συμφωνω ρε κορίτσια με όλες. Άλλωστε κι eγω είμαι παθουσα με την έννοια ότι θηλάζω εδώ και 6,5 μήνες με πόνο άλλοτε μέτριο και άλλοτε φρικτό (και με παρακολούθηση συμβούλου). Αυτο που με απασχολεί όμως είναι το εξής, όταν δεν υπήρχε το τεχνητό γάλα πως θηλάζαν όλα τα παιδιά? Τότε δεν υπήρχαν δυσκολίες? Δε ρωτάω για να σας πω θηλαστε! ρωτάω γιατί απορώ! Βέβαια ήταν μονόδρομος ο θηλασμος και δεν έμπαιναν στη διαδικασία να σκεφτούν εναλλακτικές άλλα τόσα πραγματικά προβλήματα, τόσες κοπέλες που πονάμε και θήλασαμε όσο θήλασαμε με δάκρυα! Γιατί? δεν καταλαβαίνω, τότε απλά υπομένανε τον πόνο και εσφιγγαν τα δόντια? Άλλα αυτός ο πόνος δεν υποφέρεται. Ε τότε είχαν άλλες αντοχές και άλλη σκληραγώγηση.

Κάθε φορά που αναρωτιέμαι αυτός ο διάλογος έρχεται στο μυαλό μου και εκεί καταλήγω...

 

οχι, οσες δε μπορουσαν για τον οποιοδηποτε λογο να θηλασουν εδιναν το μωρο στη γειτονισσα να το θηλασει, για πολλες γυναικες αυτο αποτελουσε και το μονο τους εσοδο, ενω αλλες το εκαναν χωρις ανταλλαγμα. Αν αυτη η λυση δεν ηταν εφικτη στρεφοταν σε γαλα αλλων θηλαστικων, κατσικας, γαιδαρας, βουβαλας, καμηλας κλπ αναλογως την περιοχη. Μπιμπερο υπηρχαν απο αρχιαοτατων χρονων, νομιζω το παλιοτερο που εχει βρεθει ειναι 4 ή 5 χιλιαδων ετων.

 

Επισης αν η παραγωγη σου ειναι ικανοποιητικη και το μωρο σου τρεφεται καλα και το μονο σου προβλημα ειναι ο πονος θα ειναι καλο να δεις ενα συμβουλο θηλασμου αν δεν το εχεις κανει ηδη, πιθανως να σε βοηθησει να απαλλαγεις.

Link to comment
Share on other sites

Συμφωνω ρε κορίτσια με όλες. Άλλωστε κι eγω είμαι παθουσα με την έννοια ότι θηλάζω εδώ και 6,5 μήνες με πόνο άλλοτε μέτριο και άλλοτε φρικτό (και με παρακολούθηση συμβούλου). Αυτο που με απασχολεί όμως είναι το εξής, όταν δεν υπήρχε το τεχνητό γάλα πως θηλάζαν όλα τα παιδιά? Τότε δεν υπήρχαν δυσκολίες? Δε ρωτάω για να σας πω θηλαστε! ρωτάω γιατί απορώ! Βέβαια ήταν μονόδρομος ο θηλασμος και δεν έμπαιναν στη διαδικασία να σκεφτούν εναλλακτικές άλλα τόσα πραγματικά προβλήματα, τόσες κοπέλες που πονάμε και θήλασαμε όσο θήλασαμε με δάκρυα! Γιατί? δεν καταλαβαίνω, τότε απλά υπομένανε τον πόνο και εσφιγγαν τα δόντια? Άλλα αυτός ο πόνος δεν υποφέρεται. Ε τότε είχαν άλλες αντοχές και άλλη σκληραγώγηση.

Κάθε φορά που αναρωτιέμαι αυτός ο διάλογος έρχεται στο μυαλό μου και εκεί καταλήγω...

 

σιγουρα ολα ηταν πιο σκληρα....ηταν μονοδρομος οπως γραφεις...πλεον υπαρχει διαφημιση-παραπληροφοριση-συμφεροντα-ΧΡΗΜΑ:evil: ...αλλη ζωη!!!!!εγω τον πονο των θηλων τον εζησα το πρωτο 10 ημερο ..ημουν τυχερη που κρατησε λιγο....ποναει πολυ!!!!!!!!!!!!!

