Εμπειρίες θηλασμού με πιο "χαλαρούς" κανόνες

Ξεκινάω το θεματάκι όχι για να γίνει για άλλη μια φορά το μάλε βράσε στο φόρουμ, αλλά γιατί παρακολουθώντας για χρόνια τις σχετικές συζητήσεις, παρατήρησα το εξής φαινόμενο:

Από τη μια πλευρά σύμβουλοι θηλασμού, LLI, υπέρμαχοι του θηλασμού και πολλές έμπειρες θηλάζουσες διατυπώνουν πολύ σαφείς και «αυστηρές» οδηγίες για επιτυχή και μακροχρόνιο θηλασμό, άλλοτε καλοπροαίρετα και ευγενικά, άλλοτε όχι και τόσο ευγενικά (με αποκορύφωμα ένα ανεκδιήγητο γκρουπάκι στο facebook που αν τολμήσεις να πεις ότι δίνεις πιπίλα ή δεν κοιμάσαι μαζί με το μωρό ή αντικαθιστάς θηλασμούς με στερεές σε περνάνε κανονικότατα γενεές δεκατέσσερις).

Από την άλλη γνωρίζω και έχω ακούσει πάρα πολλές μαμάδες , επίσης υπέρμαχους του θηλασμού, που τα κατάφεραν με διάφορους τρόπους και συχνά παρεκκλίνοντας από τις «σωστές» και «ορθόδοξες» οδηγίες.

Θα ήταν ενδιαφέρον να συγκεντρώσουμε επιτυχημένες ιστορίες «θηλασμού με πιο χαλαρούς κανόνες» (το λέω εντελώς σχηματικά), για να δούμε σε ποιο βαθμό είναι εφικτός και αν και κατά πόσο αγχωνόμαστε υπερβολικά με κάποια πράγματα.

Και θα προσπαθήσω να συνοψίσω τις «παρεκκλίσεις» στις οποίες αναφέρομαι:

1. Θηλάζουσες που τα κατάφεραν παρόλο που δεν έβαλαν το μωρό στο στήθος αμέσως / τις πρώτες ώρες μετά τη γέννα

2. Θηλασμός με λίγο συμπλήρωμα (πχ. είναι πολλές οι μαμάδες έδιναν ένα μπουκάλι με μητρικό ή ξένο το βράδυ αλλά θήλασαν για μήνες ή χρόνια

3. Θηλασμός με ψευδοθηλές, γίνεται; (έχω φίλη που θήλασε 2 παιδιά από 18 μήνες το καθένα μόνο με ψευδοθηλές)

4. Θηλασμός και πιπίλα μετά τις 40 μέρες (συμβαίνει σε πάρα μα πάρα πολλές περιπτώσεις), σαμποτάρει τελικά τόσο πολύ την παραγωγή;

5. Θηλασμός με «πρόγραμμα» (πόσες μαμάδες προσπαθούν και καταφέρνουν να τηρούν ένα υποτυπώδες πρόγραμμα, χωρίς να αγνοούν τις ανάγκες του μωρού πχ. σε άλματα ανάπτυξης;

6. Θηλασμός μόνο πρωί – βράδυ μετά την πλήρη εισαγωγή των στερεών (ξέρω περιπτώσεις που φτάσαν και μέχρι 15 μηνών έτσι…)

7. Όλα τα παραπάνω / Άλλο

Διευκρινίζω ότι δεν θα ήθελα να εξετάσουμε τι είναι πιο σωστό ή προτιμότερο, αυτό λίγο πολύ το ξέρουμε όλοι, και ούτε πρόκειται να αλλάξει γνώμη κανείς. Και σε καμία περίπτωση δεν αμφισβητώ ότι σε ορισμένες περιπτώσεις οι παραπάνω πρακτικές μπορεί όντως να δημιουργήσουν σοβαρό πρόβλημα στο θηλασμό. Μήπως όμως αυτές οι περιπτώσεις είναι τελικά η εξαίρεση και όχι ο κανόνας;; Μήπως ο θηλασμός μπορεί να γίνει με χίλιους δυο τρόπους και όχι μόνο με τον «έναν και μοναδικό»;;

Αναμένω τις εμπειρίες σας με ιδιαίτερο ενδιαφέρον!

Ωραίο θέμα...

