Σύσταση για αποθηλασμό με χάπι

Αγλαια, δεν τον εχει παρει. Να τον παρει να τον ρωτησει? Τι μπορει να σημαινει αυτο το γαλα?

Αγλαια, δεν τον εχει παρει. Να τον παρει να τον ρωτησει? Τι μπορει να σημαινει αυτο το γαλα?

ατελί, συγνώμη, δεν είδα το δικό σου ποστ, αναφερόμουν στο πρώτο ερώτημα.

Αυτό το γάλα δεν σημαίνει τίποτα, είναι φυσιολογικό να υπάρχει και μπορεί να υπάρχει για χρόνια.

Η παραγωγή του γάλακτος είναι φυσιολογική μετά την εγκυμοσύνη και είναι φυσιλογικό να υπάρχει λίγο γάλα και χρόνια μετά τη διακοπή της γαλουχίας.

Είναι εντελώς παράλογος ο φόβος για λίγες σταγόνες γάλα, όπως είναι παράλογη και η λήψη τόσων φαρμάκων με τόσες παρενέργειες τη στιγμή που υπάρχει φυσικός τρόπος διακοπής της γαλουχίας.

Εχεις δικια Αγλαια για τα φαρμακα αυτα. Το ξερω και της το ειπαμε ολοι να προσπαθησει να μην τα παρει (μαλιστα μου ειχες πει να παρει και φασκομηλο) αλλα ειχε τοσο πανικο και καθολου ψυχραιμια, που δεν ακουγε τιποτα και κανεναν. Τωρα, βεβαια, οταν ειδε το γαλα αυτο, ρωτησε (ρητορικη ερωτηση, γιατι προφανως ηξερε την απαντηση) αν μπορει να του το δωσει. Τοσο κριμα ειναι... Χιλια ευχαριστω για την απαντηση!!!!

Τωρα, βεβαια, οταν ειδε το γαλα αυτο, ρωτησε (ρητορικη ερωτηση, γιατι προφανως ηξερε την απαντηση) αν μπορει να του το δωσει.

Έχει περάσει ήδη μία εβδομάδα από τότε που σταμάτησε να το παίρνει και το γάλα της είναι ασφαλές για το μωρό. Μπορεί να του το δώσει και μπορεί να θηλάσει αν έχει αναθεωρήσει.

γιατί λες ότι η ερώτηση είναι ρητορική;

αρκετές μητέρες έχουν κάνει επαναγαλακτισμό μετά τη διακοπή με χάπια.

δε καταλαβαινω ειλικρινα, γιατι συστηνουν αυτο το χαπι!!

κι εμενα μου ειχε πει η γιατρος μου αν ηθελα να το παρω, με ενημερωσε για τις παρενεργειες, φρικαρα και ασφαλως δε το πηρα ποτε...

σταματησα να δινω γαλα δικο μου στο παιδι μου εδω και 3μιση μηνες, εκτοτε εμεινα εγκυος, και ακομα βγαζω σταγονες γαλα απο το στηθος... καθε μηνα και λιγοτερο... δε μ ενοχλει, το στηθος μου δε πρηστηκε ποτε, δεν επαθα ποτε μαστιτιδα..

αγλαια, για ποιο λογο συνηθως οι γυναικες ζητανε το χαπι? για να σταματησει πλυ γρηγορα το στηθος να βγαζει γαλα προφανως, σωστα? σε ποσο καιρο κοβεται εντελως με το χαπι?

ρωταω ισως ανοητα πραγματα, αλλα μου φαινεται παρανοικο να παιρνει μια γυναικα αυτο το χαπι!!! η κουμπαρα μου υπεφερε τοοοοοοοοοοσο πολυ η δυστυχη, και ο γιατρος της δεν την ειχε ρωτησει, απλα επειδη δεν θηλασε καθολου, απλα της ειπε θα παρεις αυτο...

περασε πολυ ασχημα μ αυτο το θεμα

δε καταλαβαινω ειλικρινα, γιατι συστηνουν αυτο το χαπι!!

γιατί μόνο αυτό ξέρουν, δεν τους μαθαίνει κανείς κάτι άλλο

Ακόμη και αυτό όμως το δίνουν με λάθος τρόπο βασανίζοντας τη μητέρα. Συνήθως της λένε να μην αντλήσει καθόλου, να μη βγάλει γάλα με το χέρι και ο πόνος όπως είδες παραπάνω είναι αφόρητος, ειδικά όταν η διακοπή γίνεται πρόωρα.

κι εμενα μου ειχε πει η γιατρος μου αν ηθελα να το παρω, με ενημερωσε για τις παρενεργειες, φρικαρα και ασφαλως δε το πηρα ποτε...

