Το παιδί της απέναντι

Στο πρωτο μηνυμα που εγραψε η Beba ρωταει ΠΩΣ θα βαλει ορια στο παιδι της. Ακριβως γι αυτο ανοιξε το θεμα.

Έχω απαντήσει και σε αυτό.

Όπως οριοθετείς το παιδί και για άλλα θέματα. Εξηγείς τους λόγους που δεν γίνεται να δεχτείς αυτό που ζητάει, εξηγείς περί ευγένειας, προτείνεις μια εναλλακτική, εξηγείς πως και ο απέναντι μπορεί να έχει δουλειές, πως δεν φωνάζουμε από τα μπαλκόνια κτλ κτλ κτλ και αν σε φέρνει σε δύσκολη θέση ή κάνει φασαρία θα πρέπει να έχει και συνέπειες.

Και αυτό που λεει η babycute. Δηλαδή δίνεις τη δυνατότητα κάποια στιγμή, υπό όρους, να γίνει αυτό που ζητάει.

Κορίτσια δεν καταλαβαίνω γιατί μερικά πράγματα σας φαίνονται τόσο εξωπραγματικά σε σημείο να ειρωνεύεστε...

Εμένα μου φαίνονται εξωπραγματικά επειδή προσπαθώ να φανταστώ το γιο μου να μην θέλει να βγει στο μπαλκόνι ή να προσπαθώ να τον εμποδίσω από το να βγει στο μπαλκόνι... και δεν μπορώ.

Επίσης προσπαθώ να φανταστώ ένα οποιοδήποτε παιδί να προτιμάει να μένει μέσα στο σπίτι με τον παππού και τη γιαγιά αντί στο μπαλκόνι με τη φίλη του... και επίσης δεν μπορώ.

γιατί μπορεί να υποφέρουν πχ απο τη μέση τους και τα καθίσματα έξω να είναι άβολα, γιατί μπορεί να είναι άρρωστοι και ευαίσθητοι και να μην υποφέρουν τα ρεύματα του αέρα...γιατί μπορεί η μικρή να κρέμεται απο τα κάγκελα και η γιαγιά να χέζεται επάνω της απο τον φόβο...ένα σωρό λόγους μπορεί να έχουν οι ηλικιωμένοι άνθρωποι

Αντιθέτως μπορώ να φανταστώ πολύ εύκολες λύσεις για αυτά τα προβλήματα: αγοράζεις 2 άνετες καρέκλες και ένα προστατευτικό πλέγμα. Το να μην μπορείς τα ρεύματα του αέρα το θεωρώ λίγο υπερβολή όταν η θερμοκρασία έξω είναι 25 βαθμοί και δεν κουνιέται φύλλο... αλλά και έτσι να είναι, ας βάλουν ένα παλτό και να βγάλουν τα παιδάκι στο μπαλκόνι για μισή ώρα κάθε απόγευμα.

Οι ηλικιωμένοι άνθρωποι μπορεί να έχουν ένα σωρό λόγους να μην θέλουν να βγουν στο μπαλκόνι, αλλά άλλους τόσους έχει και το 5χρονο να θέλει να βγει. Και μόνο για λόγους υγείας του παιδιού (καθαρός αέρας, άσκηση, καλή όραση) θα ήταν χρήσιμο να βρεθεί μια μέση λύση.

Όσο περισσότερο σκέφτομαι αυτό το θέμα, τόσο περισσότερο καταλήγω ότι το πρόβλημα το έχουν οι ενήλικες αυτής της οικογένειας και όχι το παιδάκι της απέναντι, που γι' αυτό ανοίχτηκε το θέμα.

Εμένα μου φαίνονται εξωπραγματικά επειδή προσπαθώ να φανταστώ το γιο μου να μην θέλει να βγει στο μπαλκόνι ή να προσπαθώ να τον εμποδίσω από το να βγει στο μπαλκόνι... και δεν μπορώ.

 

Επίσης προσπαθώ να φανταστώ ένα οποιοδήποτε παιδί να προτιμάει να μένει μέσα στο σπίτι με τον παππού και τη γιαγιά αντί στο μπαλκόνι με τη φίλη του... και επίσης δεν μπορώ.

 

Οκ. Κι εμένα μου φαίνονται εξωπραγματικά κάποια πράγματα σε αυτά που λένε οι άλλοι αλλά δεν είναι ωραίο να ειρωνευόμαστε σε μια συζήτηση όταν διαφωνούμε.

 

 

Αντιθέτως μπορώ να φανταστώ πολύ εύκολες λύσεις για αυτά τα προβλήματα: αγοράζεις 2 άνετες καρέκλες και ένα προστατευτικό πλέγμα.

 

Ω ναι...λύσεις υπάρχουν πάρα πολλές! Λεφτά για να πραγματοποιηθούν υπάρχουν άραγε?

 

Το να μην μπορείς τα ρεύματα του αέρα το θεωρώ λίγο υπερβολή όταν η θερμοκρασία έξω είναι 25 βαθμοί και δεν κουνιέται φύλλο...

 

Θες να σου πω τι παθαίνω όταν κάθομαι σε ρεύμα κι ενώ η θερμοκρασία έξω είναι 25 βαθμοί επειδή υποφέρω και απο μέση και απο αυχενικό?

 

αλλά και έτσι να είναι, ας βάλουν ένα παλτό και να βγάλουν τα παιδάκι στο μπαλκόνι για μισή ώρα κάθε απόγευμα.

 

Δεν νομίζω ότιτο εκάστοτε μισάωρο είναι το πρόβλημα.

 

Οι ηλικιωμένοι άνθρωποι μπορεί να έχουν ένα σωρό λόγους να μην θέλουν να βγουν στο μπαλκόνι, αλλά άλλους τόσους έχει και το 5χρονο να θέλει να βγει. Και μόνο για λόγους υγείας του παιδιού (καθαρός αέρας, άσκηση, καλή όραση) θα ήταν χρήσιμο να βρεθεί μια μέση λύση.