Λοιπόν είχα διαβάσει και ψάξει ως έγκυος και ανακάλυψα όντως ότι υπάρχει το ρεύμα έτσι θηλάζουμε τη σημερινή εποχή, χωρίς ωραρια κλπ. Αυτό όντως είχε προκύψει καπως ως αντίδραση σε παραπληροφόρηση, όπου οδηγίες αποθηλασμού περνούσαν από επίσημα χείλη ως οδηγίες θηλασμού. Αλλά κάπως είχε παρατραβήξει και αυτό με το χωρίς ωράρια κλπ.

Για παράδειγμα, όταν χρειάστηκα κάποιες φορές συμβουλές, όλες μου έλεγαν, θήλαζε ξαπλωτή... Αφού δεν μου ερχόταν. Όλες οι εικόνες που είχα για το θηλασμό ήταν στο καθιστό. Δεν το έβρισκα δεδομένο ότι θα είμαι τόσο εξαντλημένη ωστε να θηλαζω ξαπλωμένη. Αν και από ένα σημείο και πέρα που η κούραση συσσωρεύτηκε, το έκανα τελικά, μόνο το βράδυ. Όμως στην αρχή, δεν μου πήγαινε.

Νομίζω το βασικό που καναμε ήταν ότι αντιμετωπιζα το στήθος σαν μπουκάλι, δηλαδή ζητούσα απο το μωρό και το μωρό καταλάβαινε, ότι ένας θηλασμός έχει αρχή, μέση και τέλος. Δηλαδή αν τυχόν χαλάρωνε και ψιλοχουζούρευε, το γαργαλούσα τρυφερά για να ξαναπιάσει το θηλασμό, έτσι ώστε πριν κοιμηθεί να έχει φάει χορταστικά και να μην ξαναζητήσει στο μισάωρο. Αυτό σε φάσεις που αισθανόμουν ότι δεν υπήρχε αρκετό γάλα συνδυάστημε με breast compressions και αλλαγή στήθους. Πιστεύω αυτό ήταν που βασικά έμαθε το μωρό και το στήθος σε χορταστικά γεύματα και ο θηλασμός δεν μας κούρασε και κράτησε τελικά αρκετά παραπάνω από όσο θεωρούσα αρκετό όσο ήμουν έγκυος! Άλματα ανάπτυξης είχαμε, όπου μπορεί και να πεινούσαν τα παιδιά κάποιες φορές και στο μισάωρο και στην ώρα, αλλά κρατούσαν 2-3 μέρες το πολύ. Ίσως και μία μέρα. Βράδυ έκαναν πάντα από 3ωρα διαστήματα και πάνω και κοιμόντουσαν 4-5 μηνών 8ωρα, με μικρά διαστήματα ξυπνημάτων στους 8 μήνες που κράτησαν λίγες μέρες. Γενικά κοιμόμουν, δεν έχω παράπονο.

Πάντως δεν ξέρω αν δικαιούμαι να μιλάω, γιατί τα παιδάκια μου το ένα κινήθηκε στο βάρος στις μέσες και λίγο προς τα κάτω καμπύλες και το άλλο στο 25%. Πάντως έδειχαν ότι έπαιρναν όσο ήθελαν, δηλαδή δεν τα άφηνα να γκρινιάζουν από πείνα, αλλοίμονο.

Επίσης, δεν θεωρούσα το στηθος το μόνο νανούρισμα, κάποιες φορές μπήκε στο παιχνίδι και ο μπαμπάς, αλλά βασικά η ιδέα ήταν ότι το στήθος δεν ήταν για κάτι άλλο πέρα από γεύματα.

Πολύ ωραίο θέμα!

Στη μεγάλη έδωσα πιπίλα στις 40 μέρες και την κράτησε μέχρι 1,5 - 2 χρονών. Ο άντρας μου την ηρεμούσε δίνοντάς του τον αντίχειρά του να πιπιλίζει, και άρεσε πολύ και στους δύο. Είχε δυσκολευτεί πολύ στην αρχή και της έδωσα συμπλήρωμα, μετά αντλημένο γάλα, μετά μπόρεσε και δέχτηκε το στήθος με ψευδοθηλές, και τελικά τις κόψαμε κι αυτές. Στο χρόνο άρχισα να της δίνω και αγελαδινό γάλα με μπιμπερό. Μπορούσε και με ποτήρι, αλλά της άρεσε το μπιμπερό και το συνέχισε για πολύ καιρό. Δεν έκανα καμμιά προσπάθεια να της το κόψω.