Αυτό είναι τραγικό, σου δίνει μόνο μία λύση και τις άλλες είσαι αναγκασμένη να τις βρεις μόνη σου, αν τις βρεις.

αγλαια, για ποιο λογο συνηθως οι γυναικες ζητανε το χαπι?

Το είπες μόνη σου παραπάνω: γιατί ο γιατρός μόνο αυτή την επιλογή τους δίνει. Αν δεν ανέφεραν το χάπι και πρότειναν άλλους τρόπους διακοπής γαλουχίας κανείς δεν θα το ήξερε και δεν θα το ζητούσε.

για να σταματησει πλυ γρηγορα το στηθος να βγαζει γαλα προφανως, σωστα?

Όχι! δεν ξέρουν γιατί το ζητούν. Νομίζουν ότι είναι ένα θαυματουργό χαπάκι που θα εξαφανίσει το γάλα σε μια στιγμή. Οι περισσότεροι γιατροί δεν αναφέρνουν καν ότι είναι επώδυνη η διαδικασία. Προφανώς δεν τους προβληματίζει που η μητέρα βασανίζεται.

σε ποσο καιρο κοβεται εντελως με το χαπι?

κανείς δεν ξέρει και μετά το pardorel μπορεί να έχει μια μαμά άφθονο γάλα και να μην ξέρει τι να κάνει!

Μπορεί να μην κοπεί ποτέ εντελώς. Είναι φυσιολογικό να παράγεται λίγο γάλα.

ρωταω ισως ανοητα πραγματα, αλλα μου φαινεται παρανοικο να παιρνει μια γυναικα αυτο το χαπι!!!

αν όμως δεν ήξερες τις παρενέργειες και τον πόνο και το πόσο δύσκολα περνά η μητέρα, δεν θα σου φαινόταν παρανοϊκό, θα το αντιμετώπιζες όπως την ασπιρίνη.

Οι περισσότεροι γιατροί έτσι το παρουσιάζουν, λίγοι είναι εκείνοι που ενημερώνουν πλήρως.

η κουμπαρα μου υπεφερε τοοοοοοοοοοσο πολυ η δυστυχη, και ο γιατρος της δεν την ειχε ρωτησει, απλα επειδη δεν θηλασε καθολου, απλα της ειπε θα παρεις αυτο...

για το γιατρό είναι ο πιο εύκολος τρόπος για να γλιτώσει χρόνο, δεν ενημερώνει, διακόπτεται η γαλουχία, η μαμά το πολύ να κάνει ένα τηλέφωνο για να παραπονεθεί για το πόσο βασανίζεται, μπορεί να μην το κάνει ούτε αυτό και ο γιατρός δεν ξανασχολείται με τη συγκεκριμένη μητέρα, ούτε για μαστίτιδες, ούτε για πόνο.

Συγγνωμη, αλλα ειλικρινα τωρα εχω φρικαρει! Και εγω δεν το καταλαβαινω γιατι να παιρνουν το χαπι, αλλα νομιζα οτι σταματαγε το γαλα και δεν ξαναερχοτανε. Αλλα τωρα βλεπω με αυτα που λεει η Αγλαια οτι ειναι φυσιολογικο να υπαρχει γαλα και μετα το χαπι. Αρα, γιατι να το παρει μια γυναικα και να υποφερει!!!! Απλα δεν το καταλαβαινω!!! Πως μπορω να πω τωρα εγω της αδελφης μου οτι μπορει να θηλασει αν θελει? Φοβαμαι να της το πω, αν και την ειδα οτι ειχε τυψεις που το σταματησε, εκλαιγε κλπ.

Πως μπορω να πω τωρα εγω της αδελφης μου οτι μπορει να θηλασει αν θελει? Φοβαμαι να της το πω, αν και την ειδα οτι ειχε τυψεις που το σταματησε, εκλαιγε κλπ.

Μπορείς γλυκιά μου! Είμαι σίγουρη ότι μπορείς! Και αν τα καταφέρεις να την πείσεις για τα θετικά του θηλασμού και να την επαναφέρεις, θα είσαι περήφανη που έκανες το σωστό και χάρισες κάτι πολύτιμο σε ένα μωράκι και τη μαμά του...

Πρεπει να της το πω, και απο εκει και περα η αποφαση θα ειναι δικια της. Τι να πω! Παντως, δεν μπορω να το βγαλω απο το μυαλο μου κοριτσια!! Φοβερο, να παιρνεισ το χαπι για να σταματησει το γαλα και μετα να υπαρχει γαλα το οποιο να μπορει να το πιει το παιδι! Τι να πω πια!!!!

