Θηλασμος 4 χρονια

Γεια σας κοριτσια.Ειμαι νεα στο forum αλλα το παρακολουθω αρκετο καιρο και μαλιστα εχω λυσει πολλες αποριες μου.Ο προβληματισμος μου ειναι ο εξης.Ενω εχω κλεισει 4 χρονια θηλασμου και ο μικρουλης μου συνεχιζει ακομα να θελει,σκεφτομαι οτι ισως ηρθε ο καιρος να σταματησω.Οσοι το ακουνε με κοιτανε περιεργα,αλλα απο τη στιγμη που το ζηταει δε νιωθω καλα να του το κοψω.Μεχρι ποτε μπορω να συνεχισω να θηλαζω το λουκουμακι μου? Υπαρχει περιπτωση να κανω κακο στη ψυχολογια του?Ο παιδιατρος μας ειπε οτι θα επρεπε ηδη να το ειχα κοψει, αλλα το λυπαμαι πολυ να του το στερησω.Τι με συμβουλευετε να κανω?

τι να σου πω δεν ξερω εγω τα 2 πρωτα μου τα θηλασα εναμισι χρονο και το τριτο 1 χρονο και κατι και δεν ειχα προβλημα να κοψω σταδιακα τον θηλασμο.

το θεμα ειναι οτι μπορει να στο ζηταει και μεχρι τα 10. εσυ τι θα κανεις?

Μπορείς να συνεχίσεις όσο επιθυμείς εσυ και το παιδι!

Καμία ανθρωπιστική μελέτη δεν έχει δείξει οτι ο μακροχρόνιος θηλασμος βλάπτει, ίσα ίσα το αντίθετο.

Κι αν σου λενε οτι θα μεγαλώσει και δεν θα το κόβει, να ξέρεις οτι στην πραγματικότητα συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Όσο πιο μεγάλο ειναι το παιδι τόσο πιο εύκολος κι ανωδυνος ο αποθηλασμος.

Διάβασε κι εδω:

http://parents.org.gr/forum/showthread.php?t=42236

συγνωμη να πω απο τωρα οτι το υφος μου δεν ειναι ειρωνικο (γιατι πολλες φορες παρεξηγηται ο γραπτος λογος)

αλλα οταν λες οσο επιθυμει το παιδι?

αν το παιδι θελει να θηλαζει μεχρι τα 12 τι θα κανει?

ειχα δει μια περιπτωση στο ιντερνετ με ενα κοριτσι που θηλαζε στα 8 του χρονια και δεν ειχε ακομα σκοπο να το σταματησει.

παν μετρον αριστον...ξερω γω...γνωμη μου...

συγνωμη να πω απο τωρα οτι το υφος μου δεν ειναι ειρωνικο (γιατι πολλες φορες παρεξηγηται ο γραπτος λογος)

αλλα οταν λες οσο επιθυμει το παιδι?

αν το παιδι θελει να θηλαζει μεχρι τα 12 τι θα κανει?

ειχα δει μια περιπτωση στο ιντερνετ με ενα κοριτσι που θηλαζε στα 8 του χρονια και δεν ειχε ακομα σκοπο να το σταματησει.

παν μετρον αριστον...ξερω γω...γνωμη μου...

Κανε έναν κόπο και διαβασε εδω απο το #40 και μετα.

http://parents.org.gr/forum/showthread.php?t=43464

Κι εδω το #70.

http://parents.org.gr/forum/showthread.php?t=43464&page=2

In societies where children are allowed to nurse "as long as they want" they usually self-wean, with no arguments or emotional trauma, between 3 and 4 years of age.

http://www.kathydettwyler.org/detwean.html

Απογαλακτισμός

Οι περισσότερες μητέρες αρχίζουν κάποια στιγμή να προβληματίζονται για το πότε και, αργότερα, για το πώς θα απογαλακτίσουν. Ο απογαλακτισμός αρχίζει, όταν ένα μωρό που θηλάζει πάρει την πρώτη του στερεά τροφή, συνήθως μεταξύ του τέταρτου και όγδοου μήνα της ζωής του. Ιδανικά ολοκληρώνεται όταν το παιδί δεν έχει πια ανάγκη να θηλάζει. Η σύγχρονη Ελληνίδα βομβαρδίζεται από διάφορους μύθους ως προς τον απογαλακτισμό, όπως ότι:

το παιδί δεν θα απογαλακτίσει ποτέ,

κόψτο πριν βγάλει δόντια κι αρχίσει να σε δαγκώνει,

όσο αργότερα, τόσο πιο δύσκολα,

όσο αργότερα για το αγόρι, τόσο αυξάνεται ο κίνδυνος για διαστροφές,

είναι προτιμότερος ο ξαφνικός απογαλακτισμός,

ο καλύτερος τρόπος για να απογαλακτίσεις είναι να πάς ταξίδι,

ο καλύτερος τρόπος για να κοπεί το γάλα είναι να πάρεις χάπια, να δέσεις το στήθος και να μην πίνεις νερό,

για να το κόψει βάλε στη θηλή πιπέρι ή κάτι πικρό ή βάψε το στήθος μαύρο.

Πολλές μητέρες μου λένε ότι θέλουν να κόψουν το θηλασμό, αλλά μόλις απαντήσουν σε μερικές ερωτήσεις δεν μπορούν πια να πείσουν ούτε τον εαυτό τους ότι θέλουν να σταματήσουν να θηλάζουν.

Φυσικός απογαλακτισμός

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή:

Το μητρικό γάλα παραμένει το μοναδικό κατάλληλο γάλα για τα παιδιά του ανθρώπου, σε κάθε ηλικία. Τα παιδιά έχουν τη συναισθηματική ανάγκη να θηλάζουν, τουλάχιστον ως δεκαοχτώ μηνών, εκτός εάν απογαλακτίσουν από μόνα τους νωρίτερα.

Ελάχιστα παιδιά απογαλακτίζουν από μόνα τους πριν το χρόνο. Όλα τελικά απογαλακτίζουν το αργότερο μετά τα 3,5–4 χρόνια τους. Τότε μπαίνουν σε μια φάση ανάπτυξης που αποκτούν ενδιαφέρον για το άλλο φύλο, οπότε από μόνα τους κόβουν την τόσο στενή σωματική επαφή με τη μητέρα.

Αν μόλις αρχίσατε να θηλάζετε ένα νεογέννητο, θα αναρωτιέστε ποιες μητέρες αντέχουν να φτάσουν ως τα 4 χρόνια και πόσο ανώμαλες μπορεί να είναι. Διαβάστε αυτό το κεφάλαιο με ανοιχτό μυαλό και χωρίς προκαταλήψεις και περιμένετε να δείτε πώς θα αισθάνεστε η ίδια όταν και αν το παιδί σας θηλάζει στους 9, στους 18 ή στους 30 μήνες.

Πρέπει να το κόψουμε;

Το πότε θα σταματήσει μια μητέρα να θηλάζει το παιδί της είναι μια πολύ προσωπική απόφαση, που λαμβάνεται με βάση:

εξωτερικούς παράγοντες: η επιστροφή στη δουλειά, μια αρρώστια με νοσηλεία της ίδιας της μητέρας, του μωρού ή ενός άλλου παιδιού της, ταξίδια, η επιμονή του συζύγου που διεκδικεί το σώμα της, τα σχόλια των συγγενών που τη θεωρούν ανήθικη να θηλάζει ένα αγοράκι 19 μηνών, κ.ο.κ.

