ΑΠΟΧΗ ΤΟΥ ΑΝΤΡΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ...

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ!ΕΙΜΑΙ ΣΤΗ ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ ΜΟΥ!ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ Ο ΑΝΤΡΑΣ ΜΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΡΘΕΙ ΣΕ ΕΠΑΦΗ ΜΑΖΙ ΜΟΥ!Κ ΕΙΜΑΙ ΑΚΟΜΑ ΣΤΟΝ ΤΡΙΤΟ ΜΗΝΑ!!!!ΦΟΒΑΤΑΙ Κ ΝΟΙΩΘΕΙ ΠΕΡΙΕΡΓΑ..ΤΟ ΙΔΙΟ ΜΟΥ ΕΚΑΝΕ Κ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ.ΕΙΧΑΜΕ ΚΑΠΟΙΕΣ ΕΠΑΦΕΣ ΑΛΛΑ ΗΤΑΝ 4-5 ΣΕ ΟΛΗ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ.ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΤΟ ΠΑΘΑΙΝΟΥΝ ΠΟΛΛΟΙ ΑΝΤΡΕΣ.ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΟΥ ΦΤΑΝΟΥΝ ΤΑ ΝΕΥΡΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΟΡΜΟΝΕΣ ΤΟ ΣΩΜΑ ΠΟΥ ΑΛΛΑΖΕΙ ΕΧΩ Κ ΑΥΤΟ!!ΝΟΙΩΘΩ ΠΩΣ ΔΕΝ ΜΕ ΘΕΛΕΙ Κ ΔΕΝ ΤΟΥ ΑΡΕΣΩ Κ Η ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗ ΕΧΕΙ ΠΙΑΣΕΙ ΠΑΤΟ.ΑΠΟ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΔΕΝ ΚΑΤΑΦΕΡΑ ΤΙΠΟΤΑ...ΔΗΛΑΔΗ ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΑΝ ΦΙΛΟΙ??ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΕΤΑΙ...

Καλημερα....υπαρχουν και χειροτερα....να εχεις περασει την εγκυμοσυνη, τον τοκετο, τα λοχεια, τα πρωτα δοντακια και να εξακολουθεις να νιωθεις οτι δεν σε θελει....μεγαλο βασανο....αυτο το αισθημα που βιωνουμε εμεις οι γυναικες....υπομονη κοριτσι μου....σκεψου το μωρακι σου και το αλλο σου παιδακι και ξανασυζητησε το, δεν χανεις τιποτα....με το καλο σου ευχομαι να υποδεχθεις το νεο μελος...

mariannanini k egw sti idia fasi eimai!!! oute suzitisi gia afto to thema!!! emeis mehri ton trito mina kati kaname alla meta telos!!! 6,5 minwn simera k oute na to skeftei!!! niwthei paraxena..oti mporei na kanei zimia sto mwro k ta shetika..

se katalavainw apoluta!!! to swma mas allazei,oi ormones pianoun tavani k me tin diki tous sumperifora niwthoume ohi k toso pothites...an k egw pistevw oti eimaste pio sexy apo pote!! as prospathisoume na to suzitisoume to thema alla SOVARA!!!!

