Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

Σεξουαλική Κακοποίηση - πολυ σημαντικό άρθρο.


Recommended Posts

Απο την ιστοσελιδα της Γερμανικής κρατικής τηλεόρασης Zdf.

( http://monalisa.zdf.de/ZDFde/inhalt/5/0,1872,7230565,00.html )

 

με αφορμη την φρικτη υποθεση στην αυστρια...

 

Η μια αδερφή της Rosemarie Frizl (σ.σ.της συζυγου δηλαδή του τυραννου) σχολιάζει στην εφημερίδα oberoesterreich την για εκείνη εντελώς ακατανοητη κατάσταση:

"Kάθε μέρα στις 9 το πρωι πηγαινε ο sepp στο κελάρι. Για να σχεδιάσει υποτιθεται μηχανολογικά σχέδια. Πολλές φορές έμενε εκεί όλη την νύχτα. Η Rosi, δεν επιτρεποταν να του παει καν ενα καφέ εκεί".

 

Δεν είχε καταλαβει ποτέ τιποτα η R.F ? Γίνεται να μην δεί μια μητέρα, οτι το παιδί της κακοποιείται συστηματικά σεξουαλικά απο τον ίδιο της τον άντρα,

όπως γινόταν με το παιδί αυτο, την Elisabeth, απο τα 11 της χρονια, όπου προσπάθησε μαλιστα τοτε να φύγει αρκετές φορές απο το σπίτι?

 

Ενα γνωστό φαινόμενο.

Ο εγκληματολογος/ψυχολογος καθηγητής Rudolf Egg εξηγεί το φαινομενο του να κοιτάνε όλοι αλλού, να κανουν οτι δε συμβαίνει τίποτα, με αυτό το τρόπο:

"Τι θα γινόταν αν ήταν αυτό αλήθεια? - θα διαλυθεί ολη μου η οικογένεια. Τότε θα είμαστε ξαφνικά σε ένα περιβάλλον που θα μας κοιτάει σαν εγκληματιες. Τότε θα πρέπει να μετακομίσουμε και δεν τα θέλω όλα αυτά "

Μπορεί να ήταν έτσι στην δική της περίπτωση.

Ενα στην ψυχολογία γνωστό φαινόμενο,

το οποιο παρατηρείται πάρα πολύ συχνά στην κακοποίηση παιδιών στην οικογένεια.

 

Και η Hannelore έκρυβε/κατακρατούσε πολλά χρονια απο τον εαυτό της, δεν μπορούσε να έρθει αντιμέτωπη με την πραγματικότητα:

"H κόρη μου ήρθε σε ηλικία 9 ετών και μου είπε, οτι δεν θέλει να πηγαίνει πια στον παππού, γιατι πάντα εβαζε το χέρι του στο εσώρουχό της, και εγώ δεν την βοήθησα. Εχω την ανάμνηση οτι το ίδιο δευτερόλεπτο, εσπρωξα το γεγονός αυτό πολύ πίσω στο μυαλό μου."

 

Ο εσωτερικός φόβος

 

Ούτε μίλησε στον παππού, ούτε εμπόδισε την κορη της να εχει παραπέρα κοινωνικές επαφές με τον παππού.

Έστελνε κανονικά την κόρη της στους παπουδες. Και γιατί?

"Γιατι είχα προσπαθήσει να σπρώξω πολυ πίσω στο μυαλό μου την δική μου ιστορία. Γιατί ίσως είχα εναν εσωτερικό φόβο, οτι αν χειριστώ αυτό το θέμα, θα με βγάλει σε αυτό, που έζησα η ίδια.

 

Σε πολύ μεγάλο τραυματικό στρέςς, ανακάλυψε η Hannelore μέσω θεραπείας, οτι και εκείνη σαν παιδί είχε κακοποιηθεί απο τον πατέρα της.

Με τον ίδιο τρόπο - εν γνώση της μητέρας της, η οποία αρνιόταν μέχρι τη στιγμή του θανάτου της, την αιμομιξία.

 

H hannelore μπόρεσε να μιλησει με την κόρη της για αυτο το πράγμα, να ζητήσει συγνώμη, οταν πλεον η κόρη της ηταν ενήλικη.

"καποτε μου ειπε κιόλας, ' δεν πειράζει μαμα΄αλλά ξέρω τους εσωτερικούς μηχανισμούς και ξέρω οτι δεν φτάνει για την δική της θεραπεία να εκφράσει απλώς αυτό."

Η Hannelore πηγαίνει τώρα σε σχολεία, και εξηγεί στα παιδιά για την αιμομιξία και την κακοποίηση.

Ίσως, για να βοηθήσει άλλα παιδιά, σε αυτό που δεν κατάφερε να βοηθήσει την κόρη της.

hanelore.jpg η Hannelore.

 

Ο πατέρας είναι και παππούς.

 

Στην πόλη του amstetten ο joseph fritzl ( σ.σ. ο τύραννος )

εκανε με την ίδια του την κόρη, εφτά παιδιά, και είναι ταυτόχρονα παππούς και πατέρας των παιδιών που προέκυψαν απο την αιμομιξία.

Και στην περίπτωση της Ulrike Dierkes είναι ο παππούς της ταυτόχρονα και πατέρας της. Και εκείνη, είναι το παιδί, της αδερφής της.

Και εδώ, η οικογένεια σιώπησε. ΄΄Οταν γεννήθηκε η Ulrike, οι παπούδες γιαγιάδες, προσποιηθηκαν ότι όλα ειναι καλά. Η γιαγιά, καλύπτει την αιμομιξία και μεγαλώνει το παιδί.

 

΄Σε ηλικία 10 ετών η Ulrike μαθαίνει την φρικτή πραγματικότητα. "Το μόνο που ήθελα ήταν να κανω τον εαυτό μου να μην υπάρχει, να με ξεκάνω.

Η λύση, να κανω τον εαυτό μου σαν να μην εχω συμβει, να σκοτώσω τον εαυτό μου."

Η αδερφή της η οποια ταυτόχρονα ειναι μητέρα της, το σκάει απο τον βίαιο πατέρα. Η Ulrike πρέπει να μείνει.