προσωπικούς παράγοντες: το ότι θεωρεί η ίδια ανήθικο να θηλάζει το αγοράκι των 19 μηνών, το ότι το μωρό τρώει κρέμες κι εκείνη πιστεύει πως δεν χρειάζεται πλέον το γάλα της, η κούραση απʼ το συνεχή θηλασμό ή τους νυχτερινούς θηλασμούς, ο φόβος ότι δεν θα απογαλακτίσει ποτέ, το ότι δεν ανέχεται πλέον τα υποτιμητικά σχόλια, μια εγκυμοσύνη ή η επιθυμία της για άλλο παιδί (ή/και η ανάγκη να μπει στη διαδικασία να κάνει κι άλλη εξωσωματική), η ανάγκη της για ανεξαρτησία, ή γιατί νομίζει πως ήρθε η ώρα.

την πραγματικότητα: η μητέρα βλέπει πως το παιδί, αφού επί μακρόν αραίωσε πολύ τους θηλασμούς, δεν ζητά πια να θηλάσει.

Οι εξωτερικοί και οι προσωπικοί παράγοντες πηγάζουν συνήθως από έλλειψη πληροφόρησης και στήριξης για τη μητέρα που θηλάζει. Εάν η μητέρα με την καρδιά της θέλει ακόμη να δίνεται στο μωρό της μέσα από το θηλασμό, σημαίνει ότι αυτό είναι το σωστό για τους δυο τους. Καμία εγκεφαλική απόφαση δε θα έπρεπε να επιβάλλεται σʼ αυτό το ένστικτο.

Εάν η μητέρα δεν επιτρέψει στο παιδί να απογαλακτίσει μόνο του και να κάνει φυσικό απογαλακτισμό, η απόφαση για την πλήρη διακοπή του θηλασμού είναι συνήθως στην ίδια και γίνεται με τον σταδιακό ή τον ξαφνικό απογαλακτισμό.

Ας δούμε τι συμβαίνει σε κάθε περίπτωση:

Ο φυσικός απογαλακτισμός, που είναι η πρώτη και φυσική επιλογή, απλοποιεί τα πράγματα:

Κάθε παιδί έχει την ανάγκη να θηλάσει. Όταν η ανάγκη ικανοποιηθεί πλήρως, το παιδί την ξεπερνά. Αυτό σημαίνει πως η μητέρα, ακολουθώντας την αρχή «δεν προσφέρω, δεν αρνούμαι» (δηλαδή δεν προσφέρω αν δε μου ζητηθεί, δεν αρνούμαι όταν μου ζητηθεί), επιτρέπει στο παιδί να θηλάζει για όσο καιρό θέλει. Όπως είπαμε, κάτι τέτοιο σπάνια συμβαίνει πριν το παιδί γίνει ενός έτους.

Για το παιδί αυτό είναι ιδανικό: θηλάζοντας η μητέρα όσο καιρό θέλει το ίδιο το παιδί, του μαθαίνει στην πράξη το σεβασμό και δεν αφήνει μετέωρη τη φυσική του ανάγκη για θηλασμό, για όσο καιρό αυτή υπάρχει. Η ίδια η μητέρα βιώνει στο «πετσί» της ότι το παιδί μεγάλωσε. Από κει που ήταν κολλημένο επάνω της, αρχίζει να μη ζητά να θηλάσει τόσο συχνά και κάποια στιγμή είναι εντελώς αδιάφορο για το στήθος.

Ξαφνικός απογαλακτισμός

Με τον ξαφνικό απογαλακτισμό, όλος ο οργανισμός του παιδιού απορυθμίζεται, και όχι μόνο επειδή σταματά να παίρνει την τροφή που είναι απόλυτα ρυθμισμένη στις ανάγκες του.

Ο ξαφνικός απογαλακτισμός, με διάφορους μηχανισμούς, προκαλεί στο παιδί σημαντική διαταραχή στον ορμονικό άξονα υποθαλάμου-υπόφυσης-επινεφριδίων που ελέγχουν τη λειτουργία όλου του σώματος. Ίσως έτσι εξηγείται το ότι τα περισσότερα παιδιά, όταν απογαλακτίζουν ξαφνικά αρρωσταίνουν, χάνουν βάρος, γίνονται γκρινιάρικα, σταματούν να τρώνε, κ.λ.π.

Αυτά δεν γράφονται για να τρομοκρατήσουν τις μητέρες που διαβάζουν το βιβλίο. Θηλάζουμε τα παιδιά μας όχι για να απαλλαγούμε από ενοχές, αλλά για να τους δώσουμε το καλύτερο. Όποτε μια μητέρα αισθανθεί ότι θήλασε αρκετά, μπορεί και πρέπει να σταματήσει να θηλάζει ακόμη κι αν ο θηλασμός διαρκέσει μόνο μια εβδομάδα. Ο σταδιακός απογαλακτισμός όμως, όπως περιγράφεται πιο κάτω, συγκεντρώνει τα πιο πολλά πλεονεκτήματα.

Ξαφνικός απογαλακτισμός που ξεκινά από τη μητέρα

Μια μητέρα μπορεί να σταματήσει απότομα να θηλάζει για πολλούς λόγους. Η επιστροφή στην εργασία δε θα πρέπει να είναι λόγος ξαφνικού απογαλακτισμού, όπως το συζητήσαμε στο αντίστοιχο κεφάλαιο. Στον ψυχικό πόνο του παιδιού θα προστεθεί η σωματική δυσφορία της μητέρας: το σώμα της θα ψάχνει το μωρό. Οπωσδήποτε το σώμα σας ανήκει αλλά η εμπειρία πολλών μητέρων πριν από σας, λέει τα εξής:

Μην απογαλακτίσετε το μωρό των 2 μηνών για να γυρίσετε στη δουλειά.

Μη δέσετε το στήθος σας.

Μη στείλετε το μωρό να σας το μεγαλώσουν στο χωριό και μη φύγετε για το διορισμό χωρίς το μωρό μαζί σας.

Υπάρχει πάντα ένας τρόπος. Καμιά θυσία δεν είναι αρκετά μεγάλη για τη διασφάλιση της ψυχικής ισορροπίας και της σταθερότητας, σαν βάση για τη ζωή των παιδιών μας.

Μπορεί να συντρέχουν λόγοι αρρώστιας της ίδιας ή άλλου μέλους της οικογένειας. Εάν δεν εμπίπτετε σε κάποια απʼ τις παθήσεις που απαιτούν μόνιμη ή προσωρινή διακοπή του θηλασμού δοκιμάστε να ξαναβάλετε το παιδί σας στο στήθος μόλις επιστρέψετε στο σπίτι ή προσπαθήστε να σας το φέρνουν να το θηλάζετε κατά τη διάρκεια της νοσηλείας σας. Στην περίπτωση που το παιδί είναι πολύ μικρό και θηλάζετε αποκλειστικά, θα έχετε σίγουρα προβλήματα με το στήθος σας αν δε θηλάσετε ή αν δεν αντλήσετε κατά τη διάρκεια της απομάκρυνσής σας από αυτό. Μην απογαλακτίσετε με αφορμή την απομάκρυνση, αντλήστε το γάλα σας για να αποσυμφορήσετε το στήθος και ξαναθηλάστε, όταν δείτε το παιδί.

