Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

Tα σαγόνια του καρχαρία


katepin

Recommended Posts

Καλημέρα σε όλες τις μανούλες.

Έχω ένα πρόβλημα που πλέον δεν ξέρω πώς να αντιμετωπίσω. Είμαι μάνα 2 παιδιών. Θήλασα και τα δυο (15 μηνών το αγοράκι) και το δεύτερο (κοριτσάκι) είναι τώρα 15,5 και συνεχίζουμε.

Το κορίτσι μου ήταν, και είναι πολύ ολιγόφαγο μωρό και από τις πρώτες μέρες του ταλαιπωρήθηκε πολύ με αλλεργίες, παλινδρόμηση κτλ.

Ακόμα και τώρα είμαστε στις τελευταίες καμπύλες και εάν δεν θήλαζε δεν ξέρω ούτε εγώ που θα ήταν.

Εκείνο που πλέον δεν αντέχω είναι ότι δαγκώνει ασύστολα ποσό που έχει δημιουργηθεί πληγή στο στήθος μου (κανονικός κρατήρα), μολύνθηκες, πρήστηκε και πονάω αφόρητα και μόνο με το άγγιγμα:cry:.

Όταν με δάγκωσε το πρώτο, περίπου 9μηνων, έκρυψα το στήθος μου, του εξήγησα και μετά το ξανα πρόσφορα. Με ξαναδάγκωσε και τότε το κατέβασα από την αγκαλιά μου. Άρχισε να κλαίει και όταν μετά από λίγο το ξανάβαλα δεν με ξανα δάγκωσε ΠΟΤΕ.

Όταν εφάρμοσα την ιδία διαδικασία στο κοριτσάκι μου που ήταν επίσης ηλικιακά εκεί έκανε 2 μέρες να ξαναφάι!!!! Πείσμωσε και δεν ήθελε να φάει μόνο να δαγκώσει!!!! Την τάιζα μόνο στον ύπνο της μέχρι που συμφιλιωθήκαμε.

Όταν με ξαναδάγκωσε κοντά στο χρόνο και την μάλωσα, ξανα έφαγε μετά από πολύ κόπο και κλάμα – παράπονο μετά από 3 μέρες!!! Πρόσφορα το στήθος και έκλεγε, μου γύρναγε την πλάτη. Ούτε στον ύπνο της δεν έτρωγε. Μόλις καταλάβαινε ότι εμφανιζόταν το βυζί έκλεγε.

Από τότε όταν με δαγκώνει κρύβω το στήθος και προσπαθώ να της εξηγήσω, μέχρι και τα κλάματα Έχω βάλει. Αποτέλεσμα τίποτα!!!

Δαγκώνει για αστείο γιατί μου γελάει όταν τελειώνει και δεν θέλει άλλο (αφού καταλαβαίνει ότι τις το παίρνω μετά).

Τι να κάνω? Πλέον δεν απολαμβάνω το θηλασμό. Νιώθω ότι βάζω το στήθος μου στα σαγόνια του καρχαρία. Έχω σταματήσει να την θηλάζω ελευθέρα οπότε θέλει – ειδικά τώρα που πονάω - πολύ και είναι αυτός ο λόγος.

Δεν θέλω να τελειώσει αυτή η σχέση έτσι άγαρμπα για αυτό το λόγω:confused:.

Πως θα της εξηγήσω? Με δαγκώνει ακόμα και στον ύπνο της!!

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


Καλημέρα σε όλες τις μανούλες.

Έχω ένα πρόβλημα που πλέον δεν ξέρω πώς να αντιμετωπίσω. Είμαι μάνα 2 παιδιών. Θήλασα και τα δυο (15 μηνών το αγοράκι) και το δεύτερο (κοριτσάκι) είναι τώρα 15,5 και συνεχίζουμε.

Το κορίτσι μου ήταν, και είναι πολύ ολιγόφαγο μωρό και από τις πρώτες μέρες του ταλαιπωρήθηκε πολύ με αλλεργίες, παλινδρόμηση κτλ.