Link to comment
Share on other sites

Κατ' αρχάς να πω ότι συμφωνώ απόλυτα με την travellingmum και την alcyon στο θέμα των τροφών . όντως ίσχυε αυτό παλαιότερα και πολλά βιβλία το αναφέρουν Παρακάτω παραθέτω την εμπερία μου. Τα χω γράψει και σε άλλα σχετικά θέματα γι' αυτό όποιος το χει διαβάσει απολογούμαι για την επανάληψη απλώς προσπεράστε το post αν το χετε διαβάσει. Μέχρι είκοσι ημερών είχα πολύ γάλα. Το μωρό όμως κοιμόταν ανάμεσα στα γεύματα για πέντε ώρες. Μου είχαν πει μέχρι 5 ώρες να μην την ξυπνάω οι μαίες αλλά να αδείαζω το στήθος μου. Ίσως έκανα κάτι λάθος εκεί. Τώρα δε θα το ξανάκανα. Θα την ξύπναγα. Μετά αρχίσαμε και αναγωγές, βγάζαμε απίστευτη ποσότητα, μέχρι να ξαναφάμε βγάζαμε γουλίτσες. Δεν ξέρω αν ευθυνόταν αυτό ή απλώς ότι το παιδί μεγάλωνε αλλά από τη μια μέρα στην άλλη ήθελε πολύ περισσότερο γάλα. Γύρω στα 150 ml σε κάθε γεύμα που θεωρώ πολύ για ασαράντιστο μωρό. Αγχώθηκα κιόλας και μου φαίνεται ότι έπεσε κι άλλο η ποσότητα (Ο γυναικολόγος μου είχε πει πως το άγχος παίζει πολύ σημαντικό ρόλο). Το θέμα ήταν ότι το στήθος μου έβγαζε μόνο 70-80 ml σε κάθε γεύμα (το βγαζα με θήλαστρο καμιά φορά για να ξέρω τι γίνεται). Δεν της έδωσα συμπλήρωμα. Για 15 μέρες την έβαζα μιαμιση ώρα στο στήθος σε κάθε γεύμα. Τίποτα. Μόλις την έβαζα για ύπνο μετά από κανένα εικοσάλεπτο κλάμα. Ξανά στο στήθος. Για 15 μέρες θήλαζα ανά μισάωρο. Το βράδυ κοιμόμασταν 3 η ώρα κι αυτό μάλλον γιατί είχε εξαντληθεί. Μεχρι που ήρθε ο παιδίατρος τη ζύγισε και μου είπε επακριβώς ότι την αφήνω νηστική, γιατί είχε πάρει ελάχιστο βάρος κάτω από το όριο εκείνο το 15νθήμερο ενώ στην προηγούμενη μέτρηση ημασταν μια χαρά. Με βαριά καρδιά ξεκίνησα συμπλήρωμα. Θήλαζε μισή ώρα και μετά ξένο. Την πήγα μέχρι τον όγδοο όπου σταματήσαμε αφού είδα ότι το στήθος μου πλέον έβγαζε μόνο 40 ml και αυτή έπινε 240 συνολικά. Θεωρούσα ότι το ταλαιπωρούσα το παιδί γιατί ειδικά το βράδυ έκλειναν τα ματάκια της και δεν πολυέπινε. Στην αρχή που ξεκίνησα συμπλήρωμα επειδή ήταν πολύ πιο εύκολο το μπουκάλι όταν την εβαζα στο στήθος έκλαιγε και τραβιόταν. Δεν τα παράτησα. Επέμεινα πάρα πολύ να θηλάζει και μετά να δίνω το συμπλήρωμα. Είπα αφού δε θα θηλάσω αποκλειστικά να πάρει ό,τι μπορεί από μένα. Βέβαια δεν κρύβω ότι πολλές φορές έκλαιγα γιατί έλεγα μήπως την ταλαιπωρώ τζάμπα και δεν έχει νόημα αφού παίρνει λίγο γάλα από μένα. Θέλω να πω ότι σε καμιά περιπτωση δεν είναι καλύτερη μια μάνα που θηλάζει αποκλειστικά ή μια μητέρα που δίνει συμπλήρωμα και θηλάζει ή μια άλλη που δε θηλάζει καθόλου. Τέτοιες συγκρίσεις δεν επιτρέπεται να υπάρχουν. Η κάθε μανούλα προσπαθεί για το καλύτερο. Πάντως όπως είπα και στην αρχή συμφωνώ με τις κοπέλες που λένε για τις τροφούς. Μπορεί να μην υπήρχαν συμπληρώματα παλαιότερα υπήρχε όμως επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων και αλληλεγγύη και ο ένας βοηθούσε στο πρόβλημα του άλλου. Πολλές μάνες θήλαζαν ξένα παιδιά...

