Παλλίνδρομη κύηση και θρομφοβιλία

Καλημέρα κοριτσάκι μου.

Εχω περάσει από τη διαδικασία που περνάς στη δεύτερη εγκυμοσύνη μου. Σταμάτησε η καρδιά του εμβρύου στην 8η εβδομάδα και το καταλαβα στην 12η. Κανένα συμπτωμα ούτε αίμα ούτε τίποτα. Να σκέφτεσαι ότι αυτό συμβαίνει και όπως λένε συχνά οι γιατροί γίνεται για καλό. Εγώ δεν ξέρω τι εφταιγε και επειδή είχα ήδη ένα παιδιί δεν θεωρήθηκε απαραίτητο να κάνω καμία εξέταση. Να θυμάσαι ότι είναι πολύ συχνό, ότι συμβαίνει σε πολλές γυναίκες και ότι ένα τεράστιο ποσοστό γυναικών μετά απο αυτό κάνει όσα υγιέστατα παιδιά επιθυμεί. Δυστυχώς αυτό είναι λοταρία. Και συμβαίνει. Όποιος ταβήξει το λαχνό του κάθεται και το νούμερο. Δεν θα το ξεχάσεις ποτέ απλά μετά απο καιρό θα πονάει λιγότερο. Εγώ θυμαμαι ότι έλεγα πως μπορεί μέσα σε μία μέρα να μην είμαι πια εγκυος. Αυτό με σόκαρε πιο πολύ. Παρόλαυτα όμως συνέχισα τη ζωή μου έκανα το δεύτερο παιδάκι μου μένωντας έγκυος 4 μήνες μετά την φυσική αποβολή την οποία έκανα. Όλα θα πάνε καλά. Να είσαι σίγουρη γιαυτό. για όλους είναι απλά ένα εμβρυο που χάθηκε γιασένα ήταν το παιδί σου, και το καταλαβαίνω απόλυτα.Εγώ θα σου έλεγα να ξεσπάσεις και ν στεναχωρηθείς. Δεν πειράζει. Και εγω ήμουν φοβερά ψυχραιμη τότε, δεν έκλαψα καθόλου, αλλά μετά το βρήκα μπροστά μου. Η επόμενη εγκυμοσύνη θα είναι λίγο δύσκολη με την εννοια ότι θα φοβάσαι. Όσμως θα σου πω αυτό που μου είπε εδώ η μαία που με παρακολουθούσε: Κλαις και καταδικάζεις το παιδί που έχεις μέσα σου εξαιτίας μίας κακιάς εμεπιρίας και αυτό δεν του αξίζει. Να είσαι δυνατή και με θετική σκέψη και όλα θα πανε καλα. Πολλά φιλιά και μια μεγάλη αγκαλια.

Νοητα ερχομαι να ενταχθω σε αυτο το μεγαλο τελικα ποσοστο γυναικων που βιωνουν παλινδρομη κυηση. Ειμαι στην 5η βδομαδα κ οι χοριακες δε διπλασιαζονται. Η αληθεια ειναι οτι ανακουφιστηκα παρα πολυ οταν εμαθα οτι τουλαχιστον δεν ειναι εξωμητριος κυηση( τεραστιο αγχος με μια υγιη σαλπιγγα), ειδα το σακο αλλα ειναι μικροτερος αποτι θα πρεπε. Λογικα θα αποβαλλω τις επομενες μερες, προσπαθω να νιωθω τυχερη που ειμαι αρκετα υγιης για να συνεχισουμε τις προσπαθειες. Αυτες τις μερες εχω ριξει πολυ κλαμα η αληθεια ειναι, δε γινεται να μη στεναχωρηθεις, το μοιραζομαι αυτο εδω με σκοπο να βαλω τελος στη..μιζερια μου κ να δω το μελλον πιο θετικα. Ισως την επομενη φορα να ναι η τυχερη! Αυτες τις μερες εχω μαθει για πολυ δυσκολοτερα περιστατικα κ προτρεπω ολες οσες βιωνουν αυτο το θεμα να αισιοδοξησουν γιατι αυτο ειναι οντως απτα πιο κοινα προβληματα σε μια εγκυμοσυνη που ομως πιθανοτατα δε σημαινει κατι κακο, μπορει να ετυχε και στην τελικη μπορουμε να συλλαβουμε αρα! Δε ξεχναμε, αλλα κοιταμε μπροστα!

Λυπαμαι πολυ για την αποβολη σου, σου ευχομαι η επομενη φορα να ειναι η τυχερη σου και α κρατησεις το μωρακι σου στην αγκαλια σου! Θα μπορουσες να κανεις εξετασεις θρομβοφιλιας η οποια ευθυνεται πολλες φορες για τις αποβολες. Οποτε εαν εχεισ καποιο θεμα κανεισ ενεσουλες ηπαρινης και ολα μια χαρα! Καλη θα ηταν και μια καλλιεργεια κολπικου υγρου.. Ελπίζω να σε βοηθησα!

