Πάνος Β

Μετά το τελευταίο μου θέμα, αποφάσισα να ...μιλήσω για τον εαυτό μου. Δεν μου αρέσει όλη αυτή η μαντεψολογία γύρω από το πρόσωπο μου. Δεν μου αρέσουν όλα αυτά τα σενάρια που άλλα με θέλουν ανώτερο άνθρωπο και άλλα ...κακάνθρωπο! Τώρα βέβαια δεν ξέρω αν το θέμα μου είναι στην σωστή ενότητα αλλά η ενότητα "Ας γνωριστούμε" δεν επιτρέπει νέα θέματα και δεν βρήκα κάποια άλλη σχετική.

Ας μιλήσουμε λοιπόν για την δική μου ψυχολογία! Ας γνωριστούμε! Τουλάχιστον έτσι, όταν κάποιος θα μου γράφει κάποιο φανταστικό σενάριο σχετικά με το ποιόν και τα κίνητρα πίσω από τα γραπτά μου, θα μπορώ να τον / την παραπέμπω στην αντίστοιχη παράγραφο του κειμένου εδώ.

Είμαι ο Πάνος Β! (κατά το «η Μαίρη Παναγιωταρά» ). Ευτυχής σύζυγος και πατέρας δύο παιδιών. Δύο παιδιών ήρεμων αλλά όχι ήσυχων.

Είχα την τύχη να γνωρίσω την γυναίκα μου νωρίς. Από τότε, η γυναίκα μου και η σχέση μας υπήρξε ο οδηγός μου και η φωλιά μου στην ζωή. Μια ζωή που, όπως σε όλους, δεν ήταν πάντοτε σπαρμένη με ροδοπέταλα. Στο τελευταίο μου θέμα, κάποια μαμά μίλησε για μια θλίψη στα κείμενα μου. Μερικές φορές οι άνθρωποι είναι τυχεροί στις κρίσεις τους και άλλες πάλι εκπληκτικά διεισδυτικοί. Δεν γνωρίζω τι από τα δύο είναι η συγκεκριμένη μαμά.

Σαν άνθρωπος, είχα μια μεγάλη τύχη στην ζωή μου. Γνώρισα την δυστυχία πριν γνωρίσω την ευτυχία. Στην ζωή αυτή, ότι μαθαίνεις μικρός το μαθαίνεις καλά. Με αποτέλεσμα η κατοπινή ευτυχία μου να έχει πάντα μια προοπτική. Μια θέση στην γενικότερη αντίληψη της ζωής μου. Όπως κάθε τι άλλο.

Ίσως λοιπόν πράγματι ορισμένα κείμενα μου να έχουν μια θλίψη. Αυτή, δυστυχώς, θα πρέπει να την αφαιρείτε εσείς οι αναγνώστες. Εγώ δεν μπορώ να κάνω κάτι γιʼ αυτό γιατί δεν την βλέπω. Μονάχα την αντανάκλαση της μπορώ να δω, σε εσάς.

Σχετικά με την συγγραφή θα ήθελα να πω ότι δεν είμαι συγγραφέας ακόμα. Ίσως και να μην γίνω ποτέ. Προς το παρόν είμαι ένας άνθρωπος που του αρέσει να γράφει. Τώρα, ένα μέρος της γραφής μου πάει προς ένα βιβλίο. Το βιβλίο μου. Γράφω μια ιστορία σχέσεων, μια ιστορία μέσα από την οποία ο πρωταγωνιστής μου ωριμάζει. Όμως αυτό δεν έχει καμία σχέση με όσα γράφω εδώ. Άλλο το ένα κι άλλο το άλλο. Η ιστορία μου είναι φανταστική κι επιπλέον δραματική, υπερβολική θα μπορούσε να πει κανείς. Ένα μυθιστόρημα πρέπει να είναι έτσι. Αν γράφαμε για τις βαρετές, καθημερινές ζωές μας, ποιος θα μας διάβαζε;

Εδώ στο φόρουμ πάλι είναι αλλιώς. Άλλο ύφος, άλλο στυλ, άλλος στόχος. Εδώ γράφω σαν γονέας και σαν σύζυγος. Κι έτσι ερχόμαστε σε μια άλλη παρεξήγηση που υπάρχει προς το πρόσωπο μου. Ότι γράφω, δεν σημαίνει πως είναι προσωπική εμπειρία ή άποψη. Για την ακρίβεια, το αντίθετο είναι πιο συχνό. Επειδή μου αρέσει να παρατηρώ τον κόσμο γύρω μου, πολλές φορές κάνω σκέψεις επί των λόγων και των πράξεων που βιώνω από τον κοινωνικό μου κύκλο. Κατόπιν τα σκέφτομαι, τα "σακουλεύομαι" και, ορισμένες φορές, γράφω επʼ αυτών.

Με άλλα λόγια, ότι γράφω δεν ισχύει για μένα. Καταλαβαίνω ότι οι περισσότεροι από εσάς ανταλλάσσετε προσωπικές εμπειρίες, θα πρέπει όμως να δεχτείτε ότι υπάρχει τουλάχιστον ένας ανάμεσα σας που δεν μιλάει προσωπικά. Και υπάρχει λόγος που δεν μιλάω προσωπικά. Δεν θέλω να γνωριστώ ουσιαστικά με κανέναν από το φόρουμ (τίποτα προσωπικό βέβαια ). Με όσους θέλησα στο παρελθόν να περάσω σε ένα ποιο προσωπικό τόνο, τους έδωσα το email μου και συνεχίσαμε εκτός φόρουμ.

