Καισαρική Τομή και ράμματα

το χειρουργειο διαρκει γυρω στη μια ωρα!!σου δινουν το μωρακι αμεσως αγκαλια!!οπως ειπαν και οι κοπελες ποναει αρκετα..παρο ολα αυτα εγω εκανα και rooming in και θηλασα αποκλειστικα και θηλαζω ακομα(8 μηνων η μπουμπου).θα ηταν καλο να μεινει καποιος μαζι σου το πρωτο βραδυ.με το καλο το μωρακι σου!

ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩΩ ΛΕΧΩΝΑ ΕΧΩ ΕΠΙΛΕΞΗ..ΑΛΛΑ ΕΧΩ ΛΙΓΟΟ ΑΓΧΟΣ

ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΩΡΑ ΤΗΣ ΕΓΧΕΙΡΙΣΗΣ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ ΤΙΠΟΤΑ?Μ Τ ΠΟΥ ΑΝΙΞΟΥΝ?

δεν μπορώ να διαβάζω τέτοια..σε καταλαβαίνω κοπέλα μου για τό άγχος σου, τόσα τερατώδη γράφονται για την κ.τ. είναι λογικό..λοιπόν έχουμε και λέμε..έχω κάνει δύο κ.τ. μία στα 36 και μία στα 42 μου..πήγα στην πρώτη πολύ αγχωμένη,επειδή είχα κάνει τη βλακεία να διαβάσω ένα σωρό περιττές "πληροφορίες¨στα μαμαδοφόρουμ.καταρχήν ξέχνα εκφράσεις οπως 'σε ανοίγουν', 'τρως μαχαίρι' και άλλα τέτοια αδιανόητα που λέγονται..δεν είμαστε στον μεσαίωνα ευτυχως για μας.

λοιπόν στην προετοιμασία σε ξυρίζουν και σου κάνουν κλύσμα, έμπειρες νοσοκομες χαμογελαστές συνήθως, όχι τίποτα χασάπηδες..μετά σε πάει επίσης χαμογελαστός τραυματιοφορέας στην αίθουσα, ο γιατρός σου είναι εκεί και σου χαμογελάει ενθαρρυντικά..φυσικά και έχεις άγχος , αλλά και μια απίστευτη ανυπομονησία να δεις το μωρό σου. αν κάνεις επισκληρίδιο σκύβεις λίγο, βάζουν την αναισθησία στην πλάτη σου, ξαπλώνεις, βάζουν ένα πανί μπροστά σου και δεν βλέπεις. δεν νιώθεις πονο εννοείται, δεν είσαι αρνί που σε σφάζουν αλλά μια πίεση στην κοιλιακή χώρα. η στιγμή που βγαίνει το μωρό και στο δείχνουν είναι μαγική, ω ναι και στην καισαρική (!) και έχεις πλήρη συναίσθηση του τι γίνεται..μετά στην ανάνηψη είσαι άλλη μισή ώρα σε ένα δωμάτιο με άλλες , σου μετράνε την πίεση και πας στο δωματιάκι σου όπου σε περιμένει η οικογένειά σου..είναι μεγαλειώδεις οι στιγμές, μήν αφήνεις τον φόβο σου να τις μειώσει σε παρακαλώ. όσο για τον πονο, την πρώτη μέρα νιώθεις ενα τράβηγμα στην τομή, σου δίνουν παυσίπονα, εμενα με σήκωσαν τη δεύτερη φορά το ίδιο απόγευμα, την άλλη μέρα ροβολούσα στους διαδρόμους..είχα καλή ψυχολογία και φυσική κατάσταση, και ήμουν τόσο μα τόσο ευτυχισμένη για το μωράκι μου που δεν μεγαλοποιούσα τις ενοχλήσεις. και η δίπλα μου με το φ.τ. είχε αιμορροίδες χάλια και ήταν τέζα

θέλω να σου δώσω θάρρος. θα το βιώσεις όπως θέλεις εσύ..και να σκεφτεσαι πως ευτυχώς έχει προχωρήσει η επιστήμη για να γεννιούνται υγιή μωρά από γυναίκες που δεν θα μπορούσαν να γεννήσουν φυσιολογικά . με το καλό.

και φυσικά δεν είσαι χειρουργημένη. είσαι μανούλα.

Συμφωνώ απόλυτα με babycobra!