 

Ή ώρα είναι σχεδόν δώδεκα κ το κοριτσάκι μου που είναι τώρα έντεκα μηνών κοιμάται δίπλα μου.... σήμερα χωρίς να ξέρω το γιατί εψαξα κ βρήκα αυτό που είχα μοιραστεί μαζί μας ....ταραχτηκα ...διάβασα κ άλλες ιστορίες κ έκλαψα... γιατί τίποτα δεν ξεχνιεται απλά γινόμαστε δυνατές κ προχωράμε....ήθελα με την σειρά μου να ευχηθω σε όλες τις γυναίκες που προσπαθούν να τα καταφέρουν κ να έχουν στην αγκαλιά τους το μωράκι που τόσο ονειρεύονται κ επιθυμούν.....εγώ μετά από μία παλινδρόμη κύηση έμεινα έγκυος μετά από εφτα μηνες ...έκανα ενέσεις κ επινα κορτιζόνη για τεσσερις μήνες κ γεννησα το κορίτσι μου... ευχαριστώ κ πάλι για τις ευχές ίσως βοήθησαν στο να βλέπω τώρα το κοριτσάκι μου πως κοιμάμαι

Λυπαμαι πολυ για την αποβολη σου, σου ευχομαι η επομενη φορα να ειναι η τυχερη σου και α κρατησεις το μωρακι σου στην αγκαλια σου! Θα μπορουσες να κανεις εξετασεις θρομβοφιλιας η οποια ευθυνεται πολλες φορες για τις αποβολες. Οποτε εαν εχεισ καποιο θεμα κανεισ ενεσουλες ηπαρινης και ολα μια χαρα! Καλη θα ηταν και μια καλλιεργεια κολπικου υγρου.. Ελπίζω να σε βοηθησα!

.....εγώ μετά από μία παλινδρόμη κύηση έμεινα έγκυος μετά από εφτα μηνες ...έκανα ενέσεις κ επινα κορτιζόνη για τεσσερις μήνες κ γεννησα το κορίτσι μου... ευχαριστώ κ πάλι για τις ευχές ίσως βοήθησαν στο να βλέπω τώρα το κοριτσάκι μου πως κοιμάμαι

 

 

Ερχόμαστε πάλι στη γνωστή συζήτηση που οδηγεί σε παραπληροφόρηση ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΕΣ γυναίκες που διαβάζουν αυτού του είδους τις αναρτήσεις.

 

Θα επισημάνω καταρχήν ξανά ότι αποβολές εξαιτίας θρομβοφιλίας βιώνει 1 στις 250 γυναίκες περίπου (άρα η θρομβοφιλία δεν ευθύνεται πολλές φορές για τις αποβολές- ευθύνεται μάλλον ελάχιστες φορές: πιο συγκεκριμένα για 1 στις 25 περίπου αποβολές πρώτου τριμήνου). Θα παρακαλέσω όλες τις γυναίκες που γράφετε εδώ να διαβάσετε τις αναρτήσεις μου στον παρακάτω σύνδεσμο (για να μην τα ξαναγράφω):

 

http://parents.org.gr/forum/showthread.php?t=142915

 

Επειδή αναρτήσεις τέτοιου τύπου οδηγούν πολλές γυναίκες σε αχρείαστα έξοδα για εξετάσεις θρομβοφιλίας και για αχρείαστες θεραπείες με ενέσεις επί πολλούς μήνες, καλό είναι να περιοριστούν, ώστε να μη συντηρείται άσκοπα ο "μύθος" της θρομβοφιλίας. Αυτό οδηγεί πολλούς γιατρούς να ζητάνε περιττές εξετάσεις γιατί επιμένει η γυναίκα και τελικά σε αχρείαστες θεραπείες...

 

 

Ερχόμαστε πάλι στη γνωστή συζήτηση που οδηγεί σε παραπληροφόρηση ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΕΣ γυναίκες που διαβάζουν αυτού του είδους τις αναρτήσεις.

 

Θα επισημάνω καταρχήν ξανά ότι αποβολές εξαιτίας θρομβοφιλίας βιώνει 1 στις 250 γυναίκες περίπου (άρα η θρομβοφιλία δεν ευθύνεται πολλές φορές για τις αποβολές- ευθύνεται μάλλον ελάχιστες φορές: πιο συγκεκριμένα για 1 στις 25 περίπου αποβολές πρώτου τριμήνου). Θα παρακαλέσω όλες τις γυναίκες που γράφετε εδώ να διαβάσετε τις αναρτήσεις μου στον παρακάτω σύνδεσμο (για να μην τα ξαναγράφω):

 

http://parents.org.gr/forum/showthread.php?t=142915

 

Επειδή αναρτήσεις τέτοιου τύπου οδηγούν πολλές γυναίκες σε αχρείαστα έξοδα για εξετάσεις θρομβοφιλίας και για αχρείαστες θεραπείες με ενέσεις επί πολλούς μήνες, καλό είναι να περιοριστούν, ώστε να μη συντηρείται άσκοπα ο "μύθος" της θρομβοφιλίας. Αυτό οδηγεί πολλούς γιατρούς να ζητάνε περιττές εξετάσεις γιατί επιμένει η γυναίκα και τελικά σε αχρείαστες θεραπείες...