Γιατί λοιπόν δεν θέλω να κάνω παρέες στο φόρουμ; Για δύο λόγους. Πρώτον διότι η ανωνυμία μου σημαίνει ελευθερία πάνω στα γραπτά μου. Όσο δεν ξέρετε ποιος είμαι, μπορώ να γράψω ότι θέλω. Δεύτερον, διότι οι άνθρωποι έχουν την τάση να φιλτράρουν το άκουσμα τους. Όσα περισσότερα ξέρετε για μένα, τόσο περισσότερο δεν θα ακούτε το ίδιο το κείμενο αλλά θα το «καταλαβαίνετε» μέσα από την γνώμη σας για μένα. Αυτό το δεύτερο, αν το παρατηρήσετε, ήδη το κάνετε. Από τότε που μίλησα για συγγραφή, πολλές φορές διάβασα την άποψη ότι ο Πάνος, σαν τρελός συγγραφέας, παίζει με τους ανθρώπους και τις καρδιές τους προκειμένου να πάρει ιδέες για τα μυθιστορήματα του.

Γιατί λοιπόν μίλησα για την συγγραφή μου; Γιατί είμαι άνθρωπος και καμιά φορά ξεχνιέμαι ή παρασύρομαι. Δεν έπρεπε να είχα πει τίποτα. Τώρα όμως που το είπα, θα χορέψω.

Πράγμα που με οδηγεί σε ένα άλλο θέμα που ήθελα να θίξω. Γιατί γράφω στο φόρουμ. Αγαπημένοι μου συνοδοιπόροι στην ζωή και στην τρέλα, είμαι σκεπτόμενος άνθρωπος. Όλοι μας είμαστε σκεπτόμενοι, κάποιοι όμως από εμάς είμαστε λίγο περισσότερο. Έτσι, κατά καιρούς, διάφορα θέματα γυρνούν μέσα στο κεφάλι μου. Θέματα τα οποία προέκυψαν στην ζωή την δική μου ή των γύρω μου.

Επειδή εκτός από σκεπτόμενος είμαι και γράφων, ενίοτε γράφω τις σκέψεις μου. Δεν γράφω λοιπόν ούτε για να σας πικάρω, ούτε για να σας δοκιμάσω, ούτε για να σας αποδείξω ότι είμαι ανώτερος. Είμαι ο εαυτός μου. Η αλήθεια είναι πάντα η πιο απλή. Γράφω τα θέματα που απασχολούν κι εμένα τον ίδιο. Γιʼ αυτό και αν παρατηρήσετε, κάποια από αυτά είναι πιο ατελή και κάποια έχουν τρύπες στον συλλογισμό τους. Γιατί; Μα γιατί ούτε κι εγώ ο ίδιος δεν έχω κατασταλάξει.

Από την άλλη μεριά, θα μου πείτε, γιατί δεν απαντώ; Ένας λόγος είναι αυτός που έγραψα στο τελευταίο μου θέμα. Ορισμένα ποστ με απογοητεύουν. Χάνω την όρεξη μου να γράψω. Υπάρχουν όμως και άλλοι λόγοι. Ένας πολύ βασικός είναι ότι δεν προλαβαίνω. Στατιστικά, μπαίνω στο φόρουμ δύο φορές την εβδομάδα. Που να προλάβω να απαντήσω όταν την επόμενη φορά που μπαίνω το θέμα έχει προχωρήσει 3 σελίδες; Ούτε να διαβάσω όλες τις απαντήσεις δεν προλαβαίνω!

Τέλος πάντων, εγώ θα σας πρότεινα να μην αφήνεται την φαντασία σας να αφηνιάζει και να μην βιάζεστε να εκφέρετε γνώμη. Να θυμάστε ότι τα κείμενα μου συνήθως είναι κείμενα «εργασίας», πράγμα που σημαίνει ότι έχουν τρύπες, λάθη, εκκρεμότητες. Δεν έχω να χωρίσω τίποτα με κανέναν σας, είμαι κι εγώ ένας σύζυγος και γονιός όπως όλοι σας, που προσπαθεί να κάνει το καλύτερο που μπορεί, όπως όλοι σας. Είμαι επίσης άνθρωπος, όπως κι εσείς, πράγμα το οποίο σημαίνει ότι οι προσπάθειες μου πολλές φορές θα είναι λίγες ή προς την λάθος κατεύθυνση. Και τέλος, αλλά πολύ σημαντικό, δεν πιστεύω ή ακολουθώ απαραίτητα αυτά που γράφω. Εάν σας είναι δύσκολο να το πιστέψετε, θα πρέπει να το δεχτείτε σαν αρχή.

Εγώ, που έχω γράψει ότι έχω γράψει, είμαι ο πιο υποστηρικτικός άντρας και πατέρας που ξέρω. Όλα τα κάνω μέσα στο σπίτι και καμία δουλειά δεν με τρομάζει ή με ξενίζει. Με τα παιδιά επίσης συμπληρώνω την γυναίκα μου όταν είναι εκεί και την αντικαθιστώ (επάξια ελπίζω) όταν δεν είναι. Ποτέ μα ποτέ δεν άραξα σε ένα καναπέ όπως και ποτέ δεν περίμενα κάτι το οποίο εγώ δεν ήμουν πρώτα έτοιμος να προσφέρω (και, όπως εύστοχα επισημάνατε ορισμένες, δεν έπαθε τίποτα ο ανδρισμός μου).

Τέλος πάντων, αυτά τα ολίγα για τώρα, εύχομαι καλή χρονιά σε όλους σας και στις οικογένειες σας, με υγεία, ευτυχία και αρκετή αισιοδοξία. Τελευταία, γίνεται όλο και περισσότερο απαραίτητη.