Εάν πρέπει να μείνετε στο νοσοκομείο με ένα άλλο σας παιδί που νοσηλεύεται, παρακαλέστε να σας φέρνουν το μωρό για θηλασμό.

Εάν έχετε μια κοινωνική υποχρέωση, όπως να παντρεύεται η αδελφή σας στην Αμερική ή να πρέπει να πάτε στην κηδεία της πεθεράς σας σε άλλη πόλη, πάρτε το παιδί μαζί σας. Είναι κρίμα να του λείψετε ξαφνικά, και ειδικά τη νύχτα, εάν δεν το έχετε ξανακάνει.

Εάν βαρεθήκατε τους περιορισμούς που επιβάλλει το μεγάλωμα ενός μωρού, μπορείτε να αρχίσετε να το αφήνετε να κοιμάται στους παππούδες, μετά τα 2 του χρόνια, εάν εκεί περνά καλά. Μην το κάνετε για πρώτη φορά, όταν θα λείψετε ταξίδι. Όταν σας αναζητήσει, πρέπει να είστε σε θέση να πάτε να το πάρετε τις πρώτες φορές.

Ξαφνικός απογαλακτισμός που ξεκινά από το μωρό

Ο ξαφνικός απογαλακτισμός που ξεκινά από το μωρό, δηλαδή η «απεργία θηλασμού», είναι ένα μεγάλο πρόβλημα θηλασμού που μπορεί όμως να λυθεί και συζητιέται σε άάλλο κεφάλαιο.

Σταδιακός απογαλακτισμός

Εάν για διάφορους λόγους θέλετε να επιταχύνετε τη διαδικασία του απογαλακτισμού, κάντε το αφού βεβαιωθείτε ότι υπάρχουν κάποιες βασικές προϋποθέσεις:

Εάν το παιδί σας:

Είναι μεγαλύτερο από 12 μηνών.

Ζητά να θηλάσει μόνον όταν βαριέται.

Θηλάζει για πολύ λίγη ώρα (λιγότερο από ένα λεπτό τη φορά).

Τρώει καλά το φαγητό του.

Δε ζητά να θηλάσει, όταν χτυπήσει.

Κοιμάται κάποιες φορές χωρίς να θηλάσει.

Όταν του προτείνετε κάτι άλλο, προτιμά αυτό παρά να θηλάσει.

Δέχεται εύκολα περιορισμούς στο θηλασμό (π.χ. θηλάζουμε μόνο το βράδυ και μόνο στην πολυθρόνα), τότε το παιδί είναι αρκετά έτοιμο να απογαλακτίσει.

Εάν κάνετε σταθερές και σωστές προσπάθειες, το παιδί θα απογαλακτίσει σύντομα και χωρίς προβλήματα.

Όσες περισσότερες από τις πιο πάνω συνθήκες ισχύουν, τόσο πιο κοντά είναι το παιδί σας στο φυσικό απογαλακτισμό και τόσο λιγότερο τραυματική και πιο ομαλή θα είναι η διαδικασία του.

Για να πετύχει η «επιτάχυνση» του απογαλακτισμού χρησιμοποιήστε κάποια ή όλα από τα παρακάτω τεχνάσματα:

«Δεν προσφέρω, δεν αρνούμαι». Αυτή είναι η βασική αρχή του απογαλακτισμού, όσο απλό κι αν φαίνεται. Πολλές φορές, μητέρες αγανακτισμένες από την εμμονή των παιδιών τους με το στήθος (όπως ήμουν εγώ για μεγάλο διάστημα και πολλές μητέρες όταν τα παιδιά που θηλάζουν είναι στην ηλικία από 1-2 ετών), μένουν κατάπληκτες όταν συνειδητοποιούν πως οι ίδιες προκαλούν τους περισσότερους θηλασμούς του 24ωρου.

Βάζω όρια στη διάρκεια, στον αριθμό, στο χώρο. Π.χ. «μπορείς να θηλάζεις μόνο την ημέρα, μόνο στο δωμάτιο και μόνο 3 φορές και ώσπου να μετρήσω ως το δέκα».

Προσφέρω ένα υποκατάστατο όπως παιχνίδι, παιχνίδι με άλλα παιδιά, φαγητό, βόλτα. Είναι ένας πολύ αποτελεσματικός τρόπος αποφυγής θηλασμού, αλλά μπορεί να είναι για τη μητέρα πιο κουραστικός απʼ τον ίδιο το θηλασμό. Θηλάζοντας χαλαρώνετε, ίσως ξαπλώνετε, το παιδί σταματά τη γκρίνια και «γειώνεται» στην αγκαλιά σας.

«Ακάθιστος ύμνος». Η μητέρα προσπαθεί να μην κάθεται και να κάνει όλες τις δουλειές όρθια, γιατί όποτε κάθεται το παιδάκι έρχεται να θηλάσει.

Ο μπαμπάς, οι παππούδες, το σχολείο απασχολούν το παιδί για να μην είναι συνεχώς με τη μητέρα κι έτσι να θηλάζει όλη την ώρα.

Μην απειλείτε πώς θα κόψετε το θηλασμό, μην περιορίζετε τις υπόλοιπες επαφές που έχετε με το μωρό και μη συζητάτε το θέμα μπροστά του (τα παιδιά, ακόμα και μηνών, καταλαβαίνουν τα πάντα), για να μην αισθανθεί πως σας χάνει. Κάντε αυτό που έχετε να κάνετε χωρίς μεγάλα λόγια και «μπαρόκ» καταστάσεις. Τα: «δε σε αντέχω, πρόσεχε γιατί θα στο κόψω, άντε μεγάλωσες τώρα», κ.λ.π., αποκλείονται. Δοκιμάστε το: «έλα τώρα να φτιάξουμε μαζί το φαγητό».

Απογαλακτισμός τη νύχτα

Εάν αισθάνεστε ότι ο θηλασμός σας έχει κουράσει, αναρωτηθείτε μήπως είναι ο νυχτερινός θηλασμός, και τα ξενύχτια που συνεπάγεται, που σας ενοχλεί. Σχεδόν όλες οι μητέρες κουράζονται πολύ να θηλάζουν τις νύχτες. Νιώθουν ότι εάν υπήρχε ένας τρόπος να θηλάζουν μόνο τη μέρα, θα μπορούσαν και θα ήθελαν να συνεχίσουν για καιρό ακόμη, γιατί έτσι θα είναι πιο ξεκούραστες και πιο καλές μητέρες.

Ο νυχτερινός απογαλακτισμός δεν συνιστάται εάν το παιδί είναι κάτω του ενός έτους, γιατί όταν ξυπνά σημαίνει πως έχει να καλύψει σημαντικές ψυχικές και διατροφικές ανάγκες.

Σε μεγαλύτερα παιδιά μπορείτε να προσπαθήσετε το νυχτερινό απογαλακτισμό – και συνήθως να τον καταφέρετε εάν είστε αποφασισμένη – ακολουθώντας τις παρακάτω οδηγίες:

Η γενική αρχή είναι πως το παιδί θα χρειαστεί ένα υποκατάστατο για την απόλαυση και τη συνήθεια που του στερείτε. Αυτό το υποκατάστατο μπορεί να είναι περπάτημα, κούνημα, παραμύθι στην αγκαλιά στα μεγαλύτερα παιδιά. Μπορείτε επίσης να δοκιμάσετε να δώσετε πιπίλα, αν και δύσκολα τη μαθαίνουν τα παιδιά που θηλάζουν.