 

Συμφωνώ. Για μέση λύση στα πάντα μιλάω κι εγώ τόση ώρα. Νομίζω όμως ότι και η μαμά του είναι κάτι παραπάνω απο πρόθυμη να το πηγαίνει στην παιδική χαρά γιαυτό ακριβώς τον λόγο.

Όσο περισσότερο σκέφτομαι αυτό το θέμα, τόσο περισσότερο καταλήγω ότι το πρόβλημα το έχουν οι ενήλικες αυτής της οικογένειας και όχι το παιδάκι της απέναντι, που γι' αυτό ανοίχτηκε το θέμα.

 

Οκ άποψή σου. Κι αντίστοιχα κι εγώ δικαιούμαι να έχω διαφορετική άποψη επι του θέματος.

 

με bold....

Είπα εγώ ότι δεν δικαιούσαι να έχεις άποψη; Τι κάνουμε τόσες μέρες αν δεν ανταλλάσουμε απόψεις; Εγώ απάντησα στο γιατί μου φαίνονται τόσο εξωπραγματικά κάποια πράγματα - επειδή ρωτήθηκα.

Αν δεν υπάρχουν λεφτά για να αγοράσεις δύο άνετες καρέκλες και ένα πλέγμα, αυτό σαφώς είναι πρόβλημα αλλά και πάλι, πρόβλημα των ενηλίκων αυτής της οικογένειας και όχι του παιδιού - και κυρίως όχι του παιδιού της απέναντι.

Αν υποφέρεις από αυχενικό και δεν αντέχεις τον αέρα ούτε για λίγο, τότε ίσως θα πρέπει να είσαι πιο δεκτικός στο να έρθει το ξένο παιδάκι στο σπίτι για να κάνει παρέα με το δικό σου. Ή να βρεις τρόπο να παρακολουθείς το παιδί μέσα από το δωμάτιο όσο παίζει στο μπαλκόνι. Η λύση δεν είναι να κρατάς το παιδί κλεισμένο στο σπίτι εκτός από όταν το πηγαίνεις στην παιδική χαρά.

Η οποία παιδική χαρά σε καμία περίπτωση δεν είναι το αντίδοτο για την έλλειψη σχέσεων με συνομιλήκους.

Το παιδί καλώς ζητάει αυτό που ζητάει και δεν είναι καθόλου παράλογο: θέλει να βγει έξω και θέλει να έχει παρέα στο παιχνίδι. Το ότι εμείς δυσκολευόμαστε να ικανοποιήσουμε τις ανάγκες του παιδιού και θα προτιμούσαμε να μην τις είχε - αυτό δεν είναι πρόβλημα του παιδιού.

Είπα εγώ ότι δεν δικαιούσαι να έχεις άποψη; Τι κάνουμε τόσες μέρες αν δεν ανταλλάσουμε απόψεις; Εγώ απάντησα στο γιατί μου φαίνονται τόσο εξωπραγματικά κάποια πράγματα - επειδή ρωτήθηκα.

 

Η παιδική χαρά δεν είναι το αντίδοτο για την έλλειψη σχέσεων με συνομιλήκους.

 

Αν δεν υπάρχουν λεφτά για να αγοράσεις δύο άνετες καρέκλες και ένα πλέγμα, αυτό σαφώς είναι πρόβλημα αλλά και πάλι, πρόβλημα των ενηλίκων αυτής της οικογένειας και όχι του παιδιού - και κυρίως όχι του παιδιού της απέναντι.

 

Αν υποφέρεις από αυχενικό και δεν αντέχεις τον αέρα ούτε για λίγο, τότε ίσως θα πρέπει να είσαι πιο δεκτικός στο να έρθει το ξένο παιδάκι στο σπίτι για να κάνει παρέα με το δικό σου. Ή να βρεις τρόπο να παρακολουθείς το παιδί μέσα από το δωμάτιο όσο παίζει στο μπαλκόνι. Η λύση δεν είναι να κρατάς το παιδί κλεισμένο στο σπίτι εκτός από όταν το πηγαίνεις στην παιδική χαρά.

 

Το παιδί καλώς ζητάει αυτό που ζητάει και δεν είναι καθόλου παράλογο: θέλει να βγει έξω και θέλει να έχει παρέα στο παιχνίδι. Το ότι εμείς δυσκολευόμαστε να ικανοποιήσουμε τις ανάγκες του παιδιού και θα προτιμούσαμε να μην τις είχε για να μην μας δυσκολεύει επειδή δεν μπορούμε ή δεν θέλουμε να τις πραγματοποιήσουμε - αυτό δεν είναι πρόβλημα του παιδιού.

Συφωνώ με την κάθε σου λέξη!!!!!!!!!!!!

Eγω θα θέσω το βασικο ερώτημα...ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΜΕ ΣΥΝΟΜΗΛΙΚΟΥΣ ΒΑΣΙΚΟ ΚΑΙ ΑΝΑΦΑΙΡΕΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΓΙΑ ΤΟ 5ΧΡΟΝΟ??

ναι Ή όχι??

Εγω δεν καταλαβα ότι η μικρη της θεματοθετριας παιζει με άλλα παιδακια στο σπιτι και το πρόβλημα είναι η "ανεπιθυμητη" λόγω γονεων γειτονοπουλα...η μόνη εναλλακτικη είναι η παιδικη χαρα...αμα βρεχει ή εχει καυσωνα ή εχει κρύο δηλ δεν υπάρχει παιχνίδι...για μενα το να λες σε ένα 5χρονο "παιξε υπο προϋποθέσεις" είναι σαν να απαιτεις από ένα 6 μηνων μωρό να σε ειδοποιει για να το πηγαίνεις να ουρει στην τουαλέτα!!

