Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

ΜΟΥΣΙΚΟ ΟΡΓΑΝΟ ΣΕ ΠΑΙΔΙ 6 ΕΤΩΝ;


Recommended Posts

(Ανοίγω το θέμα εδώ, γιατί δεν έχω δει αντίστοιχο topic. Αν υπάρχει σε άλλη ενότηταπαρακαλώ ενημερώστε με να ζητήσω από τους διαχειριστές να το μεταφέρουν).

Εχω ένα παιδάκι 6 ετών και 3 μηνών, που πάει στην Α' Δημοτικού. Φέτος πολλά παιδιά στην τάξη του (και σε άλλα σχολεία φαντάζομαι) ξεκινούν ατομικά μαθήματα μουσικής σε κάποιο μουσικό όργανο. Κάνει μουσικοκινητική αγωγή εδώ και 3 χρόνια. Τον θεωρούσα πολύ μικρό για να ξεκινήσει μουσικό όργανο (δε διαβάζει νότες, δε φτάνουν τα πόδια του στο πεντάλ, δε μπορεί να συγκντρωθεί τόση ώρα, χωρίς να βαριέται κλπ.). Μάλιστα θύμωσα όταν μου είπε πως στο σχολείο τους έδειξαν σε βίντεο αποσπάσματα από συναυλίες με όλα τα μουσικά όργανα προκειμένου να επιλέξουν, χωρίς να έχουν ενημερωθεί πρώτα οι γονείς! Το θεώρησα ένα είδος εκβιασμού προς τους γονείς! Στη συνέχεια ρώτησα φίλη μου που διατηρεί ωδείο σε άλλη περιοχή και μου είπε πως έχει παιδάκια από 5 ετών που μαθαίνουν μουσικά όργανα, απλώς οι γονείς σε συνεργασία με τη δασκάλα μουσικής κοπιάζουν παραπάνω στη μελέτη για να βοηθήσουν το παιδί, ακριβώς επειδή δε μπορεί να διαβάσει ακόμη νότες. Η κιθάρα και το βιολί βγαίνουν και στο επιθυμητό για παιδιά μέγεθος, ενώ στο πιάνο δεν πατούν ακόμη πεντάλ. Εγώ δεν είμαι σίγουρη για την προστιθέμενη αξία που μπορεί να έχει η εκμάθηση ενός μουσικού οργάνου από ένα 6χρονο παιδί με τόση δυσκολία (αφού δεν διαβάζει ακόμη) στη συνολική μουσική του παιδεία. Η φίλη μου όμως (που δεν κοιτάζει να "αγοράσει" πελάτες) μου είπε πως όσο μικρότερο ξεκινά το παιδί (έστω χωρίς να διαβάζει νότες) τόσο καλύτερα και ομαλότερα συνεχίζει. Αλλά πάλι βρε κορίτσια, πώς μπορεί να έχει καταλήξει στην επιλογή του οργάνου. Συγκεκριμένα, εμένα μου ζήταγε βιολί (παίζει ο άντρας μου και τον βλέπει και πάει και το πιάνει και το επεξεργάζεται, κοντεύει να το διαλύσει!). Στη συνέχεια, μας ζήτησε πιάνο, μετά είδε στην τηλεόραση μια χαζή σειρά με έφηβους σε μια ροκ μπάντα και τα κοριτσάκια που ξελιγώνονται και μου είπε πως θέλει να μάθει ηλεκτρική κιθάρα για να γίνει ροκ σταρ και τα κορίτσια να λιποθυμούν για χάρη του!!! (του εξήγησα ότι πρέπει να ξεκινήσει από την κλασσική κιθάρα). Μετά είδε στο ωδείο "Νάκας" κάποιον να παίζει (μάλλον να δοκιμάζει) ντραμς και κόλλησε!!! Μου ζητά απεγνωσμένα να μάθει ντραμς!!! Ωχ, αυτάκια μου λέω εγώ κι οι γείτονες μαζί!!!

Ποια είναι η προσωπική σας άποψη; Θα εκτιμούσα ιδιαιτέρως μια απάντηση από μουσικό ή από γονέα που τα παιδιά του ξεκίνησαν τόσο μικρά μουσικό όργανο, αλλά φυσικά και από οποιονδήποτε άλλο. :D

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


Γεια σου....λοιπον εμενα η αδερφη μου ζητησε απο μονη της να μαθει πιανο στην ηλικια των 7 ετων (μεχρι τοτε ειχε ενα παιδικο αρμονιο που επαιζε) και εμενα η μαμα μου στην αρχη ηταν πολυ αρνητικη στο να τη γραψει στο ωδεια αλλα εβλεπε και το παιδακι το λαχταρουσε να παει μουσικη οποτε την εγραψε.....τωρα πια η αδερφη μου ειναι δασκαλα μουσικης και σε πληροφορω δεν δυσκολευτικε πουθενα στην πορεια,το ηθελε βεβαια πολυ να μαθει πιανο απο την αρχη (δεν επηρεαζοταν απο διαφημισεις ή αλλα παιδακια που μαθαιναν αλλο οργανο)..σαν δασκαλα εχει τυχει να κανει μαθημα πιανου και σε παιδακι 5 χρονων το οποιο μαθημα ομως ηταν περισσοτερο σαν παιχνιδι!!!!!!!!!!!

Link to comment
Share on other sites

Τώρα θέτεις πολλά ζητήματα και θα προσπαθήσω να γράψω κάτι για όλα.

Πρώτα από όλα δεν ειναι απαραίτητο να μάθει το παιδί ένα μουσικό όργανο. Κάποιοι γονείς το θεωρούν σημαντικό κάποιοι όχι. Υπάρχουν επιχειρήματα και από τις δύο πλευρές. Αν εσύ είσαι από τους γονείς που θέλουν, τότε πρέπει να αποφασίσεις ποιο όργανο και πότε θα ξεκινήσεις. Εγώ επέλεξα πιάνο, και λέω 'εγώ' γιατί νομίζω ότι το παιδί είναι μικρό για να αποφασίσει. Δηλαδή ανάμεσα στις επιλογές του, το κατευθύνεις. Δεν είναι ανάγκη να συνεχίσει με πιάνο, αλλά κάνει καλό να έχει βάσεις στο πιάνο στην αρχή.

Πότε, τώρα. Όχι πολύ μεγάλο σίγουρα. Η τρίτη- τετάρτη δημοτικού είναι μία οριακή ηλικία. Μετά δεν έχουν την υπομονή και τον χρόνο να περάσουν τα πρώτα δύσκολα και βαρετά στάδια. Μπορεί να αρχίσουν κάνοντας άλμα αλλά μετά σταματάνε. Επίσης το χέρι στρώνει πιο δύσκολα, η τεχνική δεν μπορεί να γίνει άριστη (σε όλα αυτά υπάρχουν και εξαιρέσεις, βέβαια)

 

Τώρα η ηλικία έναρξης είναι σχετική. Λίγοι δάσκαλοι (καλοί και σοβαροί) αναλαμβάνουν παιδάκι κάτω από 7 και ακόμα λιγότεροι κάτω από 6. Ο λόγος είναι ότι είναι πολύ κουραστικό για το δάσκαλο. Επίσης μιλάω για κανονική εκμάθυνση οργάνου, όχι μουσικό παιχνίδι ή προπαιδεία. Το πλεονέκτημα να αρχίσει τόσο μικρό είναι σίγουρα η τεχνική (με έναν σοβαρό δάσκαλο, πάντα). Μπορεί να πάει λίγο αργά στην αρχή αλλά μετά φεύγει... αέρα. Το μειονέκτημα είναι ότι μπορεί το παιδί να το βρει δύσκολο και να ... χάσει το τρένο της μουσικής για πάντα.

