πάρτι 1ης δημοτικού χωρίς τους γονείς

Magdoulini εμεις επειδη δεν αναλαμβανουμε την ευθυνη αλλων παιδιων δεν κανουμε παρτυ. ευτυχως τα γενεθλια τους ειναι τον Ιουλιο οποτε το σχολειο εχει τελειωσει και δεν τιθεται θεμα.

Δεν προσπαθω να υπερασπιστω την οικογενεια που καλεσε χωρις τους γονεις. Αλλωστε καθε προσκληση μας τιμα αλλα δεν μας υποχρεωνει να παραστουμε. Το θεμα ειναι καθαρα πρακτικο. Εστω οτι σκοπευουμε να καλεσουμε 10 παιδακια απο την ταξη. Με ενα συνοδο(20 ατομα?) ή και τους δυο γονεις? (30 ατομα) και τα πιθανα αδελφακια? Ποιος εχει χωρο να φυλοξενησει περιπου 40 ατομα? Συν το οικονομικο βεβαια....

Αχ! Μακάρι να λάμβανα πρόσκληση σε πάρτυ χωρίς τη συνοδεία γονειών! Ζηλεύωωωω! Έχω βαρεθεί τη ζωή μου πλέον στα πάρτυ...

Πώς είναι δυνατόν να είναι γονείς που δεν ξέρεις, στην γ΄ δημοτικού? Από τη δική μου εμπειρία, στη γ' δημοτικού έχει δημιουργηθεί οικειότητα ανάμεσα στα παιδιά και στους γονείς του, ακόμα και αν δεν είναι της 'στενής' παρέας. Δεν μπορεί να είναι εντελώς άγνωστοι, άνθρωποι. Και μόνο στις εκδηλώσεις του σχολείου να έχετε βρεθεί, θα έχεις εικόνα περί τίνος πρόκειται. Τώρα, αν για κάποιο λόγο (νέος μαθητής, αλλαγής σχολείου) δεν τους ξέρετε, τότε εγώ θα το συζητούσα με άλλους γονείς και στην τελική, θα τον έστελνα. Η κοινωνική ζωή είναι πολύ βασική στην ηλικία αυτή. Για σκέψου να είναι ένα από τα 2-3 παιδάκια που δεν τα άφησαν οι γονείς τους να πάνε στο πάρτι?

Πάντως γενικά, αν θέλεις τη γνώμη μου, μία επαφή με τους γονείς, χωρίς υπερβολές, αν δεν είναι του τύπου σου, θα ήταν πολύ χρήσιμη, γιατί από εδώ και πέρα, θα σκάνε τέτοια, και το παιδί ποτέ δεν θα είναι ... αρκετά μεγάλο.

(το μήνυμα ΄διαβάζεται' αυστηρό, δεν είναι όμως, είναι το στυλ μου και δυστυχώς δεν έχω χρόνο να το αναμορφώσω).

Εγώ πάλι ζηλεύω γιατί πολύ θα ήθελα να κάνω πάρτυ παιδικό μόνο με τους φίλους του, χωρίς να είμαι υποχρεωμένη να υπολογίσω όλους τους γονείς ή όσους θέλουν να τα συνοδέψουν, δλδ γονείς ο ένας ή και οι 2 + αδέρφια, δυστυχώς πολλοί γονείς το θεωρούν ευκαιρία κοινωνικοποίησης και για τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας...

Αν η αίσθηση που σας δίνει το παιδάκι που κάνει το πάρτυ είναι θετική & το σπίτι είναι κοντά, τότε νομίζω ότι μπορείς να το κάνεις. Όταν πας για να το αφήσεις, θα δεις τη φάση που επικρατεί στο σπίτι & θα κρίνεις σε πόση ώρα να πας να το πάρεις. Αφήνεις & το τηλέφωνό σου & έχεις πει στο παιδί σου ότι αν για οποιοδήποτε λόγο χρειαστεί να ζητήσει να σε πάρει τηλ.