Μία απ' τα ίδια.... Εμάς το πρώτο τρίμηνο μας το είχε απαγορέψει οπότε περίμενα κι εγώ πως και πως πότε θα μπεί ο τέταρτος και μπήκε... Τίποτα την μία μέρα είμαι κουρασμένος την άλλη είμαι άρρωστος τελικά εχθές μετα από πολλοστή φορά που του ζήτησα μου είπε ...δεν λέχω όρεξη... Συγχήστηκα κι εγώ και ρίξαμ έναν καβγά του εξήγησα ότι το έχω ανάγκη και ότι για να είναι το μωρό καλά πρέπει να είναι και η ψυχολογία μου. Τελικά μου ξεφούρνισε ότι δεν αισθάνεται ψυχολογικά καλά να κάνουμε διάφορα και να είναι το παιδί του στην κοιλιά μου... έλεος...και μην τον ξενερώσω και τελείως κιόλας...Του είπα αν είναι να μην κανουμε καθόλου να μου το πείνα το ξέρω να το χωνέψω... και μου είπε ότι κάποι αστιγμή θα γίνει.......Μετά απ' όλα αυτά με πήρε και το ζώον να κουνιάδα μου να μου πεί πόσο κυράζεται που κάθεται σπίτι με το μωρό και την ταιζει ό άντρας ενώ εγώ με την κοιλιά στο στομα είμαι τυχερή γιατί πάω στη δουλειά και ξελαμπικάρω... Από τα νεύρα μου δεν κοιμήθηκα όλο το βράδυ και πονάει από χθές η κοιλιά μου. Η εγκυμοσύνη θα έπρεπε να είναι η πιό ωραία περίοδος και όχι βάρος κι αν δεν μας βοηθήσει ο άντρας μας με την επαφή τότε ποιός; Φοβάμαι από την έλειψη μην βαρέσω καμιά επιλόχιο μετά τη γέννα και μην με βλέπει σαν την μάνα του παδιού του. Δεν θέλω να καταλήξουμε σαν του γονείς του που ζούν στο σπίτ σαν ξένοι και συχάινονται να κοιτάνε ο ένας τον άλλο. Μέσα σ' όλα αυτά σκέφτομαι και το μωρό μου μήπως αισθάνεται ότι δεν το θέλω και καταλαβαίνει τα νεύρ ακια την ψυχολογία μου. Σόρυ για το παραλήρημα αλλά οι ορμόνες μου έχουν βαρέσει κόκκινο.

Συγνωμη που επεμβαινω καθοτι ειναι θεμα που αφορα μονο γυναικες....αλλα πρεπει να ερθετε και εσεις λιγο στην θεση μας.Και εγω ειχα το ιδιο θεμα με την γυναικα μου οταν ηταν εγκυος.Και αυτη ηθελε καποιες εστω σπανιες επαφες κατα την διαρκεια της εγκυμοσυνης.Εγω παλι φοβομουν μην γινει τιποτα κακο και μετα....Δεν ισχυει πως δεν θελουμε (τουλαχιστον οσον αφορα εμενα και καποιους αλλους που ξερω) απλα αρχιζουμε ισως προωρα να αισθανομαστε πως ειμαστε πλεον μπαμπαδες.Και ενας μπαμπας εχει σαν πρωτη του προτεραιοτητα να προστατεψει το παιδι του ακομα και αν στην συγκεκριμενη περιπτωση φτανει στην υπερβολη.Τουλαχιστον μετα εμεις δεν ειχαμε κανενα προβλημα και συνεχισαμε οπως πριν....οχι βεβαια τοσο τακτικα λογο φυσικα του χρονου που ειχαμε για τα μωρα.

δικιο εχεις κ εσυ κ ολοι οι μπαμπαδες που φοβαστε...αλλα απο την στιγμη που ο γιατροσ το επιτρεπει δεν μπορω να καταλαβω που κολατε....

Κορίτσι μου μην στεναχωριέσαι, ο άντρας σου και σε αγαπά και σε θέλει, που να έβλεπες εμάς μετά την γέννα που δεν με πλησίαζε ούτε για αστείο και του την έπεφτα εγώ και αρνιόταν και από πάνω, εκέι να δεις υστερίες εγώ, μέχρι και να χωρίσουμε του ζήτησα και με επιβεβαίωνε ο καημένος πως απλά περνάει φάση. Που να καταλάβω όμως εγώ που παιρνούσα χειρότερη φάση λόγω κιλών, θηλασμού, 2 παιδιά κλπ. Τώρα όλα είναι καλά και τελικά ναι όντως περνούσε φάση και εγώ νιώθω τύψεις που δεν έδειχνα κατανόηση και του ασκούσα ψυχολογική πίεση. Κάνε λοιπόν υπομονή και μάλλον απλά φοβάται.