 

Είναι πολλά που πρέπει να ζυγίσεις. Ο γιος μου άρχισε φέτος, στα 6 ( από σύμπτωση και φυσικά δοκιμαστικά) και μετά από δύο μήνες πηγαίνει με τον ίδιο ενθουσιασμό, ενώ βασικά ο δάσκαλος το μόνο που κάνει είναι να του 'στρώνει' τα χέρια στο πιάνο (κουραστικό και βαρετό έργο). Δείχνει αμείωτο ενθουσιασμό και μεγάλη σοβαρότητα. Εννοείται δεν έχει μελέτη, αλλά στο μάθημα εκεί κάνουν κανονικό πιάνο, νότες, χρόνους κλπ.

Αυτά τα ολίγα.

Link to comment
Share on other sites

Στο εθνικο ωδειο που παρακολουθησαμε θερινα τμηματα μουσικου παιχνιδιου και βιολιου μας ειπαν απο την αρχη να μην επηρρεασουμε το παιδι και να το αφησουμε να επιλεξει το οργανο που του αρεσει μεσα απο το μουσικο παιχνιδι. Ειχαν δασκαλους που εδειχναν στα παιδια τα οργανα, επαιζαν και τα εβαζαν να δοκιμασουν.

 

Επειδη και για μενα αποφασισαν οι γονεις μου και με εβαλαν να κανω πιανο, απο 11 χρονων, ποτε δε μου αρεσε, εγω ηθελα εγχορδο κι ακομα το εχω απωθημενο. Συν τοις αλλοις το πιανο ειναι ενα πολυ ακριβο οργανο και ογκωδες......το εχω σπιτι μου τωρα και με ζαλιζουν να βαλω τον μεγαλο να κανει πιανο για να πιασει τοπο ο ...ογκος!

 

Ο μεγαλος προτιμησε το βιολι και τον εβαλα να κανει μερικα θερινα μαθηματα. Ειναι 5 χρονων μονο και βασικα αποφασισα να το αφησω για αργοτερα παρα να δωσω ενα σωρο λεφτα και να τον τρεχω κεντρο για δυο μισαωρα μαθηματα που δεν ξερω ποσο τοπο θα πιασουν. Ισως του χρονου να δοκιμασουμε βιολι σε ενα ωδειο δημοτικο να δω αν του αρεσει. Ο δασκαλος παντως μας ειπε οτι ιδανικα ειναι να ξεκινουν 6-7 ετων με τα 7 να ειναι εξαιρετικη ηλικια. Πιστευω κι εγω λογω προσωπικης εμπειριας οτι καλυτερα να μη το αφηνεις για πιο αργα, πχ 11 οπως εστειλαν εμενα γιατι δυσκολα αφοσιωνεσαι. Αν και απο το τιποτα καλο εστω κι αυτο. Ειμαι υπερμαχος της μουσικης παιδειας στα παιδια αρκει να τους αρεσει.

 

Τωρα για το δικο σου που δεν ξερει τι θελει, χρειαζεται μερικες συνεδριες με διαφορα οργανα οπου οι καθηγητες θα το βοηθησουν να καταλαβει τι πραγματικα θελει. Τα ωδεια βοηθουν σε αυτα τα θεματα.

“Itʼs difficult to get someone to understand something when his salary depends upon his not understanding it.”

Al Gore - An Inconvenient Truth

Link to comment
Share on other sites

Ο γιος μου άρχισε φέτος, στα 6 ( από σύμπτωση και φυσικά δοκιμαστικά) και μετά από δύο μήνες πηγαίνει με τον ίδιο ενθουσιασμό, ενώ βασικά ο δάσκαλος το μόνο που κάνει είναι να του 'στρώνει' τα χέρια στο πιάνο (κουραστικό και βαρετό έργο). Δείχνει αμείωτο ενθουσιασμό και μεγάλη σοβαρότητα. Εννοείται δεν έχει μελέτη, αλλά στο μάθημα εκεί κάνουν κανονικό πιάνο, νότες, χρόνους κλπ.

Αυτά τα ολίγα.

 

Νομίζω ότι αυτό απαντά στον προβληματισμό σου για το ότι δεν μπορεί να διαβάζει νότες. Το να διαβάζεις νότες είναι το μόνο εύκολο από μια ηλικία και μετά. Το σημαντικό, που μπορεί να ξεκινήσει και από μικρή ηλικία, είναι η τεχνική, καθώς και η αίσθηση του χρόνου και του ρυθμού. Κατά τ΄άλλα, εσύ ξέρεις τι θέλει το παιδί.

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Νομίζω ότι αυτό απαντά στον προβληματισμό σου για το ότι δεν μπορεί να διαβάζει νότες.

Μάλλον παρανόησες. Δεν έχω κανέναν προβληματισμό -παρά μόνο μήπως κουραστεί αλλά για το λόγο αυτό είμαι σε επιφυλακή- και δεν είπα ότι δεν μαθαίνει να διαβάζει νότες. Κάνει μάθημα κανονικά, 'στρώνει' τα χέρια του στο πιάνο κι μαθαίνει νότες και χρόνους. Άυτό δηλαδή που θα έκανε και ένα χρόνο μετά, όταν θα τον αναλάμβαναν τα περισσότερα ωδεία. Έχει λίγο μεγαλύτερο πρόβλημα στη συγκέντρωση και αυτό σημαίνει πιο αργό ρυθμό και περισσοτερη υπομονή από το δάσκαλο, αλλά η σειρά της διδασκαλίας είναι η ίδια. Εννοείται ότι αν δεν το ήθελε το ίδιο το παιδί δεν θα ξεκίναγε από τα 6, αλλά θα δοκίμαζα στα 7

΄

Τώρα για την επιλογή του οργάνου, νομίζω ότι άλλο είναι να 'κατευθυνεις' σε ένα όργανο το 6χρονο και άλλο να επιμένει ένα 11χρονο ότι δεν του αρέσει το πιάνο κι εσύ να το πιέζεις να κάνει πιάνο. Ακριβώς όμως για να μπορεί να διαλέξει, προτείνω το πιάνο, το οποίο είναι η βάση για όλα τα όργανα, ώστε να έχει δυνατότητα να αλλάξει όποτε είναι σε θέση να αποφασίσει. Τώρα για το αν θα πρέπει να αφήσεις κανείς ένα 6χρονο εντελώς ελεύθερο να αποφασίσει, και να επενδύσεις χρήματα και χρόνο σε αυτό, τί να πω? Εμένα με βρίσκει αντίθετη. Όπως επίσης η επαφή μέσα από τα ειδικά προγράμμα των ωδείων με βρίσκει αντίθετη, γιατί τη θεωρώ επιφανιακή και πρόχειρη (μισή ώρα το κάθε όργανο).

Αν το παιδί ξεκινήσει σοβαρά μουσική σε 1-2 χρόνια μπορεί να επιλέξει το τελικό του όργανο, και σίγουρα αυτά τα χρόνια δεν θα πάνε χαμένα, γιατί θα έχει μάθει πολύ βασικά πράγματα.