Διευκολύνει απίστευτα όλα αυτά να προσφέρονται από κάποιο άλλο οικείο και αγαπημένο πρόσωπο όπως ο μπαμπάς, η γιαγιά, η θεία, ή η νταντά. Εσείς η ίδια γενικά είστε μια πρόκληση για το παιδί, καθώς σας μυρίζει (τα μωρά έχουν πολύ πιο αναπτυγμένη από τους ενήλικες την αίσθηση της όσφρησης και οι μητέρες μυρίζουν υπέροχα) και θυμάται τη συνήθεια να θηλάζει για να χαλαρώσει.

Αξίζει τον κόπο να προγραμματίσετε το νυχτερινό απογαλακτισμό να συμπίπτει με την άδεια του άντρα σας ή την περίοδο που θα μπορέσει να μείνει μαζί σας η γιαγιά. Θα είναι πολύ πιο εύκολο απʼ το να το κάνετε μόνη σας. Μπορεί αυτή η προσπάθεια να γίνει και αφήνοντας το παιδί να κοιμάται στο σπίτι της γιαγιάς τα βράδια. Εντούτοις δεν το συνιστώ. Το παιδί μπορεί να πάθει σοκ απʼ το μέγεθος της αλλαγής και μην ξεχνάτε: πρέπει να περάσει σε μια καινούρια φάση της σχέσης του μαζί σας, όχι να κάνει διακοπές.

Απογαλακτισμός σε δύσκολες καταστάσεις.

Υπάρχουν φορές που η μητέρα και το παιδί έρχονται αντιμέτωποι με μια κατάσταση που φαίνεται πως θα αντιμετωπιστεί πιο εύκολα εάν ο θηλασμός διακοπεί. Όταν το παιδί δεν είναι έτοιμο ψυχικά και σωματικά να απογαλακτίσει, καταστάσεις όπως η μαστίτιδα, ο πόνος ή τα δαγκώματα κατά τον θηλασμό, η απεργία θηλασμού, αρρώστιες στο παιδί και τη μητέρα που περιλαμβάνουν φαρμακευτική αγωγή, η επιστροφή της μητέρας στη δουλειά, ένα ταξίδι, διαγνωστικά τεστ για τη μητέρα, η τερηδόνα θηλασμού, είναι απλώς προκλήσεις για να κάνετε μια ακόμη υπέρβαση σʼ αυτό που νομίζατε πως είναι τα τελικά όρια της προσφοράς σας στο παιδί και να συνεχίσετε να θηλάζετε εάν αυτό επιθυμείτε.

Όταν οι άλλοι θέλουν να απογαλακτίσετε.

Συμβαίνει συχνά η μητέρα να αντιλαμβάνεται ότι το παιδί της είναι ακόμη μωρό, ακόμη κι αν έχει ξεπεράσει τη βρεφική ηλικία. Φέρεται σα μωρό και δείχνει σα μωρό.Άλλοι άνθρωποι όμως μπορεί να έχουν αντίθετη γνώμη. Ο σύντροφος, οι παππούδες, οι φίλοι και οι γείτονες, ο παιδίατρος, ο γυναικολόγος, οι άγνωστοι στο δρόμο συνήθως πιστεύουν πως το παιδί πρέπει να απογαλακτίσει στους έξη, στους δώδεκα, στους δεκαοχτώ μήνες. Κάντε αυτό που λέει η καρδιά σας: κανείς δεν ξέρει το παιδί σας όσο εσείς.

Εάν αποφασίσατε να απογαλακτίσετε:

Περάστε πολλές ώρες με το παιδί παίζοντας και ασχολούμενη με πιο «παιδικές» δραστηριότητες, αντί να είστε συνέχεια αγκαλιά και να θηλάζετε.

Για να μειωθεί το γάλα σας:

Μην περιορίσετε το νερό που πίνετε αλλά, εάν μπορείτε, περιορίστε για 7 ημέρες το αλάτι και την άσπρη ζάχαρη.

Βγάζετε γάλα μόνο όταν αισθάνεστε πολύ βάρος στο στήθος και ελάχιστη ποσότητα την κάθε φορά.

Μην πάρετε φάρμακα για απογαλακτισμό. Η Ελλάδα είναι από τις λίγες χώρες που αυτά τα φάρμακα για διακοπή της γαλουχίας έχουν ακόμα άδεια κυκλοφορίας: προκαλούν πονοκέφαλο, φαγούρα, ζάλη, εγκεφαλικά, σπασμούς και θανάτους. Εάν πονά το στήθος σας πάρτε λίγο παυσίπονο.Πιείτε φασκόμηλο 4 φλιτζάνια την ημέρα επί 7 ημέρες.

Μην απογαλακτίσετε απότομα, αλλά:

Μειώστε το θηλασμό κατά 1 γεύμα την εβδομάδα, έως 1 γεύμα ανά 15 ημέρες.

Εάν το παιδί φαίνεται δυστυχισμένο, δε γελά ή δεν τρώει, ξαφνικά κεκεδίζει, ξυπνά πιο συχνά τη νύχτα, κολλήσει επάνω σας, κολλήσει στο αγαπημένο του παιχνίδι, χτυπά, δαγκώνει, πάθει δυσκοιλιότητα, δε δέχεται να πάει στον παιδικό σταθμό ή στην αγκαλιά άλλων ανθρώπων, ή αν εσείς η ίδια δεν είστε σίγουρη ότι κάνετε το σωστό, μάλλον κάνετε τη διαδικασία πολύ γρήγορα, οπότε δείξτε ελαστικότητα και ξαναθηλάστε για 2-3 μήνες ακόμα.

Έχω ακόμη γάλα.

Τις πρώτες 2-3 εβδομάδες μετά τον απογαλακτισμό, ειδικά εάν αυτός γίνει ξαφνικά, που σημαίνει πως θα συμβεί όταν έχετε ακόμη αρκετό γάλα, μπορεί το γάλα σας να τρέχει από το στήθος χωρίς ιδιαίτερο ερέθισμα. Εάν η αυθόρμητη ροή διαρκέσει 3 μήνες, πρέπει να σας δει γιατρός.

Για χρόνια μετά τον απογαλακτισμό, ιδίως αν δεν πήρατε χάπια διακοπής της γαλουχίας, μπορεί να βλέπετε γάλα να τρέχει αν πιέσετε τη θηλαία άλω, κατά τη διάρκεια της ερωτικής επαφής, όταν έχετε έντονα συναισθήματα ή περνάτε περίοδο μεγάλου stress. Κάτι τέτοιο είναι φυσιολογικό και, αν σας συμβεί, καταρχήν αδιαφορήστε. Αν συνεχίζεται και σας ενοχλεί, πιείτε λίγο φασκόμηλο και μην πατάτε συνέχεια το στήθος. Αν το γάλα σας βγαίνει αυτόματα και χωρίς ερεθισμό του στήθους για περισσότερες από 7 ημέρες, συζητήστε το με το γιατρό σας, γιατί πρέπει να γίνει κυτταρολογική εξέταση του υγρού.

