ΦΑΣΗ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗΣ...

Καλησπερα σας και χρονια πολλα!!!ειμαι νεα μαμα και το αγορακι μου ειναι 14 ημερων!!!ειμαστε σε μια φαση προσαρμογης και νομιζω οτι ειμαστε σε καλο δρομο...θηλαζουμε αποκλειστικα με αποτελεσμα οτι εχει να κανει με το μωρο να το μεταχειριζομαι εγω και το πιο δυσκολο κομματι ειναι το ξενυχτι...και ερχομαι στο θεμα μου τωρα...ενω με τον συζηγο ολα καλα σημερα μου ειπε κατι και στεναχωρηθηκα πολυ...οπως προειπα τη νυχτα σχεδον υπνο μηδεν...το πρωι εβαλα το φαγητο στο φουρνο στις 11 και πριν λιγο του ετοιμασα να φαει για να παει στη δουλεια και το φαγητο ηταν λιγο αψητο..ψιλονευριασε και μου ειπε ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΣΗΚΩΘΗΚΑ ΠΙΟ ΝΩΡΙΣ ΝΑ ΜΑΓΕΙΡΕΨΩ και οτι εκτος απο το παιδι υπαρχει και αυτος στο σπιτι...ε αυτο ηταν κοριτσια με εριξε στα πατωματα ενω μεχρι σημερα προσπαθουσα να ειναι ολα στην εντελεια...εβαλα τα κλαμματα απο τα νευρα μου..εσεις πως θα το αντιμετωπιζατε ολο αυτο????απλα δεν το περιμενα να μου πει αυτη τη κουβεντα,ισως το μετανιωσει για αυτο που ειπε δεν ξερω...

Καλησπερα σας και χρονια πολλα!!!ειμαι νεα μαμα και το αγορακι μου ειναι 14 ημερων!!!ειμαστε σε μια φαση προσαρμογης και νομιζω οτι ειμαστε σε καλο δρομο...θηλαζουμε αποκλειστικα με αποτελεσμα οτι εχει να κανει με το μωρο να το μεταχειριζομαι εγω και το πιο δυσκολο κομματι ειναι το ξενυχτι...και ερχομαι στο θεμα μου τωρα...ενω με τον συζηγο ολα καλα σημερα μου ειπε κατι και στεναχωρηθηκα πολυ...οπως προειπα τη νυχτα σχεδον υπνο μηδεν...το πρωι εβαλα το φαγητο στο φουρνο στις 11 και πριν λιγο του ετοιμασα να φαει για να παει στη δουλεια και το φαγητο ηταν λιγο αψητο..ψιλονευριασε και μου ειπε ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΣΗΚΩΘΗΚΑ ΠΙΟ ΝΩΡΙΣ ΝΑ ΜΑΓΕΙΡΕΨΩ και οτι εκτος απο το παιδι υπαρχει και αυτος στο σπιτι...ε αυτο ηταν κοριτσια με εριξε στα πατωματα ενω μεχρι σημερα προσπαθουσα να ειναι ολα στην εντελεια...εβαλα τα κλαμματα απο τα νευρα μου..εσεις πως θα το αντιμετωπιζατε ολο αυτο????απλα δεν το περιμενα να μου πει αυτη τη κουβεντα,ισως το μετανιωσει για αυτο που ειπε δεν ξερω...

Να σου ζήσει το μωράκι σου και Χρόνια πολλά !!!!

Δεν θέλω να σε εκνευρίσω περισσότερο , αλλά πιο ενοχλητικό θα μου φαινόταν η κουβέντα ''είμαι κι εγώ στο σπίτι''.Το μωρό είναι πολύ μικρό , οι απαιτήσεις πολλές και κανονικά θα έπρεπε να βοηθάει κιόλας αντί να κρίνει.