Το παιχνιδι είναι ζωτικο για τα παιδακια...και φιλοξενια δεν σημαινει μόνο σε αφηνω να κοιμηθείς στο σπιτι μου...μπορει να σημαινει ότι μπορεις να παιξεις μια φορα την εβδομαδα με την γειτονοπουλα στο μπαλκόνι!!

Σε λίγο για να παιζουν τα παιδια θα πρέπει να πρωτοκολουν αίτηση και να περνα ο χωρος που θα παίξουν από επιθεωρηση του δήμου!!

Το θέμα είναι πως τελικά

• η άλλη μαμά έφερε το παιδί της στην παιδική χαρά αλλά η ενόχληση του μπαλκονιού συνεχίζεται (κι αυτό ξαναλέω και θα το επαναλαμβάνω ακούραστα ότι κι εμένα θα με ενοχλούσε)
  
• απο τα νέα δεδομένα που μας παρέθεσε η beba οι γονείς του άλλου παιδιού, ο πατέρας τουλάχιστον, είναι εκεί άρα υπάρχει κάποιος να νουθετήσει το παιδί - αλλά δεν το κάνει κι αυτό είναι ενοχλητικό επίσης
  
• η κοπέλα ζητάει συμβουλές για το πως να οριοθετήσει το παιδί της - ανεξάρτητα απο το αν το άλλο παιδάκι έχει δίκιο ή πράττει σωστά
  

Δεν λέμε ότι αυτό που ζητάει το παιδάκι είναι παράλογο. Για να δώσω ένα παράδειγμα θα σου πω το εξής. Εγώ τώρα θα ήθελα να πάω μια εκδρομή στο εξωτερικό. Μου λείπει και το έχω ανάγκη να ξεφύγω για λίγες μέρες. Πράγμα το οποίο όμως δεν είναι εφικτό αυτή τη στιγμή για διάφορους λόγους. Εστω ότι έρχεται μια φίλη μου και με τσιγκλάει συνέχεια να φύγουμε μαζί. Αν ο άντρας μου είχε διαφορετική άποψη και μου έλεγε πως "τώρα δε γίνεται γιατί δεν έχουμε λεφτά, πρέπει να πληρώσουμε κοινόχρηστα, ΔΕΗ, ΟΤΕ κλπ και δεν υπάρχει και κάποιος να μας βοηθήσει με τα παιδιά"....η σωστή αντίδραση η δικιά μου θα ήταν να πέσω κάτω και να χτυπιέμαι? Σαφώς και όχι.

Εσείς τι θα σκεφτόσασταν ως ενήλικες για τη φίλη μου? Εγώ θα σκεφτόμουνα ότι κακώς επιμένει κι αυτή αφενός και αφετέρου, αν η άτοπη συμπεριφορά μου συνεχίζονταν, θα περίμενα απο τον άντρα μου να μου βάλει κάποια όρια μιας και αυτό το ταξίδι δεν θα ήταν - προς το παρόν - εφικτό. Εννοείται πως κάποια άλλη στιγμή θα μπορούσε να γίνει.

Σε αυτή την περίπτωση δεν μπαίνουν απαγορευτικά πουθενά, μπαίνουν όρια. Κι αυτή είναι νομίζω η λέξη κλειδί στην περίπτωση που συζητάμε.

Δεν λέμε ότι αυτό που ζητάει το παιδάκι είναι παράλογο. Για να δώσω ένα παράδειγμα θα σου πω το εξής. Εγώ τώρα θα ήθελα να πάω μια εκδρομή στο εξωτερικό. Μου λείπει και το έχω ανάγκη να ξεφύγω για λίγες μέρες. Πράγμα το οποίο όμως δεν είναι εφικτό αυτή τη στιγμή για διάφορους λόγους. Εστω ότι έρχεται μια φίλη μου και με τσιγκλάει συνέχεια να φύγουμε μαζί. Αν ο άντρας μου είχε διαφορετική άποψη και μου έλεγε πως "τώρα δε γίνεται γιατί δεν έχουμε λεφτά, πρέπει να πληρώσουμε κοινόχρηστα, ΔΕΗ, ΟΤΕ κλπ και δεν υπάρχει και κάποιος να μας βοηθήσει με τα παιδιά"....η σωστή αντίδραση η δικιά μου θα ήταν να πέσω κάτω και να χτυπιέμαι? Σαφώς και όχι.

Εσύ είσαι ενήλικας. Και παρότι θα ήθελες να πας εκδρομή στο εξωτερικό, και σίγουρα θα σου είναι ευχάριστο, δεν είναι ζωτικής σημασίας. Δεν είναι απαραίτητο να πας εκδρομή. Δεν θα πάθεις τίποτα αν δεν πας.

Επίσης ως ενήλικας έχεις μάθει (αρχικά μέσα από το παιχνίδι, είτε το θυμάσαι είτε όχι) ότι το να χτυπιέσαι στα πατώματα όταν δεν γίνεται το δικό σου, δεν είναι αποδεκτή μορφή συμπεριφοράς.

Συνεπώς η δική σου αντίδραση δεν μπορεί να θεωρηθεί ούτε αναμενόμενη, ούτε δικαιολογημένη, ούτε σωστή.

Μην προβάλλεις τον ενήλικα εαυτό σου πάνω σε 5χρονα. Ούτε εσύ θα πρέπει να σκέφτεσαι όπως αυτά, ούτε αυτά μπορούν να σκεφτούν όπως εσύ.

Για να συγκρίνουμε το παιχνιδι του 5χρονου με το ταξιδι στο εξωτερικο ενός ενήλικα σημαίνει ότι θεωρούμε το παιχνίδι "πολυτελεια" και όχι ακρογωνιαίο λίθο τςη ψυχικης ισορροπίας ενός παιδιου... άρα διαφωνούμε στα βασικα...

