Γενικο Νοσοκομείο Καβαλας

Καλησπέρα κορίτσια..

ειμαι καινούργια και ακομα δυσκολευομαι λιγο με το φόρουμ.. σε λιγες μερες μπαινω στον 7ο μηνα και με εχει πιάσει ενα αγχος για το που θα γεννησω.. ξερει καμια σας τ κοστος στο Γενικο Νοσοκομείο χωρίς ασφάλεια; και αν μπορει καποια να με κατατοπίσει ηια το τι πρεπει να καν.. ακομα πηγαινω σε δικο μου εξωτερικό γυναικολογο

καλησπέρα και με το καλό το μωράκι σου!

Θα πρέπει να πας τώρα που είσαι στον 7ο να ανοίξεις καρτέλα.

Το κόστος δεν το γνωρίζω σίγουρα, νομίζω όμως ότι είναι γύρω στα 800 ευρώ πάνω κάτω χωρίς ασφάλιση.

καλησπέρα και με το καλό το μωράκι σου!

Θα πρέπει να πας τώρα που είσαι στον 7ο να ανοίξεις καρτέλα.

Το κόστος δεν το γνωρίζω σίγουρα, νομίζω όμως ότι είναι γύρω στα 800 ευρώ πάνω κάτω χωρίς ασφάλιση.

Σε ευχαριστώ πολύ! οπότε θα παρω να κλεισω ραντεβού στο νοσοκομείο απο αυριο..

Χαιρετώ όλες τις μαμάδες και μη! Ειπα να τον αναρτήσω εδώ τον προβληματισμό μου μιας που έχει θέμα το Νοσοκομείο Καβάλας .Υπάρχει ένα ζήτημα που με απασχολεί ιδιαίτερα και ήθελα να το δημοσιοποιήσω , μήπως καταφέρουμε κάτι. Η ανησυχία μου, αλλά κυρίως ο θυμός που νιώθω έχει να κάνει με έναν γιατρό της γυναικολογικής-μαιευτικής πτέρυγας του νοσοκομείου Καβάλας, ο οποίος είναι γνωστός καισαρικάκιας. Η αλήθεια είναι ότι είχα ακούσει εδώ και καιρό ότι "Υπάρχει ένας γιατρός στο νοσοκομείο που κάνει καισαρικές...και μη τύχει να γεννάς στην εφημερία του!" και ήταν ένας απ'τους λόγους που αποφάσισα να αποφύγω το νοσοκομείο μιας που ήθελα φυσικό τοκετό. Σχεδόν όλες οι γυναίκες μπορούν να γεννήσουν φυσιολογικά τα παιδιά τους και να απολαύσουν τη διαδικασία και με εξοργίζει που κάποιοι ασυνείδητοι γιατροί κάνουν τόσο εύκολα καισαρική σαν να κάνουν μια εξαγωγή δοντιού χωρίς να τους ενδιαφέρει η ψυχολογική και σωματική κατάσταση της μητέρας-πόσο μάλλον του μωρού που είναι ο κύριος αποδοχέας των επιπτώσεων αυτής της πρακτικής...

Δυστυχώς πολλές έγκυες που ελπίζουν να γεννήσουν φυσιολογικά(και ακόμη λιγότερες φυσικά) επιλέγουν το δημόσιο νοσοκομείο είτε γιατί δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να πάνε σε ιδιωτικό μαιευτήριο με την/τον γιατρό που εμπιστεύονται, είτε για λόγους ασφάλειας καθώς φοβούνται ότι θα χρειαστούν μεταφορά. Και τι γίνεται λοιπόν μ'αυτές που δεν θέλουν ή δεν έχουν να δώσουν φακελάκι (400 ευρώ...;!) σε κάποιον συγκεκριμένο γυναικολόγο που θέλουν είναι παρών στον τοκετό τους και τύχει την ημέρα και ώρα που γεννάνε να πέσουν στα χέρια του "χασάπη"; Θέλω να πιστεύω ότι δεν είναι λίγες αυτές που θέλουν να αποφύγουν μια καισαρική, αλλά λόγω άγνοιας ή αδυναμίας επιλογής καταλήγουν κομμένες και ραμμένες και με ένα μωρό που δυσκολεύονται να θηλάσουν λόγω του μετεγχειρητικού πόνου και της τομής.

Και έρχομαι στο εξής ερώτημα: Πώς γίνεται να δρά ανενόχλητος για τουλάχιστον τρία χρόνια (μέχρι εκεί φτάνουν οι πληροφορίες μου-μπορεί να είναι και περισσότερα), να έχει ήδη γίνει γνωστό ότι κάνει καισαρικές χωρίς να υπάρχει πραγματικός λόγος (απλά "δεν μπορώ να περιμένω άλλο" ή "περιτύλιξη λώρου" ή "δεν θέλω να διακινδυνέψω την υγεία του μωρού") και να συνεχίζει να κάνει την δουλειά του;