Η γιαγιά υποστηρίζει τον άντρα της, ο οποίος έχει μάλιστα πολύ καλή φήμη στο χωριό. Ποτέ δεν αποδέχεται την δική της ευθύνη, αντιθέτως, σπρώχνει την ευθύνη πάνω στην ίδια της την κακοποιημένη και βιασμένη κόρη - υποστηρίζοντας οτι δεν εφταιγε ο άντρας, αλλα η κόρη η οποία δέχτηκε το να εχουν επαφή και συναινεσε.

 

 

Βοήθεια για τα θύματα

 

ulrike.jpgomaulrike.jpg

η Ulrike, και δεξια η γιαγιά της με την ulrike στην αγκαλιά της.

 

Η Ulrike Dierkes προσπαθεί σημερα να βοηθήσει παιδιά απο αιμομιξία.

Πριν απο δώδεκα χρόνια, ίδρυσε τον συλλογο M.E.L.I.N.A. -(http://www.melinaev.de/startseite/home..../) επειδή ακόμα, 80% των γυναικών, αρνουνται και δεν εκφράζουν προς τα έξω, την κακοποίηση μέσα στην οικογένειά τους.

 

Ο Joseph fritzl είναι πισω απο τις μπάρες της φυλακής.

Την οικογένειά του όμως, και τα παιδιά του, περιμένει ένας πολύ μεγάλος, και δύσκολος δρόμος,... όπως της Hannelore και της Ulrike....

 

 

Εκρινα οτι ΕΠΡΕΠΕ να τα γραψω αυτά εδω.

δυστυχως, τα θυματα νιώθουν ντροπή πολύ μεγάλη,.. ντροπή λες και φταίνε εκείνα.

Πόσο εύχομαι να αλλαξουν οι καιροι, να υπαρξουν υποδομές, ενημέρωση για αυτά τα πράγματα. Είναι αμαρτία, γιατί και η κοινωνία έχει τεράστιο ρόλο σε αυτό.

είναι κατι που πρεπει να βροντοφωνάζεται,..

" ΔΕΝ ΦΤΑΙΣ ΕΣΥ.. ..."

Οι ιστορίες ειναι πραγματικές, και σίγουρα, και εδώ στην Ελλάδα, υπάρχουν τέτοιες ιστορίες! οι άρρωστοι ανθρώποι υπάρχουν παντού! δεν ειναι μονο μακριά! σε άλλες χώρες,... σε άλλες πόλεις, σε άλλες γειτονιές.

 

Δεν εγραψα αυτο το κείμενο για να αρχισουν όλοι να ψυχοπλακώνονται, αλλα για να στείλουν το κείμενο όπου μπορούν. Πρέπει να γίνει συνείδηση. Δεν γίνεται να είναι θεμα ταμπου.

 

 

Ειναι πολυ περισσότερα τα θυματα απο ότι ισως το φαντάζονται όσοι δεν ήρθαν ποτε σε επαφη με γυναίκα η οποια να της εχει συμβει αυτό.

Στην ζωή μου ήδη μετράω 6 περιπτώσεις,... και είναι κρίμα γιατι όλες οι περιπτώσεις, ακόμα ντρεπόντουσαν για αυτό- οχι επιτηδες, αλλά επειδή έτσι είναι ο αυτόματος μηχανισμός αυτού του φρικτού πραγματος και ο τρόπος που επιδρα στην ψυχή. ακόμα κουβαλούσαν το βάρος.και οι οικογένειές τους.... σαν να μην εχει συμβεί τίποτα..

...έγινα επιτέλους και εγώ μια parentholic ..

(If You Wanna Make The World A Better Place)

Take A Look At Yourself And Then Make A Change

R.I.P. Michael Jackson.

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


  • Απαντήσεις 120
  • Πρώτη δημ/ση
  • Τελευταία Απάντηση

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Βιέννη- Ο Γιόζεφ Φρίτσλ, ο Αυστριακός που ομολόγησε ότι κρατούσε φυλακισμένη την κόρη του για 24 χρόνια στο υπόγειο του σπιτιού του και τη βίαζε, διέψευσε ότι την κακοποιούσε σεξουαλικά από την ηλικία των 11 ετών, όπως κατέθεσε η ίδια στην αστυνομία, καθώς «δεν είναι ο τύπος που κακοποιεί σεξουαλικά παιδιά» και σημείωσε ότι εθίστηκε στην αιμομιξία, γράφει σήμερα το τοπικό περιοδικό News, επικαλούμενο τον δικηγόρο του Φριτσλ Ρούντολφ Μάγερ.

 

«Δεν είναι αλήθεια. Δεν είμαι ο τύπος που κακοποιεί σεξουαλικά παιδιά», είπε ο 73χρονος Γιόζεφ Φριτσλ, σύμφωνα με τον Μάγερ, ο οποίος αποκάλυψε στο News το περιεχόμενο των πολύωρων συνομιλιών που είχε πρόσφατα με τον πελάτη του.

Σε αντίθεση με την κατάθεση της Ελίζαμπετ στην αστυνομία, ότι ο πατέρας της την κακοποιοιούσε σεξουαλικά από τότε που ήταν 11 ετών, ο Φριτσλ είπε ότι άρχισε να τη βιάζει ένα χρόνο μετά τον εγκλεισμό της το 1984 σε ηλικία 18 ετών στο υπόγειο του σπιτιού του στο Αμστέτεν, στην Αυστρία.

 

«Η επιθυμία μου να κάνω σεξ με την Ελίζαμπετ γινόταν όλο και πιο δυνατή», είπε. «Ήξερα ότι η Ελίζαμπετ δεν ήθελε να κάνω αυτό που της έκανα. Το ήξερα ότι την πλήγωνα (...) Ήταν σαν εθισμός (...) Στην πραγματικότητα ήθελα παιδιά μαζί της», σημείωσε. Η 42χρονη σήμερα Ελίζαμπετ, η οποία έμεινε σχεδόν ένα τέταρτο του αιώνα κλεισμένη στο υπόγειο χωρίς παράθυρα του σπιτιού του Φριτσλ, έκανε επτά παιδιά μαζί του, τα οποία είναι σήμερα ηλικίας από 5 ως 19 ετών.