Link to comment
Share on other sites

Μάλλον παρανόησες. Δεν έχω κανέναν προβληματισμό -παρά μόνο μήπως κουραστεί αλλά για το λόγο αυτό είμαι σε επιφυλακή

 

 

Απαντούσα στη θεματοθέτρια, που φαινόταν να θεωρεί εμπόδιο το ότι ο γιος της δεν διαβάζει νότες, και παράθεσα το μήνυμά σου για να της δείξω ότι στο μάθημα μουσικής άλλα είναι τα σημαντικά, ενώ το να διαβάζεις νότες είναι μια λεπτομέρεια. Για την κούραση είμαι κι εγώ επιφυλακτική όσον αφορά τα δικά μου παιδιά (που είναι μικρότερα), όχι λόγω της μελέτης όσο λόγω του συνεχούς πήγαινε-έλα σε δραστηριότητες, αλλά αυτό δεν είναι επί του παρόντος.

Link to comment
Share on other sites

Στο εθνικο ωδειο που παρακολουθησαμε θερινα τμηματα μουσικου παιχνιδιου και βιολιου μας ειπαν απο την αρχη να μην επηρρεασουμε το παιδι και να το αφησουμε να επιλεξει το οργανο που του αρεσει μεσα απο το μουσικο παιχνιδι. Ειχαν δασκαλους που εδειχναν στα παιδια τα οργανα, επαιζαν και τα εβαζαν να δοκιμασουν.

 

Επειδη και για μενα αποφασισαν οι γονεις μου και με εβαλαν να κανω πιανο, απο 11 χρονων, ποτε δε μου αρεσε, εγω ηθελα εγχορδο κι ακομα το εχω απωθημενο. Συν τοις αλλοις το πιανο ειναι ενα πολυ ακριβο οργανο και ογκωδες......το εχω σπιτι μου τωρα και με ζαλιζουν να βαλω τον μεγαλο να κανει πιανο για να πιασει τοπο ο ...ογκος!

 

Ο μεγαλος προτιμησε το βιολι και τον εβαλα να κανει μερικα θερινα μαθηματα. Ειναι 5 χρονων μονο και βασικα αποφασισα να το αφησω για αργοτερα παρα να δωσω ενα σωρο λεφτα και να τον τρεχω κεντρο για δυο μισαωρα μαθηματα που δεν ξερω ποσο τοπο θα πιασουν. Ισως του χρονου να δοκιμασουμε βιολι σε ενα ωδειο δημοτικο να δω αν του αρεσει. Ο δασκαλος παντως μας ειπε οτι ιδανικα ειναι να ξεκινουν 6-7 ετων με τα 7 να ειναι εξαιρετικη ηλικια. Πιστευω κι εγω λογω προσωπικης εμπειριας οτι καλυτερα να μη το αφηνεις για πιο αργα, πχ 11 οπως εστειλαν εμενα γιατι δυσκολα αφοσιωνεσαι. Αν και απο το τιποτα καλο εστω κι αυτο. Ειμαι υπερμαχος της μουσικης παιδειας στα παιδια αρκει να τους αρεσει.

 

Τωρα για το δικο σου που δεν ξερει τι θελει, χρειαζεται μερικες συνεδριες με διαφορα οργανα οπου οι καθηγητες θα το βοηθησουν να καταλαβει τι πραγματικα θελει. Τα ωδεια βοηθουν σε αυτα τα θεματα.

 

Με βρίσκει απολύτως σύμφωνη η τοποθέτησή σου.

Σκέφτομαι πως αφού κλείσει τα 7 (καλοκαίρι της Β προς Γ Δημοτικού) θα είναι σε μια ηλικία που θα μπορεί να αποφασίσει (ούτε μεγάλος ούτε μικρός) και να το διαλέξει ο ίδιος για να πηγαίνει με κέφι. Αν στην πορεία αλλάξει προτίμηση, θα είναι και πάλι δική του επιλογή. Ο άντρας μου ξεκίνησε κιθάρα πολύ μικρός, γιατί έτσι αποφάσισαν οι γονείς του. Παρ' ότι έκανε πολλά χρόνια, ποτέ δεν το έκανε με ζήλο, αλλλά αναγκαστικά, όπως το να πηγαίνει σχολείο. Όταν μετά από χρόνια επέλεξε μόνος του το βιολί και σταμάτησε την κιθάρα, το έκανε με τόσο ενθουσιασμό, που αν τον ακούσεις σήμερα να παίζει βιολί, νομίζεις πως γεννήθηκε μ' αυτό! Την κιθάρα ούτε την ακούμπησε ξανά! Εγώ δυστυχώς δεν έχω μουσική παιδεία κι έτσι δεν μπορώ να τον κατευθύνω. Στο σπίτι δεν έχουμε πιάνο (έχουμε βιολί και κιθάρα), δεν ξέρω κατά πόσον είναι ορθό να αγοράσουμε ένα πιάνο για να ξεκινήσει ο μικρός...και αν στην πορεία αλλάξει επιλογή και δεν το θέλει, τί να το κάνω το πιάνο; Πέρα από ακριβό, θα είναι και μη χρήσιμο, αφού κανείς μας δεν παίζει. Αυτό που θέλω να μου πείτε είναι με ποιον τρόπο να τον κάνω να επιλέξει μουσικό όργανο (όχι αναγκαστικά τώρα, αλλά και του χρόνου με δεδομένο ότι σκέφτομαι σαν εναρκτήρια ηλικία τα 7 χρόνια, δηλαδή σε 1,5 χρόνο περίπου από τώρα), χωρίς όμως να τον επηρεάσω εγώ ή ο πατέρας του, αλλά να είναι δική του επιλογή κι όχι δικός μας ανεκπλήρωτος πόθος;

Κάθε γνώμη/συμβουλή είναι ευπρόσδεκτη...:)) :D

Link to comment
Share on other sites

΄

Τώρα για την επιλογή του οργάνου, νομίζω ότι άλλο είναι να 'κατευθυνεις' σε ένα όργανο το 6χρονο και άλλο να επιμένει ένα 11χρονο ότι δεν του αρέσει το πιάνο κι εσύ να το πιέζεις να κάνει πιάνο. Ακριβώς όμως για να μπορεί να διαλέξει, προτείνω το πιάνο, το οποίο είναι η βάση για όλα τα όργανα, ώστε να έχει δυνατότητα να αλλάξει όποτε είναι σε θέση να αποφασίσει. Τώρα για το αν θα πρέπει να αφήσεις κανείς ένα 6χρονο εντελώς ελεύθερο να αποφασίσει, και να επενδύσεις χρήματα και χρόνο σε αυτό, τί να πω? Εμένα με βρίσκει αντίθετη. Όπως επίσης η επαφή μέσα από τα ειδικά προγράμμα των ωδείων με βρίσκει αντίθετη, γιατί τη θεωρώ επιφανιακή και πρόχειρη (μισή ώρα το κάθε όργανο).

Αν το παιδί ξεκινήσει σοβαρά μουσική σε 1-2 χρόνια μπορεί να επιλέξει το τελικό του όργανο, και σίγουρα αυτά τα χρόνια δεν θα πάνε χαμένα, γιατί θα έχει μάθει πολύ βασικά πράγματα.