Φιλικά (πάντα),

Πάνος

"Σαν άνθρωπος, είχα μια μεγάλη τύχη στην ζωή μου. Γνώρισα την δυστυχία πριν γνωρίσω την ευτυχία." Με άγγιξε τρομερά η συγκεκριμένη φράση σου...Σε ευχαριστώ για αυτή την κατάθεση ψυχής της οποίας είχα την τύχη να βρεθώ μάρτυρας σήμερα.

Kαλημέρα Πάνο και καλή χρονιά σε σένα και την οικογένειά σου.

Παρόλο που δεν έχω γράψει ποτέ σε θέμα σου, θα ήθελα να σε ευχαριστήσω για τις διευκρινήσεις που μας έδωσες με αυτή σου την ανάρτηση. Αν σου είναι εύκολο, απάντησέ μας σε παρακαλώ και σε άλλη μια ερώτηση που σου έχει γίνει κατα καιρούς: γιατί τα περισσότερα κείμενά σου περιστρέφονται γύρω από το ίδιο θέμα? Νομίζω καταλαβαίνεις τι εννοω.

Προσωπικά πάντως ποτέ δεν πίστεψα ότι ρίχνεις τα ποστ σου σαν βότσαλο στη λίμνη και στη συνέχεια παραμονεύεις και καταγράφεις τις αντιδράσεις των υπολοίπων προς όφελός σου.

Υ.Γ.: Ούτε κι εγώ επιθυμώ να γνωριστώ προσωπικά με άτομα από το φόρουμ, αλλά ο λόγος είναι άλλος...η πικρή μου πείρα με δίδαξε ότι η απόσταση διατηρεί για πολύ περισσότερο καιρό την καλή μας γνώμη για τους άλλους...αν και κάπου μέσα μου ελπίζω ακόμα να γίνει κάτι και να αλλάξει αυτή μου η άποψη...

το ποστ σου μου φανηκε σαν μια απολογια για τα κακος κειμενα που εχουν συσσωρευτει με τον καιρο και οχι μια γνωριμια οπως ειπες πανο.ολοι εχουμε περασει ασχημες οδυνηρες καταστασεις στην ζωη μας αλλοι πολυ αλλοι λιγο.αυτο δεν μου σκιαγραφει την προσωπικοτητα σου,και γτ να το κανει αλλωστε αφου δεν θελεις να γνωριστεις με τους συνομιλητες σου.απλα το θεμα ειναι οτι οι γυναικες ειναι ποιο εγκεφαλικα οντα απο τους αντρες με μια ταση για εξιδανικευση καταστασεων κυριος οταν τους αφορα και τους αγγιζει κατι.οποτε αν θελεις βαζε εσυ τα θεματα σου και περνε τις απαντησεις σου χωρις να νιωθεις οτι κανεις κατι ή ενοχλεις καποιον εδω.απο την στιγμη που κρατας-με τα προσχηματα και εχουμε σεβασμο ολα καλα.καλη χρονια με υγεια και οικογενειακη γαληνη

Μετά το τελευταίο μου θέμα,

 

Φιλικά (πάντα),

 

Πάνος

για να γνωριστούμε καλλίτερα

Ερωτήσεις σε σύζυγο που τα κάνει όλα και συμφέρει

1. Τι νούμερο πάνα φοράει το μικρότερο παιδάκι σας

2. Ποιά κρέμα για το σύγκαμα χρησιμοποιεί ??

3. Σε πόση ώρα τελειώνει το πλυντήριο στο πρόγραμμα για 60 βαθμούς ?

4. Το βράδυ μαζεύουμε τα ρούχα από έξω γιατί ???

5. Ποιο κατά την γνώμη σου είναι το καλλίτερο υγρό πιάτων

6. πόσο κάνουν τα μαρούλια στην λαϊκή ?

7. Τι ώρα περνάει ο σκουπιδιάρης από την γειτονιά?

Έχει και άλλα η λίστα αλλά άρχισε με αυτά πρώτα για να σε γνωρίσουμε καλλίτερα και μετά βλέπουμε για τις ανησυχίες σου σε ανδροκεντρικό επίπεδο

Φιλικά πάντα

...και επειδή είμαι γραφείο, χαχαχαχαχαχαχαχαχα εδώ! Καλή χρονιά!!!!!

Γεια σου Πανο, καλή χρονιά και χρόνια πολλά!

Μπορώ να σε καταλάβω απο την άποψη οτι θέλεις να θέτεις θέματα προς συζήτηση και τείνεις προς τη φιλοσοφία-φιλολογία.

Κάποιες φορές βρήκα ενδιαφέροντα τα κείμενα σου, άσχετα με το αν συμφωνώ ή διαφωνω, πάντως με τράβηξαν σαν αναγνώστρια. Σε αρκετά διαφωνώ και σου έχω απαντήσει.

Δεν πιστεύω όμως οτι είναι άσχετα με σένα. Μπορεί όπως λες να κάνεις τα πάντα στο σπίτι, με τα παιδιά κλπ όμως οι ενδόμυχες σκέψεις σου είναι αυτές που καταθέτεις.

Μου είναι αδύνατον να πιστέψω οτι ένας άνθρωπος που βαθιά μέσα του δεν υπάρχουν αυτές οι απόψεις, τις εφευρίσκει, ή τις παρατηρεί στον περίγυρο.

Δεν σε κατηγορώ, δεν διαφωνώ και δεν έχω αντιρήσεις με όλα αυτά.

Σε θεωρώ άξιο που παρ'όλες τις εσωτερικές ανησυχίες σου και τις σκεψεις αυτές καταφέρνεις και είσαι πραγματικός σύντροφος στην γυναίκα σου, στοργικός πατέρας για τα παιδιά σου και προστάτης για την οικογένεια σου στο σύνολο αυτής.