 

Τρία από αυτά είχαν μείνει φυλακισμένα με τη μητέρα τους στο υπόγειο και δεν είδαν ποτέ το φως του ήλιου μέχρι την αποκάλυψη της ιστορίας πριν από σχεδόν δυο εβδομάδες. Ο Φριτσλ είπε ότι έκλεισε την κόρη του στο υπόγειο για να την προστατεύσει από τον έξω κόσμο όταν αυτή άρχισε να «μην τηρεί κανέναν κανόνα» την περίοδο της εφηβείας. Η Ελίζαμπετ πήγαινε σε μπαρ, κατανάλωνε οινοπνευματώδη ποτά και κάπνιζε, είπε ο Φριτσλ, σημειώνοντας ότι το είχε σκάσει επίσης από το σπίτι κάποιες φορές.

 

«Προσπάθησα να τη βγάλω από αυτόν τον βάλτο, της διοργάνωσα μαθήματα για να γίνει σερβιτόρα. Χρειαζόμουνα να πάρω μέτρα προφύλαξης, χρειαζόμουνα να δημιουργήσω ένα μέρος στο οποίο θα μπορούσα σε κάποιο βαθμό να την κρατήσω μακριά από τον έξω κόσμο, ακόμη και με τη βία αν χρειαζόταν», είπε. Μετά τον εγκλεισμό της κόρης του στο υπόγειο, ο Φριτσλ βρέθηκε παγιδευμένος σε έναν κύκλο χωρίς διαφυγή και ως εκ τούτου είπε στη σύζυγό του ότι η Ελίζαμπετ είχε γίνει μέλος μιας αίρεσης. «Ήξερα όλο τον καιρό, καθ'όλη τη διάρκεια των 24 ετών, ότι αυτό που έκανα δεν ήταν σωστό, ότι πρέπει να είμαι τρελός που κάνω κάτι τέτοιο», είπε, αναφερόμενος στην «αυτοκρατορία» του, με την οποία εννοούσε τον κόσμο της Ελίζαμπετ στο υπόγειο.

 

«Ωστόσο, έγινε ρουτίνα για μένα το να έχω μια δεύτερη ζωή στο υπόγειο του σπιτιού μου». Ο αιμομίκτης πατέρας περιέγραψε εξάλλου τον εαυτό του ως άνθρωπο που εκτιμάει την αξιοπρέπεια και τους καλούς τρόπους και είπε ότι μπορεί να επηρεάστηκε στη ζωή του από την έμφαση που διδόταν στην πειθαρχία την περίοδο των Ναζί, κατά την οποία μεγάλωσε. «Παρ'όλα αυτά, δεν είμαι το τέρας που περιγράφουν τα μέσα ενημέρωσης (...) Όταν πήγαινα στο υπόγειο, πήγαινα λουλούδια στην κόρη μου και βιβλία και παιγνίδια στα παιδιά και έβλεπα περιπέτειες στο βίντεο μαζί τους, την ώρα που η Ελίζαμπετ μαγείρευε το αγαπημένο μας φαγητό. (...) Και τότε καθόμασταν όλοι μαζί στο τραπέζι και τρώγαμε», κατέληξε ο Φριτσλ. Ο Μάγερ σημείωσε ότι ο πελάτης του πρέπει να υποβληθεί σε ψυχολογικά τεστ για να κριθεί αν μπορεί να δικαστεί.

 

Έχει και λογικά επιχειρήματα και δικαιολογίες το διεστραμένο τέρας!!!! :evil::evil:

ΜΙΑ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ΠΑΙΔΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΔΩΡΑ ΠΟΥ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΘΕΣΗ ΝΑ ΔΩΣΟΥΝ

Ρατσιστής δεν γεννιέσαι … γίνεσαι

Link to comment
Share on other sites

Απορώ πως επιτράπηκε σ΄αυτό

"ΚΤΗΝΟΣ" :evil::evil::evil: να υιοθετήσει τα τρία από τα παιδιά που έκανε με την κόρη του..... :evil::evil::evil::evil::evil::evil::evil::evil::evil:

 

"Ο δικηγόρος του Φριτσλ, Ρούντολφ Μάγερ, σημείωσε ότι ο πελάτης του πρέπει να υποβληθεί σε ψυχολογικά τεστ για να κριθεί αν μπορεί να δικαστεί. "

 

Επίσης κάπου διάβασα και το παραπάνω.... είναι δυνατόν ;;;;;; είναι ;;;;;

:evil::evil::evil::evil::evil::evil::evil::evil::evil::evil::evil:

Eίναι προτιμότερο σε ένα παιδί να περισσεύει η αγάπη παρά να του λείπει....

Link to comment
Share on other sites

Πώς μπορούμε να προστατέψουμε τα παιδιά μας;

Πρέπει να τους διδάξουμε ότι έχουν το δικαίωμα να λένε όχι, για παράδειγμα όταν δε θέλουν να παίξουν, να τα γαργαλήσουν, να τα αγκαλιάσουν ή να τα φιλήσουν. Θα πρέπει πάντα να μας πουν αν κάποιος τους φέρθηκε με τρόπο που να τα ανησυχεί, ακόμη κι αν τους ήταν αδύνατο να πουν όχι εκείνη τη στιγμή. Όλα τα μέλη της οικογένειας έχουν δικαίωμα στον ιδιωτικό χώρο όταν ντύνονται, πλένονται, κοιμούνται ή έχουν άλλες προσωπικές δραστηριότητες. Ακόμη και τα μικρά παιδιά πρέπει να τα ακούμε και να τα σεβόμαστε. Πρέπει να προσέξουμε με ποιόν αφήνουμε τα παιδιά μας Αν το παιδί είναι δυσαρεστημένο με αυτόν που το προσέχει, να μιλάμε με το παιδί για αυτό το θέμα. Να τους διδάξουμε ότι:

 

Κανείς, ακόμη και κάποιος που αγαπούν, δε θα πρέπει να τους ζητήσει να κρατήσουν μυστικό για φιλιά, αγγίγματα, αγκαλιές.

Δεν είναι ποτέ φταίξιμο του παιδιού αν κάποιος τα κακοποιήσει.