Γύρω στα 8 τον είχα αφήσει σε 3 πάρτυ συμμαθητών του που τους γονείς μόνο τους είχα δει στο σχολείο, δεν τους ήξερα παραπάνω, αλλά μου φαινόντουσαν ΟΚ. Όταν μπήκα στο σπίτι έκοψα κίνηση, ζήτησα να γνωρίσω για να ευχηθώ στη μαμά, στον μπαμπά, στο παιδάκι & να δώσω το δώρο, είπαμε 2 κουβέντες στο πόδι, άφησα & το τηλ μου & γύρισα σε 2 ώρες να τον πάρω. Σε όλες τις περιπτώσεις, όταν πήγα να τον πάρω, μου πρόσφεραν κέρασμα & στο δίλεπτο είχαμε φύγει. Στο ένα υπήρχαν & λίγοι γονείς που είχαν μείνει αφού προφανώς ήταν πιο κολλητοί.

Μια χαρά ήταν... & εκείνος έπαιξε με τους φίλους του & εγώ δεν σκυλοβαρέθηκα με άγνωστους.

Καλησπέρα. Επαναφέρω το θέμα γιατί μας έτυχε αυτές τις μέρες κάτι παρόμοιο. Ο γιος μου είναι 8 ετών, και ο συμμαθητής του τον κάλεσε στο πάρτυ που θα γίνει σπίτι του αλλά χωρίς τους γονείς. Δεν ξέρω καθόλου τους γονείς του παιδιού, και το σπίτι του είναι αρκετά μακριά από το δικό μας. Ο δικός μου θέλει πολύ να πάει. Εσείς τι θα κάνατε στην θέση μου?

Στην περίπτωση που οι γονείς του άλλου παιδιού ήταν απόλυτοι στο ότι δεν δέχονται συνοδεία γονέων, δεν θα το άφηνα και θα του εξηγούσα το γιατί.

Θα δεχόμουν μόνο σε κάποιον που γνωρίζω πολύ καλά και ξέρω ότι θα είχε συναίσθηση της ευθύνης που αναλαμβάνει. (και που θα έμενε σχετικά κοντά)

Δεν μου αρέσει αυτή η νέα μόδα. Αν δεν μπορείς να καλέσεις όλη την τάξη του παιδιού σου, μην την καλείς.

Πώς είναι δυνατόν να είναι γονείς που δεν ξέρεις, στην γ΄ δημοτικού?

Κι όμως είναι πολύ εύκολο, πίστεψέ με.

Καλησπέρα. Το παιδάκι είναι καινούργιο ήρθε φέτος στο σχολείο μας. Με την μητέρα του έχω μιλήσει μόνο μία φορά και στα γρήγορα. Αυτό δεν σημαίνει ότι την ξέρω. Το παιδάκι έγινε πολύ γρήγορα φίλος με τον δικό μου και έχει καλέσει μόνο δύο αγοράκια από όλη την τάξη, τον δικό μου και έναν ακόμη. Το σπίτι τους είναι μακριά από το δικό μας, δηλαδή χρειάζεται αυτοκίνητο, δεν είναι π.χ. απέναντι, και αυτό που με προβληματίζει πιο πολύ είναι το ότι αν κάτι χρειαστεί ο δικός μου, (να φύγει, να πάει τουαλέτα κ.τ.λ.) θα ντραπεί να το πει στην μαμά του φίλου του, γιατί δεν την ξέρει καθόλου. Επίσης δεν ξέρω πόσα παιδιά θα έχουν στο πάρτυ, μπορεί να είναι μόνο δύο, ή και να έχει καλέσει και άλλους εξωσχολικούς φίλους του. Γι αυτό θα μιλήσω με την μαμά του παιδιού στο τηλέφωνο.