Αποθήλασε 4,5 χρονών. Από 21 μηνών θήλαζε μαζί με τη μικρότερη αδερφή της.

Στη δεύτερη και στον τρίτο δοκίμασα να δώσω πιπίλα, αλλά δεν ήθελαν και δεν επέμεινα. Αλλιώς δεν θα είχα πρόβλημα να δώσω και σ΄αυτούς. Μπιμπερό δεν μπορούσαν επίσης να δεχτούν. Γύρω στον 1,5 χρόνο η δεύτερη άρχισε να ζητά πότε πότε μπιμπερό στο κρεββάτι. Της έδωσα. Θηλάζει ακόμη μαζί με τον μικρό αδερφό της.

οταν ημουν εγκυος ειχα διαβασει το βιβλιο της πατσουρου για τον θηλασμο που γενικα αν το διαβασεις θα δεις οτι μιλαει εχοντας δεδομενο οτι θα θηλασει κανεις για 2 χρονια,αλλα εγραφε μεσα κατι πολυ ωραιο,οτι γενικα υπαρχουν καποιοι "κανονες" και σωστες θεσεις θηλασμου κτλ αλλα επειδη καθε μωρο ειναι διαφορετικο και καθε μαμα επισης αν διαβασετε κατι στο βιβλιο που θεωρειται "λαθος" αλλα στη δικη σας περιπτωση λειτουργει,μην προσπαθησετε να το αλλαξετε και οτι επισης ακομα και 1 γευμα μητρικου γαλακτος ειναι καλυτερο απο το καθολου,ειτε θηλασει κανεις 1 μερα ,1 μηνα η 1 χρονο τα ωφελη ειναι πολυ σημαντικα για το μωρο

εγω με βαση την δικη μου εμπειρια παντα αν με ρωτησει καποιος τη γνωμη μου η τι να κανει με το θεμα του θηλασμου θα ελεγα να εμπιστευεσαι το μωρο και τον εαυτο σου...για μενα δεν υπαρχουν σωστα και λαθη,απολυτα σε χρονο και ολα αυτα ο καθενας οπως νοιωθει και οπως αντεχει γιατι ειναι καθαρα μια επιλογη προσωπικη που αφορα μονο τη μαμα και το μωρο,και γενικα πιστευω πως ειναι κατι ελευθερο και φυσικο με την εννοια οτι π.χ. η προβατινα αφηνει το κατσικακι να θηλασει οποτε θελει και οσο θελει και τα σχετικα,εμεις γιατι το εχουμε κανει τοσο δυσκολο πια δεν το καταλαβαινω,βαση ενστικτου λειτουργουσα παντα σε αυτο και αυτο για μενα ειναι το καλυτερο.....

και αναφορικα να πω πως την πρωτη μερα τη περασα χωρια απο το μωρο ,το ειδα την επομενη,γιατι υπηρχε θεμα με ενα μωρακι και επειδη ετυχε να εχουν 8 τοκετους ταυτοχρονα υπηρχε μονο μια μαια στα νεογνα και επρεπε να τρεξει για το μωρακι που ειχε προβλημα οποτε το γεννησα και το ειδα την επομενη...στο στηθος το εβαλα την τριτη μερα,επιασε αμεσως και απο την 4 μερα σταματησε το ξενο γαλα τελειως,,,εκτοτε θηλασα 1 χρονο αποκλειστικα και τωρα πλεον το εχω κοψει τελειως!κατα την διαρκεια του θηλασμου δεν αντιμετωπισα κανενα προβλημα πηγαν ολα καλα!

