και μπαινουμε στην εφηβεια... η επανασταση αρχιζει.....

Καλημέρα

 

Έχουμε ένα θέμα και με ελλειματική προσοχή, από ότι ανακαλύψαμε και πρέπει να ψάξω κάποιο που να είναι κοντά και να έχει λίγα παιδιά στην τάξη γιατί στα 11 παιδιά που είναι ανά τμήμα ,ο δικός μου χάνεται..Το καλύτερο θα ήτανε ιδιαίτερα ,αλλά είναι δύσκολα τα πράγματα οικονομικά.

 

.

Kαι εγω αυτο θα σου προτεινα. Ξερω βεβαια οτι τα ιδιαιτερα ισως κοστισουν λιγο παραπανω. Γιατι δεν το ψαχνεις?

Στην δικη μου θα κανω και εγω ιδιαιτερα φετος. Μετακομιζουμε επαρχια και την περιοδο που θα παμε θα εχουν αρχισει τα φροντιστηρια. Περα ομως απ αυτο ομως, η διαφορα στην ηλικια της κορης μου με τα παιδια που θα παρακολουθουν proficiency θα ειναι μεγαλη, κατι που δεν μου το συνιστουν οι καθηγητριες γιατι τα μεγαλυτερα παιδια συνηθως δεν δεχονται στα τμημο μικροτερα και τους κανουν την ζωη δυσκολη.

Οποτε τα ιδιαιτερα ειναι μονοδρομος σε αυτη την φαση. Ρωτησα και μου ειπαν 15 ευρω την ωρα και θα κανει περιπου 3 ωρες την εβδομαδα.

Περσι μαζι με τα Γαλλικα στο φροντιστηριο πληρωνα 90 ευρω παραπανω (και υποτιθεται οτι μου εκαναν και εκπτωση).

Για αυτο σου λεω ψαξτο, επειδη υπαρχει και το θεματακι με την διασπαση προσοχης.

Και ο γιος μου εχει καποια μικρα πλεον θεματακια και ακολουθω τους ρυθμους του.

Καθε παιδι εχει ξεχωριστη προσωπικοτητα και θα πρεπει ακολουθουμε αυτο που μπορουν να κανουν για να τα βοηθαμε να προχωρησουν στην ζωη τους.

Αυτο το καταλαβα οταν ειδα οτι εχω δυο παιδια διαφορετικων ταχυτητων.

Τα γεννας....πονας...τα μεγαλωνεις...πονας......παντα δινεις κ παντα πονας..σε ολα τους παντα ετοιμοπολεμη...παντα να εχεις κουραγιο υπομονη θεληση διαθεση ...και ερχεται μια μερα που ολα αυτα τα παιρνει ο αερας...εξατμιζονται σαν να μην εχεις κανει τιποτα..σαν να μην θυσιασες τιποτα...ερχεται η μερα που βγαινει απο το στομα τους η λεξη...να μην με εκανες...ποιους σου ειπε να με γεννησεις???? που σε βριζουν σε απαξιωνουν σε κανουν να αισθανεσαι σκουπιδι....ακυρη ως μανα...ως ανθρωπος...που αναρωτιεσαι που εκανα λαθος???

κ ομως παιδι μου.....εκανα λαθη πολλα...σου εκανα ολα τα χατηρια...λαθος..σου αγοραζα οτι ηθελες...λαθος...σε πηγαινα παντου...λαθος...εδινα σε σενα να φας το καλυτερο....λαθος...σε προστατευα...λαθος...παρατησα τη δουλεια μου για να μη μεγαλωσεις με ξενους.....λαθος...ποσα λαθη εκανα για να μου φερεσαι ετσι???

Οι απεγνωσμενες σκεψεις μιας μητερας που δεχετε ψυχολογικη βια απο το παιδι της...εφηβεια?μπορει....δεν ξερω πια τι να σκεφτω...τι φταιει??? Επιτιθεσαι στον πατερα σου σαν να ειναι ξενος....τον βριζεις...τον απαξιωνεις...σηκωνεις κ χερι τωρα να τον χτυπησεις....Θεε μου που φτασαμε???Τον αδερφο σου τον βλεπεις σαν ξενο..του επιβαλεσαι....κλαιει που σε βλεπει ετσι κ με ρωταει...γιατι μαμα τι του εκανα?

