Ειμαι υπερβολικη;

Μιλα του Stella μου, μην κρύβεσαι απο τον άντρα σου .. Τώρα το σχόλιο του για τα ρουχα μάλλον καταλαθος το ειπε, μην τον συμμερίζεσαι, αλλα αφού έχετε σχέση που δεν ειναι παρα πολύ ανοιχτή αυτος νομίζει ότι ολα ειναι καλα

Οι άντρες ειναι και στον κόσμο τους, αν δεν τους πεις τι κάνουν λαθος δεν το καταλαβαίνουν μόνοι τους (ειναι και η δουλειά τους και τα δικά τους προβλήματα που τους κάνουν πιο απομακρους). Οποτε βαλτον στην άκρη και μιλά του με το καλό

Συμφωνω...μιλα του.

Καλημερα κοριτσια! Πηρα το θάρρος να σας ξαναγραψω μιας και τα πραγματα ειναι χειροτερα απο ποτε. Οι καβγάδες για το ποσο χαλια τα κανω ολα συνεχίζονται καθημερινά. Για το οτι δε μυρίζουν τα ρούχα μαλακτικο, για το φαγητο μου που δεν ειναι σα της μαμάς του. Στο μεταξύ εγω τα χω παίξει γιατι εχω παντα μονη μου το μικρο, καθότι σχολαει αργα και δε βοηθαει πουθενα, ουτε στο σπιτι , ουτε στο παιδι. Το θεμα ειναι οτι τωρα τσακωνομαστε και στις βόλτες. Χθες μας κάλεσαν κατι φίλοι για ψήσιμο και εγω του πα σαν αντιπρόταση να παμε στους γονείς του, στη Χαλκίδα, με τον αδελφό του. Η αληθεια ειναι οτι αν πήγαιναμε στους φιλους του, θα καθόταν να πιει , να φαει και μετα υπνο. Εγω ομως θα επρεπε να τρεχω πισω απο το μικρο. Ενώ Χαλκίδα θα χαμε βοήθεια.. Μου εκανε τη χάρη αλλα με το που μπήκαμε στο αμάξι άρχισε να βρίζει και να χρυπαει τα χερια του και έτρεχε σα τρελός στο δρόμο. Μετα κλείστηκε σε ενα δωματιο και δε μου ξαναμιλησε. Ουτε έφαγε μαζι μας. Μου πε μονο οτι τον ζαλίζω. Βασικα κουραστηκα, και πλέον με βλέπει και ο μικρός να κλαιω και ειμαι στο σημείο που δεν εχω δύναμη πια. Δε μπορω να φροντίσω ουτε το μικρο απο τη στεναχώρια μου. Μηπως να τα μαζεψω να φυγω ; Να παω στους γονείς μου; Δε με χωράει το σπιτι εδω.

Κορίτσι μου, δεν ξέρω τι να σου πω, έχω την αίσθηση όμως από αυτά που γράφεις για τη συμπεριφορά του άντρα σου ότι δεν φταίει το αν μυρίζουν ή όχι τα ρούχα μαλακτικό ούτε το πόσο νοικοκυρά είσαι (που είσαι δηλαδή πολύ πάνω απ' το μέσο όρο). Άσε που στους άντρες δεν νομίζω ότι τους πολυνοιάζει να 'ναι η γυναίκα τους η πρώτη νοικοκυρά, μάλλον μετράει περισσότερο ότι έχασες τόσα πολλά κιλά και ανανεώθηκες.

Αυτό θα μετρούσε δηλαδή αν όλα ήταν εντάξει απ' την πλευρά του άντρα σου. Αλλά κάτι άλλο του φταίει, προφανώς στο διαπροσωπικό επίπεδο. Δεν ξέρω αν θα βοηθήσει, αλλά πιστεύω ότι προτού πάρεις δραστικές αποφάσεις επειδή σε καταθλίβει αυτή η κατάσταση, μήπως να το πάλευες πρώτα με συμβουλευτική γάμου; Ξέρω ότι δεν θα 'ναι και το πιο εύκολο να τον πείσεις. Αλλά αν τον προσεγγίσεις λέγοντας ότι τον βλέπεις στεναχωρημένο και δυστυχισμένο και εσύ νιώθεις επίσης δυστυχισμένη αλλά θες να κρατήσετε την οικογένειά σας ενωμένη ή τουλάχιστον να το παλέψετε, ίσως να δεχτεί να συζητήσετε ή να πάτε σε έναν σύμβουλο. Συνήθως οι άντρες δύσκολα να δεχτούν να διαλύσουν ένα γάμο, οι γυναίκες κάνουν δραστικές αλλαγές, οπότε πολύ πιθανό να δεχτεί να το προσπαθήσετε. Απλά τον πνίγει κάτι που το ξεσπά πάνω σου, γιατί είσαι ο σάκος του μποξ αυτή τη στιγμή.

