Τι πρέπει να ξέρει ένα Νήπιο;

Διάβασα ένα θέμα σε άλλη ενότητα που αφορά την ορθογραφία σε παιδάκια Α΄δημοτικού, και δεν σας κρύβω ότι έμεινα έκπληκτη και καταγχώθηκα ταυτόχρονα!

Στην Α δημοτικού μαθαίνουν ορθογραφία;

αυτό σημαίνει -λογικά-ότι στο νηπιαγωγείο ξέρουν να γράφουν και να διαβάζουν

τόσο καλά και άνετα, ώστε στην επόμενη τάξη να ασχολούνται με ορθογραφία;

θέλω να μάθω, τι πρέπει να γνωρίζει ένα παιδί τελειώνοντας το νηπιαγωγείο;

Επίσης, θα΄θελα να μάθω, αν πρέπει επειγόντως να βγω από την άνεση μου που προέρχεται από την εντύπωσή μου ότι τα παιδιά μου είναι ακόμη μικρά-νηπιαγωγείο-και να τους αρχίσω ''εντατικά μαθήματα'';

πού ακριβώς σταματάει η αναγκαιότητα και πού αρχίζει η υπερβολή;

ωραιες ερωτησεις!στα γρηγορα θα σου πω οτι δεν πρεπει να κανεις εντατικα μαθηματα!

πρεπει να ειναι καταρχην το παιδι αυτονομο,στο φαγητο ,στην τουαλετα,στις ευθυνες του,στα πραγματα του.

μη σε αγχωνει η γλωσσα.στο νηπιαγωγειο μαθαινουν να αναγνωριζουν η και να γραφουν τα γραμματα χωρις πιεση κ αγχος.το θεμα ειναι να ξερει γιατι γραφουμε,να γραφει θελοντας να πει κατι,να σου δωσει ςνα σημειωμα,μια λιστα για ψωνια κτλ.δεν εχει σημασια αν γραφει κανονικα για μας γραμματα.σαν αρχη το σημαντικο ειναι οτι επικοινωνει με τον γραπτο λογο.παιξτε παιχνιδακια με ταυτιση καρτελων,βρειτε λεξεις απο τ α πχ (οχι το αλφα),δωσε γραμματα απο περιοδικα να τα κολλησει για να φτιαξει λεξεις.ολα αυτα καποια στιγμη χτιζουν μεσα του την αντιληψη γαι το γραπτο λογο κ πολυ ευκολα περναει στην γραφη που διδασκουν στο δημοτικο

εγω τον εβαλα στη διαδικασια να γραφει απο προνηπιο...ισως επειδη τα περισσοτερα εγραφαν και αγχωθηκα φοβερα..

ο ξαδερφος μου που ειναι αριστος εκπαιδευτικος μου ειπε οτι χειροτερο πραγμα δεν θα μπορουσα να κανω στο παιδι μου..

αφηστε τα να παιξουν και ολα θα ερθουν στην ωρα τους..ετσι μου ειπε..τωρα τον εχω χαλαρο και απλα γραφει το ονομα του μερικα ονοματα ακομα ,χρονια πολλα και τετοια..

ειμαι παλαβη μου ειπε..τωρα τι να σου πω..και το χειροτερο ειναι οτι συμφωνουν και αλλοι φιλοι μας εκπαιδευτικοι μαζι του...

Χαίρομαι πολύ να βλέπω τέτοιους συναδέλφους. Συμφωνώ με τον ξάδερφο (όχι ως προς τους χαρακτηρισμούς βεβαίως μην παραξηγηθούμε κιόλας). Συμφωνώ και με την Κατερίνα ρίξτε μια ματιά στο πρόγραμμα του νηπιαγωγείου (βρίσκεται στη σελίδα του παιδαγωγικού ινστιτούτου).

Serba δεν σας έχει μιλήσει η νηπιαγωγός για το πρόγραμμα και τους στόχους του νηπιαγωγείου;

katerinak, ευχαριστώ, με καθησυχάζεις λίγο,

demi, αρχίζω να αγχώνομαι, γιατί είδα την προηγούμενη εβδομάδα 2 γνωστά μου παιδιά ηλικίας νηπιαγωγείου που διαβάζανε παραμύθι και το άλλο μου είπανε ότι έγραψε το ίδιο το γράμμα στον Αγιο Βασίλη, είδα σήμερα και το θέμα με την ορθογραφία και ...σοκαρίστηκα η μάνα

miriki, όχι δεν μας είπαν τίποτα...