Κοριτσια και ο δικος μου ο ανδρας δεν ηθελε με τπτ και μου το ειχε πει απο την αρχη!Δεν ηθελε λεει να "@#%^" το παιδι του.Τι να κανουμε ετσι το βλεπεουν μερικοι.Μην πεφτετε ψυχολογικα ... συμβαινει σε παρα πολλους και δεν σημαινει κατι κακο.Στην αρχη και εγω στραβωνα ειδικαα τους πρωτους μηνες που το ηθελα σαν τρελη.. μετα αρχισα να το δεχομαι .Συνολικα εμεις κλεισαμε σχεδον χρονο αποχης.. και μετα μεχρι να επανελθουμε στα παλιαα... εχουμε φτασει στο σημερα αλλα οκ οσο παει φτιαχνει.

Ομολογώ ότι ψιλοσυνήλθα από την κρίση που με είχε πιάσει και σίγουρα δίνω ένα δίκιο στον άντρα μου. Προτιμώ να είναι ευαίσθητος και ευσυνείδητος παρά να ήταν κανά γαιδούρι που θα ήθελε κάθε μέρα με το ζόρι κα μπορεί να μου χωνε και κανά κέρατο. Απλά με φοβίζει περισσότερο το μετά.... Κατά τ' άλλα πάντως η σχέση μας είναι μιά χαρά και αυτό με ανακουφίζει. Απλά στεναχωρήθηκα που αντί να σκέφτομαι αυτές τις μέρες το μωράκι μου και αν είναι καλά νευρίαζα με βλακείες και το είχα βάλει σε δεύτερη μοίρα. Σκεφτείτε με έπιασε άγχος αν είναι καλά αν χτυπάει η κρδιά του γιατί δεν νοιώθω τίποτα ακόμη... Ευτυχώς σε 10 μέρες πάμε στο γιατρό για υπέρηχο να δεί και ο άντρας μου το μωρό που δεν το είδε στην αυχενική και μακάρι να ειναι όλα καλά!!!!!Πάντως κορίτσια ας μην αγχωνόμαστε και στεναχωριόμαστε τζάμπα μια φάση είναι και θα περάσει λογικά

ποσο γνωριμα μου ακουγονται ολα αυτα...δωσε χρονο και προσπαθησε να χαλαρωσεις...βεβαια την αναγκη σου να του την πεις ξεκαθαρα

Αμάν πια αυτό το ανέκδοτο που καταδιώκει του άντρες!!!

Κι ο δικός μου τα ίδια έκανε στην πρώτη εγκυμοσύνη-απ' όταν άρχισα να φουσκώνω!!!Φοβότανε λέει μην κάνει κακό στο παιδί!!!

Μετά όμως τον τοκετό που είχα κλείσει χειρότερα κι από π@ρθ...να, του το πέταγα κάθε στιγμή ότι στην επόμενη δεν παίζει κάτι αντίστοιχο!!!Υπέφερα κάθε φορά και το έκανα με βαριά καρδιά-ούτε αγγαρεία!!!

Έτσι, λοιπόν, τώρα,που είμαι πάλι έγκυος δεν τίθεται τέτοιο θέμα!!!Ούτε συζήτηση!!