 

Ήθελα να πω συγγνώμη αν αυτό που έγραψα ....δεν ακούστηκε σωστό.....απλά ήθελα να ευχαριστήσω την παρέα κ τα μυνήματα.....γιατί με άγνωστες γυναίκες μιλάς πιο ανοιχτά για θέματα που σε απασχολούν.....εγώ δεν έκανα εξετάσεις θρομβοφιλιας .....ήταν για άλλο λόγο κ ούτε ήθελα να πω να κάνουν οι άλλες κοπέλες ίσως εκφράστηκαν λάθος....απλά ήθελα να πω ευχαριστώ για την ευχή.....να κρατήσω την επόμενη φορά το μωράκι μου κ να ευχηθω το ίδιο σε όλες τις κοπέλες.....

Καλησπέρα σε ολους,

Θα ήθελα να σας διηγηθω την δική μου ιστορία..

Ήμουν έγκυος κ έρχεται η στιγμή της αυχενικής διαφάνειας στην 13 εβδομάδα κύησης. Ο γυναικολόγος παρατηρεί ταχυκαρδία (196 παλμούς) του εμβρύου κ μονήρη ομφαλικη αρτηρία - προβληματίζεται με την καρδιά γενικά κ συστήνει υπέρηχο σε εξειδικευμένο κέντρο. Ταυτόχρονα τα αποτελέσματα δείχνουν αυξημένο κίνδυνο για σύνδρομο 13 κ μας προτρέπει σε λήψη τροφοβλαστης. Το κάνουμε κ φυσικά με έχει πιάσει άγχος. Ξεκιναω να έχω εμετούς (να σημειωθεί ότι δεν είχα ούτε ζαλάδα στο πρώτο τρίμηνο) κ απίστευτο πονοκέφαλο (που γενικά δεν έχω θέμα με πονοκεφάλους). Μιλάμε με γυναικολόγο κ παθολόγο κ αποδίδουν κ οι δύο τα συμπτώματα στο άγχος μου που περιμέναμε το αποτέλεσμα. Βγαίνει το αποτέλεσμα κ δείχνει ότι το έμβρυο χρωμοσωμικα δεν έχει θέμα. Εγώ συνεχιζω με εμετούς (πιο μειωμένους) κ πονοκεφάλους για 2 μέρες ακόμη. Κ μετά ξεκιναω να έχω μουδιάσματα στην δεξιά πλευρά κ να μην μπορώ να σταθώ κ να περπατησω... Με τον άντρα μου νομίζουμε ότι κάπως εκατσα κ γιαυτό μουδιασα κ με πάει για ύπνο - ήταν βράδυ κ ώρα να πέσουμε... Την επόμενη μέρα έχουμε κλείσει υπέρηχο να δούμε ότι όλα είναι καλά με το μωρό (λόγω της εξέτασης και της ταχυκαρδίας μας είχαν πει για αυξημένο κίνδυνο αποβολής στις επόμενες μέρες κ ήθελα να βεβαιωθούν ότι όλα είναι καλά). Λόγω αδυναμίας που ένιωθα με πάει ο γαμπρός μου στο μαιευτήριο όπου θα συναντιομουν με τον άντρα μου. Με το που κατεβαινω από το αυτοκίνητο κ ανεβαίνω τα σκαλιά δεν με κρατούν τα πόδια μου κ πεφτω... Με βοηθούν από το μαιευτήριο κ μου φέρνουν καροτσάκι. Έρχεται ο άντρας μου κ ο γιατρός κ παθαίνουν σοκ που με βλέπουν έτσι... Κάνουμε τον υπέρηχο όλα καλά κ μετά παθαινω μπλακ άουτ κ θυμάμαι να ξυπναω κ να μου κάνουν καρδιογράφημα, να έχω πεταλούδα στο χέρι κ να μου κάνουν εισαγωγή στο νοσοκομείο.... Από ότι μου είπαν είχα ένα επεισόδιο που το βλέμμα μου ήταν στο άπειρο, μπερδευα τα λόγια μου κ δεν επικοινωνούσα με το περιβάλλον... κατευθείαν με πήγαν για εξετάσεις... Οι εξετάσεις έδειξαν θρομβοφιλια ή οποία μου εξελίχθηκε στο κεφάλι κ ότι έχω κ αντιπηκτικό λύκου.... Ξεκίνησαν να μου χορηγούν αντιπηκτική κ αντιεπιληπτικη αγωγή. Λιγο πανω απο μια εβδομάδα μετά κ ενω ήμουν στο νοσοκομείο χάνουμε το μωρό στην 15 εβδομάδα κύησης (λογικά λογω της καρδιάς κ όχι από θρόμβωση ή τα φάρμακα που έπαιρνα - το έμβρυο το στείλαμε για εξετάσεις κ θα δούμε αν θα βγει κάτι) κ αφού έμεινα 2 εβδομάδες στο νοσοκομείο έφυγα συνεχίζοντας αγωγή με ενέσεις αντιπηκτικες ανά 12 ώρες, αντιπηκτικό χάπι μία φορά την μέρα κ αντιεπιληπτικα χάπια 3 φορές την ημέρα. Και με αναρρωτική άδεια ενός μηνός για αρχή, οχι οδήγηση, όχι γυμναστική κλπ κ φυσικά όχι προσπάθεια για επόμενη εγκυμοσύνη λογω των αντιεπιληπτικων.... Σε ένα μήνα θα επαναλάβω μαγνητική κ βυθοσκοπηση στα ματια (ξέχασα να πω ότι έχω οίδημα στα οπτικά νεύρα που ευτυχώς δεν επηρέασε την όραση μού) κ θα δούμε πώς θα συνεχίσουμε αλλά η νευρολόγος θέλει να κάνω ένα χρόνο την θεραπεία κ μετά να ξανά ξεκινήσουμε τις προσπάθειες για παιδί.... Εμείς θέλουμε πιο γρήγορα κ της το είπαμε κ ελπίζουμε να βελτιώσει σύντομα ή κατάσταση μου....