Να φανταστείς εγώ που έκανα καισαρική το πρώτο βράδυ ήμουν μια χαρά δεν ζήτησα καν παυσίπονο και η διπλανή μου που είχε κάνει ΦΤ όλο το βράδυ βόγκαγε από τους πόνους και τις αιμορροΐδες και δεν με άφηνε να κοιμηθώ…

δεν μπορώ να διαβάζω τέτοια..σε καταλαβαίνω κοπέλα μου για τό άγχος σου, τόσα τερατώδη γράφονται για την κ.τ. είναι λογικό..λοιπόν έχουμε και λέμε..έχω κάνει δύο κ.τ. μία στα 36 και μία στα 42 μου..πήγα στην πρώτη πολύ αγχωμένη,επειδή είχα κάνει τη βλακεία να διαβάσω ένα σωρό περιττές "πληροφορίες¨στα μαμαδοφόρουμ.καταρχήν ξέχνα εκφράσεις οπως 'σε ανοίγουν', 'τρως μαχαίρι' και άλλα τέτοια αδιανόητα που λέγονται..δεν είμαστε στον μεσαίωνα ευτυχως για μας.

λοιπόν στην προετοιμασία σε ξυρίζουν και σου κάνουν κλύσμα, έμπειρες νοσοκομες χαμογελαστές συνήθως, όχι τίποτα χασάπηδες..μετά σε πάει επίσης χαμογελαστός τραυματιοφορέας στην αίθουσα, ο γιατρός σου είναι εκεί και σου χαμογελάει ενθαρρυντικά..φυσικά και έχεις άγχος , αλλά και μια απίστευτη ανυπομονησία να δεις το μωρό σου. αν κάνεις επισκληρίδιο σκύβεις λίγο, βάζουν την αναισθησία στην πλάτη σου, ξαπλώνεις, βάζουν ένα πανί μπροστά σου και δεν βλέπεις. δεν νιώθεις πονο εννοείται, δεν είσαι αρνί που σε σφάζουν αλλά μια πίεση στην κοιλιακή χώρα. η στιγμή που βγαίνει το μωρό και στο δείχνουν είναι μαγική, ω ναι και στην καισαρική (!) και έχεις πλήρη συναίσθηση του τι γίνεται..μετά στην ανάνηψη είσαι άλλη μισή ώρα σε ένα δωμάτιο με άλλες , σου μετράνε την πίεση και πας στο δωματιάκι σου όπου σε περιμένει η οικογένειά σου..είναι μεγαλειώδεις οι στιγμές, μήν αφήνεις τον φόβο σου να τις μειώσει σε παρακαλώ. όσο για τον πονο, την πρώτη μέρα νιώθεις ενα τράβηγμα στην τομή, σου δίνουν παυσίπονα, εμενα με σήκωσαν τη δεύτερη φορά το ίδιο απόγευμα, την άλλη μέρα ροβολούσα στους διαδρόμους..είχα καλή ψυχολογία και φυσική κατάσταση, και ήμουν τόσο μα τόσο ευτυχισμένη για το μωράκι μου που δεν μεγαλοποιούσα τις ενοχλήσεις. και η δίπλα μου με το φ.τ. είχε αιμορροίδες χάλια και ήταν τέζα

θέλω να σου δώσω θάρρος. θα το βιώσεις όπως θέλεις εσύ..και να σκεφτεσαι πως ευτυχώς έχει προχωρήσει η επιστήμη για να γεννιούνται υγιή μωρά από γυναίκες που δεν θα μπορούσαν να γεννήσουν φυσιολογικά . με το καλό.

και φυσικά δεν είσαι χειρουργημένη. είσαι μανούλα.

Θα συμφωνήσω στα περισσότερα, αν όχι σε όλα, απο αυτά που γράφεις. Έτσι ακριβώς είναι όπως τα περιγράφει η φίλη babycobra. Απλά υπάρχουν κάποιες μικρές διαφορές νομίζω ανάλογα με τον οργανισμό της κάθε μιας, εγώ π.χ. είχα και μια υπόταση για τις επόμενες δύο μέρες και δεν μπορούσα να ανταπεξέλθω στις υποχρεώσεις μου απέναντι στο παιδί. (να φανταστείς οτι μου την έφεραν την τρίτη μέρα, δεν ήμουν σε θέση να την φροντίσω). Όπως επίσης οι πόνοι της τομής σε μένα κράτησαν λίγο παραπάνω (περίπου έναν μήνα) αλλά οχι κάτι τρομερό ή ανυπόφορο.