Ότι δε θα θυμώσουμε αν σας πουν, ακόμη κι αν εκείνα νομίζουν ότι έκαναν κάτι λάθος ή αν αυτό περιλαμβάνει κάποιον γνωστό ή άτομο της οικογένειας.

Αν κάποιος τα αγγίξει με τρόπο που τα φοβίζει ή τα μπερδεύει πρέπει να το πουν. Τα συναισθήματα φόβου και σύγχυσης μπορεί να έρθουν για κάποιο άτομο και πριν ακόμη τα αγγίξουν.

phpwqxt7ypmbe0.th.jpg

 

Πηγή: http://www.obrela.gr/ekstrateia_paidikh_kakopoihsh.htm

ΜΙΑ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ΠΑΙΔΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΔΩΡΑ ΠΟΥ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΘΕΣΗ ΝΑ ΔΩΣΟΥΝ

Ρατσιστής δεν γεννιέσαι … γίνεσαι

Link to comment
Share on other sites

Είναι φρικτό...

 

Και το θέμα είναι ότι κοιτάμε τι γίνεται στο εξωτερικό, ενώ εδώ που σίγουρα συμβαίνουν ποιος μιλάει;

 

Όλοι φοβούνται την κοινωνική κατακραυγή :cry:

as1cvdSNw3-0010ODc1NTMxfDAwMDY3NDRkfEggRGVzcG9pbm91bGEgbW91IGVpbmFp.gif
Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Η σιωπή είναι συνενοχή.

Μου φαίνεται αδιανόητο μια μάνα να μην αντιλαμβάνεται τί συμβαίνει στο σπίτι της. Η ενδοοικογενειακή βία, η σεξουαλική ή άλλη κακοποίηση κατά κανόνα γίνεται αντιληπτή απο τη μητέρα ή άλλο άμεσο μέλος της οικογένειας, οι οποίοι δεν ανοίγουν εύκολα το στόμα τους.

 

Αυτά δυστυχώς επιβεβαιώνονται απ΄τη στατιστική των εγκλημάτων που αποκαλύπτονται. :(

Link to comment
Share on other sites

Μου φαίνεται αδιανόητο μια μάνα να μην αντιλαμβάνεται τί συμβαίνει στο σπίτι της. Η ενδοοικογενειακή βία, η σεξουαλική ή άλλη κακοποίηση κατά κανόνα γίνεται αντιληπτή απο τη μητέρα ή άλλο άμεσο μέλος της οικογένειας, οι οποίοι δεν ανοίγουν εύκολα το στόμα τους.:(

 

Συμφωνώ και επαυξάνω :(

as1cvdSNw3-0010ODc1NTMxfDAwMDY3NDRkfEggRGVzcG9pbm91bGEgbW91IGVpbmFp.gif
Link to comment
Share on other sites

παντως δεν νομίζω να εχει επιτυχια ο συνήγορος του τέρατος, με την σκεψη αυτή

μιας και υπαρχουν στοιχεία για το ότι όλα ηταν προμελετημένα και υπολογισμένα, και οτι υπήρχε πολύ σκέψη και οργάνωση για να γινει αυτό που έγινε.

Το τέρας, εβαλε την κορη του να γραψει γραμμα (απο το υπόγειο προφανώς) οτι εχει παιδια και οτι τους τα αφήνει να τα μεγαλώσουν, και αυτό δέχτηκαν οι αρχές σαν αποδεικτικό οτι η κόρη του ζεί καπου αλλού και τους αφησε το παιδί, να το μεγαλώσουν. (και το δεύτερο και το τρίτο παιδί)...

Αδιανόητες καταστασεις. Παραδέχτηκε οτι ειχε επηρεαστεί κατά τη νεότητά του απο τους κανόνες πειθαρχείας που είχαν οι ναζί.

Επίσης οι γείτονες αρχίζουν και μιλούν και φάνηκε οτι η γειτόνισσα φίλη της κόρης του ήξερε για τους βιασμούς.(πριν γίνει η "εξαφάνιση" της κόρης)

Η σιωπή της κοινωνίας..

 

 

 

 

Πάντως ολοι πρεπει να διαβασουν τα άρθρα που υπάρχουν στην ιστοσελίδα της

Ομπρέλα ( http://www.obrela.gr/ )

 

και το άρθρο αυτό

 

http://parents.org.gr/psych/?sid=201

 

http://parents.org.gr/psych/?sid=200

 

και ξαναπαραθέτω με μεγαλα γραμματα απο το κείμενο της Ομπρέλλας που εβαλε η gavrias

 

Κανείς, ακόμη και κάποιος που αγαπούν, δε θα πρέπει να τους ζητήσει να κρατήσουν μυστικό για φιλιά, αγγίγματα, αγκαλιές.

Δεν είναι ποτέ φταίξιμο του παιδιού αν κάποιος τα κακοποιήσει.

Ότι δε θα θυμώσουμε αν σας πουν, ακόμη κι αν εκείνα νομίζουν ότι έκαναν κάτι λάθος ή αν αυτό περιλαμβάνει κάποιον γνωστό ή άτομο της οικογένειας.

...έγινα επιτέλους και εγώ μια parentholic ..

(If You Wanna Make The World A Better Place)

Take A Look At Yourself And Then Make A Change

R.I.P. Michael Jackson.

Link to comment
Share on other sites

Η σιωπή είναι συνενοχή.

Μου φαίνεται αδιανόητο μια μάνα να μην αντιλαμβάνεται τί συμβαίνει στο σπίτι της. Η ενδοοικογενειακή βία, η σεξουαλική ή άλλη κακοποίηση κατά κανόνα γίνεται αντιληπτή απο τη μητέρα ή άλλο άμεσο μέλος της οικογένειας, οι οποίοι δεν ανοίγουν εύκολα το στόμα τους.

 

Αυτά δυστυχώς επιβεβαιώνονται απ΄τη στατιστική των εγκλημάτων που αποκαλύπτονται. :(

Link to comment
Share on other sites

Η σιωπή είναι συνενοχή.

