6 χρονών και μαθήματα γενικού ενδιαφέροντος

Εδώ και λίγο καιρό σκέφτομαι ότι η κόρη μου, η οποία τον Σεπτέμβριο θα πάει στην πρώτη δημοτικού, δεν έχει αποκτήσει γνώσεις μουσικής, γυμναστικής, κολύμπησης κλπ ακόμη, καθώς μέχρι σήμερα δεν την έχουμε στείλει σε σχετικά ιδιαίτερα μαθήματα. Το μόνο που είχε ασχοληθεί λίγο πέρυσι είναι η τέχνη, αφού είχε πάει για λίγους μήνες σε εργαστήρι τέχνης, όπου έφτιαχναν διάφορες κατασκευές, αρκετά όμορφες μπορώ να πω.

Αυτό που ήθελα να ρωτήσω, θεωρείτε ότι τα παιδιά πρέπει οπωσδήποτε από αυτή την ηλικία να αρχίσουν να παρακολουθούν οποιαδήποτε μαθήματα γενικού ενδιαφέροντος; Εγώ όταν ήμουν μικρή, παρακολουθούσα μόνο αγγλικά, από την τετάρτη δημοτικού όμως. Ακούω όμως από άλλες μαμάδες που στέλνουν τα παιδιά τους σε ποδοσφαιρικές ακαδημίες, ξιφασκίες, χορό, πιάνο, μπαλέτο, κολύμπι και άρχισα να διερωτούμαι τι είναι το σωστό;

Μήπως τα παιδιά ακόμη σε αυτή την ηλικία πρέπει να είναι ελεύθερα να ζωγραφίσουν όταν αυτά έχουν όρεξη να το κάνουν, να χορέψουν όποτε αυτά θέλουν κλπ, και όχι στον χρόνο που θα τους υποβληθεί;

Ποια είναι η γνώμη σας γύρω από αυτό το θέμα;

Σε ποια ηλικία θεωρείτε ότι τα παιδιά είναι έτοιμα να μπουν σε τέτοιο πρόγραμμα - μήπως έχουμε αργήσει;

Μήπως τα ίδια τα παιδιά σας έχουν ζητήσει να τα γράψετε σε κάποια μαθήματα;

Σε τι μαθήματα στέλνετε τα δικά σας παιδιά;

Ευχαριστώ εκ των προτέρων για τις απαντήσεις σας!

Εγώ διαφωνώ κάθετα με το να φορτώνεται το παιδί προσχολικής ηλικίας με ένα σωρό δραστηριότητες και σίγουρα δεν το θεωρώ απαραίτητο.

Ναι, αν θέλει και το παιδάκι, να ασχοληθεί με κάποια δραστηριότητα που το ενδιαφέρει χωρίς όμως να έχει κάποιο απαιτητικό πρόγραμμα. Εάν όμως δεν έχει εκφράσει τέτοια επιθυμία δεν βλέπω το λόγο να παρακολουθήσει απαραιτήτως κάτι, ώστε να έχει "προσόντα" για το δημοτικό.

Είμαι υπέρ του πιο ελεύθερου προγράμματος.

Εγώ διαφωνώ κάθετα με το να φορτώνεται το παιδί προσχολικής ηλικίας με ένα σωρό δραστηριότητες και σίγουρα δεν το θεωρώ απαραίτητο.

Ναι, αν θέλει και το παιδάκι, να ασχοληθεί με κάποια δραστηριότητα που το ενδιαφέρει χωρίς όμως να έχει κάποιο απαιτητικό πρόγραμμα. Εάν όμως δεν έχει εκφράσει τέτοια επιθυμία δεν βλέπω το λόγο να παρακολουθήσει απαραιτήτως κάτι, ώστε να έχει "προσόντα" για το δημοτικό.

Είμαι υπέρ του πιο ελεύθερου προγράμματος.

Ekavi μου κι εγώ αυτής της φιλοσοφίας είμαι. Νομίζω ότι είναι ακόμη μικρά και χρειάζονται να χορτάσουν παιχνίδι σε αυτή τη φάση.

Να διορθώσω όμως ότι δεν θα το χαρακτήριζα "προσόντα" για το δημοτικό, όπως το θέτεις. Απλά διερωτούμαι αν χρειάζονται τα παιδιά μια σφαιρική εκπαίδευση για τα ίδια, ως ανθρώπους, για να καλλιεργηθούν σε όλους τους τομείς. Με αυτό το σκεπτικό ρωτάω.