Ακόμα και τώρα είμαστε στις τελευταίες καμπύλες και εάν δεν θήλαζε δεν ξέρω ούτε εγώ που θα ήταν.

Εκείνο που πλέον δεν αντέχω είναι ότι δαγκώνει ασύστολα ποσό που έχει δημιουργηθεί πληγή στο στήθος μου (κανονικός κρατήρα), μολύνθηκες, πρήστηκε και πονάω αφόρητα και μόνο με το άγγιγμα:cry:.

Όταν με δάγκωσε το πρώτο, περίπου 9μηνων, έκρυψα το στήθος μου, του εξήγησα και μετά το ξανα πρόσφορα. Με ξαναδάγκωσε και τότε το κατέβασα από την αγκαλιά μου. Άρχισε να κλαίει και όταν μετά από λίγο το ξανάβαλα δεν με ξανα δάγκωσε ΠΟΤΕ.

Όταν εφάρμοσα την ιδία διαδικασία στο κοριτσάκι μου που ήταν επίσης ηλικιακά εκεί έκανε 2 μέρες να ξαναφάι!!!! Πείσμωσε και δεν ήθελε να φάει μόνο να δαγκώσει!!!! Την τάιζα μόνο στον ύπνο της μέχρι που συμφιλιωθήκαμε.

Όταν με ξαναδάγκωσε κοντά στο χρόνο και την μάλωσα, ξανα έφαγε μετά από πολύ κόπο και κλάμα – παράπονο μετά από 3 μέρες!!! Πρόσφορα το στήθος και έκλεγε, μου γύρναγε την πλάτη. Ούτε στον ύπνο της δεν έτρωγε. Μόλις καταλάβαινε ότι εμφανιζόταν το βυζί έκλεγε.

Από τότε όταν με δαγκώνει κρύβω το στήθος και προσπαθώ να της εξηγήσω, μέχρι και τα κλάματα Έχω βάλει. Αποτέλεσμα τίποτα!!!

Δαγκώνει για αστείο γιατί μου γελάει όταν τελειώνει και δεν θέλει άλλο (αφού καταλαβαίνει ότι τις το παίρνω μετά).

Τι να κάνω? Πλέον δεν απολαμβάνω το θηλασμό. Νιώθω ότι βάζω το στήθος μου στα σαγόνια του καρχαρία. Έχω σταματήσει να την θηλάζω ελευθέρα οπότε θέλει – ειδικά τώρα που πονάω - πολύ και είναι αυτός ο λόγος.

Δεν θέλω να τελειώσει αυτή η σχέση έτσι άγαρμπα για αυτό το λόγω:confused:.

Πως θα της εξηγήσω? Με δαγκώνει ακόμα και στον ύπνο της!!

 

Κατ' αρχήν καταλαβαίνω καλά τον πόνο που νιώθεις, ειδικά τη στιγμή που έχει κάνει πληγή το στήθος. Το μωρό σου παρ' όλ' αυτά φαίνεται ότι αντιδρά με μεγάλη ευαισθησία στο μάλωμα γι΄αυτό και κάνει απεργία θηλασμού. Δεν πρόκειται για πείσμα δηλαδή (που δεν θηλάζει) αλλά μάλλον αισθάνεται απόρριψη με το μάλωμά σου (επειδή αφορά το θηλασμό) και αποτραβιέται.

 

Κατ' αρχήν, είναι σημαντικό να καταλάβεις πότε δαγκώνει: τα μωρά δεν μπορούν και να θηλάζουν ενεργά και να δαγκώνουν οπότε λογικά το κάνει είτε όταν θηλάζει-πιπιλίζει (π.χ. για να κοιμηθεί) ή αφού έχει θηλάσει. Αν καταλάβεις πότε το κάνει, μπορείς να βάζεις το μικρό σου δάχτυλο και να απομακρύνεις τη θηλή όταν καταλάβεις ότι σταμάτησε να θηλάζει και πάει να δαγκώσει.

