Η κόρη μου κλαίει χωρίς λόγο!

Η κόρη μου, 6μισι ετών, εδώ και 2-3 μέρες (για την ακρίβεια βράδια) κλαίει χωρίς λόγο.

Συγκεκριμένα, όλη μέρα είναι φυσιολογική, παίζει, επικοινωνεί αλλά το βράδυ, ξαφνικά έρχεται μ' ένα παράπονο και μου λέει, μαμά μου έρχονται δάκρυα στα μάτια, δεν έχω κάτι όμως μαμά, γιατί μου έρχεται να κλάψω? Απο τον φόβο της λοιπόν που της έρχεται να κλάψει, κλαίει ακόμα περισσότερο. Χθες το βράδι είδα και έπαθα να τη συνεφέρω. Τη ρωτάω μήπως φοβάται κάτι, το σκοτάδι ας πούμε ή μήπως θέλει κάτι να συζητήσουμε που τη φοβίζει και μου λέει όχι. Το μόνο που έχω παρατηρήσει είναι ότι ηρεμεί όταν έρχεται να κοιμηθεί μαζί μας. Μήπως, επειδή το περισσότερο καλοκαίρι κοιμόταν όλο και με κάποιον παρέα και τώρα που γύρισε σπίτι , τη βάζω να κοιμάται στο κρεββάτι της, την έχει πιάσει το παράπονο? Με τις πολλές ερωτήσεις που της κάνω μου λέει ότι θέλει να κοιμάται μαζί μας αλλά δεν κλαίει γι' αυτό, δεν ξέρει γιατί κλαίει... Με φοβίζει λίγο το γεγονός ότι ξαφνικά την πιάνουν κλάματα, τί να κάνω?

Χθες την άφησα στο κρεββάτι της, δεν την πήρα στο δικό μας, προσπάθησα να την ηρεμήσω εκεί, την χάιδευα και της ψιθύριζα και προσευχούλες. Τα ξημερώματα όμως, τσουπ! στο κρεββάτι μας η μικρή.

Μην την πιέζεις για τίποτα πήγαινε λίγο με τα νερά της εννοω μπορεις να την αφήνεις να κοιμάται μαζί σας λιγες μέρες να δεις αν οντως ειναι αυτος ο φόβος της αν σταματήση να κλαιει τοτε οντως αυτο φοβάται, αν οχι τοτε μηπως εχει γινει κατι εχει ακουσει κατι και εχει φοβηθει???

Μπορεί όντως ολο αυτο με το κλαμα να το βρήκε σαν μια δικαιολογία για να ρχεται να κοιμάται μαζί σας.Μπορεί ομως και κατι να το χει φοβίσει το παιδάκι,μήπως ειδε καποιο ασχημο ονειρο και φοβαται να κοιμηθει μονη της?Οπως ειπε και η κοπελα παραπανω αν θελει να κοιμηθει μαζί σας για λιγες μερες μην της το αρνείσαι για να δεις αν υπαρξει διαφορα τις υπολοιπες μερες.

Και η δικια μου κορη ,που ειναι 5,5 χρονων εδω και δυο μηνες περιπου ερχεται καθε βραδυ στο κρεβατι μας γιατι φοβαται.Το εκανε και μικροτερη αλλα για περιπου ενα χρονο ειχαμε στρωσει στο θεμα του υπνου, δηλαδη κοιμοταν μονη της και οταν ξυπνουσε για τουαλετα γυρνουσε παλι στο κρεβατι της χωρις κανενα προβλημα.

Πριν δυο μηνες περιπου πηγε σινεμα σε ενα παιδικο εργο και εκει μου λεει οτι κατι την φοβισε( !!!!!)και απο τοτε δεν μπορει να κοιμηθει μονη της με κανενα τροπο.Καθε βραδυ κανουμε συμφωνια οτι θα καθισω μαζι της μεχρι να την παρει ο υπνος και οτι οταν ξυπνησει για τουαλετα θα ερθει μετα στο κρεβατι μας.

