Υπερκινητικό μωρό

Καλησπέρα,

Έχω ένα αγοράκι που στις 6 Απριλίου κλείνει τον τον πέμπτο μήνα. Αυτό που με προβληματίζει είναι ότι μου φαίνεται αεικίνητο, κουνάει ασταμάτητα τα χέρια του κυρίως. Όταν τον κρατάω αγκαλιά γυρνάει το κεφάλι του από τη μια και από την άλλη. Επίσης έχει αρχίσει να πιάνει κάποια αντικείμενα, αλλά χρησιμοποιεί περισσότερο το ένα χέρι.

Πιστεύετε ότι θα πρέπει να δω κάποιο παιδονευρολόγο; Από τη μια νιώθω λίγη αγωνία και από την άλλη δεν θέλω να ταλαιπωρήσω το μωράκι μόνο επειδή η συμπεριφορά του μου φαίνεται παράξενη.

Είναι φυσιολογικό που στην ηλικία του δεν έχει αρχίσει να πιάνει κανονικά παιχνίδια κ.λπ.;

εχεις γραψει σε λαθος μερος, αλλα βλεπω εισαι καινουρια! καλως ηρθες λοιπον!

κατ αρχην να σου πω οτι μαλλον εσυ αγχωνεσαι και το νινακι ειναι μια χαρα!!! αλλα επειδη σε ιατρικα θεματα δε θελω ναλεω προσωπικες γνωμες, και επειδη η λεξη ΥΠΕΡΚΙΝΗΤΙΚΟΣ περιλαμβανει ενα σωρο συμπτωματα και οχι μονο κινησεις, σου παραθετω ενα χρησιμο αποσπασμα για να δεις οτι ειστε πολυ μικροι για να φοβαστε τετοια πραγματα!!!

Τι είναι η Υπερκινητικότητα;

Ο όρος αναφέρεται στην μεγάλη διάσπαση προσοχής και στην υπερδραστηριότητα. Τα υπερκινητικα παιδιά βρίσκονται διαρκώς σε υπερδιέγερση και κίνηση, προκαλούν μονίμως φασαρία και συνήθως παρουσιάζουν εξελικτικές ανωμαλίες,δηλαδή:

καθυστέρηση στην ομιλία αδεξιότητα στις κινήσεις

δυσκολία στην εκμάθηση ανάγνωσης αντιληπτικές ανεπάρκειες

δυσκολία στην κατανόηση των σχημάτων και μορφών αδυναμία προσανατολισμού στο χώρο.

ΚΛΙΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ

Η διαταραχή αυτή είχε ονομασθεί παλιότεραελλάχιστη εγκεφαλική δυσλειτουργία(Minimal Brain Dysfunction) και υπερκινητικό σύνδρομο.

Το βασικό χαρακτηριστικό της Διαταραχής(ΔΕΠΥ) είναι η απροσεξία και η υπερκινητικότητα/παρορμητικότητα.

Για να μπει η διάγνωση θα πρέπει κάποια από τα συμπτώματα να έχουν εμφανιστεί πριν την ηλικία των 7 ετών και οι δυσκολίες που προκύπτουν από τη διαταραχή να είναι εμφανείς σε δύο τουλάχιστον περιβάλλοντα (π.χ. στο σπίτι και στο σχολείο).

Η κλινική εικόνα που δίνουν τα παραπάνω συμπτώματα ποικίλλει ανάλογα με την ηλικία του ατόμου. Τα παιδιά 4-6 ετών:

τρέχουν από τη μια μεριά του δωματίου στην άλλη,

ψάχνουν τις τσάντες των επισκεπτών,

μιλούν συνέχεια,

βγαίνουν από το σπίτι τρέχοντας χωρίς να ειδοποιήσουν τους γονείς τους,

δεν κοιτούν αριστερά-δεξιά όταν περνούν τον δρόμο,

σπάζουν και χάνουν τα παιγνίδια τους,

ανεβαίνουν στα έπιπλα,

δεν κάθονται σ' ένα μέρος,

κουνούν συνέχεια τα πόδια τους,

πηδούν από τη μια ασχολία στην άλλη,

κοιμούνται αργά,

ξυπνούν νωρίς,

γενικά εξαντλούν παντελώς τους γονείς τους.

