5η βδομαδα κυησης χωρις σαφηνεια

Καλημερα σε ολες και ολους . Ειμαι η Βικυ 40 ετων . Ειμαι παλαιο μελλος του φορουμ αν και εχω αρκετα χρονια να μπω . Παλαιοτερα δε ημουνα με αλλο ονομα , ξεχνοντας κωδικους κτλ αναγκαστικα να κανω νεο λογαριασμο . Παλια ημουνα η γραφιστρια . Λοιπον εν τω προκειμενω θεμα . Ελπιζω να σας βρισκω ολους καλα .Εγω ειμαι πλεον μαμα 3ων ζουζουνιων πολυ τελειων οπως ολα τα παιδακια μας . Να σημειωσω οτι στην 3η γεννα η οποια εγινε με καισαρικη εκανα απολινωση σαλπιγγων μιας και δεν θελαμε αλλο παιδι . Απο τοτε εχω περασει αλλες 2 εγκυμοσυνες . Μια στις 20.000 . Η πρωτη συληψη εγινε 9 μηνες μετα την γεννηση του μικροτερου μου γιου . Ηταν μια ατελης κυηση που δεν μεγαλωνε και αυτο συνεβει λογω της απολινωσεως . Προχωρουμε σε αποξεση διοτι φοβηθηκε ο γιατρος να με αφησει να αποβαλλω το κυημα φυσικα για μεγαλη αιμοραγια . Ερχομαστε 2μιση ετη αργοτερα φετος το καλοκαιρι . Δεν πηγε καν το μυαλλο μου . Ειχα ξεχασει οτι μπορουσα να μεινω εγκυος . Και μενω ομως . Και μαλλον φυσιιολογικη συλληψη αυτη τη φορα . Θεε μου φοβηθηκα . Ετρεμα . Δεν ηξερα αμα ημουν ετοιμη για κατι τεοτιο . Με τον αντρα μου ημασταν μια σε διασταση μια μαζι . Η μανα μου αρρωστη με ανοια στο γηροκομειο . Εγω σε απαισια μα απαισια ψυχολογικη κατασταση . Παρθηκε η αποφαση , οχι ελαφρα τη καρδια , σιγουρα με πολυ πονο και πολυ κλαμα . Δεν μπορουσα να το κρατησω , οχι ηταν αδυνατον . Δεν αντεχα . Προχωρησαμε στην εκτρωση . Με τον αντρα μου και εκεινο καταβεβλημενο . ΔΕν το περιμεναμε , ειχα απολινωση δεν προκαλεσαμε κατι εμεις . Συνεχεια αυτο λεγαμε στους εαυτους μας . Μα μονο μια φορα βρεθηκαμε εκεινο το μηνα . Το ειχα ξεχασει κιολας , ημουνα σιγουρη οτι δεν ειναι κατι τετοιο . Το μετανοιωσα μολις συνηλθα απο τη ναρκωση , με κλαμματα με πηρε σπιτι και μου σταθηκε απιστευτα παρολο βρισκομασταν σε μερικη διασταση . Λιγο καιρο μετα τα ξαναβρηκαμε . Εγω ηρεμησα . Εφυγε η ασχημη ψυχολογικη μου κατασταση . Ενοιωθα ευτυχισμενη . Υπεροχα . Ηθελα να ζησω μια εγκυμοσυνη . Να φερω πισω το μωρακι που εδιωξα . Και ερχεται πριν απο 8 μερες το θετικο τεστ . Τελικα η απολινωση εγινε στη μια μονο σαλπιγγα η οποια μαλλον θαηταν καθαρα διακοσμητικη . Περιοδο περιμενα 17 του μηνος . Εκανα το τεστ 15 και βγηκε θετικο αμεσως , σε λιγα μολις δευτερα εβγαλε την πολυποθητη γραμμουλα . Νωρις ειναι ακομα λεω ας παρω τον γιατρο μου τηλ λιγες μερες μετα . Δευτερα τον περνω και του λεω οτι θελω να κατεβω αθηνα παρασκευη οποτε αν μπορει να με δει νωριτερα για να δουμε οτι εντος μητρας . Και εκεινος μου λεει ελα σημερα μπορει και να φαινεται . Η αληθεια ειναι οτι μονο που ειδαμε ηταν ενα παχυ , καρα παχυ ενδωμητριο κοντα στα 16χιλιοστα . Αυτο μου λεει αποκλειει το ενδεχομενο εξωμητριας κυησης , τοτε θα πρεπε να ειχες ουτε 5-6 το ενδωμητριο σου . Κατι σαν σακος φανηκε , οχι ομως με σαφηνεια . Ηθελε να ειναι σιγουρος . Ελα πεμπτη μου λεει ,παω χθες και ειδαμε ακριβως τα ιδια . Οχι με σαφηνεια και παλι . Παχυ ενδωμητριο αλλα σακος πουθενα ή τελως παντων κατι που ισως να εμοιαζε , μια μικρη υπονοια υπηρχε . Ειανι μεν σιγουρος οτι ειναι εντος . Ειναι σιγουρος οτι υπαρχει εγκυμοσυνη . Καναμε τεστ και εκει στο ιατρειο βγηκε αμεσως θετικο . Απο εκει και περα . Δεν ειπε φυσικα τιποτα ο ανθρωπος , με ξερει πολλα χρονια δεν ηθελε να με απογοητευσει κιολας αλλα μου ζητησε να παω και δευτερα . Πρεπει ως τοτε να φανει περιτρανα . Αλλα αμα δεν φανει ? τοτε τι γινεται ?αυτο μου ροκανιζει το μυαλλο απο χθες . Ειμαι ακριβως 5 και 1 σημερα . Χθες 5 δεν φανηκε με ευκρηνια . Οπως το ειπε , αυτο που ειδαμε ειναι "εδω θα πρεπε να ειναι " δηλαδη με πολυ κοπο και πατημα της κοιλιας φανηκε μια καποια κουκιδα αλλα δεν ειναι σιγουρος εντελως .Και ομως αισθανομαι φοβερα απογοητευμενη απο χθες . Δυστηχως δεν το ειπε με λογια αλλα αμα δευτερα δεν δουμε κατι τοτε τα αποτελεσματα δεν ειναι καλα .

