ισως να μην κανω για μαμα

Εγώ το έκανα στα 33, είναι μόλις 49 ημερών και παρά το ότι είμαι τόσο χρονών και έκανα το παιδάκι μου από επιλογή παρόλα αυτά "μασάω" πολλές φορές μέσα στη μέρα.

Έλα ντε, κι εγω στα 30, προγραμματισμενα, και μετα απο μια αποβολή που μου στοιχησε οσο τιποτα αλλο στη ζωή μου, και όταν πρωτογεννησα, ελεγα, καλυτερα ημουν χωρις παιδί. Ειναι λογικο να περνας τέτοιες φάσεις.

kαλημερα κι απο μενα ...εγω παλι μολις τελειωσα τις σπουδες μου ,εκανα πρακτικη και ηθελα 3 μαθηματα και πτυχιακη για να παρω πτυχιο ,ελα σου ομως που κατα τη διαρκεια της πρακτικης μου γνωρισα το συζυγο και ολο ανεβαλλα το ταξιδι για να δωσω τα μαθηματα (ειμαι απο Κρητη και σπουδαζα Κοζανη)...μετα αρραβωνιαστηκαμε και τσουπ ηρθε και η εγκυμοσυνη πανω που ετοιμαζομουν να παω να δωσω,ετσι αλλη μια αναβολλη ,μετα ηρθε η μικρη δεν ηθελα να την αφησω μονη της και αφησα το πτυχιο μου ......χτισαμε σπτι ,αλλες σκοτουρες !!!δουλεια σπιτι παιδι που να σκεφτω να παω να δωσω τα 3 μαθηματα !το καλο βεβαια ηταν οτι δουλευα και δουλευω και δεν χρειαζμονουν το πτυχιο μου ετσι το αφησα ...καποιες φορες κι εμενα με πιανει η υστερια γιατι να αφησω τις σπουδες μου ,τι εκανα τοσα χρονια σπουδες χωρις πτυχιο !και καποιες αλλες λεω "εχω το παιδι μου ,τον αντρα μου ,το σπιτι μου ...το χαρτι θα με ολοκληρωσει ?"βεβαια και τωρα που η μικρη ειναι 3 ετων ο συζυγος εχει αρχισει την κουβεντα για δευτερο παιδι αλλα εγω δεν θελω ...ημουν κι εγω απο τους ανθρωπους που δεν εβγαιναν και δεν βγαινουν...φαντασου οτι εδω και ενα εξαμηνο περιπου αρχισα να δινω χρονο στον εαυτο και να σκεφτομαι και την Ελενη ...ολα θα φτιαξουν μην σε αγχωνει τιποτα ,ολα αυτα που σκεφτεσαι ειναι ανθρωπινα και πιστεψε με η πλειοψηφια με τον ιδιο τροπο σκεφτεται !ο Κυριος εκει πανω κατι ξερει και τα κανει ολα αυτα !

Φιλεναδα με πιανειιιιιις?????:lol:

χαχαχαχ σε πιανω και δεν σε σαφηνω χαχαχαχαχαχαχαχ εγραψες !!!

Βρε κοριτσια όλα γινοντε και σπουδες θα τελειωσετε και δουλεια θα βρειτε .

Οσο ειστε μικρες και μικρα και τα μωρα μικρα, προσπαθηστε ειναι δυσκολο αλλα προσπαθειστε να διαβαζετε και οταν ερχετε η ωρα θα πάτε να δωσετε και θα πετυχετε !!!

Δεν υπαρχει ωραιορετο πραγμα να ορκιζεστε και να ειναι και το παιδακι σας μαζι σας μιλαω και ανατριχιαζω .

Το θεμα της βοηθειας των παππουδων ειναι σημαντικο αλλα δεν ειναι και ακατορθωτο , θα βρειτε ενας παιδικο σταθμο για κοπελα αν δεν ειναι γνωστη με τιποτα

Λοιπον σας αφιερωνω τους παρακατω στιχους

Μπορεις ΤΑ ΠΑΝΤΑ μπορεις

κρατας το κλειδι μπορεις

οτι ονειρευτεις μια μελωδια αρκει !!