Προτού απολυθεί απ' τη δουλειά του και του συμβούν όλα αυτά, ήταν έτσι και τότε στη συμπεριφορά του;

Κι εγώ νομίζω ότι το θέμα σας δεν ειναι η νοικοκυροσύνη αλλα η σχέση σας. Για κάποιο λόγο ξεσπάσει πάνω σου. Το κανει και σε άλλους ανθρώπους που βρίσκονται κοντά του αυτό; Στους γονείς του πως φέρεται;

Η συμβουλευτική που πρότεινε η κοπέλα μου φαίνεται καλή ιδέα. Επίσης μιλά μην επιτρέπεις να σου φέρεται ετσι ειδικά μπροστά στο παιδί. Τα καραγκιοζιλικια που έκανε στο αμάξι ειναι απαράδεκτα και επικίνδυνα. Αν δεν ήθελε να πάτε στους γονείς του ας το έλεγε απο την αρχή και να το συζητούσαμε οχι να σου κανει τη "χαρη" για να σου το βγάλει μετα ξινό. Σε μια οικογένεια συζητάμε.

Τωρα σκέψου τι θα κανείς, καλύτερα συμβουλεύουν ειδικό γιατι εμείς πολλά μπορεί να σου πούμε αλλα εσύ και η οικογένεια σου θα ζήσετε με τις συνέπειες των πράξεων σας. Όπως και να χει δεν ειναι σωστό περιβάλλον οι καυγαδες αλλα ούτε κι εσύ να κανεις μονίμως πίσω για να μη γίνει καυγάς, τίποτε απο αυτά νομίζω δεν κανει καλό στο παιδι

Stella είχες την ευκαιρία να του μιλήσεις;

Απο την τελευταία φορα που τα είπαμε τι έκανες;

Θα μπορούσες να φύγεις για λιγο (με το παιδί) απλα να ηρεμήσεις; .. Μπας και παρει και αυτος κανενα μάθημα;;

Η αληθεια ειναι οτι απο τη κουβέντα που του κανα οταν μιλησαμε, ανέλαβε η ετσι ειπε τουλαχιστον να πλένει τα ρούχα του. Η παιδική μου φιλη ειναι σύμβουλος γαμων. Λέτε να της μιλησω; Βασικα δε το χω θίξει σα θεμα γιατι γενικα ο κύκλος μου ειναι σε αλλη φαση. Και δε θελω να με λυπούνται η να τους τρομάξω. Γενικα , τωρα που ειμαι ήρεμη, πιστεύω οτι με όλες αυτές τις αλλαγές δεν εχουμε βρει την ισορροπία μας ως άνθρωποι . Μια μας κλέβουν το αμάξι , μια πλυμμηριζει το σπιτι, οι αλλαγές με τη δουλειά, και δεν εχουμε ενα σαββατο να κάτσουμε σαν άνθρωποι. Τοτε τον δικαιολογώ στο μυαλο μου και σκεφτομαι οτι οκ και εγω αν ειχα τα θέματα του ισως ειχα παθει και κατάθλιψη. Οταν ομως μου φωνάζει τρελαινομαι γιατι και ειμαι εδω βράχος και τα ακούω! Που στη τελική το δικό του αμάξι έκλεψαν, τα δικα του ρούχα ειναι άπλυτα και αυτος απολύθηκε! Αν τα διαχωρίσουμε! και για τα κιλα δε με δικαιολογώ , κακώς τα πηρα αλλα οκ! Παει περασε! Τα χασα, γιατι ισως τον επηρέασε και αυτο! Τωρα για αυτο που με ρωτησες, ναι ετσι μιλάει σε ολους. Δεν εχει μαθει απο παιδι , επειδη τον ειχα και στην απέξω και παραμελημένο να τον υπολογίζουν και οτι πετύχαινε ειναι με φωνές. Το βλεπω και με τους γονείς του δηλαδη.