Γιατι παιδι μου γιατι???? Ποτε δεν σε χτυπησαμε ποτε δεν σε υποβιβασαμε ποτε δεν σε βρισαμε......γιατι????????????????????????Δεν μπορω να συγκρατησω τα δακρυα μου ζηταω βοηθειααααα με ακουει κανεις????

Τα γεννας....πονας...τα μεγαλωνεις...πονας......παντα δινεις κ παντα πονας..σε ολα τους παντα ετοιμοπολεμη...παντα να εχεις κουραγιο υπομονη θεληση διαθεση ...και ερχεται μια μερα που ολα αυτα τα παιρνει ο αερας...εξατμιζονται σαν να μην εχεις κανει τιποτα..σαν να μην θυσιασες τιποτα...ερχεται η μερα που βγαινει απο το στομα τους η λεξη...να μην με εκανες...ποιους σου ειπε να με γεννησεις???? που σε βριζουν σε απαξιωνουν σε κανουν να αισθανεσαι σκουπιδι....ακυρη ως μανα...ως ανθρωπος...που αναρωτιεσαι που εκανα λαθος???

κ ομως παιδι μου.....εκανα λαθη πολλα...σου εκανα ολα τα χατηρια...λαθος..σου αγοραζα οτι ηθελες...λαθος...σε πηγαινα παντου...λαθος...εδινα σε σενα να φας το καλυτερο....λαθος...σε προστατευα...λαθος...παρατησα τη δουλεια μου για να μη μεγαλωσεις με ξενους.....λαθος...ποσα λαθη εκανα για να μου φερεσαι ετσι???

Οι απεγνωσμενες σκεψεις μιας μητερας που δεχετε ψυχολογικη βια απο το παιδι της...εφηβεια?μπορει....δεν ξερω πια τι να σκεφτω...τι φταιει??? Επιτιθεσαι στον πατερα σου σαν να ειναι ξενος....τον βριζεις...τον απαξιωνεις...σηκωνεις κ χερι τωρα να τον χτυπησεις....Θεε μου που φτασαμε???Τον αδερφο σου τον βλεπεις σαν ξενο..του επιβαλεσαι....κλαιει που σε βλεπει ετσι κ με ρωταει...γιατι μαμα τι του εκανα?

Γιατι παιδι μου γιατι???? Ποτε δεν σε χτυπησαμε ποτε δεν σε υποβιβασαμε ποτε δεν σε βρισαμε......γιατι????????????????????????Δεν μπορω να συγκρατησω τα δακρυα μου ζηταω βοηθειααααα με ακουει κανεις????

αυτη η συμπεριφορα του ξεκινησε ετσι ξαφνικα?χωρις να εχει προηγηθει κατι?ποσο χρονων ειναι ακριβως?

Ποναει πολυ να διαβασει στις σημειωσεις του παιδιου σου οτι του χαλας την ζωη και οτι δεν ειστε καν συγγενεις...

Το ξεπερνας ομως μετα απο μια απλη συζητηση με το παιδι σου και αφου κατανοησεις οτι ετσι ειναι η εφηβεια και οτι πιθανοτατα ετσι ή αναλογα εχεις φερθει και εσυ στους δικου σου γονεις στο παρελθον...

αυτη η συμπεριφορα του ξεκινησε ετσι ξαφνικα?χωρις να εχει προηγηθει κατι?ποσο χρονων ειναι ακριβως?

Ειναι 14 ετων...η συμπεριφορα του αλλαξε τελειως οταν αρχισε να ασχολειται πολυ με το κινητο του κ με ενα φορουμ που εμπαινε στο νετ για αναβαθμιση κινητου κλπ...εκει επαψε να ενδιαφερετε για πολλα πραγματα ...μολις χαλασε το κινητο ξεσπασαν κ τα νευρα με αποκορυφωμα τα χθεσινα γεγονοτα που εχω ηδη περιγραψει πιο πανω....εχθες ειλικρινα ημουν σε απογνωση...σημερα εχει ηρεμησει κ μας παραδεχτηκε μονος του οτι το κινητο τον αλλαξε ως χαρακτηρα....τον εκανε το φορουμ να διψα για γνωσεις κ για κατι παραπανω....τι να πω?? Εθισμος???