Καλησπέρα. Το παιδάκι είναι καινούργιο ήρθε φέτος στο σχολείο μας. Με την μητέρα του έχω μιλήσει μόνο μία φορά και στα γρήγορα. Αυτό δεν σημαίνει ότι την ξέρω. Το παιδάκι έγινε πολύ γρήγορα φίλος με τον δικό μου και έχει καλέσει μόνο δύο αγοράκια από όλη την τάξη, τον δικό μου και έναν ακόμη. Το σπίτι τους είναι μακριά από το δικό μας, δηλαδή χρειάζεται αυτοκίνητο, δεν είναι π.χ. απέναντι, και αυτό που με προβληματίζει πιο πολύ είναι το ότι αν κάτι χρειαστεί ο δικός μου, (να φύγει, να πάει τουαλέτα κ.τ.λ.) θα ντραπεί να το πει στην μαμά του φίλου του, γιατί δεν την ξέρει καθόλου. Επίσης δεν ξέρω πόσα παιδιά θα έχουν στο πάρτυ, μπορεί να είναι μόνο δύο, ή και να έχει καλέσει και άλλους εξωσχολικούς φίλους του. Γι αυτό θα μιλήσω με την μαμά του παιδιού στο τηλέφωνο.

Ακόμη χειρότερα... Δηλαδή θα είναι το παιδάκι μόνο του ανάμεσα σε αγνώστους (το πολύ να ξέρει 2 άτομα αν έρθουν οι συμμαθητές του). Σίγουρα ΟΧΙ.

Δεν μου αρέσει αυτή η νέα μόδα. Αν δεν μπορείς να καλέσεις όλη την τάξη του παιδιού σου, μην την καλείς.

Μεγάλοι μόνο η μαμά/συγγενείς του παιδιού που έκανε το πάρτυ.

Καλησπέρα. Το παιδάκι είναι καινούργιο ήρθε φέτος στο σχολείο μας. Με την μητέρα του έχω μιλήσει μόνο μία φορά και στα γρήγορα. Αυτό δεν σημαίνει ότι την ξέρω. Το παιδάκι έγινε πολύ γρήγορα φίλος με τον δικό μου και έχει καλέσει μόνο δύο αγοράκια από όλη την τάξη, τον δικό μου και έναν ακόμη. Το σπίτι τους είναι μακριά από το δικό μας, δηλαδή χρειάζεται αυτοκίνητο, δεν είναι π.χ. απέναντι, και αυτό που με προβληματίζει πιο πολύ είναι το ότι αν κάτι χρειαστεί ο δικός μου, (να φύγει, να πάει τουαλέτα κ.τ.λ.) θα ντραπεί να το πει στην μαμά του φίλου του, γιατί δεν την ξέρει καθόλου. Επίσης δεν ξέρω πόσα παιδιά θα έχουν στο πάρτυ, μπορεί να είναι μόνο δύο, ή και να έχει καλέσει και άλλους εξωσχολικούς φίλους του. Γι αυτό θα μιλήσω με την μαμά του παιδιού στο τηλέφωνο.

Συγνώμη αλλά προσωπικά το θεωρώ τελείως ανεύθυνο να κάνεις ένα πάρτυ για αυτές τις ηλικίες και να μην καλείς και τους γονείς.... άμα κάποιο παιδάκι πάθει κάτι τι θα γίνει?? είναι δυνατόν να πας το παιδί σου σε ένα σπίτι που δεν τους ξέρεις καθόλου? εγώ εάν ήμουν στη θέση σου θα έπαιρνα ένα τηλέφωνο την μαμά του εορτάζοντα και θα της έλεγα ότι θα πάω το παιδί αλλά θα το συνοδεύσω γιατί δεν αισθάνομαι άνετα να το αφήσω μόνο του.. από εκεί και πέρα στο σπίτι μπορείς να κάτσεις σε κουζίνα / βεράντα καπου τελοσπάντων που να μην είσαι "μέσα στο πάρτυ" .. από την άλλη πολλές φορές επικαλούμαστε το οικονομικό αλλά από την στιγμή που αποφασίζουμε να κάνουμε ένα πάρτυ στα παιδιά μας και σίγουρα θα ξοδέψουμε χρήματα, εάν όντως υπάρχει τόοοοοοοσο τραγικά οικονομικό θέμα, ε ας μην τους ταίσουμε βρε παιδιά και τους γονείς... ένας καφές / αναψυκτικό δεν νομίζω ότι θα μας βγάλει τόσο εκτός προυπολογισμού....