Γεννησα με καισαρική ( για κάποιους είναι εμπόδιο στο θηλασμό) και έβαλα την μικρή σχετικά γρήγορα στο στηθος ( μετα από περίπου δυο ώρες). Το πρωι την κρατουσα κοντα μου αλλα το βραδυ λόγω καισαρικης και δυσκολίας στην κίνηση δικής μου την έπαιρναν οι μαιες και της εδιναν συμπλήρωμα ( δευτερο "φαουλ"). Γυρίσαμε πολύ νωρις σπιτι (τριτη μερα από τον τοκετο) και ξεκινησα αποκλειστικό θηλασμό. Να σημειωθεί ότι οι μαιες απέκλειαν να ΄κατεβει" το γαλα τόσο νωρις λόγω καισαρικής αλλά το γαλα κατεβηκε κανονικότατα. Πιπίλα έδωσα μετα τον δευτερο μηνα. Δεν την θελει αλλα στο αυτοκινητο, λες και καταλαβαινει ότι δεν υπαρχει άλλη εναλλακτική, την κρατάει. Το καλοκαιρι αμα διψουσε και εγω πχ κοιμομουν ή είμαστα στο αυτοκινητο και οδηγουσα της εδινε η μαμα μου λιγο μαραθο (30 ml ημερησίως το μεγιστο που εχει πιει) πράγμα που δεν επηρέασε φυσικά την παραγωγη.

Τις πρώτες εικοσι μερες περίπου το μωρό ειχε αναστροφή ύπνου και κοιμοταν την ημερα ενώ ξαγρυπνουσε το βραδυ. Αντλουσα με νοσοκομειακό θηλαστρο τις πρωινες ωρες γαλα και της το εδινα με το μπιμπερο calma τα μεσάνυχτα για να κοιμηθεί λιγο παραπανω και να μπει σταδιακα στο πρόγραμμα να θηλαζει την ημερα και να κοιμαται το βραδυ. Πλεον είναι 3,5 μηνων ξυπναει 2 φορες κάθε βραδυ για να θηλάσει, είναι στις ανωτατες θεσεις ανάπτυξης για θηλάζοντα βρέφη και γενικά φαινεται ότι θα συνεχισουμε χωρις προβλήματα. Είναι νωρις για να ξερω ποσο θα θηλασουμε συνολικα αλλά εγω καταλαβα ότι δεν χρειάζεται υστερία με το θέμα.

Εγω ακομα ειμαι στις αρχες και δεν εχω προλαβει να κανω κατι απο τα "λαθη" που λες, ομως την αφηνω να κοιμαται στο βυζι και την παω αμεσως μετα στο κρεβατι της. Ολοι λενε οτι ειναι λαθος αυτο αλλα πραγματικα δεν βρισκω λογο να μην το κανω. Με βολευει, προφανως βολευει και το μωρο και δεν εχω καταλαβει γιατι δεν κανει.

Επισης δεν περιμενω ποτε 10-15 λεπτα να ρευτει, τις περισσοτερες φορες την κραταω ενα λεπτο το πολυ και μετα την αφηνω στην κουνια της (τις υπολοιπες φορες ουτε καν ενα λεπτο, την βαζω αμεσως).

Αυτό που λες δεν είναι "λάθος" για τις "φανατικες" του θηλασμού, αλλά "σωστό". Άφησε το παιδί να πάει όπως πάει κτλ.

Αυτό για το οποίο σε προειδοποιούν όσοι σε προειδοποιούν τώρα, είναι ότι στο μέλλον, το παιδί θα είναι πιο κινητικό και κάθε που θα αλλάζει πλευρό, θα ξυπνάει και θα ζητάει στήθος για να κοιμηθεί! Οπότε θα σε ξυπνάει ΠΟΛΥ πιο συχνά από ό,τι τώρα. Το ίδιο αν έχει μάθει να κοιμάται βαθιά με πιπίλα, αγκαλιά, κούνημα και τα σχετικά. Η μαμά μου παλιά έλεγε, αν είναι δυνατόν να βγάζει η μαμά την πιπίλα όταν είναι το μωρό γλαρωμένο και αργότερα θα την φτύνει μόνο του και δεν θα τη ζητάει στο άσχετο, το βράδυ.

Τα δικά μου δεν πήραν πιπίλα, αλλά το ένα είχε τον αντίχειρα για πιπίλα, μέχρι 2,5 ετών. Εκείνο δεν μας ξύπνησε ποτέ για νανούρισμα!

Πάντως θυμάμαι πάνω στο μήνα και τα δικα μου είχαν περάσει μια φάση που ήθελαν αγκαλίτσα για να χαλαρώσουν, οχι απαραίτητα θηλσμάο και δεν τους την είχα στερήσει. Πιο μετά μπορούσα να τα αφήσω γλαρωμένα και να κοιμηθούν μόνα τους.