Ειναι 14 ετων...η συμπεριφορα του αλλαξε τελειως οταν αρχισε να ασχολειται πολυ με το κινητο του κ με ενα φορουμ που εμπαινε στο νετ για αναβαθμιση κινητου κλπ...εκει επαψε να ενδιαφερετε για πολλα πραγματα ...μολις χαλασε το κινητο ξεσπασαν κ τα νευρα με αποκορυφωμα τα χθεσινα γεγονοτα που εχω ηδη περιγραψει πιο πανω....εχθες ειλικρινα ημουν σε απογνωση...σημερα εχει ηρεμησει κ μας παραδεχτηκε μονος του οτι το κινητο τον αλλαξε ως χαρακτηρα....τον εκανε το φορουμ να διψα για γνωσεις κ για κατι παραπανω....τι να πω?? Εθισμος???

δυστυχως ο εθισμος στο διαδικτυο ειναι υπαρκτος.τετοιες αποτομες αλλαγες στη συμπεριφορα των εφηβων ειναι το καμπανακι οτι κατι δεν παει καλα.θα σε συμβουλευα τη χρηση κινητου να την περιορισεις.αν γινεται να τηλεφωνει μονο στους φιλους του κ τιποτα περισσοτερο.αφου το παραδεχτηκε ειναι μια καλη αρχη

Πράγματι όσα περιγράφεις μέσα από το έντονα φορτισμένο, συναισθηματικά, κείμενό σου είναι αρκετά σοβαρά για να τα αγνοήσεις.

Κάποια πράγματα δεν ξεστομίζονται εύκολα. Άρα για να έχουν ειπωθεί, πιθανά υπάρχουν και άλλες αιτίες που δεν έχουν εντοπιστεί.

Εύκολα κάποιος έφηβος μπορεί να επαναστατήσει, εύκολα μπορεί να πει πως καταπιέζεται... μα όταν αρχίζει να απαξιώνει τη σχέση γονιού - παιδιού... όταν όπως λες σηκώνει χέρι... όταν.... ....

Είναι λογικό και επόμενο να ανησυχείτε...

Θα σας πρότεινα να έχετε κοινό μέτωπο με το σύζυγο και να επισκευτείτε άμεσα κάποιον ειδικό για να αντιμετωπίσετε όλο το φάσμα συμπεριφορών.

Σήμερα είναι το κινητό ή το νετ...

Αλλά το πρόβλημά του δεν είναι ούτε το κινητό, ούτε το νετ...

Είναι βαθύτερο.

Και εφόσον μιλάμε για 14χρονο παιδί... υπάρχει ακόμα επιρροή από εσάς, άρα έχετε και τη δύναμη να βελτιώσετε σχέσεις και συμπεριφορές.

Κινηθείτε όμως άμεσα. Μη το αμελήσετε... γιατί θα διογκώνεται. Μη ξεγελαστείτε από πιθανές περιόδους ηρεμίας. Ψάξτε, αναζητήστε... Δε θα το μετανιώσετε.

Μπορειται να πατε το παιδι και εσεις στην Μοναδα Εφηβικης Υγιεινης του Αγλαια Κυριακου θα σας βοηθησει ολους......

Ειναι 14 ετων...η συμπεριφορα του αλλαξε τελειως οταν αρχισε να ασχολειται πολυ με το κινητο του κ με ενα φορουμ που εμπαινε στο νετ για αναβαθμιση κινητου κλπ...εκει επαψε να ενδιαφερετε για πολλα πραγματα ...μολις χαλασε το κινητο ξεσπασαν κ τα νευρα με αποκορυφωμα τα χθεσινα γεγονοτα που εχω ηδη περιγραψει πιο πανω....εχθες ειλικρινα ημουν σε απογνωση...σημερα εχει ηρεμησει κ μας παραδεχτηκε μονος του οτι το κινητο τον αλλαξε ως χαρακτηρα....τον εκανε το φορουμ να διψα για γνωσεις κ για κατι παραπανω....τι να πω?? Εθισμος???