Συγνώμη για το τεράστιο μήνυμα αλλά ήθελα να γράψω την δική μου σπάνια περίπτωση θρομβοφιλιας που σε μένα κινδύνεψε ή ζωή μου.

Αν κάποιος μπορεί να βοηθήσει ή έχει να σχολιάσει κάτι είμαι ανοιχτή γιαυτό κ γράφω την περιπέτεια μου εδώ....

Καλησπέρα σε ολους,

Θα ήθελα να σας διηγηθω την δική μου ιστορία..

Ήμουν έγκυος κ έρχεται η στιγμή της αυχενικής διαφάνειας στην 13 εβδομάδα κύησης. Ο γυναικολόγος παρατηρεί ταχυκαρδία (196 παλμούς) του εμβρύου κ μονήρη ομφαλικη αρτηρία - προβληματίζεται με την καρδιά γενικά κ συστήνει υπέρηχο σε εξειδικευμένο κέντρο. Ταυτόχρονα τα αποτελέσματα δείχνουν αυξημένο κίνδυνο για σύνδρομο 13 κ μας προτρέπει σε λήψη τροφοβλαστης. Το κάνουμε κ φυσικά με έχει πιάσει άγχος. Ξεκιναω να έχω εμετούς (να σημειωθεί ότι δεν είχα ούτε ζαλάδα στο πρώτο τρίμηνο) κ απίστευτο πονοκέφαλο (που γενικά δεν έχω θέμα με πονοκεφάλους). Μιλάμε με γυναικολόγο κ παθολόγο κ αποδίδουν κ οι δύο τα συμπτώματα στο άγχος μου που περιμέναμε το αποτέλεσμα. Βγαίνει το αποτέλεσμα κ δείχνει ότι το έμβρυο χρωμοσωμικα δεν έχει θέμα. Εγώ συνεχιζω με εμετούς (πιο μειωμένους) κ πονοκεφάλους για 2 μέρες ακόμη. Κ μετά ξεκιναω να έχω μουδιάσματα στην δεξιά πλευρά κ να μην μπορώ να σταθώ κ να περπατησω... Με τον άντρα μου νομίζουμε ότι κάπως εκατσα κ γιαυτό μουδιασα κ με πάει για ύπνο - ήταν βράδυ κ ώρα να πέσουμε... Την επόμενη μέρα έχουμε κλείσει υπέρηχο να δούμε ότι όλα είναι καλά με το μωρό (λόγω της εξέτασης και της ταχυκαρδίας μας είχαν πει για αυξημένο κίνδυνο αποβολής στις επόμενες μέρες κ ήθελα να βεβαιωθούν ότι όλα είναι καλά). Λόγω αδυναμίας που ένιωθα με πάει ο γαμπρός μου στο μαιευτήριο όπου θα συναντιομουν με τον άντρα μου. Με το που κατεβαινω από το αυτοκίνητο κ ανεβαίνω τα σκαλιά δεν με κρατούν τα πόδια μου κ πεφτω... Με βοηθούν από το μαιευτήριο κ μου φέρνουν καροτσάκι. Έρχεται ο άντρας μου κ ο γιατρός κ παθαίνουν σοκ που με βλέπουν έτσι... Κάνουμε τον υπέρηχο όλα καλά κ μετά παθαινω μπλακ άουτ κ θυμάμαι να ξυπναω κ να μου κάνουν καρδιογράφημα, να έχω πεταλούδα στο χέρι κ να μου κάνουν εισαγωγή στο νοσοκομείο.... Από ότι μου είπαν είχα ένα επεισόδιο που το βλέμμα μου ήταν στο άπειρο, μπερδευα τα λόγια μου κ δεν επικοινωνούσα με το περιβάλλον... κατευθείαν με πήγαν για εξετάσεις... Οι εξετάσεις έδειξαν θρομβοφιλια ή οποία μου εξελίχθηκε στο κεφάλι κ ότι έχω κ αντιπηκτικό λύκου.... Ξεκίνησαν να μου χορηγούν αντιπηκτική κ αντιεπιληπτικη αγωγή. Λιγο πανω απο μια εβδομάδα μετά κ ενω ήμουν στο νοσοκομείο χάνουμε το μωρό στην 15 εβδομάδα κύησης (λογικά λογω της καρδιάς κ όχι από θρόμβωση ή τα φάρμακα που έπαιρνα - το έμβρυο το στείλαμε για εξετάσεις κ θα δούμε αν θα βγει κάτι) κ αφού έμεινα 2 εβδομάδες στο νοσοκομείο έφυγα συνεχίζοντας αγωγή με ενέσεις αντιπηκτικες ανά 12 ώρες, αντιπηκτικό χάπι μία φορά την μέρα κ αντιεπιληπτικα χάπια 3 φορές την ημέρα. Και με αναρρωτική άδεια ενός μηνός για αρχή, οχι οδήγηση, όχι γυμναστική κλπ κ φυσικά όχι προσπάθεια για επόμενη εγκυμοσύνη λογω των αντιεπιληπτικων.... Σε ένα μήνα θα επαναλάβω μαγνητική κ βυθοσκοπηση στα ματια (ξέχασα να πω ότι έχω οίδημα στα οπτικά νεύρα που ευτυχώς δεν επηρέασε την όραση μού) κ θα δούμε πώς θα συνεχίσουμε αλλά η νευρολόγος θέλει να κάνω ένα χρόνο την θεραπεία κ μετά να ξανά ξεκινήσουμε τις προσπάθειες για παιδί.... Εμείς θέλουμε πιο γρήγορα κ της το είπαμε κ ελπίζουμε να βελτιώσει σύντομα ή κατάσταση μου....