Ο γιος μου έχει την ίδια ηλικία με την κόρη σου. Πάει μόνο κολυμβητήριο (με το σχολείο) και δεν κάνουμε καμία άλλη δραστηριότητα.

Σκέφτομαι του χρόνου να βάλουμε μια δραστηριότητα απογευματινή (με κίνηση) για να μπορέσει να διοχετεύσει την περίσσεια ενέργεια που έχει.

Δεν είμαι υπέρ των πολλών δραστηριότητων, θα ήθελα όμως το παιδί να έρθει σε επαφή με την μουσικη/χορό, ξένες γλώσσες από νωρίς (γι' αυτό και διαλέξαμε ένα σχολείο που δίνει μια γεύση αυτών των ερεθισμάτων στο βασικό του πρόγραμμα).

Αν το παιδί ζητήσει κάτι μόνο του αργότερα, θα δούμε.

Ο γιος μου έχει την ίδια ηλικία με την κόρη σου. Πάει μόνο κολυμβητήριο (με το σχολείο) και δεν κάνουμε καμία άλλη δραστηριότητα.

 

Σκέφτομαι του χρόνου να βάλουμε μια δραστηριότητα απογευματινή (με κίνηση) για να μπορέσει να διοχετεύσει την περίσσεια ενέργεια που έχει.

Σαν τι δηλαδή; Πάλι αθλητική δραστηριότητα ή κάτι άλλο;

Δεν είμαι υπέρ των πολλών δραστηριότητων, θα ήθελα όμως το παιδί να έρθει σε επαφή με την μουσικη/χορό, ξένες γλώσσες από νωρίς (γι' αυτό και διαλέξαμε ένα σχολείο που δίνει μια γεύση αυτών των ερεθισμάτων στο βασικό του πρόγραμμα).

Αυτά τα σχολεία είναι καλή επιλογή ως προς τον σκοπό αυτό, αν υπάρχει η δυνατότητα από τους γονείς. Γιατί θεωρώ ότι τα παιδιά όσο πιο μικρά είναι μαθαίνουν ευκολότερα και καλύτερα τις ξένες γλώσσες.

Καλησπέρα.

Εμένα ο γιος μου είναι 5 και τον εχω γράψει από αρχή της σχολικής χρονιάς (που ήταν 4,5) αγγλικά για αυτή την ηλικία που είναι 1 ώρα την εβδομάδα και κυρίως ακούνε αγγλικά τραγουδάκια, ζωγραφίζουν και όλα τα κάνουν σαν παιχνίδι και του αρέσει πολύ.

Επίσης πάει ωδείο -στο εθνικό ωδείο, το οποίο είναι και αυτό μόνο μια ώρα την εβδομάδα είναι μόνο 3 αγοράκια συνομήλικα και περνούν πολύ ωραία έχουν και μουσικό όργανο αλλά και εκεί γίνονται όλα σαν παιχνίδι. Και η αθλητική δραστηριότητα μας είναι το κολυμβητήριο που του αρέσει πολύ το νερό και έχει ξεκινήσει από πέρυσι αλλά είναι εντελώς ανοιχτό και αν εχει πολύ κρύο η βρέχει δεν τον πάω..

Εγώ τον ξεκίνησα σε όλα δοκιμαστικά και αν δεν του άρεσε και δεν μου ζητούσε από μόνος του να συνεχίσει δεν θα τον πίεζα σε καμία περίπτωση. Εγώ ήθελα απλώς να τα δει να δοκιμάσει για λίγο και να αποφασίσει μόνος του αν θέλει. Όμως του αρέσουν όλα πολύ και να φανταστείς ότι κάθε απόγευμα με ρωτάει τι δραστηριότητα έχουμε σήμερα και δεν έχουμε κάτι απογοητεύεται…

Αα τον πήγα και ζωγραφική μια φορά που τρελαίνεται να ζωγραφίζει όμως δεν του έκατσε καλά ούτε η δασκάλα ούτε το μάθημα της και δεν ξαναπήγαμε.