:

καλο κουραγιο σε σενα σε μενα και σε ολες τις μαμαδες ....μπορω να σε πω τυχερη που ο δικος σου ξεκινησε τωρα αυτα εμεις ειμαστε 11 και το οχι ειναι η πρωτη λεξει που λεει τωρα και 6 μηνες ...ενα παιδι ησυχο υπακουω και τωρα το χαος ..................τα περασα ξανα με την κορη μου ειχα γραψει πιο παλια στην ιδια σελιδα τωρα ειναι 14 και εχει ηρεμηση ...καπως ....τωρα ξεκιναει το δευτερο αντε παλι ......

δεν ξερω ποσο υπομονη μου εχει μεινει να ξαναπερασω τα ιδια ...να μην ακουει να μην μπορεις να συνενοηθεις να εχει νευρα να τον ενοχλουν τα παντα ...και φωναζει ....και εχω και τριτο αρα σε 5 χρονια παλι τα ιδια ..................κανει την επανασταση του να δοκιμαση τα ορια σου και της αντοχες σου ........το βασικο ειναι να εισαι σταθερη στα οχι σου και στης αποψης σου αυτο βοηθαει καπως την κατασταση

κουραγιο μανα και εγω μαζι σου και μην περνεις τοσο κατακαρδα αυατ που λεει οι ορμονες μιλανε δεν εννοη οτι λεει μην νομιζεις οτι επεψε να σαγαπαει απλα προσπαθη να μαθει τον εαυτο του και τοσο κοσμο γυρω του και μην ξεχναμε οτι και εμνεις περασαμε απο εκεινο τον δρομο.............ΚΑΙ ΜΗΝ ΝΟΜΙΖΕΙς ΤΑ ΛΕΩ ΣΕ ΣΕΝΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΑ ΑΚΟΥΩ ΚΑΙ ΕΓΩ

Ευχαριστω παρα πολυ για τις απαντησεις σας...με στηριζετε τοσο πολυ..χαιρομαι που μπηκα στην παρεα σας!!

Σκεφτομαι να προσανατολιστουμε προς τον Παιδων Αγλαια Κυριακου..θελω να ειμαι απολυτα σιγουρη οτι το παιδι εχει πραγματικα ξεπερασει οποιοδηποτε θεμα εχει να κανει με ηλεκτρονικο.

Για καλη μας τυχη ..χαλασε το ρημαδι...κ θελει να του το στειλουμε για φτιαξιμο....ειμαστε της γνωμης να του πουμε οτι το στειλαμε αλλα να μην το ξαναεμφανισουμε ποτε πια....να τον πεισουμε να εχει ενα κινητο απλο..χωρις wi fi χωρις android εφαρμογες κ χωρις τοσα πολλα...που κ εγω τα εμαθα απο το παιδι δεν εχω ιδεα τι ειναι ολα αυτα... απο την αλλη εχουμε την φοβια οτι θα αρχισει παλι τα ιδια ναι μεν το παραδεχτηκε οτι αυτο φταιει για ολα....αλλα ειναι οντως ετσι?????? Θα το ξεπερασει???