 

Οι γονεις μου αγαπουσαν ιδιαιτερα το πιανο. Και ηθελαν να κανω πιανο. Δε με ρωτησαν ποτε "τι οργανο θα ηθελες να μαθεις?" Μου ειπαν θες να σε στειλουμε να μαθεις πιανο? Δεν δοθηκε ποτε εναλλακτικη. Το αγορασαν μαλιστα χωρις να με ρωτησουν και σε τετοια ηλικια που δεν ειχα κι επαφη με αλλα οργανα δεν ειχα αλλη επιλογη. Και επειδη δεν ηθελα να τους απογοητευσω πηγα στα μαθηματα. Οταν στο ωδειο ηρθα σε επαφη με αλλα οργανα θελησα να κανω κιθαρα η ακομα και βιολι (που εκανε ο αδερφος μου αλλα δεν μου επιτρεποταν γιατι ηδη ειχαμε πιανο και επειδη δεν ηθελαν να πανε χαμενα τοσα μαθηματα. Αφου ακομα επιμενουν να υποχρεωσω το γιο μου να κανει πιανο. Δλδ ουσιαστικα μας κατευθυναν στο τι θα καναμε. Μαλιστα τον αδερφο μου τον εβαλαν να κανει βιολι απο 7 χρονων γιατι αυτο ταιριαζε στα αγορια. Αποτελεσμα ηταν ουτε εγω ουτε αυτος να μην αγαπαμε τα οργανα που μαθαιναμε και να τα παρατησουμε. Σε αυτες τις ηλικιες ειναι πολυ ευκολο να κατευθυνεις το παιδι και μπορει να σου βγει σε κακο και να ταλαιπωρηθεις ξοδευοντας χρονο και χρηματα τζαμπα. Ακομα το φυσανε και δεν κρυωνει.

“Itʼs difficult to get someone to understand something when his salary depends upon his not understanding it.”

Al Gore - An Inconvenient Truth

Link to comment
Share on other sites

Με βρίσκει απολύτως σύμφωνη η τοποθέτησή σου.

Σκέφτομαι πως αφού κλείσει τα 7 (καλοκαίρι της Β προς Γ Δημοτικού) θα είναι σε μια ηλικία που θα μπορεί να αποφασίσει (ούτε μεγάλος ούτε μικρός) και να το διαλέξει ο ίδιος για να πηγαίνει με κέφι. Αν στην πορεία αλλάξει προτίμηση, θα είναι και πάλι δική του επιλογή. Ο άντρας μου ξεκίνησε κιθάρα πολύ μικρός, γιατί έτσι αποφάσισαν οι γονείς του. Παρ' ότι έκανε πολλά χρόνια, ποτέ δεν το έκανε με ζήλο, αλλλά αναγκαστικά, όπως το να πηγαίνει σχολείο. Όταν μετά από χρόνια επέλεξε μόνος του το βιολί και σταμάτησε την κιθάρα, το έκανε με τόσο ενθουσιασμό, που αν τον ακούσεις σήμερα να παίζει βιολί, νομίζεις πως γεννήθηκε μ' αυτό! Την κιθάρα ούτε την ακούμπησε ξανά! Εγώ δυστυχώς δεν έχω μουσική παιδεία κι έτσι δεν μπορώ να τον κατευθύνω. Στο σπίτι δεν έχουμε πιάνο (έχουμε βιολί και κιθάρα), δεν ξέρω κατά πόσον είναι ορθό να αγοράσουμε ένα πιάνο για να ξεκινήσει ο μικρός...και αν στην πορεία αλλάξει επιλογή και δεν το θέλει, τί να το κάνω το πιάνο; Πέρα από ακριβό, θα είναι και μη χρήσιμο, αφού κανείς μας δεν παίζει. Αυτό που θέλω να μου πείτε είναι με ποιον τρόπο να τον κάνω να επιλέξει μουσικό όργανο (όχι αναγκαστικά τώρα, αλλά και του χρόνου με δεδομένο ότι σκέφτομαι σαν εναρκτήρια ηλικία τα 7 χρόνια, δηλαδή σε 1,5 χρόνο περίπου από τώρα), χωρίς όμως να τον επηρεάσω εγώ ή ο πατέρας του, αλλά να είναι δική του επιλογή κι όχι δικός μας ανεκπλήρωτος πόθος;

Κάθε γνώμη/συμβουλή είναι ευπρόσδεκτη...:)) :D

 

Το εθνικο ωδειο καθε καλοκαιρι κανει δωρεαν μαθηματα για ενα μηνα. Υπαρχει το μουσικο παιχνιδι (παιζουν με οργανα), το μουσικο θεατρικο και επισης μπορεις να κανεις μαθηματα σε καποιο οργανο. Μαζευονται τα ενδιαφερομενα παιδακια και ο δασκαλος τους δειχνει και τα βαζει να παιζουν. Επιλεγεις και δυο οργανα αν θες. Δοκιμασε το του χρονου να δεις τι θα του κανει κλικ. Αν ενδιαφερθει ο δασκαλος μπορει να σας βρει μεταχειρισμενα οργανα απο μαθητες του για να μην αγοραζετε καινουργια. Ο γιος μου απο την πρωτη μερα ξετρελλαθηκε με το βιολι. Ολα τα παιδακια κολλησαν σε συγκεκριμενο οργανο. Μπορει βεβαια μετα να μη συνεχιστει ο ερωτας αλλα τουλαχιστον θα το δεις νωρις. Επισης αν συνεχισει να το θελει κι οταν ερθει το φθινοπωρο τοτε μαλλον αξιζει να το δοκιμασεις.

“Itʼs difficult to get someone to understand something when his salary depends upon his not understanding it.”

Al Gore - An Inconvenient Truth

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Οι γονεις μου αγαπουσαν ιδιαιτερα το πιανο. Και ηθελαν να κανω πιανο. Δε με ρωτησαν ποτε "τι οργανο θα ηθελες να μαθεις?" Μου ειπαν θες να σε στειλουμε να μαθεις πιανο? Δεν δοθηκε ποτε εναλλακτικη. Το αγορασαν μαλιστα χωρις να με ρωτησουν και σε τετοια ηλικια που δεν ειχα κι επαφη με αλλα οργανα δεν ειχα αλλη επιλογη. Και επειδη δεν ηθελα να τους απογοητευσω πηγα στα μαθηματα. Οταν στο ωδειο ηρθα σε επαφη με αλλα οργανα θελησα να κανω κιθαρα η ακομα και βιολι (που εκανε ο αδερφος μου αλλα δεν μου επιτρεποταν γιατι ηδη ειχαμε πιανο και επειδη δεν ηθελαν να πανε χαμενα τοσα μαθηματα. Αφου ακομα επιμενουν να υποχρεωσω το γιο μου να κανει πιανο. Δλδ ουσιαστικα μας κατευθυναν στο τι θα καναμε. Μαλιστα τον αδερφο μου τον εβαλαν να κανει βιολι απο 7 χρονων γιατι αυτο ταιριαζε στα αγορια. Αποτελεσμα ηταν ουτε εγω ουτε αυτος να μην αγαπαμε τα οργανα που μαθαιναμε και να τα παρατησουμε. Σε αυτες τις ηλικιες ειναι πολυ ευκολο να κατευθυνεις το παιδι και μπορει να σου βγει σε κακο και να ταλαιπωρηθεις ξοδευοντας χρονο και χρηματα τζαμπα. Ακομα το φυσανε και δεν κρυωνει.

 

Αυτό ακριβώς εννοώ Βέρα! Και δεν θέλω να το κάνω άθελά μου στο δικό μου παιδί αυτό!!!