απο το διαμαντενιο καστρο το βλεπω καθε μερα εχω μαθει όλους τους διαλογους χαχαχαχ

Κοριτσια Μπορουμε ΤΑ ΠΑΝΤΑ

τι να την κανω την καριερα και να ειμαι στα 40 χωρις παιδι και οταν κανω αυτο να ειναι 20 και γω 70 !!!

φλακια

kαλημερα κι απο μενα ...εγω παλι μολις τελειωσα τις σπουδες μου ,εκανα πρακτικη και ηθελα 3 μαθηματα και πτυχιακη για να παρω πτυχιο ,ελα σου ομως που κατα τη διαρκεια της πρακτικης μου γνωρισα το συζυγο και ολο ανεβαλλα το ταξιδι για να δωσω τα μαθηματα (ειμαι απο Κρητη και σπουδαζα Κοζανη)...μετα αρραβωνιαστηκαμε και τσουπ ηρθε και η εγκυμοσυνη πανω που ετοιμαζομουν να παω να δωσω,ετσι αλλη μια αναβολλη ,μετα ηρθε η μικρη δεν ηθελα να την αφησω μονη της και αφησα το πτυχιο μου ......χτισαμε σπτι ,αλλες σκοτουρες !!!δουλεια σπιτι παιδι που να σκεφτω να παω να δωσω τα 3 μαθηματα !το καλο βεβαια ηταν οτι δουλευα και δουλευω και δεν χρειαζμονουν το πτυχιο μου ετσι το αφησα ...καποιες φορες κι εμενα με πιανει η υστερια γιατι να αφησω τις σπουδες μου ,τι εκανα τοσα χρονια σπουδες χωρις πτυχιο !και καποιες αλλες λεω "εχω το παιδι μου ,τον αντρα μου ,το σπιτι μου ...το χαρτι θα με ολοκληρωσει ?"βεβαια και τωρα που η μικρη ειναι 3 ετων ο συζυγος εχει αρχισει την κουβεντα για δευτερο παιδι αλλα εγω δεν θελω ...ημουν κι εγω απο τους ανθρωπους που δεν εβγαιναν και δεν βγαινουν...φαντασου οτι εδω και ενα εξαμηνο περιπου αρχισα να δινω χρονο στον εαυτο και να σκεφτομαι και την Ελενη ...ολα θα φτιαξουν μην σε αγχωνει τιποτα ,ολα αυτα που σκεφτεσαι ειναι ανθρωπινα και πιστεψε με η πλειοψηφια με τον ιδιο τροπο σκεφτεται !ο Κυριος εκει πανω κατι ξερει και τα κανει ολα αυτα !

Ελενη μου , εμενα η κορη μου ειναι 2.5 , μεσα σε 4 χρονια υπαρχει περιπτωση να παρω μια καλυτερη θεση λογω συνταξιοδοτησης του προισταμενου μου και προβληματιζομαι για δευτερο και σκεφτομαι

να αφησω το παιδι μου μονο του??? και οταν πεθανω να μην εχει κανεναν ???

ή να περιμενω να παρω μια προαγωγη για 200 ευρω παραπάνω ???

Εισαι σούπερ μαμα!

Εγω ειμαι 31 και εχω ενα μπεμπη 9 μηνων που ηρθε απο επιλογή μας. Στην αρχη και γω τα ιδια έλεγα, περασα και επιλοχειο κατάθλιψη. Νομίζω ότι εσυ εισαι πολύ δυνατη, το πτυχιο σου θα το παρεις και θα σε καμαρωνει η κόρη! Νομίζω οτι σε ότι ηλικία και να κάνεις το παιδί μια φρίκη την τρως στην αρχη. Εγω τουλάχιστον τωρα αρχιζω να χαίρομαι το μικρό. Μανα κουράγιο!