Συγνώμη για το τεράστιο μήνυμα αλλά ήθελα να γράψω την δική μου σπάνια περίπτωση θρομβοφιλιας που σε μένα κινδύνεψε ή ζωή μου.

Αν κάποιος μπορεί να βοηθήσει ή έχει να σχολιάσει κάτι είμαι ανοιχτή γιαυτό κ γράφω την περιπέτεια μου εδώ....

Καλησπερα κοριτσι μου ποποπο πολύ στεναχωρεθηκα τώρα μου θύμισες μια περίπτωση μιας φίλης μου που στον 6ο μήνα πήγε με πίεση πολύ υψηλή και παραλίγο να την χάσουμε φυσικά γέννησε πρόωρα το μωρό και δεν άντεξε το μωρό. Ήταν δύο εβδομάδες εντατική αλλά όλα καλά πήγαν και τώρα είναι καλά και όλα αυτά λόγω της θρομβοφιλιας. Για εμένα αυτή η εξέταση θα πρέπει να γίνεται πάντα σε ολες τις γυναίκες δεν μπορώ να καταλάβω γιατί δεν το κάνουν οι ιατροι με αποτέλεσμα να έχουμε τόσες από βολές ενώ θα μπορούσε όλα να αποφεχθουν .Εγώ το θεωρώ προσωπικά λάθος αυτό από τους ιατρους πολύ μεγάλο λάθος. Κουράγιο κορίτσι μου όλα τα γιατρευει ο χρόνος όλα καλά θα πάνε και σε λίγο θα κρατάς και εσύ το μωρακι σου στην αγκαλιά σου .Εγώ είμαι 5 εβδομάδων και από μόνη μου ειπα στον ιατρό θέλω να κάνω την θρομβοφιλια γιατί το είχε και μια ξαδερφη μου .μαλιστα θα πάω να την κάνω να φανούν άμεσα τα αποτελέσματα. Σου εύχομαι ότι καλύτερο πραγματικά και σε καταλαβαίνω από την ιστορία της φίλης μου .

... όλα αυτά λόγω της θρομβοφιλιας. Για εμένα αυτή η εξέταση θα πρέπει να γίνεται πάντα σε ολες τις γυναίκες δεν μπορώ να καταλάβω γιατί δεν το κάνουν οι ιατροι με αποτέλεσμα να έχουμε τόσες από βολές ενώ θα μπορούσε όλα να αποφεχθουν .Εγώ το θεωρώ προσωπικά λάθος αυτό από τους ιατρους πολύ μεγάλο λάθος. Κουράγιο κορίτσι μου όλα τα γιατρευει ο χρόνος όλα καλά θα πάνε και σε λίγο θα κρατάς και εσύ το μωρακι σου στην αγκαλιά σου .Εγώ είμαι 5 εβδομάδων και από μόνη μου ειπα στον ιατρό θέλω να κάνω την θρομβοφιλια γιατί το είχε και μια ξαδερφη μου .μαλιστα θα πάω να την κάνω να φανούν άμεσα τα αποτελέσματα. Σου εύχομαι ότι καλύτερο πραγματικά και σε καταλαβαίνω από την ιστορία της φίλης μου .

Συγγνώμη, αλλά δε μπορώ να αφήσω ασχολίαστο το γεγονός πως κατηγορείτε τους γιατρούς ότι κάνουν λάθος που δε ζητάνε τις εξετάσεις αυτές και το ότι προτρέπετε όλες τις γυναίκες να τις κάνουν, ενώ δεν έχετε γνώσεις πάνω στο θέμα.