Επιπλέον θεωρω ότι όπως θα έπρεπε να μεινουμε νηστικοι για να φαει το παιδακι μας έτσι θα πρέπει να κανουμε και κάποιες υποχωρήσεις σε σχεση με την κοινωνικη μας ζωη προκειμενου να παίξει ανα τακτα χρονικα διαστήματα...τι εννοω?? Προσωπικα εχω ελάχιστες φίλες με μωρα κοντα στην ηλικια του δικου μου...με κάποιες είχαμε ψιλοχαθει ίσως επειδή δεν πολύ ταιριαζαμε κιόλας... αντιθέτως η κολλητη μου δεν έχει παιδια αλλα εχει ένα σπιτι γεματο σκύλους...τι να κάνω...καλυτερα περναω με την κολλητη μου αλλα για χάρη του παιδιου μου αρχισα να βρίσκομαι και με τις όχι τοσο ταιριαστες μαζι μου γνωστες για να έχει το παιδι επαφη με παιδακια...και όχι να πινω εγω τον καφε μου και αυτό να παιζει με τους σκύλους...Ο χρόνος είναι λίγος και γι αυτό όλοι προσπαθουν να βρουνε το πακετο "δυο σε ένα" τα έχει όλα και συμφερει! Εμ δεν συμβαινει πάντα!! Και στο κατω κατω αν ο γονιος βάζει το δικό του εγω πάνω από την ανάγκη του παιδιου ποιος είναι τελικα ο΄ανώριμος??? Το 5χρονο που χτυπιέται για να παίξει??? ή ο γονιος που για να παιξει το παιδι του πρέπει να βρεθει ταυτόχρονα συμπαθητικος γονιος για καφεδάκι???

K ι εγω δεν θα ηθελα στο σπιτι μου καποια πενταχρονα. Παραδειγμα: τη μια και μοναδικη φορα που ηρθε ενα γειτονοπουλο, εσπασε την τηλεοραση της μητερας μου! Κατα τα αλλα ηταν εξαιρετικο παιδι, μας εκανε να μη βαριομαστε για ωρες (οσες χρειαστηκαμε να συμμαζεψουμε το σπιτι). Αλλη περιπτωση πενταχρονης που η μαμα του μας εχει καλεσει επανειλημμενως (και συνεχως την αποφευγω) ειναι ενα υπεροχο κοριτσακι που ανεβαινει στο τραπεζακι του σαλονιου και χορευει με σκυλαδικα τραγουδια. Αν ειναι τα παιδακια μου να κανουν παρεα με κατι τετοια παιδακια (που προφανως εχουν τα αντιστοιχα προτυπα απο τους γονεις), να καθησουν μονα τους...

Eγω θα θέσω το βασικο ερώτημα...ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΜΕ ΣΥΝΟΜΗΛΙΚΟΥΣ ΒΑΣΙΚΟ ΚΑΙ ΑΝΑΦΑΙΡΕΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΓΙΑ ΤΟ 5ΧΡΟΝΟ??

ναι Ή όχι??

Εγω δεν καταλαβα ότι η μικρη της θεματοθετριας παιζει με άλλα παιδακια στο σπιτι και το πρόβλημα είναι η "ανεπιθυμητη" λόγω γονεων γειτονοπουλα...η μόνη εναλλακτικη είναι η παιδικη χαρα...αμα βρεχει ή εχει καυσωνα ή εχει κρύο δηλ δεν υπάρχει παιχνίδι...για μενα το να λες σε ένα 5χρονο "παιξε υπο προϋποθέσεις" είναι σαν να απαιτεις από ένα 6 μηνων μωρό να σε ειδοποιει για να το πηγαίνεις να ουρει στην τουαλέτα!!

Το παιχνιδι είναι ζωτικο για τα παιδακια...και φιλοξενια δεν σημαινει μόνο σε αφηνω να κοιμηθείς στο σπιτι μου...μπορει να σημαινει ότι μπορεις να παιξεις μια φορα την εβδομαδα με την γειτονοπουλα στο μπαλκόνι!!

Σε λίγο για να παιζουν τα παιδια θα πρέπει να πρωτοκολουν αίτηση και να περνα ο χωρος που θα παίξουν από επιθεωρηση του δήμου!!

Αυτο εγραψα κι εγω. Οτι ειναι σα να ζητας απο ένα παιδι να μην κλαιει οταν πειναει επειδη εσυ δεν εχεις να το ταισεις.

Προκειται για ενα παιδι που δεν ερχεται κανενα παιδι σπιτι του. Οπου το σπιτι αυτο δεν ειναι "σπιτι του" γιατι ειναι σπιτι των παπουδων. Και οπου δεν αισθανεται καλα και η μπεμπα εκει να δεχτει αλλους γιατι δεν ειναι δικο της σπιτι.

Ο ανθρωπος εκτος απο κοινωνικο ειναι και μιμητικο ον. Δηλαδη το παιδι των 5 ετων αναρωτιεται γιατι στο σπιτι μου δεν ερχονται παιδια και στα αλλα σπιτια πανε? Επειδη θελει να κανει οτι και τα αλλα παιδια.

Δεν ειναι εξωφρενικη επιθυμια να φερει μια φιλη. Δεν ειναι σα να ζηταει να του αγορασει ο γονιος ολο το Jumbo.

Ζηταει τα αυτονοητα. Ζητα να ικανοποιησει μια βασικη αναγκη. Αρα η οριοθετηση οχι μονο ειναι ακυρη αλλα και δεν επιτυγχανεται.