Και συγνωμη που σας ζαλίζω. Αλλα ρε κοριτσια βλεπω στο γραφειο την απόλυτη φτώχεια και δύσκολες καταστάσεις και δε το δέχομαι να μαστε ετσι εμεις. Εμεις που οκ χάσαμε πολλα λεφτα με ολα αυτα που έτυχαν αλλα ακομα αντέχουμε. Εχουμε τα γραφεία μας, την υγεια μας, το παιδι μας. Δεν τη μπορω τη γκρίνια. Κάπου φταίω και εγω γιατι και με τα κιλα έπαψα να τον προσεγγίζω, μεχρι να τα χάσω και με το παιδι τρελάθηκα. Ηθελα να τα κανω ολα εγω και να μαι συνεχεια μαζι του. Χωρις να σκεφτώ αν πρεπει να κανω μια έκπληξη πχ στον αντρα μου η αν πρεπει να παω μια βολτα οι δυο μας. Δε ξερω. Γενικα το χάσαμε λιγο . Δε ξερω αν εχω τη δύναμη να το βρούμε ομως

Αγαπημένη φίλη

οι συμβουλές μου, εκ πείρας, οι εξείς

πρώτον και σημαντικότερον άντρας

οι άνδρες (ειδικά όταν λείπουν πολλές ώρες) χάνουν πράγματα

νομίζουν ότι όλα γίνονται σχεδόν μόνα τους,με ελάχιστη προσπάθεια

δεν συνηδητοποιούν ότι υπάρχει ένας άνθρωπος που δουλεύει ασταμάτητα και όταν δεν δουλεύει προγραμματίζει πως θα δουλέψει...

οπότε του ε-ξ-η-γ-ε-ι-ς ακριβώς πως έχει η κατάσταση

(δεν κλαις κρυφά, κλαις μπροστά του... αλλιώς δεν παίζει να καταλάβει πόσο πιεσμένη είσαι)

δεύτερον δουλειές

πάρε κοπέλα και άκου βερεσε τα "δεν χρειάζεσαι γυναίκα κτλ"

κάνε κάτι να μειώσεις τις δουλειές

πχ

κόψε το σίδερο όπου δεν χρειάζεται (πετσετες, σεντόνια, εσώρουχα, ρουχα παιδιού)

τρίτον δίαιτα

σταμάτα την για λίγο να ξεκουραστείς (μην αρχίσεις όμως να τρως ποσότητες και τα ξαναπάρεις) αν πάρεις όμως πάνω από 2 - 3 κιλά ξανάρχισέ την

γυμναστήριο νομίζω με τον πρόγραμμά σου είναι ανέφικτο

πάρε μπάρα να κάνεις λίγο μπράτσα και πόδια με καθίσματα ραχιάιους και κοιλιακούς (πάνω, κάτω, πλάγιους) ένα μισαωράκι τη μέρα (και δεν θα αποδιοργανώνεσαι και καλήτερο αποτέλεσμα θα έχει αν είναι σχεδόν καθημερινό

ελπίζω έστω κάτι από αυτά να σου φανεί χρήσιμο

α

και είσαι υπέροχη

Stella αν μπορείς πήγαινε στην φίλη σου που ανέφερες να δεις αν μπορεί να βοηθήσει!

Την δίαιτα αν δεν την θέλεις μην την κανεις αλλα το να χάσεις μερικα κιλά θα βοηθήσει εσένα ψυχολογικά πανω απο ολα και μετά θα δεις τον άντρα αου και διαφορετικά .. Μην κανεις παλαβες δίαιτες απλα αρχιςε με το να μειώνεις κάποια πράγματα

Και παλι μιλά του οχι για τα ρουχα που πρεπει να πλένει αλλα για το πως νοιωθεις εσύ οταν εισαι κοντά του

Stella αν μπορείς πήγαινε στην φίλη σου που ανέφερες να δεις αν μπορεί να βοηθήσει!

 

Την δίαιτα αν δεν την θέλεις μην την κανεις αλλα το να χάσεις μερικα κιλά θα βοηθήσει εσένα ψυχολογικά πανω απο ολα και μετά θα δεις τον άντρα αου και διαφορετικά .. Μην κανεις παλαβες δίαιτες απλα αρχιςε με το να μειώνεις κάποια πράγματα

 

Και παλι μιλά του οχι για τα ρουχα που πρεπει να πλένει αλλα για το πως νοιωθεις εσύ οταν εισαι κοντά του

συμφωνώ. Σημασία έχει πώς νιώθεις, να σε καταλάβει και να σε σεβαστεί. Αυτά για τα ρούχα είναι αστεία πράγματα, αν δεν ήταν αυτό θα ήταν κάτι άλλο. Η συμπεριφορά πρέπει να διορθωθεί.