Το σώμα της μητέρας.

Εάν το στήθος σας φαίνεται τώρα πολύ πεσμένο, κάντε υπομονή: σε 6 μήνες θα πάρει την οριστική του μορφή. Σπανιότατα το στήθος υποστρέφεται πολύ μετά τον θηλασμό, δηλαδή μικραίνει και σακουλιάζει: εάν ξαναμείνετε έγκυος επανέρχεται πανηγυρικά.Το βάρος της γυναίκας που απογαλακτίζει συνήθως μειώνεται ξαφνικά και παραμένει χαμηλότερο απʼ ότι πριν μείνει έγκυος. Σπανίως αυξάνεται, ανάλογα πάντα με τον σωματότυπο, την κληρονομικότητα, τη δίαιτα και τον τρόπο ζωής της. Η περίοδος τείνει να επιστρέψει στην κανονικότητα που είχε πριν μείνετε έγκυος, χωρίς πόνο όμως, και η γονιμότητα συνήθως πετά στα ύψη!

Πηγή: Απόσπασμα από τον Α' τόμο του βιβλίου της κας Αννας Πατσούρου "Θηλασμός: Μια υπέροχη σχέση", Εκδόσεις Σύγχρονοι Ορίζοντες.

http://www.perithilasmou.gr/articles/breastfeeding-basic-information/416-apogalaktismos.html

Γεια σας κοριτσια.Ειμαι νεα στο forum αλλα το παρακολουθω αρκετο καιρο και μαλιστα εχω λυσει πολλες αποριες μου.Ο προβληματισμος μου ειναι ο εξης.Ενω εχω κλεισει 4 χρονια θηλασμου και ο μικρουλης μου συνεχιζει ακομα να θελει,σκεφτομαι οτι ισως ηρθε ο καιρος να σταματησω.Οσοι το ακουνε με κοιτανε περιεργα,αλλα απο τη στιγμη που το ζηταει δε νιωθω καλα να του το κοψω.Μεχρι ποτε μπορω να συνεχισω να θηλαζω το λουκουμακι μου? Υπαρχει περιπτωση να κανω κακο στη ψυχολογια του?Ο παιδιατρος μας ειπε οτι θα επρεπε ηδη να το ειχα κοψει, αλλα το λυπαμαι πολυ να του το στερησω.Τι με συμβουλευετε να κανω?

το ποια ειναι η αποψη και η γνωμη του κοσμου που δεν εχει γνωσεις, ειναι κατι που δεν θα πρεπει να επιδρα στην αποφαση σου...

ο κοσμος αλλωστε θεωρει πολυ φυσιολογικο το νηπιο που παει σχολειο και εχει την πιπιλα ή πινει ακομα απο το μπιμπερο.. :lol:

ενημερωσου λοιπον, και αποφασισε ΕΣΥ τι θες να κανεις και τι νομιζεις ΕΣΥ καλυτερο για το παιδι σου..

εαν σε μερικα χρονια θα υπαρχουν πολυ περισσοτερες μαμαδες που θα θηλαζουν τα παιδακια τους που θα ειναι 3 ή 4 χρονων ή μεγαλυτερα, καθως πλεον ο κοσμος ενημερωνεται και αποφασιζει χωρις να τον επηρεαζουν οι γυρω του, να μην χτυπας το κεφαλι σου στον τοιχο, που δεν αφησες το παιδι σου επειδη καποιοι σε επηρεασαν..

και ισως να φτασουμε και εμεις στα 3 ή στα 4 χρονια θηλασμου ή ισως παραπανω...

Γεια σας κοριτσια.Ειμαι νεα στο forum αλλα το παρακολουθω αρκετο καιρο και μαλιστα εχω λυσει πολλες αποριες μου.Ο προβληματισμος μου ειναι ο εξης.Ενω εχω κλεισει 4 χρονια θηλασμου και ο μικρουλης μου συνεχιζει ακομα να θελει,σκεφτομαι οτι ισως ηρθε ο καιρος να σταματησω.Οσοι το ακουνε με κοιτανε περιεργα,αλλα απο τη στιγμη που το ζηταει δε νιωθω καλα να του το κοψω.Μεχρι ποτε μπορω να συνεχισω να θηλαζω το λουκουμακι μου? Υπαρχει περιπτωση να κανω κακο στη ψυχολογια του?Ο παιδιατρος μας ειπε οτι θα επρεπε ηδη να το ειχα κοψει, αλλα το λυπαμαι πολυ να του το στερησω.Τι με συμβουλευετε να κανω?

θα ελεγα οτι παν μετρον αριστον!!!!!ξερω οτι με το θεμα θηλασμος δεν βγαινει ακρη σε κανενα φορουμ,οι αποψεις ειναι η στο ενα ακρο η στο αλλο,μεση λυση δεν εχω δει να γραφεται πουθενα...αλλα καπου πρεπει να μπαινουν και ορια,δεν νομιζετε??υπαρχει λογος να θηλαζει ενα τετραχρονο?? και αν ζηταει να θηλαζει για χρονια ακομα,εσυ τι θα κανεις?? η ταπεινη μου γνωμη και οχι απαραιτητα αποδεκτη η σωστη,ειναι οτι με τοσο παρατεταμενους θηλασμους,συντηρουμε τα δικα μας ψυχολογικα καθαρα και δεν αφηνουμε το παιδι να απογαλακτιστει απο την μανουλα του...θελουμε να παραμεινει μωρο και κολλημενο πανω μας...χωρις παρεξηγηση παντα,αλλωστε ζητησες φανταζομαι να ακουσεις διαφορες αποψεις,ναι??

θα ελεγα οτι παν μετρον αριστον!!!!!

αυτο το μετρο δεν μπορω να καταλαβω ποιος το θετει..

Θα ακουσεις πολλες διαφορετικες αποψεις.....εγω προσωπικα δεν ειμαι της αποψης ενα παιδι θηλαζει οσο θελει....Ξερω πως καποιες θα στραβωσουν με το ποστ μου και θα βαλουν ερευνες απο σιτε..αλλα εμενα προσωπικα,

Μου φαινεται ασχημο δεν μου χτυπαει ωραια να δω ενα παιδακι 4 ετων να θηλαζει,δεν ξερω αποψη μου ισως και λαθος αλλα μου φενεται τραβηγμενο!

Βεβαια ο καθενας βαζει τα ορια του και κανει τις επιλογες του αλλα δεν ξερω βρε κοριτσια χωρις παρεξηγηση....δεν μου αρεσει οταν το βλεπω,ειναι πια ολοκληρο παιδακι ενα 4χρονο..

θα ελεγα οτι παν μετρον αριστον!!!!!ξερω οτι με το θεμα θηλασμος δεν βγαινει ακρη σε κανενα φορουμ,οι αποψεις ειναι η στο ενα ακρο η στο αλλο,μεση λυση δεν εχω δει να γραφεται πουθενα...αλλα καπου πρεπει να μπαινουν και ορια,δεν νομιζετε??υπαρχει λογος να θηλαζει ενα τετραχρονο?? και αν ζηταει να θηλαζει για χρονια ακομα,εσυ τι θα κανεις?? η ταπεινη μου γνωμη και οχι απαραιτητα αποδεκτη η σωστη,ειναι οτι με τοσο παρατεταμενους θηλασμους,συντηρουμε τα δικα μας ψυχολογικα καθαρα και δεν αφηνουμε το παιδι να απογαλακτιστει απο την μανουλα του...θελουμε να παραμεινει μωρο και κολλημενο πανω μας...χωρις παρεξηγηση παντα,αλλωστε ζητησες φανταζομαι να ακουσεις διαφορες αποψεις,ναι??