Link to comment
Share on other sites

Καταρχήν σας ευχαριστώ όλες για την απάντησή σας στο θέμα αυτό...τελικά δεν είμαι η μόνη....Ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια και την κατανόηση...

Και εγω ηθελα να θηλασω και βρεθηκαν καποιοι που μου ελεγαν πως αν το ηθελα θα το καταφερνα..Με 2 τονους χαπια για την Ρ. Αρθριτιδα μετα τη γεννα, θεωρουσαν πως επρεπε να κατσω ενα χρονο ακομα χωρις θεραπεια για να θηλασω..

Αν μπορουσα να ποναω, να τριζουν τα κοκαλα μου, να μη μπορω να κρατησω το μωρο απο τις παραμορφωσεις στα χερια, να πρεπει να μου το φερνουν, να μου το βαζουν στο στηθος και να μου το κρατανε κιολας μη μου τσουλησει, τοτε ναι, ισως καταφερνα να θηλασω..

 

΄Καταλαβαίνεις λοιπόν για τι κόλλημα μιλάω...τι να πω...Εύχομαι να είσαι γερή και δυνατή και να τα καμαρώνεις όπως επιθυμείς τα παιδάκια σου!!!

 

Το μωράκι μάλλον δεν έπιανε καλά;

 

Τι να σου πω, τώρα ό,τι έγινε έγινε, αλλά δεν είχες γράψει ένα μήνυμα, ένα κάτι εδώ στο φόρουμ επί του θέματος; Δυστυχώς πολλές φορές η "ζημιά" γίνεται από προσωπικό ιατρικό που κάνει ότι ξέρει, αλλά ένιγουέι. Και δυστυχώς, ακόμα και να πετύχεις κάποιον να ξέρει στο τέλος, μπορεί η ζημια να έχει γίνει και υπάρχουν και όρια τέλος πάντων στο τι μπορεί να αντέξει ένας άνθρωπος.

Athina η ζημιά όπως το είπες έγινε από την αρχή, μέσα στο μαιευτήριο με τη μαια πάνω απο το κεφάλι μου, ρούφηξε δυνατά πριν να προλάβω να του βάλω όλη τη θηλαία άλω στο στόμα και δημιουργήθηκε αιμάτωμα σαν ρούφηγμα το οποίο κάθε φορά γινόταν χειρότερο ενώ το μωρό έπιανε σωστά μετά,ρουφούσε και λαίμαργα και αστανα πάνε...ειπα θα επουλωθεί αλλά γελάστηκα...το θέαμα ήταν τραγικό...αφού ο παιδίατρος μου ειχε πει πειρακτικά αν νομίζεις ότι δε θα χρειαστεις στη ζωή σου ξανά το στήθος σου συνέχισε να θηλάζεις:lol::lol::lol:Επίσης δεν απευθύνθηκα εδώ γιατί απευθύνθηκα σε αρμόδιους που μου ειπαν τώρα αφου έγινε υπομονή...έχε το όλη μερα έξω για να αερίζονται οι πληγες και να επουλωθούν, βγάζε με το θηλαστρο και δίνε για να μη τραβάει λαίμαργα...άλοιφε στο τέλος λίγο γάλα επάνω,άδειαζέ το στο μπάνιο μην πετρώσει και και και..........anyway όπως είπες κι εσύ...

 

29 μέρες εμείς καλή μου, ναμην έχεις καθόλου τύψεις για τίποτε. Κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε υπό τις εκάστοτε συνθήκες. Αυτό μου το είπε η μαία μου και σύμβουλος θηλασμού.

Κι αν είχα προετοιμαστεί στην κύηση για το θηλασμό, κι αν το ήθελα...

Ομως η κυριολεκτικά "μανία" μου να θηλάσω δε μου βγήκε σε καλό.

Κόστισε στο παιδί μου 30 μέρες μακρυά από τη μαμά του, που είχε φάει κόλλημα να θηλάσει.

