Νευρα και αντιπαθειες!!!

καλησπερα και απο εμενα. θα ειμαι συντομη και θα μπω κατευθειαν στο θεμα (μου)..Μετα την γεννα μου λοιπον εχω επιστευτα νευρα με ολο τον κοσμο αλλα περισσοτερο με τον αντρα μου (που με ενδιαφερει κιολας).Σαν να μην συμπαθω κανεναν βρε παιδι μου..Απο εκει που τον ειχα Θεο μου(τον αντρα μου) εδω 11 και χρονια, τωρα το μονο που κανω ειναι να του μιλαω ασχημα και να τον υποβιβαζω...του εχω πει τα απιστευτα πραγματα...ασε που ακομα η ευαισθητη περιοχη μυριζει απο τα λοχεια και δεν θελω να με πλησιαζει κιολας...ουφ!!! μεχρι και που σας γραφω νευρα εχω...ελεος!!εχει συμβει σε καμια ή να φευγω για το Δαφνι??

Αγαπημένη μου και σε ποια δεν έχει συμβεί?Είναι οι ορμόνες....Εγώ ευτυχώς ξεσπάω στα πεθερικά μου και δεν επιβαρύνω τον σύζυγό μου. Όλοι έχουν από κάτι να σου πουν και τα νεύρα φτάνουν στο κόκκινο. Κάνε υπομονή απλά είμαι της άποψης ότι δεν χρειάζεται να υποβιβάζεις τον άντρα σου. Δεν φταίει και αυτός και την κατάστασή σου. Μπορείς απλά να του εξηγήσεις πως νιώθεις για να καταλάβει και ο ίδιος τα συναισθήματά σου.

Σε καταλαβαίνω απόλυτα για τον θυμό σου. Αλλά με τον καιρό θα διορθωθούν όλα. Εγώ έκανα 1 χρόνο για να τα βρω με τον εαυτό μου και με το σύζυγό μου. Και ακόμη που ο μικρός είναι 15 μηνών μου έρχονται κατά καιρούς κάτι φρίκες.

καλησπερα και απο εμενα. θα ειμαι συντομη και θα μπω κατευθειαν στο θεμα (μου)..Μετα την γεννα μου λοιπον εχω επιστευτα νευρα με ολο τον κοσμο αλλα περισσοτερο με τον αντρα μου (που με ενδιαφερει κιολας).Σαν να μην συμπαθω κανεναν βρε παιδι μου..Απο εκει που τον ειχα Θεο μου(τον αντρα μου) εδω 11 και χρονια, τωρα το μονο που κανω ειναι να του μιλαω ασχημα και να τον υποβιβαζω...του εχω πει τα απιστευτα πραγματα...ασε που ακομα η ευαισθητη περιοχη μυριζει απο τα λοχεια και δεν θελω να με πλησιαζει κιολας...ουφ!!! μεχρι και που σας γραφω νευρα εχω...ελεος!!εχει συμβει σε καμια ή να φευγω για το Δαφνι??

Ειναι προφανές ότι οι ορμόνες σου χορεύουν.... απο΄τη στιγμή όμως που το αναγνωρίζεις είναι ένα καλό σημάδι... έχεις ακούσει ποτέ κανέναν τρελλο να αναγνωρίζει ότι είναι τρελλος ? Άρα προφανώς δεν είσαι για το Δαφνί, μάλλον θύμα των ορμονών σου είσαι... υπομονή ....σε σένα και κυρίως στον άντρα σου .... έτσι για να χαριτολογήσουμε ολίγον !!!

μακαρι κοριτσια να μην ειναι τιποτα, γιατι εχω αγχωθει τρελα για το τι μου συμβαινει...ευχαριστω για την υποστιριξη

Και εγώ μετα τις γέννες μου και στα δυό μου παιδάκια, για δυό μήνες έκανα σαν υστερική. Πάρα πολλά νεύρα, πολύ γκρίνια και υστερία με το παραμικρό. Ο άντρας μου και η μητέρα μου είχαν φρικάρει.