Δεν ξέρω κατά πόσο είναι δυνατόν "το κινητό να φταίει για όλα". Δεν αλλάζει η συμπεριφορά ενός παιδιού λόγω ενός κινητού. Προφανώς υπάρχουν διάφορα πράγματα που πρέπει να συζητήσετε, να εκτονώσει τις εντάσεις του, αχ αυτή η εφηβεία με τις ορμόνες, τη μια στιγμή το παιδί-όνειρο και την άλλη το παιδί-εφιάλτης! Σου μιλώ κι εγώ σαν μαμά με δύο παιδιά σε φουλ εφηβεία. Το να δαιμονοποιούμε τα μηχανήματα (είτε κινητό είναι, είτε ηλεκτρονικός υπολογιστής, κλπ) νομίζω ότι είναι λάθος. Η τεχνολογία μπορεί να τα μπερδέψει τα παιδιά, σαφώς. Όχι όμως να αλλοιώσει εν μία νυκτί το χαρακτήρα τους. Και πάλι, λέω ν ο μ ί ζ ω, γιατί έχω καταλήξει ότι μόνο να νομίζουμε δικαιούμαστε και ψάχνοντας κάθε μέρα, να ανακαλύπτουμε πραγματικότητες που δεν τις φανταζόμαστε πριν... Εμείς στο σπίτι συζητάμε πολύ. Πάρα πολύ. Τα πάντα: την επικαιρότητα, την πολιτική, τις ανθρώπινες σχέσεις, τα σχολικά ζητήματα, το σεξ (κυρίως το σεξ!!!!). Αισθάνομαι ότι με τη συζήτηση έχουμε γλυτώσει από πολλά προβλήματα. Συζητάμε άλλοτε όλοι μαζί (έχουμε τρία παιδιά), άλλοτε οι δύο γονείς με ένα παιδί, άλλοτε ο ένας γονιός με τους δύο εφήβους (το τρίτο είναι ακόμη 5 χρονών), άλλοτε ο ένας γονιός με ένα παιδί τετ-α-τετ. ΣΕ όλους τους συνδυασμούς... Γενικά συζητάμε, αναλύουμε, εξηγούμε, επιχειρηματολογούμε, διαφωνούμε, συμπίπτουμε... Όχι καταναγκαστικά και πιεστικά, πολύ απλά και μέσα στην καθημερινότητά μας: είναι για μας διαρκής η ανάγκη για πικοινωνία. Νιώθω ότι αυτός είναι ο σωστός τρόπος προσέγγισης των εφήβων, μόνο που πρέπει κανείς να είναι προετοιμασμένος για όλα! (δεν χωράει το στυλάκι "είσαι μικρός ακόμη γι αυτό, μεγάλωσε και τα λέμε"...). Δεν ξέρω αν βγάζεις νόημα από αυτά που σου λέω, απλώς σκέφτηκα να σου δώσω τη δική μου οπτική γωνία. Καλή δύναμη, είναι ένας συνεχής αγώνας η εφηβεία των παιδιών μας και θέλει ατελείωτη υπομονή!

Πώς τα πάτε με τούς εφήβους σας;

Πείτε κάτι που σας βοήθησε ή κάτι που δε βοήθησε, μήπως και μπορέσουμε να βοηθηθούμε και οι υπόλοιποι...δύσκολες καταστάσεις

Πώς τα πάτε με τούς εφήβους σας;

Πείτε κάτι που σας βοήθησε ή κάτι που δε βοήθησε, μήπως και μπορέσουμε να βοηθηθούμε και οι υπόλοιποι...δύσκολες καταστάσεις

Εμεις ειμαστε σε κατασταση ηρεμιας.. να ανησυχησω?

Χθες την πηραν τηλεφωνο οι φιλες της να πανε στην πλατεια και δεν ηθελε με τιποτα.Πως ειναι ενα κοριτσι σχεδον στα 14 να μην θελει να παει?

Προτιμαει να ειναι μπροστα στον υπολογιστη ή να ζωγραφιζει... την εστειλα σχεδον με το ζορι και περασε τελεια....

Γεία σας! Περνάμε κι εμείς αυτόν τον εφιάλτη της εφηβείας, έχω ένα γιο 16 χρονων και είμαστε μέσα στα νεύρα καθημερινά. Προσπαθούμε με τον άντρα μου να κρατήσουμε τις ισορροπιές όσο μπορούμε.Οφείλω να ομολογήσω πως κάποιες φορές τα καταφέρνουμε. Έχουμε κι εμείς βέβαια τα γνωστά προβλήματα με την τεχνολογία όπως όλοι φαντάζομαι.Δεν ξέρω τι άλλο να κάνουμε είναι σαν να περπατάμε σε τεντωμένο σκοινί