Ελενη μου , εμενα η κορη μου ειναι 2.5 , μεσα σε 4 χρονια υπαρχει περιπτωση να παρω μια καλυτερη θεση λογω συνταξιοδοτησης του προισταμενου μου και προβληματιζομαι για δευτερο και σκεφτομαι

 

να αφησω το παιδι μου μονο του??? και οταν πεθανω να μην εχει κανεναν ???

ή να περιμενω να παρω μια προαγωγη για 200 ευρω παραπάνω ???

Φιλιτσα μου δεν ξερω τι συμβουλη να σου δωσω ,συγουρα καλα ειναι και τα εχτρα χρηματα και η καριερα αλλα μπροστα στα ζουζουνια μας τιποτα και κανενας!!!κι εγω λεω μεσα στον επομενο χρονο να βαλουμε μπροστα για το δευτερο....θα δειξει...απλα το καθυστερω γιατι οπως ανεφερα και παραπανω μολις πριν ενα εξαμηνο αρχισα να ασχολουμε και λιγο με την Ελενη

οσο για το πτυχιο μου ...δεν πειραζει εκει που ηταν να το κορνιζωσω (γιατι μαλλον μονο για κορνιζα κανει)θα βαλω φωτο της μπουμπους!!!

δικια μου εισαι θελεις να γινουμε φιλες ???? χαχαχαχ

 

ΝΑ σαι καλα με εκανες και γελασα :!!!!!!

Κορίτσια κι εγώ στο group...Εμένα ο γιος μου στα 41 μου θα είναι 20 και φανταστήτε τους φίλους που θα έρχονται σπίτι...(πλάκα κάνω εννοείτε!!!!)

Πάντως θέλει υπομονή, επιμονή και θάρρος( η θράσσος καλύτερα με τα δεδομένα της εποχής μας) γιατί γενικότερα μη ξεχνάμε ότι οι περισσότερες μεγαλώνουμε και τους άντρες μας μαζί με τα παιδιά μας!!!! χιχι!!

Φιλιτσα μου δεν ξερω τι συμβουλη να σου δωσω ,συγουρα καλα ειναι και τα εχτρα χρηματα και η καριερα αλλα μπροστα στα ζουζουνια μας τιποτα και κανενας!!!κι εγω λεω μεσα στον επομενο χρονο να βαλουμε μπροστα για το δευτερο....θα δειξει...απλα το καθυστερω γιατι οπως ανεφερα και παραπανω μολις πριν ενα εξαμηνο αρχισα να ασχολουμε και λιγο με την Ελενη

οσο για το πτυχιο μου ...δεν πειραζει εκει που ηταν να το κορνιζωσω (γιατι μαλλον μονο για κορνιζα κανει)θα βαλω φωτο της μπουμπους!!!

Επειδη εργαζομαι απο τα 18 μου και πλεον ειμαι 31 εχω δει οτι το μονο που τους νοιαζει ειναι να γινετε η δουλεια τους , δεν υπολογιζουν και πολλα , σου δινουν λιγα λεφτα παραπάνω και σε φορτωνουν με προβληματα και ευθυνες . Προταιρεοτητα βαζω την οικογενια μου . Μου αρεσει η δουλεια μου την αγαπω αλλα οικογενεια πανω απ ολα !!! βλεπω τον Δ/ντη μου απο το πρωι μεχρι το βραδυ στο γραφειο και ??? τα παιδα του τα εχει χαρει ?? εχει λεφτα και ??? εχει ζωη ??? κοιμαται και ξυπναει με το αγχος αν θα παει η εταιρια μπροστα . Ευχαριστω δεν θα πάρω .

Προτιμω υπαλληλακος 7.30 -15.30 με 900 το μηνα .

Κορίτσια κι εγώ στο group...Εμένα ο γιος μου στα 41 μου θα είναι 20 και φανταστήτε τους φίλους που θα έρχονται σπίτι...(πλάκα κάνω εννοείτε!!!!)

Πάντως θέλει υπομονή, επιμονή και θάρρος( η θράσσος καλύτερα με τα δεδομένα της εποχής μας) γιατί γενικότερα μη ξεχνάμε ότι οι περισσότερες μεγαλώνουμε και τους άντρες μας μαζί με τα παιδιά μας!!!! χιχι!!