αλλά όταν βλέπεις γύρω σου, δεν επηρεάζεσαι;

Γειά σας,

μπορείτε επίσης να δείτε κι εδώ

Τι πρεπει να ξερουν οταν πανε νηπιαγωγειο?

Εκπαιδευτικοί-την βοήθεια σας!

Τι "μαθήματα" στα πρωτάκια ?

διδακτικο προγραμμα νηπιαγωγειου

«Οχι» γραφή και ανάγνωση πριν από τα 6 χρόνια!

Ο δικός μου είναι 5,5 χρονών και έχει μάθει στο σχολείο να γράφει το όνομά του και σιγά-σιγά όλα τα γράμματα και τους αριθμούς. Του δείχνω όσο μου ζητάει - τίποτα παραπάνω, γιατί σίγουρα του χρόνου που θα πάει Α δημορτικού θα μάθει να γράφει και να διαβάζει με το ρυθμό που πρέπει. Εξάλλου το παιχνίδι που κάνει τώρα δεν θα το απολαμβάνει για πολύ ακόμα. Η γνώμη μου είναι ότι πάνε σχολείο για να μάθουν από ανθρώπους που ξέρουν πως και τι πρέπει να τους δείξουν και όχι να πάνε στην πρώτη ήδη γνωρίζοντας παραπάνω και να νιώθουν ότι τα ξέρουν όλα και να πανικοβληθούν μόλις δουν κάτι καινούργιο. Οι έμπειροι εκπαιδευτικοί λένε πως αν πιεστούν πολύ από μικρά όταν αργότερα έρθουν πιο απαιτητικά χρόνια, τα παιδιά ίσως έχουν βαρεθεί και κουραστεί.

ξερω κοριτσι μου και εγω ετσι την πατησα και αρχισα να τον στρωνω στην γραφη..

δεν πρεπει να επηρεαζομαστε καθολου ..τωρα παιζει ατελειωτα μεχρι την α δημοτικου που θα στρωθει στο διαβασμα..

Διάβασα ένα θέμα σε άλλη ενότητα που αφορά την ορθογραφία σε παιδάκια Α΄δημοτικού, και δεν σας κρύβω ότι έμεινα έκπληκτη και καταγχώθηκα ταυτόχρονα!

Στην Α δημοτικού μαθαίνουν ορθογραφία;

αυτό σημαίνει -λογικά-ότι στο νηπιαγωγείο ξέρουν να γράφουν και να διαβάζουν

τόσο καλά και άνετα, ώστε στην επόμενη τάξη να ασχολούνται με ορθογραφία;

θέλω να μάθω, τι πρέπει να γνωρίζει ένα παιδί τελειώνοντας το νηπιαγωγείο;

Επίσης, θα΄θελα να μάθω, αν πρέπει επειγόντως να βγω από την άνεση μου που προέρχεται από την εντύπωσή μου ότι τα παιδιά μου είναι ακόμη μικρά-νηπιαγωγείο-και να τους αρχίσω ''εντατικά μαθήματα'';

πού ακριβώς σταματάει η αναγκαιότητα και πού αρχίζει η υπερβολή;

Μην αγχώνεσαι καθόλου από τώρα...

έχω αρκετές φίλες που τα παιδιά τους πάνε α'δημοτικού, όλα θα τα μάθουν

katerinak, ευχαριστώ, με καθησυχάζεις λίγο,

demi, αρχίζω να αγχώνομαι, γιατί είδα την προηγούμενη εβδομάδα 2 γνωστά μου παιδιά ηλικίας νηπιαγωγείου που διαβάζανε παραμύθι και το άλλο μου είπανε ότι έγραψε το ίδιο το γράμμα στον Αγιο Βασίλη, είδα σήμερα και το θέμα με την ορθογραφία και ...σοκαρίστηκα η μάνα

αυτό στο είπανε ή το είδες με τα μάτια σου ?

ή μπορεί να εννοούσαν το εξής, ο δικός μου επειδή κάθε βδομάδα τους δίνει φωτοτυπία και ένα βιβλίο από τη δανειστική βιβλιοθήκη να αντιγράψουν τίτλο, ονοματεπωνυμο ξέρει αρκετά καλά....