Καλημερα σε ολες και ολους . Ειμαι η Βικυ 40 ετων . Ειμαι παλαιο μελλος του φορουμ αν και εχω αρκετα χρονια να μπω . Παλαιοτερα δε ημουνα με αλλο ονομα , ξεχνοντας κωδικους κτλ αναγκαστικα να κανω νεο λογαριασμο . Παλια ημουνα η γραφιστρια . Λοιπον εν τω προκειμενω θεμα . Ελπιζω να σας βρισκω ολους καλα .Εγω ειμαι πλεον μαμα 3ων ζουζουνιων πολυ τελειων οπως ολα τα παιδακια μας . Να σημειωσω οτι στην 3η γεννα η οποια εγινε με καισαρικη εκανα απολινωση σαλπιγγων μιας και δεν θελαμε αλλο παιδι . Απο τοτε εχω περασει αλλες 2 εγκυμοσυνες . Μια στις 20.000 . Η πρωτη συληψη εγινε 9 μηνες μετα την γεννηση του μικροτερου μου γιου . Ηταν μια ατελης κυηση που δεν μεγαλωνε και αυτο συνεβει λογω της απολινωσεως . Προχωρουμε σε αποξεση διοτι φοβηθηκε ο γιατρος να με αφησει να αποβαλλω το κυημα φυσικα για μεγαλη αιμοραγια . Ερχομαστε 2μιση ετη αργοτερα φετος το καλοκαιρι . Δεν πηγε καν το μυαλλο μου . Ειχα ξεχασει οτι μπορουσα να μεινω εγκυος . Και μενω ομως . Και μαλλον φυσιιολογικη συλληψη αυτη τη φορα . Θεε μου φοβηθηκα . Ετρεμα . Δεν ηξερα αμα ημουν ετοιμη για κατι τεοτιο . Με τον αντρα μου ημασταν μια σε διασταση μια μαζι . Η μανα μου αρρωστη με ανοια στο γηροκομειο . Εγω σε απαισια μα απαισια ψυχολογικη κατασταση . Παρθηκε η αποφαση , οχι ελαφρα τη καρδια , σιγουρα με πολυ πονο και πολυ κλαμα . Δεν μπορουσα να το κρατησω , οχι ηταν αδυνατον . Δεν αντεχα . Προχωρησαμε στην εκτρωση . Με τον αντρα μου και εκεινο καταβεβλημενο . ΔΕν το περιμεναμε , ειχα απολινωση δεν προκαλεσαμε κατι εμεις . Συνεχεια αυτο λεγαμε στους εαυτους μας . Μα μονο μια φορα βρεθηκαμε εκεινο το μηνα . Το ειχα ξεχασει κιολας , ημουνα σιγουρη οτι δεν ειναι κατι τετοιο . Το μετανοιωσα μολις συνηλθα απο τη ναρκωση , με κλαμματα με πηρε σπιτι και μου σταθηκε απιστευτα παρολο βρισκομασταν σε μερικη διασταση . Λιγο καιρο μετα τα ξαναβρηκαμε . Εγω ηρεμησα . Εφυγε η ασχημη ψυχολογικη μου κατασταση . Ενοιωθα ευτυχισμενη . Υπεροχα . Ηθελα να ζησω μια εγκυμοσυνη . Να φερω πισω το μωρακι που εδιωξα . Και ερχεται πριν απο 8 μερες το θετικο τεστ . Τελικα η απολινωση εγινε στη μια μονο σαλπιγγα η οποια μαλλον θαηταν καθαρα διακοσμητικη . Περιοδο περιμενα 17 του μηνος . Εκανα το τεστ 15 και βγηκε θετικο αμεσως , σε λιγα μολις δευτερα εβγαλε την πολυποθητη γραμμουλα . Νωρις ειναι ακομα λεω ας παρω τον γιατρο μου τηλ λιγες μερες μετα . Δευτερα τον περνω και του λεω οτι θελω να κατεβω αθηνα παρασκευη οποτε αν μπορει να με δει νωριτερα για να δουμε οτι εντος μητρας . Και εκεινος μου λεει ελα σημερα μπορει και να φαινεται . Η αληθεια ειναι οτι μονο που ειδαμε ηταν ενα παχυ , καρα παχυ ενδωμητριο κοντα στα 16χιλιοστα . Αυτο μου λεει αποκλειει το ενδεχομενο εξωμητριας κυησης , τοτε θα πρεπε να ειχες ουτε 5-6 το ενδωμητριο σου . Κατι σαν σακος φανηκε , οχι ομως με σαφηνεια . Ηθελε να ειναι σιγουρος . Ελα πεμπτη μου λεει ,παω χθες και ειδαμε ακριβως τα ιδια . Οχι με σαφηνεια και παλι . Παχυ ενδωμητριο αλλα σακος πουθενα ή τελως παντων κατι που ισως να εμοιαζε , μια μικρη υπονοια υπηρχε . Ειανι μεν σιγουρος οτι ειναι εντος . Ειναι σιγουρος οτι υπαρχει εγκυμοσυνη . Καναμε τεστ και εκει στο ιατρειο βγηκε αμεσως θετικο . Απο εκει και περα . Δεν ειπε φυσικα τιποτα ο ανθρωπος , με ξερει πολλα χρονια δεν ηθελε να με απογοητευσει κιολας αλλα μου ζητησε να παω και δευτερα . Πρεπει ως τοτε να φανει περιτρανα . Αλλα αμα δεν φανει ? τοτε τι γινεται ?αυτο μου ροκανιζει το μυαλλο απο χθες . Ειμαι ακριβως 5 και 1 σημερα . Χθες 5 δεν φανηκε με ευκρηνια . Οπως το ειπε , αυτο που ειδαμε ειναι "εδω θα πρεπε να ειναι " δηλαδη με πολυ κοπο και πατημα της κοιλιας φανηκε μια καποια κουκιδα αλλα δεν ειναι σιγουρος εντελως .Και ομως αισθανομαι φοβερα απογοητευμενη απο χθες . Δυστηχως δεν το ειπε με λογια αλλα αμα δευτερα δεν δουμε κατι τοτε τα αποτελεσματα δεν ειναι καλα .