Πάντως αυτό το βλέπεις από το παιδί. Κι έγω που θηλάζω όχι 4 (μπράβο λουκουμένια!) αλλά κλεισμένα 2 χρόνια όλοι με κοιτάνε ετσι :shock:. Το δικό μου παιδί βλέπω οτί το έχει πραγματικά ανάγκη κ το συνηδητοποίησα και ιδιαίτερα διαβάζοντας το post από την Πατσούρου. Από αυτά κατάλαβα πως δεν είναι έτοιμο να απογάλακτήσει. Μην νομίζετε μπορεί να συντρέχουν πολλοί λόγοι που να συντηρούν αυτή την "εμμονή" . Πολλοί μας βλέπουν και νομίζουν οτί εχουμε ψυχολογικά θέματα όπως αναφέρεις ( μου το έχει πει και ψυχολόγος συγγενής μου αυτό ) αλλά το θέμα έιναι αν δεν έχεις ζήσει τον φυσικό απογαλάκτισμό δεν μπορείς και να βγάζεις (δεν το λέω προσωπικά για σένα έτσι?) έτσι τέτοια συμπεράσματα και θεωρίες. Θυμάμαι μου έλεγε η συγγενής μου ¨Αισθάνεσαι πως κάνεις κάτι καλό και συνεχίζεις έτσι? ή Το κάνεις για επιβεβαίωση κλπ" . ΟΧΙ το κάνω απλά γιατί "ακούω " το παιδί μου που έχει μια ανάγκη. Ούτε θέλω να δέιξω κάτι καλύτερο ούτε να φαίνομαι ούτε τίποτα τέτοιο. Βλέπω οτί το παιδί μου το έχει ανάκγη και θα συνεχίσω μέχρι να ικανοποιηθεί αυτή η ανάγκη.

Λουκουμένια ποιές ώρες θηλάζετε?

Ξέρω ότι μπορεί να πέσετε να με φάτε αλλά πρέπει να ρωτήσω κάτι που θέλω εδώ και χρόνια που διαβάζω ποστς για τον μακροχρόνιο θηλασμό να ρωτήσω και φοβάμαι τις αντιδράσεις...πως ακριβώς το κάνετε τον θηλασμό σε ένα τρίχρονο πχ; Είναι όρθιος, εσείς καθιστή και θηλάζει; Τον έχετε αγκαλια και θηλάζει; Δύσκολο μου φαίνεται αυτό...

Συγνώμη αλλά η εικόνα μου φαίνεται πολύ κάπως.....πολύ περισσότερο στο αγόρι...

Δική μου άποψη, μη με αρχίσετε να με βαράτε ε;;;

Aπό το Pediatrics, η δημοσίευση της Αμερικάνικης Ακαδημίας Παιδιατρικής, στο

 

Policy Statement

Breastfeeding and the Use of Human Milk

 

 

There is no upper limit to the duration of breastfeeding and no evidence of psychologic or developmental harm from breastfeeding into the third year of life or longer.

 

Για το πλήρες κείμενο:

 

http://pediatrics.aappublications.org/content/115/2/496.full.pdf

μα τι ωραίο και πλήρες κείμενο! Έχει σχεδόν όλα όσα χρειάζεται να ξέρει μια μαμά (και όχι μόνο) σχετικά με το θηλασμό. Πραγματικά θα ήθελα να βρώ το χρόνο να το μεταφράσω για τις μανούλες που δυσκολεύονται με τα Αγγλικά!

Πολύ πουριτανισμός και τους φοβάμαι αυτούς που με περιτριγυρίζουν .Δεν θεωρείται ανήθικο να θηλάζει μια μητέρα για όσο θέλει η δυάδα, προς θεού !!! Τα όρια τα βάζει η δική μας οικογένεια για τους δικούς της λόγους, με βασικό παράγοντα το μητρικό ένστικτο. Θυμάμαι πριν λίγες μέρες, ήρθε ο πεντάχρονος γιος μου στο κρεβάτι μας, γιατί είδε ένα κακό όνειρο και ξάπλωσε μαζί μας. Εκείνη την ώρα θήλαζα την μικρή μου και ήμουν γυμνόστηθη. Ακούμπησε το "μεμέ" μου όπως το λέει και είπε: τρώτε,ε; και γύρισε πλευρό. Να θεωρήσω από τα λεγόμενά κάποιων ότι το όλο σκηνικό θα κάνει διεστραμμένο γιο. Ένα γιο που θήλασε 26 μήνες και δεν βλέπει τίποτα το ανήθικο στο στήθος της μαμάς, μόνο ότι βγάζει γάλα. Οι περίεργες ματιές και οπτικές του θέματος ,να κρυβόμαστε από όλους και όλα για να θηλάσουμε, κρύβει το λιγότερο ταμπού και προκαταλήψεις του μεσαίωνα. Καλό θα ήταν λίγο να χαλαρώσουμε και αν δεν μας κάνει το θέμα "θηλάζω τετράχρονο", συγνώμη που χαλάμε την αισθητική σας, συγνώμη που δεν ανήκουμε στις στατιστικές, συγνώμη που κάθε γυναίκα μεγαλώνει όπως νομίζει καλύτερα τα παιδιά της. Και μην ξανακούσω για δέσμια παιδιά και προσωπικές ανάγκες της μαμάς με την παράταση του θηλασμού, γιατί εμένα προσωπικά μου τελειώνουν οι αντοχές με 20 μήνες θηλασμού. Απλώς λέω: Άντε να το κόψει, προσπαθώ λίγο να μειώσω τους θηλασμούς και όχι το κόβω τώρα, αρκετά , γιατί δεν αντέχω. Είναι μία από τις πολλές ανάγκες των παιδιών μας που την ακούμε και παλεύουμε με όποιο κόστος, έλλειψη ύπνου , απαγόρευση νυκτερινής εξόδου κλπ. Σε όλα τα θέματα άλλωστε που αφορούν το παιδί, δεν δίνουμε τα μέγιστα; Γιατί όχι και στον θηλασμό; Που είναι το κακό; Γιατί είναι ανήθικο και τραβηγμένο; Μέχρι πόσο είναι το ηθικό, έτσι ώστε να μην χαλάμε την αισθητική σας;

αυτο το μετρο δεν μπορω να καταλαβω ποιος το θετει..

το μετρο το θετει η καθε μητερα αναλογα με τα κουραγια της και τα οσα θεωρει σωστα η λαθος για το παιδι της...εδω απλα ανταλλασουμε αποψεις και τιποτε παραπανω...

Γειά σας,

μεταφέρθηκανε εδώ http://parents.org.gr/forum/showthread.php?p=2350261#post2350261 δημοσιεύσεις που είτε ήταν εκτός θεματολογίας είτε περιείχαν χαρακτηρισμούς και δυσκόλευαν την διεξαγωγή συζήτησης σε ομαλό πλαίσιο.