Την αφηνω να ερχεται αλλα πραγματικα με ενοχλει το θεμα αυτο και κυριως το οτι πρεπει να καθομαι κοντα της μεχρι να την παρει ο υπνος , γιατι εκεινη την ωρα εχω και αλλες δουλειες να κανω μια και ειμαι εργαζομενη και εχουμε και ενα μωρακι 13 μηνων .

Σκεφτομαι μηπως αισθανεται ανασφαλεια για κατι, γιατι γενικα η συμπεριφορα της εχει γινει πιο δυσκολη.Μηπως φταιει το γεγονος οτι μετα απο σχεδον δυο χρονια που ειχα αδεια απο τη δουλεια μου λογω εγκυμοσυνης και αδειας μητροτητας , ξαναγυρισα στην υπηρεσια μου πριν απο ενα μηνα περιπου?Εχει σταματησει και τον παιδικο που πηγενε ( εκανε εκει και το νηπιαγωγειο)και ξερει οτι απο Σεπτεμβριο θα παει στο Δημοτικο με αγνωστα παιδια.

Λετε να φταιει κατι απο αυτα η μηπως ειναι καποια φαση που την περνανε τα περισσοτερα παιδια και περναει?

lianakleopatra εσεις εχετε καποιο θεμα που μπορει να την αναστατωνει?Ειναι αραγε ψυχολογικο η μας κανουν κολπα?

Η κόρη μου είναι επίσης 6,5 (τέλη Δεκεμβρίου ) και αν και δεν κλαίει χωρίς λόγο όπως η δικιά σου, την έχουν πιάσει έντονες υπαρξιακές ανησυχίες τις οποίες συζητά μόνο μαζί μου. Με ρωτάει για τον θάνατο, για τα γηρατειά, τις αρρώστιες. Δείχνει ανησυχία για το αν θα γεράσω κι εγώ, αν θα πεθάνω. Τι θα γίνει αν πάθουμε κάτι εγώ και ο μπαμπάς της, ποιος θα προσέχει αυτήν και τα αδέρφια της. Και άλλα πολλά που δεν μπορείς να φανταστείς.

Δεν ξέρω αν έχει τέτοιες ανησυχίες και η δική σου κόρη και απλά δεν αισθάνεται ακόμα άνετα να τις συζητήσει μαζί σου. Μπορείς να της ανοίξεις απέξω απέξω (πολύ απέξω όμως ) καμιά κουβέντα για να δεις αν θα το πάει μόνη της προς τα εκεί. Διαφορετικά, αν δεν είναι κάτι τέτοιο, θα ανησυχούσα στη θέση σου πάρα πολύ, για το αν έχει πληγώσει κάποιος το παιδί μου με οποιονδήποτε τρόπο και αυτό δεν έχει το θάρρος να μου το πει.

Η κόρη μου είναι επίσης 6,5 (τέλη Δεκεμβρίου ) και αν και δεν κλαίει χωρίς λόγο όπως η δικιά σου, την έχουν πιάσει έντονες υπαρξιακές ανησυχίες τις οποίες συζητά μόνο μαζί μου. Με ρωτάει για τον θάνατο, για τα γηρατειά, τις αρρώστιες. Δείχνει ανησυχία για το αν θα γεράσω κι εγώ, αν θα πεθάνω. Τι θα γίνει αν πάθουμε κάτι εγώ και ο μπαμπάς της, ποιος θα προσέχει αυτήν και τα αδέρφια της. Και άλλα πολλά που δεν μπορείς να φανταστείς..

Πιθανότατα το έχει η ηλικία, ο γιός μου 6χρ. πέρσυ ειχε ανάλογες ανησυχίες, θυμάμαι έντονα πως ήθελε να μην γεράσουμε ποτέ. Μεγαλώνουν τα παιδάκια μας, αντιλαμβάνονται περισσότερα κ έρχονται αντιμέτωπα με τον πραγματικό κόσμο