Γενικά πιστεύω πως όσα πιο πολλά ερεθίσματα τους προσφέρουμε τόσο καλύτερα… και περνάνε μια ώρα απο το απόγευμα τους εποικοδομητικά και ευχάριστα με συνομήλικους τους…

Ekavi μου κι εγώ αυτής της φιλοσοφίας είμαι. Νομίζω ότι είναι ακόμη μικρά και χρειάζονται να χορτάσουν παιχνίδι σε αυτή τη φάση.

Να διορθώσω όμως ότι δεν θα το χαρακτήριζα "προσόντα" για το δημοτικό, όπως το θέτεις. Απλά διερωτούμαι αν χρειάζονται τα παιδιά μια σφαιρική εκπαίδευση για τα ίδια, ως ανθρώπους, για να καλλιεργηθούν σε όλους τους τομείς. Με αυτό το σκεπτικό ρωτάω.

Μερικοί τα βλέπουν ως προσόντα και αυτούς είχα στο μυαλό μου.

Ναι χρειάζονται μια πιο σφαιρική εκπαίδευση, αλλά όχι απαραιτήτως με παρακολούθηση οργανωμένων δραστηριοτήτων από μικρά. Άλλωστε τι να πρωτοκάνεις; Μουσική, αθλήματα, ζωγραφική, ξένες γλώσσες; Αυτή τη σφαιρική εκπαίδευση θα την λάβουν σιγά σιγά μεγαλώνοντας και ανάλογα με την κλίση του κάθε παιδιού. Σε πιο μικρές ηλικίες ας είναι λίγο πιο ανέμελα.

Η μεγάλη μου είναι στην Α' δημοτικού. Ούτε και εγώ συμφωνώ με τις πολλές δραστηριότητες μετά το σχολείο. Τελικά όμως να τι γίνεται:

Στο σχολείο (ιδιωτικό) κάνει αγγλικά και λίγη κολύμβηαη. Κάθε Σάββατο πρωί έχει 2 ώρες χορό (που της αρέσει).

Τον Οκτώβρη μου ζήτησε να κάνει ρομποτική (!) μια ώρα κάθε βδομάδα στο σχολείο, οπότε την έγραψα. Και μόλις πριν από δύο βδομάδες μου ζήτησε να γραφτεί στον όμιλο του σκάκι (ένα δίωρο μετά το βασικό πρόγραμμα του σχολείου).

Πώς βρέθηκα στο σημείο αυτό; Δεν ξέρω. Αλλά μου άρεσε πολυ το ότι η ίδια η μικρή ζήτησε τις δραστηριότητες (χορό, σκάκι, ρομποτική).

Από τα παραπάνω, το πιο σημαντικό για μένα είναι τα αγγλικά, γιατί θεωρώ ότι όσο νωρίτερα έρθει η ξένη γλώσσα, τόσο καλύτερα. Θα χαρώ πολυ επίσης, αν αγαπήσει το σκάκι γιατί πιστεύω ότι είναι εξαιρετική απασχοληση και βοηθάει τη λογική και τα μαθηματικά (δυστυχώς ξέρω μόνο τα πολύ βασικά - το παράτησα μικρή).

Τώρα, η μικρή μου κόρη (προνήπιο) ζωγραφίζει πολυ όμορφα (κουκουβά) και θεωρώ ότι θα έπρεπε να το ενθαρρύνουμε αυτό, αλλά από Α' δημοτικού και μετά, τώρα είναι νωρίς. Α, να προσθέσω ότι η μικρή κάνει χορό μαζί με τη μεγάλη. Και σε αυτήν αρέσει πάρα πολύ.

Καλησπέρα.

Εμένα ο γιος μου είναι 5 και τον εχω γράψει από αρχή της σχολικής χρονιάς (που ήταν 4,5) αγγλικά για αυτή την ηλικία που είναι 1 ώρα την εβδομάδα και κυρίως ακούνε αγγλικά τραγουδάκια, ζωγραφίζουν και όλα τα κάνουν σαν παιχνίδι και του αρέσει πολύ.

Επίσης πάει ωδείο -στο εθνικό ωδείο, το οποίο είναι και αυτό μόνο μια ώρα την εβδομάδα είναι μόνο 3 αγοράκια συνομήλικα και περνούν πολύ ωραία έχουν και μουσικό όργανο αλλά και εκεί γίνονται όλα σαν παιχνίδι. Και η αθλητική δραστηριότητα μας είναι το κολυμβητήριο που του αρέσει πολύ το νερό και έχει ξεκινήσει από πέρυσι αλλά είναι εντελώς ανοιχτό και αν εχει πολύ κρύο η βρέχει δεν τον πάω..