Εγώ νόμιζα πως η νεα μόδα είναι να πηγαίνουν και οι γονείς. Όταν πήγαινα εγώ σχολείο την δεκαετία του 80 ήταν μόνο παιδιά.

 

Μεγάλοι μόνο η μαμά/συγγενείς του παιδιού που έκανε το πάρτυ.

Σε αυτές τις ηλικίες;

Ή να λες εκ των προτέρων στην πρόσκληση ότι το πάρτυ είναι χωρίς γονείς;

Εγώ δεν ξέρω σχεδόν κανέναν γονιό. Το να ξέρω κάποιον από σπόντα σε συνάντηση γονέων στο σχολείο δεν το πιάνω σαν γνωριμία. Αν αυτός λοιπόν ο άγνωστος γονέας κάνει πάρτυ και μου γράψει στην πρόσκληση να στείλω το παιδί μόνο του, είναι σαν να μην θέλει καν να με γνωρίσει.

Καταλαβαίνω την ανησυχία σου.

Το σχόλιο μου ήταν μόνο για το ο,τι είναι νέα μόδα. Δεν είναι.

Απλά τώρα είμαστε σαν γονείς πιο επιφυλακτικοί (και δικαίως).

Θεωρώ δείγμα ανευθυνότητας εκ μέρους των διοργανωτών γονέων το να ετοιμάζουν πάρτυ, για τόσο μικρές ηλικίες, αποκλείοντας τη συνοδεία των ανήλικων προσκεκλημένων. Όχι δε θα τα άφηνα και θα έχανα λιγάκι την εμπιστοσύνη μου για την κρίση τους. Αν δεν αντέχει κάποιος οικονομικά, ας κάνει μικρότερο πάρτυ. Ας καλέσει λιγότερα παιδιά. Στο κάτω-κάτω, ο ίδιος ως γονιός δε θέλει να γνωρίσει τους άλλους γονείς; Πώς ξέρει πως μπορεί να διαχειριστεί ό,τι πιθανά προκύψει; Συμπεριφορές, τσακωμοί ή ίσως και μικροχτυπήματα (ή ακόμα και τραυματισμοί);

Με καλυψαν οι περισσοτερες. Δεν θα την πηγαινα. Ειναι πολυ μικρες ηλικιες και δεν θα ημουν ησυχη. Αν η αιτια παντως ειναι η κριση, εννοειται οτι θα προτιμουσα να ειμαι εκει αλλα να μην εχουν 7 μπουφεδες φαγητο, οπως παλια. Οπως ειπαν ενα καφεδακι μια χαρα θα ηταν και δεν θα παρεξηγουσα, οπως εκαναν παλαιοτερες γενεες. Ισως γι αυτο το αποφευγουν.

Καταλαβαίνω την ανησυχία σου.

 

Το σχόλιο μου ήταν μόνο για το ο,τι είναι νέα μόδα. Δεν είναι.

Απλά τώρα είμαστε σαν γονείς πιο επιφυλακτικοί (και δικαίως).

Προσπαθώ να θυμηθώ τον εαυτό μου σε αυτή την ηλικία να είμαι μόνη μου σε πάρτυ όπου ήταν καλεσμένη όλη η τάξη και δεν μπορώ να θυμηθώ...

Αντιλαμβάνομαι τους όποιους προβληματισμούς και αναστολές, όμως θεωρώ πως το θέμα «πάρτι χωρίς γονείς» είναι και θέμα συνθηκών.