Νομίζω οτι ήταν εξαιρετικά νωρίς για να δείτε κάτι. Εγώ θυμάμαι 5+3 είχα δει μόνο σάκο και αυτό έχει με καλό σχήμα και εξελίχθηκε καλά. Χοριακές έκανες;

πραγματικα και εγω νομιζω οτι ειναι πολυ νωρις για να δειτε κατι...

Vikaki βρε μην απογοήτευεσε ειναι πολλη νωρις ακομα..ευχομαι οοοολλλλαααα να ειναι καλα σου στελνω τη θετικη μου ενεργια κ μποληκη μπεμπεδοσκονη ..μιας κ το μωρακι μου ειναι 55 ημερων περιπου:p:p:p:p

Κοριτσια ευχαριστω για απαντησεις . Οχι χοριακες δεν εκανα . δεν ηθελε καν να με βαλει στη διαδικασια . Βασικα δεν θυμαμαι και πολυ καλα ποτε ειδα σακο στις αλλες εγκυμοσυνες . Παντως καπου εκει 5 , 5 και κατι . Θα περιμενω δεν μπορω να κανω και διαφορετικα .

Καλημερα σε ολες και ολους . Ειμαι η Βικυ 40 ετων . Ειμαι παλαιο μελλος του φορουμ αν και εχω αρκετα χρονια να μπω . Παλαιοτερα δε ημουνα με αλλο ονομα , ξεχνοντας κωδικους κτλ αναγκαστικα να κανω νεο λογαριασμο . Παλια ημουνα η γραφιστρια . Λοιπον εν τω προκειμενω θεμα . Ελπιζω να σας βρισκω ολους καλα .Εγω ειμαι πλεον μαμα 3ων ζουζουνιων πολυ τελειων οπως ολα τα παιδακια μας . Να σημειωσω οτι στην 3η γεννα η οποια εγινε με καισαρικη εκανα απολινωση σαλπιγγων μιας και δεν θελαμε αλλο παιδι . Απο τοτε εχω περασει αλλες 2 εγκυμοσυνες . Μια στις 20.000 . Η πρωτη συληψη εγινε 9 μηνες μετα την γεννηση του μικροτερου μου γιου . Ηταν μια ατελης κυηση που δεν μεγαλωνε και αυτο συνεβει λογω της απολινωσεως . Προχωρουμε σε αποξεση διοτι φοβηθηκε ο γιατρος να με αφησει να αποβαλλω το κυημα φυσικα για μεγαλη αιμοραγια . Ερχομαστε 2μιση ετη αργοτερα φετος το καλοκαιρι . Δεν πηγε καν το μυαλλο μου . Ειχα ξεχασει οτι μπορουσα να μεινω εγκυος . Και μενω ομως . Και μαλλον φυσιιολογικη συλληψη αυτη τη φορα . Θεε μου φοβηθηκα . Ετρεμα . Δεν ηξερα αμα ημουν ετοιμη για κατι τεοτιο . Με τον αντρα μου ημασταν μια σε διασταση μια μαζι . Η μανα μου αρρωστη με ανοια στο γηροκομειο . Εγω σε απαισια μα απαισια ψυχολογικη κατασταση . Παρθηκε η αποφαση , οχι ελαφρα τη καρδια , σιγουρα με πολυ πονο και πολυ κλαμα . Δεν μπορουσα να το κρατησω , οχι ηταν αδυνατον . Δεν αντεχα . Προχωρησαμε στην εκτρωση . Με τον αντρα μου και εκεινο καταβεβλημενο . ΔΕν το περιμεναμε , ειχα απολινωση δεν προκαλεσαμε κατι εμεις . Συνεχεια αυτο λεγαμε στους εαυτους μας . Μα μονο μια φορα βρεθηκαμε εκεινο το μηνα . Το ειχα ξεχασει κιολας , ημουνα σιγουρη οτι δεν ειναι κατι τετοιο . Το μετανοιωσα μολις συνηλθα απο τη ναρκωση , με κλαμματα με πηρε σπιτι και μου σταθηκε απιστευτα παρολο βρισκομασταν σε μερικη διασταση . Λιγο καιρο μετα τα ξαναβρηκαμε . Εγω ηρεμησα . Εφυγε η ασχημη ψυχολογικη μου κατασταση . Ενοιωθα ευτυχισμενη . Υπεροχα . Ηθελα να ζησω μια εγκυμοσυνη . Να φερω πισω το μωρακι που εδιωξα . Και ερχεται πριν απο 8 μερες το θετικο τεστ . Τελικα η απολινωση εγινε στη μια μονο σαλπιγγα η οποια μαλλον θαηταν καθαρα διακοσμητικη . Περιοδο περιμενα 17 του μηνος . Εκανα το τεστ 15 και βγηκε θετικο αμεσως , σε λιγα μολις δευτερα εβγαλε την πολυποθητη γραμμουλα . Νωρις ειναι ακομα λεω ας παρω τον γιατρο μου τηλ λιγες μερες μετα . Δευτερα τον περνω και του λεω οτι θελω να κατεβω αθηνα παρασκευη οποτε αν μπορει να με δει νωριτερα για να δουμε οτι εντος μητρας . Και εκεινος μου λεει ελα σημερα μπορει και να φαινεται . Η αληθεια ειναι οτι μονο που ειδαμε ηταν ενα παχυ , καρα παχυ ενδωμητριο κοντα στα 16χιλιοστα . Αυτο μου λεει αποκλειει το ενδεχομενο εξωμητριας κυησης , τοτε θα πρεπε να ειχες ουτε 5-6 το ενδωμητριο σου . Κατι σαν σακος φανηκε , οχι ομως με σαφηνεια . Ηθελε να ειναι σιγουρος . Ελα πεμπτη μου λεει ,παω χθες και ειδαμε ακριβως τα ιδια . Οχι με σαφηνεια και παλι . Παχυ ενδωμητριο αλλα σακος πουθενα ή τελως παντων κατι που ισως να εμοιαζε , μια μικρη υπονοια υπηρχε . Ειανι μεν σιγουρος οτι ειναι εντος . Ειναι σιγουρος οτι υπαρχει εγκυμοσυνη . Καναμε τεστ και εκει στο ιατρειο βγηκε αμεσως θετικο . Απο εκει και περα . Δεν ειπε φυσικα τιποτα ο ανθρωπος , με ξερει πολλα χρονια δεν ηθελε να με απογοητευσει κιολας αλλα μου ζητησε να παω και δευτερα . Πρεπει ως τοτε να φανει περιτρανα . Αλλα αμα δεν φανει ? τοτε τι γινεται ?αυτο μου ροκανιζει το μυαλλο απο χθες . Ειμαι ακριβως 5 και 1 σημερα . Χθες 5 δεν φανηκε με ευκρηνια . Οπως το ειπε , αυτο που ειδαμε ειναι "εδω θα πρεπε να ειναι " δηλαδη με πολυ κοπο και πατημα της κοιλιας φανηκε μια καποια κουκιδα αλλα δεν ειναι σιγουρος εντελως .Και ομως αισθανομαι φοβερα απογοητευμενη απο χθες . Δυστηχως δεν το ειπε με λογια αλλα αμα δευτερα δεν δουμε κατι τοτε τα αποτελεσματα δεν ειναι καλα .

