παιχνιδια για να φαει:σωστο η λαθος;

παιδια καλησπερα η μπεμπουλα μας ειναι 8 μηνων και τρωει 3 γευματα την ημερα. συνηθως οταν τρωει χρειαζεται να της αποσπω την προσοχη. περισσοτερο της λεω παραμυθια με εντονο παιχνιδιαρικο τροπο οπως ολες φανταζομαι γνωριζουμε.πρωι και απογευμα τρωει ευκολα αλλα μεσημεριανο δεν τρωει σχεδον καθολου, ειδικα οταν εχει κρεας και πρεπει να βλεπει καποιο παιχνιδι που ειναι π.χ. ψηλα ωστε να την ξεγελαμε.δεν θελω να την πιεζω βεβαια, τρωει οσο φαει με τερτιπια και μολις γκρινιαξει και δειξει οτι ενοχλειται σταματαω. εσεις τι κανετε οταν ταιζετε τα μικρα σας;; μηπως ειναι λαθος να συνδεσει το φαγητο με το παιχνιδι;;

δεν γνωριζω κανενα μωρο τοσο μωρο ουτε μεγαλυτερο που να καθετε και να τρωει χωρις να χρεισιμοποιουνται τεχνασματα. καταρχην για να κατσει 15 λεπτα σε ενα σημειο αυτο και μονο θελει κοπο τοσο μαλλον εαν πρεπει να τον πεισεις να φαει και περιεργες γευση για αυτο.

μην σε ανησυχη αυτο.

ετσι και αλλιως ολα εινα παιχνιδι για τα παιδια

είναι πολύ μικρούλα ακόμη για να τρώει χωρίς να χρειάζεται να της αποσπάς με κάτι την προσοχή. συνήθως όλα τα μωράκια έχουν κάποιο θέμα με κάποιες τροφές που δεν τους αρέσουν (κυρίως φρούτα ή αβγό) και πρέπει να κάνουμε προσπάθεια να τα "ξεγαλάσουμε" για να φάνε. αν το βάρος της είναι καλό, δεν είναι ανάγκη να τη ζορίζεις και πολύ. επίσης, μήπως αν την άφηνες να πεινάσει είχες καλύτερα αποτελέσματα? συνήθως 150-200 ml φαγητού είναι ΟΚ.

το βαρος της ειναι μια χαρα. καποιες φορες που ειχε ωρα να φαει η συμπεριφορα της ηταν πολυ χαλια εκνευρισμενη δεν ετρωγε μπουκια και μολις την εβαλα στο στηθος εφαγε κανονικα. απο τοτε την ταιζω σχετικα χορτατη. το ιδιο χορτατη ειναι σε ολα τα γευματα απλα το μεσημεριανο της αρεσει πολυ λιγοτερο, υποθετω. στα πολυ καλα της τρωει 60-100 μλ αλλα συνηθως το πολυ 10 μικρες κουταλιες.

150-200ml φαγητού θα έλεγα ότι είναι και πολλά σε αυτή την ηλικία. Εγώ αν έτρωγε από μόνη της (χωρίς παιχνίδια) μέχρι 100ml νομίζω ότι δεν θα επενέβαινα. Αν δεν έτρωγε ούτε τόσα μόνη της ή αν της έλλειπε βάρος, τότε θα έπαιζα και κουκλοθέατρο αν χρειαζόταν

Γενικά ο λόγος που λένε να μην συνδέσεις παιχνίδια με φαγητό είναι για να μην ξεχνιέται το παιδί και τρώει πολύ. Αν βλέπεις ότι το παιδάκι σου είναι παχουλό και τρώει πολύ (πάνω από 200ml ανά γεύμα) με τα παιχνίδια, τότε κόβεις τα πολλά-πολλά για να αρχίσει να μαθαίνει το αίσθημα του κορεσμού. Να σταματάει δηλαδή όταν χορταίνει και όχι όταν βαριέται το παιχνίδι. Αν όμως έχεις ένα παιδάκι ελλιποβαρές που με το ζόρι τρώει 3-4 κουταλίτσες ανά γεύμα, τότε ας του δώσεις μια ώθηση με το παιχνίδι να φάει 9-10 κουταλίτσες. Έτσι νομίζω εγώ.

Μακάρι να έτρωγε η δική μου με οποιοδήποτε τρόπο! Και κωλοτούμπες να της κάνουμε, αν σφραγίσει το στόμα δεν το ξανανοίγει!