Η κόρη μου είναι τώρα στην Γ΄ δημοτικού, με τους ίδιους συμμαθητές και συμμαθήτριες από το νήπιο (με κάποιους δε από το προ-προνήπιο). Με τους γονείς γνωριστήκαμε από το νήπιο στους «ελέγχους», στις εκδηλώσεις του σχολείου, στα πάρτι. Πάρτι σε παιδότοπους, πάρτι σε σπίτια, πάρτι σε πολυχώρους, σε αθλητικά κέντρα. Ιδίως για τα κορίτσια, μπορώ με ακρίβεια να σας πω τις ημερομηνίες γενεθλίων τους. Μετά αρχίσαμε τις κατʼ οίκον εκατέρωθεν επισκέψεις. Ή κανονίζαμε με 4-5 φίλες απογευματινό σινεμά στο Mall και μετά φαγητό. Ή Κυριακή παιδικό θέατρο και μετά ταβέρνα.

Από τη Β΄ δημοτικού καθιερώσαμε το εξής, συνήθως Παρασκευές και αφού έχουμε πλέον ξεπεράσει το θέμα «εμπιστοσύνης», αυτή είναι πλέον δεδομένη:

Ενημερώνουμε τους γονείς των Χ παιδιών, ότι μετά το σχολείο είναι καλεσμένα στο σπίτι μας. Ενημερώνουμε το σχολείο ότι τα Χ παιδιά θα γυρίσουν με το δικό μας σχολικό, αν δε ο αριθμός είναι μεγάλος, συνδράμουμε με δικά μας μέσα στη μεταφορά από το σχολείο στο σπίτι. Ενημερώνουν όλοι οι γονείς το σχολείο ότι συμφωνούν το παιδί τους να μεταφερθεί με το δικό μας σχολικό ή το δικό μας μεταφορικό μέσο στο σπίτι μας. Οποιοσδήποτε γονιός θέλει να έρθει οποιαδήποτε ώρα είναι ευπρόσδεκτος. Γιʼ αυτούς είναι διαθέσιμος καφές, γλυκά, κουλουράκια κ.λ.π.. Οι περισσότεροι γονείς έρχονται κατά τις 7.00-8.00 για να πάρουν τα βλαστάρια τους, ωστόσο φεύγουν γύρω στις 9.30-10.00 αφού πίνουμε και ένα ποτήρι κρασί με τα περισσεύματα του μεσημεριανού γεύματος.

Ειλικρινά, «δουλεύει» και εξυπηρετεί όλους. Τα παιδιά το περιμένουν πως και πως, είναι ένα συναρπαστικό τέλος για τη σχολική εβδομάδα. Οι γονείς απαλλάσσονται από τη μια τουλάχιστον μετακίνηση, δεν πιέζονται χρονικά όσοι δουλεύουν μέχρι αργά, δεν υπάρχει χρονοδιάγραμμα, είναι όλα χαλαρά και ευχάριστα.

Στα υπέρ καταλογίζω επίσης ότι τα παιδιά μαθαίνουν να συμπεριφέρονται κοινωνικά μόνα τους σε σπίτια, όπου δεν υπάρχει η «ασυδοσία» του χώρου ενός παιδότοπου, όπου πρέπει να αυτοεξυπηρετηθούν μόνα τους ή ζητώντας τη βοήθεια ενός άλλου ενηλίκου –που, εννοείται πως εμπιστεύονται μετά από τόσον καιρό συναναστροφής-πέραν της μαμάς και τέλος σε σπίτια όπου υπάρχουν κανόνες ίσως και διαφορετικοί από αυτούς που υπάρχουν σπίτι τους (π.χ. δεν ανοίγουμε ξένα συρτάρια, ή δεν μπαίνουμε στο δωμάτιο των γονιών, ή δεν βγαίνουμε στις βεράντες).

Συμπεριφορές, τσακωμοί ή ίσως και μικροχτυπήματα (ή ακόμα και τραυματισμοί), μπορούν να συμβούν και κατά την παρουσία του γονιού στο πάρτι. Τα τηλέφωνα είναι πάντα εκατέρωθεν διαθέσιμα. Σαφώς όμως απαιτείται η μεγαλύτερη δυνατή επαγρύπνηση του διοργανωτή.