σε πόσα δηλαδη να ερθουμε για καφε ??? χαχαχαχ

ειμαι 31 προλαβαινω χαχαχαχα

Ετσι βρε κοριτισα τα πάντα μπορουμε Υγεια να υπάρχει !!!

Αχ !!!

mamarina σε καταλαβαινω και μπορω να πω χαρηκα που καποιος το εγραψε αυτο το θεμα...

Καταρχην σου αξιζουν συγχαρητηρια που κρατησατε το παιδι.Εγω στην ηλικια σας δεν θα το εκανα....

Ειμαι 31 χρονων και εχω ενα γιο 3 μηνων και νιωθω ακριβως οπως εσυ.Νιωθω οτι εχω αφησει πισω την ζωη μου.Ηθελα να κανω παιδι αλλα δεν περιμενα να καταπιεστω τοσο.Και εγω σπουδαζω αλλα γιατι μου αρεσει και οχι για βιοποριστικους λογους.Διαβαζα και τις αλλες μανουλες που λεγανε οτι βρηκαν το νοημα της ζωης και αλλα τετοια που δεν τα κατακρινω απλα εγω στεναχωριομουν γιατι δεν ενιωθα ετσι.Νομιζα οτι καποιο προβλημα εχω και ημουν σιγουρη οτι τελικα δεν κανω για μαμα.

το σκεφτομαι πολλες φορες και δεν εχω καταληξει ακομα καπου.Ξερω ομως οτι τον γιο μου τον λατρευω.Δνχρειαζεται να λεω οτι θα κανω τα παντα γι αυτον αυτα εννουνται.

Απλα καπου θα βρω και εγω τον χρονο να κανω τα πραγματα που μου αρεσουν.Δεν νομιζω πως τα παιδια γεννιουνται για να καταπιεζονται οι γονεις.Ειναι αδικο και για τα ιδια...

Για να μην σε ζαλιζω θα ηθελα απλα να σου πω οτι κανεις τρομερη δουλεια και να μην νιοθεις τυψεις...Και πανω απο ολα αν δεις την ηλικια μου νομιζω οτι ποτε τελικα δεν εισαι ετοιμη για να κανεις παιδια..:):)

Απλα με τον καιρο προσαρμοζεσαι και μαθαινεις

Μην ανησυχείς, έγινες μικρή μαμά και περνάς δύσκολα και με το οικονομικό και γιαυτό νιώθεις έτσι. Επίσης, ακόμη το μωράκι σου είναι σε φάση που δεν μπορεί να επικοινωνήσει μαζί σου πάρα πολύ. Σε λίογ καιρό να δείς χαρές και διασκέδαση που έχεις να πάρεις.... Νομίζω οτι δεν πρέπει να νιώθεις τύψεις για τίποτα. Μια χαρά μανούλα είσαι. Κι εμείς που κάναμε παιδί μεγαλύτερες και με όλη την υποστήριξη του κόσμου ήρθαν στιγμές που σκεφτήκαμε...ούφ, μήπως έγινα πολύ μικρή μαμά; Είναι πολύ καλό να έχεις όνειρα και να θέλεις να τα πραγματοποιήσεις. Και το παιδί σου θα σε θαυμάζει έτσι. Όλα θα μπορέσεις να τα κάνεις, θα δείς, ίσως σε άλλο χρόνο, αλλά θα τα καταφέρεις.