Όσοι επιθυμούν μπορούννα επαναδημοσιεύσουν τις απόψεις τους εδώ, οι οποίες απόψεις θα πρέπει να μην σχολιάζουν την συμπεριφορά άλλων μελών στο φόρουμ,ή να μην επιτίθονται σε άλλα μέλη του φόρουμ έμμεσα ή άμεσα λαμβάνοντας υπόψιν τον αρχικό τίτλο του θέματος και παραμένοντας εντός θεματολογίας.

Στόχος = να γίνει ένας διάλογος άνευ εντάσεων και προσβολών.

δημοσιεύσεις που θα είναι ενάντια στους κανόνες του φόρουμ, θα απομακρύνονται.

Κανόνες του φόρουμ της ΕΕΕΓ : http://parents.org.gr/forum/misc.php?do=showrules

Infractions : http://parents.org.gr/forum/showthread.php?t=55586

Ευχαριστούμε για την κατανόηση

το ποια ειναι η αποψη και η γνωμη του κοσμου που δεν εχει γνωσεις, ειναι κατι που δεν θα πρεπει να επιδρα στην αποφαση σου...

ο κοσμος αλλωστε θεωρει πολυ φυσιολογικο το νηπιο που παει σχολειο και εχει την πιπιλα ή πινει ακομα απο το μπιμπερο.. :lol:

 

ενημερωσου λοιπον, και αποφασισε ΕΣΥ τι θες να κανεις και τι νομιζεις ΕΣΥ καλυτερο για το παιδι σου..

εαν σε μερικα χρονια θα υπαρχουν πολυ περισσοτερες μαμαδες που θα θηλαζουν τα παιδακια τους που θα ειναι 3 ή 4 χρονων ή μεγαλυτερα, καθως πλεον ο κοσμος ενημερωνεται και αποφασιζει χωρις να τον επηρεαζουν οι γυρω του, να μην χτυπας το κεφαλι σου στον τοιχο, που δεν αφησες το παιδι σου επειδη καποιοι σε επηρεασαν..

και ισως να φτασουμε και εμεις στα 3 ή στα 4 χρονια θηλασμου ή ισως παραπανω...

oλα οσα λες ειναι σεβαστα και λογικα και τα ασπαζομαι μεχρι ενος οριου ομως,,, γιατι οπως λεει και η γλυκια μου η πατσουρου καποια παιδια χρειαζονται λιγη παροτρυνση παραπανω για να κοψουν το θηλασμο σωμα με σωμα με την μαμα,,,οποτε γιατι να μην ενθαρρυνθει ενα νηπιο 2,5 ετων για κατι τετοιο? ποσο μαλλον ενα τεσσαρων? δεν ενθαρρυνεται μονον αν δεν το θελει η μαμα οποτε παω πασο, σεβαστο κλπ βεβαια η μαμα μπορει να ενθαρρυνει αλλα το παιδι να αντιστεκεται οποτε παλι πασο παμε με τα νερα του παιδιου, αυτο συμβαινει με εμενα ας πουμε,,,ολα αυτα ειναι μονον υποκειμενικα τελικα αλλα δεν νομιζω οτι κανουμε κακο σε ενα 4χρονο ενθαρρυνοντας τον αποθηλασμο,,,αυτη ειναι η ενσταση μου μονον,,,οκ ενα τετραχορνο που θηλαζει δεν παθαινει τιποτα κακο αλλα και ενα που δεν θηλαζει στα 3 παλι δεν επαθε κακο,,,αρα ειναι ολα σχετικα, ουτε απολυτα καλα αλλα ουτε και απολυτα ασχημα

oλα οσα λες ειναι σεβαστα και λογικα και τα ασπαζομαι μεχρι ενος οριου ομως,,, γιατι οπως λεει και η γλυκια μου η πατσουρου καποια παιδια χρειαζονται λιγη παροτρυνση παραπανω για να κοψουν το θηλασμο σωμα με σωμα με την μαμα,,,οποτε γιατι να μην ενθαρρυνθει ενα νηπιο 2,5 ετων για κατι τετοιο? ποσο μαλλον ενα τεσσαρων? δεν ενθαρρυνεται μονον αν δεν το θελει η μαμα οποτε παω πασο, σεβαστο κλπ βεβαια η μαμα μπορει να ενθαρρυνει αλλα το παιδι να αντιστεκεται οποτε παλι πασο παμε με τα νερα του παιδιου, αυτο συμβαινει με εμενα ας πουμε,,,ολα αυτα ειναι μονον υποκειμενικα τελικα αλλα δεν νομιζω οτι κανουμε κακο σε ενα 4χρονο ενθαρρυνοντας τον αποθηλασμο,,,αυτη ειναι η ενσταση μου μονον,,,οκ ενα τετραχορνο που θηλαζει δεν παθαινει τιποτα κακο αλλα και ενα που δεν θηλαζει στα 3 παλι δεν επαθε κακο,,,αρα ειναι ολα σχετικα, ουτε απολυτα καλα αλλα ουτε και απολυτα ασχημα

Συμφωνω με την ενθαρρυνση απο την μερια της μαμας. Η μαμα καλο ειναι να ενθαρρύνει το παιδι να ωριμάσει (μέρος της ωρίμανσης ειναι κι ο αποθηλασμος). Στην ουσία μια μαμα που εφαρμόζει μετα το έτος το "δεν προσφέρω, δεν αρνούμαι" βοηθάει το παιδι να βρει τρόπους να ξεπεράσει το στρες του με εναλλακτικες εκτός του στηθος καθώς και να αποδεσμευτει κατα κάποιον τροπο απο τη λογική του να έχει το στηθος σαν λύση για όλα. Όταν το μωρο πλέον δεν χρειάζεται το στηθος για να παρηγορηθει για τα πάντα (σιγουρα σε καποιες καταστασεις θα το χρειαζεται) έρχεται κι ο αποθηλασμος σταδιακα.

Συμφωνω με την ενθαρρυνση απο την μερια της μαμας. Η μαμα καλο ειναι να ενθαρρύνει το παιδι να ωριμάσει (μέρος της ωρίμανσης ειναι κι ο αποθηλασμος). Στην ουσία μια μαμα που εφαρμόζει μετα το έτος το "δεν προσφέρω, δεν αρνούμαι" βοηθάει το παιδι να βρει τρόπους να ξεπεράσει το στρες του με εναλλακτικες εκτός του στηθος καθώς και να αποδεσμευτει κατα κάποιον τροπο απο τη λογική του να έχει το στηθος σαν λύση για όλα. Όταν το μωρο πλέον δεν χρειάζεται το στηθος για να παρηγορηθει για τα πάντα (σιγουρα σε καποιες καταστασεις θα το χρειαζεται) έρχεται κι ο αποθηλασμος σταδιακα.