Η ύπαρξη αυτών των συνθηκών κάνει για εμάς το θέμα των πάρτι χωρίς γονείς μια ευχάριστη εμπειρία για όλους μας. Η έλλειψή τους μάλλον θα με οδηγούσε στο να αρνηθώ μια πρόσκληση που με απέκλειε εκ προοιμίου από κάποιον άγνωστο για μένα γονιό.

ekavi_ Παράθεση:

Αρχικό μήνυμα απο vvassoula

Καταλαβαίνω την ανησυχία σου.

 

Το σχόλιο μου ήταν μόνο για το ο,τι είναι νέα μόδα. Δεν είναι.

Απλά τώρα είμαστε σαν γονείς πιο επιφυλακτικοί (και δικαίως).

 

Προσπαθώ να θυμηθώ τον εαυτό μου σε αυτή την ηλικία να είμαι μόνη μου σε πάρτυ όπου ήταν καλεσμένη όλη η τάξη και δεν μπορώ να θυμηθώ...

Μάλλον είμαι μεγαλύτερη σου ekavi_

Δεν το βρισκω καθολου κακο (ασχετος οτι δεν το εχω κανει).Εξαλου δεν πανε για διανυκτερευση..για 2-3ωρες το πολυ.Θεωρω οτι η μαμα και ο μπαμπας θα ασχοληθουν περισσοτερο με τα παιδια και δεν θα ειναι υποχρεομενοι να μιλανε με τους αλλους γονεις και τα παιδια να τρεχουν γυρο γυρο και απλα να ακουγετε μια φωνη απο καθε μαμα να λεει ''μην κανετε ετσι...Γιωργακι μην τρεχεις'' Αν οι γονεις εχουν μονο παιδια θα ασχοληθουν να τους διοργανωσουν παιχνια ομαδικα κ.α...

Αν δεν ηξερα τους γονεις καλα και ο ιδιος ηθελε πολυ να παει θα τον αφηνα ισως λιγοτερο.

Εγώ πάλι με θυμάμαι 1η δημοτικού σε πάρτυ χωρίς γονείς.

 

Μάλλον είμαι μεγαλύτερη σου ekavi_

πραγματικα και εγω τα παρτυ χωρις γονεις τα θυμαμαι.Βεβαια εκεινη την εποχη ολοι οι γονεις γνωριζοντουσταν καλα και γενικα τα παιδια χωρις παρτυ παντα πηγαιναμαι το ενα στο αλλο να παιξουμε..οχι οπως τωρα που αυτο γινετε σπανια.

πραγματικα και εγω τα παρτυ χωρις γονεις τα θυμαμαι.Βεβαια εκεινη την εποχη ολοι οι γονεις γνωριζοντουσταν καλα και γενικα τα παιδια χωρις παρτυ παντα πηγαιναμαι το ενα στο αλλο να παιξουμε..οχι οπως τωρα που αυτο γινετε σπανια.

Ήταν πάρτυ μεταξύ παιδιών που γνωριζόντουσαν και εκτός σχολείου οι οικογένειές τους. Δεν θυμάμαι κανένα πάρτυ στην πρώτη-δευτέρα δημοτικου που να διοργάνωνε κάποιος συμμαθητής και να είχε καλέσει όλη την τάξη... Σε μεγαλύτερες ηλικίες ναι. Το να κάνει πάρτυ το 6χρονο και να καλεί όλη την τάξη νομίζω είναι νεώτερη μόδα.

Τέλοσπάντων, όπως και να΄χει δεν έχει νόημα η σύγκριση με το παρελθόν γιατί οι συνθήκες έχουν αλλάξει.