Πρεπει να της το πω, και απο εκει και περα η αποφαση θα ειναι δικια της. Τι να πω! Παντως, δεν μπορω να το βγαλω απο το μυαλο μου κοριτσια!! Φοβερο, να παιρνεισ το χαπι για να σταματησει το γαλα και μετα να υπαρχει γαλα το οποιο να μπορει να το πιει το παιδι! Τι να πω πια!!!!

Μερικές φορές γίνεται ένα ριμπάουντ με αυτά τα χάπια, τα σταματάς και έρχεται πολύ, ίσως και πάρα πολύ!

Δεν συμβαίνει πάντα αλλά δεν είναι και τόσο σπάνιο.

Η αδελφή σου τώρα έχει πολυ λιγότερο γάλα από όσο θα είχε αν θήλαζε. Αν όμως νιώθει τύψεις και θέλει να ξαναθηλάσει μπορεί να το κάνει. Μπορεί να μην έχει πληρη γαλουχία, μπορεί και να έχει.

Καλημέρα και καλή χρονιά!

Εμείς θηλάζουμε 9 μήνες! Έχω γυρίσει στη δουλειά αλλά όποτε είμαι σπίτι το προσπαθώ!

Εννοείται ότι σχεδόν όλοι μου λένε να το κόψω σιγά - σιγά, άλλος μου λέει μέχρι το χρόνο και μετά να το αραιώσω, άλλος ότι με το μπιμπερό θα είναι πιο εύκολα τα πράγματα (η χαζογιαγιά που νομίζω ότι θα το κρατάει βράδυ επειδή δεν θα ζηλάζει), άλλος ότι έχει εξάρτηση και όταν είμαι σπίτι δεν τρώει καλά τα γεύματα επειδή θέλει να θηλάσει κτλ κτλ κτλ.... Ναυριάζω πάρα πολύ!

Δεν θέλω κάτι συγκεκριμένο να ρωτήσω απλά να πω τον πόνο μου σε κάποιον που θα με καταλάβει!

Έχω κολήσει τόσο με το θηλασμό που ενώ έλεγα 6μηνο και βλέπουμε, μετά μέχρι το χρόνο, τώρα που κοντεύει λέω όχι δεν θέλω να σταματήσει!

Βέβαια να σας πω την αλήθεια δεν θέλω να φτάσει και 2 χρονών και να θηλάζει αλλά από χρόνο που έλεγα, τώρα σκέφτομαι άντε 2-3 μήνες ακομα αν τα καταφέρω!!!

Αυτά!

καλησπερα και καλη χρονια, μετα απο 17 μηνες θηλασμου πηρα χθες το χαπι και σταματησα να θηλαζω τον μικρο μου, δεν περιμενα τοσο πονο, να αντλω το γαλα εστω κ με το χερι; ηταν αποτμο το ξερω αλλα δυστυχως μετα απο τοσους μηνες δεν γινοταν διαφορετικα, δεν θα τα καταφερνα να το κοψω σιγα σιγα, λετε να παθω κατι; οσο μπορω το βγαζω αλλα ειναι πολυ το γαλα, ευχαριστω κ καλη χρονια

καλησπερα και καλη χρονια, μετα απο 17 μηνες θηλασμου πηρα χθες το χαπι και σταματησα να θηλαζω τον μικρο μου, δεν περιμενα τοσο πονο, να αντλω το γαλα εστω κ με το χερι; ηταν αποτμο το ξερω αλλα δυστυχως μετα απο τοσους μηνες δεν γινοταν διαφορετικα, δεν θα τα καταφερνα να το κοψω σιγα σιγα, λετε να παθω κατι; οσο μπορω το βγαζω αλλα ειναι πολυ το γαλα, ευχαριστω κ καλη χρονια

Το καλύτερο κυρίως για το στηθος σου ειναι ο σταδιακός αποθηλασμος!!!!!! Θα τα κατάφερνες μια χαρα να το κόψεις σιγα σιγα!

Πιες φασκομηλο, 4 φλιτζάνια την ημερα για 7 ημέρες και ξεκίνησε το αμέσως. Περιόρισε το αλάτι και τη ζάχαρη για καμια βδομάδα. Βγάζε γαλα με το χερι σου τόσο ώστε να μπορείς να το αντέχεις για να μην πάθεις καμια μαστιτιδα και να συμβουλευεις τις φίλες σου και τις γνωστές σου να μην παίρνουν το χάπι! Η ελλαδα ειναι απο τις λίγες χώρες που τα χάπια αναστολής της γαλουχιας έχουν ακομα άδεια.