Μου φαίνεται αδιανόητο μια μάνα να μην αντιλαμβάνεται τί συμβαίνει στο σπίτι της. Η ενδοοικογενειακή βία, η σεξουαλική ή άλλη κακοποίηση κατά κανόνα γίνεται αντιληπτή απο τη μητέρα ή άλλο άμεσο μέλος της οικογένειας, οι οποίοι δεν ανοίγουν εύκολα το στόμα τους.

 

Αυτά δυστυχώς επιβεβαιώνονται απ΄τη στατιστική των εγκλημάτων που αποκαλύπτονται. :(

 

Η σιωπή είναι συνενοχή.

 

Πόση δουλειά χρειάζεται για να γίνει κτήμα μας αυτή η μικρή πρόταση?

Σε μια κοινωνία που έμαθε ότι:

η σιωπή είναι χρυσός,

η σιωπή "προστατέυει"απο την τιμωρία,

η σιωπή προστατέυει απο το στιγματισμό,

η σιωπή μας γλυτώνει απο "μπλεξίματα",

η σιωπή "εξαφανίζει" το πρόβλημα...

 

Οι μητέρες που δεν "ξέρουνε" επιλέγουν την "άγνοια ,οι κοινωνίες που "δεν ξέρουνε" επιλέγουνε να μη βλέπουν....

 

 

Σύμφωνα με εκτιμήσεις του Βρετανικού Οργανισμού Stopitnow, 1 στα 10 παιδιά κακοποιούνται σεξουαλικά σε σοβαρή μορφή, ενώ τα 3/4 των παιδιών που κακοποιούνται σεξουαλικά δε θα μιλήσουν σε κανένα κατά τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας για αυτήν. Η πλειοψηφία των δραστών είναι άνδρες και γνωστοί στο θύμα. Οι δράστες μπορεί να είναι από το άμεσο ή έμμεσο οικογενειακό ή φιλικό περιβάλλον. Μπορεί να είναι γείτονες, εκπαιδευτικοί, ιερείς, προπονητές-μπορεί να είναι ο οποιοσδήποτε, ακόμη κι ο φαινομενικά αξιοσέβαστος πολίτης. Η παιδική σεξουαλική κακοποίηση περιλαμβάνει, εκτός από βιασμό και ασέλγεια, ακατάλληλο άγγιγμα του παιδιού, ή το να υποχρεώνει κανείς το παιδί σε ακατάλληλο άγγιγμα, καθώς και έκθεση του παιδιού σε πορνογραφία ή γυμνό σώμα ή φωτογράφιση του παιδιού, που εμπεριέχει σεξουαλική διέγερση του δράστη. http://www.obrela.gr/ekstrateia_paidikh_kakopoihsh.htm

 

Aς "δουμε" ας "μιλήσουμε" κι ας προστατέψουμε τα παιδιά....

 

sickheartwalkinghgclrzy4.th.gif

ΜΙΑ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ΠΑΙΔΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΔΩΡΑ ΠΟΥ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΘΕΣΗ ΝΑ ΔΩΣΟΥΝ

Ρατσιστής δεν γεννιέσαι … γίνεσαι

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

....να συμπληρωσω κ εγω με τη σειρα μου οτι....(με εξοργιζει αφανταστα

το θεμα :evil::evil: )....τα επισης σημαδια κακοποιησης σε ενα

παιδι ειναι...

 

Παιδιά που έχουν υποστεί σεξουαλική κακοποίηση φοβούνται συνήθως να επισκεφθούν γιατρό, έχουν τάσεις φυγής, είναι αυτοκαταστροφικά, έχουν μειωμένη κοινωνικότητα και εμφανίζουν σημάδια παλινδρόμησης ή νεύρωσης.

 

Ορισμένα αφήνουν υπαινιγμούς για μυστικά, κάνουν αόριστες συζητήσεις για κάποιο φίλο τους που έχει προβλήματα, έχουν ανάρμοστη για την ηλικία τους σεξουαλική συμπεριφορά και εμφανίζουν ξαφνικό φόβο όταν συναντήσουν κάποιο άτομο από το περιβάλλον τους.

 

 

Κ ας μην ξεχναμε κ τα παρακατω:

 

Σωματικη κακοποιηση:Το να χτυπά κάποιος ένα παιδί δυνατά, να το τσιμπά, να του τραβά τα μαλλιά, να το χαστουκίζει, να το δαγκώνει, να το καίει (για παράδειγμα, με τσιγάρο). Να χρησιμοποιεί αντικείμενα για να πονέσει το παιδί (ξύλο με ζώνη, κουτάλα, ραβδί), να κάνει μεταχειρηση ακατάλληλων μεθόδων πειθαρχίας για την ηλικία του παιδιού (να ταρακουνά ένα βρέφος ή να το πετά δυνατά σε μία επιφάνεια, ακόμη και στην κούνια του).

 

 

Συναισθηματικη κακοποιηση:Συναισθηματική κακοποίηση είναι φωνές ή κραυγές, χαρακτηρισμοί του τύπου «είσαι κακό παιδί», «είσαι άχρηστος», η σύγκριση των παιδιών με άλλα παιδιά, όπως «δεν αξίζεις τίποτε» ή «ο ξάδελφος σου πάει καλύτερα από σένα». Αλλη μορφή είναι η έλλειψη στοργής, αγάπης και τρυφερών εκδηλώσεων, η δημιουργία ενοχών («θα με κάνεις να πεθάνω»), οι απειλές εγκατάλειψης ή βίας και οι ακραίες μορφές τιμωρίας.

 

 

Χριστίνα Αντωνοπούλου, επίκουρη καθηγήτρια Πανεπιστημίου Αθηνών, ψυχολόγος - κοινωνιολόγος

 

πηγή: ΕΘΝΟΣ ONLINE

Link to comment
Share on other sites

Πάντως τώρα τελευταία αποκαλύπτονται πολλά περιστατικά.

Είναι τυχαίο άραγε;

Ο κόσμος αφυπνίζεται;

Η απλά είναι τόσο συχνή η παιδεραστία που βλέπουμε μόνο την κορυφή του παγόβουνου;

:?

Link to comment
Share on other sites

Ξερετε κατι?

Οταν διαβαζω τετοια αρθρα ποναει η ψυχη μου....

Αυτο που με νευριαζει ισως λιγο περισσοτερο, ειναι οταν τους δειχνουν στις ειδησεις, εχουν τα προσωπα τους καλυμενα!