Αν γίνεται, το μωρό από γλαρωμένο, το αφήνει κανείς εκεί που θέλει να κοιμηθεί και από γλαρωμένο, περνάει μόνο του στο βαθύ ύπνο. Με αυτό τον τρόπο δεν θα ξαγρυπάει όταν αργότερα μάθει να γυρίζει πλευρό, αλλά δεν καταλαβαίνεις ότι ξύπνησε και γύρισε πλευρό, ούτε εσύ ούτε και εκείνο! Όπως οι μεγάλοι δηλαδή. Αν έχει ήδη τώρα συνηθίσει αλλιώς, μπορεί να διαμαρτύρεται σε οτιδήποτε δεν έχει συνηθήσει και να εκνευριστεί.

Έχω 2 παιδιά που τα θήλασα και τα δύο από 6 μήνες περίπου με διαφορετικούς τρόπους.

Στο πρώτο (το οποίο μου το έδωσε η μαία να το θηλάσω λίγα λεπτά μετά τον τοκετό) θήλαζα ώρες ατελείωτες ακολουθώντας όλες τις οδηγίες της μαίας, προσπαθούσα να μην δίνω συμπλήρωμα παρά μόνο με τη σύμφωνη γνώμη της μαίας, αναγκάστηκα όμως να βάλω ψευδοθηλές για κάποιο διάστημα και έδινα και με μπουκάλι (ό,τι αντλούσα με το θήλαστρο) αν δεν χόρταινε από το στήθος.

Το δεύτερο το θήλασα μετά από κάποιες ώρες αφότου γέννησα. Ήμουν πλέον κουρασμένη και λιγότερο ψαρωμένη, δεν θήλαζα με τις ώρες, δεν εβγαζα με το θήλαστρο, δεν έβαλα ποτέ ψευδοθηλές και αν θεωρούσα ότι δεν έχει χορτάσει έδινα και συμπλήρωμα χωρίς τύψεις. Και δεν είχα καμιά μαία-σύμβουλο θηλασμού να με παρακολουθεί...Το γάλα μου κράτησε πάλι 6 μήνες...

Επίσης δεν ξύπναγα ποτέ κανένα από τα δύο για να το ταίσω και κοιμόντουσαν σερί περίπου 6 ώρες.

ωραιο θεμα!!

λοιπον,,,,εγω δε θηλασα ποτε αποκλειστικα,,,αρχικα γτ δεν ειχα μεγαλη παραγωγη και επειτα επειδή δεν ηθελα,,,,,αναλυτικα μετα τις 2 πρωτες εβδομάδες δινω συμπλήρωμα το βραδυ και οποτε λειπω μιας και φοβάμαι τα θήλαστρα (ειχα μια <ατυχια> και εκτοτε δεν τα ξαναπλησιάζω),,,επισης εδωσα πιπιλα στις πρωτες 5-6 ημερες και μετα τους 2,5 μηνες ειχε καθιερωθεί πλεον ένα πρόγραμμα θηλασμου,,,δηλαδη από 2,5- 5 μηνων το παιδι θηλαζε 6 φορες την ημερα σε συγκεκριμένες ωρες και επειτα εδώ και 10-15 μερες αρχισαμε τις στερεες,,,,,η εισαγωγή των στερεων ειχε ως αποτέλεσμα να μειωθεί στο ελαχιστο το βραδυνο συμπλήρωμα γτ πλεον εχω αυξημενη παραγωγη το βραδυ,,,,,επισης τις στερεες το μωρο τις δεχτηκε παρα πολύ καλα ηταν ετοιμη 100%,,,πιστευω ότι κάθε δυαδα είναι εντελως διαφορετικη και θα παω όπως με παει...............