Καλησπερα συγχαρητήρια για την εγκυμοσύνη σου όλα καλά να πάνε κ ενα υγιές κ τελειομηνο μωρο σου εύχομαι....είναι πολύ νωρίς να δείτε κάτι ....προφανώς το καταλάβεις πολύ νωρίς.... Κ εγω 5 εβδομάδων μονο παχύ ενδομήτριο ειδαμε,6 εβδομάδων είδα το σάκο,7 εβδομάδων είδα το σπορακι μου κ ακουσαμε Καρδούλα!!μην αγχωνεσαι όλα θα πάνε καλά!!καλά αποτελεσματα!!

Καλημερα σε ολες και ολους . Ειμαι η Βικυ 40 ετων . Ειμαι παλαιο μελλος του φορουμ αν και εχω αρκετα χρονια να μπω . Παλαιοτερα δε ημουνα με αλλο ονομα , ξεχνοντας κωδικους κτλ αναγκαστικα να κανω νεο λογαριασμο . Παλια ημουνα η γραφιστρια . Λοιπον εν τω προκειμενω θεμα . Ελπιζω να σας βρισκω ολους καλα .Εγω ειμαι πλεον μαμα 3ων ζουζουνιων πολυ τελειων οπως ολα τα παιδακια μας . Να σημειωσω οτι στην 3η γεννα η οποια εγινε με καισαρικη εκανα απολινωση σαλπιγγων μιας και δεν θελαμε αλλο παιδι . Απο τοτε εχω περασει αλλες 2 εγκυμοσυνες . Μια στις 20.000 . Η πρωτη συληψη εγινε 9 μηνες μετα την γεννηση του μικροτερου μου γιου . Ηταν μια ατελης κυηση που δεν μεγαλωνε και αυτο συνεβει λογω της απολινωσεως . Προχωρουμε σε αποξεση διοτι φοβηθηκε ο γιατρος να με αφησει να αποβαλλω το κυημα φυσικα για μεγαλη αιμοραγια . Ερχομαστε 2μιση ετη αργοτερα φετος το καλοκαιρι . Δεν πηγε καν το μυαλλο μου . Ειχα ξεχασει οτι μπορουσα να μεινω εγκυος . Και μενω ομως . Και μαλλον φυσιιολογικη συλληψη αυτη τη φορα . Θεε μου φοβηθηκα . Ετρεμα . Δεν ηξερα αμα ημουν ετοιμη για κατι τεοτιο . Με τον αντρα μου ημασταν μια σε διασταση μια μαζι . Η μανα μου αρρωστη με ανοια στο γηροκομειο . Εγω σε απαισια μα απαισια ψυχολογικη κατασταση . Παρθηκε η αποφαση , οχι ελαφρα τη καρδια , σιγουρα με πολυ πονο και πολυ κλαμα . Δεν μπορουσα να το κρατησω , οχι ηταν αδυνατον . Δεν αντεχα . Προχωρησαμε στην εκτρωση . Με τον αντρα μου και εκεινο καταβεβλημενο . ΔΕν το περιμεναμε , ειχα απολινωση δεν προκαλεσαμε κατι εμεις . Συνεχεια αυτο λεγαμε στους εαυτους μας . Μα μονο μια φορα βρεθηκαμε εκεινο το μηνα . Το ειχα ξεχασει κιολας , ημουνα σιγουρη οτι δεν ειναι κατι τετοιο . Το μετανοιωσα μολις συνηλθα απο τη ναρκωση , με κλαμματα με πηρε σπιτι και μου σταθηκε απιστευτα παρολο βρισκομασταν σε μερικη διασταση . Λιγο καιρο μετα τα ξαναβρηκαμε . Εγω ηρεμησα . Εφυγε η ασχημη ψυχολογικη μου κατασταση . Ενοιωθα ευτυχισμενη . Υπεροχα . Ηθελα να ζησω μια εγκυμοσυνη . Να φερω πισω το μωρακι που εδιωξα . Και ερχεται πριν απο 8 μερες το θετικο τεστ . Τελικα η απολινωση εγινε στη μια μονο σαλπιγγα η οποια μαλλον θαηταν καθαρα διακοσμητικη . Περιοδο περιμενα 17 του μηνος . Εκανα το τεστ 15 και βγηκε θετικο αμεσως , σε λιγα μολις δευτερα εβγαλε την πολυποθητη γραμμουλα . Νωρις ειναι ακομα λεω ας παρω τον γιατρο μου τηλ λιγες μερες μετα . Δευτερα τον περνω και του λεω οτι θελω να κατεβω αθηνα παρασκευη οποτε αν μπορει να με δει νωριτερα για να δουμε οτι εντος μητρας . Και εκεινος μου λεει ελα σημερα μπορει και να φαινεται . Η αληθεια ειναι οτι μονο που ειδαμε ηταν ενα παχυ , καρα παχυ ενδωμητριο κοντα στα 16χιλιοστα . Αυτο μου λεει αποκλειει το ενδεχομενο εξωμητριας κυησης , τοτε θα πρεπε να ειχες ουτε 5-6 το ενδωμητριο σου . Κατι σαν σακος φανηκε , οχι ομως με σαφηνεια . Ηθελε να ειναι σιγουρος . Ελα πεμπτη μου λεει ,παω χθες και ειδαμε ακριβως τα ιδια . Οχι με σαφηνεια και παλι . Παχυ ενδωμητριο αλλα σακος πουθενα ή τελως παντων κατι που ισως να εμοιαζε , μια μικρη υπονοια υπηρχε . Ειανι μεν σιγουρος οτι ειναι εντος . Ειναι σιγουρος οτι υπαρχει εγκυμοσυνη . Καναμε τεστ και εκει στο ιατρειο βγηκε αμεσως θετικο . Απο εκει και περα . Δεν ειπε φυσικα τιποτα ο ανθρωπος , με ξερει πολλα χρονια δεν ηθελε να με απογοητευσει κιολας αλλα μου ζητησε να παω και δευτερα . Πρεπει ως τοτε να φανει περιτρανα . Αλλα αμα δεν φανει ? τοτε τι γινεται ?αυτο μου ροκανιζει το μυαλλο απο χθες . Ειμαι ακριβως 5 και 1 σημερα . Χθες 5 δεν φανηκε με ευκρηνια . Οπως το ειπε , αυτο που ειδαμε ειναι "εδω θα πρεπε να ειναι " δηλαδη με πολυ κοπο και πατημα της κοιλιας φανηκε μια καποια κουκιδα αλλα δεν ειναι σιγουρος εντελως .Και ομως αισθανομαι φοβερα απογοητευμενη απο χθες . Δυστηχως δεν το ειπε με λογια αλλα αμα δευτερα δεν δουμε κατι τοτε τα αποτελεσματα δεν ειναι καλα .