π.χ. κούπα, μαμά πως γράφεται η κούπα να γράψω στον άγιο και του λέω κ,ο,υ,π,α μια χαρά το γράφει

θα πω αυτό που έχετε σιχαθεί να με ακούτε να λέω. Δεν είναι όλα τα παιδιά το ίδιο. Στο σχολείο πλέον (πρέπει να) θέτουμε στόχους ανάλογα με το τι μπορεί να κάνει το κάθε παιδί ξεχωριστά. Όταν ξεκινάς από διαφορετική αφετηρία (ανάπτυξης σωματικής, ψυχικής, συναισθηματικής κ.ο.κ.) είναι αν μη τι άλλο επόμενο να έχεις διαφορετικό προορισμό. Αν ξεκινάς από Αθήνα στις τρεις ώρες θα είσαι Λάρισα. Αν ξεκινάς από Λάρισα θα είσαι Θεσσαλονίκη. Εφόσον τρεις ώρες έχεις στη διάθεσή σου σημασία έχει να πας όσο πιο πέρα μπορείς. Τώρα του χρόνου στο δημοτικό θα είναι του χρόνου στο δημοτικό. Τα παιδιά αυτής της ηλικίας έχουν τεράστιες διαφορές από μήνα σε μήνα.

Επίσης θυμήσου πότε περπάτησαν, μίλησαν, έφαγαν, γέλασαν, έκαναν ο,τιδήποτε για πρώτη φορά τα παιδιά σου. Αν και δίδυμα είμαι σίγουρη ότι δεν έγινε ταυτόχρονα. Επίσης δεν έγινε ταυτόχρονα με τα παιδιά της γειτόνισας, ξαδέρφης, κουμπάρας κ.λ.π.

Το πιο σημαντικό πράγμα που πρέπει να κάνουμε όλες μας (και όλοι οι μπαμπάδες) είναι να σεβόμαστε τη μοναδικότητα του κάθε παιδιού και να προχωράμε με βάση αυτή και όχι με τα δεδομένα του κοινωνικού μας περίγυρου. Γιατί τότε πιέζουμε καταστάσεις που μόνο καλό αποτέλεσμα δεν μπορούν να έχουν.

Και το κυριότερο στο σχολείο πάμε για να μάθουμε. Δεν πάμε για να ξέρουμε ήδη.

Serba μίλα με τη δασκάλα των παιδιών. Πιστεύω ότι θα σε καθησυχάσει.

Επίσης όταν με ρωτάνε αν μιλάει ο γιος μου λέω ναι (λέει μπα- τη μπάλα, μαμά, μπαμπά, γιαγιά, γκα- το γκολ, παπά- το παπάκι. Η φίλη μου με παιδάκι αντίστοιχης ηλικίας λέει ότι το παιδί της ακόμη δε λέει πολλά- δεν ξέρω τι περιμένει να ακούσει μια νάλυση του Κούντερα ίσως). Συνεπώς δεν ακούμε τα κατορθώματα των άλλων φουσκώνουμε σαν παγώνια για τα δικά μας και κυρίως μαθαίνουμε να τα αναγνωρίζουμε.

DALIA,

το είδα με τα μάτια μου να γράφει μόνο του χωρίς καθοδήγηση, χωρίς δηλαδή να του πει κάποιος γράψε αυτό, να γράφει μια ολόκληρη πρόταση ολόσωστη-αν εξαιρέσεις το ότι δεν είχαν κενά οι λέξεις μεταξύ τους

DALIA,

το είδα με τα μάτια μου να γράφει μόνο του χωρίς καθοδήγηση, χωρίς δηλαδή να του πει κάποιος γράψε αυτό, να γράφει μια ολόκληρη πρόταση ολόσωστη-αν εξαιρέσεις το ότι δεν είχαν κενά οι λέξεις μεταξύ τους

συμβαινει αυτο,καποια παιδια αποκωδικοποιουν πολυ γρηγορα κ μπαινουν στον γραπτο λογο.αυτο το παιδι ομως μπορει η να εχει μονο του τεραστιες ικανοτητες η απο μικρο να ερχετια σε απαφη με βιβλια κ να βγηκε σαν φυσικο επακολουθο.κ στο σχολειο ειχα παιδια που γραφανε η διαβαζανε.το παιδι που δεν το εχει κανει ακομα δεν σημαινει οτι ειναι πισω,σημαινει οτι δεν τρεχει μπροστα!

