ΕΙΣΤΕ Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ ΜΟΥ!!!!

΄Φωτεινή ομοιοπαθούσες όλες!!!!!!!!!!!!!!!

Μα είναι να μην είσαι;;Με τόσα θέματα ταυτιζόμαστε, βρίσκουμε το καταφύγιο μας, πολλές και χρήσιμες συμβουλές, μοιραζόμαστε τόσα πράγματα, βλέπουμε όμορφα διαδικτυακά χαμόγελα, και το πιο σημαντικό: Νοιώθουμε ότι υπάρχει κάπου στην άλλη άκρη της οθόνης ένας άνθρωπος που θα μας νοιώσει, έστω κι αν δεν μας έχει δει ποτέ!!!!!!!Ε.....αυτό συγκρίνεται;;;;;;;;

 

Έχεις μεγάλο δίκιο!

εγω ανοιγω τον υπολογιστη για να μπω στο φορουμ...

οποτε δοκιμαζω κατι με τον μπεμπουλι μου πεταγεται ο αντρας μου και με ρωταει...αυτο στο φορουμ το διαβασες??...

Παντως και εγω οφειλω να ομολογησω οτι ολοι εσεις ειστε η καθημερινοτητα μου και δεν μπορω χωρις εσας.

Με εξαιρεση τις τελευταιες 10-15 μερες που δεν εμπαινα (αλλα σας σκεφτομουν) γιατι αφιερωνα το χρονο μου στο pc ψαχνωντας πληροφοριες για ενα θεμα που με απασχολουσε και με απασχολει. Ξεκινησε ευχαριστα αλλα μαλλον θα καταληξει δυσαρεστα.

Τελος παντων ευχαριστω τη fotinip που ανοιξε αυτο το θεμα.

Δεν ξέρω τι είναι αυτό που σε απασχολεί ΧΡΥΣΑ, αλλά εύχομαι να βρεις γρήγορα τη δύναμη να το αντιμετωπίσεις!!!!!

(((ΧΡΥΣΑ)))...

Να'σαι καλα fotinip μου,

θελω δεν θελω το αντιμετωπιζω.

manina

 

Έχω πάθει κι εγώ εξάρτηση με το φόρουμ, το παρακολουθώ συνέχεια και κάθε βράδυ κάνω περίληψη στον άντρα μου για αυτά που έμαθα, αυτά που ειπώθηκαν κτλ.

 

Κάποιες κοπέλες νιώθω σαν να τις ξέρω χρόνια κι ας μην τις εχω δει ποτέ....οταν υπάρχει μια διαμάχη την επεξεργάζομαι και αφού σηκωθώ απο την καρέκλα...δηλαδή το ζω το θέμα! Laughing Laughing

 

 

ΤΟ ΙΔΙΟ ΚΑΙ ΕΓΩΩΩΩΩ!!!!!!!!!!!!!

Κι εγω με το που θα ερθω στη δουλεια, θα μπω στο φορουμ και ολη μερα εχω το παραθυρακι ανοιχτο και παρακολουθω τις συζητησεις... Μπορει να μην ποσταρω τοσο συχνα αλλα καθημερινα τα παρακολουθω ολα...

Αλλωστε ειχα ξεκινησει να διαβαζω σχεδον απο τοτε που δημιουργηθηκε ψαχνοντας πληροφοριες για την εγκυμοσυνη μου...

Καλημέρα κορίτσια μου κι έλεγα πως είμαι η μόνη που έίχε πάθει εξάρτηση!

Με τη βάφτιση του μπεμπάκου μου είχα να μπω στο φόρουμ αρκετό καιρό και πραγματικά μου λείψατε πολύ όλες. Βλέπετε εδώ στην Αθήνα δεν έχω και πολλούς φίλους καιόλες σας πραγματικά είστε πολύτιμη συντροφιά για μένα.

Αφού χθες συγκεκριμένα έλεγα στον άνδρα μου πόσο στενχωρεμένη είμαι που έχω καιρό να σας μιλήσω. Λέω "πάει θα με έχουν ξεχάσει οι φιλενάδες μου"....

Δυστυχώς ή ευτυχώς το μωράκι μου έχει ξεπεταχτεί αρκετά και δύσκολα κοιμάται κατά τη διάρκεια της μέρας, έτσι οι επισκέψεις μου θα λιγοστέψουν.

Θα προσπαθώ όμως να μπαίνω όσο πιο συχνά μπορώ κι ελπίζω να μη με ξεχάσετε...