ευχαριστω για την απαντηση, το χαπι μου το συστησε ο γιατρος και δεν βλεπω σε τι χρησιμευσε, μια διευκρινηση θα ηθελα μονο. Να βγαζω οσο γαλα μπορω απο το στηθος η λιγο ωστε να μην ποναω; φασκομηλο πινω απο χθες, απλα αν δεν το βγαζω το γαλα ποναει αρκετα

ευχαριστω για την απαντηση, το χαπι μου το συστησε ο γιατρος και δεν βλεπω σε τι χρησιμευσε, μια διευκρινηση θα ηθελα μονο. Να βγαζω οσο γαλα μπορω απο το στηθος η λιγο ωστε να μην ποναω; φασκομηλο πινω απο χθες, απλα αν δεν το βγαζω το γαλα ποναει αρκετα

Πολυ λιγο γαλα να βγάζεις.

Πως εισαι τώρα;

Καλησπέρα σε όλες!

Είμαι νέα στο χώρο και ήθελα τη συμβουλή σας για τον αποθηλασμό γιατί κι εγώ βασανίζομαι...

Να τα πάρω από την αρχή όμως γιατί θα τρελαθώ κι εγώ εάν δεν τα πω κάπου.

Ξεκίνησα με μια πολύ καλή φυσιολογική εγκυμοσύνη, χωρίς περίεργα πράγματα, όλα καλά, αφού όμως είχαν προηγηθεί 7 χρόνια με επεμβάσεις και φαρμακευτικές αγωγές για ενδομητριωση που με ταλαιπωρούσε. Έγινε λοιπόν το θαύμα κι έφτασε η ώρα να γεννήσω σε δημόσιο νοσοκομείο (από επιλογή και άποψη). Είχα διαβάσει για τον αποκλειστικό θηλασμό και είχα κάνει και σεμινάριο και ήθελα να θηλάσω για τουλάχιστον 1 χρόνο όπως υπολόγιζα, πάσει θυσία.

(Γέννησα στις 37 εβδομάδες γιατί ήταν τυλιγμένο με το λώρο το μωρό μου και δεν έπαιρνε βάρος, με επισκληρίδιο. Γεννήθηκε 2,500kgr.)

Την ώρα λοιπόν που με ετοίμαζε ο αναισθησιολόγος και μου έβαλε τη δεύτερη ένεση τα είδα όλα! Ενώ μου είπε να μείνω ακίνητη και χωρίς ανάσα, ήταν σα να με χτύπησε κεραυνός! Με διαπέρασε από την αριστερή πλευρά μου ως τα δάκτυλα των ποδιών μου κι εξακολουθούσε όση ώρα ήταν η βελόνα μέσα μου! Ταυτόχρονα έκανα σπασμούς άθελά μου και χτυπιόταν το πόδι μου μόνο του, με αφόρητο πόνο!

Μου είχε χτυπήσει νεύρο...

Τέλος πάντων με έπιασε η νάρκωση κι άρχισαν την επέμβαση, ενώ εγώ εξακολουθούσα κι ένιωθα το κεραυνοβολημένο πόδι μου από τη μέση και κάτω, άσε που η καισαρική είναι σκέτη φρίκη, σα γουρούνι στο σακί σε αντιμετωπίζουν.

Τέλος πάντων, είδα το μωράκι μου και το είχα και στο δωμάτιο μαζί μου.

Ξεκινώντας να φεύγει η νάρκωση δυνάμωνε ο πόνος... Ένιωθα όπως τη στιγμή της ένεσης με τον κεραυνό στο πόδι μου και κούτσαινα κι όλας. Φριχτοί πόνοι, κλάματα, να προσπαθώ να θηλάσω και να έχω και τους γιατρούς να μου λένε "θα περάσει-μην είσαι υπερβολική...". Ειλικρινά, μετα από 2 προηγούμενα χειρουργία στην κοιλιά, η καισαρική δε με πόνεσε καθόλου. Το πόδι μου τι έφταιγε?

Ήμουν παράλυτη από τη μέση και κάτω από την αριστερή μου πλευρά και δεν αισθανόμουν το πόδι μου καθόλου, μόνο ανυπόφορο πόνο. Μετα βίας περπατούσα.