 

Επίσης, μπορείς να δοκιμάσεις, χωρίς να πεις τίποτα να την τραβήξεις ελαφρά αλλά ήρεμα (σαν να τη "σφίγγεις" στην αγκαλιά σου) προς το στήθος σου: αυτό ενστικτωδώς κάνει το μωρό να χαλαρώσει το σφίξιμο στις σιαγόνες (άρα δεν μπορεί να δαγκώσει) προκειμένου να πάρει καλύτερα ανάσα. Αρκετά μωρά στα οποία τίποτε άλλο δεν δούλεψε, σταμάτησαν να δαγκώνουν μ' αυτή την τεχνική.

 

Σαφώς το να μιλήσεις -πριν συμβεί κάτι και τις ώρες που θηλάζετε ήρεμα- βοηθά: π.χ. μπορείς να πεις, "τι ωραία που θηλάζεις έτσι, πολύ μ' αρέσει όταν δεν με πονάς" κλπ.

 

Επίσης καλό είναι να θυμάσαι ότι οι υπερβολικές αντιδράσεις (π.χ. φωνές, κλάματα) όπως και το να αποτραβηχτείς (συναισθηματικά ή φυσικά, παρότι είναι ανθρώπινο να θες να το κάνεις) δεν έχουν το αναμενόμενο αποτέλεσμα: συνήθως τα μωρά είτε επαναλαμβάνουν το δάγκωμα για να ξαναπροκαλέσουν την υπερβολική αντίδραση ή φοβούνται/στεναχωριούνται και αποτραβιούνται/θυμώνουν κλπ.

 

Μια άλλη καλή τεχνική είναι να μάθεις στο παιδί τι σημαίνει όταν λέμε ότι πονάμε, εκμεταλλευόμενη ευκαιρίες όπου το παιδί π.χ. χτυπάει μόνο του και κλαίει. Εκεί μπορείς π.χ. λέγοντας "πόνεσες;", "ναι αγάπη μου πονάει πολύ όταν χτυπάμε το κεφάλι μας" κλπ. να μάθεις στο παιδί την έννοια του "πονάω" ή "αυτό με πόνεσε", ώστε να διαχωρίσει το αστείο (δαγκώνω για πλάκα) από τον πραγματικό πόνο που σου προκαλεί.

 

Τέλος, επειδή λες ότι το παιδί δαγκώνει και στον ύπνο του και με δεδομένη την ηλικία του (λογικά καταλαβαίνει τι εννοείς όταν του εξηγείς) αλλά και το ότι αντιδρά με απεργία μετά το μάλωμά σου (ένδειξη ότι το παιδί μπορεί να νιώθει παρεξηγημένο/αδικημένο) προσπάθησε να δεις αν το παιδί πονάει κάπου ή αν το ενοχλεί κάτι την ώρα που θηλάζει (π.χ. ωτίτιδα) ή αν για κάποιο λόγο έχει ένταση στις σιαγόνες που το "κάνουν" να δαγκώνει. Στη θέση σου θα ζητούσα μια λεπτομερή κλινική εξέταση του παιδιού από τον παιδίατρο και θα μιλούσα και με κάποιον παιδοδοντίατρο ή και με οστεοπαθητικό.

Link to comment
Share on other sites

Ευχαριστώ πολύ για την απάντηση.

Ευτυχώς έχει πια υποχωρήσει η μόλυνση στο στήθος, που πιθανών όπως ήταν και πρησμένο προκαλούσε και πιο πολλά δαγκώματα.

Έχω δοκιμάσει την τεχνική να την σφίγγω στην αγκαλιά μου πιο πολύ και σε περίπτωση που με δαγκώσει να την σφίξω προς το στήθος αντί να την αποκρίνω. Το έκανα μερικές φορές και ενοχλήθηκε και η αλήθεια είναι ότι εάν η στάση είναι τέτοια που προϊδεάζει ότι θα της το ξανακάνω εάν χρειαστεί, προσπαθεί να ξεσφίξει την αγκαλιά μου… χθες όμως με ξαναδάγκωσε τόσο που έτρεχε αίμα ποτάμι από το στήθος πάλι και μου γελούσε πάλι. Πραγματικά δεν ήξερα τι να της πω.