DALIA,

το είδα με τα μάτια μου να γράφει μόνο του χωρίς καθοδήγηση, χωρίς δηλαδή να του πει κάποιος γράψε αυτό, να γράφει μια ολόκληρη πρόταση ολόσωστη-αν εξαιρέσεις το ότι δεν είχαν κενά οι λέξεις μεταξύ τους

και στο δικο μας το νηπιαγωγειο συμβαινει αυτο...γραφουν ολοκληρες συνταγες και διαβαζουν..δεν ξερω πως εγινε αυτο..εγω παντως επαθα σοκ διοτι ο δικος μου γιαννης πηγαινε γιαννης γυρνουσε..αρα εγω φταιω που δεν τον βοηθησα..ετσι και εκανα το λαθος να τον στριμωξω..

αλλα μετα απο αυτα που μου ειπαν αλλοι εκπαιδευτικοι σταματησα και δεν με αφορα πλεον τι κανουν τα αλλα παιδια και οι αλλοι γονεις,,

ως και δασκαλα σκεφτηκα να του παρω στο σπιτι και ο ξαδερφος μου ακομα γελαει....

miriki, καταλαβαίνω την διαφορετικότητα των παιδιών, όχι των δικών μου μεταξύ τους μόνο, αλλά όλων των παιδιών ως προς την ηλικία που περπάτησαν πχ., δεν αγχωνόμουν γιατί αργά ή γρήγορα θα περπατήσουν- όπως και στο να κόψουν την πάνα, ο γιος μου αργούσε ιδιαίτερα, και δεν με απασχολούσε πολύ γιατί έλεγα πως δεν ξέρω κάποιον ενήλικα να του έχει μείνει κατάλοιπο από την ηλικία των τριών και να τα κάνει πάνω του, άρα θα το κόψει αργά ή γρήγορα-- όμως στην περίπτωση της γραφής και ανάγνωσης και κατ΄επέκταση της ομαλής εισόδου στο σχολείο, νομίζω ότι είναι λίγο διαφορετικά τα πράγματα, και πολύ πιο σημαντικό να μπούνε οι πρώτες γερές βάσεις,

απλά ήθελα να μάθω μήπως αν πάνε Α δημοτικού και δεν ξέρουν να γράφουν, ενώ ένα σημαντικό ποσοστό των άλλων παιδιών ξέρει, μήπως είναι ανασταλτικός παράγοντας και νιώσουν ότι υπολλείπονται σε κάτι, και έτσι χρειαστεί να εντατικοποιήσω την προσπάθεια τους πρώτους μήνες, έχω και δύο ταυτόχρονα,

καταλαβαίνεις...

miriki, καταλαβαίνω την διαφορετικότητα των παιδιών, όχι των δικών μου μεταξύ τους μόνο, αλλά όλων των παιδιών ως προς την ηλικία που περπάτησαν πχ., δεν αγχωνόμουν γιατί αργά ή γρήγορα θα περπατήσουν- όπως και στο να κόψουν την πάνα, ο γιος μου αργούσε ιδιαίτερα, και δεν με απασχολούσε πολύ γιατί έλεγα πως δεν ξέρω κάποιον ενήλικα να του έχει μείνει κατάλοιπο από την ηλικία των τριών και να τα κάνει πάνω του, άρα θα το κόψει αργά ή γρήγορα-- όμως στην περίπτωση της γραφής και ανάγνωσης και κατ΄επέκταση της ομαλής εισόδου στο σχολείο, νομίζω ότι είναι λίγο διαφορετικά τα πράγματα, και πολύ πιο σημαντικό να μπούνε οι πρώτες γερές βάσεις,

απλά ήθελα να μάθω μήπως αν πάνε Α δημοτικού και δεν ξέρουν να γράφουν, ενώ ένα σημαντικό ποσοστό των άλλων παιδιών ξέρει, μήπως είναι ανασταλτικός παράγοντας και νιώσουν ότι υπολλείπονται σε κάτι, και έτσι χρειαστεί να εντατικοποιήσω την προσπάθεια τους πρώτους μήνες, έχω και δύο ταυτόχρονα,

καταλαβαίνεις...