Όπως προανέφερα ήθελα να θηλάσω αποκλειστικά και προσπαθούσα πάρα πολύ όλη την ημέρα κατά την παραμονή μου στο νοσοκομείο. Είχα όμως κι άλλο ένα πρόβλημα: οι θηλές μου ήταν προς τα μέσα και παρά τις προσπάθειες των νοσοκόμων και τις δικές μου δεν μπορούσε να τραφεί το παιδί μου με άνεση. Κάναμε του κόσμου τις πόζες και τις δοκιμές, τίποτα. Κλαίγαμε με λυγμούς και οι δύο και το παιδί μου δεν έτρωγε ικανοποιητικά με αποτέλεσμα να γεμίζει το στήθος μου και να μην "τσακίζει" ώστε να πιάσει θηλή. Κι έχανε βάρος κι εγώ είχα γάλα. Έτσι λοιπόν και ξένο του έδωσα και ξεκίνησα και τη γνωριμία μου με το θήλαστρο κι ανακουφίστηκα λίγο ψυχολογικά γιατί ένιωθα άχρηστη που δεν μπορώ να κάνω το πιο βασικό πράγμα του κόσμου, να ταϊσω το μωρό μου... Εν τω μεταξύ κανείς δεν μπορεί να καταλάβει αυτό το πράγμα τι βασανιστήριο είναι...

Πήγα στο σπίτι και το πάλευα να τον θηλάσω και δεν του ξαναέδωσα ξένο γάλα. Πήρα και θήλαστρο κι ένιωσα λίγο ανακούφιση γιατί δεν μπορούσα να τον ταϊσω πάνω μου από τον πόνο και του το έδινα με μπιμπερό. Αλλά δεν το πάλευα από τον πόνο... Μου είπαν ότι ο μόνος τρόπος είναι να διακόψω το θηλασμό και να πάρω lyrica ή αντιεπιληπτικά για να μην πονάω. Το χειρότερο ήταν ότι δεν μπορούσα να κοιμηθώ παράλληλα με το μωρό μου γιατί όταν ξάπλωνα είχα σπασμούς όλο το 24ωρο ενώ όταν ήμουν όρθια δεν ήταν τόσο έντονο. Δεν πήρα φάρμακα, το πάλεψα. Για 3 μήνες δεν κοιμήθηκα σχεδόν καθόλου και υπέφερα. Όμως πλέον δεν μπορούσα να θηλάσω. Είχα εγκαταστήσει το θηλασμό μόνο με το θήλαστρο (7 αντλήσεις/24 ωρο) για τουλάχιστον 30 λεπτά καθιστή, που αυτή ήταν και η ξεκούρασή μου... Δεν έχω γονείς για βοήθεια, μόνο τον άντρα μου μετά τη δουλειά... Τον 3ο μήνα ξεκίνησα φυσιοθεραπείες κι ευτυχώς έως τον 4ο είδα βελτίωση. Μπόρεσα να κοιμάμαι! Δεν ξεπεράστηκε τελείως αλλά ελλατώθηκαν οι σπασμοί. Έκτοτε, ενω δεν αισθάνομαι τιποτε από τη γάμπα μου και κάτω κι ενώ πονάει ακόμη το πόδι μου, αισίως συνεχίζοντας τις φυσιοθεραπείες, έφτασε ο γιός μου 5μηνών και 3 εβδομάδων. Και συνεχίζω της αντλήσεις, τουλάχιστον παίρνοντας την ικανοποίηση ότι το μωρό μου τρώει από εμένα κι όχι τα συνθετικά που βρωμάνε. Α, και ξέχασα ότι τους 3 πρώτους μηνες είχε και κωλικούς, οπότε είμασταν στο σπίτι μια ομορφιά, σε υστερία και οι δύο....Την άλλη εβδομάδα ξεκινάμε τις κρέμες σιγά σιγά, όμως εγώ δεν έχω άλλο κουράγιο. Κοιμάμαι 4 ώρες συνεχόμενες το βράδυ κι άλλες δύο, σπαστά. Τις υπόλοιπες είμαι όρθια πλένω, αποστειρώνω, ταϊζω, αντλώ γάλα κλπ τα ξέρετε...

Επι του θέματος λοιπόν: Προσπάθησα λοιπόν να του δώσω ξένο γάλα 1 γεύμα την ημέρα λέω να το συνηθίσει για να το αραιώσω κι εγώ σιγά σιγά να δω τι θα κάνω με το πόδι μου. Τρώει ανά δύο ώρες περίπου 200-250ml μητρικό τη φορά. Δεν το δέχεται. Τι να πω, εδώ μου βρωμάει εμένα, δε θα τον ενοχλεί? Αλλα απογοητεύτηκα. Ο γυναικολόγος μου είπε να πάρω χάπια αλλά δε θέλω. Θέλω σταδιακά να διακόψω. Έχω βρει πως λειτουργει η παραγωγή και ξέρω ότι πρέπει να αραιώσω αντλήσεις. Όμως πως θα τον κάνω να το δεχτεί το ξένο γάλα? Δοκίμασα μισό μισό και το ψιλοαποδέχεται. Πόσο όμως διάστημα να το κάνω αυτό? Αν μου κοπεί εμένα σιγά σιγά και εκείνος δεν τρώει? Έχω αφόρητες τύψεις ότι δεν κάνω καλά ότι δεν είμαι καλή μάνα, με αυτά που του δίνω. Τι να κάνω? Δεν αντέχω άλλο πόνο...