Το παιδί χριεάζεται μάνα, όχι ένα σκέτο βυζί. Σε φιλώ και μη στεναχωριέσαι. Σκέψου τα, κατανόησε ότι έκανες ό,τι καλύτερο μπορούσες και άσε το εκεί τοθέμα. Δεν αξίζει να το συζητάς με άσχετους, μόνο εσύ ξέρεις τί πέρασες για να θηλάσεις, μη νομίζεις ότι θα σε καταλάβει κανείς σε βάθος, εκτός από τον άντρα σου αν ήταν μες το σπίτι...

 

Dimmi σε θυμάμαι όταν ήσουν έγκυος εδώ...πάντα πλήρως ενημερωμένη...ήμουν κι εγώ έγκυος κι επίσης ολημερίς εδώ μέσα...κι εσείς τα ίδια ε?Κι εγω μανιακή θα μπορούσα να με χαρακτηρίσω...Η αλήθεια είναι ότι ο άντρας μου με ταρακούνησε και βγηκα απο αυτην την κατάσταση...μου είπε πως το παιδί μας χρειάζεται την μάνα που το κυοφόρησε με τόση αγάπη και όχι το πράγμα στο οποίο είχα μετατραπεί.Επίσης μου είπε πως δεν μου επιτρέπει να το κάνω άλλο αυτό στον εαυτό μου και με στήριξε και στην πράξη πολύ...πραγματικά..τα ζούσε όμως απο πρώτο χέρι γιατι ειμαστε μόνοι μας και δεν έχουμε κάποια βοήθεια εδω παρα μόνο ο ένας τον άλλο.

Να εισαι καλά και σε ευχαριστώ για τα λόγια σου...

 

 

 

Κι αυτό που λες τώρα δεν βοηθάει. Είναι σαν να της λες ότι αν είχε γράψει μύνημα στο φόρουμ, θα είχαν λυθεί τα προβλήματά της (ΟΚ μπορεί να μην της λες αυτό, αλλά σκέψου πώς μπορεί να ερμηνευτεί) ή ότι αν είχε προσπαθήσει περισσότερο (με το να απευθυνθεί στο φόρουμ) θα τα είχε καταφέρει. Οπότε πάλι γυρνάμε στο "αν είχες προσπαθήσει παραπάνω" και ρίχνουμε το φταίξιμο στην έρμη τη μάνα.

 

Sofiade έχεις δίκιο έτσι ακούγεται αλλά νομίζω το σχόλιο της Athinas ήταν άκρως καλοπροαίρετο.... Άσχετα που ανοίγοντας το θέμα αυτό ήμουν έτοιμη να δεχθώ και τα πυρά....αν δεν ήμουν δεν θα το έκανα ακόμη...

 

. Αυτο που με απασχολεί όμως είναι το εξής, όταν δεν υπήρχε το τεχνητό γάλα πως θηλάζαν όλα τα παιδιά?

 

Νανουκα μπράβο σου κοπέλα μου που αντέχεις τόσο...σε θαυμάζω πραγματικά...

 

οχι, οσες δε μπορουσαν για τον οποιοδηποτε λογο να θηλασουν εδιναν το μωρο στη γειτονισσα να το θηλασει, για πολλες γυναικες αυτο αποτελουσε και το μονο τους εσοδο, ενω αλλες το εκαναν χωρις ανταλλαγμα. Αν αυτη η λυση δεν ηταν εφικτη στρεφοταν σε γαλα αλλων θηλαστικων, κατσικας, γαιδαρας, βουβαλας, καμηλας κλπ αναλογως την περιοχη. Μπιμπερο υπηρχαν απο αρχιαοτατων χρονων, νομιζω το παλιοτερο που εχει βρεθει ειναι 4 ή 5 χιλιαδων ετων.

Χιχιχι!!!ο μπαμπας μου όταν ηταν μικρός είχε λεει τη δική του κατσίκα απο την οποια θηλαζε κανονικότατα απο τον μαστο και μάλιστα δεν άφηνε κανενα απο τα ξαδερφάκια του να την πλησιάσει....η γιαγιά βλέπετε είχε φυγει στο εξωτερικό για να βρει δουλειά....