χαχαχαχα,,,εχω κανει όλα τα λαθη :D:D:D και θα τα ξαναεκανα ευχαρίστως ,,,γενικα μου αρεσει που θηλαζω το παιδι μου αλλα δε θελω να το βλεπω ως μεσαιωνικο βασανιστηριο δηλαδή να είμαι εξαντλημενη κουρασμενη και εκνευρισμενη,,,,προτιμω λιγο συμπλήρωμα και μια χαρουμενη κ ξεκουραστη μαμα,,,,μιλαω παντα για την προσωπικη μου εμπειρια χωρις να εννοω ότι οι κοπελες που θηλαζουν αποκλειστικα είναι καταπιεσμενες( για να μην με αρχισετε:D:D)

υ.γ. λοιπον,,,διορθωνω ,,,θα ηθελα να χρησιμοποιω θηλαστρο ,,,,αν με το καλο κανω δευτερο παιδι και ξεπερασω τον φοβο μου

Πολύ όμορφο θέμα! Λοιπόν εγώ να πω την αλήθεια δεν περίμενα να θηλάσω, εδω καλά καλά δεν ήξερα να κρατήσω σωστά το μωρό αλλά τελικά φτάσαμε σους 8μιση μήνες και συνεχίζουμε! Εγώ γέννησα με καισαρική κ στο νοσοκομείο δεν μου δίναν το μωρό για θηλασμό, την τρίτη μέρα άρχισε να τρέχει το στήθος ποτάμι μου την έδωσε η μαμα μου και αρχίσαμε ένα μαραθώνιο θηλασμου. Μιας κ η δικιά μου με το που είδε την γλύκα του ζιζιου δεν θέλησε ξένο! Πιπίλα πήρε από νεογέννητη ( από το πρώτο βράδυ ). Έπινε ένα μπουκάλι το βράδυ ξένο και κοιμόταν μέχρι τις 3, αλλιώς όλη μέρα θηλάζαμε. Υστέρα από 2 μέχρι 4 μηνών έκανα μια πρακτική π χρώσταγα όπου για εκείνο το διάστημα έπινε και ξένο όταν έλειπα! Μόλις τελείωσα μπήκαμε πάλι στους ρυθμούς μας! Τώρα που έχει μεγαλώσει όχι δεν αντικαθιστω το φαγητό της με γάλα, αλλά συνήθως μετά την φρουτόκρεμα και το μεσημεριανό πίνει λίγο γαλατάκι! Πλέον το ζητάει κ όποτε θέλει τραβάει την μπλούζα και φωνάζει ''Μαμ" χαχαχ. Τρώει δηλαδή πρωί και 2 φορές το βραδυ κ όσο θέλει μέσα στην μέρα απο λίγο! Έτσι χαλάρα φτάσαμε ως εδω χωρίς ποτέ να πιεστώ ούτε εγώ ούτε η μπισκοτένια μου!

Λοιπόν, εγώ έκανα τα λάθη ...αβέρτα και συγκεκριμένα:

Άρχισα να θηλάζω 10 μέρες μετά τη γέννα. Μέχρι τότε έδινα γάλα δικό μου που έβγαζα με το θήλαστρο και γάλα σκόνη.

Συνέχισα να κάνω μεικτή διατροφή και ποτέ δεν θήλασα μέσα στη νύχτα (τη μέρα έδινα στήθος και μπιμπερό και τη νύχτα μόνο μπιμπερό).

Πιπίλα έδωσα γύρω στους 3 μήνες.

Γενικά και στον θηλασμό και στο τάισμα είχα πρόγραμμα, όχι στη διάρκεια αλλά στο πότε (έναρξη). Οι μόνες φορές που θήλασα χωρίς πρόγραμμα ήταν όταν είμασταν έξω και το μωρό ήταν ανήσυχο ή κάποια μεσημέρια που ξαπλώναμε στο κρεβάτι και κοιμόμασταν μαζί (ο μικρός θηλάζοντας).

Τελικά θηλάσαμε 7,5 μήνες περίπου μέχρι που ο μικρός αποθήλασε μόνος του (που υποτίθεται ότι δεν συμβαίνει σε τόσο μικρή ηλικία, αλλά δεν υπήρχε περίπτωση ποτέ να βάλω το μωρό να θηλάσει με το ζόρι ενώ ξεκάθαρα δεν ήθελε).

Γενικά έχω πολύ θετική εμπειρία από την μεικτή διατροφή και πιστεύω ότι θα έκανα το ίδιο σε περίπτωση νέας εγκυμοσύνης, παρότι την πρώτη φορά δεν ήταν από επιλογή αλλά λόγω συνθηκών.

Καλημέρα!

Και ποια δεν έχει κάνει λάθη!