γεια σας!δεν ξερω πως σας ακουγεται αυτο αλλα νομιζω πωσ δεν ειμαι για παιδια.ξερω πως παρα πολλες γυναικες προσπαθουν πολυ καιρο για να κανουν παιδια.εμενα μου ετυχε σε μια στιγμη οχι κ τοσο καλη.ειμαι 22 χρονων κ εχω μια κορη 7 μηνων κ την λατρευω.αλλα εμεινα εγκυος οσο ημουνα φοιτητρια(ακομα ειμαι)κ με εναν ανθρωπο που ημασταν μονο 4 μηνες μαζι.ακομα ειμαστε κ προς το παρρον τα παμε καλα.αλλα ηρθαν ολα παρα πολυ γρηγορα κ δεν ημουνα ετοιμη.δεν ειχα καμια βοηθεια απο κανεναν εκτως απο τον ανθρωπο μου ουτε ψυχολογικη ουτε οικονομικη.κ οταν δεν εχεις τιποτα το οικονομικο ειναι προβλημα.ειμαι ακομα πελαγωμενη κ δεν ξερω αν βιαστικαμε να παρουμε αυτην την αποφαση.εχουμε αφησει την ζωη μας στην μεση.ειλικρινα θα ηθελα να ξερω αν νοιωθουν κ αλλες γυναικες ετσι κ ελπιζω οσες δεν νοιωθουν ετσι να μην με κρινουν.ειλικρινα προσπαθω πολυ να ειμαι καλη μαμα κ προτυπο για την κορη μου.αλλα απο την αλλη αρνουμαι να εγκαταληψω την προσωπικη μου ζωη οσο εγωιστικο κ αν ακουγετα αυτο.ειμαι γυναικα κ μαμα.κ εχω ονειρα περα απο αυτα που κανω για την οικογενεια μου κ για μενα.δεν συμβιβαζομαι με τιποτα λιγοτερο απο αυτα που ονειραυομαι.ευχομαι καποια να με καταλαβει!!!!!!!!!!

Καλημέρα κοριτσάκι, να σου ζήσει η κορούλα σου και να την καμαρώσεις οπως επιθυμείς. Καμια μας δεν σε κρίνει. Σε καταλαβαίνουμε απόλυτα. Το οτι έγινες μαμα, δεν σημαίνει οτι όλα τα άλλα σταματούν. Δεν τελειώνουν όλα οταν κάνουμε παιδί. Η ζωή μας φυσικά αλλάζει αλλά δεν σημαίνει οτι εγκαταλείπουμε όλα τα υπόλοιπα. Τα ονειρα, οι φιλοδοξίες μας παραμένουν απλά η πραγματικότητα είναι οτι είναι πιο δύσκολο να πραγματοποιηθούν. Αυτο ομως δεν σημαίνει οτι δεν θα πραγματοποιηθούν και σου εύχομαι να τα ζήσεις όλα στο μέγιστο. Τώρα αν κάνεις για μαμά, ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΚΑΝΕΙΣ, το οτι επέλεξες να κρατήσεις το μωράκι σου και έχεις όλες αυτές τις απορίες, αμφιβολίες κ.λ.π. σημαίνει οτι κάνεις για μαμά. Απλά δεν ξέρεις πως να είσαι μαμά. Οπως όλες μας οταν γίναμε μανούλες δεν ξέραμε τι να κάνουμε και οπως οι περισσότερες απο εμάς (και εγώ) αναρωτιέμαι ακόμη αν τα κάνω σωστά, αν είμαι καλή μαμά και όλα τα σχετικά. Και εγώ έγινα μαμα σχεδον 35. Σου ευχομαι να είσαι καλά με τον ανθρωπο σου, να είστε γεροί και να μεγαλώσετε σωστά το παιδάκι σας. Να μας γραφεις να μαθαίνουμε νέα σου.

Δεν νομίζω να υπάρχει μανούλα που να μην αισθάνεται ότι έχει "χάσει" κομμάτια της ζωής της. Είναι λογικό! Τα παιδιά μας είναι η ευθύνη μας, αλλά και η ανταμοιβή μας! Μη στεναχωριέσαι! Ολα αυτά που "στερείσαι" τώρα μπορείς να τα έχει και αργότερα! Την υπομονή και τις αντοχές που έχεις σε αυτή την ηλικίας και που είναι ΤΟΣΟ απαραίτητες για το μεγάλωμα των παιδιών, δεν θα μπορούσες να τα έχεις αργότερα!!!!

Υπομονή και όλα θα είναι καλύτερα!

ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ!!!!!!!!!!!!!