Εγώ τον ξεκίνησα σε όλα δοκιμαστικά και αν δεν του άρεσε και δεν μου ζητούσε από μόνος του να συνεχίσει δεν θα τον πίεζα σε καμία περίπτωση. Εγώ ήθελα απλώς να τα δει να δοκιμάσει για λίγο και να αποφασίσει μόνος του αν θέλει. Όμως του αρέσουν όλα πολύ και να φανταστείς ότι κάθε απόγευμα με ρωτάει τι δραστηριότητα έχουμε σήμερα και δεν έχουμε κάτι απογοητεύεται…

Αα τον πήγα και ζωγραφική μια φορά που τρελαίνεται να ζωγραφίζει όμως δεν του έκατσε καλά ούτε η δασκάλα ούτε το μάθημα της και δεν ξαναπήγαμε.

Γενικά πιστεύω πως όσα πιο πολλά ερεθίσματα τους προσφέρουμε τόσο καλύτερα… και περνάνε μια ώρα απο το απόγευμα τους εποικοδομητικά και ευχάριστα με συνομήλικους τους…

Δηλαδή έχετε όλα τα απογεύματά σας κάποιο μάθημα που πάει; Πόσες ώρες μένει στο σπίτι, αν το πρωί πηγαίνει στο σχολείο; Κάποτε με προβληματίζει το πόσες ώρες λείπει η κόρη μου από το σπίτι γιατί από 4 μηνών την πηγαίναμε σε βρεφοκομικό σταθμό, μετα σε παιδοκομικό και νηπιαγωγείο και όλα αυτά τα χρόνια ήταν στο σχολείο από τις 6:30 το πρωί μέχρι τις 16:30 περίπου και αυτό με γέμιζε τύψεις. Διότι όταν ερχόταν σπίτι ήταν πολύ κουρασμένη και κοιμόταν νωρίς, οπόταν με τους γονείς της πολύ λίγο χρόνο μπορούσε να περάσει. Τώρα ευτυχώς με την προδημοτική σχολάει νωρίς και έτυχε φέτος να μπορεί να την παίρνει ο μπαμπάς της από το σχολείο και έτσι παιρνούν χρόνο μαζί στο σπίτι μέχρι να σχολάσω κι εγώ. Και θεωρώ ότι στο σχολείο περνάει όμορφα και ευχάριστα με τους συνομήλικούς της. Ευτυχώς της αρέσει στο σχολείο και λέει ότι περνά καλά!

Η μεγάλη μου είναι στην Α' δημοτικού. Ούτε και εγώ συμφωνώ με τις πολλές δραστηριότητες μετά το σχολείο. Τελικά όμως να τι γίνεται:

 

Στο σχολείο (ιδιωτικό) κάνει αγγλικά και λίγη κολύμβηαη. Κάθε Σάββατο πρωί έχει 2 ώρες χορό (που της αρέσει).

 

Τον Οκτώβρη μου ζήτησε να κάνει ρομποτική (!) μια ώρα κάθε βδομάδα στο σχολείο, οπότε την έγραψα. Και μόλις πριν από δύο βδομάδες μου ζήτησε να γραφτεί στον όμιλο του σκάκι (ένα δίωρο μετά το βασικό πρόγραμμα του σχολείου).

 

Πώς βρέθηκα στο σημείο αυτό; Δεν ξέρω. Αλλά μου άρεσε πολυ το ότι η ίδια η μικρή ζήτησε τις δραστηριότητες (χορό, σκάκι, ρομποτική).

 

Από τα παραπάνω, το πιο σημαντικό για μένα είναι τα αγγλικά, γιατί θεωρώ ότι όσο νωρίτερα έρθει η ξένη γλώσσα, τόσο καλύτερα. Θα χαρώ πολυ επίσης, αν αγαπήσει το σκάκι γιατί πιστεύω ότι είναι εξαιρετική απασχοληση και βοηθάει τη λογική και τα μαθηματικά (δυστυχώς ξέρω μόνο τα πολύ βασικά - το παράτησα μικρή).

