'Οταν η χαρα γίνεται πονος και θλιψη....

Και να 'μαι παλι εδω μετα απο αρκετες μερες απουσιας..

Μακαρι να ειχα παει απλα διακοπες αλλα δυστυχως το φετινο καλοκαιρι μας επιφυλασσε ο,τι χειροτερο! :cry:

Ειλικρινα δεν θελω να στενοχωρησω κανεναν και ειδικα τις αλλες εγκυουλες, ουτε να τις τρομαξω με την εμπειρια αλλά εχω κι εγω αναγκη να κανω μια καποιου ειδους "ψυχοθεραπεια" μετα τα οσα περασα και δεν εχω καταφερει να "ξεσπασω" οσο θα ηθελα!

Ολα αρχισαν με την β' επιπεδου οπου κατι ανησυχησε στην καρδουλα του μωρου τον κ. Κουρτη αλλα δεν μπορουσε να μου πει με σιγουρια... Με παρεπεμψε σε ειδικη καρδιολογο για να τσεκαρουμε την κατασταση ταυτοχρονα καθησυχαζοντας με οτι δε θα ηταν μαλλον τιποτα (κατι με την κυκλοφορια του αιματος και καποιο αγγειο στην καρδια)

Απο εκεινη τη μερα αρχισε ο Γολγοθας μας, οπως καταλαβαινετε εγω ημουν σε τρομερη αγωνια μεχρι να παμε στην καρδιολογο τη Δευτερα 20/7... Τοτε μας ηρθε και το τελειωτικο "χτυπημα"! :(.. Το μωρακι ειχε σοβατοτατο προβλημα με την καρδουλα του - κατασκευαστικο προβλημα οπως μας ειπαν - οι δυο βασικες αρτηριες της καρδιας ηταν αναποδα, αυτη που θα επρεπε να πηγαινει στην δεξια κοιλια πηγαινε στην αριστερη και το αντιστροφο, δηλαδη βασικοτατο προβλημα με το οποιο δεν μπορουσε να επιβιωσει εκτος μητρας!! Το προβλημα αυτο θα χρειαζοταν αμεση χερουργικη επεμβαση μεσα στις πρωτες 40 μερες της ζωης του η οποια ειναι μια σπανια και οχι τοσο συνηθισμενη επεμβαση για τα ελληνικα δεδομενα και κανεις δε θα μπορουσε να μας εγγυηθει μια καλη μετεγχειριτικη εκβαση ακομα κι αν ολα πηγαιναν κατ' ευχην στην επεμβαση!!

Οπως καταλαβαινετε απο εκεινη την ωρα δεν σταματησα να κλαιω, το προβλημα ηταν τεραστιο και εμεις σε απογνωση! Την επομενη μερα και με παρεμβαση ενος θειου μου, κλεισαμε εσπευσμενα ραντεβου με εναν αλλο ειδικο παιδοκαρδιολογο, ο οποιος μας επιβεβαιωσε την πρωτη γνωματευση και μας επισημανε τη σοβαροτητα του προβληματος! Μαλιστα μας ειπε οτι τετοιες επεμβασεις δεν εχουν γινει πολλες στην Ελλαδα και περισσοτερες πιθανοτητες υπηρχαν για Λονδινο ή Αμερικη!!

Δεν μπαινω σε αλλες λεπτομερειες αλλα μετα απο ολα αυτα και με αφανταστο πονο ψυχης, αφου ειχα ηδη κλεισει τον 5ο μηνα πηραμε την αποφαση να διακοψουμε την εγκυμοσυνη, πραγμα για το οποιο θα νιωθω απαισια για το υπολοιπο της ζωης μου.. Ειλικρινα ηταν η πιο δυσκολη αποφαση που ειχα παρει μεχρι τωρα.. Ισως καποιοι να μην συμφωνουν με αυτη, αλλα δεν θα επαιρνα ποτε το ρισκο να εφερνα στον κοσμο ενα παιδακι, που στην καλυτερη των περιπτωσεων θα περνουσε τη μιση του ζωη στα νοσοκομεια!

Στις 23/7 εκανα εισαγωγη στο Ιασω και με τεχνητους πονους περασα μια γεννα κανονικη αλλα δυστυχως χωρις το ευχαριστο αποτελεσμα μιας γεννας... Ακουγα τα κλαμματα των νεογεννητων στην αιθουσα των ωδινων και σκεφτομουν οτι εγω θα εφευγα με αδεια χερια απο εκει μεσα... Περασα μια πολυ επιπονη διαδικασια, παρολο που εκανα και επισκληριδιο, και ηταν η χειροτερη εμπερια της ζωης μου.. Μετα απο 8-9 ωρες ειχα "τελειωσει" και μαζι ειχε κοπει κι ενα κομματι του εαυτου μου!!