Ευχαριστώ πολύ όλους και όλες για τις απαντήσεις σας. Σήμερα το βράδυ πήγαν πάλι να την πιάσουν τα κλάματα και είχαμε και κόσμο εκείνη την ώρα. Της αποσπούσα λοιπόν την προσοχή λέγοντάς της να πάει να συμμαζέψει το δωμάτιο της, να πλύνει τα δόντια της κ.λ.π. Την ακολούθησε η ξαδέλφη μου για να της μιλήσει και τότε η Κλεοπάτρα(η κόρη μου) της είπε ότι στεναχωριέται πολύ που εγώ ξανάπιασα δουλειά και της λείπω πάρα πολύ και ότι θέλει να κοιμάται μαζί μας τα βράδια και δεν την αφήνουμε. Μετά είπε τα ίδια και σε μένα. Εντωμεταξύ εγώ ούτως ή άλλως, την αφήνω να κοιμάται στο κρεββάτι μας αρκετές φορές και μετά την πάω στο δικό της. Δεν ξέρω, αν συνεχίσει αυτή η κατάσταση θα δω τί θα κάνω. Μόνο μην πλήγωσε κανείς το παιδάκι μου και όλα τα υπόλοιπα φτιάχνονται.

Εχει και εμένα υπαρξιακές ανησυχίες, όχι σε μεγάλο βαθμό ακόμα, ρωτάει όμως διάφορα.

Eκανες μια συζητηση μαζι της αν την εχει πειραξει καποιος ξενος?

Αν την εχει φοβερισει οτι το βραδυ που κοιμασε θα γινει κατι? ή ακομα και καποιο αλλο παιδακι ,την ωρα του παιχνιδιου της ειπε κατι που την τρομαξε.

Τα παιδια πλεον απο αυτη την ηληκια και μετα ξερουν πολλα και τα χρησημοποιουν και την ωρα του παιχνιδιου.

Καλο θα ειναι να μηλησει και καποιος αλλος μαζι της ,ενας πολυ δικο σου ανθρωπος ,ισως να δισταζει να σου πει κατι εσενα και να ανοιχτει σε καποιον οικιο σας.

Αχ τα εχω περασει και τα περναω σχεδον καθε καλοκαιρι με την κορη μου.Δεν ξερω φταει η εποχη ,φταει οτι το καλοκαιρι δεν εχουν τον φορτωμενο προγραμμα που εχουν τον χειμωνα και πιανονται περισσοτερο απο εμας και αναζητουν ακομα μεγαλυτερη προσοχη ,δεν ξερω....................

Παντως θα δεις ειναι φαση και θσα περασει αλλα κανε και την συζητηση που σου ανεφερα γιατι πλεον δεν ειναι να εμπιστευομαστε κανεναν τα παιδια μας με αυτα που ακουμε

ΝΤΙΝΤΙ μου σ' ευχαριστώ για την απάντησή σου. Οπως έγραψα και πιο πάνω, ανοίχτηκε τελικά στην ξαδέλφη μου και της είπε ότι της λείπω πολύ επειδή έπιασα δουλειά και ότι θέλει να κοιμάται μαζί μου το βράδυ και εγώ δεν την αφήνω και όλα αυτά την φορτίζουν και στεναχωριέται. Είναι και αυτό που λες, δεν έχουν τί να κάνουν το καλοκαίρι, είναι πιο χαλαρά και αναζητούν περισσότερη προσοχή. Πάντως αν συνεχίσει θα δω τί θα κάνω γιατί δεν μ' αρέσει που βάζει στα καλά καθούμενα τα κλάματα. Και να φανταστείς ότι είναι ζωηρό και ευχάριστο παιδί κατα τ'άλλα και ποτέ δεν μ' εχει απασχολήσει με ο,τιδήποτε.

ΝΤΙΝΤΙ μου σ' ευχαριστώ για την απάντησή σου. Οπως έγραψα και πιο πάνω, ανοίχτηκε τελικά στην ξαδέλφη μου και της είπε ότι της λείπω πολύ επειδή έπιασα δουλειά και ότι θέλει να κοιμάται μαζί μου το βράδυ και εγώ δεν την αφήνω και όλα αυτά την φορτίζουν και στεναχωριέται. Είναι και αυτό που λες, δεν έχουν τί να κάνουν το καλοκαίρι, είναι πιο χαλαρά και αναζητούν περισσότερη προσοχή. Πάντως αν συνεχίσει θα δω τί θα κάνω γιατί δεν μ' αρέσει που βάζει στα καλά καθούμενα τα κλάματα. Και να φανταστείς ότι είναι ζωηρό και ευχάριστο παιδί κατα τ'άλλα και ποτέ δεν μ' εχει απασχολήσει με ο,τιδήποτε.