Καλησπέρα, κ να χαίρεστε τα παιδιά σας! Να επισκέπτεσαι τη μητέρα σου όσο πιο συχνά μπορείς κ να της απλώνεις το χέρι όπως εκείνη έκανε κάποτε για εσένα. Εμένα πάλι γιατί μου φαίνεται ότι κοιτάς μόνο την πάρτη σου; Είσαι καλα, μενεις έγκυος κ επιθυμείς την εξέλιξη της εγκυμοσύνης. Δεν είσαι καλα, μένεις έγκυος κ την τερματιζεις. Κ όλα αυτά συμβαίνουν ενώ έχετε πάρει υποτίθεται την απόφαςη οτι δεν επιθυμείτε να κάνετε άλλο παιδί! Να σε ρωτήσω κάτι; Στην περίπτωση που προχωρήσει αυτή η εγκυμοσύνη κ για κάποιο λόγο τα τσουγκρισετε πάλι με το σύζυγο έχεις σκεφτεί τι θα κάνεις; Θα την τερματισεις ξανά; Εύχομαι να πάνε όλα καλα αλλά κ αν δεν πάνε ίσως να είναι καλύτερα. Κ την επόμενη φορά που θα βρεθείτε με τον άνδρα σου έστω κ για μισή φορά, καλό θα ήταν να πάρετε τις απαραίτητες προφυλάξεις!

Καλησπέρα, κ να χαίρεστε τα παιδιά σας! Να επισκέπτεσαι τη μητέρα σου όσο πιο συχνά μπορείς κ να της απλώνεις το χέρι όπως εκείνη έκανε κάποτε για εσένα. Εμένα πάλι γιατί μου φαίνεται ότι κοιτάς μόνο την πάρτη σου; Είσαι καλα, μενεις έγκυος κ επιθυμείς την εξέλιξη της εγκυμοσύνης. Δεν είσαι καλα, μένεις έγκυος κ την τερματιζεις. Να σε ρωτήσω κάτι; Στην περίπτωση που προχωρήσει αυτή η εγκυμοσύνη κ για κάποιο λόγο τα τσουγκρισετε πάλι με το σύζυγο έχεις σκεφτεί τι θα κάνεις; Θα την τερματισεις ξανά; Εύχομαι να πάνε όλα καλα αλλά κ αν δεν πάνε ίσως να είναι καλύτερα. Κ την επόμενη φορά που θα βρεθείτε με τον άνδρα σου έστω κ για μισή φορά, καλό θα ήταν να πάρετε τις απαραίτητες προφυλάξεις!

Δεν θα σχολιασω την κακια σου και τον κομπλεξισμος σου απεναντι σε μενα και την αδικη επιθεση σου διχως να με 3ερεις . Δεν ξερω αμα εχεις προβληματα στη ζωη σου κοπελιτσα μου αλλα πιστεψε με δεν σου επιτρεπω να με πιανεις στο στοματακι σου και να με κρινεις γιατι ουτε ξερεις τι εχω περασει , τι εχω βιωσει και τι μερες δυσκολες περασα .Απορω γαρ για πιο λογο μπηκες στον κοπο κοριτσακι μου να απαντησεις , ισως για να"μου την πεις" , δεν θα σχολιασω καν το οτι μακαριζεις να μην παει καλα η εξελιξη της εγκυμοσυνης μου . Στο λεω καθαρα οτι θα σε αναφερω σε διαχειριστες . Ασχολησου λιγακι με την ζωουλα καλη μου και μην κρινεις αλληλους διχως να γνωριζεις τιποτα για τα βιωματα τους . Ντροπη σου .

Δεν θα σχολιασω την κακια σου και τον κομπλεξισμος σου απεναντι σε μενα και την αδικη επιθεση σου διχως να με 3ερεις . Δεν ξερω αμα εχεις προβληματα στη ζωη σου κοπελιτσα μου αλλα πιστεψε με δεν σου επιτρεπω να με πιανεις στο στοματακι σου και να με κρινεις γιατι ουτε ξερεις τι εχω περασει , τι εχω βιωσει και τι μερες δυσκολες περασα .Απορω γαρ για πιο λογο μπηκες στον κοπο κοριτσακι μου να απαντησεις , ισως για να"μου την πεις" , δεν θα σχολιασω καν το οτι μακαριζεις να μην παει καλα η εξελιξη της εγκυμοσυνης μου . Στο λεω καθαρα οτι θα σε αναφερω σε διαχειριστες . Ασχολησου λιγακι με την ζωουλα καλη μου και μην κρινεις αλληλους διχως να γνωριζεις τιποτα για τα βιωματα τους . Ντροπη σου .