Μην ξεχνάς ποτέ αυτό που γράφεις "Γνώρισα την δυστυχία πριν γνωρίσω την ευτυχία." πάντα η ευτυχία σε σένα (και σε όσους γνωρίσαμε τη δυστυχία) θα φαντάζει κάτι το εξωπραγματικώς συνομωτικό!

Πως όταν σκαρφαλώνεις σε ένα βουνό είσαι ένα βήμα απ το γκρεμο και λες θα πέσω κ θα γκρεμοτσακιστω, δεν αντέχεις άλλο και νομίσεις οτι θα σκοτωθείς, και μόλις ανεβαίνεις στην κορυφή αντικρύζεις τη θέα και νομίζεις οτι είσαι ο πιο ευτχισμένος άνθρωπος στον κόσμο. Αυτό δεν θα το έβλεπες αν ζούσες στην κορυφή και είχες κάθε μέρα την ίδια θέα.

Γιατί το πως δημιουργείται η ευτυχία δεν μπαίνει σε κανόνες. Απλά δεν παίζει!

Χάρηκα,

Βίκυ

για να γνωριστούμε καλλίτερα

Ερωτήσεις σε σύζυγο που τα κάνει όλα και συμφέρει

1. Τι νούμερο πάνα φοράει το μικρότερο παιδάκι σας

2. Ποιά κρέμα για το σύγκαμα χρησιμοποιεί ??

3. Σε πόση ώρα τελειώνει το πλυντήριο στο πρόγραμμα για 60 βαθμούς ?

4. Το βράδυ μαζεύουμε τα ρούχα από έξω γιατί ???

5. Ποιο κατά την γνώμη σου είναι το καλλίτερο υγρό πιάτων

6. πόσο κάνουν τα μαρούλια στην λαϊκή ?

7. Τι ώρα περνάει ο σκουπιδιάρης από την γειτονιά?

Έχει και άλλα η λίστα αλλά άρχισε με αυτά πρώτα για να σε γνωρίσουμε καλλίτερα και μετά βλέπουμε για τις ανησυχίες σου σε ανδροκεντρικό επίπεδο

Φιλικά πάντα

:):)Καλά εγώ μόνο το 1 και 2 μπορώ να απαντήσω. Αλήθεια επειδή είχα πάντα την απορία για το Νο4 ποιος είναι ο λόγος;

Καλησπέρα σε όλες,

ας αρχίσουμε από το τέλος προς την αρχή.

Βίκυ,

η χαρά είναι όλη δική μου.

Μου είναι αδύνατον να πιστέψω οτι ένας άνθρωπος που βαθιά μέσα του δεν υπάρχουν αυτές οι απόψεις, τις εφευρίσκει, ή τις παρατηρεί στον περίγυρο.

Αν ήταν έτσι, τότε κάθε συγγραφέας θα έγραφε την δική του ζωή στα βιβλία του και κάθε ηθοποιός θα έπαιζε μονάχα τον δικό του χαρακτήρα.

Age,

1. 4

2. Την κρέμα της Weleda με καλέντουλα

3. Δεν χρησιμοποιούμε 60 βαθμούς στο σπίτι γιατί κάποια ρούχα δεν αντέχουν πολύ καιρό σε τέτοια θερμοκρασία. Πλένουμε συνήθως στους 40 και ενίοτε στους 30. Εξάλλου ο χρόνος του προγράμματος δεν έχει σχέση με την θερμοκρασία. Μπορεί να κάνει 1.30, 2 ή και 2.30 ώρες στους 60 βαθμούς (το δικό μας τουλάχιστον)

4. Γιατί το βράδυ έχει υγρασία και τα ρούχα βρέχονται πάλι. Εξάλλου, χειμώνα καιρό, δεν ξέρεις πότε θα ρίξει καμιά βρόχα μες στο βράδυ, όσο εσύ κοιμάσαι

5. Το καλύτερο υγρό πιάτων είναι αυτό που ρυπαίνει λιγότερο το περιβάλλον.

6. Εμείς ψωνίζουμε μόνο βιολογικά, τα οποία ακολουθούν εποχικότητα και συνεπώς η τιμή ανεβοκατεβαίνει. Τώρα βρίσκεται μεταξύ 0,70 και 0,80 το μαρούλι

7. 5.30 το πρωί

Παίρνω μήπως έξτρα πόντους αν απάντησα σε λιγότερο από 5 λεπτά;

Αγγελίνα,

Αν σου είναι εύκολο, απάντησέ μας σε παρακαλώ και σε άλλη μια ερώτηση που σου έχει γίνει κατα καιρούς: γιατί τα περισσότερα κείμενά σου περιστρέφονται γύρω από το ίδιο θέμα? Νομίζω καταλαβαίνεις τι εννοω.

Εμμμ, δεν καταλαβαίνω. Ποιο είναι αυτό το θέμα;

Περσεφόνη,

"Σαν άνθρωπος, είχα μια μεγάλη τύχη στην ζωή μου. Γνώρισα την δυστυχία πριν γνωρίσω την ευτυχία." Με άγγιξε τρομερά η συγκεκριμένη φράση σου...Σε ευχαριστώ για αυτή την κατάθεση ψυχής της οποίας είχα την τύχη να βρεθώ μάρτυρας σήμερα.

Άνθρωποι σαν εσένα είναι έμπνευση για ανθρώπους σαν εμένα. Εγώ σε ευχαριστώ.

Το θέμα κινείται συνήθως από την καρατομημένη θέση του άντρα στη σύγχρονη κοινωνία και την προσπάθεια υποβιβασμού του από την σύγχρονη γυναίκα σε ένα είδος απλήρωτης δούλας που τα κάνει όλα και συμφέρει, ως την ψυχολογική του ανωριμότητα να αντιμετωπίσει τις ευθύνες του ως σύζυγος και πατέρας, μαζί με τα κόμπλεξ, τον εγωισμό και τις ανασφάλειες που τη συνοδεύουν, για την οποία ευθύνεται και πάλι η γυναίκα του, η οποία οφείλει να υπερβεί εαυτόν και να αναλάβει και τη συναισθηματική εξυγίανση του συζύγου της, πλην όλων των άλλων της καθηκόντων, ως μητέρας-εργαζόμενης-ερωμένης-νοικοκυράς.

