Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

Την έκανε την έκπληξη ο Κρητίκαρος! Συγχαρητήρια Female!!!


Recommended Posts


Διαφημίσεις


να σου ζήσει ο κούκλος

 

1543090w6bem8tapq.gif

 

«Να αμφιβάλεις, αν τ' άστρα είναι φωτεινά. Να αμφιβάλεις, αν ο ήλιος κινείται. Να αμφιβάλεις, αν η αλήθεια είναι αλήθεια ή ψέμα. Μα ποτέ μην αμφιβάλεις για την αγάπη μου.»

Link to comment
Share on other sites

Κοριτσάκια μου σας ευχαριστώ όλες μέσα από την καρδιά μου, με κάνατε και έκλαψα...από συγκίνηση, χαρά, ευαισθησία...Ο Πρίγκηπας είναι ένας άγγελος, κλαίει και πονάω...χαμογελάει και λιώνω...με κοιτάει και χάνομαι!

Εύχομαι σε όλες τις μανουλίτσες να χαίρεστε τα παιδάκια σας και σε όσες αναμένουν έχω να πω πως θα άντεχα τον πόνο όλου του κόσμου για να συναντήσω το μικρό μου θαυματάκι...Θα σας πω και την εμπειρία μου από τον τοκετό αλλά...ο πόνος ξεχάστηκε και τα 2 ματάκια του έμειναν...

5JP7p3.png

rnsFp2.png

Link to comment
Share on other sites

Καταρχάς να ευχαριστήσω δημοσίως και ενδόξως την Αννούλα για το ενδιαφέρον της να γίνει αγγελιοφόρος της γέννησης του Πριγκηπάκου μου σε εσάς που μοιραστήκαμε τόσα πολλά τόσους μήνες. Και να συνεχίσω με το χρονικό του θαύματος...

5JP7p3.png

rnsFp2.png

Link to comment
Share on other sites

αααααααααααααααχ να σου ζησει κοπελα μου!!!!!!!!!!!! να τον δεις οπως επιθυμεις και να στε παντα ευτυχισμενοι οσο αυτες τις μερες ή και ακομα περισσοτερο!!!!!!!!!!! πολλα πολα φιλια στο πριγκηπακο σου!!!!!!!!!

WLFfp2.png XI11p2.png
Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Σας ευχαριστώ κορίτσια. Θα σας πω την εμπειρία μου, ήταν λίγο περίεργη όχι ένας φυσιολογικός τοκετός κατά τον γιατρό αλλά οξύς τοκετός. Σύντομος αλλά πολύ επικίνδυνος. Ευτυχώς όμως τα καταφέραμε μια χαρά.

Αφιερώνω αρκετό χρόνο στον μπέμπη μου γιατί θηλάζουμε και προσπαθώ να το κάνω αποκλειστικά. Σύντομα θα σας πω το δικό μας παραμυθάκι!

5JP7p3.png

rnsFp2.png

Link to comment
Share on other sites

Ήταν ακριβώς πριν μια βδομάδα, την ίδια ώρα που έστελνα το τελευταίο μου μήνυμα στο καφέ μας και παραπονιόμουν ότι έχω κάτι πόνους...

Και από κάπου εδώ ξεκινάει και το δικό μας παραμυθάκι...

Μετά από αυτό τηγάνισα ψαράκια για τον αντρούλη μου και σκεφτόμουν να σκουπίσω και να σφουγγαρίσω. Ο πόνος όμως ήταν συνεχόμενος και δυνατός. Έτσι αποφάσισα να ξαπλώσω για λίγο.

Ώρα 19:00: Δίπλα μου ήρθε και ο αντρούλης μου και ενώ με χάιδευε στην κοιλίτσα και μιλούσαμε στον Πριγκηπάκο μας, αισθάνομαι ένα κρατς!!! Λέω 'Στέφανε κάτι έγινε...νομίζω πως θα γεννήσω'. Σηκώνομαι και είχα μια υγρασία ανάμεσα στα πόδια η οποία συνεχίστηκε για τα επόμενα λεπτά και την οποία ακολούθησαν έντονοι 5λεπτοι πόνοι. Τηλεφωνώ στον γιατρό και μου λέει 'ελα αμέσως'. 'Να κάνω ένα μπανάκι γιατρέ μου πρώτα'. Όχι, μου λέει. Έλα και θα κάνεις στο μαιευτήριο...εννούσε τον γνωστό καλλωπισμό (ξύρισμα, κλύσμα κτλ).

Ώρα 19:20: Φτάνουμε στον γιατρό με 5λεπτους πόνους και 3 διαστολή και μας στέλνει αμέσως στο Μαιευτήριο.

Ώρα 19:40: Φτάνουμε στο Μητέρα Κρήτης. Με παραλαμβάνει μια μαία, με εξετάζει και η διαστολή είχε φτάσει στο 5!!Ουδέποτε με ξύρισαν ή μου έκαναν κλύσμα. Δεν υπήρχε η πολυτέλεια του χρόνου. Ένα ποτηρι νερό ζήτησα στις 19:45 και βρήκα τον χρόνο να το πιω στις 21:00. Οι πόνοι είχαν γίνει 3λεπτοι και μόλις άλλαξα με πήγαν απευθείας στην αίθουσα ωδινών. Μου βάζουν καρδιοτοκογράφο, ο μικρός έκανε αλλοιώσεις γιατί κατέβαινε με φόρα και ειδοποιούν επειγόντως τον γιατρό μου, τον αναισθησιολόγο και 2 μαίες.