Μία απ' τα ίδια.... Εμάς το πρώτο τρίμηνο μας το είχε απαγορέψει οπότε περίμενα κι εγώ πως και πως πότε θα μπεί ο τέταρτος και μπήκε... Τίποτα την μία μέρα είμαι κουρασμένος την άλλη είμαι άρρωστος τελικά εχθές μετα από πολλοστή φορά που του ζήτησα μου είπε ...δεν λέχω όρεξη... Συγχήστηκα κι εγώ και ρίξαμ έναν καβγά του εξήγησα ότι το έχω ανάγκη και ότι για να είναι το μωρό καλά πρέπει να είναι και η ψυχολογία μου. Τελικά μου ξεφούρνισε ότι δεν αισθάνεται ψυχολογικά καλά να κάνουμε διάφορα και να είναι το παιδί του στην κοιλιά μου... έλεος...και μην τον ξενερώσω και τελείως κιόλας...Του είπα αν είναι να μην κανουμε καθόλου να μου το πείνα το ξέρω να το χωνέψω... και μου είπε ότι κάποι αστιγμή θα γίνει.......Μετά απ' όλα αυτά με πήρε και το ζώον να κουνιάδα μου να μου πεί πόσο κυράζεται που κάθεται σπίτι με το μωρό και την ταιζει ό άντρας ενώ εγώ με την κοιλιά στο στομα είμαι τυχερή γιατί πάω στη δουλειά και ξελαμπικάρω... Από τα νεύρα μου δεν κοιμήθηκα όλο το βράδυ και πονάει από χθές η κοιλιά μου. Η εγκυμοσύνη θα έπρεπε να είναι η πιό ωραία περίοδος και όχι βάρος κι αν δεν μας βοηθήσει ο άντρας μας με την επαφή τότε ποιός; Φοβάμαι από την έλειψη μην βαρέσω καμιά επιλόχιο μετά τη γέννα και μην με βλέπει σαν την μάνα του παδιού του. Δεν θέλω να καταλήξουμε σαν του γονείς του που ζούν στο σπίτ σαν ξένοι και συχάινονται να κοιτάνε ο ένας τον άλλο. Μέσα σ' όλα αυτά σκέφτομαι και το μωρό μου μήπως αισθάνεται ότι δεν το θέλω και καταλαβαίνει τα νεύρ ακια την ψυχολογία μου. Σόρυ για το παραλήρημα αλλά οι ορμόνες μου έχουν βαρέσει κόκκινο.

ΚΡΑΤΑ ΓΕΡΑ!!!!Θα'ρθουν καλύτερες μέρες!!!Ηρέμησε, άκου λίγη μουσικούλα να χαλαρώσεις και μην αισθανεσαι ενοχές.Το'πες και μόνη σου:η εγκυμοσύνη είναι η πιο όμορφη περίοδος μιας γυναίκας.Είναι όμως στην φύση μας να γκρινιάζουμε, οπότε απόλαυσέ την με τον έναν ή τον άλλο τρόπο!!!!να τα λες εδω στο φορουμ να ξεσπάς...καλή συνέχεια κι μ' ένα γερό μωρό!!!

Καλε γιατι αγχωνεσαι κι σε περνει απο κατω??? Φυσικο ειναι οι περισσοτρεροι αντρες να αισ8ανονται ετσι! Ο δικος μου στην πρωτη εγκυμοσυνη ουτε καν με αγγιξε για 9 μηνες και αλλους 2 μηνες μεχρι να συνελ8ω απο τον τοκετο! Το ιδιο και τωρα βρισκομαι στην 35η βδομαδα κυησης στη 2η εγκυμοσυνη κι δεν εχουμε ερ8ει σε επαφη απο τον σεπτεβρη του 12' τελευταια περιοδο :grin:

Ουτε κι εγω 8ελω να κανω σεχ, αισ8ανομαι πως το σωμα μου τωρα εχει αλλο σκοπο, μεγαλωνω ενα παιδι μεσα μου!

Καμια φορα λεω ευτυχως που εχω τετοιον αντρα γιατι ας παρω παραδειγμα τον αντρα της αδελφης μου που της εκανε σεχ σε ολη τη διαρκεια της κυησης, δε 8α το αντεχα αυτο με τιποτα :lol:

αυτο που μου λειπει δεν ειναι τοσο η πραξη γιατι ετσι κι αλλιως δεν εχω κ πολυ ορεξη.το θεμα ειναι η σωματικη επαφη που χρειαζομαι.κοιμομαστε αγκαλια καθε βραδυ ειναι πολυ τρυφερος αλλα νοιωθω την αναγκη να ερθω σε πιο στενη επαφη μαζι του μονο κ μονο για να τον νοιωσω πιο κοντα μου.δεν μπαινει καν στη διαδικασια να αρχισουμε παραπανω φιλια κ χαδια μην τυχον κ μας συνεπαρει το παθος κ κανει το μοιραιο λαθος...φφφφφφφ ...

aaaa polu wraia ta les!!!diladi emeis pou blepoume to swma mas na allazei sunexws kai oi ormones mas trelenoun kathimerina na min niwthoume toulaxiston oti o antras mas mas agapaei kai mas thelei!e tote gt mpainete stin diadikasia na kanete ena paidi meta to paidi i sxesi ti ginetai?pianei pato?egw pantws thewrw pws pera apo tis periptwseis pou o giatros to apagoreuei oles tis alles tis vlepw blakeies. ksafnika fovaste min pathei kati to mwro emeis pou to exoume mesa mas kai to aisthanomaste sunexws nomizete pws den kseroume ti to vlaptei kai to oxi;pragmatika to thewrw gelio na leei enas antras oti fovate me to sex min blapsei to mwro perissotero dikaiologia para provlimatismos mou akougete!egw pantws me ton antra mou niwthw pio erwteumeni apo pote kai ekneurizomai ek merous twn koritsiwn pou exoun tetoiou eidous provlimata giati polu apla se autin tin periodo tis zwis mas aksizoume ta kalutera kai tin apoluti prosoxi kai truferotita tou suzigou mas(den sou epitithomai prosopika alla eilikrina auto to thema me eksorgizei).

από μία σχετική κουβέντα που είχα με άντρα, μου έδωσε να καταλάβω πώς για μας είναι εύκολο, ακόμα δηλαδή κι αν δεν έχουμε πάρα πολύ όρεξη. Οι άντρες όμως σκέφτονται την απόδοση τους και γι αυτό πρέπει πρωτίστως να έχουν καλή ψυχολογία. Άμα υπάρχει έστω και ένα μικρό κόλλημα στο μυαλό του άντρα είναι ικανό να τον αποτρέψει. Σε καμία περίπτωση μη σκέφτεσαι πως δε σε θέλει, θα στεναχωρηθείς τσάμπα...Καλό κουράγιο

Κοριτσια καλησπερα,

Εχω θέμα με τον αντρα μου και θελω την συμβουλη σας.Ειμαι 5 μηνων και περιμενουμε το πρωτο μας μωρακι. Στην αρχη ηταν ενθυσιασμενος μεχρι και σεξ καναμε. Μετα τον 3 μηνα αρχισε εγινε απομακρος, ενιωσε πιεσμενος ουτε σεξ δεν ηθελε. πριν λιγες μερες ειπε οτι δεν με αγαπαει ουτε αισθανεται τιποτα οταν με αγκαλιαζει και οταν με φιλαει οτι νιωθει πιεσμενος, φοβαται μην εχει μια διαλυμενη οικογεννεια σαν την δικη του. Του ειπα να φυγει αν αισθανεται ετσι για μενα και μου ειπε δεν φευγω θα προσπαθησουμε σιγα σιγα για το παιδι. το μονο που λεει ειναι το παιδι , τι θα τρωει , πως θα ντυθει και αλλα τετοια, λες και δεν εχουμε να φαμε κανει. Ειναι το ψυγειο γεματο αυτος το βλεπει αδειο λεει " να αδειο ειναι τι θα τρωει το παιδι " του κανω οχι φαει παντος.:-P. αυτο που με τρομαζει ειναι οτι με βλεπει σαν μανα του παιδιου του πια σαν γυναικα δεν με βλεπει. τι να κανω? υπομονη ή να του σπασω το κεφαλι?

Κοριτσια καλησπερα,

Εχω θέμα με τον αντρα μου και θελω την συμβουλη σας.Ειμαι 5 μηνων και περιμενουμε το πρωτο μας μωρακι. Στην αρχη ηταν ενθυσιασμενος μεχρι και σεξ καναμε. Μετα τον 3 μηνα αρχισε εγινε απομακρος, ενιωσε πιεσμενος ουτε σεξ δεν ηθελε. πριν λιγες μερες ειπε οτι δεν με αγαπαει ουτε αισθανεται τιποτα οταν με αγκαλιαζει και οταν με φιλαει οτι νιωθει πιεσμενος, φοβαται μην εχει μια διαλυμενη οικογεννεια σαν την δικη του. Του ειπα να φυγει αν αισθανεται ετσι για μενα και μου ειπε δεν φευγω θα προσπαθησουμε σιγα σιγα για το παιδι. το μονο που λεει ειναι το παιδι , τι θα τρωει , πως θα ντυθει και αλλα τετοια, λες και δεν εχουμε να φαμε κανει. Ειναι το ψυγειο γεματο αυτος το βλεπει αδειο λεει " να αδειο ειναι τι θα τρωει το παιδι " του κανω οχι φαει παντος.. αυτο που με τρομαζει ειναι οτι με βλεπει σαν μανα του παιδιου του πια σαν γυναικα δεν με βλεπει. τι να κανω? υπομονη ή να του σπασω το κεφαλι?

Κοριτσια καλησπερα,

Εχω θέμα με τον αντρα μου και θελω την συμβουλη σας.Ειμαι 5 μηνων και περιμενουμε το πρωτο μας μωρακι. Στην αρχη ηταν ενθυσιασμενος μεχρι και σεξ καναμε. Μετα τον 3 μηνα αρχισε εγινε απομακρος, ενιωσε πιεσμενος ουτε σεξ δεν ηθελε. πριν λιγες μερες ειπε οτι δεν με αγαπαει ουτε αισθανεται τιποτα οταν με αγκαλιαζει και οταν με φιλαει οτι νιωθει πιεσμενος, φοβαται μην εχει μια διαλυμενη οικογεννεια σαν την δικη του. Του ειπα να φυγει αν αισθανεται ετσι για μενα και μου ειπε δεν φευγω θα προσπαθησουμε σιγα σιγα για το παιδι. το μονο που λεει ειναι το παιδι , τι θα τρωει , πως θα ντυθει και αλλα τετοια, λες και δεν εχουμε να φαμε κανει. Ειναι το ψυγειο γεματο αυτος το βλεπει αδειο λεει " να αδειο ειναι τι θα τρωει το παιδι " του κανω οχι φαει παντος.. αυτο που με τρομαζει ειναι οτι με βλεπει σαν μανα του παιδιου του πια σαν γυναικα δεν με βλεπει. τι να κανω? υπομονη ή να του σπασω το κεφαλι?

Αγαπητή Αριάδνη καλησπέρα, ομολογώ πως ειναι πολυ δύσκολη η κατάσταση σου. Νομιζω πως ο σύζυγος σου ειναι μπερδεμένος, δεν νομιζω να άλλαξε κατι απο την μια μέρα στην άλλη. Αν κατάλαβα καλα ο άντρας σου δεν πέρασε εύκολες καταστάσεις στην παιδική του ηλικία. Αυτο μάλλον ειναι και ο χειρότερος του φόβος. Θα σου έλεγα να κανεις λίγο υπομονή. Καταλαβαίνω πως σου ειναι δύσκολο καθως και οι δικές μας ορμόνες χοροπηδάνε αλλα αυτήν την στιγμή εισαι έγκυος και αν όντως ειναι μια κρίση που θα περάσει ειναι κρίμα και για εςας Κια για το παιδί να το διαλύσετε. Προσπάθησε να του εξηγήσεις πολυ όμορφα οτι θα πρέπει για να ειναι το παιδί του χαρούμενο να βλέπει και τους γονείς χαρούμενους, και οτι αυτα που πέρασε αυτός δεν ειναι απαραίτητο οτι θα τα περάσει και το παιδί του. Υπομονή και αν δεις οτι δεν καταλαβαίνει σπασέ του το κεφάλι.

Αγαπητή Αριάδνη καλησπέρα, ομολογώ πως ειναι πολυ δύσκολη η κατάσταση σου. Νομιζω πως ο σύζυγος σου ειναι μπερδεμένος, δεν νομιζω να άλλαξε κατι απο την μια μέρα στην άλλη. Αν κατάλαβα καλα ο άντρας σου δεν πέρασε εύκολες καταστάσεις στην παιδική του ηλικία. Αυτο μάλλον ειναι και ο χειρότερος του φόβος. Θα σου έλεγα να κανεις λίγο υπομονή. Καταλαβαίνω πως σου ειναι δύσκολο καθως και οι δικές μας ορμόνες χοροπηδάνε αλλα αυτήν την στιγμή εισαι έγκυος και αν όντως ειναι μια κρίση που θα περάσει ειναι κρίμα και για εςας Κια για το παιδί να το διαλύσετε. Προσπάθησε να του εξηγήσεις πολυ όμορφα οτι θα πρέπει για να ειναι το παιδί του χαρούμενο να βλέπει και τους γονείς χαρούμενους, και οτι αυτα που πέρασε αυτός δεν ειναι απαραίτητο οτι θα τα περάσει και το παιδί του. Υπομονή και αν δεις οτι δεν καταλαβαίνει σπασέ του το κεφάλι.

Λετε ναα ειναι μπερδεμενος σε σχεση με το παιδι με ολη αυτη η φαση που ειμαι εγκυος , που θα εχουμε την ευθυνη ενος μωρου? Δεν θελω να χαλασει ολο αυτο δεν θα ειναι ωραιο και για το παιδι.οταν ειπενα το παμε σιγα σιγα τοσο σιγα που εχει ξεκινηση να με φιλαει στο μαγουλο. ουτε αγκαλια στο κρεβατι ουτε τιποτα. ενταξει μπορει να ειναι κουρασμενος, αλλα να ξεκινησουμε σιγα σιγα ξεκινοντας τα φιλια στο μαγουλο. νιωθω ομως ασχημα που μου ειπε αυτα τα λογια, γιατι εγω τον αγαπαω πολυ αλλιως δεν θα ημουν μαζι του 4 χρονια ουτε θα εκανα παιδι. Εχω απορια. Ισχυει οτι και οι αντρες " κυοφορουν " ?

Λετε ναα ειναι μπερδεμενος σε σχεση με το παιδι με ολη αυτη η φαση που ειμαι εγκυος , που θα εχουμε την ευθυνη ενος μωρου? Δεν θελω να χαλασει ολο αυτο δεν θα ειναι ωραιο και για το παιδι.οταν ειπενα το παμε σιγα σιγα τοσο σιγα που εχει ξεκινηση να με φιλαει στο μαγουλο. ουτε αγκαλια στο κρεβατι ουτε τιποτα. ενταξει μπορει να ειναι κουρασμενος, αλλα να ξεκινησουμε σιγα σιγα ξεκινοντας τα φιλια στο μαγουλο. νιωθω ομως ασχημα που μου ειπε αυτα τα λογια, γιατι εγω τον αγαπαω πολυ αλλιως δεν θα ημουν μαζι του 4 χρονια ουτε θα εκανα παιδι. Εχω απορια. Ισχυει οτι και οι αντρες " κυοφορουν " ?

Ναι δεν γίνετε τεσσερα χρονια να είστε κλ και να ξυπνάει μια μέρα και να λέει δεν σε αγαπάω. Φυσικα αυτα τα λόγια θα πληγωναν κάθε γυναίκα. Ποσό μάλλον μια έγκυο γυναίκα.Θα σου έλεγα να του μιλήσεις ανοιχτά και να τον ρωτήσεις τι άλλαξε απο την μια μέρα στην άλλη. Τι περίμενε δηλαδή να κάνετε παιδάκι για να καταλάβει οτι δεν σε θελει.Ακομη δείξε του οτι σε ενόχλησε που δεν σε πλησιάζει σαν γυναίκα και οτι αυτο δεν γίνεται να κρατήσει για παντα. Αν θελει να δημιουργήσει μια υγιή οικογένεια αυτο ειναι στο χέρι του, δεν πρέπει να επαναλάβει λάθη των γονιών του. Γενικά μπορω να καταλάβω οτι δεν θελει την ερωτική επαφή. Ξέρεις πολλοί άντρες αλλα και γυναίκες δεν θέλουν να έρχονται σε επαφή κατα την διάρκεια της εγκυμοσύνης. Ο δικός σου άντρας βλέποντας να μεγαλώνει το παιδί του εκεί μεσα μπορει να φοβήθηκε να συνεχίσετε τις επαφές. Τωρα όσον αφορά αυτο που με ρωτάς γνωριζω οτι η εγκυμοσύνη ειναι μια μεταβατική περίοδος τόσο για την γυναίκα οσο και για τον αντρα. Οποτε ναι αλλάζει και η δίκη τους ψυχολογία πολυ. Τα παραπάνω που σου γράφω να συζητήσεις μαζί του αλλα σε πολυ ήπιο τόνο να μην νιώσει οτι μαλώνετε απλα να του δώσεις να καταλάβει ορισμένα πράγματα.