Δαγκώνει όταν τελειώνει το τάϊσμα και δεν θέλει άλλο ή όταν σταματάει η μεγάλη ροή από το στήθος

Θα προσπαθήσω για λίγο ακόμα καιρό. Ίσως θα πρέπει να είμαι και εγώ λίγο πιο χαλαρή.

Ευχαριστώ πολύ πάντως

Link to comment
Share on other sites

Καλημέρα σας!

Νιώθω πολύ στενοχωρημένη. Δεν έχω καταφέρει να σταματήσω αυτή την οδυνηρή συνήθεια της μικρής.

Συνεχίζω να προσπαθώ αλλά αυτή εκεί να επιμένει!!!

Πλέον έχω καταργήσει τους ημερησίους θηλασμούς και έχω κρατήσει τον βραδινό και τους μεσονύχτιους.

Το ευχάριστο συναίσθημα να έχεις το παιδάκι σου αγκαλιά και να το ταΐζεις, ένα συναίσθημα που μονό οποίος το έχει ζήσει μπορεί να καταλάβει έχει αντικατασταθεί με την αγωνιά, την ένταση εάν θα με δαγκώσει, πως θα συγκρατήσω τον εαυτό μου, πώς να αντιδράσω αυτή την φορά, ποτέ θα τελειώσει επιτέλους.

Χθες το βραδύ μεσονύχτια είχε ξυπνήσει έκλεγε, ζητούσε το στήθος με δάγκωνε αρκετές φορές και τελικά μετά από 2 ώρες εξαντλημένη άρχισε να τρώγει κανονικά. Την θήλαζα στο κρεβάτι, την κρατούσα αγκαλιά και ακουμπούσα το χέρι μου στο κεφαλάκι ώστε εάν με ξαναδάγκωνε να πίεζα το κεφάλι προς το στήθος, πράγμα που την ενοχλούσε και με το χεράκια της το έσπρωχνε και έπιασα τον εαυτό μου να τον έχει πιάσει κρύος ιδρώτας!!!

Δεν περίμενα ότι θα τελείωνε έτσι ο θηλασμός μας. Γιατί δεν καταλαβαίνει?

Ξέρει ότι κάνει κάτι κακό γιατί επιμένει? Τι μπορώ να κάνω?

Link to comment
Share on other sites

Καλημέρα σας!

Νιώθω πολύ στενοχωρημένη. Δεν έχω καταφέρει να σταματήσω αυτή την οδυνηρή συνήθεια της μικρής.

Συνεχίζω να προσπαθώ αλλά αυτή εκεί να επιμένει!!!

Πλέον έχω καταργήσει τους ημερησίους θηλασμούς και έχω κρατήσει τον βραδινό και τους μεσονύχτιους.

Το ευχάριστο συναίσθημα να έχεις το παιδάκι σου αγκαλιά και να το ταΐζεις, ένα συναίσθημα που μονό οποίος το έχει ζήσει μπορεί να καταλάβει έχει αντικατασταθεί με την αγωνιά, την ένταση εάν θα με δαγκώσει, πως θα συγκρατήσω τον εαυτό μου, πώς να αντιδράσω αυτή την φορά, ποτέ θα τελειώσει επιτέλους.

Χθες το βραδύ μεσονύχτια είχε ξυπνήσει έκλεγε, ζητούσε το στήθος με δάγκωνε αρκετές φορές και τελικά μετά από 2 ώρες εξαντλημένη άρχισε να τρώγει κανονικά. Την θήλαζα στο κρεβάτι, την κρατούσα αγκαλιά και ακουμπούσα το χέρι μου στο κεφαλάκι ώστε εάν με ξαναδάγκωνε να πίεζα το κεφάλι προς το στήθος, πράγμα που την ενοχλούσε και με το χεράκια της το έσπρωχνε και έπιασα τον εαυτό μου να τον έχει πιάσει κρύος ιδρώτας!!!

Δεν περίμενα ότι θα τελείωνε έτσι ο θηλασμός μας. Γιατί δεν καταλαβαίνει?

Ξέρει ότι κάνει κάτι κακό γιατί επιμένει? Τι μπορώ να κάνω?