Συγνώμη αν σας κούρασα...

Κορίτσι μου, έχεις δει διεξοδικά την υγεία σου? Σε τι γιατρούς πήγες? Πως και πότε θα αποκατασταθείς?

Βάλε σε προτεραιότητα την υγεία σου.

Θα σου το πω απλά.

Ένα μωράκι χρειάζεται 2 πράγματα πάνω από οτιδήποτε άλλο στον κόσμο.

Γάλα και τη μαμά του.

Γάλατα υπάρχουν δεκάδες στα φαρμακεία, και όσο κι αν σου βρωμάνε, σου εγγυώμαι ότι έχουν μεγαλώσει εκατομμύρια μωρών, μαζί και το δικό μου (και εμένα την ίδια).

Μαμά για το παιδί σου δεν υπάρχει άλλη.

Η μεγαλύτερή σου ευθύνη είναι να του εξασφαλίσεις μια γερή μαμά που θα το φροντίζει και θα το υποστηρίζει για πάαααρα πολλά χρόνια.

Το υπέροχο ταξίδι της μητρότητας μόλις άρχισε για σένα. Πίστεψέ με που σου το λέω, υπάρχουν πάρα πάρα πάρα αφάνταστα πολλά πράγματα που θα κάνεις για το μωρό σου μέχρι να μεγαλώσει (και πολύ μετά).

Το πιο σημαντικό είναι να είσαι υγιής για να μπορεί να σε έχει και να σε χαίρεται.

Στις οδηγίες αντιμετώπισης κινδύνου στα αεροπλάνα, λένε ότι αν ο θάλαμος ξεμείνει από οξυγόνο, πρώτα βάζεις τη δική σου μάσκα οξυγόνου και μετά του μωρού. Αν δώσεις προτεραιότητα στο μωρό, θα χαθείτε και οι δύο.

Σ' ευχαριστώ πολύ για την απάντηση Άννα. Έχω πάει σε 2 νευροχειρούργους οι οποίοι μου είπαν ότι το νεύρο αργεί πάρα πολύ να αποκατασταθεί (1χιλιοστό /εβδομάδα) και θα κάνει ναι μεν μήνες, αλλά θα επανέλθει. Και να πάρω αντικαταθλιπτικά ή αντιεπιληπτικά που είναι τα μόνα που βοηθούν στους σπασμούς κάτω άκρων. Το μόνο που μπορώ να πάρω τώρα είναι neurobion (βιταμίνες συμπλ. β) που βοηθάει λέει και depon που δεν κάνουν τπτ.

Το έχω σκεφτεί αυτό που λες με τα γάλατα. Κι άλλα παιδάκια δεν θήλασαν και είναι ευτυχισμένα και υγιέστατα. Απλά από την αρχή είχα πολλές τύψεις, μήπως δεν κάνω κάτι καλά, μήπως μήπως μήπως... και βάζω πάνω απ' όλα τους άλλους τελικά, ενώ εγώ ήμουν αυτή που υποστήριζα αν δεν μπορείς να βοηθήσεις τον εαυτό σου, δεν μπορείς κανέναν.

Τώρα θα βρω τη χρυση τομή, αφού άντεξα και αυτό, τα αντέχω όλα.

Ήμουν πολύ ανεξάρτητη και δραστήρια στη ζωή μου πριν το μωρό μου και τώρα με τον εγκλεισμό τόσους μήνες (μέχρι να γίνει όλη η ρουτίνα μας έχει βραδιασει) έχω απογοητευτεί μ' όλα αυτά. Όχι επιλόχια κατάθλιψη πέρασα, επιλόχια τρέλα θα την έλεγα.

Παρ' όλα αυτά, μόλις κοιτάω το μωρό μου τα ξεχνάω όλα....

Σ' ευχαριστώ πολύ για την απάντηση Άννα. Έχω πάει σε 2 νευροχειρούργους οι οποίοι μου είπαν ότι το νεύρο αργεί πάρα πολύ να αποκατασταθεί (1χιλιοστό /εβδομάδα) και θα κάνει ναι μεν μήνες, αλλά θα επανέλθει. Και να πάρω αντικαταθλιπτικά ή αντιεπιληπτικά που είναι τα μόνα που βοηθούν στους σπασμούς κάτω άκρων. Το μόνο που μπορώ να πάρω τώρα είναι neurobion (βιταμίνες συμπλ. β) που βοηθάει λέει και depon που δεν κάνουν τπτ.