 

Τώρα, η μικρή μου κόρη (προνήπιο) ζωγραφίζει πολυ όμορφα (κουκουβά) και θεωρώ ότι θα έπρεπε να το ενθαρρύνουμε αυτό, αλλά από Α' δημοτικού και μετά, τώρα είναι νωρίς. Α, να προσθέσω ότι η μικρή κάνει χορό μαζί με τη μεγάλη. Και σε αυτήν αρέσει πάρα πολύ.

Ευχαριστώ που μοιράζεστε τις εμπειρίες σας μαζί μου, διότι όλα τα σχόλια είναι καλοδεχούμενα και δημιουργούν προβληματισμούς. Τελικά αρκετά από τα παιδάκια, όλο και με κάτι ασχολούνται τα απογεύματά τους. Βέβαια, δεν ξέρω κι εγώ πώς θα εξελιχθεί η δική μας κατάσταση. Εμείς όμως έχουμε και ένα θέμα με τις αποστάσεις. Διότι μένουμε σε χωριό και για να μπορώ να πάρω τη μικρή σε κάποια δραστηριότητα, αν και εφόσον θα προκύψει κάποια στιγμή, θα πρέπει να διανύουμε κάποια απόσταση και αυτό δεν ξέρω πόσο εύκολο θα μας είναι... Τουλάχιστον έχουμε σχολή αγγλικών κοντά μας.

Πάει προνήπιο το πρωι φεύγει 9:15’ και γυρίζει 2. Ο μπαμπας γυρίζει 3 και παιζουν λίγο, ξαπλώνουν λίγο και μετα γυρίζω εγώ παμε μια ωρίτσα στις δραστηριότητες και γυρνάμε. Αν έχει καλό καιρό μετά πάμε κούνιες/πλατεία που είναι δίπλα στο σπίτι μας αλλιώς σπίτι..

Σαν τι δηλαδή; Πάλι αθλητική δραστηριότητα ή κάτι άλλο;

 

 

 

Αυτά τα σχολεία είναι καλή επιλογή ως προς τον σκοπό αυτό, αν υπάρχει η δυνατότητα από τους γονείς. Γιατί θεωρώ ότι τα παιδιά όσο πιο μικρά είναι μαθαίνουν ευκολότερα και καλύτερα τις ξένες γλώσσες.

Ναι, θα κάνει αθλητική δραστηριότητα (εγώ λέω στίβο, ο μπαμπάς ταε κβο ντο). Θα δούμε τί θα του αρέσει ...

Συμφωνώ να συμμετέχει ένα παιδί σε δραστηριότητες, εφόσον το θέλει και το ίδιο και εφόσον υπάρχει χρόνος να κάνει τα μαθήματά του (από το δημοτικό και μετά), να ξεκουράζεται και να έχει και χρόνο για ελεύθερο παιχνίδι. Δεν θέλω να είναι κάθε του μέρα "οργανωμένη". Στα μικρά παιδάκια προσχολικής ηλικίας δεν το βρίσκω καν απαραίτητο.

Επίσης να έχει την ελευθερία από το γονιό να σταματήσει εάν κάτι το κουράζει ή τελικά δεν του αρέσει.

Μερικοί τα βλέπουν ως προσόντα και αυτούς είχα στο μυαλό μου.

 

Ναι χρειάζονται μια πιο σφαιρική εκπαίδευση, αλλά όχι απαραιτήτως με παρακολούθηση οργανωμένων δραστηριοτήτων από μικρά. Άλλωστε τι να πρωτοκάνεις; Μουσική, αθλήματα, ζωγραφική, ξένες γλώσσες; Αυτή τη σφαιρική εκπαίδευση θα την λάβουν σιγά σιγά μεγαλώνοντας και ανάλογα με την κλίση του κάθε παιδιού. Σε πιο μικρές ηλικίες ας είναι λίγο πιο ανέμελα.