Γεία σας! Περνάμε κι εμείς αυτόν τον εφιάλτη της εφηβείας, έχω ένα γιο 16 χρονων και είμαστε μέσα στα νεύρα καθημερινά. Προσπαθούμε με τον άντρα μου να κρατήσουμε τις ισορροπιές όσο μπορούμε.Οφείλω να ομολογήσω πως κάποιες φορές τα καταφέρνουμε. Έχουμε κι εμείς βέβαια τα γνωστά προβλήματα με την τεχνολογία όπως όλοι φαντάζομαι.Δεν ξέρω τι άλλο να κάνουμε είναι σαν να περπατάμε σε τεντωμένο σκοινί

Τεντωμένο σκοινί και με ... ξυραφάκια ανά 20 εκατοστά!!!! Όμως φάση είναι και θα περάσει. Αυτό θα σκέφτεστε με τον άντρα σου και θα τα καταφέρνετε τα κρατάτε τις ισορροπίες. Όταν σε πιάνει απελπισία (γιατί έρχονται και τέτοιες στιγμές ακόμη κι αν έχει κανείς τους πιο ήρεμους εφήβους στο σπίτι του!), να σκέφτεσαι τη ζωή σας μετά από 10 χρόνια, όταν όλα αυτά θα τα συζητάτε γελώντας όλοι μαζί. Εγώ αυτό κάνω και γενικά πιάνει!!! Καλή δύναμη...

Κορίτσια....μην πανικοβάλλεστε!!!!

Ο μεγάλος μου είμαι πλέον στα 18 ,,,περάσαμε όλα τα στάδια....

Ενα είναι το μυστικο....το ξέρεις το παιδί σου;

Οι ορμόνες τους δουλευουν στο φουλ και τα τρελαίνουν ταυτόχρονα το σώμα αλλάζει ..από παιδάκι..γίνεται μεγάλος....κι αυτό που στο παρελθόν έμοιαζε με πολυπόθητο ..τώρα τα προβληματίζει!!! Εξάλλου ας θυμηθούμε λίγο τον εαυτό μας...

Η απόρριψη το μαυρο ρουχο..η ''παραξενη μουσικη''..οι αλλαγες στην διαθεση....όλα το φωνάζουν.. '' ...άσε με...!!!! Μεγαλώνω!!!! και μπορεί να λέω πως θέλω...αλλά κοιτάω τους μεγάλους....και δεν θέλω!!!!!! '' Κανένα παιδί δεν θέλει να μεγαλώσει.

Ο μικρός...μόλις 12 ετων...εκεί να δείτε!!!

Αρχίσαμε με κλειστές ..με μείωση φαγητού....με τις ώρες στον καθρέφτη....και με φύγε!!! έξω από το δωμάτιό μου...!!!

Ολα τα παιδιά να έχουν υγεία πάνω από όλα! οι γονείς μάτια και αυτιά ανοιχτά τέντα !!!! και διακριτικά...γιατί καραδοκούν κίνδυνοι...και Καλή δύναμη σε όλους.

Και..ας μην ξεχνάμε πως αυτ'η η κατασταση που έχει διαμορφωθεί στην χώρα ..πλήττει τα παιδια και τους νέους πολύ ..περισσότερο από εμάς.Σας ευχαριστώ.

Εμενα η κορουλα μου ειναι 12 ετων βασικα εκλεισε τα 12 το Σεπτεμβριο και οι αλαγες στην συμπεριφορα της ειναι πολλες! Βασικα αν σκεφτουμε και εμεις την δικη μας εφηβεια θα δουμε πως φερομασταν αναλογα! Πιστευω πως πρεπει να τα εμπιστευτουμε αλλα υπο την εποπτεια μας φυσικα χωρις αυτα να το αντιληφθουν.Ετσι προσεχουμε που και τι κανουν και ειμαστε παντα ετοιμοι να αντιμετωπισουμε την καθε κατασταση.Πιστευω πως πρεπει να μιλαμε στα παιδια μας και να τα εχουμε κοντα μας να μας εμπιστευτουν γιατι μονο εμεις ξερουμε το καλο των παιδιων μας.