Καλησπέρα! Ήθελα να σας πω ενα ευχάριστο για τις συμβουλές σας και να σας πω τα νεα! Πηραμε τελικα κοπελα και καθαρίζει το σπιτι το σαββατο μαζι με εμενα και κανει αποκλειστικά ολο το σιδέρωμα! Δεν ασχολούμενοι πια με αυτο! Καθιέρωσα με και με τον άνδρα μου καθε Τετάρτη να πηγαίνει για μπάσκετ , και εγω που δε σκεφτομαι πλέον να καθαρίσω- σιδερωσω, φωνάζω καθε Τετάρτη τις φίλες μου και πίνουμε ενα κρασι σαν άνθρωποι .ο μικρός κοιμαται 9 και δεν μας ενοχλεί, ουτε πρεπει να τον πηγαίνω αλλου. Επισης, καναμε την αιτηση για παιδικο και είπαμε οτι εφόσον υπαρχει βοήθεια και η δουλειά ειναι δικη μας μια φορα τη βδομαδα θα πηγαίνουμε για καφε οι δυο μας. Μιλασα και στη φιλη μου και μου ειπε πολλα πραγματα που ειχε παρατηρήσει οτι κανω και με εγκοβιζουν , απλα θεωρούσε οτι δεν ειμαι ετοιμη για κουβέντα ακομα. Οπως οτι δε προσεγγιζα τον άνδρα μου λόγω κιλών, οτι δεν ηθελα να βγαίνω γιατι νιωθω τυψεις που δουλευω και κάποια στιγμη πρεπει να το αποβάλλω αυτο. Ειμαστε καλυτερα τωρα, ισως καλυτερα απο ποτε. Μακαρι να κρατήσει. Ευχαριστω και εσάς που διαβάσατε τη γκρίνια μου, δε θα της ειχα μιλησει, ουτε θα χα πάρει κοπελα!

Αυτά ειναι τέλεια νέα!! Χαίρομαι πολυ που νοιωθεις καλύτερα!!

Στέλλα, μπράβο σας, κάνατε μια πολύ καλή αρχή κι από δω και πέρα θα ξέρετε πώς να συνεχίσετε! Πολύ χάρηκα! Μια μικρή βοήθεια χρειαζόταν και από δω και πέρα δουλειά στη σχέση!

Κορίτσια καλησπέρα! Γραφω σε προηγούμενο θεμα μου το οποίο και παλι αναφέρεται στη σχεση μου. Χθες βρήκα ανοιχτό τον υπολογιστή του ανδρα μου και διάβασα κάποια μηνύματα με μια κοπελα. Θα τα ελεγα ερωτικού περιεχομένου. Πριν τρεις μηνες ειναι τα μηνύματα . Η κοπελα , 45 χρονων, μένει στην επαρχεια . Βασικα κλεινω τα ματια μου και βλεπω μηνύματα , πλένω τα πιάτα και βλεπω μηνύματα. Μου χει γινει εμμονή. Ο αντρας μου μου ζήταγε συγνώμη , εκλαιγε και μου πε στο τελος οτι χάρηκε που το δα γιατι ένιωθε πολυ άσχημα που το κρύβε.. Δεν εχουν βρεθεί, και αυτη εχει παιδια. Αυτα. Και τωρα; Τι κανουμε;

Μμμμμμμμ..... Αφού κλαίει.... Μαλλον μαλ***α έκανε και το σκύλομετάνοιωσε

Κουραγιο φιλεναδα συμβαίνουν αυτά!

Οταν ηρεμήσετε και οι δυο μήπως να το συζητήσετε να καταλάβετε τι εγινε και γιατι εγινε κατι τέτοιο;

Στέλλα πρόσεχε τη Στέλλα. Τπτ άλλο.

ολον αυτο τον καιρο ησαστε καλα?οι συνομιλιες ποσο διηρκησαν?α ρε αντρες....

Ναι δυστυχώς ήμασταν καλα. Δε μπόρεσα να δω γιατι ηταν παρα πολλα αλλα μου πε κανα δίμηνο. Βασικα αν δεν ειχαμε παιδι δε θα καθόμουν να Βαλω τον εαυτο μου σε αυτη τη διαδικασία. Με δυο χρονια γαμο μονο. Θα τον ειχα διώξει. Προς το παρών σκεφτομαι το μικρο μονο. Και δε θελω να λειτουργήσω παρορμητικά.