Όταν ήμουν μικρή, κάναμε είχαμε οικογειακούς φίλους που είχαν δυο κορίτσια, και τα έστελναν ιππασία, τένις, κολύμβηση, αγγλικά, γερμανικά, πιάνο το ένα κορίτσι, ακορντεόν το άλλο, παραδοσιακούς χορούς, μοντέρνο χορό, φωνητική και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο... Θυμάμαι ότι είχαν και μεγάλη πίεση από τη μαμά για να έχουν άριστους βαθμούς στο σχολείο. Βέβαια αυτά τα μαθήματα δεν τα έκαναν άπό τα 6 τους όλα, ίσως κάποια από αυτά γίνονταν σε διαφορετικές ηλικίες, πότε το ένα πότε το άλλο. Εγώ ήμουν από τις καλές μαθήτριες στο σχολείο και τα απογεύματα πήγαινα μόνο αγγλικά δυο φορές τη βδομάδα, λόγω και της οικονομικής στενότητας αλλά και της νοοτροπίας της δικής μου οικογένειας. Αλλά μου έκανε εντύπωση που αυτά τα κορίτσια όλη μέρα έτρεχαν στα απογευματινά τους μαθήματα και δεν είμαι σίγουρη ποιο σκοπό εξυπηρετούσε όλη αυτή η κατάσταση. Εγώ θυμάμαι τον εαυτό μου να παίζω όλη μέρα με τον αδερφό μου και νιώθω ότι χορτάσαμε παιχνίδι. Βέβαια, ποτέ δεν θα μάθω, αν υπήρχε η οικονομική ευχέρεια, πώς θα ήταν και για μας.

Γενικά όμως κι εγώ πιστεύω, ότι τα παιδιά ακόμη σε αυτή την ηλικία χρειάζονται αυτό που λες, ανεμελιά.

Πάει προνήπιο το πρωι φεύγει 9:15’ και γυρίζει 2. Ο μπαμπας γυρίζει 3 και παιζουν λίγο, ξαπλώνουν λίγο και μετα γυρίζω εγώ παμε μια ωρίτσα στις δραστηριότητες και γυρνάμε. Αν έχει καλό καιρό μετά πάμε κούνιες/πλατεία που είναι δίπλα στο σπίτι μας αλλιώς σπίτι..

Ακούγεται καλό το ωράριό σας. Όταν είναι ανοιχτός ο καιρός είναι καλά. Τον χειμώνα όμως που νυχτώνει νωρίς, φαντάζομαι είναι πιο δύσκολο.

Ναι, θα κάνει αθλητική δραστηριότητα (εγώ λέω στίβο, ο μπαμπάς ταε κβο ντο). Θα δούμε τί θα του αρέσει ...

Τώρα σκέφτηκα και κάτι άλλο: Υπάρχει, νομίζετε, διαφορά στην ανάγκη του αγοριού για δραστηριότες από το κορίτσι; Ή μήπως η διαφορά έγκειται στο είδος της δραστηριότητας απλά;

Συμφωνώ να συμμετέχει ένα παιδί σε δραστηριότητες, εφόσον το θέλει και το ίδιο και εφόσον υπάρχει χρόνος να κάνει τα μαθήματά του (από το δημοτικό και μετά), να ξεκουράζεται και να έχει και χρόνο για ελεύθερο παιχνίδι. Δεν θέλω να είναι κάθε του μέρα "οργανωμένη". Στα μικρά παιδάκια προσχολικής ηλικίας δεν το βρίσκω καν απαραίτητο.

Επίσης να έχει την ελευθερία από το γονιό να σταματήσει εάν κάτι το κουράζει ή τελικά δεν του αρέσει.

Έτσι!

Νομίζω έχει να κάνει με τα γούστα του κάθε παιδιού (και δεν αναφέρομαι μόνο στα στερεότυπα που έχουμε, π.χ μπαλέτο μόνο κορίτσια κλπ).

Για παράδειγμα, του δικού μου δεν του αρέσει το ποδόσφαιρο (σπάνιο για αγοράκι).

Νομίζω λοιπόν ότι δεν είναι το φύλο που προσδιορίζει την δραστηριότητα αλλά περισσότερο τί αρέσει στο παιδί.

Νομίζω έχει να κάνει με τα γούστα του κάθε παιδιού (και δεν αναφέρομαι μόνο στα στερεότυπα που έχουμε, π.χ μπαλέτο μόνο κορίτσια κλπ).

 

Για παράδειγμα, του δικού μου δεν του αρέσει το ποδόσφαιρο (σπάνιο για αγοράκι).

 

Νομίζω λοιπόν ότι δεν είναι το φύλο που προσδιορίζει την δραστηριότητα αλλά περισσότερο τί αρέσει στο παιδί.