το εθεσες τελεια και συμφωνω 100%

το επιχειρημα μου στην φιλη μας ειναι,,,το παιδακι της ειναι 4 δεν θα παθει τιποτα κακο αν θηλασει κι αλλο αλλα δεν θα παθει και τιποτα κακο αν αποθηλασει, εξαλλου δεν θα θηλασει και για παντα, καποια στιγμη θα συμβει και θα ειναι ενα μικρο πενθος και για την μαμα και για το παιδι,,,δεν το αποφευγεις ποτε,,,ενα παιδι 4 θα επρεπε να εχει τα μεσα να αποδεχτει κατι τετοιο και να παει παραπερα

αρα στο ερωτημα γιατι ενα παιδι να μην θηλασει κι αλλο εφοσον ειναι 4 ετων εγω θετω το ερωτημα και γιατι να θηλασει κι αλλο? το οτι του αρεσει δεν μου λεει τιποτα ως απαντηση, ισα ισα με αγχωνει για ενα παιδακι τοσο μεγαλο, αυτο ειναι υποκειμενικο βεβαια,,,,,το ανοσοποιητικο του εχει αναπτυχθει αρα γιατι? κανονικα τρεφεται με ενα καρο πραγματα αρα γιατι? για ψυχικη ευχαριστηση? ενα παιδι τεσσαρων ετων καλο ειναι αυτην την ευχαριστηση να μαθει να την αναζητα σε αλλα πραγματα κι οχι μεσα απο το σωμα της μαμας του,,,καποια στιγμη πρεπει να αφησει αυτην την μανα

δεν θα ελεγα τα ιδια για ενα 2χρονο ουτε και για τριχρονο στα τεσσερα ομως προβληματιζομαι, δεν ειναι απολυτη σε τιποτα απλα προβληματιζομαι

Δεν θα πάθει τίποτα κακο αν αποθηλάσει αν είναι έτοιμο για κατι τέτοιο κι απλα χρειάζεται μια ενθάρρυνση απο την μαμά. Αυτο η μαμα μόνο μπορει να το δει. Θα "διαβάσει" το παιδι της, θα δει αν του ζητάει περισσότερα απο αυτα που μπορει, θα δει αν ειναι έτοιμο κι αναλόγως θα πράξει!

Σίγουρα πάντα υπάρχει κάποιος λόγος, αυτόν κανεις δεν τον ξέρει, ένα παιδι ειναι πολυ δύσκολο να κάνει κατι που δε θέλει, πχ δεν μπορείς να βάλεις ένα τετράχρονο με το ζόρι στο αυτοκίνητο να παει κάπου που δε θέλει! Επομένως για να θηλάζει το χρειάζεται. Σε ένα τέτοιο παιδι η μαμα πρέπει να το ενθαρρύνει να βρει εναλλακτικές. Αλλα χωρίς πίεση δεδομένου οτι το παιδι δεν παθαίνει κατι όσο καιρο κι αν θηλασει. Καλο ειναι όλα να γίνονται στο χρόνο τους, για ένα παιδι οι 20 μήνες ειναι αρκετοί σε ένα άλλο τα 5 χρόνια. Όλα ειναι αποδεκτά και φυσιολογικά αλλιώς δεν θα υπήρχε ο μέσος όρος χρονου αποθηλασμου!

πριν συνεχισουμε αυτη τη συζητηση ειναι νομιζω σημαντικο να ξεκαθαρισουμε κατι: το λογο και τον τροπο που ενα παιδι οδηγειται στο φυσικο αποθηλασμο.

Δεν ειναι κατι που πρεπει η μαμα να κανει, αλλιως δε θα συμβει ποτε. Καποια στιγμη, αναμεσα στα 5 με 7 χρονια, το σχημα του σαγονιου αλλαζει και τα παιδια χανουν τη δυνατοτητα της θηλαστικης κινησης = μειωνεται και εξαλειφεται η παραγωγη γαλακτος = χανουν ενδιαφερον και σταματανε.

Αυτο απο μονο του νομιζω απανταει καποια απο τα παραπανω ερωτηματα. Αυτο δε σημαινει οτι πρεπει ολες οι γυναικες να θηλασουν 7 χρονια, αλλα ουτε σημαινει οτι ο θηλασμος ενος 4χρονου ειναι αφυσικος και πρεπει να ενθαρρυνθιε να σταματησει. Ο μονος λογος που θα ενθαρρυνα ενα παιδι να σταματησει ( εκτος και αν ηθελα εγω να αποθηλασω για χιλιους δυο λογους) θα ηταν αν ειχε χασει τη θηλαστικη κινηση, ειχε σταματησει η παραγωγη μου, και επεμενε να ρουφαει το στηθος... Τοτε θα το εψαχνα και θα κοιτουσα αλλες παραμετρους. Εδω ομως η θεματοθετρια μιλαει για μια υγιη σχεση με το θηλασμο απο ενα παιδακι μεσα στα φυσιολογικα ηλικιακα πλαισια.

κωνσταντινα, εδω δε συζηταμε ουτε κρινουμε τις περιπτωσεις των παιδιων που δε θηλασαν 4 χρονια, ουτε ειπε κανεις οτι παθαινουν κατι τα παιδακια που δε θηλαζουν καθολου(επιφυλασσομαι για τα λινκ επειδη δεν τα εχω διαβασει ολα). Συζηταμε το θηλασμο στα 4 ετη. Δεν κρινεται μια μητερα απο το αν θηλασε ή οχι, αυτο ειναι αυτονοητο

πριν συνεχισουμε αυτη τη συζητηση ειναι νομιζω σημαντικο να ξεκαθαρισουμε κατι: το λογο και τον τροπο που ενα παιδι οδηγειται στο φυσικο αποθηλασμο.

 

Δεν ειναι κατι που πρεπει η μαμα να κανει, αλλιως δε θα συμβει ποτε. Καποια στιγμη, αναμεσα στα 5 με 7 χρονια, το σχημα του σαγονιου αλλαζει και τα παιδια χανουν τη δυνατοτητα της θηλαστικης κινησης = μειωνεται και εξαλειφεται η παραγωγη γαλακτος = χανουν ενδιαφερον και σταματανε.

 

Αυτο απο μονο του νομιζω απανταει καποια απο τα παραπανω ερωτηματα. Αυτο δε σημαινει οτι πρεπει ολες οι γυναικες να θηλασουν 7 χρονια, αλλα ουτε σημαινει οτι ο θηλασμος ενος 4χρονου ειναι αφυσικος και πρεπει να ενθαρρυνθιε να σταματησει. Ο μονος λογος που θα ενθαρρυνα ενα παιδι να σταματησει ( εκτος και αν ηθελα εγω να αποθηλασω για χιλιους δυο λογους) θα ηταν αν ειχε χασει τη θηλαστικη κινηση, ειχε σταματησει η παραγωγη μου, και επεμενε να ρουφαει το στηθος... Τοτε θα το εψαχνα και θα κοιτουσα αλλες παραμετρους. Εδω ομως η θεματοθετρια μιλαει για μια υγιη σχεση με το θηλασμο απο ενα παιδακι μεσα στα φυσιολογικα ηλικιακα πλαισια.

 

κωνσταντινα, εδω δε συζηταμε ουτε κρινουμε τη μητερα σου και αν σου εκανε κακο, ουτε ειπε κανεις οτι παθαινουν κατι τα παιδακια που δε θηλαζουν (επιφυλασσομαι για τα λινκ επειδη δεν τα εχω διαβασει ολα). Συζηταμε το θηλασμο στα 4 ετη. Δεν κρινεται μια μητερα απο το αν θηλασε ή οχι, αυτο ειναι αυτονοητο

δεν ξερω, κι εσυ εχεις δικιο,,κι εγω μεγαλες κουβεντες δεν λεω γιατι την βλεπω την 4ετια να ερχεται