Θα σου έλεγα να κάνετε μια συζήτηση , σχετικά με τους ρόλους σας και ζήτησε του αν μπορεί να βοηθάει.Ο πρώτος καιρός είναι δύσκολος , και όσο και να μην αρέσει σε κάποιους προτεραιότητα της μάνας είναι το παιδί της

Όταν ήταν ο γιος μου 8 ημερών ήταν Μεγάλη Πέμπτη και μου έφερε ο σύζυγος αυγά να βάψω (ενώ τα προηγούμενα χρόνια δεν βάφαμε). Όταν μου είπε ότι έσπασαν κάποια αυγά , έκλαιγα και ούρλιαζα...που κι εγώ προσπαθούσα να θηλάσω , με επίπεδες θηλές, περίμενα το θήλαστρο κλπ

Xμμμ..αν μου ελεγε κατι τετοιο απλα θα τονεπαιρνε και θα τον σηκωνε...!!!

Θα του ελεγα απλουστατα αλλη φορα να μαγειρευει αυτος ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΠΟΛΛΑ οχι ιδιαιτερα κομψα...

Xμμμ..αν μου ελεγε κατι τετοιο απλα θα τονεπαιρνε και θα τον σηκωνε...!!!

Θα του ελεγα απλουστατα αλλη φορα να μαγειρευει αυτος ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΠΟΛΛΑ οχι ιδιαιτερα κομψα...

Η αλήθεια είναι ότι κι εγώ

Καλησπερα σας και χρονια πολλα!!!ειμαι νεα μαμα και το αγορακι μου ειναι 14 ημερων!!!ειμαστε σε μια φαση προσαρμογης και νομιζω οτι ειμαστε σε καλο δρομο...θηλαζουμε αποκλειστικα με αποτελεσμα οτι εχει να κανει με το μωρο να το μεταχειριζομαι εγω και το πιο δυσκολο κομματι ειναι το ξενυχτι...και ερχομαι στο θεμα μου τωρα...ενω με τον συζηγο ολα καλα σημερα μου ειπε κατι και στεναχωρηθηκα πολυ...οπως προειπα τη νυχτα σχεδον υπνο μηδεν...το πρωι εβαλα το φαγητο στο φουρνο στις 11 και πριν λιγο του ετοιμασα να φαει για να παει στη δουλεια και το φαγητο ηταν λιγο αψητο..ψιλονευριασε και μου ειπε ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΣΗΚΩΘΗΚΑ ΠΙΟ ΝΩΡΙΣ ΝΑ ΜΑΓΕΙΡΕΨΩ και οτι εκτος απο το παιδι υπαρχει και αυτος στο σπιτι...ε αυτο ηταν κοριτσια με εριξε στα πατωματα ενω μεχρι σημερα προσπαθουσα να ειναι ολα στην εντελεια...εβαλα τα κλαμματα απο τα νευρα μου..εσεις πως θα το αντιμετωπιζατε ολο αυτο????απλα δεν το περιμενα να μου πει αυτη τη κουβεντα,ισως το μετανιωσει για αυτο που ειπε δεν ξερω...

Καλημέρα, χρόνια πολλά!Μήπως αυτό που σου είπε ο σύζυγος είναι κάτι που θα έλεγε είτε υπήρχε παιδί στο σπίτι είτε όχι;Η παρατήρηση για το φαγητό εννοώ. Αν είναι κάτι που συνηθίζει θα έλεγα να μην δώσεις ιδιαίτερη σημασία.

Αν όμως τώρα προέκυψε και τελικά έχει παράπονο ότι δεν ασχολείσαι μαζί του τώρα με το παιδί, καλύτερα να κάνετε μια συζήτηση. Δεν προσαρμόζονται όλοι οι άνθρωποι το ίδιο γρήγορα στις καταστάσεις. Δείξε κι εσύ λίγη κατανόηση και συζητήστε ήρεμα.

Και κάτι ακόμα. Τελικά με το να προσπαθούμε να τα έχουμε όλα στην εντέλεια, τους κακομαθαίνουμε τελικά. Καλύτερα να τα κάνουμε όλα μέτρια και το καταπληκτικά μια στο τόσο να έχει αντίκρισμα και αναγνώριση, παρά να είναι όλα πάντα καταπληκτικά γιατί ο άλλος βολεύεται και δεν συγχωρεί το μέτριο.