Link to comment
Share on other sites

Εχοντας παντως κανει μουσικη τοσα χρονια θεωρω οτι ειναι πολυ σημαντικη η επιλογη του οργανου. Πρεπει να υπαρχει ερωτας οταν το ξεκινας και συμφωνω με τους δασκαλους στο ωδειο οτι δεν πρεπει να κατευθυνονται τα παιδια σε οτι οργανο θελουν οι γονεις.

 

Και απο πλευρα εξοδων καλυτερα να παρεις μια κιθαρα και να σου μεινει αμανατι παρα ενα πιανο. ΜΟΥ διακοσμει το καθιστικο βεβαια και εχω καπου να βαλω τα κεραμικα μου :lol: αλλα το χω σε τετοια αντιπαθεια που δεν εχω ξαναπαιξει απο τοτε που με χιλια ζορια καταφερα να παρατησω το ωδειο. 8 χρονια ωδειο και πηγαν ουσιαστικα χαμενα.........ακομα βλεπω τις κιθαρες και θλιβομαι.

“Itʼs difficult to get someone to understand something when his salary depends upon his not understanding it.”

Al Gore - An Inconvenient Truth

Link to comment
Share on other sites

Το εθνικο ωδειο καθε καλοκαιρι κανει δωρεαν μαθηματα για ενα μηνα. Υπαρχει το μουσικο παιχνιδι (παιζουν με οργανα), το μουσικο θεατρικο και επισης μπορεις να κανεις μαθηματα σε καποιο οργανο. Μαζευονται τα ενδιαφερομενα παιδακια και ο δασκαλος τους δειχνει και τα βαζει να παιζουν. Επιλεγεις και δυο οργανα αν θες. Δοκιμασε το του χρονου να δεις τι θα του κανει κλικ. Αν ενδιαφερθει ο δασκαλος μπορει να σας βρει μεταχειρισμενα οργανα απο μαθητες του για να μην αγοραζετε καινουργια. Ο γιος μου απο την πρωτη μερα ξετρελλαθηκε με το βιολι. Ολα τα παιδακια κολλησαν σε συγκεκριμενο οργανο. Μπορει βεβαια μετα να μη συνεχιστει ο ερωτας αλλα τουλαχιστον θα το δεις νωρις. Επισης αν συνεχισει να το θελει κι οταν ερθει το φθινοπωρο τοτε μαλλον αξιζει να το δοκιμασεις.

 

Μου έδωσες πολύ καλή ιδέα, σ'ευχαριστώ!

Link to comment
Share on other sites

Εχοντας παντως κανει μουσικη τοσα χρονια θεωρω οτι ειναι πολυ σημαντικη η επιλογη του οργανου. Πρεπει να υπαρχει ερωτας οταν το ξεκινας και συμφωνω με τους δασκαλους στο ωδειο οτι δεν πρεπει να κατευθυνονται τα παιδια σε οτι οργανο θελουν οι γονεις.

 

Και απο πλευρα εξοδων καλυτερα να παρεις μια κιθαρα και να σου μεινει αμανατι παρα ενα πιανο. ΜΟΥ διακοσμει το καθιστικο βεβαια και εχω καπου να βαλω τα κεραμικα μου :lol: αλλα το χω σε τετοια αντιπαθεια που δεν εχω ξαναπαιξει απο τοτε που με χιλια ζορια καταφερα να παρατησω το ωδειο. 8 χρονια ωδειο και πηγαν ουσιαστικα χαμενα.........ακομα βλεπω τις κιθαρες και θλιβομαι.

 

Τα ίδια ακριβώς μ' εσένα μου λέει ο άντρας μου! Εκείνος το έζησε με την κιθάρα που ποτέ δεν αγάπησε! Σήμερα με το βιολί έχει όντως έρωτα!!

Link to comment
Share on other sites

Να σαι καλα! Η μουσικη δεν ειναι ευκολη, οσο περνανε τα επιπεδα γινεται δυσκολοτερη, υπαρχουν πολλα μαθηματα (θεωριες, αρμονια, σολφεζ) και χρειαζεται να μελετας για πολλες ωρες καθε μερα. Επισης θελει πολλα χρονια για να ολοκληρωσεις. 10-12 η και παραπανω αναλογως το οργανο. Δεν ειναι μια γλωσσα που κανεις σε 3-4 χρονια κι ας μη τρελλαινεσαι για να σου βρισκεται το πτυχιο. Πρεπει να αγαπας το οργανο για να αντεξεις τοση προσπαθεια και κουραση.

“Itʼs difficult to get someone to understand something when his salary depends upon his not understanding it.”

Al Gore - An Inconvenient Truth

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

  • 4 months later...

Να προσθέσω κι εγώ ένα μικρό "λιθαράκι" σ΄αυτή την τόσο σημαντική συζήτηση (θεωρώ τη μουσική παιδεία εξίσου σημαντική με την υπόλοιπη παιδεία που δίνεται στα παιδιά μας) ότι πέραν από τον προβληματισμό περί του ποιου όργανου πρέπει να διαλέξει κανείς (όπου συμφωνώ απολύτως ότι πρέπει να προσπαθήσει ο γονιός -ίσως και με τη βοήθεια ειδικών, όπως είπαν και άλλοι- να καταλάβει προς ποιο όργανο κλίνει περισσότερο το παιδί του), εξίσου κρίσιμης σημασίας είναι και η επιλογή του δασκάλου! Όχι του ωδείου, του δασκάλου... Η μουσική είναι ερωτική διαδικασία και εάν δεν υπάρχει χημεία μεταξύ μαθητή και δασκάλου, είναι πολύ πολύ δύσκολο να γίνει ουσιαστική και εις βάθος δουλειά. Αυτή η "χημεία" μετράει πολύ περισσότερο από το πόσες ώρες θα μελετήσει, από το αν θα κάνει σολφέζ και τα υπόλοιπα βοηθητικά μαθήματα! Το λέω από καρδιάς, με την εμπειρία μου ως μαθήτριας πιάνου για πολλά χρόνια της ζωής μου (που ευτυχώς κατέληξαν και σε ένα υπέροχο πτυχίο που επισφράγισε όλη αυτή την προσωπική μου μουσική πορεία) και έχοντας αλλάξει 4 ωδεία και πολύ περισσότερους δασκάλους μέχρι να βρεθεί η δασκάλα εκείνη που με πήρε από το χέρι και με περπάτησε στο μαγικό κόσμο του πιάνου και της μουσικής... Σαν γονιός λοιπόν κι εγώ τριών παιδιών, το πρώτο που κοιτάζω στο θέμα των μαθημάτων μουσικής είναι ο δάσκαλος. Κάντε απόπειρες, μιλήστε με το παιδί, μάθετε πώς αισθάνεται, αφουγγραστείτε τις επιθυμίες του και μην εγκλωβιστείτε σε μια φαινομενικά "σωστή" επιλογή (γνωριμίες, συστάσεις από άλλους, "φημισμένο" ωδείο, κλπ.). Εγώ χρωστάω ευγνωμοσύνη στη μητέρα μου που πρώτον όταν έγινα 7 χρονών με ρώτησε τι όργανο θέλω να μάθω και παρότι η ίδια λάτρευε το βιολί, όταν της είπα πιάνο, δεν έφερε καμία αντίρρηση, και δεύτερον όποτε έβλεπε ότι δεν "τσούλαγε" η κατάσταση με κάποιον δάσκαλο, χωρίς ενδοιασμούς, έψαχνε για κάτι καλύτερο. Έτσι οδηγήθηκαν τα βήματά μου σε μια υπέροχη δασκάλα που μου έμαθε όχι μόνο τεχνικές πιάνου, αλλά και τεχνικές για την αντιμετώπιση της ίδιας της ζωής. Συγνώμη για το μεγάλο ποστ, αλλά το θέμα με άγγιξε πολύ...