Στο σήμερα δεν στέλνω το παιδί σε ένα άγνωστο σπίτι. Σίγουρα δεν γίνεται (από οικονομικής άποψης ή από άποψης χώρου) να καλέσεις 25 παιδιά + συνοδούς. Οπότε είτε καλείς λιγότερους, ειτε κόψε μια τούρτα στην τάξη του σχολείου.

Υπάρχει και μια τρίτη εκδοχή. Πρόσφατα ήμουν σε ένα τέτοιο πάρτυ όπου το παιδάκι είχε καλέσει όλη την τάξη (καμιά 20αριά παιδιά) + συγγενείς + φίλες της μαμάς με τα παιδιά τους. Όλα αυτά σε ένα πολύ μικρό σπίτι. Από τα 20 παιδιά ήρθαν ας πούμε τα 13-14, ορισμένα με 2 γονείς, άλλα με 1, άλλα τα αφήσαν μόνα τους (γιατί προφανώς γνωρίζονταν οι οικογένειες), άλλα ήταν μαζί με το αδερφάκι τους. Τελικά όλοι οι καλοί χωρέσανε, χωρίς η μαμά να έχει βάλει περιορισμούς στην πρόσκληση. Στην πράξη λοιπόν δεν θα έρθουν όλοι όσοι έχεις καλέσει ή δεν θα μπορέσουν να έρθουν όλοι μαζί με γονείς και αδέρφια.

ekavi...οντος γνωριζοντουστα εκτος σχολειου και ηταν και αλλες εποχες.

Ειναι δυσκολο να καλεσεις ολα τα παιδια,αλλ σκεψου ποσο ωραιο ειναι γι αυτα να βρεθουν ολα εκτος σχολειου για διασκεδαση.

Εγω προτιμω να ασχολιθει η μαμα με τα παιδακια πιο δημιουργκα παρα με του γονεις αν εχουν κεραστει 'η αν εχουν φαει απο ολα.Τα παιδια πρεπει να περασουν καλα οχι οι γονεις.Γιατι απο το να τρεχουν σε ολο το σπιτι και να τα σκορπανε παιχνιδια χωρις να τα επιβλεπουν ..ειναι προτυμοτερο να τους κανουν παιχνιδια.πχ να τα χωρισουν σε ομαδες και να παιξουν διαφορα παιχνιδια,Διαγωνισμο χωρου,..υπαρχουν πολλα πραγματα.

ekavi...οντος γνωριζοντουστα εκτος σχολειου και ηταν και αλλες εποχες.

Ειναι δυσκολο να καλεσεις ολα τα παιδια,αλλ σκεψου ποσο ωραιο ειναι γι αυτα να βρεθουν ολα εκτος σχολειου για διασκεδαση.

Εγω προτιμω να ασχολιθει η μαμα με τα παιδακια πιο δημιουργκα παρα με του γονεις αν εχουν κεραστει 'η αν εχουν φαει απο ολα.Τα παιδια πρεπει να περασουν καλα οχι οι γονεις.Γιατι απο το να τρεχουν σε ολο το σπιτι και να τα σκορπανε παιχνιδια χωρις να τα επιβλεπουν ..ειναι προτυμοτερο να τους κανουν παιχνιδια.πχ να τα χωρισουν σε ομαδες και να παιξουν διαφορα παιχνιδια,Διαγωνισμο χωρου,..υπαρχουν πολλα πραγματα.

Συμφωνώ, αλλά βλέπω το έχεις δεδομένο ότι σε πάρτυ χωρίς γονείς, οι οικοδεσπότες διοργανώνουν δραστηριότητες. Είναι έτσι όμως; Η απλά πάλι τρέχουν τα παιδιά σε όλο το σπίτι χωρίς επίβλεψη;

Πάντα όμως με την προϋπόθεση ότι γνωρίζω τους οικοδεσπότες. Δεν μπορώ να εμπιστευτώ το μικρό παιδί σε κάποιους που τους ξέρω φατσικώς.