Συγγνώμη αν ακούγομαι κάπως, αλλά αυτή είναι η εντύπωση που έχω αποκομίσει εγώ τουλάχιστον από τα θέματά σου, και γι' αυτό ρωτάω τον λόγο που όλα σχεδόν κινούνται σε αυτό το μοτίβο. Φυσικά, αν θέλεις μου απαντάς.

Φιλικά πάντα

Σαν άνθρωπος, είχα μια μεγάλη τύχη στην ζωή μου. Γνώρισα την δυστυχία πριν γνωρίσω την ευτυχία.

Φίλε Πάνο κι εγώ το ίδιο.... Δεν ξέρω κατα πόσο είναι τύχη.. Από μία άποψη είναι αλλά εμένα κάθε μέρα τρέμει η ψυχή μου , μήπως και επιστρέψει ....

:):)Καλά εγώ μόνο το 1 και 2 μπορώ να απαντήσω. Αλήθεια επειδή είχα πάντα την απορία για το Νο4 ποιος είναι ο λόγος;

Με πρόλαβε ο Πάνος κι απάντησε... Το Νο 5 δεν το ξέρεις ?

 

7. 5.30 το πρωί

Μπα... Και νωρίτερα... Το ξέρω γιατί χτύπαγαν συνέχεια το κουδούνι μας ένα βράδυ για να ξεπαρκάρω το αυτοκίνητο από την γωνία (εμπόδιζε το απορριματοφόρο). Και μετά το σοκ του άγριου ξυπνήματος, ακόμα αναρωτιέμαι πως ήξεραν ότι το αυτοκίνητο είναι το δικό μας, πως ήξεραν δηλαδή ποιός είναι ο ιδιοκτήτης...

Το θέμα κινείται συνήθως από την καρατομημένη θέση του άντρα στη σύγχρονη κοινωνία και την προσπάθεια υποβιβασμού του από την σύγχρονη γυναίκα σε ένα είδος απλήρωτης δούλας που τα κάνει όλα και συμφέρει, ως την ψυχολογική του ανωριμότητα να αντιμετωπίσει τις ευθύνες του ως σύζυγος και πατέρας, μαζί με τα κόμπλεξ, τον εγωισμό και τις ανασφάλειες που τη συνοδεύουν, για την οποία ευθύνεται και πάλι η γυναίκα του, η οποία οφείλει να υπερβεί εαυτόν και να αναλάβει και τη συναισθηματική εξυγίανση του συζύγου της, πλην όλων των άλλων της καθηκόντων, ως μητέρας-εργαζόμενης-ερωμένης-νοικοκυράς.

Φιλενάδα, διάβασα ξέπνοη και ... έμεινα άφωνη! Τον απόλυτο σεβασμό μου!

Πάνο, για πάρτο κομματάκι πιο χαλαρά και με λίγο χιούμορ (που φάνηκε να διαθέτεις) για ν' ανοίξουμε την κουβέντα... Αρχικά βέβαια, με χάλασε που άνοιξες αυτό το θέμα...

(κορυφαίο όμως αυτό που είπες για την δυστυχία - ευτυχία...)

Αυτό που με σοκάρισε στην εξομολόγησή σου είναι ότι παραδέχτηκες ότι γράφεις κείμενα που παρουσιάζουν απόψεις που τις εκφέρεις ως δικές σου αλλά στην πραγματικότητα μπορεί οι απόψεις σου να είναι εκ διαμέτρου αντίθετες από αυτές που περιγράφεις στα ποστ σου.

Και παρακάτω σε απορία μιας κοπέλας σχετικά μ' αυτό παραλληλίζεις τον εαυτό σου με ηθοποιό ή συγγραφέα. (οι συγγραφείς και οι ηθοποιοί υποδύονται ρόλους στο πλαίσιο του επαγγέλματός τους και όχι στην πραγματική τους ζωή...)

Νομίζω κατ' αυτόν τον τρόπο ότι παραδέχεσαι ότι κάποια από τα ποστ σου σ' αυτό το φόρουμ είναι το λιγότερο ανειλικρινή και παραπλανητικά.... (οπότε ίσως και εμπρηστικά; )

Και ενώ θεωρείς ότι δεν είναι διόλου κακό αυτό που κάνεις, ωστόσο θίγεσαι όταν οι απαντήσεις στα παραπλανητικά ποστ σου κινούνται σε ανάλογο κλίμα.

Ξέρω γω; Θεωρείς θεμιτό να γράφεις ένα κατεβατό με "διαπιστώσεις" σχετικά με τον άνδρα και τη θέση του στην οικογένεια, με συμβουλές και "πρέπει" και μετά όταν κάποιοι απαντούν σ' αυτό σου το ποστ με επιχειρήματα να το γυρίζεις και να λες ότι αυτά που έγραφες δεν τα πίστευες ούτε ο ίδιος και ούτε τα εφαρμόζεις στη ζωή σου;

Τι παιχνίδι ακριβώς είναι αυτό; Και τότε γιατί να είναι πραγματικά αυτά που γράφεις σ' αυτό το τόπικ και να μην τα αναιρέσεις και αυτά σε λίγο; Και γιατί να είναι αληθινά και αυτά που γράφω εγώ ως απάντηση και να μην τα λέω έτσι απλά για να ...ανάψω τα αίματα και να δημιουργήσω θόρυβο;

Και γιατί να είναι αληθινά και τα λόγια της Περσεφόνης που σε ευχαριστει; Και τα δικά σου ότι αποτελεί έμπνευση για σένα;

Ε, ναι.....