Το έχω σκεφτεί αυτό που λες με τα γάλατα. Κι άλλα παιδάκια δεν θήλασαν και είναι ευτυχισμένα και υγιέστατα. Απλά από την αρχή είχα πολλές τύψεις, μήπως δεν κάνω κάτι καλά, μήπως μήπως μήπως... και βάζω πάνω απ' όλα τους άλλους τελικά, ενώ εγώ ήμουν αυτή που υποστήριζα αν δεν μπορείς να βοηθήσεις τον εαυτό σου, δεν μπορείς κανέναν.

Τώρα θα βρω τη χρυση τομή, αφού άντεξα και αυτό, τα αντέχω όλα.

Ήμουν πολύ ανεξάρτητη και δραστήρια στη ζωή μου πριν το μωρό μου και τώρα με τον εγκλεισμό τόσους μήνες (μέχρι να γίνει όλη η ρουτίνα μας έχει βραδιασει) έχω απογοητευτεί μ' όλα αυτά. Όχι επιλόχια κατάθλιψη πέρασα, επιλόχια τρέλα θα την έλεγα.

Παρ' όλα αυτά, μόλις κοιτάω το μωρό μου τα ξεχνάω όλα....

Δεν έχω καταλάβει:θέλεις να αποθηλασεις λογω κούρασης ή λογω οτι θέλεις να πάρεις θεραπεία;

Σ' ευχαριστώ πολύ για την απάντηση Άννα. Έχω πάει σε 2 νευροχειρούργους οι οποίοι μου είπαν ότι το νεύρο αργεί πάρα πολύ να αποκατασταθεί (1χιλιοστό /εβδομάδα) και θα κάνει ναι μεν μήνες, αλλά θα επανέλθει. Και να πάρω αντικαταθλιπτικά ή αντιεπιληπτικά που είναι τα μόνα που βοηθούν στους σπασμούς κάτω άκρων. Το μόνο που μπορώ να πάρω τώρα είναι neurobion (βιταμίνες συμπλ. β) που βοηθάει λέει και depon που δεν κάνουν τπτ.

Το έχω σκεφτεί αυτό που λες με τα γάλατα. Κι άλλα παιδάκια δεν θήλασαν και είναι ευτυχισμένα και υγιέστατα. Απλά από την αρχή είχα πολλές τύψεις, μήπως δεν κάνω κάτι καλά, μήπως μήπως μήπως... και βάζω πάνω απ' όλα τους άλλους τελικά, ενώ εγώ ήμουν αυτή που υποστήριζα αν δεν μπορείς να βοηθήσεις τον εαυτό σου, δεν μπορείς κανέναν.

Τώρα θα βρω τη χρυση τομή, αφού άντεξα και αυτό, τα αντέχω όλα.

Ήμουν πολύ ανεξάρτητη και δραστήρια στη ζωή μου πριν το μωρό μου και τώρα με τον εγκλεισμό τόσους μήνες (μέχρι να γίνει όλη η ρουτίνα μας έχει βραδιασει) έχω απογοητευτεί μ' όλα αυτά. Όχι επιλόχια κατάθλιψη πέρασα, επιλόχια τρέλα θα την έλεγα.

Παρ' όλα αυτά, μόλις κοιτάω το μωρό μου τα ξεχνάω όλα....

Όλες το έχουμε περάσει αυτό. Όσο και να νομίζουμε ότι έχουμε προετοιμαστεί, όταν μπει το μωρό στη ζωή μας όλα αλλάζουν.

Παίρνει μήνες να βρεις τον εαυτό σου, αλλά θα γίνει. Δεν θα είσαι βέβαια η ίδια. Θα είσαι μια ωριμότερη, ικανότερη και πιο ολοκληρωμένη νέα version του εαυτού σου.

Είναι πολύ σπουδαίες στιγμές αυτές με το νεογέννητο και δε φαντάζεσαι τι δέος και τι υπερηφάνεια έχεις να αισθανθείς βλέποντάς το να περνάει από τη μια φάση στην άλλη και να μετατρέπεται σε "κοτζάμ άνθρωπο".

Φρόντισε τον εαυτό σου χωρίς τύψεις. Οι ενοχές ροκανίζουν τη ζωή και τη μητρότητα.

Nina -Nana και για τα δύο. Κυρίως για το ψυχολογικό που αυτό κατευθυνει τα πάντα.