Πολλά παιδιά αντιδρούν έτσι όταν εργάζονται οι γονείς τους. Τώρα αν συνηθίσει να κοιμάται στο κρεβάτι σας δύσκολα μετά θα μπορεί να το κόψει αυτό. Μιας φίλης μου είναι 13 χρονών και ακόμη κοιμάται με την μητέρα της.

ΝΤΙΝΤΙ μου σ' ευχαριστώ για την απάντησή σου. Οπως έγραψα και πιο πάνω, ανοίχτηκε τελικά στην ξαδέλφη μου και της είπε ότι της λείπω πολύ επειδή έπιασα δουλειά και ότι θέλει να κοιμάται μαζί μου το βράδυ και εγώ δεν την αφήνω και όλα αυτά την φορτίζουν και στεναχωριέται. Είναι και αυτό που λες, δεν έχουν τί να κάνουν το καλοκαίρι, είναι πιο χαλαρά και αναζητούν περισσότερη προσοχή. Πάντως αν συνεχίσει θα δω τί θα κάνω γιατί δεν μ' αρέσει που βάζει στα καλά καθούμενα τα κλάματα. Και να φανταστείς ότι είναι ζωηρό και ευχάριστο παιδί κατα τ'άλλα και ποτέ δεν μ' εχει απασχολήσει με ο,τιδήποτε.

Kαι γω ετσι λεω γιατι τουλαχιστον στην κορη μου δεν ειναι δυνατον ολα να τα εμφανιζει το καλοκαιρι.

Παντως χρονο με τον χρονο βλεπω μεγαλες διαφορες στον χαρακτηρας τους.

Επαψαν πλεο τα παιδιαστικα χαιδεματα που σου εδειχναν οτι εχουν περισσοτερο αναγκη την προσοχη σου.

Αντιδρουν τωρα πλέον διαφορετικα και πολυ εντονα θα ελεγα που καμια φορα λεω δεν ειναι δυνατον να ειναι αυτο το κοριτσακι μου ..........

και οσο σκεφτομαι το τι μας περιμενει παρακατω αγχωνομαι για τον τροπο αντιμετωπισεις τους.............

πιστευω οτι ειναι μια μικρη ''μελαγχολια'' η στεναχωρια καλυτερα που τελειωνει το καλοκαιρι που αρχιζουν τα σχολεια , και όλα αυτα επειδη πηγες δουελια νομιζω

οτι χρειαζεται λιγος χρονος προσαρμογης απο τις διακοπες στο σπίτι πάλι

το ειχα και εγω καθε φορα που τελειωνε το σχολειο ή το καλοκαιρι

Προσπαθησε να την απασχολεις αλλα οχι να την βαζεις να μαζευει το δωματιο να

σε βοηθησει να φταξεις ενα πάζλ ή ενα γλυκο ή τυλιξετε μαζι ενα δωρο που θα θες να κανεις σε μια φιλη σου ... εμενα με ειχαν βοηθησει πολυ όλα αυτα τα κολπα της μαμα μου δεν στεναχωριομουνα

Φιλίτσα έχεις δίκιο, η αλήθεια είναι ότι δεν ασχολούμαι και πολύ μαζί της καθώς γυρίζω απόγευμα στο σπίτι και μέχρι να μαζέψω, να μαγειρέψω, να σιδερώσω, η ώρα πάει 11 το βράδυ ενώ για ένα χρόνο που ήμουν άνεργη και είμασταν συνέχεια μαζί, κάναμε πολλά πράγματα. Νιώθω τύψεις γι' αυτό το πράγμα και πραγματικά πιστεύω ότι είναι και αυτό που την έχει πειράξει. Πάντως, όλα μου τα χρόνια δούλευα, μόνο πέρυσι ήμουν όλη μέρα στο σπίτι, δηλαδή μ' έχει συνηθίσει να δουλεύω, δεν το κάνω για πρώτη φορά.