Πάντως η κοπέλα στο δωμάτιο μου που γέννησε μα φ.τ. σηκώθηκε αμέσως, θήλαζε το μωρό, έφαγε παστίτσιο, και γενικά ήταν σε άριστη κατάσταση.

Υ.Γ. Να σημειώσω ότι χρειάστηκε να προβώ σε κ.τ. λόγω προβλήματος υγείας!

οχι!δε καταλαβαινεις τιποτα!μια χαρα τα λενε τα κοριτσια!αυτο που εχω καταλαβει ειναι οτι καποιες πονανε λιγοτερο και καποιες περισσοτεροδε γνωριζω το λογο.εγω ποναγα πολυ,παρολο που δεν φοβαμαι και ειμαι ανεχτικη στο πονο.ομως αυτο δε με εμποδισε στιγμη απο το να χαρω το μωρο μου και να το θηλασω και να το εχω αγκαλια.ειναι δευτερευουσας σημασιας ο πονος της καισαρικης!ποτε γεννας?

Πάντως πιστεύω πως παίζει μεγάλο ρόλο και ο γιατρός πως το αντιμετωπίζει, έχω ακούσει πως υπάρχουν 2 «σχολές» γυναικολόγων, οι μεν δεν σου δίνουν να φας από την πρώτη μέρα σε έχουν πιο πολύ σαν άρρωστη με ορούς κλπ και οι άλλοι που σου βγάζουν τον όρο και σου φέρνουν φαγητό από την πρώτη στιγμή και φυσικά έτσι νοιώθεις και εσύ καλύτερα πιστεύω…

Συμφωνώ σ' αυτό... Ο δικός μου ας πούμε ήρθε τη δεύτερη μέρα, με είδε, μου έβγαλε τη γάζα, την επισκληρίδιο και τον καθετήρα και μου είπε "είσαι μια χαρά, σήκω κάνε ντους" κλπ. Οπότε ένιωσα ότι είμαι καλά και στάθηκα στα πόδια μου. Τώρα για το φαγητό νομίζω κανείς δε δίνει φαγητό από την πρώτη μέρα γιατί έχει προηγηθεί χειρουργείο. Πάντως πραγματικά η εμπειρία της γέννας είναι απίστευτη και η χαρά απερίγραπτη! Βλέπεις το μωρό σου να βγαίνει (εμένα με σηκώσανε και το είδα πριν το βγάλει από την κοιλιά, όπως και ο άντρας μου) και στο ακουμπάνε πάνω σου. Μη φοβάσαι καθόλου!

καλησπερα!τον αφησαν μεσα???

Συμφωνώ κι εγώ με τη babycobra.

ΟΚ, έχεις λίγο πόνο μετά, που μετά τη δεύτερη μέρα όλο και λιγοστεύει.

Αλλά είναι τόσο μοναδικές οι στιγμές, που οι ενοχλήσεις τελικά μοιάζουν τίποτα.

Να μην φοβάσαι και να το απολαύσεις! Με το καλό!!!

καλησπερα!τον αφησαν μεσα???

Καλημέρα! Ναι και στις 2 καισαρικές μου ήταν μέσα!

Καλημέρα! Ναι και στις 2 καισαρικές μου ήταν μέσα!

εδω ελλαδα?επιτρεπεται?μπραβοοο!!!

εδω ελλαδα?επιτρεπεται?μπραβοοο!!!

Ναι εδώ... Φαντάζομαι εξαρτάται κι από το γιατρό

Ο γιατρός μου παντως μου είπε πως μόνο αν είναι γιατρός ο σύζυγος και μάλιστα ειδικότητας εξοικειωμένης με χειρουργεία τον αφήνουν, γιατί αλλιώς είναι πιθανό να χρειαστεί ν' αφήσουν τη γυναίκα για να συνεφέρουν τον σύζυγο που λιποθύμισε! Μου ανέφερε και περίπτωση οδοντιάτρου που το έπαιζε άνετος και λιποθύμησε πάνω στο χειρουργικό τραπέζι και τρέχανε όλοι να σώσουν την κατάσταση...

Όσο για τα ράμματα, ρώτα αν μπορεί να σου βάλει κόλλα που χρησιμοποιούν στις πλαστικές. Εμένα μου έβαλε και είχα πολύ λιγότερη ενόχληση, αφού δεν είχα ράμματα να τραβάνε + μικρότερη ουλή.. Την αφαιρείς μετά από καμιά εβδομάδα σπίτι σου με βαμβάκι και ασετόν (ω ναι..)!