Δεν την ξέρω την κοπέλα ούτε θέλω να κάνω τον δικηγόρο της αλλά αυτό που έχω αντιληφθεί είναι οτι υπάροχυν στο φόρουμ πολλές κοπέλες άτεκνες με φοβερά προβλήματα και απώλειες και μεγάλη επιθυμία να κάνουν παιδί. Το να διαβάζουν λοιπόν για έκτρωση νομίζω οτι τους προκαλεί οργή και πόνο. Θα έλεγα να μείνει το θέμα εδώ.... Προφανώς είχες τους λόγους σου αλλά προσπάθησε να μπεις στην θέση κάποιου που θέλει διακαώς παιδί να διαβάζει για ηθελημενη έκτρωση.

Κοιτα εκνευριστηκα επειδη με τοση ευκολια εκρινε καποια που δεν την ηξερε , δεν τη γνωρισε και δεν ειχε ιδεα τι περασα .Μεχρι και για τη μανα μου μιλησε χωρις να εχει ιδεα τι συμβαινει αναμεσα μας . Ξερω , ξερω τι παει να πει να χανεις ενα μωρο , εχω περασει 2 παλλινδρομες και 1 αποβολη στην προσπαθεια μου για 3ο παιδι . Και οταν γεννηθηκε ο μικρος μου διαπυστωθηκε οτι πασχει απο ενα σπανιο συνδρομο ονοματι klippel-feill , που ευτυχως ειναι σε ελαφρια μορφη χωρις καρδιολογικα και πνευμονικα προβληματα αλλα με σκελετικη ανωμαλια και συνοστεωση των σπονδυλων του στην αυχενικη του μοιρα. Ευτυχως το παιδι μου εχει πολυ καλη κλινικη εικονα ειναι ζωηρος και ευτυχισμενος εστω και αν γερνει απο τη δεξια πλευρα καποιες μοιρες . Ο μεγαλυτερος λογος που τερματησα την εγκυμοσυνη το καλοκαιρι ηταν αυτος . Θα μου πεις τωρα γιατι δεν το φοβασαι ? παντα εχω κινδυνο γιατι θα υποβληθω σε ληψη τροφοβλαστης . Δεν χρειαζεται ομως να παραθεσω την ιστορια της ζωης μου για να ειναι καποιος ευγενικος με τον αλλο .Η κοπελα απο τη βλεπω το τικερ της εχει ενα παιδακι , δεν γνωριζω ποσο και αν δυσκολευτηκε να το αποκτησει ομως αυτο δεν καταδικαζει οποιονδηποτε αλλον που επισης περασε δυσκολες στιγμες .

Δεν περίμενα να καταλάβεις...Αν μπήκες εδώ μόνο κ μόνο για να σου χαϊδεψουμε τα αυτιά, σορυ αλλά εγώ δε θα το κάνω. Άλλωστε όπου υπάρχει λόγος υπάρχει κ αντίλογος. Ας βάλουμε όμως τα πράγματα σε μια σειρά:

α) το πρώτο πράγμα στο οποίο αναφέρθηκα είναι τα παιδιά σου κ σου ευχήθηκα για αυτά( αυτό το προσπερασες βλέπω, άρα μιλάς για την τοποθέτηση μου εντελώς επιλεκτικά).

β) όσο αφορά τη μητέρα σου, επίσης δεν είπα κάτι κακό. Αυτό που ήθελα να πω είναι οτι όσο μεγαλώνουμε οι ρόλοι αντιστρέφονται κ οφείλουμε να είμαστε όσο το δυνατόν περισσότερο κοντά στους γονείς μας. Όλοι μας, όχι μόνον εσύ( ίσως ο γραπτός λόγος που είθισται να φαίνεται πιο αυστηρός να σε μπέρδεψε ή να μην το διατύπωσα εγώ σωστά).

γ) δεν κρίνω τόσο την πράξη της αυτού καθέ αυτού διακοπής της κύησης, όσο το γεγονός οτι μέσα σε ένα χρόνο κ κάτι έχεις αλλάξει 3 φορές γνωμη( τη μια δεν ήθελες άλλο παιδί, την άλλη έμεινες έγκυος κ την τερμάτισες, τώρα πάλι την επιθυμείς διακαως!)

Σε προτρέπω λοιπόν να κάνεις μια γύρα σε μερικά θέματα εδώ στο φόρουμ για να δεις πόσος κόσμος επιθυμεί ένα παιδί κ περνάει από 40 κύματα μέχρι να τα καταφέρει κ μπορεί κ να μην τα καταφέρει κ ποτέ. Αυτό που λέω είναι πως τα παιδιά καλό είναι να γίνονται συνειδητά κ όταν οι συνθήκες το επιτρέπουν διαφορετικά υπάρχει κ το προφυλακτικό!

υγ:

α)εννοείται δε, πως σε καμία περίπτωση δεν επιθυμώ να μην πάει καλα η εγκυμοσύνη σου κ ζήτω συγνώμη για αυτό που έγραψα.

β) αν θέλεις να με αναφέρεις είναι δικαίωμα σου

Καλή συνέχεια!

Καλημερα , αν και αρκετες μερες αργοτερα . Να ενημερωσω οτι η εγκθμοσυνη δυστηχως δεν ειχε καλο τελος .Δεν υπηρχε αναπτυξη και δυστηχως στην 7η παρα 1 μερα εβδομαδες προχωρησαμε σε αποξεση .

Δεν θα θελα να απαντησω στο τελευταιο ποστ της κοπελας . Δεν μπηκα εδω για να μαλωσω και να κρινω κανεναν . Εμπαινα σε αυτο το φορουμ πολλα χρονια πριν για πολυ καιρο , σχεδον και στις δυο πρωτες μου εγκυμοσυνες . Νομιζω οτι το να μαλωνουν καποιες , καποιοι πισω απο μια οθονη ειναι καπως ανουσιο και ατοπο . Το μονο που εχω να πω σε ολες ειναι να χαιρομαστε τα τελεια παιδια μας , και οσες δεν εχουν ακομα πολυ συντομα και με καθε ευκολια να αποκτησουν . Αυτα .

Κοριτσάκι μου, λυπάμαι για την απώλειά σου!

Είσαι πραγματικά πολύπαθη και πάλι βγήκες παλικάρι από όλο αυτό.