Όταν τα παιδιά αυτά πάνε σχολείο:

δεν μπορούν να εστιάσουν την προσοχή τους,

μοιάζουν αφηρημένα,

δεν ακούν τι λέει ο δάσκαλος,

σηκώνονται από τη θέση τους,

η προσοχή τους διασπάται με το παραμικρό,

δεν μπορούν να ολοκληρώσουν τα μαθήματα τους,

ξεχνούν τα βιβλία τους και τα μολύβια τους,

απαντούν στον δάσκαλο χωρίς να περιμένουν τη σειρά τους ή ΄

χωρίς να ερωτηθούν,

διακόπτουν, δεν περιμένουν στη γραμμή για να μπουν στην τάξη,

δεν ακολουθούν τους κανόνες των παιγνιδιών όταν παίζουν

με τα άλλα παιδιά.

Γενικά, τα σημεία της διαταραχής μπορεί να είναι ελάχιστα ως απόντα, όταν:

το άτομο βρίσκεται κάτω από αυστηρό έλεγχο,

αντιμετωπίζει κάποια καινούρια κατάσταση,

ασχολείται με κάτι ιδιαίτερα ενδιαφέρον,

διαντιδρά με ένα μόνο άτομο ή επιβραβεύεται συστηματικά για την καλή του συμπεριφορά.

Τα συμπτώματα συνήθως είναι έντονα όταν το άτομο βρίσκεται σε μια ομάδα. Καθώς τα παιδιά ωριμάζουν, τα συμπτώματα γίνονται λιγότερο εμφανή, ώστε στην εφηβεία η όλη απροσεξία/υπερκινητικότητα/

παρορμητικότητα παρουσιάζεται συνήθως σαν εξωτερική και εσωτερική ανησυχία. Βέβαια, όλη αυτή η συμπτωματολογία επηρεάζει αρνητικά τη σχολική, κοινωνική και επαγγελματική λειτουργικότητα και απόδοση του ατόμου.

ΣΥΝΟΔΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ

Τα άτομα με τη διαταραχή αυτή συχνά εμφανίζουν:

εκρήξεις θυμού έντονη απαιτητικότητα

ανυπομονησία ευμετάβλητο συναίσθημα

ισχυρογνωμοσύνη έντονη πτώση του ηθικού

χαμηλή αυτοεκτίμηση υφίστανται απόρριψη

χαμηλή επίδοση στα μαθήματα

Τα άτομα με Διαταραχή Ελαττωματικής Προσοχής/Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ)είναι πιθανό να φοιτήσουνν λιγότερα χρόνια στο σχολείο και γενικά να υστερήσουν σχολικά και επαγγελματικά. Ο δείκτης νοημοσύνης (IQ)μπορεί να είναι χαμηλότερος στα άτομα με την διαταραχή αυτή.

Ευχαριστώ. Είμαι όντως καινούργια. Πού πρέπει να στείλω το μήνυμά μου;

στην ενοτητα ΝΕΟΓΝΑ ΚΑΙ ΜΩΡΑ - ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΚΛΠ

ελπιζω να ηρεμησες λιγο

τα περισσοτερα μωρακια τα κανουν αυτα!

Δεν μπορεί κανείς να μιλάει για υπερκινητικότητα πριν τα 3 χρόνια το νωρίτερο. Νομίζω ότι είναι όπως το δικό μας παιδί τότε. Κουνούσε συνεχώς χέρια, πόδια, τα δυνάμωσε όσο δεν παίρνει, στάθηκε στους 7 μήνες, μπουσούλησε στους 8, περπάτησε χωρίς καμία βοήθεια στους 10 και από τότε... τρεχάτε ποδαράκια μου... Καμία σχέση με ήσυχα μωρά... Δεν είμαι ειδικός αλλά κανένα λόγο ανησυχίας δεν βρίσκω και αφού εδώ είναι φόρουμ, εκφράζω την άποψή μου.

Δεν ανησυχώ για το σύνδρομο της υπερκινητικότητας. Το ξέρω ότι είναι πολύ νωρίς για να φανεί κάτι τέτοιο. Απλώς με προβληματίζουν οι "υπερβολικές", όπως μου φαίνονται, κινήσεις του σε συνδυασμό με το ότι δεν πιάνει ακόμη κανονικά. Σκέφτομαι μήπως είναι κάτι άλλο.

Βασικά δεν είχα πολλές εμπειρίες από μωρά και δεν ξέρω πώς αναπτύσσονται. Γι' αυτό αγχώνομαι

Ναι, αλλά ανησυχώ τώρα εγώ!