Ευχομαι ποτε καμια γυναικα να μην περασει ολο αυτο, ουτε στον εχθρο μου τετοια εμπειρια!!

Χρειαζομαι αρκετο χρονο για να νιωσω καλυτερα, βεβαια δεν προκειται να ξεχαστει ποτε, αλλα προσπαθω να επικεντρωθω στο παιδακι μου για να μην τρελαθω..

Συγγνωμη για το μεγαλο ποστ, αλλα ειχα αναγκη να τα πω καπου και να βγαλω το βαρος που εχω μεσα μου αυτες τις εβδομαδες!!

Kοριτσακι μου κουραγιο, ειναι το μονο που μπορω να σου πω... δυσκολο .. το ξερω ... αλλα ....οπως λες θα ταλαιπωριοταν το μωρακι σου αν το εφερνες στην ζωη...

Περασε πολλες ωρες με την μαριανουλα σου και συντομα θα επιστρεψει το μωρακι στην κοιλιτσα σου, ενα αλλο μορακι αλλα θα ειναι αυτο που δε τα καταφερε..

τι να πω βρε cristie..................τι να πω..........ειλικρινα λυπάμαι πάρα πολυ!!!

κουράγιο, πόναει τώρα πια μπορώ κ γω να καταλάβω πόσο πολύ μπορεί να πονάει!!!

ξέρω θα δε θα ξεχαστεί αλλα σίγουρα είναι δικαίο ένα αλλο μωράκι με το καλο να σου απαλείνει τον πόνο σου!!!!!

πάνω απο όλα να σκεφτεσαι το παιδάκι σου που ειναι τωρα διπλά σου κ σε κοιτάζει κ σε λέει μανουλα!!!!!

(((((((((((((((((((())))))))))))))))))))))))))))))

επικεντρωσου τωρα στη μαριανουλα σου και σου ευχομαι απο τα βαθη της καρδιας μου την επομενη φορα να πανε ολα καλα!!

CRISTIE τα λογια δεν φτανουν για να σου πω ποσο λυπαμαι, κανε κουραγιο. σου ευχομαι ολοψυχα να μην χρειαστει να ξαναδακρυσεις για τιποτε ολο στην ζωη σου.

Δεν έχω λόγια......

Οτι και να σου πω θα είναι λίγο...

Είναι τρομερό αυτό που πέρασες και η απόφαση σου πολύ γενναία.

Συγχαρητήρια για την αντοχή και το κουράγιο σου.

Εύχομαι απο δω και πέρα να πάνε όλα καλά και σύντομα να έχεις ένα μωράκι στην αγκαλιά σου (όχι για να αντικαταστήσει το κενό που νιώθεις αλλά για να μπορείς να πάρεις ελπιδες για το μέλλον)

Πρόσεχε τον εαυτό σου και τη Μαριαννούλα και κοίτα μπροστά.

Λυπήθηκα πολύ για όσα πέρασες, θα ήταν πραγματικά τρομερό... Όμως πραγματικά, σκέψου την ταλαιπωρία του και τον πόνο του παιδιού [και τη δική σου αγωνία μια ζωή] να πηγαινοερχόταν στα νοσοκομεία... Καλή ανάρρωση, ψυχική και σωματική, από αυτή τη φοβερή ιστορία, εύχομαι ένα υγιές μωράκι να έρθει σύντομα να σε ξετρελλάνει και να σου πάρει τα μυαλά

Christie μου ολες ελπιζαμε απλα να ειχες παει διακοπες και γιαυτο να μη μας εγραφες τα νεα σου........

Κοπελα μου τι να πω, πως να σε παρηγορησω?????? Ευχομαι μεσα απο τη καρδια μου να ειστε εσυ, ο αντουλης σου και η μαριαννουλα σου καλα, ενωμενοι, αγαπημενοι για παντα και να το ξεπερασετε γρηγορα......... Θελω να πιστευω οτι ο Θεος σας επιφυλασει πολλα καλα για το μελλον και να μη σταθειτε σαυτο το δυσαρεστο για πολυ........

Christie μου λυπάμαι τόσο πολύ με τα τόσο δυσάρεστα νέα σου! Σίγουρα τα λόγια μου δεν μπορούν να απαλύνουν τον πόνο σου, αλλά σου εύχομαι να είσαι καλά, να προσέχεις τον εαυτό σου και το κοριτσάκι σου που σ'εχει ανάγκη! Εύχομαι ολόψυχα ο Θεός να σου χαρίσει σύντομα ένα γερό μωράκι!