K ι εγω δεν θα ηθελα στο σπιτι μου καποια πενταχρονα. Παραδειγμα: τη μια και μοναδικη φορα που ηρθε ενα γειτονοπουλο, εσπασε την τηλεοραση της μητερας μου! Κατα τα αλλα ηταν εξαιρετικο παιδι, μας εκανε να μη βαριομαστε για ωρες (οσες χρειαστηκαμε να συμμαζεψουμε το σπιτι). Αλλη περιπτωση πενταχρονης που η μαμα του μας εχει καλεσει επανειλημμενως (και συνεχως την αποφευγω) ειναι ενα υπεροχο κοριτσακι που ανεβαινει στο τραπεζακι του σαλονιου και χορευει με σκυλαδικα τραγουδια. Αν ειναι τα παιδακια μου να κανουν παρεα με κατι τετοια παιδακια (που προφανως εχουν τα αντιστοιχα προτυπα απο τους γονεις), να καθησουν μονα τους...

Kάποια πενταχρονα δεν θα ήθελες...όχι ΟΛΑ τα 5χρονα! Στην περίπτωση της θεματοθετριας δεν καταλαβα να έρχεται κανενα παιδακι στο σπιτι...επιπλέον η μικρή γειτονοπουλα δεν είχε την ευκαιρια να κανει καμια ζημια αφου δεν πέρασε ποτέ το κατώφλι του σπιτιου!!

Για να συγκρίνουμε το παιχνιδι του 5χρονου με το ταξιδι στο εξωτερικο ενός ενήλικα σημαίνει ότι θεωρούμε το παιχνίδι "πολυτελεια" και όχι ακρογωνιαίο λίθο τςη ψυχικης ισορροπίας ενός παιδιου... άρα διαφωνούμε στα βασικα...

Απορώ κιόλας πως μπορεί να συγκριθεί ένα ταξίδι στο εξωτερικό με τo λογικό αίτημα ενός πεντάχρονου να παίξει με την γειτονοπούλα του στο σπίτι του... Εντελώς άκυρο και παράλογο παράδειγμα... Γνώμη μου πάντα.

Η Little Monkey με κάλυψε με όλες τις απαντήσεις που έδωσε.

Kάποια πενταχρονα δεν θα ήθελες...όχι ΟΛΑ τα 5χρονα! Στην περίπτωση της θεματοθετριας δεν καταλαβα να έρχεται κανενα παιδακι στο σπιτι...επιπλέον η μικρή γειτονοπουλα δεν είχε την ευκαιρια να κανει καμια ζημια αφου δεν πέρασε ποτέ το κατώφλι του σπιτιου!!

Εγραψα το παραδειγμα μου γιατι εδω διατυπωθηκαν ερωτηματικα του τυπου "τι κακο μπορει να εχει ενα πενταχρονο"?. Η περιπτωση της μπεμπας μπορει να ειναι κατι παρομοιο. Αλλωστε το ξαναεγραψα:η οικογενεια που αφηνει το πενταχρονο με τις ωρες στο μπαλκονι να ωρυεται σας φαινεται νορμαλ και η μπεμπα η αντικοινωνικη και παραξενη;

Little Monkey, το παιδακι σου τι ηλικιας ειναι?? πηγαινει νηπιο ή παιδικο σταθμο??και αν ναι, ποσες ωρες ειναι εκτος σπιτιου στο σχολειο του??

γιατι αν ειναι ολη την ημερα στο σπιτι, ειναι φυσιολογικο να υποστηριζεις με τοσο παθος την συνεχη παρεα με το οποιο αλλο παιδακι βρεθει...περα απο τις αποψεις της καθεμιας εδω, ενα παιδι που ειναι ξυπνιο απο τις 6 το πρωι, μπαινει σπιτι του στις 4μιση, που πρεπει να κοιμηθει νωρις...για πια στερηση παιχνιδιου με συνομιλικους μιλαμε σε καθημερινη βαση??που το στεναχωρουν και του στερουν την κοινωνικοποιηση του και το τοσο συμαντικο για εκεινο, παιχνιδι?? ειναι παραμετρος που την λαμβανουμε υποψιν μας ή οχι??

(Little Monkey ρωταω εσενα,γιατι υποστηριζεις με τοσο παθος την οποιαδηποτε καθημερινη επαφη,αρκει να υπαρχει)

γιατι αν ειναι ολη την ημερα στο σπιτι, ειναι φυσιολογικο να υποστηριζεις με τοσο παθος την συνεχη παρεα με το οποιο αλλο παιδακι βρεθει...περα απο τις αποψεις της καθεμιας εδω, ενα παιδι που ειναι ξυπνιο απο τις 6 το πρωι, μπαινει σπιτι του στις 4μιση, που πρεπει να κοιμηθει νωρις...για πια στερηση παιχνιδιου με συνομιλικους μιλαμε σε καθημερινη βαση??που το στεναχωρουν και του στερουν την κοινωνικοποιηση του και το τοσο συμαντικο για εκεινο, παιχνιδι?? ειναι παραμετρος που την λαμβανουμε υποψιν μας ή οχι??

Magdoulini η γνώμη μου είναι η επαγγελματική γνώμη του ψυχολόγου, δεν έχει να κάνει συγκεκριμένα με το γιο μου (ο οποίος είναι 3,5 χρονών και δεν πάει παιδικό σταθμό).

Δεν ξέρω τι ώρα ξυπνάει το παιδί της θεματοθέτριας και τι ώρα πάει για ύπνο. Αυτό που ξέρω είναι πως ζητάει παρέα. Όχι παρέα "με όποιο άλλο παιδάκι βρεθεί" αλλά παρέα με τη συμμαθήτρια και γειτόνισσά του. Που κι αυτή θέλει να παίξει μαζί του. Από τη στιγμή που το παιδί σου ζητάει παρέα, πάει να πει ότι αυτή που έχει δεν του φτάνει. Δεν θα βγάλεις μεζούρα να του πεις "είχες παρέα για Χ ώρες και δεν χρειάζεσαι παραπάνω".