όσο για τον πόνο της πρώτης μέρας, προφανώς ο κάθε οργανισμός έχει άλλες αντοχές, αλλά σου αφήνουν ενα μηχανηματάκι που παροχετεύει παυσίπονο μέσω της βελόνας της επισκληριδίου (βγαίνει τη δεύτερη μέρα) κι όποτε πονάς πατάς ένα κουμπάκι και παίρνεις τη....δόση σου! Αν δε σε καλύψει πια ζητάς κι ένα ντεπόν ή παυσίπονο στον ορό.

Εν γένει η διαδικασία δεν είναι τρομερή, επελέγη βέβαια για (πολλαπλούς) ιατρικούς λόγους, όμως αν με το καλό κάνω και δεύτερο παιδάκι θα έχω ένα πράγμα λιγότερο ν' ανησυχώ πιστεύω, μιας και ξέρω πώς είναι..

Τι να σου πω... Δε μου ανέφερε κάτι τέτοιο φαντάζομαι όμως ότι αν κάποιος ειναι ευαίσθητος μπορεί να λιποθυμήσει και στο φυσιολογικό. Εξάλλου δεν ειναι απαραίτητο να βλέπει πίσω από το σεντόνι. Πάντως έχει πολύ κόσμο μέσα στο χειρουργείο για να προσφέρει κάποιος τις πρώτες βοήθειες στον ψύχραιμο μπαμπά!!!

Τι να σου πω... Δε μου ανέφερε κάτι τέτοιο φαντάζομαι όμως ότι αν κάποιος ειναι ευαίσθητος μπορεί να λιποθυμήσει και στο φυσιολογικό. Εξάλλου δεν ειναι απαραίτητο να βλέπει πίσω από το σεντόνι. Πάντως έχει πολύ κόσμο μέσα στο χειρουργείο για να προσφέρει κάποιος τις πρώτες βοήθειες στον ψύχραιμο μπαμπά!!!

δε το γνωριζα οτι μπορει...βεβαια εμενα το σκεφτοταν να μπει στο φυσιολογικο,ποσο μαλλον στην καισαρικη!!μπραβο στον ανδρα σου!εγω να σας πω,διπλα μου ηταν το πυρεξακι για το μωρο και αντικατοπριζοταν η κοιλια μου,οποτε τα ειδα σχεδον ολα!!παντως τωρα 8 μηνες μετα η τομη ειναι ανεπαισθητη..

Άντε! Απίστευτο, σχεδόν θρίλερ! Όσο περνάει ο καιρός γίνεται όλο και πιο διακριτική όποτε θα δεις κι άλλη βελτίωση!

Αχ αυτο το ανχος!! Αλλο να ξερεις οτι καποια στιγμη γεννας και αλλο να ερχεται η ωρα!! Πηγα σημερα στο νοσοκομειο και ο γιατρος ειπε:"4 του μηνα εισαγωγη και 5 του μηνα το πρωι χειρουργειο!" Και τωρα τι γινετε??? Πως περνανε οι μερες και η σκεψη του τι γινετε??? Ραματα, τομη, κτλ...

Αχ αυτο το ανχος!! Αλλο να ξερεις οτι καποια στιγμη γεννας και αλλο να ερχεται η ωρα!! Πηγα σημερα στο νοσοκομειο και ο γιατρος ειπε:"4 του μηνα εισαγωγη και 5 του μηνα το πρωι χειρουργειο!" Και τωρα τι γινετε??? Πως περνανε οι μερες και η σκεψη του τι γινετε???

με το καλο!!θα περασουν οι μερες και θα εχεις το μπεμπακι αγκαλια και δε θα το πιστευεις!!αγορι η κοριτσι?ποσο εβδομαδων θα εισαι?

με το καλο!!θα περασουν οι μερες και θα εχεις το μπεμπακι αγκαλια και δε θα το πιστευεις!!αγορι η κοριτσι?ποσο εβδομαδων θα εισαι?

Κοριτσακι το 2ο θα ειναι αυτο γιατι εχω ακομα 1 κοριτσακι 2.5 ετων. 38 και 4 μερες θα ειμαι τοτε. Απλα και στο 1ο χρειαστηκε να κανω ΚΤ με ολικη ναρκωση και ξερω τι με περιμενει...... Τελικα δεν ξερω αν ειναι καλητερο να ξερεις η να μην ξερεις τι σε περιμενει τελικα... :oops: