Υπερκινητικό παιδί

Η διαγνωση δλδ πως θα βοηθησει?Να οριστει παραλληλη στηριξη..οκ.Αυτο θα λυσει το πρόβλημα?Υπαρχει κατι που θαγινει με τη διαγνωση και ξαφνικα μετα το παιδι θα προσαρμοστει στο σχολειο και θα γινει αποδεκτος?

 

Εννοείται δε διαφωνω με τη διαγνωση αλλα μη το παρουσιάζουμε στη μαμα ότι μετα θα γινουν θαυματα από τριτους.Θα πρεπει πρωτίστως οι γονεις να κινητοποιηθουν.να δουν τι καλυτερο μπορουν να κανουν,πως να βοηθησουν το παιδι.Εν ετη 2017 υπαρχουν απειρες πληροφοριες διαθέσιμες.

Δεν νομίζω οτι είπα πουθενά οτι γίνονται θαύματα....ούτε οτι θα γίνει κάτι αυτόματα.Δεν παρουσίασα τίποτα τέτοιο....αν θες μπορώ να παρουσιάσω το εντελώς αντίθετο , οτι σχεδόν 6χρονο έχει πρόβλημα συμπερφοράς, αποδοχής κλπ...κλπ..που όντως συμβαίνει ...αλλά αφορά ξένο παιδί

Κ παράλληλη στήριξη κ εργοθεραπεία κ δεν γνωρίζω τι άλλα εργαλεία..προφανώς οι ίδιοι θα μάθουν

Καλησπέρα! Όχι δεν έχει περάσει από αξιολόγηση!Είπαμε με τις νηπιαγωγους του να περάσουν τα Χριστούγεννα μήπως έχει βελτιωθεί ή συμπεριφορά του στο σχολείο τουλάχιστον αλλά δεν νομίζω! Όμως ξέρεις κάτι; Έστω ότι έχει ΔΕΠΥ. Τι θα αλλάξει στη συμπεριφορά του παιδιού; Ή μήπως θα τον αντιμετωπίσουμε διαφορετικά; Το πρόβλημα παραμένει, στο σπίτι και στο σχολείο θα είναι υπερκινητικός! Εγω ξέρω κάποια πράγματα για το πώς να τον αντιμετωπίσω και δεν είναι ότι δεν τα κανω! Το θεμα είναι ότι έχω απελπιστει! Ή ζωή μας είναι δύσκολη και ηζωη του στο σχολείο θα είναι δύσκολη! Για να είμαι ειλικρινής θεωρω ότι δεν θα του χρησιμεύσει σε κάτι ή γνωμάτευση,περαν του ότι στο σχολείο θα του "συγχωρείται" ο παρορμητισμος του! Αν οι νηπιαγωγοι θέλουν να τον δουλέψουν διαφορετικά μπορούν να το κάνουν και τώρα!

Αχ βρε vasfa, έχοντας κι εγώ ένα πολύ ζωηρό παιδάκι στην ίδια περιπου ηλικία, θα σου πω ότι σε νιώθω. Κι εμένα έκανε μεχρι τα 3.5 τουλάχιστον, όλα αυτά που περιγράφεις , πουθενά δεν καθόταν, γύριζε σαν την σβούρα όλη την ώρα, είχα σηκώσει τα χέρια ψηλά. Από τον παιδικό δεχόμασταν συνέχεια σχόλια ότι δεν πειθαρχεί. Λίγο πριν τα 4 και ενώ είχα αρχίσει να ανησυχώ κάθισε πρώτη φορά με προσήλωση να ζωγραφίσει μια ζωγραφια και άρχισα να σκέφτομαι ότι μάλλον δεν έχει ΔΕΠΥ τελικά... Και τώρα ακόμα όμως στα 4μιση πειθαρχει πολύ λιγότερο από άλλα παιδιά και παλεύουμε με την οριοθέτηση και με την υπερβολική του ενέργεια.

Όπως σου είπαν όλοι, η ακριβής γνωμάτευση φυσικά και θα σου χρησιμεύσει και σένα και των δασκάλων και όλων και είναι πολύ σημαντική. Γιατί, για να σου πω και μια άλλη όψη του νομίσματος, αν τυχόν (που το εύχομαι) δεν έχει ΔΕΠΥ το παιδί ή έχει κάτι άλλο τέλος πάντων, και πάλι θα πρέπει να προσαρμοστεί η συμπεριφορά σας, να γίνεται πχ πιο αυστηροί ή μαλλον πιο σταθεροί στην οριοθέτηση σας και όχι να έχετε συνέχεια στην ακρη του μυαλού σας ότι το παιδί έχει κάποιο πρόβλημα άρα είμαστε ελαστικοί χωρίς να ξέρουμε όμως και τι να κάνουμε ακριβώς..