Να σου θέσω εγώ έναν αντίθετο προβληματισμό;

Έστω ότι τους κάνεις υπερεντατικά μαθήματα με 10 δασκάλες πάνω από το κεφάλι τους και τα παιδιά μέχρι το καλοκάιρι μαθαίνουν να γράφουν και να διαβάζουν τέλεια....

Πάνε του χρόνου στο δημοτικό, και τα περισσότερα παιδιά της τάξης είναι στο "φυσικολογικό" επίπεδο γνώσεων, δηλαδή γνωρίζουν να γράφουν το όνομα τους, άντε και τα ονόματα 2 φίλων τους, αναγνωρίζουν ότι το όνομα τους αρχίζει από Γ (όχι γάμα, ούτε γου) και μετά έχει Α (όχι άλφα) και τα βρίσκουν μέσα σε λέξεις.

Τα δικά σου παιδιά πώς θα αισθανθούν; Δεν θα βερεθούν; Δεν θα μισήσουν το σχολείο εξαιτίας αυτής της βαρεμάρας που τους προκαλέι; Απλά θα κάθονται στην καρέκλα και δεν θα ξέρουν με τι να γεμίσουν την ώρα τους, καθώς αυτά που θα λέει η δασκάλα θα τα ξέρουν ήδη!

Άσε, λοιπό, τη νηπιαγωγό να κάνει τη δουλειά της (είμα σίγουρη ότι γνωρίζει πολύ καλά ΤΙ να διδάξει, ΠΟΤΕ και ΠΩΣ να το διδάξει στα παιδιά) και άσε και τα παιδάκια σου να ευχαριστηθούν το τώρα και το νηπιαγωγείο και να πάνε στο δημοτικό όπως όλα τα παιδάκια!

Και να γράφουν θα μάθουν, και να διαβάζουν. Όλα στην ώρα τους!

Α! Και μην ακούς τι λέει η γειτόνισσα και η ξαδέρφη και η φίλη. Υπάρχει και μια παροιμία που λέει "την τρίχα την κάνουμε τριχιά"!

Εμμάκι συμφωνώ. Επίσης είναι ευθύνη της δασκάλας της Α δημοτικού να δει πού βρίσκεται το "υλικό της" (μπλιαχ λέξη, αλλά για να συνεννοηθούμε) και να προχωρήσει καταλλήλως. Καταλαβαίνω τον προβληματισμό σου και ομολογώ ότι μπαίνω σε αντίστοιχους με την ηλικία μας πειρασμούς (π.χ. περπάτησε στους δεκατέσσερεις μήνες και κάποιοι ξέρω ότι έλεγαν "να της νηπιαγωγού και θηλάζει κιόλας που λένε ότι πάνε πιο γρήγορα") ΔΕ ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ (ναι φωνάζω)

Θέλεις πρώτα να είναι ευτυχισμένα και μετά όλα τα άλλα. Πιεσμένα και ευτυχισμένα δεεεεε γίνεται. Όλα στην ώρα τους και άσε τους άλλους να προτρέχουν. Ίσα ίσα εσύ που τα χεις ΄δυο μονοκοπανιά πρέπει να διαφυλάξεις την ψυχική τους ηρεμία για να εξασφαλίσεις τη δική σου.

Προς τις νηπιαγωγούς-μαμάδες το ερώτημα....έχετε ποτέ νιώσει 1) τύψεις σε σχέση με όσα κάνετε με το παιδί σας στο σπίτι συγκριτικά με όσα κάνετε στο νηπιαγωγείο;

2) ασυνεπείς στις δράσεις σας με το παιδί σας....σε σχέση με όσα παιδαγωγικά πρεσβεύετε;

3) να χάνετε την χαρά του παιγνιδιού....επειδή το αναλύετε σε παιδαγωγικούς στόχους;

Δεν ξέρω αν ειμαι εντελώς εκτός θέματος...αλλά θέλω να το μοιραστώ γιατί με έχει προβληματίσει. Ιδιαίτερα η τελευταία ερώτηση...πλέον γίνεται σχεδόν μηχανικά...δλδ ξεκινάμε να ζωγραφίσει αυθόρμητα πχ ..λέει πέτρες και κάνει ο....τρελαίνεται η τρελή μάνα-νηπιαγωγός από χαρά...και αντιπροτείνει...μήπως να κάνουμε μια λίμνη να τις πετάξουμε μέσα (τσεκάρω νοητά οκ ξέρει το μέσα και ελέγχουμε και λεπτή κινητικότητα)...το ζωγραφίζουμε και αυτό...΄΄αντε να τις βγάλουμε και έξω (τσακάρω και το έξω!) ..μήπως να τις κόψουμε κιόλας; και τελειωμό δεν έχει αυτό το πράγμα....