Ναι δεν γίνετε τεσσερα χρονια να είστε κλ και να ξυπνάει μια μέρα και να λέει δεν σε αγαπάω. Φυσικα αυτα τα λόγια θα πληγωναν κάθε γυναίκα. Ποσό μάλλον μια έγκυο γυναίκα.Θα σου έλεγα να του μιλήσεις ανοιχτά και να τον ρωτήσεις τι άλλαξε απο την μια μέρα στην άλλη. Τι περίμενε δηλαδή να κάνετε παιδάκι για να καταλάβει οτι δεν σε θελει.Ακομη δείξε του οτι σε ενόχλησε που δεν σε πλησιάζει σαν γυναίκα και οτι αυτο δεν γίνεται να κρατήσει για παντα. Αν θελει να δημιουργήσει μια υγιή οικογένεια αυτο ειναι στο χέρι του, δεν πρέπει να επαναλάβει λάθη των γονιών του. Γενικά μπορω να καταλάβω οτι δεν θελει την ερωτική επαφή. Ξέρεις πολλοί άντρες αλλα και γυναίκες δεν θέλουν να έρχονται σε επαφή κατα την διάρκεια της εγκυμοσύνης. Ο δικός σου άντρας βλέποντας να μεγαλώνει το παιδί του εκεί μεσα μπορει να φοβήθηκε να συνεχίσετε τις επαφές. Τωρα όσον αφορά αυτο που με ρωτάς γνωριζω οτι η εγκυμοσύνη ειναι μια μεταβατική περίοδος τόσο για την γυναίκα οσο και για τον αντρα. Οποτε ναι αλλάζει και η δίκη τους ψυχολογία πολυ. Τα παραπάνω που σου γράφω να συζητήσεις μαζί του αλλα σε πολυ ήπιο τόνο να μην νιώσει οτι μαλώνετε απλα να του δώσεις να καταλάβει ορισμένα πράγματα.

Του εκανα την συζητησει σε ηπιους τονους και λεει αφησαμε την σχεση να φθαρει με τα προβληματα. Με την δουλεια τους λογαρισμουςολα αυτα. Και αλλες φορες ειχε φθαρει η σχεση μας ξερετε να μην κανουμε κατι μαζι υποχρεωσεις και τετοια αλλα οχι τοσο πολυ να φτασει στο σημειο να μην με αγαπαει. Μεχρι που μου ειπε οτι αν ημουν 1 2 μηνων θα με εβαζε να το εριχνα. εκει νευριασα λεω δεν θες τωρα το παιδι, εσυ ο ιδιος μου ζητουσες ενα χρονο τωρα. και μου ειπε οτι δεν ξερει αν θα τα καταφερει να του προσφερει αυτα που πρεπει. συνεχεια ανυσυχει για αυτο και να πειτε οτι ειναι σαν τον πατερα του ντεμπελης, οχι ειναι δουλευταρας. Δεν μπορω να καταλαβω τι φταιει. Η πιεση της δουλειας , το οτι τωρα δουλευει μονο αυτος και εγω δεν μπορω? Στο μωρο διχνει οπως και πριν το ενδιαφερον του βαζει το κεφαλι του στην κοιλια. Σημερα παλι φιλι στο μαγουλο , ουτε αγκαλια ουτε τιποτα. Δεν ξερω τι να κανω...