Πανο Β. σε διαβασα οπως και διαβασα ολα σχεδον τα θεματα σου .Αυτο που ειδα εγω ειναι ομως τωρα ειναι ενας αντρας οπου στις 4 το ξημερωμα αντι να ειναι στο κρεββατι του διπλα στην αγαπημενη του , ειναι σε φορουμ και προσπαθει να εξηγησει σε μερικα αγνωστα ατομα και να αποδει3ει οτι δεν ειναι ελεφαντας . Γιατι Πανο σε νοιαζει τοσο , μα τοσο πολυ η γνωμη μας ? οπως ειπες εχεις επαφες μεσω μειλ με οσα ατομα θεωρεισες οτι μπορεις να μιλησεις καλυτερα , αυτα τα ατομα λοιπον 3ερουνε ποιος εισαι , πραγματικα αδιαφορω αμα εισαι ο τελειος αντρας και συντροφος που περιγραφεις στο τελευταιο σου ποστ ή αμα απλα εισαι ο αντρας σατραπης που περιγραφεις σε παλαιοτερα . Αυτο που σιγουρα δεν μπορω να καταλαβω ειναι γιατι μα γιατι θελεις να απολογηθεις και αποδει3εις οτι δεν εισαι αυτος που λενε τα ποστ αλλα ενας αλλος , οποιος και να εισαι τοσο σε νοιαζει να μας πεισεις για αυτο ? ειναι τοσο μα τοσο σημαντικη η γνωμη μας για σενα τοσο ωστε να υπερπασπιζεις τον εαυτο σου μεσα στη νυχτα ?

Κουβέντα να γίνεται κι ένας λόγος να φάμε πάλι τα μουστάκια μας.....

Εγώ πάντως χαίρομαι όταν βλέπω

να συμμετέχουν και άντρες σε αυτό το φόρουμ!

Πόσες φορές έχω δείξει στον άντρα μου κάποια posts...

...αλλά εκείνος τίποτα......προτιμάει τα αθλητικά του!!

Πάνο, θα μου επιτρέψεις να σε διορθώσω σε ένα σημείο;

Αφού σου αρέσει να συγγράφεις

θα δεχτείς την φιλική διόρθωσή μου:

.....Εδώ στο φόρουμ πάλι είναι αλλιώς. Άλλο ύφος, άλλο στυλ, άλλος στόχος.

Εδώ γράφω σαν γονέας και σαν σύζυγος......

"Eδώ γράφω ως γονέας και ως σύζυγος."

To "σαν" δείχνει οτι δεν είσαι

κι οτι προσπαθείς να μοιάσεις!

Πάνο, ζήσε κάθε στιγμή

απο αυτή την τόσο όμορφη περίοδο της ζωής σου!

Απόλαυσέτην!!

Νιώστην!

Όταν θα μεγαλώσουν τα παιδιά σου,

θα νοσταλγήσεις τρελά το διάστημα αυτό

που ήσουν τόσο ΧΡΗΣΙΜΟΣ

ως γονέας και ως σύζυγος!

YΓ: Συγχαρητήρια που είσαι "εναλλακτικός τύπος"

και σκέφτεσαι βιολογικά!

ειδα εντελως τυχαια αυτο το θεμα , τη γνωμη μου θα την πω αν και διαβασα αποσπασματα απο ολο αυτο το κειμενο...

μιλαμε για εναν ανθρωπο παραλογο, με λιγα λογια με καποια διαταραχη προσωπικοτητας. ετσι καταλαβα απο αυτα που γραφει.

οποτε ουτε με τον αντρα μου να τον συγκρινω, τουλαχιστον ειναι λογικος , εκφραζει αυτο που σκεφτεται και ασ μην κανει ολες τις δουλεις που κανει ο κυριος.

ποση παρανοια να δω...

Αν και υπάρχουν τα nick name , οι διάλογοι που γίνονται σε οποιοδήποτε φόρουμ είναι στην ουσία ανώνυμοι. Δεν υπάρχει οπτική επαφή, επομένως δεν είναι δυνατόν να ξέρουμε ποιος, πώς και πόσοι (λιγότεροι ή περισσότεροι) είναι αυτοί με τους οποίους συνομιλούμε, όσες διαβεβαιώσεις και αν μας δώσουν, ό,τι και αν αυτοί δηλώσουν.

Στην πραγματική ζωή πρέπει να ξέρουμε να ξεχωρίζουμε τι να κρατήσουμε από το μακρύ και το κοντό του καθενός. Κάπως έτσι και στην εικονική πραγματικότητα, έχοντας υπόψιν ότι είναι απλά εικονική.

Το αν είναι ή δεν είναι οτιδήποτε ο χρήστης Πανος Β, δεν ξέρω σε τι πρέπει να με ενδιαφέρει, αφού για κανέναν δεν γνωρίζω αν είναι οτιδήποτε μου φαίνεται ή έχει δηλώσει.

Αν ο συγκεκριμένος χρήστης πέφτει σε αντιφάσεις δε σημαίνει ότι είναι ή δεν είναι ειλικρινής, αφού πολλοί άνθρωποι στην πραγματική ζωή είναι όντως έτσι....πολύπλευροι. Άρα δεν μπορούμε να ξέρουμε.