Το σχολείο προσφέρει το μίνιμουμ της κοινωνικοποίησης. Δεν είναι η δικαιολογία του γονιού για να κρατάει το παιδί κλεισμένο στο σπίτι τα απογεύματα...

Εσύ με ποιο σκεπτικό θεωρείς πως ένα παιδί που πάει στο νηπιαγωγείο δεν χρειάζεται να έχει επαφές με άλλα παιδιά τα απογεύματα και τα σαββατοκύριακα;

Kάποια πενταχρονα δεν θα ήθελες...όχι ΟΛΑ τα 5χρονα! Στην περίπτωση της θεματοθετριας δεν καταλαβα να έρχεται κανενα παιδακι στο σπιτι...επιπλέον η μικρή γειτονοπουλα δεν είχε την ευκαιρια να κανει καμια ζημια αφου δεν πέρασε ποτέ το κατώφλι του σπιτιου!!

Ακριβώς. Ζημιές συμβαίνουν όταν παίζουν τα παιδιά. Η ευθύνη είναι δική μας, να φροντίσουμε το σπίτι να είναι όσο το δυνατόν ασφαλές. Εννοείται ότι αν διαπιστώσεις πως ένα 5χρονο είναι ...ξάδερφος του Ταρζάν και στο σπίτι έχεις ακριβά έπιπλα κλπ ίσως θα πρέπει να περιορίσεις τις προσκλήσεις. Το ίδιο αν το παιδάκι είναι δύστροπο, αθυρόστομο ή τέλος πάντων έχει συμπεριφορά που το κάνει ανεπιθύμητο. Αλλά τα περισσότερα 5χρονα δεν είναι έτσι, μην τρελαθούμε κιόλας. Άλλωστε αν τα δικά μας παιδιά είναι όλα υποδείγματα συμπεριφοράς, σίγουρα δεν θα θέλουν να παίξουν με παλιόπαιδα. Problem solved

Εγραψα το παραδειγμα μου γιατι εδω διατυπωθηκαν ερωτηματικα του τυπου "τι κακο μπορει να εχει ενα πενταχρονο"?. Η περιπτωση της μπεμπας μπορει να ειναι κατι παρομοιο. Αλλωστε το ξαναεγραψα:η οικογενεια που αφηνει το πενταχρονο με τις ωρες στο μπαλκονι να ωρυεται σας φαινεται νορμαλ και η μπεμπα η αντικοινωνικη και παραξενη;

Αυτό ήθελα να επισημάνω με το παράδειγμα παραπάνω. Σας φαίνεται νορμάλ αυτό? Μια οικογένεια που αφήνει το παεντάχρονο με τις ώρες στο μπαλκόνι να ωρύεται εμένα δεν μου φαίνεται νορμάλ. Θα με ενδιέφερε πολύ να μου απαντήσετε...

Σε αυτό που λες little monkey "Από τη στιγμή που το παιδί σου ζητάει παρέα, πάει να πει ότι αυτή που έχει δεν του φτάνει. Δεν θα βγάλεις μεζούρα να του πεις "είχες παρέα για Χ ώρες και δεν χρειάζεσαι παραπάνω". θα διαφωνήσω και θα σου πω ότι η αντίδρασή μου ως γονιός θα εξαρτώνταν και απο τον χαρακτήρα του παιδιού μου.

Η κόρη μου μπορεί να παίζει 3 ώρες με φίλη της και να ζητάει άλλες δεκατρείς και να μου σπάσει τα νεύρα μέχρι να γίνει το δικό της. Αν σκεφτώ όπως λες, ότι το έχει ανάγκη, ούτε τα μαθήματά της θα διαβάσει, ούτε για ύπνο στην ώρα της θα πάει και στο τέλος θα είναι και εκνευρισμένη επειδή βγήκαμε απο το καθημερινό πρόγραμμα. Και ναι, στο καθημερινό πρόγραμμα μιας οικογένειας χρειάζεται μεζούρα. Όχι απόλυτα αυστηρή αλλά ένα πρόγραμμα πρέπει να τηρείται - σε γενικές γραμμές πάντα. Και αυτό ισχύει για όλες τις ηλικίες όχι μόνο για παιδάκια που έχουν διάβασμα όπως η δικιά μου.

Παρεπιπτόντως...εκτός του πρώτου μου πτυχίου κι εγώ ψυχολογία έχω τελειώσει

Για να γυρίσουμε στο αρχικο μηνυμα της θεματοθετριας ...ΠΟΥ ακριβως γραφει ότι το γειτονοπουλο "ωρύεται" στο μπαλκονι???? Αυτό που γραφει είναι ότι "βγαινει συνεχεια και ζητα από την κορη μου να παιξουνε".... ΑΡΑ όταν βλέπει την κορη της θεματοθετριας στο μπαλκονι αυθόρμητα βγαινει εξω και αυτό και ζητα παιχνιδι...δεν το βρισκω εξωφρενικο...τι έπρεπε να κανουν ακριβως οι γονεις/? Να το αλυσοδεσουν μπροστα στην τηλεόραση??/

Αντιθέτως βρισκω εντελως παραλογη την απαιτηση της θεματοθετριας όπςω εκφραζεται στο αρχικο μηνυμα..." ειπα στην κορη μου να ΜΗΝ βγαινει στο μπαλκονι γιατι με φερνει σε δυσκολη θεση"....δηλ δεν φτανει που το παιδακι είναι χωρις παρεα μεσα στο σπιτι ζητα να του ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΕΙ και την εξοδο στο μπαλκονι...και ανταποδιδω την ερωτηση...εσας ΑΥΤΟ σας φαινεται νορμαλ?? '' Μην βγαινεις στο μπαλκονι γιατι ερχομαι σε δυσκολη θεση??" και απαιτουμε από το 5χρονο να καταλάβει ότι είναι "λαθος" να βγαινει στο μπαλκονι?? Και τι είναι σωστο?? Να παιζει ηλεκτρονικα ή να κανει τσατ στο φεισμπουκ??????