Συμφωνώ, αλλά βλέπω το έχεις δεδομένο ότι σε πάρτυ χωρίς γονείς, οι οικοδεσπότες διοργανώνουν δραστηριότητες. Είναι έτσι όμως; Η απλά πάλι τρέχουν τα παιδιά σε όλο το σπίτι χωρίς επίβλεψη;

Πάντα όμως με την προϋπόθεση ότι γνωρίζω τους οικοδεσπότες. Δεν μπορώ να εμπιστευτώ το μικρό παιδί σε κάποιους που τους ξέρω φατσικώς.

Γελασα πολυ με αυτη τη φραση....!!!

Εχεις δικιο σε αυτο...συγουρα θα υπαρχουν και αυτοι που δεν το κανουν.Εγω το ειπα γιατι αυτο θα εκανα και ειναι και ωραιο για τα παιδια ,αλλα και για το γονιο που δεν θα γινει χαμος στο σπιτι.

Γελασα πολυ με αυτη τη φραση....!!!

Εχεις δικιο σε αυτο...συγουρα θα υπαρχουν και αυτοι που δεν το κανουν.Εγω το ειπα γιατι αυτο θα εκανα και ειναι και ωραιο για τα παιδια ,αλλα και για το γονιο που δεν θα γινει χαμος στο σπιτι.

:lol:

Είναι πολύ ωραία ιδέα, γιατί έτσι έχεις την επίβλεψη και τα παιδιά μένουν απασχολημένα (αρκεί να μην είναι ανταγωνιστικές αυτές οι δραστηριότητες), αλλά λίγοι πιστεύω έχουν το μεράκι να το κάνουν.

Σε αυτές τις ηλικίες;

 

Ή να λες εκ των προτέρων στην πρόσκληση ότι το πάρτυ είναι χωρίς γονείς;

 

Εγώ δεν ξέρω σχεδόν κανέναν γονιό. Το να ξέρω κάποιον από σπόντα σε συνάντηση γονέων στο σχολείο δεν το πιάνω σαν γνωριμία. Αν αυτός λοιπόν ο άγνωστος γονέας κάνει πάρτυ και μου γράψει στην πρόσκληση να στείλω το παιδί μόνο του, είναι σαν να μην θέλει καν να με γνωρίσει.

Πόσο σωστό αυτό που είπες!!!! Πραγματικά μου άνοιξες τα μάτια!

Στα χρόνια τα δικα μας φυσικα και γίνονταν παρτι και δεν καθόταν κανένας γονιος.. Επισης ηταν καλεσμενη ολη η ταξη. Ειλικρινα δεν θα μπορουσα να κανω παρτι στα παιδια μου και να καλεσω επιλεκτικα 2 ή 3 παιδια. Στα παρτι που διοργανώνουμε ειναι παντα καλεσμένη ολη η ταξη!!!!! Επισης ποτε σε προσκληση δεν γραφω με συνοδεια γονιων ή χωρις γονεις. Ο καθένας ειναι ελευθερος να κανει οτι θελει. Οταν μεναμε επαρχια ειχαν ερθει ολοι οι γονεις, και μαμα και μπαμπας και το χαρηκα πολυ, γιατι λογω δουλειας δεν ειχα την δυνατότητα να συναναστραφω κατα την διαρκεια της χρονιας μαζι τους. Ειχαμε περασει τελεια κ οι γονεις και τα παιδια. Οταν ξαναηρθαμε στο κλεινον αστυ και καναμε παρτι οι γονεις δεν εμειναν, παροτι ηταν το παιδι μου νεος μαθητης και δεν με ηξεραν οι γονεις. Κρατησαμε ολα τα τηλεφωνα των γονιων για καθε ενδεχομενο.

Προσωπικα βαριεμαι οικτρα να παω σε ενα παιδικο παρτι ειδικα οταν δεν ξερω τους αλλους γονεις. Δεν ειμαι ιδιαιτερα κοινωνικη και ειμαι ιδιαιτερα ντροπαλη. Δεν θεωρω οτι κινδυνευει το παιδι μου απο κατι.