Εμεις το παθαινουμε παντα αυτο μετα τις διακοπες , γιατι επι 2 βδομαδες και βαλε ειχε συνηθίσει να κοιμομαστε στον ιδιο χωρο ολοι μαζι.(Χωριο , ενοικιαζομενα δωματια κλπ)

Η καλυτερη της

Τωρα της κακοφαινετε και κλαιει τα βραδυα διχως λόγο , οπως το περιγραφεις.

Ευχομαι να ειναι απλα μια φαση προσαρμογης και παλι.

Καλέ μου και χρυσέ μου Portishead!!!

Σ' ευχαριστώ για την απάντησή σου, είναι όλα μαζί που την ενοχλούν πιστεύω, ακόμα και αυτό που συμβαίνει και σε σας. Θα δούμε!

Η κόρη μου, 6μισι ετών, εδώ και 2-3 μέρες (για την ακρίβεια βράδια) κλαίει χωρίς λόγο.

Συγκεκριμένα, όλη μέρα είναι φυσιολογική, παίζει, επικοινωνεί αλλά το βράδυ, ξαφνικά έρχεται μ' ένα παράπονο και μου λέει, μαμά μου έρχονται δάκρυα στα μάτια, δεν έχω κάτι όμως μαμά, γιατί μου έρχεται να κλάψω? Απο τον φόβο της λοιπόν που της έρχεται να κλάψει, κλαίει ακόμα περισσότερο. Χθες το βράδι είδα και έπαθα να τη συνεφέρω. Τη ρωτάω μήπως φοβάται κάτι, το σκοτάδι ας πούμε ή μήπως θέλει κάτι να συζητήσουμε που τη φοβίζει και μου λέει όχι. Το μόνο που έχω παρατηρήσει είναι ότι ηρεμεί όταν έρχεται να κοιμηθεί μαζί μας. Μήπως, επειδή το περισσότερο καλοκαίρι κοιμόταν όλο και με κάποιον παρέα και τώρα που γύρισε σπίτι , τη βάζω να κοιμάται στο κρεββάτι της, την έχει πιάσει το παράπονο? Με τις πολλές ερωτήσεις που της κάνω μου λέει ότι θέλει να κοιμάται μαζί μας αλλά δεν κλαίει γι' αυτό, δεν ξέρει γιατί κλαίει... Με φοβίζει λίγο το γεγονός ότι ξαφνικά την πιάνουν κλάματα, τί να κάνω?

Χθες την άφησα στο κρεββάτι της, δεν την πήρα στο δικό μας, προσπάθησα να την ηρεμήσω εκεί, την χάιδευα και της ψιθύριζα και προσευχούλες. Τα ξημερώματα όμως, τσουπ! στο κρεββάτι μας η μικρή.

γνωμη μου ειναι να βεβαιωθεις οτι δεν εχει να κανει με τον υπνο και η μονη λυση ειναι με καποιο τροπο ειτε εσυ πας μαζι της εστω σε ενα ραντζακι ειτε εκεινη κανει σκανζτα το κρεβατι σας και παει ο μπαμπας στο παιδικο.

ετσι θα δεις αν ο λογος ειναι πραγματι αυτος. αν συνεχισει θα πρεπει ισως να προβληματιστεις μηπως το παιδι εχει τρομαξει απο κατι και δεν το εκμυσττηρευεται. θα μπορουσε ισως να το κανει για να σου τραβηξει και την προσοχη αλλα ειναι απιθανο.

ενα παιδι που κλαιει παντα καποιο λογο εχει και το κανει.

......... θα μπορουσε ισως να το κανει για να σου τραβηξει και την προσοχη αλλα ειναι απιθανο.

ενα παιδι που κλαιει παντα καποιο λογο εχει και το κανει.

Και το να τραβήξει την προσοχή της μαμάς της είναι ένας καλός λόγος.