Με εξαίρεση το πρώτο γιατί ακόμη δεν πήγα σχολείο (αλλά σκέφτομαι, φτου ρε αυτό μπορούμε να το δοκιμάσουμε) σε όλα τα άλλα η απάντηση είναι θετική.

Για να χαλαρώσω με αντιμετωπίζω σαν μία από τις μαμάδες μου (της τάξης μου εννοώ) και μου λέω ότι η τέλεια μαμά είναι μυθικό πρόσωπο, το ίδιο και η τέλεια νηπιαγωγός. Αυτή του λαχε του έρμου με αυτή θα πορευτεί. Αυτό που με παρηγορεί (λιγάκι μη φανταστείς σπουδαία πράγματα) είναι ότι πολλές πατατιές μου τις αντιλαμβάνομαι και σταματώ να τις κάνω όσο μπορώ......

Και εγώ προσπαθώ να το ελέγξω....αλλά ώρες ώρες βγαίνει η νηπιαγωγός από μέσα μου...

εγω εχω ενοχες οτι κανω περισσοτερα πραγματα για τα ξενα παιδια..

Διάβασα ένα θέμα σε άλλη ενότητα που αφορά την ορθογραφία σε παιδάκια Α΄δημοτικού, και δεν σας κρύβω ότι έμεινα έκπληκτη και καταγχώθηκα ταυτόχρονα!

Στην Α δημοτικού μαθαίνουν ορθογραφία;

αυτό σημαίνει -λογικά-ότι στο νηπιαγωγείο ξέρουν να γράφουν και να διαβάζουν

τόσο καλά και άνετα, ώστε στην επόμενη τάξη να ασχολούνται με ορθογραφία;

θέλω να μάθω, τι πρέπει να γνωρίζει ένα παιδί τελειώνοντας το νηπιαγωγείο;

Επίσης, θα΄θελα να μάθω, αν πρέπει επειγόντως να βγω από την άνεση μου που προέρχεται από την εντύπωσή μου ότι τα παιδιά μου είναι ακόμη μικρά-νηπιαγωγείο-και να τους αρχίσω ''εντατικά μαθήματα'';

πού ακριβώς σταματάει η αναγκαιότητα και πού αρχίζει η υπερβολή;

Αν σου πω οτι η κόρη μου πριν πάει στην Α΄Δημοτικού ήξερε να γράφει μόνο το όνομα της ούτε καν το επίθετο αυτό θα σε κάνει να αισθανθείς λίγο καλύτερα από πλευράς άγχους? Και πίστεψε με όλοι οι συμμαθητές της εκτός 2~3 παιδιών στο ίδιο επίπεδο βρίσκονταν.

Το θέμα της ορθογραφίας το άνοιξα εγώ αλλά ο προβληματισμός μου είναι οτι δεν θέλει να μάθει όχι δεν μπορεί.

Δεν ξέρω αν φταίει ο τρόπος διδασκαλίας του κάθε παιδαγωγού ή το γεγονός οτι ωριμάζει η μαθησιακή ικανότητα του παιδιού ή ο συνδυασμός τους και η ορθογραφία έρχεται σαν φυσική εξέλιξη κι ας μένεις εσύ με το στόμα ανοιχτό και δεν μπορείς να πιστέψεις οτι το παιδί σου μπορεί να γράψει ορθογραφία.

Είμαι υπέρ του έργου του παιδαγωγού είτε αυτός είναι δάσκαλος σε δημοτικό είτε είναι νηπιαγωγός και δεν θέλω να επέμβω σε αυτό. Πέρσι που μίλησα με την νηπιαγωγό της κόρης μου και τις εξέθεσα παρόμοιους προβληματισμούς μου αρνήθηκε κάθε είδος "ιδιαίτερου" μαθήματος στο σπίτι, τόνισε οτι κάθε παιδί έχει το δικό του ρυθμό και με διαβεβαίωσε οτι η κόρη μου είναι έτοιμη για το Δημοτικό. Εγώ βέβαια την κοίταξα ομολογώ λίγο δύσπιστα, αφού όπως γράφω και παραπάνω μόνο το όνομα της ήξερε να γράφει, αλλά μετά δικαιώθηκε απόλυτα όταν κατάλαβα πόσο δίκιο είχε.