Με ποια κρίση και με ποιες γνώσεις κατηγορείτε τους γιατρούς που (ακολουθώντας τις διεθνείς οδηγίες και πρακτικές) συμβουλεύουν τις γυναίκες που παρακολουθούν να αποφύγουν τα έξοδα για περιττές εξετάσεις και την ταλαιπωρία από αχρείαστες ενέσεις? Έχετε υπόψη σας ότι αυτές οι πρακτικές είναι καλά τεκμηριωμένες επιστημονικά και εφαρμόζονται παντού στον κόσμο, αλλά όχι στην Ελλάδα όπου καλός γιατρός θεωρείται μόνο αυτός που γράφει πολλά φάρμακα.

Σας παρακαλώ πολύ να διαβάσετε τις αναρτήσεις μου (και όλη τη συζήτηση) στον παρακάτω σύνδεσμο, ώστε να ενημερωθείτε στοιχειωδώς:

http://parents.org.gr/forum/showthread.php?t=142915

Παρακαλώ να προσέχετε τι γράφετε σε ένα φόρουμ σαν αυτό. Ναι πράγματι είναι ένα φόρουμ ανταλλαγής εμπειριών μαμάδων και επίδοξων μαμάδων. Μην ξεχνάτε όμως ότι πολλές φορές όσα γράφετε έχουν αντίκτυπο στην υγεία άγνωστων σε εσάς συμπολιτών σας. Πολλές γυναίκες μπορεί να διαβάζουν άκριτα όσα γράφετε και να αναγκαστούν να πληρώσουν αχρείαστα πολλά χρήματα και ακολούθως να κάνουν αχρείαστες ενέσεις κατά τη διάρκεια της κύησής τους.

Συγγνώμη, αλλά δε μπορώ να αφήσω ασχολίαστο το γεγονός πως κατηγορείτε τους γιατρούς ότι κάνουν λάθος που δε ζητάνε τις εξετάσεις αυτές και το ότι προτρέπετε όλες τις γυναίκες να τις κάνουν, ενώ δεν έχετε γνώσεις πάνω στο θέμα.

 

Με ποια κρίση και με ποιες γνώσεις κατηγορείτε τους γιατρούς που (ακολουθώντας τις διεθνείς οδηγίες και πρακτικές) συμβουλεύουν τις γυναίκες που παρακολουθούν να αποφύγουν τα έξοδα για περιττές εξετάσεις και την ταλαιπωρία από αχρείαστες ενέσεις? Έχετε υπόψη σας ότι αυτές οι πρακτικές είναι καλά τεκμηριωμένες επιστημονικά και εφαρμόζονται παντού στον κόσμο, αλλά όχι στην Ελλάδα όπου καλός γιατρός θεωρείται μόνο αυτός που γράφει πολλά φάρμακα.

 

Σας παρακαλώ πολύ να διαβάσετε τις αναρτήσεις μου (και όλη τη συζήτηση) στον παρακάτω σύνδεσμο, ώστε να ενημερωθείτε στοιχειωδώς:

http://parents.org.gr/forum/showthread.php?t=142915

 

Παρακαλώ να προσέχετε τι γράφετε σε ένα φόρουμ σαν αυτό. Ναι πράγματι είναι ένα φόρουμ ανταλλαγής εμπειριών μαμάδων και επίδοξων μαμάδων. Μην ξεχνάτε όμως ότι πολλές φορές όσα γράφετε έχουν αντίκτυπο στην υγεία άγνωστων σε εσάς συμπολιτών σας. Πολλές γυναίκες μπορεί να διαβάζουν άκριτα όσα γράφετε και να αναγκαστούν να πληρώσουν αχρείαστα πολλά χρήματα και ακολούθως να κάνουν αχρείαστες ενέσεις κατά τη διάρκεια της κύησής τους.

Συμβουλεβουν τις γυναικες να μην κανουν περιτα εξοδα γ αχριαστες εξετασεις κ μετα την γεννα ζητανε φακελακι τον 1000 ευρο στα διμοσια νοσοκομια. Δεν ειναι ολοι οι γιατροι ιδια η ελλαδα εχει πολυ καλους γιατρους αλλα εχει και πολυ αχρηστους..

Συμβουλεβουν τις γυναικες να μην κανουν περιτα εξοδα γ αχριαστες εξετασεις κ μετα την γεννα ζητανε φακελακι τον 1000 ευρο στα διμοσια νοσοκομια. Δεν ειναι ολοι οι γιατροι ιδια η ελλαδα εχει πολυ καλους γιατρους αλλα εχει και πολυ αχρηστους..

Αυτό είναι μια μεγάλη συζήτηση για το φακελάκι. Είναι, όμως, εντελώς άσχετη με τις εξετάσεις θρομβοφιλίας. Και επειδή αν ανοίξει συζήτηση περί ηθικής θα χαθεί η ουσία της συζήτησης, παρακαλώ να μην ξεφύγουμε.