Διαφωνώ με την άποψη ότι μπορεί να έχει πειράξει κάποιος μικρός ή μεγάλος την κόρη σου γιατί τότε θα ήταν μελαγχολική και κατά τη διάρκεια της ημέρας. Νομίζω ότι ίσως της έχει στοιχίσει το ότι ξαναβρήκες δουλειά και προσπαθεί να σε διεκδικήσει με αυτόν τον τρόπο. Το ζω κι εγώ αυτό το έργο με τη μεγάλη μου κόρη που είναι ακριβώς στην ηλικία της δικής σου. Μετά από κάποιες μέρες που περνάμε μαζί λόγω άδειας μου δε θέλει να ξαναπάω στη δουλειά και μάλιστα σκαρφίζεται και διάφορες δικαιολογίες για να πω στον εργοδότη μου.

Παμπόνηρα τα παιδιά. Από πουθενά δεν μπορείς να τα πιάσεις!!!

Καλημέρα σε όλους.

Η κόρη μου άρχισε να είναι μελαγχολική και κατά τη διάρκεια της ημέρας, να μην έχει όρεξη για παιχνίδι και να κλαίει. Συγκεκριμένα, εχθές ήταν πολύ έντονο το φαινόμενο. Επειδή τα χάδια και τα φιλιά, η συμπόνοια και το ότι την ρώταγα συνεχώς τί έχει , δεν έφερναν το επιθυμητό αποτέλεσμα, άρχισα να θυμώνω μαζί της, της είπα ότι θέλω να μου πει αμέσως το λόγο για τον οποίο κλαίει ή να σταματήσει πια να κλαίει. Το ότι δεν κοιμάμαι μαζί σας μαμά, ήταν η απάντηση.

Παρ' όλα αυτά, μόλις της είπα αν θέλει να κοιμηθεί στο κρεβάτι μας το βράδυ (το έκανα σαν τεστ), αμέσως άλλαξε η διάθεσή της, βρήκε τον εαυτό της και έκανε πλάκες.

Αν συνεχιστεί η κατάσταση,θα μιλήσω με παιδοψυχολόγο, να μου πει πώς να το χειριστώ. Η Κλεοπάτρα είναι πάντα χαρούμενο και αλέγκρο παιδάκι, καραγκιοζάκι, όπως τη λέω εγώ, η κατάσταση στο σπίτι είναι ήρεμη και ωραία, δεν επηρεάζεται δηλαδή απο τυχόν άσχημη συμπεριφορά μεταξύ των γονιών της.

Αφου βρηκες την αιτια της αλλαγης της συμπεριφορας της και τον λογο για τον οποιο κλαει η μικρη τοτε απο εδω και περα με τροπο θα προσπαθησεις να της δωσει να καταλαβει πως ο καθενας την ωρα του υπνου εχει τον προσωπικο του χωρο και αυτος ειναι απαραβατος(εκτος απο ορισμενες περιπτωσεις π.χ. οταν ειμαστε αρρωστοι).

Ειναι μεγαλο παιδακι και πρεπει να καταλαβει οτι η μαμα και ο μπαμπας εχουν το δικο τους κρεβατι -προσωπικο χωρο ηρεμιας και ξεκουρασης και οτι και εκεινη εχει τον δικο της κρεβατι οπου πρεπει να ξεκουραζετε και να ηρεμει μονο εκει.

Θελει χρονο και υπομονη ,το περασα με την κορη μου και το περναω τωρα και με τον γιο μου.Ελεγα πως η κορη μου νοιωθει μοναξια επειδη ηταν μονη της στο δωματιο αλλα τωρα περναω τα ιδια και με τον μικρο που δεν εχει αυτη την δικαιολογια γιατι κοιμουντε στο ιδιο δωματιο με την κορη μου.

Φασεις ειναι και ανασφαλιες καθε ηληκιας ,σιγα σιγα θα ξεπεραστουν ,απλα θελει οπως σου ειπα υπομονη και κουβεντουλα.

Καλημερα και καλο κουραγιο γιατι ξερω πως η ολη κατασταση που περνας σου χαλαει την ψυχολογια και σε ριχνει ακομα περισσοτερο ,αλλα θα το δεις θα ξεπεραστει και αυτο.

Σ' ευχαριστώ πολύ ΝΤΙΝΤΙ. Θα προσπαθήσω , θέλει πολύ υπομονή απ' ότι βλέπω. Ελπίζω όταν θα ξεκινήσει το σχολείο να το αποβάλει μόνη της σιγά σιγά.