ΤΑ ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Πάντως τώρα τελευταία αποκαλύπτονται πολλά περιστατικά.

Είναι τυχαίο άραγε;

Ο κόσμος αφυπνίζεται;

Η απλά είναι τόσο συχνή η παιδεραστία που βλέπουμε μόνο την κορυφή του παγόβουνου;

:?

 

Συμφωνώ με τους προβληματισμούς σου

 

πιστευω πως "ταμπού" υπάρχουν ακόμα δυστηχώς ....

δυστηχώς πιστευω πως συμβαίνει πολυ συχνά......

είμαι σιγουρη πως πολλοί ειναι αυτοί που κρύβουν τετοιά περιστατικά , από φόβο για την κοινωνική κατακραυγή , μόνο που δεν μπορουν να καταλάβουν οτι η κατακραυγή αφορα όλα αυτα τα τερατα και όχι ενα παιδι που πέφτει θύμα κακοποίησης...

όσο περισσοτερη ενημέρωση και δημοσιοποίηση υπάρχει πιστευω πως μπορεί να βοηθήσει , να ανοίξουν τα ερμητικά κλειστά στόματα των ανθρώπων που γνωρίζουν αλλα κάνουν πως δεν βλέπουν!

έπισης η "αδιαφορία"..... είναι πρέπει να μας αφυπνήσει όλους , τρανό παράδειγμα το περιστατκό που περιέγραψε η Aria!

Eίναι προτιμότερο σε ένα παιδί να περισσεύει η αγάπη παρά να του λείπει....

Link to comment
Share on other sites

ναι και το πρόβλημα ειναι οτι τα ίδια τα θύματα βασανίζονται απο εντονότατες τύψεις και ενοχές, αυτόματες. Δεν υπάρχει περίπτωση δηλαδή εάν δεν υπαρχει παρα πολύ καλή επικοινωνία, να το πει απο μόνο του ένα παιδί έτσι απλά!

 

το κακό είναι ότι όλοι πιστεύουν ότι αυτό θα γίνει. οτι αν είναι κατι κακό, ε θα το μάθουν και μετα θα πράξουν!

. ΔΕΝ είναι φυσικά έτσι....!!!

 

και πάλι καλα που το άτομο αυτο είχε το κουράγιο και το θάρρος να το πει αυτό. Οι περισσότεροι δεν θα το έκαναν, γιατι ακόμα και εάν η λογική τους τους λέει, "δεν εφταιγα. δεν εκανα κατι εγώ που να το προκάλεσα,"

το συναίσθημα τους γράφει με μεγάλα γράμματα ΝΤΡΟΠΗ, και πιστεύω αυτό είναι το χειρότερο πραγμα το οποιο δεν φεύγει.

φεύγει μόνο οταν το συζητούν, το μοιράζονται και εισπράττουν απο τους ανθρώπους την συμπόνοια για αυτό που έζησαν,...

και η λύπηση είναι κατι που δεν το θέλουν αυτά τα θύματα, καθώς έχουν ανάγκη να προχωρήσουν στην ζωή τους και να μην βαθμολογήσουν την ζωή τους σύμφωνα με αυτό το συμβάν,

και πιθανώς τα συναισθήματα των άλλων, και η σκέψη οτι διαρκώς θα τους λυπούνται, είναι και αυτή ανασταλτικός παράγοντας στο να το πουν!!!

 

Προσπαθούν με κάθε τρόπο να έχουν αξιοπρέπεια, να την ανακτήσουν, την αξιοπρέπεια για τον εαυτό τους, και καθε ματιά λύπησης θα κατέστρεφε αυτό που με κόπο προσπαθούν να ξανακατακτήσουν με πολλά χρόνια δουλειάς και σε καποιες περιπτώσεις θεραπείας.

 

Ολα αυτά κανουν ακόμα πιο δύσκολο το να εκφραστεί καποιος,

και για αυτό πρεπει ολοι μας να γνωρίζουμε αυτά τα πράγματα...

 

μόνο εάν τα θύματα γνωρίζουν ότι αν εκφράσουν αυτό που εζησαν δε θα νιώσουν χειρότερα,

μόνο τότε θα θέλουν να το εκφράσουν.

ακόμα φυσικα΄δεν υπάρχει η κατάλληλη κατάσταση για κατι τέτοιο, όσο και να λεμε οτι ειμαστε προχωρημένοι ακόμα η κοινωνία δε γνωρίζει για τέτοια πράγματα (ως επι το πλείστον) οπότε, θα αργήσει ακόμα η εποχή στην οποία κατι τέτοιο θα είναι αποδεκτό θέμα συζήτησης όπου οι αλλοι θα ξέρουν πως να αγκαλιάσουν ένα άτομο που ηταν θύμα κακοποίησης.

 

υπάρχει ένα βιβλίο που λεει για το οτι

δεν θέλουν να λεγονται τα ατομα που υπεστησαν σεξουαλική κακοποίηση

ΘΥΜΑΤΑ,

 

αλλα ΕΠΙΖΩΝΤΕΣ

γιατι η λέξη θύμα σημαίνει μια θέση χωρίς έλεγχο .

ενω για να συνεχίσει ενα "θυμα" τη ζωή του, χρειάζεται δύναμη, και θέληση, και κουράγιο.

Άρα, μετά απο καποιο καιρό ,δεν ειναι πια θύμα. Είναι Επιζών, survivor με λίγα λόγια, μάχεται διαρκώς, για χρόνια.....

...έγινα επιτέλους και εγώ μια parentholic ..

(If You Wanna Make The World A Better Place)

Take A Look At Yourself And Then Make A Change

R.I.P. Michael Jackson.

Link to comment
Share on other sites

καλημερα,μακαρι ολοι οι εκπαιδευτικοι να ηξεραν πως να συμπεριφερθουν σε τετοιες καταστασεις οχι απο εμπειρια αλλα απο επιμορφωση,θα επρεπε κανονικα να τους προετοιμαζουν για να μπορουν να αναγνωριζουν τις ασχημες καταστασεις

Link to comment
Share on other sites

εμποδιστηκε γιατι μια δασκαλα ειδε το συννεφο που την κυνηγουσε την ιδια εδω και χρονια.....