Η 14 ημερών λεχώνα θα έπρεπε να έχει η ίδια στο χέρι, ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ, ακόμα και το νερό που πίνει. Το ότι εσύ του φτιάχνεις μαγειρευτό φαγητό, του κάνεις μεγάλη χάρη...

Οι άντρες, βέβαια, είναι λίγο αγαρμποι. Μη σε πτοήσει αυτό που είπε, αλλά εσύ να είσαι αυστηρή και ξεκάθαρη ότι η ΑΠΟΛΥΤΗ (για να μην πω μοναδική) προτεραιότητα της μάνας με τόσο μικρό μωρό είναι το μωρό!

Μίλα του γλυκά όπως μόνο μια μανούλα μπορεί. Και ζήτα του τη βοήθειά του γιατί έχεις πελαγώσει. Πες του ότι είναι το στήριγμά σου, η απαντοχή σου. Για να μπορέσετε να μεγαλώσετε μαζί το παιδάκι σας. Γιαυτό από δω και μπρος αναλαμβάνει όλες τις εξωτερικές δουλειές και σου φέρνει και μια κοπέλα για να καθαρίζει το σπίτι όσο πιο συχνά μπορείτε οικονομικά. Και πως η γλυκιά του μανούλα έχει την ευκαιρία να σας μαγειρεύει για να είναι όλα όπως τα θυμόταν μικρός. Και πώς ειναι τόσο τρυφερός και γλυκός που την ώρα που θηλάζεις θα σε ταΐζει κι εσένα γιατί αναγνωρίζει ότι προσφέρεις έργο ιερό. Και το δικό του ιερό καθήκον είναι να φροντίζει εσένα και το μωρό σας και να σας προστατεύει από όλα και όλους (ναι και από τον εαυτό του).

Και πως μόλις το μωρό μπει σε ρυθμό, θα έχετε ήδη χτίσει μαζί τις νέες σας ρουτίνες και τις νέες σας συνήθειες. Γιατί είστε τυχεροί και στο σπίτι σας δεν υπάρχει απλά μια φωτογραφία ή ένα μπιμπελό, αλλά ένας πραγματικός άνθρωπος που τον φτιάξατε εσείς με πολλή αγάπη. Κι εκείνο με πολλή αγάπη θα συγκλονίσει τον κόσμο σας όπως τον ξέρατε και θα φτιάξετε μαζί έναν καινούριο.

Πες του πως το ευχαριστείς για όλα αυτά. Γιατί όλα αυτά μόνο ένας άντρας μπορεί να τα κάνει για τη γυναίκα του και το μωρό του.

Καλά Χριστούγεννα, καλή ανατροφή.

Αγαπητή φουλα27, καλησπέρα και χρόνια πολλά!

Να σου ζήσει το μωράκι σου, χάρηκα γιατί έχω "πέσει επάνω σου" σε αρκετά σημεία στο φόρουμ, και θυμάμαι ότι ταλαιπωρήθηκες λίγο.

Η πρώτη αντίδραση όταν διάβασα το κείμενό σου ήταν φυσικά να εξοργιστώ, και να πω μέσα μου ότι αν ήμουν στη θέση σου θα του έφερνα το φαγητό στο κεφάλι, για να διαπιστώσει καλύτερα εάν ήταν άψητο ή όχι..... Ωστόσο, νομίζω ότι από τα βασικά προβλήματα των ανθρώπινων σχέσεων είναι ότι δεν κατανοούμε ο ένας τη θέση του άλλου και κυρίως ότι δεν εξηγούμε ο ένας στον άλλον αν μας πείραξε κάτι και τι ήταν αυτό.

Κρίνοντας, λοιπόν, από την δική σου συγκεκριμένη πορεία, ενδεχομένως με όλη αυτή τη διαδικασία με τις αποβολές και την εγκυμοσύνη ο σύζυγος να ένιωσε παραμελημένος. Μπορεί όλες να θεωρούμε αυτονόητο ότι θα έπρεπε να καταλαβαίνει κάποια πράγματα, αλλά δεν είναι δεδομένο ότι αυτός (και ο κάθε σύζυγος γενικά) θα τα καταλαβαίνει.