Υπήρχαν φορές που ούτε το μωρό δεν ήθελα...

Θεωρώ οτι είναι τα σκαμπανεβάσματα των ορμονών! Υπομονή πρέπει να κάνουν οι γύρω σου και θα ηρεμήσεις!

Ti φρίκες τρώτε ρε κορίτσια? Για πείτε και σε μας που περιμένουμε, να ξέρω τουλάχιστον τι θα αντιμετωπίσω και να ψιλλιάσω τον έρημο τον άντρα μου...

Ποοοο δεν γέννησα ακόμα και είμαι έτσι!ειδικά με τα πεθερικά μου και τη μάνα μου. Τα πεθερικά μου είναι μακρυά,αλλά έχω την ταση να τους κράζω συνέχεια στους δικούς μου.η μάνα μου είναι περίπτωσάρα.δεν με έχει βοηθήσει ποτέ όσο είμαι εγκυούλα,πάρ'όλη την θεωρία της και δεν θα με βοηθήσει ούτε μετά. Νιώθω ότι έχω γίνει δρακουμέλ!μου τη δίουν όλοι και όλα-ευτυχώς όχι ο άντρας μου ακόμα!

καλησπερα.κατ αρχην να σου ζησει το μπεμπε!!!μην τρελαινεσαι ρε κοριτσι...οι ορμονες σου κανουν παρτι και το σωμα σου δεν εχει προσαρμοστει στα νεα δεδομενα...κανε μια κουβεντα με τον αντρα σου και εξηγησε του οτι ειναι θεμα ορμονων.πες του οτι θες; τον χρονο σου και δεν ειναι κακο να του πεις πως νιωθεις για την εθαισθητη περιοχη...συμβουλεψου τη μαια σου η τον γιατρο σου για το τι μπορεις να κανεις και δωσε βαση στην υγειινη του σωματος σου για μα νην νιωθεις ασχημα!!θα περασει..πολλες το αντιμετωπιζουν αυτο!!!

πω πω...εγω θυμαμαι τον εαυτο μου κοριτσι μου μολις ειχα γεννησει και τουλαχιστον για 4-5 μηνες δεν χαμπαριαζα χριστο...οτι και να μου ελεγε ο αντρας μου περισσοτερο (οχι κατι φοβερο για να γινει θεμα τσακωμου που σε αλλες περιπτωσεις θα το ειχα προσπερασει πχ η μπλουζα μου η ταδε που ειναι και χωρις να μου πει τιποτα παραπανω του λεω τοσες μπλουζες εχεις αυτη βρηκες να θελεις που δεν εχω πλυνει ακομα??? και γινοτανε της ποπης απο την μερια μου βεβαια) μεχρι που εφευγα και απο το σπιτι!!!μαζευα τα του παιδιου και τσουπ στην μανα μου!!ο αντρας μου ειχε απλα φρικαρει αλλα ετσι ημουνα και δεν εκανα τιποτα επιτηδες για να εχω την προσοχη κανενος!! μεχρι που περασεεεεεε χαχα:lol:!! υπομονη!

Ti φρίκες τρώτε ρε κορίτσια? Για πείτε και σε μας που περιμένουμε, να ξέρω τουλάχιστον τι θα αντιμετωπίσω και να ψιλλιάσω τον έρημο τον άντρα μου...

άσε αγάπη μου, η μαγεία είναι να τα δείς ξαφνικά και ξαφνικά να φύγουν, αλλιώς δεν έχει φάση Ασε δε περιγραφεται η κατασταση, να ευχεσαι να μη δουλευεις μονο! Ενδεικτικα θα σου πω πως μετα τη γεννα χωριζεις παν-ευκολα, παλια δεν καταλαβαινα "κανουν παιδια και χωριζουν τστστσ", ε δεν ειναι κι απιθανο ουτε απεχει πολυ το ζευγαρι απο αυτο. Παν-ευκολο σου λεω. Για καποια ζευγαρια. Σιγουρα αλλα θα ειναι αγαπημενα οπως βλεπουμε στα εργα.