Link to comment
Share on other sites

Ο δασκαλος ειναι το Α και το Ω. Εγω κι ο αδερφος μου ειχαμε την τυχη να εχουμε καλους δασκαλους στην αρχη για να καταληξουμε με κακους στη συνεχεια. Σε ανθρωπους που ενδιαφεροντουσαν να κανουν καριερα στο μεγαλο ωδειο που πηγαιναμε, που πιεζαν τους μαθητες για να ανελθουν ως πετυχημενοι δασκαλοι πανω στις πλατες τους. Δεν ειχαν καμμια υπομονη, σωστη συμπεριφορα και γλυκυτητα. Ουσιαστικα μας εκαναν να απεχθανομαστε το ωδειο και να παρακαλαμε να σταματησουμε. Ειδικα η καρακαξα που ειχα για δασκαλα με εφθασε στο σημειο να μη μπορω να δωσω εξετασεις απο το στρες και τον φοβο. Ουτε ξαναπιασα το πιανο απο τοτε, ισως η πιο τραυματικη περιοδος στη μουσικη μου διαδρομη. Γι αυτο και δεν θα εστελνα ποτε στο ιδιο ωδειο τα παιδια μου, θα προτιμουσα κατι πιο μικρο και σαφως δινω μεγαλη σημασια στον δασκαλο, στον καθε δασκαλο. Εχεις απολυτο δικιο ανεμονη, ο δασκαλος ειναι το πιο σημαντικο στοιχειο.

“Itʼs difficult to get someone to understand something when his salary depends upon his not understanding it.”

Al Gore - An Inconvenient Truth

Link to comment
Share on other sites

Είναι η ιδανική ηλικία η Α΄δημοτικού για να ξεκινήσει κάποιο παιδί μουσική. Εγώ τα ξεκινάω πολύ συχνά από Α΄ δημοτικού και κάνουν 2 φορές από 20'-30' την εβδομάδα. Μαθαίνουν εύκολα κανονικά με νότες, η μελέτη γίνεται στο μάθημα σε αυτές τις ηλικίες και όλα αυτά ΜΟΝΟ για πλήκτρα. Αρμόνιο-πιάνο, στη συνέχεια μεγαλώνοντας κάπου στην γ' με ε' σημοτικού θα γίνει άν γίνει αλλαγή για κάποιο άλλο όργανο. (π.χ. κιθάρα). Αν δεν υπάρχει μουσικός στο σπίτι τα πλήκτρα είναι μονόδρομος για αρχή.

Το βασικό σε όλα αυτά είναι η "χημεία" και η προσαρμοστικότητα του δασκάλου. ΕΠίσης ξεκινούν με μέθοδο επίσημη και όχι του στυλ, χρωματάκια, ζωάκια κλπ. Όσα ξεκίνησα έτσι (στα πρώτα μου βήματα) κατά 90% τα παράτησαν όταν έπρεπε μετά να μεταβούν στην φυσιολογική μέθοδο.

Link to comment
Share on other sites

Εμενα ζηταει να μαθει τρομπετα και δεν ξερω τι να κανω (και ο μικρος κονταμπασσο). Νομιζω οτι επειδη ειχε προβλημα με κρεατακια γενικα δεν θα μπορει να φυσησει. Αλλα αν θελει? Θα ειναι πολυ μικρος? Εγω σκευτομουν να φαω μια χρονια με πιανο μια και εχει η σχολη που πηγαινουν ηδη ενω δεν εχει πνευστα. Μηπως ομως εφοσον αυτο θελει να ψαξω να βρω δασκαλο?

Link to comment
Share on other sites

Είναι η ιδανική ηλικία η Α΄δημοτικού για να ξεκινήσει κάποιο παιδί μουσική. Εγώ τα ξεκινάω πολύ συχνά από Α΄ δημοτικού και κάνουν 2 φορές από 20'-30' την εβδομάδα. Μαθαίνουν εύκολα κανονικά με νότες, η μελέτη γίνεται στο μάθημα σε αυτές τις ηλικίες και όλα αυτά ΜΟΝΟ για πλήκτρα. Αρμόνιο-πιάνο, στη συνέχεια μεγαλώνοντας κάπου στην γ' με ε' σημοτικού θα γίνει άν γίνει αλλαγή για κάποιο άλλο όργανο. (π.χ. κιθάρα). Αν δεν υπάρχει μουσικός στο σπίτι τα πλήκτρα είναι μονόδρομος για αρχή.

Το βασικό σε όλα αυτά είναι η "χημεία" και η προσαρμοστικότητα του δασκάλου. ΕΠίσης ξεκινούν με μέθοδο επίσημη και όχι του στυλ, χρωματάκια, ζωάκια κλπ. Όσα ξεκίνησα έτσι (στα πρώτα μου βήματα) κατά 90% τα παράτησαν όταν έπρεπε μετά να μεταβούν στην φυσιολογική μέθοδο.

 

Επανέρχομαι, γιατί είχα διατυπώσεις επιφυλάξεις εκεί γύρω στον Οκτώβριο για το εάν έκανα καλά που ξεκίνησε το παιδί πιάνο στην α' δημοτικού. Λοιπόν, έκανα καλά, αλλά ο δάσκαλός μας ακολούθησε ακριβώς τις παραπάνω οδηγίες:

Δύο φορές την εβδομάδα από 25 λεπτά

Κατευθείαν στα βαθιά αλλά με αργό ρυθμό,

Φιλικός με το παιδί και αυστηρός με το μάθημα (προσαρμοστικότητα στην ηλικία αυτή)

Διάβασμα στο μάθημα (εκτός αν με πιάσει η νοσταλγία μου και τον στρώσω, πράγμα που του αρέσει και πολύ)

Παίζει ήδη με τα δύο χέρια μικρά κομματάκι. Έχει μπει κλειδί του φα (για όσους ξέρουν), τα χέρια του είναι σούπερ (αγκώνες, καρπός, δάχτυλα, όλα στη θέση τους) και κυρίως ούτε να το συζητήσει ότι μπορεί να τον κουράζει το πιάνο. Σε εμάς .... πέτυχε!

Α, εννοείται σε δύο χρόνια θα αλλάξει με ντραμς (αυτή είναι η συμφωνία):lol::lol::lol:

Link to comment
Share on other sites

Επανέρχομαι, γιατί είχα διατυπώσεις επιφυλάξεις εκεί γύρω στον Οκτώβριο για το εάν έκανα καλά που ξεκίνησε το παιδί πιάνο στην α' δημοτικού. Λοιπόν, έκανα καλά, αλλά ο δάσκαλός μας ακολούθησε ακριβώς τις παραπάνω οδηγίες:

Δύο φορές την εβδομάδα από 25 λεπτά

Κατευθείαν στα βαθιά αλλά με αργό ρυθμό,

Φιλικός με το παιδί και αυστηρός με το μάθημα (προσαρμοστικότητα στην ηλικία αυτή)

Διάβασμα στο μάθημα (εκτός αν με πιάσει η νοσταλγία μου και τον στρώσω, πράγμα που του αρέσει και πολύ)

Παίζει ήδη με τα δύο χέρια μικρά κομματάκι. Έχει μπει κλειδί του φα (για όσους ξέρουν), τα χέρια του είναι σούπερ (αγκώνες, καρπός, δάχτυλα, όλα στη θέση τους) και κυρίως ούτε να το συζητήσει ότι μπορεί να τον κουράζει το πιάνο. Σε εμάς .... πέτυχε!