Για να γυρίσουμε στο αρχικο μηνυμα της θεματοθετριας ...ΠΟΥ ακριβως γραφει ότι το γειτονοπουλο "ωρύεται" στο μπαλκονι???? Αυτό που γραφει είναι ότι "βγαινει συνεχεια και ζητα από την κορη μου να παιξουνε"....

Ε λογικά για να ακουστεί θα πρέπει να φωνάξει. Πως μπορεί να μιλήσει ένα παιδάκι για να το ακούσει ένα άλλο στο απέναντι μπαλκόνι?

Και να σου πω και κάτι? Ναι όταν οι άλλοι γονείς δεν καταλαβαίνουν ότι ενοχλούν με την συμπεριφορά τη δικιά τους, όχι του παιδιού που δεν καταλαβαίνει λόγω ηλικίας και τα νεύρα της κοπέλας έχουν γίνει κρόσια, τι να κάνει κι αυτή? Θα προβεί σε λύσεις τύπου "μην βγαίνεις στο μπαλκόνι" και φαντάζομαι πως θα εννοεί "μην βγαίνεις στο μπαλκόνι μέχρι να εδεήσει επιτέλους κάποιος να μαζέψει το παιδί απέναντι".

Επίσης, εκτός του ότι δεν πήρα απάντηση για το αν είναι νορμάλ να αφήνεις ένα παιδί εν συνεχεία μόνο του στο μπαλκόνι να φωνάζει, γιατί θεωρείς πως η επόμενη λύση είναι να το αλυσοδέσουν στην τηλεόραση? Γιατί πάμε στα άλλα άκρα? Δεν θα μπορούσε ο γονιός να το απασχολήσει με κάτι άλλο? Ούτε είπα κάπου ότι είναι σωστό να παίζει με ηλεκτρονικά/φείσμπουκ κλπ ακατάλληλες ασχολίες για αυτές τις ηλικίες.

Για να γυρίσουμε στο αρχικο μηνυμα της θεματοθετριας ...ΠΟΥ ακριβως γραφει ότι το γειτονοπουλο "ωρύεται" στο μπαλκονι???? Αυτό που γραφει είναι ότι "βγαινει συνεχεια και ζητα από την κορη μου να παιξουνε".... ΑΡΑ όταν βλέπει την κορη της θεματοθετριας στο μπαλκονι αυθόρμητα βγαινει εξω και αυτό και ζητα παιχνιδι...δεν το βρισκω εξωφρενικο...τι έπρεπε να κανουν ακριβως οι γονεις/? Να το αλυσοδεσουν μπροστα στην τηλεόραση??/

Αντιθέτως βρισκω εντελως παραλογη την απαιτηση της θεματοθετριας όπςω εκφραζεται στο αρχικο μηνυμα..." ειπα στην κορη μου να ΜΗΝ βγαινει στο μπαλκονι γιατι με φερνει σε δυσκολη θεση"....δηλ δεν φτανει που το παιδακι είναι χωρις παρεα μεσα στο σπιτι ζητα να του ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΕΙ και την εξοδο στο μπαλκονι...και ανταποδιδω την ερωτηση...εσας ΑΥΤΟ σας φαινεται νορμαλ?? '' Μην βγαινεις στο μπαλκονι γιατι ερχομαι σε δυσκολη θεση??" και απαιτουμε από το 5χρονο να καταλάβει ότι είναι "λαθος" να βγαινει στο μπαλκονι?? Και τι είναι σωστο?? Να παιζει ηλεκτρονικα ή να κανει τσατ στο φεισμπουκ??????

Ειλικρινά και εγώ απορώ με αυτό! Πώς βγαίνει το συμπέρασμα δηλαδή;

Και η κόρη μου όλο το απόγευμα χτες στο μπαλκόνι ήταν και έπαιζε μόνη της (είμουν κρεβατωμένη και δε μπορούσα να της κάνω παρέα ή να τη πάω στη πλατεία) τι πάει να πει;

Και αν ήξερε ότι μία φίλη/συμμαθήτρια της ήταν στο απέναντι μπαλκόνι παίζει να κοιμόταν και εκεί το βράδυ χαχα λογικό δεν είναι;

Είναι λογικό να παίζει ένα 5 χρόνο μόνο του στο μπαλκόνι; Χωρίς επίβλεψη; Μάλλον έχω απομακρυνθεί πολύ από αυτές τις ηλικιες

Σε αυτό που λες little monkey "Από τη στιγμή που το παιδί σου ζητάει παρέα, πάει να πει ότι αυτή που έχει δεν του φτάνει. Δεν θα βγάλεις μεζούρα να του πεις "είχες παρέα για Χ ώρες και δεν χρειάζεσαι παραπάνω". θα διαφωνήσω και θα σου πω ότι η αντίδρασή μου ως γονιός θα εξαρτώνταν και απο τον χαρακτήρα του παιδιού μου.

 

Η κόρη μου μπορεί να παίζει 3 ώρες με φίλη της και να ζητάει άλλες δεκατρείς και να μου σπάσει τα νεύρα μέχρι να γίνει το δικό της. Αν σκεφτώ όπως λες, ότι το έχει ανάγκη, ούτε τα μαθήματά της θα διαβάσει, ούτε για ύπνο στην ώρα της θα πάει και στο τέλος θα είναι και εκνευρισμένη επειδή βγήκαμε απο το καθημερινό πρόγραμμα. Και ναι, στο καθημερινό πρόγραμμα μιας οικογένειας χρειάζεται μεζούρα. Όχι απόλυτα αυστηρή αλλά ένα πρόγραμμα πρέπει να τηρείται - σε γενικές γραμμές πάντα. Και αυτό ισχύει για όλες τις ηλικίες όχι μόνο για παιδάκια που έχουν διάβασμα όπως η δικιά μου.