Διάβασα τα "συμπτώματα" και πολλά από αυτά ταιριάζουν στην μία μου κόρη!

Δεν είναι πολύ ζωηρή, με την έννοια του να τρ΄χει από δω και από κει, να σκαρφαλώνει κλπ, αλλά πολλά από αυτά που αναφέρονται, τα έχουμε...

εκρήξεις θυμού έχουμε, έντονη απαιτητικότητα έχουμε, ανυπομονησία έχουμε, ευμετάβλητο συναίσθημα έχουμε, ανυπακοή έχουμε....και κάτι άλλα έχουμε. Για το σχολείο δεν μπορώ να πω, είναι μικρή ακόμα.

Τώρα μάλιστα. Πρέπει να αρχίσω να ψάχνομαι?

Ναι, αλλά ανησυχώ τώρα εγώ!

Διάβασα τα "συμπτώματα" και πολλά από αυτά ταιριάζουν στην μία μου κόρη!

Δεν είναι πολύ ζωηρή, με την έννοια του να τρ΄χει από δω και από κει, να σκαρφαλώνει κλπ, αλλά πολλά από αυτά που αναφέρονται, τα έχουμε...

εκρήξεις θυμού έχουμε, έντονη απαιτητικότητα έχουμε, ανυπομονησία έχουμε, ευμετάβλητο συναίσθημα έχουμε, ανυπακοή έχουμε....και κάτι άλλα έχουμε. Για το σχολείο δεν μπορώ να πω, είναι μικρή ακόμα.

Τώρα μάλιστα. Πρέπει να αρχίσω να ψάχνομαι?

εχω μιλησει με παιδοψυχολογο γιατι κι εγω ειχα καποια απ τα συμπτωμαρα στο γιο μου και μου ειπε οτι ενα απο τα κυριοτερα ειναι να μιλας στο παιδι και να ειναι αλλου....οχι να σε αγνοει αλλα να ειναι σα να μην ακουει, τρομερα αφηρημενο.....επισης μου ειπε οτι το χοροπηδαω απο δω κι απο κει δεν ειναι δειγμα, πρεπει να υπαρχει διασπαση, δηλαδη κανενα αγαπημενο παιχνιδι, πιανουμε το ενα αφηνουμε το αλλο, παμε καπου και ξεχναμε γιατι πηγαμε, του λες δλδ φερε εκεινο και μεχρι να παει βρισκει κατι αλλο και ασχολειτει και ξεχναει τι ξεκινησε να κανει.....βαλε στο γλουγκλ και διαβασε για να μην ανησυχεις αδικα ειναι παρα πολλα τα συμπτωματα και καθε ηλικια εχει τα δικα της

Νομίζω ότι συμπτώματα υπερκινητικότητας εμφανίζουν λίγο ή πολύ όλα τα παιδιά, οπότε μάλλον δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας.

Για την επικοινωνία, ο δικός μου άλλοτε χαμογελάει όταν του μιλάω -μερικές φορές ξεκαρδίζεται και άλλοτε δεν μου δίνει και πολλή σημασία -κοιτάει κάτι που τραβάει την προσοχή του. Οπότε όταν με ρωτάει η γιατρός δεν ξέρω με βεβαιότητα τι να της πω.

Νομίζω ότι είναι ok για ένα μωρό 4,5 μηνών να το κάνει αυτό. Τι λέτε;

Νομίζω ότι συμπτώματα υπερκινητικότητας εμφανίζουν λίγο ή πολύ όλα τα παιδιά, οπότε μάλλον δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας.

Για την επικοινωνία, ο δικός μου άλλοτε χαμογελάει όταν του μιλάω -μερικές φορές ξεκαρδίζεται και άλλοτε δεν μου δίνει και πολλή σημασία -κοιτάει κάτι που τραβάει την προσοχή του. Οπότε όταν με ρωτάει η γιατρός δεν ξέρω με βεβαιότητα τι να της πω.

Νομίζω ότι είναι ok για ένα μωρό 4,5 μηνών να το κάνει αυτό. Τι λέτε;

ναι καρδουλα μου εμεις μιλαμε για μεγαλυτερα παιδακια

5 μηνων τωρα σε κοιταει δε σε κοιταει δεν καταλαβαινεις τι σκεφτεται και που ειναι η προσοχη του...εγω λεω να χαλαρωσεις!!