Κάθε παιδί έχει την κλίση του τελικά. Για παράδειγμα, εγώ που πήρα για λίγους μήνες την κόρη μου σε εργαστήρι τέχνης, συνειδητοποίησα ότι δεν έχει ιδιαίτερη κλίση σε αυτόν τον τομέα. Της άρεσε πολύ να βλέπει τις κατασκευές αλλά δεν ήταν ιδιαίτερα δεξιοτέχνης. Είτε λόγω ηλικίας είτε λόγω ενδιαφέροντος. Ζητούσε συνεχώς τη βοήθεια της δασκάλας της και της άρεσε ακόμα να βλέπει τι κάνουν τα άλλα παιδάκια. Βαρεμάρα δηλαδή και να περνά η ώρα. Αυτό. Οπόταν τη σταμάτησα, μιας και δεν υπήρχε λόγος να συνεχίσει.

Πολλές φορές όμως υπάρχουν και επιδράσεις από την οικογένεια. Δηλαδή, αν ένας πατέρας είναι φανατικός οπαδός ομάδας και δεν χάνει ποδοσφαιρικό αγώνα είτε στο γήπεδο είτε στην τηλεόραση και όλη μέρα φωνάζει συνθήματα για την ομάδα του και ντύνει το παιδί του με φανέλες και χρώματα συναφή, τότε και το παιδί θέλει δεν θέλει, μεγαλώνοντας θα υιοθετήσει αυτή τη νοοτροπία. Ιδιαίτερα αν είναι αγόρι.

Μπα μην το λες. Ο μπαμπάς του τον πηγαίνει γήπεδο απο 2 χρονών. Του αρέσει να βλέπει αλλά όχι να παίζει :shock:.

Μπα μην το λες. Ο μπαμπάς του τον πηγαίνει γήπεδο απο 2 χρονών. Του αρέσει να βλέπει αλλά όχι να παίζει :shock:.

Μάλλον θα πήρε από τη μαμά;

Ο αδελφός μου, ήδη το νεογέννητο αγοράκι του ξεκίνησε από τώρα να του φορεί φανελίτσες με το έμβλημα της ομάδας του........

μπα ίσα ίσα που το χειμώνα που έχει κρύο και δεν μπορούμε να πάμε κούνιες και βόλτες είναι καλύτερα που εχουμε τις δραστηριότητες …

Μάλλον θα πήρε από τη μαμά;

:grin::grin::grin:

μπα ίσα ίσα που το χειμώνα που έχει κρύο και δεν μπορούμε να πάμε κούνιες και βόλτες είναι καλύτερα που εχουμε τις δραστηριότητες …

Ακριβώς! Ευτυχώς που υπάρχουν και οι δραστηριότητες το χειμώνα και ειδικά φέτος που ήταν δύσκολος με πολλές βροχές και κρύο.

Εμείς ξεκινήσαμε με μπαλέτο όταν ήταν 4, στο προνηπιο δηλαδη. Πηγαίναμε δύο φορές τη βδομάδα και της άρεσε πολύ. Και πέρναγε καλά γιατί ήταν με κοριτσάκια και κάνανε παιχνίδια αλλά και είχε τις υπόλοιπες μέρες να χαλαρωσει σπίτι.

Στο νηπιο διάλεξε ζωγραφική, μόνο μια φορά τη βδομάδα και αυτό ήταν λίγο τελικά.

Φέτος κάνει κολυμβητηριο τρεις φορές τη βδομάδα αλλά η αλήθεια είναι ότι πηγαίναμε συνήθως τις δύο φορές, μια χαρά μου φάνηκε σε σχέση με το διάβασμα και τον ελεύθερο χρόνο της.

Κάθε χρόνο αυτή διαλέγει με τι θα ασχοληθεί, ελπίζω να συνεχίσει με το κολυμβητηριο γιατί είναι εξαιρετική άσκηση. Μου ζητάει ήδη όμως τενις και αν κάνει τμήμα ο Δήμος μας θα την πάω να το δοκιμάσει αφού το θέλει.

Θεωρώ ότι μια δραστηριότητα δύο φορές τη βδομάδα κάνει πολύ καλό αρκεί να περνά καλά το παιδί. Του μένει χρόνος και να παίξει και για να ξεκουραστεί.