Απλά μου είναι αδιανόητο ότι πάνε γυναίκες να περάσουν την πιο έντονη στιγμή της ζωής τους, αντιμετωπίζονται σαν να πηγαίνουν σε σφαγείο (τις προάλλες έμαθα για τον εν λόγω "κύριο" ότι έκανε 3 απανωτές καισαρικές πριν τελειώσει η εφημερία του για να μην κάτσει παραπάνω!!!) και το προσωπικό (μαίες και ειδικευόμενοι) δεν κάνουν-ή δεν μπορούν να κάνουν;-τίποτα... Για τις γυναίκες που το περνάνε όλο αυτό πιστεύω είναι πολύ δύσκολο να φέρουν αντίρρηση εκείνη τη στιγμή που είναι τόσο ευάλωτες (αν και έχεις το δικαίωμα σαν ασθενής να αρνηθείς κάτι αν δεν το θέλεις αλλά ποιός παίρνει την ευθύνη; ), οπότε δέχονται το χειρουργείο...

Πώς αντιμετωπίζεται μία τέτοια κατάσταση; Μου κάνει εντύπωση που ενώ είναι πλέον ακουστή η συνήθειά του δεν έχει γίνει τίποτα...και μιλάμε για δημόσιο νοσοκομείο...

Συγνώμη αν κούρασα με το κατεβατό μου αλλά ειλικρινά με τόσα που θέλω να ξεστομίσω έκανα ότι καλύτερο μπορούσα να μην μακρηγορήσω...

όσο περνάνε τα χρόνια, και εμπλουτίζω τις γνώσεις μου, τόσα περισσότερα λάθη βλέπω στη γέννα μου, στο εν λόγω Νοσοκομείο. Το επέλεξα συνειδητά, όχι για οικονομικούς λόγους, αλλά για λόγους ασφαλείας. Δυστυχώς ο γιατρός που με παρακολουθούσε είχε προσωπικές υποχρεώσεις, διαφορετικά θα γεννούσα στι ΙΑΣΩ, που δε διαφέρει σε τίποτα από ένα δημόσιο Νοσοκομείο, σε εξοπλισμό και ασφάλεια.

Μία άψογη εγκυμοσύνη, ένα μωρό (μεγάλο, δε λέω) σε κεφαλική προβολή, και μία άπειρη επίτοκος η οποία έτρεξε (η χαζή ) στο νοσοκομείο μόλις έσπασαν τα νερά...

Το αποτέλεσμα? Τόνοι φαρμάκων χωρίς λόγο, μόνο για να συντομεύουμε, αποχωρισμός από τα αγαπημένα μου πρόσωπα, κρύοι γιατροί, ειρωνεία, αδιαφορία, χωρίς λόγο ανυπομονησία, εξάντληση, πτώση παλμών, καισαρική. Να σημειώσω πως όση ώρα περίμενα μπας και γεννήσω, μπήκαν άλες τρεις γυναίκες για καισαρική. Η μόνη που δε μπήκε ήταν μία που ήρθε με διαστολή 10... Τα συμπεράσματα δικά σας.

Οι συνέπειες? έχουμε και λέμε

1) μονή συρραφή μήτρας για να τελειώνουμε (= αυξημένες πιθανότητες ρήξης μήτρας σε επόμενο τοκετό). Ειρώνία από το γιατρό την ώρα του χειρουργείου. (ρώτησα αν θα είναι έντονο το σημάδι)

2) 24 ώρες ΠΑΡΑΝΟΜΗΣ και ΑΣΥΝΑΙΝΕΤΗΣ κράτησης του μωρού μου στη θερμοκοιτίδα και τάισμα με ξένο γάλα. Μου τον έφεραν σκασμένο και φρεσκοταισμένο. Η δε παιδίατρος μας έλεγε κάθε μέρα που μας επισκέπτονταν "αν δε φτάνει το δικό σας δώστε ξένο, δεν πειράζει"

3) Μεγάλη δυσκολία στην εδραίωση του θηλασμού, λόγω ληθαργικού μωρού και δικής μου κακής φυσικής κατάστασης.

4) Μία γέννα που δε θέλω να θυμάμαι αλλά δεν μπορώ να ξεχάσω.

Το μόνο θετικό εκεί μέσα είναι οι μαίες - σύμβουλοι θηλασμού. Να είστε καλά κορίτσια

Συμπέρασμα: Πληρώστε κάτι παραπάνω και κάντε καλή έρευνα στην επιλογή του γιατρού σας αλλά και του Νοσοκομείου σας, για να σας φερθούν όπως σας αξίζει στον τοκετό σας . Σε εσάς και το μωρό σας. Όχι διακπεραιωτικά, όχι αδιάφορα, αλλά με σεβασμό και ενσυναίσθηση. Η γέννα σας μπορεί να είναι μία συγκλονιστική εμπειρία .

Επιδιώξτε το και μην παίζετε με τις πιθανότητες του "να πέσετε σε καλό γιατρό που ξυπνησε καλα εκείνη τη μέρα"

Υγ: Είναι πραγματικά εντυπωσιακό το πόσο πολύ αγνοείται το ψυχολογικό / συναισθηματικό κομμάτι μίας ιατρικής κατάστασης γενικότερα σήμερα...