 

Παρεπιπτόντως...εκτός του πρώτου μου πτυχίου κι εγώ ψυχολογία έχω τελειώσει

Συμφωνώ. Πρέπει να υπάρχει ένα υποτυπώδες έστω πρόγραμμα και πρέπει να υπάρχουν κάποια όρια.

Εμένα μου φαίνονται εξωπραγματικά επειδή προσπαθώ να φανταστώ το γιο μου να μην θέλει να βγει στο μπαλκόνι ή να προσπαθώ να τον εμποδίσω από το να βγει στο μπαλκόνι... και δεν μπορώ.

Δηλαδή δεν σου έχει τύχει ποτέ να πεις στο γιο σου "έλα τώρα μέσα γιατί ενοχλούμε τους γείτονες ή πρέπει να κάνει κάποια δουλειά η μαμά ή οτιδήποτε;"

Επίσης δεν έχει τύχει να αρνηθείς κάτι στον μικρό; ή όταν υπάρχει άλλο παιδάκι στον περίγυρο πρέπει οπωσδήποτε να πάει να παίξει μαζί του;

Είναι λογικό να παίζει ένα 5 χρόνο μόνο του στο μπαλκόνι; Χωρίς επίβλεψη; Μάλλον έχω απομακρυνθεί πολύ από αυτές τις ηλικιες

Καταρχήν δε μιλάμε για 5χρονα, και το παιδί του θέματος σχεδόν 6 ετών είναι.

Η δική μου είναι 6 1/2 και να σου πω την αλήθεια και εγώ δεν νιώθω άνετα να είναι μόνη της στο μπαλκόνι, είμαι φοβιτσιάρα γενικώς. Αλλά καθόταν ακριβώς μπροστά στη μπαλκονόπορτα του δωματίου και την έβλεπα, και μπαινόβγαινε και ο πατέρας της φυσικά συχνά πυκνά.

Συμφωνώ με το πρόγραμμα που λέτε, μπορεί να είναι πιο σωστό να είναι συνέχεια με παιδιά τα παιδιά μας αλλά δεν είναι πάντα εύκολο αυτό.

Κάποιες μέρες γίνεται και κάποιες μέρες είναι πιο δύσκολο δυστυχώς.

Η θεματοθέτρια πποια ακριβως μεσα χρησιμοποιησε πέρα από το "μην βγαινεις στο μπαλκονι"?? Διοτι αν τα ειχε χρησιμοποιησει και απασχολούνταν η μικρη της εντος του σπιτιου δεν θα ένιωθε την ανάγκη να βγαινει στον μπαλκονι...ουτε θα ζητουσε συμβουλες για το πως θα την "οριοθετησει"...

Στο ερωτημα αν μου φαινεται ΝΟΡΜΑΛ να είναι συνεχεια ένα παιδι στο μπαλκονι δεν απάντησα διοτι από ΠΟΥΘΕΝΑ δεν προκυπτει ότι το γειτονοπουλο είναι ΣΥΝΕΧΕΙΑ στο μπαλκονι ... αυτό που γραφει η θεματοθετρια είναι ότι "συνεχεια ζηταει να παιξουνε"...μπαινοβγαινει το παιδακι στο μπαλκονι και αυτό δεν το βρισκω παραλογο...και αν δεν ζητουσε παιχνιδι από την κόρη της θεματοθετριας δεν θα το συζητούσαμε καν...

Το "συνέχεια" της θεματοθετριας μπορει να σημαινει 2 φορες την ημερα...ή μια φορα την ημερα αλλα κάθε μερα...δηλ βγαινει το γειτονοπουλοα κάθε μερα ΜΙΑ φορα την ημερα στο μπαλκονι και επειδή βλέπει ην συμμαθητρια ζηατει παιχνιδι...από ΠΟΥ καταλάβατε ότι αυτό είναι επι 24ωρου βασεως???

Αυτό που ξέρω είναι πως ζητάει παρέα. Όχι παρέα "με όποιο άλλο παιδάκι βρεθεί" αλλά παρέα με τη συμμαθήτρια και γειτόνισσά του. Που κι αυτή θέλει να παίξει μαζί του. Από τη στιγμή που το παιδί σου ζητάει παρέα, πάει να πει ότι αυτή που έχει δεν του φτάνει. Δεν θα βγάλεις μεζούρα να του πεις "είχες παρέα για Χ ώρες και δεν χρειάζεσαι παραπάνω".

 

Διαφωνω....αλιμονο αν το παιδι 5 χρονων γνωριζε παντα τι ηθελε....το 5 χρονο αν βαριεται χιλια δυο μπορει να ζητησει...Το σωστο λοιπον είναι να κανουμε το παιδι να μην βαριεται και όχι να δεχτούμε ο,τι μας επιβαλλει.

Είναι λογικό να παίζει ένα 5 χρόνο μόνο του στο μπαλκόνι; Χωρίς επίβλεψη; Μάλλον έχω απομακρυνθεί πολύ από αυτές τις ηλικιες

Δεν θα το θεσω ως ζητημα λογικης αλλα σιγουρα είναι επικινδυνο....

Θεωρω ότι μπορει αν υπαρξει μια χρυση τομη σε όλα...ετσι και σε αυτην την περιπτωση....

και παρεα θα εχουν τα παιδια μας, και μονα τους θα παιξουν , και θα ηρεμησουν η θα ξεκουραστουν...όλα χρειαζονται...οποιαδήποτε συμπεριφορα δεν είναι ακραια ή υπερβολικη , είναι κατανοητη.