Γι'αυτό λοιπόν όπως σου έγραψαν και παραπάνω μην προχωρείς σε τέτοιες διαδιακασίες που πιθανόν να κουράσουν το παιδί και να του δημιουργήσουν μια αρνητική εικόνα για το σχολείο.

Καταρχήν, ευχαριστώ όλες σας που με τις απαντήσεις σας, με ηρεμήσατε και ήρθα λίγο στα ίσια μου!

Όμως, είναι τόσο έντονη μία αρνητική αίσθηση για το εκπαιδευτικό σύστημα γενικότερα, που αφήνει μια εντύπωση -σε μένα τουλάχιστον- ότι η δουλειά που γίνεται στο σχολείο (μιλάω για όλες τις βαθμίδες) δεν είναι ποτέ αρκετή, γι΄αυτό και τα φροντιστήρια...που στην προκειμένη περίπτωση (δηλαδή την Α΄δημοτικού) τα αντικαθιστά ο γονιός...

Πόσο πιο απλό θα ήταν αν

α. Οι νηπιαγωγοί σας μιλούσαν για το πρόγραμμα της χρονιάς σε τακτά χρονικά διαστήματα (μήπως κάνουν συναντήσεις τις οποίες για κάποιο λόγο ανωτέρας βίας τις έχεις χάσει; εγώ π.χ. ανά 40 μέρες καλώ τους γονείς στην πρώτη είναι όλοι από τη δεύτερη και μετά είμαστε τρεις γονείς κι ο κούκος εγώ)

β. Τους προβληματισμούς σου τους μετέφερες στις νηπιαγωγούς των παιδιών "αναγκάζοντάς" τες έμμεσα να κάνουν τις πιο πάνω συναντήσεις.

Ακόμη πιο απλά θα ήταν τα πράγματα αν δεν είχαμε αυτές τις καταραμένες τις προκαταλήψεις που τα περασμένα χρόνια έχουν εδραιώσει στο μυαλό μας και αν βλέπαμε αυτό που υπάρχει στην πραγματικότητα. Είναι πολλοί οι εκπαιδευτικοί που αυτή τη στιγμή πασχίζουν μέσα στο σύστημα όσο δύσκολο κι αν είναι και οι προκαταλήψεις είναι ένα ακόμη εμπόδιο γιαυτούς. Όμως κάτι τέτοιο είναι πολύ δύσκολο με όλη την πίεση που δεχόμαστε και όλο το φόρτο της ενοχής ότι "ποτέ δεν είμαστε αρκετά καλοί" (γονείς, παιδιά, επαγγελματίες, σύζυγοί μπλα μπλα μπλα).

Σ' ευχαριστώ που κατέθεσες τον προβληματισμό σου γιατί πιστεύω ότι και άλλοι γονείς μπορούν να βρουν απαντήσεις και επίσης και άλλα παιδάκια να ευχαριστηθούν λίγους ακόμη μήνες ξεγνοιασιάς.

Sermpa καλημερα!!!

Μεγαλωσαν και τα δικα σου διδυμακια.........

Καταρχην δεν θελει αγχος μεχρι και τα νηπια το παιδι πρεπει να παιξει........................

Σκεψου οτι τα παιδακια απο την πρωτη δημοτικου και μετα θα διαβαζουν για μια ζωη επομενως ας αφησεις τα παιδακια ακομα λιγους μηνες ανεμελιας και ξεγνιασιας....

Λοιπον θα σου μιλησω τωρα για της κορης μου την εξελιξη.

Στα νηπια οι δασκαλες ηταν υπερ του παιχνιδιου. Βεβαια μεταξυ παιχνιδιου και ζωγραφικης χειροτεχνιας μαθαιναν γραμματακια χωρις πιεση. Τελειωνοντας η κορη μου τα νηπια ηξερε μονο να γραφει το ονομα της. Οτι αλλα γραμματακια ειχαν κανει δεν τα θυμοταν. Με εξαιρεση νομιζω μονο το Α.