 

Μήπως το παιδί αντιδρά μ' αυτό τον "επιθετικό" τρόπο στις μειώσεις των θηλασμών όπως άλλο παιδί θα αντιδρούσε με απεργία θηλασμού;

Μήπως το παιδί πονάει;

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Πρέπει γενικά να βγάζει δόντια γιατί ακόμα βάζει τα πάντα στο στόμα και τρίβει τα ούλα με μανία . Η μείωση των θηλασμών έγιναν μετά την μόλυνση στο στήθος λόγω του πόνου...

Σε όλα τα πράγματα είναι πεισματάρα και πολύ πολύ ζηλιάρα. Χτυπάει τον αδερφό της σε περίπτωση που τον παίρνω αγκαλιά ή βάζει τα κλάματα και αρχίζει να χτυπιέται παντού.

Είναι πολύ δύσκολη στο φαί. τρώει ελάχιστα (για αυτό και με στενοχωράει και παρά πολύ να σταματήσω το θηλασμό. Πιστεύω ότι τον έχει ανάγκη όχι μονό ψυχολογικά αλλά και σωματικά) και άμα κλαίει έντονα βάζει το χέρι της στο στόμα για να κάνει εμετό!!!

Link to comment
Share on other sites

Δυστυχώς η κατάσταση δεν έχει βελτιωθεί. Η μικρή συνεχίζει ανελέητα να δαγκώνει και εγώ πλέον μπαίνω σε ένα κανάλι για αποθηλασμό γιατί πραγματικά δεν ξέρω τι να κάνω πια.

(έχω και όλους να μου λένε …. Εεεεεεεεε δαγκώνει γιατί πια μεγάλωσε για να θηλάζει!!! Ηʼ δεν θέλει άλλο το βυζί δεν το καταλαβαίνεις???)

Εκείνο πλέον που έχω καταλάβει είναι ότι δεν με δαγκώνει πάντα επίτηδες.

Συγκεκριμένα:

· με δαγκώνει πολύ όταν ζήλεψε ή είναι θυμωμένη (με αίματα κτλ) σαν τιμωρία υποθέτω

· και με δαγκώνει πλέον σχεδόν πάντα, σαν μια αντανακλαστική κινήσει την στιγμή που ξεβεντουζαρει και καταπίνει. Αυτή την κίνηση την κάνει ακόμα και στον ύπνο της και συνήθως προκαλεί γδάρσιμο στην θηλή (αυτή την στιγμή έχει 4 δόντια πάνω και 3 κάτω).

Τι μπορώ να κάνω? Έχει κανείς καμιά ιδέα.

Τα αληθινά δαγκώματα εάν πεις γλυκόλογα, χάδια μπορείς να τα γλιτώσεις αλλά αυτή την κίνηση πως μπορώ να την σταματήσω αφού πλέον την θηλάζω τις περισσότερες φορές στον ύπνο της ή για να κοιμηθεί? Άσε που μετά αυτή κοιμάται ποσό γλυκά και δεν παίζει να την ξυπνήσω!

Πως μπορούν να ξαναγίνουν τα πράγματα όπως πριν?

Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

Καλησπέρα και από μένα.

Κοπέλα μου σε καταλαβαίνω πως νιώθεις, έχω κι εγώ παρόμοιο πρόβλημα, όχι σε αυτό το βαθμό βέβαια. Η κόρη μου έκλεισε χρόνο πρόσφατα και με δαγκώνει κάποιες φορές, συνήθως πριν την πάρει ο ύπνος. Η χειρότερη ήταν πριν από μερικές βδομάδες, μου έκανε πληγή-κρατήρα όπως είπες, πρήστηκε, πονούσε. Για να μπορέσει να κλείσει δεν την θήλαζα από εκείνο το στήθος, έβγαζα το γάλα με το χέρι κ χρησιμοποιούσα αλοιφή κορτιζονούχα αν θυμάμαι καλά. Έκτοτε έχω φόβο στο θηλασμό κ δεν μπορώ να απολάυσω αυτές τις στιγμές όπως πριν. Εγώ αποφάσισα από χθες να εφαρμόζω ένα κόλπο που έκανα κ όταν με δάγκωνε με τα ούλα κ δεν με άφηνε. Της κλείνω στιγμιαία τη μύτη κ σε κλάσματα με αφήνει. Είναι παρόμοια μέθοδος με αυτήν που σφίγγουμε το μωρό στην αγκαλιά μας. Πάντως είναι πραγματικά απογοητευτικό να νιώθουμε έτσι. Σήμερα έλεγα στον σύζυγο καθώς έβαζα purelan στο στήθος "που έφτασα, να κάνω αυτά που έκανα πριν ένα χρόνο όταν προτοξεκίνησα να θηλάζω".