Ώρα 20:00: Έρχεται ο γιατρός, με εξετάζει...η διαστολή είχε φτάσει στο 8! 'Γρήγορα την επισκληρίδιο φωνάζει, δεν θα προλάβουμε. Καλά μου λέει, δεν βγάζεις κιχ???' Κάνουμε την επισκληρίδιο αλλά ο μικρός παρουσίασε ξανά αλλοιώσεις και μετά την ένεση με γυρίζουν στο δεξί πλευρό για να πάρω οξυγόνο με αποτέλεσμα το επισκληρίδιο να μην με πιάσει ποτέ τελείως από αριστερά.

Ώρα 20:10: Ξεκινούν οι εξωθήσεις. Δεν είχα συνηδητοποιήσει τι γινόταν, που βρισκόμουν, τι ζούσα...ήθελα μόνο να τελιώσει γιατί πονούσα αφόρητα, έσπρωχνα και προσπαθούσα να συνεργαστώ. Από πολύ νωρίς με βοήθησαν οι αναπνοές αλλά δεν ήμουν προετοιμασμένη για κάτι τέτοιο. Πίστευα ότι με το επισκληρίδιο τα πράγματα ήταν πιο εύκολα αλλά στάθηκα άτυχη. Το επισκληρίδιο ήθελε 15 λεπτά να με πιάσει και εγώ σε 10 λεπτά γέννησα!

Ώρα 20:23: Ο μικρός μου Πρίγκηπας ήρθε στην ζωή! Ένας παίδαρος 56πόντων και 3600 γρ. που θα έφτανε τα 4500 αν δεν ήταν τόσο βιαστικός και αν έβγαινε τέλος του μήνα!

Επειδή ο τοκετός ήταν οξύς, ο γιατρός μου επανέλαβε πολλές φορές ότι αυτός δεν είναι φυσιολογικός τοκετός και πόνεσα τόσο επειδή το παιδί κατέβαινε με φόρα και δεν υπήρχαν ουσιαστικά διαλλείματα στους πόνους αλλά ούτε και η επισκληρίδιος πρόσφερε κάτι ουσιαστικό. Ακόμη ήταν πολύ επικίνδυνος τοκετός εφόσον ένα μεγάλο παιδί και με τόση φόρα που κατέβαινε θα μπορούσε να σκίσει μήτρα, κόλπο, τράχηλο. Τελικά πήρα 3 ράματα στον τράχηλο και 3 εξωτερικά, μαζί και 3 αιμορραίδες σε πακέτο δώρου!!!:)

Τον άγγελό μου τον πήραν απευθείας να τον εξετάσουν, δεν τον έβαλαν πάνω μου γιατί ήθελαν να τσεκάρουν ότι είναι όλα εντάξει εφόσον κατέβηκε τόσο γρήγορα. Όταν μου τον έβαλαν πάνω μου, τον κοιτούσα με απορία, αμηχανία και περιέργεια. Δεν έκλαψα, δεν συγκινήθηκα (είχες δίκιο Ματαλενάκι) παρά μόνο κοιτούσα τα μάτια του. Δυο μάτια μισάνοιχτα με τεράστιες βλεφαρίδες μαρτυρούσαν ότι αυτό ήταν το δικό μου παιδάκι. Οι βλεφαρίδες είναι δικό μου ατού!

Από εκεί και πέρα όλα ξεχάστηκαν, ο πόνος έσβησε και ο κόσμος γέμισε με το αγγελικό προσωπάκι που ήρθε για να μου θυμίσει...τι σημαίνει έρωτας...

5JP7p3.png

rnsFp2.png

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Φοβερό όλο αυτό το γεγονός Ελευθερίτσα, πότε έγιναν έντονοι οι πόνοι, πότε ένιωσες τα υγρά, πότε πήγες μαιευτήριο και πότε γέννησες, όλα τόσο γρήγορα!! που να προλάβεις να το συνειδητοποιήσεις!!

Η αλήθεια είναι ότι τέτοια γέννα μόνο σε γυναίκες που γεννάνε για δεύτερη ή τρίτη φορά να έχω ξανακούσει, σαν κι εμένα ( τρίτο παιδί) που η μαμά μου ούτε να αλλάξει δεν πρόλαβε, με το φουστάνι που πήγε με γέννησε!!

Ράμματα στον τράχηλο? άουτς! βρε το παιδί μας βιαστικό που ήταν!

Και πάλι να σου ζήσει κοπέλα μου!! πάντα να καμαρώνεις έτσι το αγγελάκι σου!!

RsJPp3.png
Link to comment
Share on other sites

Μανταλενάκι μόνο ανώδυνος δεν ήταν. Ήταν πιο επώδυνος και από κανονικό φυσιολογικό αφού οι συσπάσεις διαδέχονταν η μια την άλλη και δεν προλάβαινα να πάρω ανάσα. Αυτό που περνούν άλλες σε 10-12 ώρες το πέρασα εγώ σε 1¨20 λεπτά και ουσιαστικά χωρίς αναισθησία εφόσον η επισκληρίδιος δεν πρόλαβε να δράσει.

Αλλα πάει αυτό ξεχάστηκε...

Σας εχω φώτο!!!

Αλλά δεν ξέρω πως θα τις περάσω!!!!!!!!!!!!Ωέο?

5JP7p3.png

rnsFp2.png

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

  • 2 εβδομάδες μετά...

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...