Κουράγιο, γλυκειά μου! Και μία μεγάλη αγκαλιά..... Εύχομαι σύντομα νά έρθει ένα άλλο, γερό, μωράκι και να αποκτήσει έτσι η Μαριαννούλα το αδερφάκι της.

Christie μου είχε αρχίσει να μας ανησυχεί η απουσία σου από τις μανούλες του Νοεμβρίου αλλά απλά ελπίζαμε να έχεις πάει διακοπές.

Ξέρω πως ό,τι και να σου πούμε δεν θα μπορέσουμε να απαλύνουμε τον πόνο σας. Απλά σας ευχόμαι να είστε εσείς και η Μαριαννούλα σας γεροί, αγαπημένοι και δυνατοί. Ίσως ο χρόνος να μπορέσει να προσφέρει κάποια γαλήνη και εύχομαι σύντομα να μπορείς να μας πεις και πάλι ευχάριστα νέα.

Να ξέρεις ότι πάντα θα είμαστε εδώ για να σε ακούμε.

πωπω χριστινακι!!! κουραγιο κοριτσι μου! ο Θεος να σου δωσει δυναμη να το ξεπερασεις!

στηριξου απο το παιδακι σου, και πιστεψε με εισαι τυχερη που εχεις ηδη ενα. ετυχε στην κολλητη μου να κανει διακοπη εγκυμοσυνης στην πρωτη της εγκυμοσυνη λογω ενος συνδρομου και ηταν ετοιμη να τρελαθει!!! μονο οταν εμεινε εγκυος συνηλθε λιγακι και τωρα εχει ενα παιδαρο και δεν προλαβαινει να κατουρησει.... Οταν το θυμαται κλαει αλλα βρισκει παρηγορια στον γιο της!

κανεις δε θα σε κρινει κουκλα μου... κι εγω το ιδιο θα εκανα...

σου ευχομαι περαστικα στην ψυχη σου... να απαλυνει γρηγορα η στεναχωρια σου..

christie εχεις πμ...

Χριστίνα λυπάμαι πάρα μα πάρα πολύ για όλο αυτό που πέρασες!

Ελπίζω ο χρόνος να σου απαλύνει σιγά σιγά τον πόνο!

Και κανένας δεν θα σε κρίνει!

Προσπάθησε να το ξεπεράσεις και σύντομα σου εύχομαι να αποκτήσεις ένα γερό μωράκι!

Φιλάκια πολλά!

Γλυκιά μου Κρίστυ...

Λυπάμαι πολύ...

Να κοιτάς τα ματάκια της κορούλας σου κ να πέρνεις δύναμη από αυτά, έτσι ώστε να ηρεμεί λιγάκι η ψυχούλα σου...

Τα φιλιά μου κ την συμπαράστασή μου...

Λυπάμαι πολύ κοριτσάκι μου....

Δεν ξέρω τι άλλο να πω...

Οσο περνουσαν οι μερες και δεν φαινοσουν πουθενα τοσο η αγωνια μου μεγαλωνε οτι ισως κατι να μην εχει παει καλα. Προσπαθουσα να σκεφτω θετικα και ελεγα στον εαυτο μου οτι ισως να ειναι κατι που διορθωνεται και ηθελες χρονο να συνελθεις για να μπεις και να μας πεις νεα. Δεν περιμενα σε καμμια περιπτωση αυτο το αποτελεσμα. Στεναχωρηθηκα ΠΑΡΑ ΜΑ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ με ολο αυτο που αναγκαστηκες να περασεις και εσυ και το μωρο σου. Δεν θα σε κρινω για την αποφαση σου μιας και εγω στην θεση σου το ιδιο θα επελεγα. Δεν ξερω τι λογια παρηγοριας να σου γραψω. Εχω συγκλονιστει γιατι καλλιστα θα μπορουσα να ειμαι και εγω στην θεση σου μετα τις κυστες που ειχε βρει ο Κουρτης στον μικρο μου. Christie ευχομαι ολοψυχα και ολοκαρδα καλο κουραγιο και καλη δυναμη!Αν θελεις παρεουλα θα χαιρομουν πολυ να τα λεγαμε και με πμ. Φιλια.