Έίμαι δέσμια του θήλαστρου πια γιατί έχει μάθει να τρώει σε ποσότητα από το μπιμπερό και δεν μπορεί πια να θηλάσει εδώ και μήνες. π.χ. Μέχρι να φάει, να ρευτεί, ν'αλλάξει κλπ, και ταυτόχρονα να έχω αντλήσει, ετοιμαστεί κλπ. πάμε έξω βόλτα για σχεδόν 40 λεπτά με 1 ώρα το πολύ κοντά απ' το σπίτι, γιατί έχει ξαναπεινάσει και δεν μπορώ να τον ταϊσω με άλλη μέθοδο. Με αυτήν τη λογική δεν μπορώ να κάνω τίποτα, ούτε μόνη μου.

Και φυσικά και για να κοιμηθώ σαν άνθρωπος. Από δύο μηνών κοιμάται όλο το βράδυ, αλλά την ημέρα κοιμάται μόνο 2 30λεπτα. Κι εγώ έχω γίνει βαμπίρ και παίζω ζάρια... λέω θα έχω σπασμούς σήμερα? θα κοιμηθώ ή όχι?

Nina -Nana και για τα δύο. Κυρίως για το ψυχολογικό που αυτό κατευθυνει τα πάντα.

Έίμαι δέσμια του θήλαστρου πια γιατί έχει μάθει να τρώει σε ποσότητα από το μπιμπερό και δεν μπορεί πια να θηλάσει εδώ και μήνες. π.χ. Μέχρι να φάει, να ρευτεί, ν'αλλάξει κλπ, και ταυτόχρονα να έχω αντλήσει, ετοιμαστεί κλπ. πάμε έξω βόλτα για σχεδόν 40 λεπτά με 1 ώρα το πολύ κοντά απ' το σπίτι, γιατί έχει ξαναπεινάσει και δεν μπορώ να τον ταϊσω με άλλη μέθοδο. Με αυτήν τη λογική δεν μπορώ να κάνω τίποτα, ούτε μόνη μου.

Και φυσικά και για να κοιμηθώ σαν άνθρωπος. Από δύο μηνών κοιμάται όλο το βράδυ, αλλά την ημέρα κοιμάται μόνο 2 30λεπτα. Κι εγώ έχω γίνει βαμπίρ και παίζω ζάρια... λέω θα έχω σπασμούς σήμερα? θα κοιμηθώ ή όχι?

Παντως σίγουρα θα υπάρχουν συμβατά φάρμακα με το θηλασμο για την περίπτωσή σου.

Σίγουρα ειναι πολυ δύσκολη διαδικασία κι η προσπάθειά σου ειναι τεράστια και αξιοθαύμαστη! Το περίεργο ειναι που θέλεις να σταματήσεις τώρα στην εύκολη ηλικια του μωρου που αρχίζουν οι στερεες ενώ εχεις τραβήξει το ζόρι του θηλαστρου τους πιο δύσκολους μηνες! Τι εχει αλλάξει;

Για να πιάσω τις ποσότητες που πίνει πρέπει να αντλώ ανά 2,5-3 ώρες. Μόνο το βράδυ κάνω ένα 4ωρο που κοιμάμαι. Έχει τρελή ανάπτυξη. Δε με φτάνει το 24ωρο να κάνω τίποτε άλλο και κάνω και το σταυρό μου να μη θέλει εκείνη την ώρα να φάει, να ρευτεί ή οτιδήποτε άλλο για να μη χάσω την άντληση και μειωθεί η ποσότητα. Είναι ένας αγώνας δρόμου. Μακάρι να τον είχα στο στήθος μου και να μην είχα όλα αυτά. Πλύνε κάνε συνέχεια. Τρώει γύρω στα 1200γρ. την ημέρα. Είναι 72εκ. ύψος και 7,840κιλά 5μηνών και 3εβδομάδων. Όλη την ημέρα τρώει. Αν κάνουμε περισσότερη γυμναστική, πεινάει και στη 1 ώρα. Ειδικά όταν με βλέπει π.χ. και παίζει με το μπαμπά του, πάλι πεινάει κι ας έχει φάει 200ml. Άσε που δεν του κάθεται να τον ταϊσει και με ευκολία. Εγώ είμαι το μαμ!

Άρχισα ωα του το δίνω μισό μισό και το δέχτηκε. Μέχρι να μου μειωθεί τουλάχιστον να μην πάει χαμένο. Έχω βάλει και στην κατάψυξη...

Τι να κάνω... Αύριο θ' αυξήσω λίγο το ξένο και θα μειώσω την αναλογία του δικού μου. Αλλά κάνω σωστά? Πως θα ξέρω?

Αγλαϊα, μήπως μπορείς να με βοηθήσεις? Θα ήμουν υπόχρεη!