eNortjKzUjIytDQzNVayBlwwFZsC1w,,87.pngeNortjKzUjIyMjAyslCyBlwwFVsCzQ,,29.png
Link to comment
Share on other sites

Κορίτσια κι εγω εδω και πολλούς μήνες νόμιζα οτι με δαγκωνει.

Πρόσφατα ανακάλυψα οτι δεν ειναι πληγές αυτο στο στηθος μου αλλα φραγμενος πόρος! Η περιγραφή ειναι ίδια με τη δικη σας. Κρατηρας, και κάποιες φορές έβγαινε αίμα. Την ώρα που θήλαζε νόμιζα οτι με δαγκωνει! Τελικά τα ειδε συμβουλος θηλασμου και ειναι φραγμενοι πόροι! :confused:

1Xckp3.png

 

"ο καθένας έχει το δικαίωμα να έχει τη δική του άποψη, αρκεί να συμφωνεί με τη δική μου.."

Franz Kafka

Link to comment
Share on other sites

Εμένα με δάγκωνε σε κάθε θηλασμό και πονούσα απίστευτα.

Τελικά κατάλαβα ότι είναι 2 διαφορετικά δαγκώματα…

Το πρώτο που με δάγκωνε και στον ύπνο της ήταν σαν αντανακλαστική κίνηση όταν τελείωνε ο θηλασμός και μάλλον οφειλοταν στο ότι έβγαζε δόντι. Τώρα που επιτελούς το έβγαλε (μετά από 2μηνες) πλέον το κάνει σπάνια.

Το 2 δάγκωμα ήταν επίτηδες και ήταν αυτό που τελικά προκαλούσε και τις μεγάλες πληγές. Μάλλον είδε ότι με το προηγούμενο δάγκωμα έβλεπε αντίδραση εκ μέρους μου (μέχρι να καταλάβω ότι το δεν έκανε εσκεμμένα) και αποφάσισε να δαγκώνει κανονικά για να τραβήξει προσοχή!!! Έτσι ειδικά όταν ήταν θυμώνει, νευριασμένη, τσαντισμένη ή απλά επειδή δεν ήθελε να την κοιμίσω αυτή δάγκωνε!!!

Αυτό διορθώθηκε κάποια στιγμή που με δάγκωσε τόσο πολύ που είχα αποφασίσει πραγματικά όχι απλά να αποθηλάσω σταδιακά αλλά μην την ξαναβάλω ποτέ στο στήθος. Της αρνήθηκα 2 θηλασμούς και ας παρακαλούσε λέγοντας της ότι η μαμά πονάει που την δάγκωσες και δεν έχει τώρα γαλατάκι!!! Την επόμενη που την ξανάβαλα την προειδοποίησα να μην δαγκώσει γιατί δεν θα έχει γάλα και από τότε δεν ξαναδάγκωσε!!!

Έτσι πλέον τα πράγματα είναι πολύ καλυτέρα. Ακόμα και τώρα βέβαια όταν την θηλάζω την κρατώ σφικτά στην αγκαλιά μου μπας και δαγκώσει και δεν είμαι χαλαρή όπως παλιά.

Με όλα αυτά όμως είχα ξεκινήσει διαδικασία αποθηλασμού…

Την θηλάζω πλέον το βραδύ και μεσονύχτια και έμαθε να πίνει αγελαδινό γάλα πρωί - βράδυ.

Είμαι σε μια ενδιάμεση κατάσταση και η αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω τι να κάνω.

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...