Με εντυπωσίασε ομολογώ το θέμα της απολίνωσης. Δηλαδή δεν είναι εγγυημένη μέθοδος αντισύλληψης; Δεν την έκανε ο γιατρός σωστά; Ο γιατρός τι ευθύνη φέρει σε αυτό το θέμα;

Στις 7 εβδομάδες δεν είδατε έμβρυο ή δεν είδατε καρδιά; Αν δε σε αναστατώνω, μπορείς να μου το διευκρινήσεις;

Κι εγώ λυπήθηκα πολύ για την εξέλιξη. Έχεις πάντα τον ίδιο γιατρό? εκείνον που έκανε την επέμβαση?

Αν αποφασίσεις να ξαναπροχωρήσεις σε εγκυμοσύνη - που δεν βλέπω το λόγο γιατί όχι- θα ήταν καλό να κάνεις ένα ξεσκόνισμα για να δεις τι ακριβώς συμβαίνει εκεί μέσα και τι ευθύνεται.

Σου εύχομαι μια νέα τελειόμηνη εγκυμοσύνη και να είναι καλά τα παιδάκια σου!!!

..... Εύχομαι να πάνε όλα καλα αλλά κ αν δεν πάνε ίσως να είναι καλύτερα.

:shock:

Κ την επόμενη φορά που θα βρεθείτε με τον άνδρα σου έστω κ για μισή φορά, καλό θα ήταν να πάρετε τις απαραίτητες προφυλάξεις!

Νόμιζα πως όταν γινόμαστε μητέρες η τρυφερότητα συνοδεύει αυτή τη φάση της ζωής μας. Αλλά καθώς φαίνεται έκανα λάθος.

Μια μητέρα που βιώνει μια απώλεια κυήματος, που είναι ευάλωτη, που χρειάζεται μια καλή κουβέντα, δέχεται επίθεση χειρίστου είδους και μάλιστα από μια άλλη μητέρα?!!

Πόση απώλεια ανθρωπιάς πιά?!!

Από που απορρέει ένα τέτοιο δικαίωμα προσβολής; Σε πολλά θέματα, φαίνονται τέτοιες επιθέσεις. Τόση πίκρα κρύβεται μέσα σε ορισμένους ανθρώπους που την προβάλουν με το χειρότερο τρόπο πάνω σε έναν άγνωστο και ευάλωτο συνάνθρωπό τους;

Ο άνθρωπος φαίνεται στα δύσκολα. Και το να "πατάμε" κάτω έναν ήδη ευάλωτο δε μας κάνει δυνατότερους, ούτε ανώτερους........

Αλκυον μου , τι κανεις ??? σιγουρα θα με θυμασαι ειμαι η παλαι ποτε γραφιστρια . Ελπιζω να εισαι πολυ καλα . Ναι μερικες φορες η επεμβαση δεν πετυχαινει 100% και τελικα καμια μεθοδος αντισυλληψης δεν ειναι εντελως σιγουρη . Η συγκεκριμενη μεθοδος δημιουργει κυριως εξωμητριες κυησεις . Ισως τυχερη μεσα στην ατυχια μου . Δεν πειραζει , εχω τα 3 μου παιδακια και νοιωθω καλα . Οσο για την κοπελα ? ελα μωρε εντα3ει , ο καθενας λεει οτι θελει πισω απο μια οθονη , στην τελικη δεν θα της λυσω εγω τα θεμματα της ουτε θα κατσω να εξηγησω γιατι δεν ειμαι ελεφαντας και να της δωσω ρεπορτο για το ποια ειμαι και τι εχω περασει στη ζωη μου . Φιλακια πολλα και χαρηκα πολυ που σε ξαναειδα , θα τα λεμε εδω τωρα .

Αννουλα μου σε ευχαριστω για τα λογια συμπαραστασης . Να εισαι καλα. Ναι ο γιατρος ειναι ο ιδιος , τον εμπιστευομαι και τον θεωρω πολυ καλο . Στην τελικη παλεψε μαζι μου 3 τελειομηνες εγκυμοσυνες με δυσκολες κυησεις απο θεμα συμπτωματων , ψυχοσωματικων και καταθλιψης . Η εν λογω μεθοδος αντισυληψης εχει παντα καποια ρισκα . Δεν θα προχωρησω πλεον σε αλλη εγκυμοσυνη . Μαλλον νοιωθω οτι πλεον ..... παραμεγαλωσα και οτι θελω να αφοσιωθω στα παιδακια μου , τον εαυτο μου και τον ανθρωπο μου . Να εισαι και εσυ πολυ καλα .

Φυσικά σε θυμάμαι! Είμαι κι εγώ δεινόσαυρος εδώ μέσα...

Χαίρομαι που σε ξαναβλέπω αν και όχι σε αυτό το θέμα. Θα σε προτιμούσα σε κάποιο πιο χαρούμενο που να μη βρίσκεται κάτω από την ομπρέλα "δύσκολες στιγμές".

Το θέμα "ένα ακόμα παιδί" είναι κάτι που αν σε τρώει... θα σε τριβελίζει άλλοτε περισσότερο κι άλλοτε λιγότερο. Πάντα όμως θα κρύβεται κάπου εκεί....... Αν λοιπόν πραγματικά το σκέφτεσαι.......... μην το απορρίπτεις.

Φυσικά σε θυμάμαι! Είμαι κι εγώ δεινόσαυρος εδώ μέσα...

Χαίρομαι που σε ξαναβλέπω αν και όχι σε αυτό το θέμα. Θα σε προτιμούσα σε κάποιο πιο χαρούμενο που να μη βρίσκεται κάτω από την ομπρέλα "δύσκολες στιγμές".

 

Το θέμα "ένα ακόμα παιδί" είναι κάτι που αν σε τρώει... θα σε τριβελίζει άλλοτε περισσότερο κι άλλοτε λιγότερο. Πάντα όμως θα κρύβεται κάπου εκεί....... Αν λοιπόν πραγματικά το σκέφτεσαι.......... μην το απορρίπτεις.

Να σαι καλα κοπελαρα μου , να σε χαιρονται και να χαιρεσαι οσους αγαπας . Οσο για το θεμα του παιδιου ειναι λιγο αργα για μενα μωρε , δενε χω αλλες δυναμεις , δεδομενου οτι εχω περασει δυσκολες καταστασεις με καταθλιψη κτλ . Καλα να ειναι τα μωρακια μου και εμεις μαζι τους .