Γειά σας παρέα του parents. Να μαι πάλι μετά από καιρό. Ετοίμαζω ένα project για μια έρευνα που κάνω σχετικά με το γνωστό bullying που ταλαιπωρεί τους εφήβους μας (και όχι μόνο αυτούς). Ρίξτε μια ματιά όποιος θέλει στο http://dyonikoskriss.blogspot.gr/ για το bully project. Σκέφτηκα ότι εδώ θα μπορούσα να το δημοσιέυσω. Δεν υπάρχει κάποιο κέρδος από αυτό, και το βιβλίο δεν θα κυκλοφορήσει από κάπου ή οτιδήποτε. Είναι καλλιτεχνική δημιουργία για πρωσοπική μου χρήση. Πρόκειται για την εικονογράφηση μιας εικόνας που θα αποτελείτε από σημειωματακια ανθρώπων που έχουν υποστεί τον εκφοβισμό στο σχολείο, και όχι μόνο. Στον χόρο εργασίας, παντού. Ένα μήνυμα ενός καλλιτέχνη στους νέους. Όσοι πιστοί προσέλθετε.

Εμενα παντως τωρα που με πλησιαζει η στιγμη και ο γυιος μου μπαινει στην εφηβεια με εχει πιασει ενας ψιλοπανικος...

Ενα τόσο ωραίο και χρήσιμο θέμα, γιατι έμεινε ανενεργό τόσα χρόνια?  

Μαμάδες με παιδιά γεννημένα μεταξύ 2002-2004  που τώρα περνάνε τη χειρότερη φάση τους....πείτε κάτι για παρηγοριά στις υπόλοιπες.

Επίσης αν διαβάζουν ακόμη οι μαμάδες που είχαν γράψει το 2011,  να μας πουν μετά από τόσα χρόνια πώς εξελίχθηκε η κατάσταση?  Ηρεμήσανε και πότε γίνεται αυτό το θαύμα??

Τι εννοείς ότι περνάνε τη χειρότερη φάση τους; από ποια άποψη; (για να ξέρω τι με περιμένει)

πρίν από 49 λεπτά , ekavi_ είπε:

Τι εννοείς ότι περνάνε τη χειρότερη φάση τους; από ποια άποψη; (για να ξέρω τι με περιμένει)

Ούτε η πιο νοσηρή φαντασία σου δεν μπορεί να σε προετοιμάσει γιαυτό που έρχεται.....  Και να μου το λέγανε δεν θα το πίστευα ούτε με σφαίρες!

Η δική μου εμπειρία και άποψη είναι ότι στην εφηβεία "όπως στρώσεις θα κοιμηθείς". Καθόλου εφιαλτική δεν ήταν, ίσα ίσα ήταν από τις πιο ενδιαφέρουσες περιόδους, ήταν η εποχή που πραγματικά βλέπεις το παιδί να ανθίζει.

Η μεγάλη μας ξεφεύγει σιγά σιγά (γεννημένη το 2000) και βλέποντας πίσω, ούτε ανεξήγητα ξεσπάσματα είχαμε, ούτε τρελές κόντρες. Σίγουρα κάποιες μέρες ήταν ας πούμε με τσίτα τα νεύρα, αλλά εύκολα διέκρινες αν υπάρχει πραγματικός λόγος ή είναι απλά φάση. Πέρασε φάση απομόνωσης (όλη μέρα με τα ακουστικά στα αυτιά να ακούει μουσική), φάση ξεσαλώματος (όπου ήθελε να είναι όλη μέρα έξω με φίλες), φάση όλα τα ρούχα μου είναι χάλια, φάση δε με γουστάρει καμία φίλη μου, φάση έρωτα-μη του μιλάτε του παιδιού. Όλα αυτά τα αντιμετωπίζαμε ήρεμα, γνωρίζοντας το μέγεθος σοβαρότητας, και πολύ πολύ χιούμορ. Ποτέ δεν κοροϊδέψαμε το παιδί ή μειώσαμε το πρόβλημά του.

Παράδειγμα: Γκρίνια, δεν έχω τι να φορέσω (ενώ η ντουλάπα κοντεύει να σκάσει).

Η αντίδραση που μου ερχόταν αυτόματα ήταν --> Ούφ όλο γκρίνια είσαι, ένα σκασμό σου έχουμε πάρει, σταμάτα πια!