Α, εννοείται σε δύο χρόνια θα αλλάξει με ντραμς (αυτή είναι η συμφωνία):lol::lol::lol:

 

Συγχαρητήρια! Εύχομαι να συνεχίσει με αυτή την καλή διάθεση. Το ότι τα χεράκια είναι σε σωστή θέση, είναι πολύυυυυ σημαντικό. Όσο για τα ντραμς, κι εγώ με μια παρόμοια υπόσχεση έπεισα πριν από δέκα χρόνια (Παναγίτσα μου, πώς περνάνε έτσι τα άτιμα;;;) να ξεκινήσει μόνο την κιθάρα για αρχή (που ήθελε πάααααααρα πολύ) κι ακόμη .... δεν έχουμε πάει στα ντραμς. Βασικά νομίζω ότι στα περισσότερα παιδιά μετά τα 10 περνάει η μανία με τα ντραμς, οπότε μπορεί και να σωθείς!!!!

 

Επί τη ευκαιρία να πω κι εγώ ότι όταν έκανα κάποτε μαθήματα πιάνου, ήμουν επίσης κατά των μεθόδων με ζωάκια, κλπ, και συμφωνώ ότι "αποπροσανατολίζουν" τα παιδιά (όταν μιλάμε για σχολική ηλικία φυσικά)...

Link to comment
Share on other sites

  • 3 εβδομάδες μετά...

καλημερα σε ολες!εγω κοριτσια ειμαι μουσικος και διδασκω κιθαρα και σε ωδειο και ιδιαιτερα.....αυτο που νομιζω ειναι πως 6 χρονων ειναι πολυ δυσκολο ενα παιδακι να παρακολουθησει και να μαθει,κιθαρα τουλαχιστον...το πιο βατο οργανο για τετοια ηλικια ειναι το αρμονιο κατα τη γνωμη μου!και επισης καλυτερα τον 1 χρονο με ιδιαιτερα,γιατι στα ωδεια κανουν αναγκαστικα και θεωρια και πολλα παιδια τα παρατανε λογω αυτου...δεν ειναι και τοσο ευκολο να μαθει κανεις μουσικη.ειναι σαν να μαθαινεις μια ξενη γλωσσα...αλλος τροπος γραφης και αναγνωσης και καλο ειναι το παιδι να ξερει να διαβαζει γιατι μετα του φαινεται ακομα πιο δυσκολο!εγω προσωπικα εχω σταματησει να αναλαμβανω τοσο μικρα παιδακια,(απο δευτερα δημοτικου θεωρω οτι ειναι καλα..για κιθαρα τουλαχιστον)γιατι τις περισσοτερες φορες κουραζονται σε βαθμο να αντιπαθησουν τη μουσικη,και ειναι κριμα.κουραζει και η σταση που καθονται.επισης δεν καταλαβαινουν πως πρεπει να μελετανε και ζοριζονται...

για μενα λοιπον μπορειτε να στειλετε τα μικρουλια σε τμηματα μουσικης προπαιδειας,που τους μαθαινουν βασικες εννοιες της μουσικης,γνωριζουν τα οργανα και ολα αυτα γινονται σε μορφη παιχνιδιου,ετσι μετα επιλεγουν καλυτερα πιο οργανο τους αρεσει και ειναι πιο ευκολο να το παρακολουθησουν!!

επισης οταν αρχισει οργανο,απαιτηστε απο τον καθηγητη να προσαρμοζει τραγουδια στο ρεπερτοριο του μαθητη και να μην μεινει στο βιβλιο...μη ξεχναμε πως κανενας δεν ειπε θελω να μαθω μουσικη γιατι ακουσε Μπαχ και ενθουσιαστηκε...!!!!τα τραγουδια ειναι ο καλυτερος τροπος να μαθουν(σε συνδιασμο με το βιβλιο).απλα πειτε το εξ αρχης γιατι πολλοι δεν το θεωρουν απαραιτητο και το παιδι σιγουρα θα βαρεθει!

ελπιζω να σας βοηθησα λιγακι!

το παιδι σου ειναι ο μονος ανθρωπος που αγαπας ενευ ορων πριν καν τον γνωρισεις..:!:

Link to comment
Share on other sites

  • 3 months later...

Καλησπέρα! Παίζω κι εγώ πιάνο από 6 ετών (και είμαι στην τάξη του πτυχίου τώρα) και φλάουτο από 12, οπότε θα ήθελα να πω μια γνώμη για να βοηθήσω τις μανούλες! Το ότι το παιδί δεν διαβάζει νότες δεν είναι πρόβλημα, αφού οι νότες δεν είναι προϋπόθεση για να ξεκινήσει! Το αντίθετο μάλιστα, αυτό ακριβώς θα είναι το αντικείμενο του μαθήματος, το πώς θα μάθει να τις διαβάζει! Τα πρώτα κομματάκια που θα παίζει έχουν ακριβώς αυτό τον σκοπό, το πώς θα μάθει τις νότες. Δεν θα παίζει απ'την αρχή "κανονικά" κομμάτια, θα χτίζεται σιγά σιγά. Όπως για να διαβάσουμε μαθαίνουμε ένα ένα γράμμα, μετά συλλαβές κλπ, έτσι γίνεται και με τη μουσική. Οπότε αυτό είναι το μόνο πράγμα που δεν αποτελεί πρόβλημα! Όπως για να πάει σχολείο δεν χρειάζεται να ξέρει από πριν τα γράμματα αλλά τα μαθαίνει εκεί, έτσι και με τις νότες! Γι'αυτό θα πάει ωδείο, για να τις μάθει! Το ότι δεν φτάνει τα πεντάλ είναι το τελευταίο που πρέπει να σκέφτεσαι, αφού τα κομμάτια που χρειάζονται πεντάλ ξεκινούν μετά από τουλάχιστον 5 χρόνια! (εκτός κι αν είναι παιδί-θαύμα!)

 

Πάνω σε αυτό που είπε η Κανίνα, δεν κάνουν σε όλα τα ωδεία αναγκαστικά θεωρία από την αρχή, η θεωρία συνήθως ξεκινάει όταν το παιδί είναι περίπου 9 ετών. Μόνο αν ένα παιδί ξεκινήσει γύρω στα 10 θα το βάλουν αμέσως. πχ εγώ στα τρία πρώτα χρόνια δεν έκανα θεωρία. Ούτε βάζουν τα 6χρονα πιτσιρικάκια να παίζουν Μπαχ! Τα πρώτα χρόνια παίζεις απλά πραγματάκια, γιατί ούτως ή άλλως δεν γίνεται να παίξεις κλασικούς συνθέτες επειδή είναι δύσκολοι και τους ξεκινάς μετά από κάποια χρόνια. Γύρω στον τρίτο/τέταρτο χρόνο κάνεις πρώτη φορά Μπαχ, αλλά δεν είναι τίποτα σκληροπυρηνικά, αντιθέτως είναι κομματάκια για παιδιά, που έγραφαν οι συνθέτες, για την εκμάθηση των παιδιών της εποχής.