μεγαλωνοντας θα διαπιστωσεις οτι δεν υπαρχει τιποτα ωραιοτερο απο τα παιδια απλα επειδη ξεκινησες νωρις εχεις λιγο πελαγωσει, φροντισε να κανεις παραλληλα οτι σε ευχαριστει και δες και το μωρακι σου σαν μια ευχαριστη ασχολια οχι σαν υποχρεωση.Χαλαρωσε αρκετα δεν υπαρχει υποδειγμα μαμας στο λεω εγω που εχω 4 λοιπον σε πληροφορω οτι οσο πιο ενστικτωδως το δεις το θεμα και απαλαχθεις απο τα πρεπει ολα θα κυλησουν ομορφα και ουτε που θα το καταλαβεις πως θα μεγαλωσει.

Καλησπέρα mamarina. Διαβάζοντας το post σου είναι σαν να ανατρέχω στο παρελθόν μου κατά κάποιο τρόπο, γιατί έχουμε κάποιες διαφορές.

Εγώ ήμουν παντρεμένη και συνειδητοποιημένη ότι θέλω στη συγκεκριμένη χρονική περίοδο να αποκτήσω παιδί. Έλα όμως, που όταν ήρθε με ξεβόλεψε. Ξαφνικά έβλεπα ότι δεν είχα χρόνο για τίποτα. Ενώ εργαζόμουν σταμάτησα. Τα οικονομικά μας δεν ήταν ανθηρά. Ήθελα να συνεχίσω την εκμάθηση ξένων γλωσσών αλλά πού....

Έχω την εντύπωση ότι κάτι ανάλογο συμβαίνει και σε σένα συν το οικονομικό που πάνω κάτω όλος ο κόσμος το αντιμετωπίζει.

Μέχρι "χτες το βράδυ" πολύ πιθανόν να ήσουν εσύ η μικρή που φρόντιζε η μαμά σου. Και τώρα βρέθηκες εσύ χωρίς να το περιμένεις να νταντεύεις το δικό σου μωρό.

Όταν περάσει το διάστημα της προσαρμογής στα καινούργια δεδομένα, τότε θα γίνουν όλα καλύτερα.

Προς Θεού μην αφήσεις ούτε τη φοιτήτρια ούτε τη γυναίκα mamarina. Το πτυχίο το χρειάζεσαι για όλους τους γνωστούς λόγους. Μόχθησες φαντάζομαι να περάσεις στη σχολή σου και δεν πρέπει να τα παρατήσεις.

Όσο για τη γυναίκα mamarina μην ξεχνάς ότι οι άντρες μας θέλουν να βλέπουν μια θελκτική παρουσία δίπλα τους. Όχι μόνο τη μητέρα του παιδιού τους. Και είσαι πολύ μικρή για να τα αφήσεις όλα στη τύχη τους.

Βάλε πάνω απ' όλα το μεγάλωμα του παιδιού σου και βάλε σχεδόν παράλληλα, όσο μπορείς, τα υπόλοιπα που θα γίνουν με υπομονή και επιμονή από μέρους σου.

Να σου ζήσει η κουκλίτσα σου.

Με τον αντρα μου ξεκινησαμε σχεση πριν απο 1 χρονο. Δεν ειχα σκοπο να παντρευτω ουτε να κανω παιδια. Πανω στο μηνα εμεινα εγκυος και τον Ιουνιο που μας περασε παντρευτηκα ενω ειχα μπει στον 7ο. Ο αντρας μου ηθελε ανεκαθεν οικογενεια. Αλλαξα πολλες απο τις συνηθειες που ειχα στη καθημερινοτητα μου. Ολα μου ηρθαν τοσο αποτομα κι πολλες φορες δυσανασχετουσα. Την μικρη μου ομως δεν την αλλαζω με τιποτα. Καθε μερα ζω εμπειριες που ουτε τις φανταζομουνα. Τελικα νιωθω ευλογημενη και για μενα ειναι ολοκληρη η ζωη μου. Ευχομαι να το νιωσεις κι εσυ.