Άλλοι είναι τόσο καλά "στημένοι" σε φόρουμ, με τόση συνέπεια στο ρόλο τους, που νομίζεις ότι τους έχεις απέναντί σου. Το τι είναι στην πραγματικότητα δεν το γνωρίζεις. Μπορεί να είναι μία ομάδα ερευνητών. Μπορεί να είναι μία παρέα από κακομαθημένα αλητόπαιδα, ίσως είναι ένας άνδρας που υποδύεται την γυναίκα για να αποσπάσει πληροφορίες από γυναίκες, προκειμένου να καταλάβει καλλίτερα τη γυναικεία ψυχολογία. Και άλλα πολλά.

Λοιπόν ...και τι έγινε;;;Θα τους βρει ποτέ κανείς;

Έχει κάτι ο ....Πάνος Β στα γραπτά του που σου προσφέρει κάτι θετικό; Κράτησέ το. Αν όχι ξέχνα το.

Πραγματικά, κουβέντα να γίνεται.

Το αν είναι ή δεν είναι οτιδήποτε ο χρήστης Πανος Β, δεν ξέρω σε τι πρέπει να με ενδιαφέρει, αφού για κανέναν δεν γνωρίζω αν είναι οτιδήποτε μου φαίνεται ή έχει δηλώσει.

Φυσικά και με ενδιαφέρει τι είναι ο καθένας και αν είναι αυτό που δηλώνει και πολύ περισσότερο σε ένα φόρουμ που δεν έχω την άμεση επαφή και πρέπει να στηριχθώ στα λεγόμενά του. Δηλ. γιατί πρέπει να λειτουργώ στο φόρουμ διαφορετικά από ότι στη ζωή μου; Οι μέχρι τώρα επαφές μου με τα κορίτσια ήταν πολύ θετικές και εκτός του φόρουμ αλλά αν έχω την παραμικρή υποψία ότι ο άλλος με δουλεύει να μου λείπει ο διάλογος.

γιατί πρέπει να λειτουργώ στο φόρουμ διαφορετικά από ότι στη ζωή μου;

Θεωρώ αυτονόητο ότι γνωρίζεις τη διαφορά μεταξύ πραγματικότητας και εικονικής πραγματικότητας - διαδυκτίου.

Θεωρώ αυτονόητο ότι γνωρίζεις τη διαφορά μεταξύ πραγματικότητας και εικονικής πραγματικότητας - διαδυκτίου.

Θεοδώρα εγώ δεν θα μπω στον κόπο να είμαι κάτι άλλο από ότι είμαι. Αν κάποιος άλλος το κάνει και το αντιληφθώ δεν με ενδιαφέρει γιατί το κάνει απλά δεν θα ασχοληθώ. Και φυσικά το σχόλιο σου είναι περιττό

Θεωρώ αυτονόητο ότι γνωρίζεις τη διαφορά μεταξύ πραγματικότητας και εικονικής πραγματικότητας - διαδυκτίου.

αυτη η προταση ειναι απο μονη της ενα μηνυμα! ΑΛΛΑ καποιοι (καιγω πριν λιγο καιρο) πιστευα οτι τουλαχιστον σε καποια πιο σοβαρα φορουμ η οτιδηποτε αλλο δε θαναι ετσι...

τωρα.... Πανο θελω να πω πως τυχαια καιγω πετυχα αυτο το θεμα σου και ειλικρινα δε θυμαμαι να χω διαβασει κατι αλλο αποσενα πιο πριν ωστε να πω μια πιο ολοκληρωμενη γνωμη. θα πω ομως 2 σημεια που καθως σε διαβαζα ενιωσα κατι. το πρωτο ειναι αυτο που ειπε και μια αλλη κοπελα στο σημειο που λες ''οτι ειχες τυχει που γνωρισες πρωτα τη δυστηχια και μετα την ευτυχια'' αυτο ηταν κατι που την ωρα που διαβαζα ανασηκωθηκα λιγο απτη θεση μου..και με κεντρισε πολυ το ενδιαφερον μου. θα διαφωνησω ομως καπου αλλου. τουλαχιστον αν απαντησω απο τη δικια μου οπτικη. γιατι λες οτι οι ζωες μας ειναι βαρετες και χωρις θεμα? δεν νομιζω οτι ειναι ετσι. υπαρχουν πολλοι εκει εξω που εχουν να σου πουν γεγονοτα με πολυ ''δραμα'' αλλα και αλλα κομικοτραγικα που ειναι ενδιαφερον. ισα ισα εκει εξω θα βρεις ιστοριες και αληθινα μυθιστορηματα....

Βρε παιδιά, βρε παιδιά...

Η καχυποψία, μέχρις ενός σημείου δικαιολογείται. Δεν υπάρχει προσωπική επαφή, δεν υπάρχει προϊστορία, δεν υπάρχει τρόπος να ελεγχθούν τα γραφόμενα πέρα από τα ίδια τα γραφόμενα. Όμως μην παρασυρόμαστε. Η υπερβολή στην ζωή ελάχιστες φορές κάνει καλό. Έτσι όπως κάνετε, ότι και να σας πω θα το πισωγυρίσετε.

Η καχυποψία θέλει προσοχή. Σε μικρές δόσεις είναι χρήσιμη, σε μεγάλες όμως δηλητηριάζει και τον άνθρωπο και τις σχέσεις του.

Φιλικά,

Πάνος

Βρε Πάνο μας, τί προσπαθείς να μάς αποδείξεις;;;;

Γιατί σε ενδιαφέρει η γνώμη κάποιων αγνώστων μέσα στο forum, ως προς το άτομό σου από τη στιγμή που κι εσύ δεν έχει προσωπικες επαφές με κανέναν από εμάς;

Προσωπικά, δε με ενδιαφέρει τί γνώμη έχουν κάποιοι εδώ μέσα για μένα και δε θα αποδείξω εάν δεν είμαι ελέφαντας σε κανέναν! Σημασία έχει τί γνώμη έχουν για μένα οι δικοί μου άνθρωπο και τότε και μόνον τότε θα μπω σε διαδικασία απολογίας...