κοριτσια εχω πολυ καλα νεα. τυχαια ενα μεσημερι κατσαμε να φαμε ολοι μαζι και η μικρη χωρις παιχνιδια και χωρις τιποτα, μονο που μας εβλεπε και τρωγαμε, ανοιγε το στοματακι της και ετρωγε κι αυτη. βεβαια δεν το εφαγε ολο το μπολ, αλλα εφαγε πολυ περισσοτερο απο το συνηθισμενο!!! τωρα το καθιερωσαμε περιμενουμε τον μπαμπα για να φαμε το μεσημεριανο μας

Είπα κ εγώ! Και εμείς έτσι τρώμε όλοι μαζί κ δεν χρειάζονται καθόλου κόλπα ή παιχνίδια- ως τώρα τουλάχιστον.(σχεδόν 11 μηνών)

θυμαμαι περυσι το καλοκαιρι στη κεφαλονια. Ο αντρας μου ταιζε το οχτω μηνωνωηλεκτρακι φορτωμενος χριστουγεν παιχνιδια και εγω πανω σε μια καρεκλα να κανω τη σαμπουτσακη. Τωρα πια το ηλεκτρακι τρωει μονο του με πιρουνι η κουτλι

το τι παιχνιδια και τραγουδια και βολτες και δεν συμμαζευεται εκανα για να ταισω το μεγαλο δεν μπορω να σου το περιγραψω.

ηταν δυσκολο παιδι στο φαγητο (ακομα εινια) ελλιποβαρες και εγω πρωτομανα και απελπισμενη με το φαγητο του. το τι καναμε με τον αντρα μου για να φαει, εγω κυριως και μετα μπηκε και εκεινος στο παιχνιδι,δεν μπορω να σου πω. μιλαμε ειπα ολο το ελληνικο ρεπερτιο σε τραγουδια, σε καθε ταισμα επλενα τουλαχιστον 5 ταπερ και 8 παιχνιδια και παει λεγοντας. μετα παιρναμε σβαρνα τα παρκα για να φαει το απογευματινο του. ημουν με το ρολοι στο χερι,να φαει νταν στην ωρα του,μην ξεφυγει λεπτο κτλ.

επισης ζυγιζα και εγραφα γραμμαρια.εφαγε 88 γραμμαρια, εφαγε 107 γραμμαρια κτλ.

τωρα στον δευτερο δεν υπηρχαν τετοια περιθωρια.εινια και πιο καλοφαγο παιδακι βεβαια αλλα πολυ νωρις εμαθε χωρις τιποτα να ανοιγει το στομα. μαλλον καταλαβε οτι αμα δεν το ανοιξει θα παρω το πιατο και θα μεινει νηστικο. του δινω οσο θελει. μπορει μετα απο 1 ωρα να πεινασει ξανα και να φαει κι αλλο τοσο η παραπανω.μπορει να φαει μιακαι εξω μια καλη ποσοτητα. δεν ξερω ποση ποσοτητα.δεν ζυγιζω και σταματησα να ειμια τοσο ψυχαναγκαστικη με το αν εφαγε και ποσο.

κατεληξα λοιπον στο συμπερασμα οτι αν τα ταιζουμε παιζοντας το εκλαμβανουν σαν ενασχοληση δημιουργικη μαζι τους και ζητανε κι αλλο κι αλλο κι αλλο. δεν το αντιλαμβανονται ως ωρα φαγητου. ετσι δεν τρωνε και θελουν ολο και διαφορετια παιχνιδια και πιο πολλα και πιο πολλη ωραγια να φανε. αυτο βεβαια το συνεπερανα τωρα, εκ των υστερων.

δεν ζυγιζω και σταματησα να ειμια τοσο ψυχαναγκαστικη με το αν εφαγε και ποσο.

 

Νομίζω ότι σε αυτό κρύβεται μεγάλο κομμάτι του προβλήματος. Δηλαδή αγχώνεται ο γονέας και κάνει τα χίλια δύο και το παιδί το αντιλαμβάνεται και αντιδρά αναλόγως.

Νομίζω ότι σε αυτό κρύβεται μεγάλο κομμάτι του προβλήματος. Δηλαδή αγχώνεται ο γονέας και κάνει τα χίλια δύο και το παιδί το αντιλαμβάνεται και αντιδρά αναλόγως.

σοφό!

Θα κρατουσα το παιχνιδιαρικο υφος ..θα ελεγα καποιο τραγουδι αλλα θα απεσυρα τα παιχνιδια..