Αυτό που θα επιμείνω είναι ότι καλά κάνουν όσοι συνάδελφοι προστατεύουν τις ασθενείς τους από αχρείαστα έξοδα για εξετάσεις και θεραπείες και επίσης ότι είναι απόλυτα κατακριτέο να κατηγορούνται για αυτήν τη στάση τους από ανθρώπους που δεν έχουν καμία σχετική κατάρτιση.

Αυτό είναι μια μεγάλη συζήτηση για το φακελάκι. Είναι, όμως, εντελώς άσχετη με τις εξετάσεις θρομβοφιλίας. Και επειδή αν ανοίξει συζήτηση περί ηθικής θα χαθεί η ουσία της συζήτησης, παρακαλώ να μην ξεφύγουμε.

Αυτό που θα επιμείνω είναι ότι καλά κάνουν όσοι συνάδελφοι προστατεύουν τις ασθενείς τους από αχρείαστα έξοδα για εξετάσεις και θεραπείες και επίσης ότι είναι απόλυτα κατακριτέο να κατηγορούνται για αυτήν τη στάση τους από ανθρώπους που δεν έχουν καμία σχετική κατάρτιση.

Καλησπέρα κύριε Χατζηαντωνίου.

Συμφωνώ μαζί σας στο ότι ειναι απαράδεκτο χωρις τις απαραιτητες ξετάσεις θρομβοφιλίας γιατροί να συνταγογραφούν "προληπτικα" ενέσεις αντιπηκτικές σε πολλές γυναίκες.

Όμως με όλο το σεβασμό θα διαφωνήσω μαζί σας στο ότι είναι αχρείαστες οι εξετάσεις αυτές. Θεωρω εξισου απαράδεκτο κάποιος γιατρός να μην ζητήσει με αφορμη την εγκυμοσυνη ή την προσπάθεια επίτευξης αυτής, από την υποψήφια μητέρα να κάνει αυτή την τόσο σοβαρή και σημαντική εξέταση της θρομβοφιλίας η οποία δεν αφορά μόνο την περιοδο της εγκυμοσυνης αλλα οπως θα γνωριζετε ήδη πολυ καλά οι διαταραχές στην πήξη του αίματος είναι προβλημα εφ όρου ζωής που ο ασθενής πρέπει να γνωρίζει και να παρακολουθείται από αιματολόγο.

Απο προσωπικη εμπειρία λοιπόν να σας πώ πως ο πρωτος μου γυναικολόγος με εβαλε να παρω πολλα φαρμακα στα πλαισια υποβοηθουμενης αναπαραγωγής χωρίς να μου ζητησει ΚΑΜΙΑ απολυτως εξεταση! Μετα απο αναμενομενες αποτυχιες, ευτυχως αλλαξα γιατρο ο οποιος με έβαλε να κάνω παρα πολλες εξετασεις. Τελικά Διαγνωσθηκα με θρομβοφιλία. Και ερωτώ..Αν πάθαινα κατι με τον ογκο φαρμάκων που μου χορηγούσε ο πρώτος γιατρός; Αν εμενα εγκυος τι θα γινόταν; θα επρεπε να συμβούν πρωτα τα χειρότερα (όπως στην κοπέλα παρακάτω)για να ψαχτώ με περεταίρω εξετάσεις;

Ουδεποτε δεν θεωρησα πως πεταξα τα λεφτα μου για την εξεταση θρομβοφιλίας που ετυχε και βγηκε θετική όπως και για πολλές άλλες που βγήκαν καλές.

Η πρόληψη σώζει και ευχαριστω το γιατρο μου που μεταξύ άλλων με εβαλε να κανω αυτη την αχρειαστη εξεταση οπως λετε γιατι ανακάλυψα έγκαιρα αυτο το σοβαρο πρόβλημα της θρομβοφιλίας για το οποίο είχα πλήρη άγνοια και ξερω πλεον τι να προσέχω στην εγκυμοσυνη μου και πανω απ όλα στην υγεία μου για την υπόλοιπη ζωή μου για αποφυγή δυσάρεστων εξελίξεων.

Συμφωνω οτι ισως καποιες φορες γινονται περιττες εξετασεις ομως καλητερα να δωσω λιγα ευρω παραπανω παρα να ερθω αντιμετωπη με τις συνεπειες του να εχω κατι κ να μην το εχω βρει. Πολλες φορες κ οι γιατροι για να μην πουν οι ασθενεις οτι τους ταλαιπωρησαν με ενα σωρο εξετασεις "τσιγκουνευονται" παρα πολυ στο να δωσουν καποιες παραπανω εξετασεις απο προσωπικη μου εμπειρια κ εγω το λεω η γυναικολογος της αδερφης μου επειδη ειναι οικογενειακη φιλη ηξερε οτι πατερας μου ειχε προβλημα με την καρδια κ εδωσε στην αδερφη μου εξετασεις θρομβοφιλιας που φυσικα βγηκαν θετικες λογω κληρονομικοτητας. Η δικια μου γυναικολογος δεν μου εδωσε ουτε το ειχε αναφερει ποτε για αυτες τις εξετασεις κ εγω της ειπα οτι τις θελω επειδη εχει κ η αδερφη μου. Αν εμενα εγω εγκυος πρωτη απο την αδερφη μου δεν θα ειχα ιδεα οτι υπαρχει κατι τετοιο κ φυσικα κανενας γυναικολογος που εχω επισκευτει δεν εχει ρωτησει για προβληματα καρδιας του πατερα ειδικα σαν ιστορικο.