Φιλικά πάντα!

Πάνο καλησπέρα!

Για να το πιάσουμε λίγο πιο σοβαρά το θέμα (την προηγούμενη φορά είχαμε μείνει στο στύψιμο και το μαρούλι)...

Έχω ξαναπεί πως βρίσκω την θεματολογία σου ενδιαφέρουσα, τον λόγο σου καλλιεργημένο και μόνο και μόνο αυτά τα δύο κάνουν την παρουσία σου στο φόρουμ αξιοπρόσεχτη.

Προσωπικά, δεν μ' ενδιαφέρει

- τι ώρα γράφεις τα μηνύματά σου, συμβαίνει και σε μένα να ξυπνάω περίεργες ώρες για διάφορους λόγους (από άγχος, επειδή έχω κοιμηθεί πριν σαν βόδι, γιατί πρέπει να δουλέψω νύχτα για να προλάβω τη μέρα κι άλλα πολλά).

- αν προσποιείσαι τον ευτυχισμένο ενώ είσαι δυστυχισμένος ή και το αντίθετο γιατί όλοι εν δυνάμει μπορεί να το κάνουμε αυτό - κι εδώ και στην πραγματική ζωή. Μπορεί να είσαι ντροπαλός...

- αν δανείζεσαι προβλήματα άλλων για ν' ανοίξεις θέματα γιατί αυτό μπορεί να δείχνει (κοινωνική) ευαισθησία ή ότι λειτουργείς για το καλό των φίλων σου. Να σου πω την αλήθεια και μένα μου έχουν πει από τον περίγυρό μου (άνθρωποι που για κάποιο λόγο δεν θέλουν ή δεν μπορούν να γίνουν μέλη) να θέσω ερωτήματα αλλά βέβαια διστάζω να το κάνω για να μην χαθεί το... δάσος από τα κύματα αμφισβήτησης που θα σηκωθούν.

- αν είσαι φύση / θέση, ερασιτέχνης / επαγγελματίας, συγγραφέας / επιστήμονας. Θεμιτά όλα, μέχρι ένα σημείο...

Γιατί φίλε μου Πάνο,

δεν υπάρχουν - λογοτέχνημα ή διατριβή (επιτυχημένα κι ανθρώπινα) αν ο δημιουργός τους δεν ζυμωθεί με το υλικό. Αν δεν κατέβει στο "πεζοδρόμιο". Αν δεν συνομιλήσεις με τους άστεγους (κι αν δεν ζήσεις ίσως μαζί τους), πως θα γράψεις γι' αυτούς? Αν δεν συνομιλήσεις για την επιδείνωση των συμπτωμάτων της βρογχίτιδας με τους παθόντες, πως θα καταγράψεις τις σκέψεις σου για τις νέες θεραπείες?

Με λίγα λόγια, δεν μπορείς ν' ανοίγεις ένα θέμα και να εξαφανίζεσαι, με την αιτιολογία ή δικαιολογία ότι στερείσαι χρόνου. Είμαστε σ' ένα δημόσιο φόρουμ και μπήκαμε για να επικοινωνήσουμε. Και επικοινωνία σημαίνει ερωτώ - απαντώ και πάει λέγοντας. Δεν προτείνω να είσαι πολυλογάς (όπως εγώ) αλλά θεωρώ πολύ... κάπως (ας μην δώσω επίθετα καλύτερα) να πετάς ένα (ενδιαφέρον έστω) τυρί και εμείς οι υπόλοιποι να τρέχουμε να το τσιμπήσουμε, αφού βέβαια στη διαδρομή έχουμε σπρωχτεί - δαγκωθεί - γενικά έχουν πέσει κεφάλια.

Πως θα σου φαινόταν, να είμασταν μια ωραία παρέα σ' ένα ωραίο σαλόνι, να ανοίγαμε μια πολύ ενδιαφέρουσα και καφτή συζήτηση, να έπαιρναν φωτιά άπαντες και να κατάθεταν την ψυχή τους αλλά ο εισηγητής να εξαφανιζόταν γιατί έπρεπε να πάει να κοιμηθεί ή να καθόταν παράμερα και να κάπνιζε αμέριμνος το τσιγαράκι του, περιμένοντας το τελικό σκορ ή άντε στην καλύτερη περίπτωση την πληρέστερη στατιστική καταγραφή? Εμένα θα μου φαινόταν, τουλάχιστον συμπλεγματικό από πλευράς εισηγητή και άδικο - για να μην πω - ανήθικο προς όλους τους υπόλοιπους. (Βέβαια, δεν είσαι ο μόνος που το κάνει αυτό, εδώ στο φόρουμ...)

Να σημειώσω επίσης ότι αυτό εδώ το θέμα με τίτλο τ' όνομά σου, μου φάνηκε περιττό - ανασφαλές και εγωκεντρικό.

Δεν θέλω να μας δώσεις εξηγήσεις φίλε Πάνο. Ούτε φυσικά και θέλω να μας βάλεις στην κλειδαρότρυπα να κάνουμε μπανιστήρι τις πιο μύχιες σκέψεις και πράξεις σου. Προσωπικά, με απωθεί η διαπόμπευση συναισθημάτων και σχέσεων.

Αλλά αν θέλεις info-chat (γιατί το φόρουμ δεν είναι εγκυκλοπαίδεια προς συλλογή πληροφοριών), κατέβα και γίνε ένας από εμάς. Και στο εμάς, βάλε όποιον γουστάρεις εσύ. Ανάμεσα στα εκατοντάδες μέλη του φόρουμ, υπάρχουν εξαιρετικές προσωπικότητες που μπορείς να μοιραστείς και να συζητήσεις.

Ειλικρινά φιλικά,

ζώπυρον