Το καλοκαιρι εμενα με επιασε αγχος και ειπα να παρω κανε βιβλιο προγραφης για να αρχισουμε σιγα σιγα να μαθαινουμε τα γραμματακια. Η κορη μου ομως ειχε τρομερη αρνηση και ηθελε μονο να παιζει εγω δεν την πιεσα καθολου. Αφου το παιδι μου ειχε αναγκη το παιχνιδι δεν μπορουσα εγω να της το στερησω.

Οταν ηρθε ο Σεπτεμβρης η μικρη μου πηγε στο σχολειο ξεχνοντας ακομα και πως γραφεται το ονομα της. Εχει και μεγαλο η καημενουλα. Αφου θυμαμαι καθομουν το απογευμα πριν αρχισουν τα σχολεια και της εβαζα να μου γραψει το ονομα της.

Οταν πηγαμε στο σχολειο (σαν αγχωμενοι γονεις) η δασκαλα μας μιλησε τοσο λογικα που μας περασε την δικια της ηρεμια. Τα περισσοτερα παιδακια της ταξης της κορης μου ηταν στο επιπεδο της δικια μου πολλα δε παιδακια εγραφαν το ονομα τους αναποδα δηλαδη ξεκινουσαν να γραφουν το πρωτο γραμμα απο το τελος και μετα πηγαιναν στην αρχη. Τωρα ειμαστε στα μεσα της χρονιας η κορη μου ξερει να διαβαζει και μαθηματικα κανει προσθεσεις μεχρι το 10 και να μετραει ανεβαινοντας και κατεβαινοντας μεχρι το 50.

Οσον αφορα στην ορθογραφια που διαβασες στο αλλο θεμα ειναι η κλασικη ορθογραφια που ειχαμε και εμεις σε ενα μικρο τετραδιακι γραφουν τις λεξουλες που μαθαινουν την προηγουμενη μερα. Η δασκαλα μας λεει οτι σιγα σιγα τα παιδια θα αναγνωριζουν πια ι (υή η κλπ) θα μπαινουν σε καθε λεξη. Αυτο γινεται μονο με την επαναληψη.

Η αληθεια ειναι ομως οτι στην αρχη παιδευτηκαμε μεχρι να μπουμε στο ρυθμο του διαβασματος. (αυτο βεβαια για κανα μηνα) Μετα ομως ολα πηραν το δρομο τους.

Συμπερασμα σε ολα τα παραπανω που εγραψα ειναι οτι αν το παιδι σε καθοδηγησει να του μαθεις τα γραμματακια καντο αν ομως δεν στο ζητησει μην ασχοληθεις πολυ. Μονο να γραψεις τα γραμματα σε μια μεγαλη αφισα στο σπιτι τα κεφαλαια και τα μικρα και σιγα σιγα το παιδι μπορει ετσι στο ασχετο να σε ρωταει μαμα πιο γραμματακι ειναι αυτο και ετσι να του μεινουν αρκετα τουλαχιστον οπτικα.

Καλη μου Σερμπα παιξτε τωρα οσο μπορειτε και χαρητε της στιγμες ανεμελιας που εχετε γιατι μετα θα τρεχετεεεεεε για πολλα χρονια με τα διαβασματα ..... Δεν σου κρυβω οτι καπου καπου αναπολω τις προσχολικες μας μερες που δεν ειχαμε το αγχος του διαβασματος και ολο βολτουλες ειμασταν.

miriki, δεν υπάρχει περίπτωση να έχασα συνάντηση, θα το προτείνω όμως, αν και δεν νομίζω να το χρειάζομαι τώρα πια, αφού ενημερώθηκα αρκετά, και σχεδόν πείστηκα

Nantia, έχεις δίκιο, ευχαριστώ για όλα!

( όσο για τις προκαταλήψεις που αναφέρεις miriki, δεν ξέρω ακριβώς τι εννοείς, αλλά χθες μου έλεγε μια μαμά κοριτσιού Ε΄δημοτικού, ότι την στέλνει φροντιστήριο υπολογιστές για να μπορεί να ανταπεξέλθει στο σχολείο, και εφόσον πηγαίνουν όλα τα παιδιά της Ε΄, δεν μπορεί να κάνει διαφορετικά- αν αυτό σημαίνει πως ο δάσκαλος των υπολογιστών δεν είναι ανεπαρκής, και ότι εγώ είμαι προκατελειμένη, θα συμφωνήσω)