Ο τρόπος που τελικά το αντιμετώπιζα --> Θέλεις να σε βοηθήσω; Θέλεις να δεις μήπως βρεις κάτι από εμένα;

Γενικά μας έσωζε το να μη μπαίνουμε σε αντιπαράθεση αλλά να κρατάμε στάση υποστηρικτική (ακόμα και αν πραγματικά εκνευριζόμασταν κάποιες φορές και ήταν εξαιρετικά δύσκολο να διατηρήσουμε την ψυχραιμία μας)

Πραγματικά προβλήματα λόγω εφηβείας, να νιώθουμε σε αδιέξοδο με το παιδί, όχι δεν είχαμε. Στα σοβαρά θέματα (πχ με συμμαθήτρια που έφτασε στα όρια της παρενόχλησης) το παιδί μας μίλησε κατ'ευθείαν για το πρόβλημά του και λύθηκε εξίσου άμεσα.

Δεν πιστεύω ότι οι εκρήξεις στην εφηβεία είναι καθαρά θέμα ιδιοσυγκρασίας του παιδιού. Νομίζω ότι είναι αποτέλεσμα του συνολικού τρόπου ανατροφής από τη γέννηση και μετά. Είτε από άγνοια, είτε άθελα, είτε λόγω πεποιθήσεων, τρόποι συμπεριφοράς και αντιμετώπισης που θεωρούμε αθώα ή άνευ σημασίας όταν το παιδί είναι μικρό, τελικά έχουν μεγάλο αντίκτυπο στην εφηβεία.

πρίν από 16 λεπτά , vtgian είπε:

 

Παράδειγμα: Γκρίνια, δεν έχω τι να φορέσω (ενώ η ντουλάπα κοντεύει να σκάσει).

Η αντίδραση που μου ερχόταν αυτόματα ήταν --> Ούφ όλο γκρίνια είσαι, ένα σκασμό σου έχουμε πάρει, σταμάτα πια!

Ο τρόπος που τελικά το αντιμετώπιζα --> Θέλεις να σε βοηθήσω; Θέλεις να δεις μήπως βρεις κάτι από εμένα;

Γενικά μας έσωζε το να μη μπαίνουμε σε αντιπαράθεση αλλά να κρατάμε στάση υποστηρικτική (ακόμα και αν πραγματικά εκνευριζόμασταν κάποιες φορές και ήταν εξαιρετικά δύσκολο να διατηρήσουμε την ψυχραιμία μας)

 

Τέτοιου είδους γκρίνιες ή αναίτια νεύρα έχουμε και τώρα που είναι 10 χρονών. θα χειροτερέψει άραγε ή έχει ήδη μπει στην προεφηβεία; Πάντως και εγώ βλέπω ότι με την κατά μέτωπο αντιπαράθεση τα πράγματα γίνονται χειρότερα.

Είναι στην προεφηβεία ίσως, οπότε λογικό μου ακούγεται να έχει από τώρα ξεσπάσματα. Παίζει ρόλο και η ωριμότητα του παιδιού βέβαια. Άλλα παιδιά το περνάνε όλο αυτό νωρίτερα, άλλα στα 16-17 κάνουν την "επανάστασή" τους. Εμάς ξεκίνησε γύρω στα 11, κορυφώθηκε γύρω στα 15, τώρα πια πολύ σπάνια. 

Νομίζω ότι η αντιμετώπιση πάω με τα νερά τους όταν μιλάμε για χαζοπροβλήματα, είναι ιδανική. Δε τα γειώνεις, δείχνεις ότι ενδιαφέρεσαι, το παίζεις και λίγο χαζός. Του στυλ εγώ τι ξέρω μάνα μου, γρια γυναίκα είμαι πια και δεν ξέρω από αυτά (όπου αυτά είναι κινητά, ρούχα, εκπομπές,νέες μόδες), πες μου εσύ να καταλάβω. Κατανόηση θέλουν τα παιδιά μας και στήριξη. Αν τους πεις "σκάσε και κολύμπα" δε θα καταφέρεις και πολλά νομίζω.