 

 

 

Σας ευχαριστώ και πάλι όλες...Να σας ζήσουν τα παιδάκια σας και να είστε πάνω απο όλα εσεις καλά ,υγιείς και χαρούμενες για να ειναι και αυτα...

 

Θα κλεισω με ένα γεγονός που μου συνέβει για να δειτε την τραγικότητα της κατάστασης με τον θηλασμό πλέον και να θέσω και ενα ερώτημα στο τέλος...

Πάω σε ενα περίπτερο άσχετο με το μωρό και μου λεει ο περιπτερας

Πόσο είναι? 8 μηνών σίγουρα...όχι του λέω χαμογελώντας είμαστε 4 αλλά πίνουμε όλο μας το γαλατάκι(και ειμαστε αφρατούληδες)... αποκλείεται λεει τοτε δεν το θηλάζεις,του δινεις ξένο για αυτό ειναι έτσι:shock::shock::shock:

Εμένα το δικό μου ειναι 3μηνών και η γυναίκα μου το ΘΗΛΑΖΕΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ...και τωρα που θα παει στη δουλειά το βγαζει για να το δίνουμε...βέβαια λέει έχει χάσει και τα 20 κιλά της εγκυμοσύνης γιατι ξέρεις η φύση προνοεί...κάγκελο έγώ...παρόλο που εμένα μου μεινανε 4 κιλά απο τα 20 και ας μη θήλασα...

το μόνο που βρηκα να του πω για να καλύψω τις τυψεις μου είναι ότι εμένα δεν μου βγήκε με τον θηλασμό όμως εγώ απο επιλογή μου γέννησα χωρις επισκληρίδιο και χωρίς τιποτα...αν και αληθεια ήταν όμως άσχετο με το θέμα...τώρα καταλαβαίνω γιατί το είπα....νομίζω κι εσεις....

 

Αλήθεια...πόσο στην φύση μας είναι να κάνουμε επισκληρίδιο και γιατι δεν θεωρείτε απαράδεκτο το να γεννήσεις χρησιμοποιώντας όλες αυτές τις τεχνητές παρεμβάσεις...εκει γιατι δεν γίνεται θέμα....???

 

Σας φιλώ ...

[

Link to comment
Share on other sites

Μεχρι που ήρθε ο παιδίατρος τη ζύγισε και μου είπε επακριβώς ότι την αφήνω νηστική, γιατί είχε πάρει ελάχιστο βάρος κάτω από το όριο εκείνο το 15νθήμερο ενώ στην προηγούμενη μέτρηση ημασταν μια χαρά.

 

Εγώ πάντως καλή μου όταν άκουσα ότι ηταν το μωράκι μου υποσιτισμένο τρελάθηκα...σαν ελατήριο πετάχτηκα στο φαρμακείο...Μπράβο για την προσπάθειά σου,άξια....Να χαίρεσαι το μωρούλι σου!!!

[

Link to comment
Share on other sites

Μην έχεις τύψεις κορίτσι μου. Αν διάβασες την ιστορία μου βέβαια κι εγώ κάπως έτσι νιώθω που δεν κατάφερα να θηλάσω αποκλείστικά αλλά αν κάνω άλλο παιδάκι απλώς θα προσπαθήσω να δω τι πήγε "λάθος" στο πρώτο. Αυτό βέβαι δε σημαίνει ότι θα τα καταφέρω σίγουρα αλλά όπως λένε από τα "λάθη" (δικά σου ή των άλλων) μαθαίνεις...

Link to comment
Share on other sites

Μεχρι που ήρθε ο παιδίατρος τη ζύγισε και μου είπε επακριβώς ότι την αφήνω νηστική, γιατί είχε πάρει ελάχιστο βάρος κάτω από το όριο εκείνο το 15νθήμερο ενώ στην προηγούμενη μέτρηση ημασταν μια χαρά.

 

Εγώ πάντως καλή μου όταν άκουσα ότι ηταν το μωράκι μου υποσιτισμένο τρελάθηκα...σαν ελατήριο πετάχτηκα στο φαρμακείο...Μπράβο για την προσπάθειά σου,άξια....Να χαίρεσαι το μωρούλι σου!!!

Κι εγώ έπαθα σοκ!!!σα να άνοιξε η γη και με κατάπιε. τι να προσπαθήσεις ματά από αυτό. Και σένα μπράβο σου γιατί ο πόνος στις θηλές είναι τραγικός. Το ότι προσπάθησες έχοντας τέτοιο θέμα είναι αξιοσέβαστο. Να χαίρεσαι κι εσύ το παιδάκι σου!!!