Αυτα εφοσον το παιδακι σου δεν ειναι απο τα παιδακια που δεν τρωνε..

Εγω ειχα κανει το λαθος σε καποια φαση που δεν ειχα χρονο και την εμαθα να τρωει με βιντεο-τραγουδακια..κουραστηκα αρκετα να τα αποσυρω

εμας τρωει χωρις παιχνιδια, σε σπανιες περιπτωσεις που δεν ειναι και τοσο καλα αντε να του κανουμε κουπεπε. Τρωει πανω απο 200ml φρουτα και μεσημεριανο, εινια πολυ? το βαρος του ειναι 8300 και υψος 74 δεν τον λες και παχυ αλλα απ οτι διαβαζω η ποσοτητα ειναι πολυ, το θεμα ειναι οτι αν φαει πιο λιγο κλαιει. Παντως απ οτι καταλαβαινω στο πως θα φαει ενα παιδι εξαρταται και απο το ιδιο το παιδι και μαλλον τα πιο πολλα θελουν και κανα παιχνιδακι

To μόνο παιχνίδι μας ήταν το ίδιο το φαγητό. Να φάει με τα χέρια, να πειραματιστεί, να αλλάζει υφή κτλ.

To μόνο παιχνίδι μας ήταν το ίδιο το φαγητό. Να φάει με τα χέρια, να πειραματιστεί, να αλλάζει υφή κτλ.

Τέλειο!

To μόνο παιχνίδι μας ήταν το ίδιο το φαγητό. Να φάει με τα χέρια, να πειραματιστεί, να αλλάζει υφή κτλ.

κ εμας αυτο ειναι το παιχνιδι μας..δεν μπορω καθολου να κανω τον καραγιοζη!!!!!!! οποτε απλα τρωμε οτι τρωμε κ μετα κανουμε τα γουρουνακια:lol:

Ένα από τα "μαθήματα" του θηλασμού είναι να παραιτείσαι από τον έλεγχο στο πόσο και πότε τρώει το παιδί. Με λίγη καλή θέληση, το επεκτείνεις και στις στερεές. Οπότε τα παιχνίδια φαίνεται να μη χρειάζονται.

Δεν ξέρω τι περθώρια εχει μια μαμά με ενα μωρό 7 μηνών να πει "δεν βαριέσαι ας μη φάει ή ας φάει ελάχιστα ". Μιλάμε για μια ηλικία οου το παιδί έχει ραγδαία ανάπτυξη και φοβερές διατροφικές ανάγκες.

Μπορεί ο θηλασμός μέχρι τον χρόνο να είναι η βασική τροφή, αλλά πουθενά και κανείς δεν θα στηρίξει την άποψη αποκλειστικό μέχρι τον πρώτο χρόνο.

.....

Δεν ξέρω τι περθώρια εχει μια μαμά με ενα μωρό 7 μηνών να πει "δεν βαριέσαι ας μη φάει ή ας φάει ελάχιστα ". Μιλάμε για μια ηλικία οου το παιδί έχει ραγδαία ανάπτυξη και φοβερές διατροφικές ανάγκες.

Μπορεί ο θηλασμός μέχρι τον χρόνο να είναι η βασική τροφή, αλλά πουθενά και κανείς δεν θα στηρίξει την άποψη αποκλειστικό μέχρι τον πρώτο χρόνο.

Ανεξάρτητα από το αν το μωρό θηλάζει ή πίνει ξένο, οι στερεές είναι συμπληρωματικές για τον πρώτο χρόνο, το οποίο σημαίνει ότι οι διατροφικές του ανάγκες εξακολουθούν να καλύπτονται από το γάλα κι όχι από τις στερέες. Μάλιστα, είναι πολύ σημαντικό από πολύ νωρίς (μιλάμε για 6-7 μηνών) το μωρό να αφήνεται να τρώει μόνο του με τα χεράκια του και σε μικρά κομμάτια και σε ό,τι ποσότητες θέλει. Και λογικά αν το πάρεις άλλωστε, αποκλείεται η μαμά να ξέρει καλύτερα από το ίδιο το μωρό τι ποσότητες χρειάζεται για να νιώσει χορτάτο. Μπορεί με αυτό τον τρόπο το μωρό να τρώει πολύ μικρότερες ποσότητες από ό,τι αν το ταΐζει η μαμά με το κουτάλι και με χίλια παιχνίδια, αλλά είναι πιο ουσιαστικές και διατροφικά και από θέμα ανάπτυξης της συμπεριφοράς του στο φαγητό.