 

Αυτή η δασκάλα που "βλέπει" τα σύννεφα πάνω απο τα κεφαλάκια των" παιδιών της" δε διδάχτηκε τον τροπο,άκουσε το ένστικτό της και ακολούθησε τη συνέιδησή της για να μπορέσει να ενημερώσει τη μάνα.

Δε φοβήθηκε να "ανακατευτεί" και δεν την ένοιαξε τι θα αντιμετωπίσει...

Αυτή η δασκάλα δεν έχασε την ανθρωπιά και το παιδί μέσα της..

Αυτή η δασκάλα βλέπει αυτά που πολλοί απο μάς δε στεκόμαστε να δούμε γιατί.. αφορά ίσως άλλον :oops::oops: ..Μπράβο της λοιπόν :D:D

ΜΙΑ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ΠΑΙΔΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΔΩΡΑ ΠΟΥ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΘΕΣΗ ΝΑ ΔΩΣΟΥΝ

Ρατσιστής δεν γεννιέσαι … γίνεσαι

Link to comment
Share on other sites

θα πω κατι σκληρό, που δεν απευθύνεται σε σενα Vann αλλά στους γονείς που θα διαβάσουν -

να μην περιμενουν, να γίνει αυτό,(να νοιαστεί ο δάσκαλος η η δασκάλα για το παιδί τους) για να ευαισθητοποιηθούν,

γιατι κανενας δε μπορεί να κανει εναν ανθρωπο με το οποιοδήποτε εχγειρίδιο να βλεπει τετοια σημάδια, και να νοιαστεί.

Εδώ υπαρχουν εκπαιδευτικοι που δεν ξέρουν πως να διδάξουν χωρίς φωνές, θα ξερουν και πως να αναγνωρίζουν και να φερθούν σε τετοιες καταστάσεις?

Εδώ το κράτος εδώ και πόσα χρόνια, δε μπορεί να καταφέρει να υπάρχει πρακτική εξάσκηση και δοκιμαστική περίοδος, στην οποια ο δάσκαλος θα ελέγχεται για την καταλληλότητα των μεθόδων του, πριν την πρόσληψη, σε σχολείο... 2 χρόνια , μετά το πτυχίο τους, περνάνε στην γερμανία απο εξετάσεις συνεχεις, εξετάσεις πάνω στην διδασκαλία τους !(οι εξεταστες ειναι παρόντες κατα την σχολική ώρα!, οχι μια φορά, αλλά διαρκώς!) τα ατομα που προσλαμβανονται για να διδάξουν απο δημοτικό ώς λύκειο.

 

θα έλεγα αυτή τη ελπίδα να την ξεχάσουν όλοι οι γονείς, (η ελπιδα να υπαρχει αλλο ατομο το οποιο θα αναγνωρίσει αυτό που οι ίδιοι οι γονείς, δεν ειδαν, και δεν πηγε το μυαλό τους...)

 

και να σκεφτούν πρώτα απο όλα, να εξασκήσουν τις δικές τους κεραίες και την δική τους επαφή με το παιδί τους. Ποση επαφή πραγματικά εχουν?

Τους εχει πει ποτέ το παιδί τους οτι δεν θελει να παει σε καποιο σπιτι συγκεκριμένα?, σε καποια επισκεψη? θάβουν ασυνειδητα τέτοιες ανησυχίες του παιδιού τους οι οποίες φαινονται να μην εχουν λογο υπαρξης, και με αυτό ακριβώς το σκεπτικό τις αγνοούν?

 

εκεί ειναι που βρίσκεται η μεγάλη παρανόηση!.... τα συναισθήματα, που

φαίνονται να μην εχουν λόγο υπαρξης

 

παντα εχουν λογο υπαρξης! ... το ότι καποιος δεν βλέπει τον λόγο υπαρξής τους, δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει, αλλά αντίθετα, είναι μια ένδειξη για το οτι ο γονέας δεν ξέρει απο που προέρχεται η ανησυχία του παιδιού του,

και όχι, οτι είναι ένδειξη οτι το παιδί είναι υπερευαίσθητο, υπερβάλλει, .... κτλ! ο συνήθης τρόπος με τον οποίο αντιμετωπιζόντουσαν τα παιδιά απο τους γονείς...

 

πιστευω ότι είναι πολύ μεγάλο θέμα η συναισθηματική νοημοσύνη, για όλο αυτό,

και ποσο σημαντικό είναι και οι γονείς, να ειναι εκπαιδευμένοι στο πως να λαμβανουν υποψη τα δικά τους συναισθήματα και ετσι να βλεπουν και των παιδιών τους. (πιστεύω ότι καποιος που δεν εχει καλή επαφή με τα δικά του συναισθήματα, ως επι το πλείστον όλη η γενιά των γονιών μας, είναι πολύ δυσκολο να αναγνωρίσει και να παρει και στα σοβαρά τα συναισθήματα του παιδιού, καποια λεπτα συναισθήματα, που είναι ενδείξεις για τέτοια πραγματα).

Οπως εχω ξαναγράψει, και σε αυτό το θέμα καλούνται οι σημερινοί γονείς, να βγάλουν τα σπασμένα όλων των προηγουμένων γενιών... .

Τα συναισθήματα και το ένστικτο δεν ειχαν καμία θέση στην καθημερινότητα των προηγουμενων δεκαετιών (υπήρχαν στις τέχνες σαν εκθέματα..)

, ιστορικοί και πολιτικοί λογοι, ήταν πολυ μεγάλα εμποδια, τώρα ευτυχώς δεν υπάρχουν αυτά πια.!

...έγινα επιτέλους και εγώ μια parentholic ..

(If You Wanna Make The World A Better Place)

Take A Look At Yourself And Then Make A Change

R.I.P. Michael Jackson.