ΜΠΡΑΒΟ

Εγω ειμαι 19.5 και 20 οταν γεννησω...σπουδαζω φιλολογια...παντρευτηκα και περιμενουμε και το παιδακι μας...το θελαμε ομως...ειμαι σιγουρη για την πορεια ζωης που διαλεξα...ολοι ειναι διπλα μου γιατι ειμαι και φαινομαι σιγουρη για τις επιλογες μου...μην αντιμετωπιζεις το παιδι σας σαν ατυχημα ακομη και αν ειναι...(το δικο μας δεν ειναι.ηρθε απο επιλογη)..στηριξε εσυ η ιδια τις επιλογες σου για να τις στηριξουν και οι αλλοι!

Εγω παλι ζηλευω τις νεες μανουλες.....αληθεια θα ηθελα να εκανα μωρο νωριτερα...εκανα το πρωτο μου στα 25..... Κ το δευτερο στα 26 μισο.... Σκευτομαι σε λιγους μηνες κλεινω τα 27 κ εχω ενα μωρο 2 χρονων κ ενα 8-9 μηνων!! Παρολα αυτα ζηλευω τις πιο νεες μανουλες..θα ηθελα κ εγω να κανω πιο μικρη μωρο...ειχα ομως ξανα μεινει εγκυος στα 23 αλλα δεν πηγε καλα η εγκυμοσυνη.....

Τελος παντων...κοριτσια μην αισθανεστε ασχημα που γινατε μικρες μανουλες......αυτα ειναι απο τον Θεο.... Ευλογια μεγαλη....

Εγω στα 24. Μου φανηκε νωρις. Εχεις πολλη δυναμη, παιζεις μαζι τους. Κερδιζεις χρονο με τα παιδια σου χρονο για να τα βοηθησεις με τα δικα τους παιδια καλα να ειμαστε. Αλλα χανεις χρονο για εσενα. Εμενα δεν με πειραξε, και το πτυχιο μου το πηρα και κατι προλαβα απο εξοδους και ταξιδακια. Οχι τιποτα ιδιαιτερο αλλα πηγα. Υγεια...

Mια χαρα ειναι οι νεες μανουλες. Θα ξανακανετε ο,τι θελετε οταν τα παιδακια σας θα ξεπεταχτουν κι εσεις θα εχετε ακομα κουραγια. Εγω μετανιωσα που εκανα το πρωτο μου στα 33, θεωρω οτι ηταν καθαρη βλακεια μου. Επισης ζορι τραβανε ολες οι μανουλες στα πρωτα χρονια, εκτος κι αν εχεις τριακοσια ατομα να σε βοηθουν (εγω παλι οχι, επομενως εναν νευρικο κλονισμο τον επαθα, παρα την ηλικια και την...ωριμοτητα μου!)

Κοριτσάκι μου μόλις ξεπεταχτεί λίγο το μωράκι σου και κοιμάται - τρώει μόνο του θα δεις τι μεγάλη χαρά είναι να έχει ένα παιδάκι και πόσο περισσότερο χρόνο θα έχεις για σένα και τον εαυτό σου. Εγώ έκανα παιδάκι στα 27 μου και ένιωθα φαντάσου και γω μικρή τότε. Είμαι με τον άντρα μου από τα 17 μου αλλά δεν ήθελα ποτέ παιδιά, πως τα έφερε έτσι η ζωή όμως και μου συνέβει κάτι και αναθεώρησα τελείως και μετά βάλαμε μπρος για παιδάκι! Είμαι σίγουρη ότι δεν το αλλάζεις με τίποτα το μωράκι σου και σε καταλαβαίνω απόλυτα για όλα αυτά που λες για την ζωή σου. Βάλε την μανούλα σου να σε βοηθήσει ώστε να μεγαλώσει με αγάπη και εσύ να βρίσκεις ελεύθερο χρόνο να φτιάξεις την ζωή σου και να κάνεις τα όνειρα σου πραγματικότητα. Στα 30 σου θα έχεις πια ένα μεγάλο παιδί! Απλά ότι και να κάνεις να σκέφτεσαι ότι και τα χρόνια του μωρού σου δεν γυρνάνε πίσω και να το ευχαριστηθείς όσο είναι ακόμα νωρίς!