σε καταλαβαινω απολυτα.στο παρελθονειχα σκεφτει σοβαρα να χωρισω.αποφασισα να μεινω.μεχρι στιγμης δεντοεχω μετανιωσει.μαλιστα λεω ευτυχως που εμεινα.μεχρι στιγμης παντα

Mην κανεις κατι παρορμητικο αλλα μην το "κουκουλώσεις" κιόλας...αυτα τα ζητηματα αν δεν συζητηθουν σε βαθος,αν δεν δωθούν εξηγήσεις, αν δεν ανακτηθεί η εμπιστοσύνη τότε δηλητηριάζουν αργα και σταθερά τον γαμο και αναδύονται κάθε φορά που μια συμπεριφορά δεν ειναι αρεστη ή καθε φορά που προκύπτει απομάκρυνση ή ψυχρότητα...Το γεγονός ότι μετανιωσε ειναι θετικό.

Προς το παρών πέταξα όλες τις φωτογραφίες για να μη βλεπω ποσο ωραια οικογενεια ειμαστε και νευριαζω. Μιλαμε για το τι μπορει να έφταιξε αλλα δεν πηρα απάντηση που να με ικανοποιεί. Οπως και να χει πρεπει να αποφασίσω γιατι σημερα άφησα το γιο μου να βλέπει 5 ωρες τηλεόραση προκειμένου να σκεφτω.

ζητα εξηγησεις για να καταλαβεις αν πραγματικα εχει μετανιωσει αληθινα.μονη σου δε βγαζεις ακρη

Προς το παρών πέταξα όλες τις φωτογραφίες για να μη βλεπω ποσο ωραια οικογενεια ειμαστε και νευριαζω. Μιλαμε για το τι μπορει να έφταιξε αλλα δεν πηρα απάντηση που να με ικανοποιεί. Οπως και να χει πρεπει να αποφασίσω γιατι σημερα άφησα το γιο μου να βλέπει 5 ωρες τηλεόραση προκειμένου να σκεφτω.

Στελλα δυστυχως παντα θα το θυμασαι....

Θα σου πω ενα πραγμα δυσκολο μεν αλλα παντα το πιστευα....

Επειδη βλεπω πως σε εχει πειραξει και μου δινεις εικονα ευαισθητου ατομου που τον ενοχλουν τετοια....

2 επιλογες εχεις.....

1ον τον χωριζεις.....

2ον ΞΕΧΝΑΣ οτι εγινε δεν ξανα αναφερεις ΤΙΠΟΤΑ γιατι κοριτσι μου θα βασανιζεσαι κ εσυ.... μην αφησεις ΜΙΑ να σου "κλεψει" τον αντρα σου τον πατερα του παιδιου σου αυτον που λογικα αγαπας!

Εαν επιλεξεις την 2η επιλογη ΤΟΝΙΣΕ ΤΟΥ "Δεν συγχωρω την πραξη σου απλα την ξεχναω ωσπου να μου δωσεις μια δευτερη αφορμη και τοτε θα ερθει το τελος μας!"

Μια μεγαλη τελευταια συζητηση για διορθωση προβληματων που οδηγησαν εκει και συνεχιζετε την ζωη σας ισως ποιο δεμενοι απο πριν!

Επισης θα ζητουσα να σταλει μπροστα μου στην εν λογω κυρια του τυπου "λυπαμαι για την συνομιλια π ειχα μαζι σου και πληγωσα την μια και μοναδικη γυναικα της ζωης μου!αισθανομαι πολυ ασχημα ΑΝΤΙΟ!

Εγω αυτα θα εκανα ΜΑΛΛΟΝ!

λυπαμαι πολυ που συνεβη Στελλα αλλα η ζωη φερνει προκλησεις και πρεπει να φανεις δυνατη και να σκεφτεσαι πως θα μπορουσαν να ειναι ΠΟΛΥ χειροτερα τα πραγματα!

Προσπαθησε να τον ξανα κατακτησεις 😉

Σωστή σε ολα εκτος του τελευταίου... Αυτος πρεπει να την ξανακατακτησει και οχι το αντίθετο! Και να του το πει κιολας!

Ναι..... να ξανα κατακτηθουν!

Δεν θα γινεις χαλι .... "ναι αγαπη μου φυσικα αγαπη μου....."

Αλλα μην τον βαλεις και στην διαδικασια "αποδειξε μου πως εκανες λαθος"...

Τουλαχιστον οχι φανερα!!!!

Ειναι δυσκολο ολο αυτο Στελλα πρεπει να εισαι δυνατη και να αφησεις πισω μερικα πραγματα και ειναι δυσκολο γιατι πρεπει να κουμανταρεις το μυαλο σου!