Link to comment
Share on other sites

Προσωπικα δεν θα ηθελα να περιμενω απο κανεναν να μου πει κατι για το παιδι μου, γιατι θελω να ειμαι παντα εγω διπλα του, κ να μπορω εγω να καταλαβω εαν το απασχολει κατι η αν το ενοχλει κατι.Πολλοι γονεις ομως δεν ειναι ετσι, οχι γιατι δεν θελουν αλλα γιατι δεν μπορουν, για τους δικους τους λογους,κ σε αυτο επανω αναφερθηκα οτι καλο θα ηταν οι δασκαλοι που ειναι οι πιο κοντα στα παιδια, εαν εκπαιδευοντουσαν ισως να προλαβαιναν καποιες κατασταστεις.Δυστυχως ομως στην Ελλαδα οι περισσοτεροι εκπαιδευτικοι ειναι της αποψης μην μπλεξουν με τετοια πραγματα ,γιατι ανοιγουν μια τεραστια κ ασχημη ιστορια, που ισως το μοναδικο πραγμα που μπορει να καταφερουν ειναι να βρεθουνε εκεινοι μπλεγμενοι χωρις στην ουσια να εχουν κατι.Γι αυτο κ πολλοι αφηνουν τα παιδακια στην τυχη τους, κ το εχουμε συναντησει πολλες φορες σε ακραιες καταστασεις που ολοι σιωπησαν για να μην μπλεξουν :cry::cry:

Link to comment
Share on other sites

Αρια σου μιλαω σε εντελως προσωπικο επιπεδο, εγω οταν γεννησα δεν ηξερα τιποτα απο παιδια κ δεν αφησα κανεναν να μου δειξει τιποτα, περα απο τον παιδιατρο μου(ουτε την μανα μου).Επειδη συνεχιζω πολλα πραγματα να μην τα κατεχω, διαβαζω οσα περισσοτερα μπορω κ ρωταω συνεχεια εναν φιλο μου ψυχολογο για την διαπαιδαγωγηση του παιδιου μου, για να μπορεσω να κανω οτι καλυτερο για την παιδικη της ηλικια.Περα απο ολα αυτα εαν καποιος γνωριζει πραγματικα(κ εχει σπουδασει πανω σε αυτο) δεν θα ειχα προβλημα να μου πει κατι ωστε να με καθοδηγησει στο σωστο,θελω να πιστευω οτι ειναι λιγοι οι γονεις που θα κρυβοντουσαν σε ενα τετοιο ακουσμα για το παιδι τους, εφοσον θα τους μιλαγε καποιος ειδικος.Για την ακριβεια θα τους θεωρουσα ανωριμους καποιους εαν ελεγαν οτι ξερουν απολυτα το παιδι τους(ωστε να αποφυγουν καταστασεις) κ θα μπορουσαν να ειχαν καταλαβει τα παντα απο μονοι τους,εαν οντως κατι δεν πηγαινε καλα.

Link to comment
Share on other sites

... δεν ηθελε κανεις να κινησει διαδικασιες για να μην μπλεξει...!!!!

Μα έχεις δοκιμάσει να επικοινωνήσεις με κοινωνική υπηρεσία ποτέ;

Ελεος δηλαδή, θα πρεπε να μπορεί ο καθένας να καλεί το 100, να πει το πρόβλημα κι εκείνοι να διαβιβάσουν ΑΜΕΣΩΣ το αίτημα και να τον συνδέσουν με το αντίστοιχο τμήμα.

Εδώ ψαχνεις τον τηλεφωνικό κατάλογο, παίρνεις, σου λένε δεν είμαστε υπεύθυνοι, πάρτε εκεί, παίρνεις, έχει αλλάξει το τηλέφωνο, πάρτε εκεί, λείπει με άδεια.

Μέχρι τότε το παιδάκι ... κλάφτα Χαράλαμπε. :(

 

Δεν δικαιολογώ την απάθεια, αλοίμονο, αλλά δεν είναι κι εύκολη η καταγγελία.

 

Και κάτι ακόμα. Λέμε το οικογενειακό περιβάλλον κατά κανόνα γνωρίζει άν γίνεται κάτι κακό στο σπίτι. Αυτή η μάνα π.χ., που προφανώς δεν έχει τσαγανό να υπερασπίσει τα παιδιά της που κακοποιούνται, άν κάποτε έστω ξεχειλίσει και αποφασίσει ν'αντιδράσει, νομίζετε πως θα χει αντοχές να καλεί κοινωνικές υπηρεσίες και να γίνεται μπαλάκι δεξιά - αριστερά;

Το 100, ένα νούμερο που κι ο τελευταίος αδαής γνωρίζει και να τελειώνει η υπόθεση.

Κι ένα παιδί ακόμα μπορεί να καλέσει.

Αντε να θυμάσαι το 1566, το Χ το Ψ :?

Link to comment
Share on other sites

Ναι κι εγώ κατανοώ τον τρόπο που εκφράζεσαι.

Αλλά σκέψου, εσύ κι εγώ δεν θα πτοηθούμε προκειμένου να κάνουμε κάτι που θεωρούμε σωστό.

Εδώ μιλάμε για το ίδιο το παιδί και τον άνθρωπο που δεν έχει την ίδια αντοχή με μας, αυτός πού θα πάει;

Link to comment
Share on other sites

Εδώ μιλάμε για το ίδιο το παιδί και τον άνθρωπο που δεν έχει την ίδια αντοχή με μας, αυτός πού θα πάει;

 

 

Την ιδια αντοχη με εμας????

Δηλαδη??? Τι που να παει???

 

Για μενα πουθενα δεν θα παει

θα πιασει τον αλητη :evil: που βεβηλωσε το παιδι του κ θα του

βγαλει τα αντερα.....με οτι κοστος κ ας φαει τα χρονια του

στη φυλακη.

 

Κ αν ειναι πιο ψυχραιμη/ος θα του στησει μια ωραιοτατη

παγιδα κ θα τον στειλει στις αρχες πακετο!!!

 

 

Για ολα υπαρχει λυση!!!!!!!!!!!!!!!!

 

Δυναμη κ αποφασιστικοτητα χρειαζεται κ μπροστα στην

ακεραιοτητα των παιδιων μας σωματικη,ψυχικη δεν λογαριαζουμε

τιποτααααααααααα..............................

 

απο τη στιγμη που αντεχεις τους πονους κ γεννας ενα παιδι ........ολα τα αντεχεις κ ολα τα θυσιαζεις............

Link to comment
Share on other sites

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...