Η miriki με κάλυψε απολύτως ως προς τον τρόπο προσέγγισης.

Πρέπει οπωσδήποτε σε κατάσταση ηρεμίας να του εξηγήσεις εσύ τι περιμένεις από αυτόν αυτό το διάστημα που είσαι λεχώνα, και να του ζητήσεις να σου εξηγήσει κι εσένα τι είναι αυτό που νιώθει και πώς σκέφτεται αυτός. Και επάνω σε αυτή τη βάση να προσπαθήσετε ο ένας να κατανοήσει και να στηρίξει τον άλλον.

Είστε μαζί σε αυτό, μην το αντιμετωπίζετε ο καθένας μόνος του.

Απο αυτα που εχω διαβασει ως τωρα για τον αντρα σου, πρεπει να πω οτι ειναι λιγο καραγκιοζακος. Προφανως το ξερεις κι εσυ αυτο. Μενει να το παραδεχτεις και είτε να συμβιβαστεις, ειτε να τον στειλεις.

Απο αυτα που εχω διαβασει ως τωρα για τον αντρα σου, πρεπει να πω οτι ειναι λιγο καραγκιοζακος. Προφανως το ξερεις κι εσυ αυτο. Μενει να το παραδεχτεις και είτε να συμβιβαστεις, ειτε να τον στειλεις.

Πως ειναι δυνατον να κρινεις εναν ανθρωπο απο καποιες περιγραφες σε ενα φορουμ και μαλιστα να προτεινεις στη γυναικα του να "τον στειλει"; Αντι να προσπαθησοεις να της βρεις μια λυση για τα θεματα της η τουλαχιστον να μην επιβαρυνεις χειροτερα την κατασταση; Δεν εχω λογια...

Πώς αλλιώς να τον κρίνω? Να ζητήσω ραντεβού μαζί του? Από αυτά που λέει, έβγαλα ένα συμπέρασμα για τον τύπο. Εγώ το παραδέχομαι πως πίσω από την ανωνυμία μου τα λέω πιο χύμα. Λέω όμως αυτό που πιστεύω. Κάνει παρατηρήσεις σε λεχώνα πως δεν του μαγειρεύει καλά, δεν την ακουμπάει, ούτε την αγκαλιάζει,είναι απόμακρος και βλέπει το παιδί ανταγωνιστικά που του παίρνει τη γυναίκα. Όταν άλλες προτείνουν γεύματα με κεράκια, εγώ λέω πως είναι καραγκιοζάκος γιατί αυτό πιστεύω. Προφανώς λάθη κάνουν και οι 2, αλλά αυτό δεν αναιρεί το γεγονός πως για την εν λόγω κατάσταση κρίνω καραγκιοζίστικη τη συμπεριφορά του.

 

Κι εκείνο με πολλή αγάπη θα συγκλονίσει τον κόσμο σας όπως τον ξέρατε και θα φτιάξετε μαζί έναν καινούριο.

 

Προς το παρον παντως, αυτο που εχει συγκλονισει τον κοσμο του κυριου αυτου ειναι το φαγητο που δεν μαγειρευτηκε οπως ήθελε....

Εγω δεν σχυριζομαι οτι ο ανθρωπος αυτος απο οσο περιγραφεται εδω μεσα ειναι ο πιο καλοβολος, με κατανοηση και ενσυναισθηση συζυγος, αλλα καποιες φορες οι αντρες αντιδρουν σαν κακομαθημενα παιδακια (η μηπως ειναι. Με συζητηση ομως τα πραγματα μπορουν να βελτιωθουν. Εδω ειναι η ενσταση μου: ας μην ριχνουμε λαδι στη φωτια λεγοντας ακραιες συμβουλες σε μια νεα μαμα που αυτη τη στιγμη πιθανον αντιμετωπιζει ενα συνολο προβληματων που πρεπει να διαχειριστει με ψυχραιμια...