 

Η ύλη που κάνει ένα παιδί στο ωδείο είναι ακριβώς αυτή που χρειάζεται ώστε να κάτσει σωστά το χέρι του (ή και η ανάσα του αν μιλάμε για πνευστό) και να χτιστεί σιγά σιγά το παίξιμό του. Πχ στο πιάνο πρώτα το ένα χέρι, μετά το άλλο, μετά και τα δύο μαζί, μετά συγχορδίες (το ένα χέρι να πατάει πολλές νότες μαζί). Σταδιακά επίσης μαθαίνονται και οι χρόνοι, όχι όλα μαζί! Και οι δάσκαλοι ακολουθούν το ρυθμό κάθε παιδιού (αφού κιόλας το μάθημα είναι ατομικό), οπότε δεν θα το βάλουν να κάνει κάτι πέρα από τις δυνατότητές του!

 

Θεωρώ καλύτερο το ωδείο παρά τα ιδιαίτερα επειδή στο ωδείο θα κάνει και θεωρία, ιστορία μουσικής, θα μπορεί να είναι σε χορωδία, να έχει φίλους με κοινά ενδιαφέροντα, να παρακολουθεί συναυλίες κ.α. Η εκμάθηση ενός οργάνου δεν είναι μόνο ένα τεχνικό θέμα (πώς πρέπει να πατάω τα δάχτυλά μου). Εϊναι ένας ολόκληρος κόσμος που πρέπει να αγαπήσει το παιδί. Να έχει τέτοια ακούσματα, να μπορεί να ξεχωρίζει τα διάφορα ρεύματα ανά εποχή, να ξέρει 5 πράγματα για τους συνθέτες... Όλα αυτά βέβαια σε μεγαλύτερη ηλικία εφ'όσον θέλει να συνεχίσει. Αρχικά μαθαίνεις απλώς να πατάς νοτούλες και να παίζεις χαρούμενες μελωδιούλες.

 

Επίσης μην απογοητεύεστε αν δεν δείξει το παιδί μεγάλο ενθουσιασμό από την αρχή. Και μιλάω εκ πείρας. Στην ηλικία του δημοτικού πήγαινα πιο πολύ από συνήθεια, επειδή απλά πήγαινα από όταν θυμόμουν τον εαυτό μου. Δεν μελετούσα σχεδόν καθόλου. Παρ'όλα αυτά τρώγοντας ήρθε η όρεξη και τωρα έχω φτάσει να προετοιμάζομαι για το πτυχίο! Δεν το λέω εννοώντας πως έτσι θα γίνει σίγουρα. Εννοώ απλώς πως ένα παιδί χωρίς ενθουσιασμό μπορεί αργότερα να το αγαπήσει πολύ, και αντιστρόφως ένα παιδί που ξεκινάει με σούπερ ενθουσιασμό και πρόοδο μπορεί να το βαρεθεί. Επίσης άλλο παιδί μπορεί να μην αποκτήσει ποτέ ενθουσιασμό και ένα άλλο να ξεκινήσει και να παραμείνει για πάντα τρομερά ενθουσιασμένο! Το ίδιο και με τις ηλικίες: σε κάποιον μπορεί να κάνει καλο το να ξεκινήσει μικρός, επειδή θα του γίνει βίωμα και αν ξεκινούσε μεγάλος δεν θα στρωνόταν ποτέ να μάθει. Σε άλλον μπορεί να κάνει κακό, γιατί μπορεί μικρός να μην ενθουσιαστεί και να σταματήσει ενώ αν ξεκινούσε μεγάλος να το λάτρευε. Συνεπώς δεν υπάρχει καμία βεβαιότητα, και ο μόνος τρόπος να μάθει κανείς τι θα γίνει με το δικό του παιδί (αν θα του αρέσει, αν θα συνεχίσει, αν θα δυσκολευτεί) είναι να δοκιμάσει!

 

Ακόμα και αν σταματήσει το όφελος που θα έχει πάρει είναι τεράστιο από άποψη πολιτισμικής καλλιέργειας αλλά και εξάσκησης του μυαλού! Δεν είναι και λίγο να μπορεί ένας άνθρωπος να διαβάσει παρτιτούρα και όλα αυτά τα συμβολάκια το μυαλό του να τα μετατρέπει σε μυικές κινήσεις! Ποτέ τα χρόνια δεν πάνε χαμένα. Δεν χρειάζεται να φτάσει μέχρι το πτυχίο ή το δίπλωμα για να θεωρηθεί ότι τα χρόνια δεν χάθηκαν. Δεν είναι όπως στις ξένες γλώσσες. Την ουσία (που είναι η καλλιέργειά του) θα την έχει πάρει, κι ας μη γίνει επαγγελματίας! Εξάλλου πάντα υπάρχει πιστοποίηση για το πόσα χρόνια έκανε και μέχρι ποια τάξη έφτασε, αφού αν πάει σε ωδείο θα δίνει κάθε χρόνο εξετάσεις και θα καταγράφεται όλη η πρόοδός του. Το πτυχίο και το δίπλωμα της μουσικής δεν είναι σαν ενα πτυχίο ξένων γλωσσών. Και από άποψη κόπου -αφού απαιτεί ενασχόληση τουλάχιστον 3-4 ώρες τη μέρα- και από άποψη "χρησιμότητας". Ένα πτυχίο ξένων γλωσσών το παίρνεις ως "εφόδιο-προσόν" επειδή θα σου χρειαστεί για δουλειές, μεταπτυχιακά κλπ. Ένα πτυχίο ή δίπλωμα μουσικής το παίρνεις απλά ως συναισθηματική επισφράγιση του κόπου τόσων χρόνων ή επειδή θες να γίνεις επαγγελματίας. Εννοώ πως δεν είναι κάτι απαραίτητο, οπότε δεν είναι τόσο σοβαρό το αν θα φτάσουν εκεί ή όχι τα παιδιά. Εξάλλου από τα χιλιάδες παιδιά που ξεκινούν μουσική λίγα μόνο συνεχίζουν μέχρι το επίπεδο του πτυχίου/διπλώματος. Επειδή απαiτεί πολλή αυτοπειθαρχία και επίσης πολλά χρόνια (ελάχιστος χρόνος φοίτησης στο εθνικό ωδείο: 11-12 για το πιάνο, το βιολί και την κιθάρα, 8-9 για τα πνευστά, 10-11 για το τσέλλο και 7-8 για το κοντραμπάσσο) Σημασία έχουν οι γνώσεις που θα έχει πάρει στα χρόνια που έκανε. (Αυτό άλλωστε ισχύει ακόμα και για την ξένη γλώσσα: το ότι δεν πήρε το πτυχίο δεν σημαίνει ότι δεν ξέρει να τη μιλάει ή δεν καταλαβαίνει να διαβάσει, σίγουρα κάτι έμαθε όλα αυτά τα χρόνια, απλά του λείπει η πιστοποίηση - η διαφορά είναι ότι η πιστοποίηση της ξένης γλώσσας είναι κάτι που θα του χρειαστεί σχεδόν σίγουρα ό,τι κι αν κάνει στη ζωή του ενώ η πιστοποίηση της μουσικής μόνο αν θέλει να γίνει επαγγελματίας μουσικός)

Link to comment
Share on other sites

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...