Link to comment
Share on other sites

Επίσης δεν απευθύνθηκα εδώ γιατί απευθύνθηκα σε αρμόδιους που μου ειπαν τώρα αφου έγινε υπομονή...έχε το όλη μερα έξω για να αερίζονται οι πληγες και να επουλωθούν, βγάζε με το θηλαστρο και δίνε για να μη τραβάει λαίμαργα...άλοιφε στο τέλος λίγο γάλα επάνω,άδειαζέ το στο μπάνιο μην πετρώσει και και και..........anyway όπως είπες κι εσύ...

 

 

 

Dimmi σε θυμάμαι όταν ήσουν έγκυος εδώ...πάντα πλήρως ενημερωμένη...ήμουν κι εγώ έγκυος κι επίσης ολημερίς εδώ μέσα...κι εσείς τα ίδια ε?Κι εγω μανιακή θα μπορούσα να με χαρακτηρίσω...Η αλήθεια είναι ότι ο άντρας μου με ταρακούνησε και βγηκα απο αυτην την κατάσταση...μου είπε πως το παιδί μας χρειάζεται την μάνα που το κυοφόρησε με τόση αγάπη και όχι το πράγμα στο οποίο είχα μετατραπεί.Επίσης μου είπε πως δεν μου επιτρέπει να το κάνω άλλο αυτό στον εαυτό μου και με στήριξε και στην πράξη πολύ...πραγματικά..τα ζούσε όμως απο πρώτο χέρι γιατι ειμαστε μόνοι μας και δεν έχουμε κάποια βοήθεια εδω παρα μόνο ο ένας τον άλλο.

Να εισαι καλά και σε ευχαριστώ για τα λόγια σου...

 

μα ακριβώς όσα είπες ισχύουν και για μένα, δεν απευθήνθηκα εδώ για τους ίδιους λόγους.

Το φόρουμ με είχε ενημερώσει πρίν την γέννα και το θηλασμό, μετά χρειάζεται ο ειδικός αποπάνω σου και δεν έχεις χρόνο για εδώ.

Προσωπικά είχα ανοίξει κι ένα θέμα καιρό μετά, αλλά δεν έγραψα την κατάληξη του θηλασμού μας μην επηρεάσω άλλες μανούλες που ήξεραν πόσο είχα ασχοληθεί αλλά δεν απέδωσε.

Αλλο που ταιριάζουμε, ο άντρας μου με ξύπνησε με...ταίδια λόγια! (τί τράβηξαν κι αυτοί δε λες...)

Κι συ να είσαι καλά κοπέλα μου και ειλικρινά δεν αξίζει καν να τα σκέφτεσαι πια.

Τροφή για λόγια δίνεις, κι όπως σε "βλέπω" ίσως σε πληγώσουν. Αλλά και να μην, τί νόημα έχει? Για δες το κι έτσι ;) φιλικά Δήμητρα

 

ΥΓ μπέμπης μου αυτός κοιμάται, εμείς κάναμε τα ωράρια μας σαλάτα!

ένα τόσο δα ανθρωπάκι με κάνει καλύτερο άνθρωπο, σ'αγαπώ!

Link to comment
Share on other sites

Με αγχώνει το σωστό πιάσιμο που αναφέρετε πολλές...Γιατί σε όλες σχεδόν τις περιστάσεις υπήρχε ένας ανθρωπος να δείξει..Αυτό φοβάμαι και εγώ.Μήπως πάω να ξεκινήσω και τα κάνω μαντάρα.Αυτό που δεν έχω καταλάβει είναι αν ο πόνος των θηλών είναι δεδομένος, δηλαδή είτε πιάσει το μωρό σωστά είτε οχι.Αν στην πρώτη περίπτωση (δηλ του να πιάσει σωστά) διαρκεί κάποιες μέρες ενώ στην δεύτερη συνεχίζεται με πληγές στις θηλές κτλ.

U5gcp2.png

Eρωτεύτηκα!!!

Link to comment
Share on other sites

Guest
Το θέμα αυτό είναι κλειστό για νέες απαντήσεις
×
×
  • Δημιουργία νέου...