Καλο ειναι λοιπον κ οι ασθενεις να εχουν μια ενημερωση βεβαια για τις εξετασεις που τους δινει ενας γιατρος κ για το κοστος κ για την χρησιμοτητα τους κ αν δεν θελουν να δωσουν αυτα τα χρηματα να περνουν κ μια δευτερη γνωμη. Ολοι εχουμε ευθυνες κ οι γιατροι κ οι ασθενεις ομως που πολλες φορες πιστευουμε σε διαφορα ασχετα χωρις να παρουμε κ μια αλλη γνωμη.

Αυτό είναι μια μεγάλη συζήτηση για το φακελάκι. Είναι, όμως, εντελώς άσχετη με τις εξετάσεις θρομβοφιλίας. Και επειδή αν ανοίξει συζήτηση περί ηθικής θα χαθεί η ουσία της συζήτησης, παρακαλώ να μην ξεφύγουμε.

Αυτό που θα επιμείνω είναι ότι καλά κάνουν όσοι συνάδελφοι προστατεύουν τις ασθενείς τους από αχρείαστα έξοδα για εξετάσεις και θεραπείες και επίσης ότι είναι απόλυτα κατακριτέο να κατηγορούνται για αυτήν τη στάση τους από ανθρώπους που δεν έχουν καμία σχετική κατάρτιση.

Καθολου ασχετο δεν ειναι οταν λετε οτι δεν αφηνετε ο ασθενης να κανει περιτα εξοδα γτ ζητατε φακελακι? Εκεινο δεν ειναι περιτο εξοδο? (Οχι εσεις γενικα μιλαω) και καμια εξεταση δεν ειναι αχρηστη..

Δυστυχώς βλέπω ότι λόγω της εκτεταμένης παραπληροφόρησης δυσκολεύεστε να καταλάβετε το μήνυμα που προσπαθώ να περάσω και ότι δε διαβάζετε και όσα έχω γράψει κατά καιρούς σε άλλες κοπέλες (π.χ. εδώ: http://parents.org.gr/forum/showthread.php?t=142915).

Πάμε πάλι λοιπόν:

Θα ξεκινήσω με ένα σημαντικό στατιστικό δεδομένο: Θετικές εξετάσεις θρομβοφιλίας έχει περίπου 1 στους 10-20 Έλληνες. Προβλήματα κύησης εξαιτίας της θρομβοφιλίας βιώνει μόλις 1 στις 200 γυναίκες, ενώ θρόμβωση παθαίνει περίπου 1 στους 650 ανθρώπους. Από την άλλη, πολλοί άνθρωποι με αρνητικές εξετάσεις και αποβάλουν και παθαίνουν θρόμβωση.

Για το λόγο αυτό, όλοι οι διεθνείς ειδικοί δε συνιστούν έλεγχο θρομβοφιλίας στο γενικό πληθυσμό, γιατί περισσότερο μπλέκει την κατάσταση παρά δίνει απαντήσεις (π.χ. τι σημαίνει θετικός έλεγχος σε μια γυναίκα χωρίς αποβολές? μόνο άγχος δημιουργεί και πολλές φορές οδηγεί σε αχρείαστη θεραπεία με ενέσεις ηπαρίνης).

Για αυτό το λόγο θα ξαναπώ και θα επιμείνω ότι οι εξετάσεις θρομβοφιλίας είναι αχρείαστες αν δεν υπάρχει σχετικό ατομικό ή οικογενειακό ιστορικό. Εγώ σαν γιατρός -και ειδικά σε ένα δημόσιο φόρουμ- έχω υποχρέωση να επισημάνω την ορθή πρακτική, όπως εφαρμόζεται παγκοσμίως (αλλά όχι στην Ελλάδα, όπου αν δε δώσεις πολλές εξετάσεις και φάρμακα σε θεωρούν άσχετο). Εσείς σας ασθενείς έχετε την ευθύνη των αποφάσεών σας και αν το θέλετε θα πάτε να κάνετε αυτές και άλλες εξετάσεις, ώστε -εκτός από τις σωματικές ανάγκες σας- να καλύψετε και τις ψυχολογικές.

Φυσικά κι εγώ που προσπαθώ να σας πείσω, πολλές φορές υποκύπτω στις απαιτήσεις γυναικών για έλεγχο και για ενέσεις, διότι - είπαμε- εκτός από τις αντικειμενικές ιατρικές ανάγκες, υπάρχει και ο παράγοντας της ψυχολογίας. Αλλά είναι σημαντικό να γνωρίζει μια γυναίκα ότι κάτι το κάνει για ψυχολογικούς λόγους και όχι επειδή υπάρχει ανάγκη ή είναι "άρρωστη".