:shock:

:confused:

 

Νόμιζα πως όταν γινόμαστε μητέρες η τρυφερότητα συνοδεύει αυτή τη φάση της ζωής μας. Αλλά καθώς φαίνεται έκανα λάθος.

 

Μια μητέρα που βιώνει μια απώλεια κυήματος, που είναι ευάλωτη, που χρειάζεται μια καλή κουβέντα, δέχεται επίθεση χειρίστου είδους και μάλιστα από μια άλλη μητέρα?!!

 

Πόση απώλεια ανθρωπιάς πιά?!!

Από που απορρέει ένα τέτοιο δικαίωμα προσβολής; Σε πολλά θέματα, φαίνονται τέτοιες επιθέσεις. Τόση πίκρα κρύβεται μέσα σε ορισμένους ανθρώπους που την προβάλουν με το χειρότερο τρόπο πάνω σε έναν άγνωστο και ευάλωτο συνάνθρωπό τους;

 

 

Ο άνθρωπος φαίνεται στα δύσκολα. Και το να "πατάμε" κάτω έναν ήδη ευάλωτο δε μας κάνει δυνατότερους, ούτε ανώτερους........

Νομιζω οτι το εθεσες πολυ σωστα!

Συμφωνω και επ' αυξανω.

Εχω "δει" και εγω πολλη κακια και απρεπη ξεσπασματα στο φορουμ αυτο.

Δεν εχει κανενας δικαιωμα να κρινει τον αλλο, παρα μονο μπορει να χαρακτηρισει τις πραξεις, και αυτο ΠΑΝΤΟΤΕ σε φιλικο επιπεδο.

Καπου αλλου εξαλλου το ξαναειπα, πως αν δεν μπορει καποιος να βοηθησει στο προβλημα του αλλου καλυτερα ειναι να απεχει.

Vikaki39 δεν χρειαζεται να ερθω στην θεση σου για να καταλαβω το πως νιωθεις...ειμαστε μανουλες και μας διακρινει αυτη η ενσυναισθηση και η λεπτοτητα και τρυφεροτητα! Συγχαρητηρια λοιπον, για την ολη σου πορεια μεχρι τωρα στην μητροτητα, ειμαι σιγουρη οτι εχεις περασει παρα πολλα και εισαι πολυ δυνατη!

Ολα μεσα στη ζωη ειναι. Και τα καλα και τα κακα. Να εισαι καλα παντα και να χαιρεσαι την (σιγουρα, πανεμορφη) οικογενεια σου!

Κορίτσι, το θέμα των δυνάμεων και της διάθεσης για ένα ακόμα είναι φυσικά στη δική σου κρίση. Μόνο να σου πω ότι σε αυτές τις ηλικίες καμιά φορά διστάζουμε και τελικά... μόλις περάσουν 1-2-3 χρόνια σκεφτόμασταν πως... τότε δεν ήταν και τόσο "ακατάλληλη" περίοδος όσο νομίζαμε και ίσως κάπου μέσα μας μετανιώνουμε.

Δε θυμάμαι και πόσο είναι το μικρότερο παιδάκι σου. Αν είναι μικρότερο από 5 ετών, νομίζω πως τίποτα δεν έχει "κλείσει".

Φυσικά εσύ/εσείς βλέπεις/-ετε και κρίνεις/-ετε ........

Νομιζω οτι το εθεσες πολυ σωστα!

Συμφωνω και επ' αυξανω.

Εχω "δει" και εγω πολλη κακια και απρεπη ξεσπασματα στο φορουμ αυτο.

Δεν εχει κανενας δικαιωμα να κρινει τον αλλο, παρα μονο μπορει να χαρακτηρισει τις πραξεις, και αυτο ΠΑΝΤΟΤΕ σε φιλικο επιπεδο.

Καπου αλλου εξαλλου το ξαναειπα, πως αν δεν μπορει καποιος να βοηθησει στο προβλημα του αλλου καλυτερα ειναι να απεχει.

 

Vikaki39 δεν χρειαζεται να ερθω στην θεση σου για να καταλαβω το πως νιωθεις...ειμαστε μανουλες και μας διακρινει αυτη η ενσυναισθηση και η λεπτοτητα και τρυφεροτητα! Συγχαρητηρια λοιπον, για την ολη σου πορεια μεχρι τωρα στην μητροτητα, ειμαι σιγουρη οτι εχεις περασει παρα πολλα και εισαι πολυ δυνατη!

Ολα μεσα στη ζωη ειναι. Και τα καλα και τα κακα. Να εισαι καλα παντα και να χαιρεσαι την (σιγουρα, πανεμορφη) οικογενεια σου!

Φιλια πολλα σε ευχαριστω για τα ευγενικα και καλα σου λογια

Κορίτσι, το θέμα των δυνάμεων και της διάθεσης για ένα ακόμα είναι φυσικά στη δική σου κρίση. Μόνο να σου πω ότι σε αυτές τις ηλικίες καμιά φορά διστάζουμε και τελικά... μόλις περάσουν 1-2-3 χρόνια σκεφτόμασταν πως... τότε δεν ήταν και τόσο "ακατάλληλη" περίοδος όσο νομίζαμε και ίσως κάπου μέσα μας μετανιώνουμε.

 

Δε θυμάμαι και πόσο είναι το μικρότερο παιδάκι σου. Αν είναι μικρότερο από 5 ετών, νομίζω πως τίποτα δεν έχει "κλείσει".

 

Φυσικά εσύ/εσείς βλέπεις/-ετε και κρίνεις/-ετε ........

Ναι εχεις δικαιο αλλα καπου μεσα οσο και να το θελεις η ταλαιπωρια τελικα που εχει περασει ειναι μεγαλη και οι δυναμεις ισως αδυνατουν πλεον οπως παλαιοτερα . Νοιωθω οτι θα παραμεινει ενα ...απιαστο ονειρο . Ισως μετα απο χρονια και οταν ερθει ο καιρος με κανουνε γιαγια καποιο απο τα παιδια μου και ετσι ξαναδουμε ενα ζουρμπουλουδικο μωρακι μεσα στο σπιτι μας .