Κάνε κουράγιο και δείξε δύναμη, αυτή που ούτως ή άλλως έχεις, αφού αντέχεις όλη αυτή τη δοκιμασία. Και εγώ έχασα ένα μωράκι στην 23η εβδομάδα, ίσως από ανεπάρκεια του τραχήλου. Ήταν άδικο γιατί ήταν ένα υγιέστατο παιδάκι, γιατί το περιμέναμε πολλά χρόνια και για εκατομύρια άλλους λόγους... Και εγώ ένιωσα αυτό που περιγράφεις : πήγα με ένα μωρό που κλωτσούσε μες στην κοιλιά μου και έφυγα με άδεια χέρια. Έχουν περάσει εννέα μήνες και υπάρχουν μέρες που το μυαλό μου δεν μπορεί να πάρει μπρος, δεν μπορεί να ξεκολλήσει. Σε γενικές γραμμές, όμως, είμαι μέρα με τη μέρα καλύτερα. Τα έχω "τακτοποιημένα" μέσα μου και προχωράω με τον πόνο, αλλά προχωράω. Βέβαια για να τα τακτοποιήσω, η ψυχούλα μου το ξέρει πόσο υπέρφερα...

Πάρε το χρόνο σου και σφίξε τα δόντια. Είναι μία απαίσια εμπειρία που ο Θεός να μην δώσει να την περάσει άλλη γυναίκα, αλλά εμείς αντέξαμε. Κάνε κουράγιο και προχώρα με το σύντροφο και το παιδάκι που έχεις.

Σου εύχομαι καλή δύναμη και ποτέ να μην δοκιμαστούν ξανά οι αντοχές σου. Στο εξής να συζητάμε για χαρές ή έστω για πιο ανώδυνες καταστάσεις.

Αν έχεις την ανάγκη, μπορούμε να μιλήσουμε και με pm. Φιλιά!

Christie μου οτι και να σου πω το ξέρω οτι θα είναι λίγο. Λυπάμαι πάρα πολύ για ότι αναγκάστηκες να περάσεις. Να παίρνεις κουράγιο και δύναμη απο την Μαριάννα σου και εύχομαι μεσα απο την ψυχή μου γρηγορά να αποκτήσεις ένα υγειέστατο μωράκι. Όποτε χρειαστείς να μιλήσεις σε κάποιον εμείς θα είμαστε εδώ.

Σας ευχαριστω ολες για τα καλα σας λογια και για το κουραγιο που μου δινετε.. Ευχομαι μονο υγεια να υπαρχει για ολους γιατι αυτο ειναι το μονο που εχει σημασια τελικα!

ειλικρινά δεν ξέρω αν υπάρχουν λόγια παρηγοριάς για τέτοιες περιπτώσεις.λυπάμαι πάρα πολύ γιατι το οτι αναγκάστηκες να κάνεις μια τόσο δύσκολη επιλογή, αλλα ξέρεις οτι δεν γινότανε διαφορετικά.

αυτό που σου εύχομαι είναι να βρείς γρήγορα την δύναμη να πάς παρακάτω γιατι έχεις ήδη ένα παιδάκι που φαντάζομαι θα υποφέρει και αυτο με τον τρόπο του, βλέποντας την μαμά του σε αυτή την κατάσταση, και ο θεός να σε αξιώσει με ενα άλλο παιδάκι που δεν θα αντικαταστήσει αυτό που έφυγε αλλα να κάνει για 2.καλο κουράγιο

δεν έχω λόγια... ειλικρινά... λυπάμαι πολύ. Το μόνο που δεν πρέπει να έχεις τώρα είναι τύψεις, φτάνει ο πόνος σου. Όλες το ίδιο θα κάναμε, αλλιώς δεν θα κάναμε αυτές τις εξετάσεις. Ο Θεός να σε βοηθήσει να το ξεπεράσεις και να έχει αγκαλιά του το μωράκι...

κοριτσι μου δεν ξερω τι να σου πω.... ειναι μια ασχημη στιγμη αλλα κανε κουραγιο και σκεψου μονο ο,τι θετικο υπαρχει γυρω σου. το ιδιο επαθε και η κουμπαρα μου στον εκτο μηνα περασε ακριβως τα ιδια αλλα λιγο καιρο μετα εμεινε ξανα εγκυος και τωρα εχει μια κοριτσαρα αλλο πραγμα. (και αυτο που εχασε ηταν κοριτσακι) να δεις που σε λιγο καιρο το μωρακι σου θα επιστρεψει πισω γερο αυτη τη φορα.....

η Παναγιτσα να σου δινει δυναμη και κουραγιο!!!

αν χρειαστεις οτιδηποτε αν και δεν με γνωριζεις ευχαριστως να βοηθησω

Christie μου, μόλις διάβασα το μήνυμα σου κι έχω στενοχωρηθεί πάρα πολύ. Εύχομαι να σου δίνει ο Θεός δύναμη και να το ξεπεράσεις γρήγορα με τον ερχομό ενός υγιέστατου μωρού.

Η παρεούλα πάντως θα είναι εκεί για οτιδήποτε θέλεις να μοιραστείς!!!!