Στο πρώτο παιδί: καμία βοήθεια και ενημέρωση στο μαιευτήριο, μεγάλη απώλεια βάρους και ίκτερος. Άρχισα να δίνω ξένο, μέχρι που πήγα σε συνάντηση της La Leche League (με το μωρό 40 ημερών) και...μου άνοιξαν τα μάτια! Έκτοτε, άρχισα να διαβάζω για το θηλασμό με πάθος!

Πιπίλα, από 3 μηνών ως πάνω από 3 ετών!

Όταν επέστρεψα στη δουλειά, έβγαζα γάλα που το έδιναν στο μωρό με μπιμπερό. Επειδή, πέραν του πρωινής απουσίας, έλειπα και 6-7 30ωρα το μήνα από το σπίτι, κάποια στιγμή τα αποθέματα δεν έφταναν, οπότε το μωρό, από 10 μηνών, έπαιρνε καμιά 10ριά γεύματα ξένο, το μήνα.

Από 14 μηνών, άρχισε και φρέσκο αγελαδινό.

Αποθήλασε 3 ετών.

Στο δεύτερο παιδί (που έχει χρονίσει): ούτε ξένο ούτε πιπίλα ούτε μπιμπερό. Δε χρειάζεται να λείπω συνεχόμενα 24ωρα και το γάλα που έβγαζα το έπινε με κουταλάκι.

Κανένα παιδί δε θήλασε ξαπλωτό. (Αν και δεν καταλαβαίνω γιατί αναφέρθηκε. Καμία "φανατική" που...σέβεται τον εαυτό της δε θεωρεί λάθος να μη θηλάζει το μωρό ξαπλωτό!)

@ Little Monkey: ένα μωρό σε μεικτή διατροφή μπορεί άνετα να αποθηλάσει 7,5 μηνών. Για τα αποκλειστικώς θηλάζοντα (και μάλιστα γι'αυτά που μπαίνουν κυρίως στο στήθος) είναι πάρα πολύ νωρίς, πράγματι.

Γεια σας και από μένα!

Τα δύο πρώτα μου τα θήλασα πολύ λίγο ( μέχρι τριών μηνών) στο τρίτο όμως είχα αποφασίσει ότι θα το θηλάσω έτσι και έγινε.

Γέννησα φυσιολογικά και για τις πρώτες τρεις μέρες έδινα και

ξένο μέχρι να κατέβει το γάλα . Μετά είχα ικανοποιητικό και σταματήσαμε το συμπλήρωμα. Θηλάζαμε αποκλειστικά για 4,5 μήνες όπου μετά ξεκίνησα

δουλειά! Ειχα κάνει τράπεζα και έβγαζα το πρωί και το μεσημέρι μετά τη δουλειά. Δε μου άρεσε καθόλου η όλη διαδικασία και ένιωθα πίεση. Άντεξα 1 μήνα έτσι και μετά άρχισα να εισαγω στερεές για να μη χρειάζεται να βγάζω. Τώρα είναι 6,5 μηνών θηλάζει πρωί, το μεσημέρι θέλει γάλα οπότε μερικές φορές μπορεί να πιει ξένο αν δεν έχω αφήσει δικό μου και μετά στις 8 και στις 12.

Δεν κοιμήθηκε ποτέ στο στήθος οπότε και το βράδυ κοιμότανε σχετικά καλά. Ένα διάστημα που πήγε να μου ξυπνάει συχνότερα της έδινα πιπίλα και μια χαρά το σταμάτησε. Δεν υπήρχε περίπτωση να ξύπναγα κάθε δύο ώρες για να τρώει το παιδί. Συγνώμη αλλά δε το θεωρώ υγιές.

Δεν ξέρω μέχρι πόσο θα μας κρατήσει.

Γενικά από την εμπειρία μου πιστεύω ότι ο θηλασμός θέλει θυσίες

αλλά και ότι μπορείς να τον συνδιάσεις και με πρόγραμμα και έτσι η κάθε μανούλα να είναι σε θέση και να θηλάζει αλλά και να συνεχίσει κανονικά τη ζωή της.

Πάνω απο όλα όμως πιστεύω ότι ο θηλασμός πρέπει να ευχαριστεί τόσο το παιδί όσο και τη μαμά. Αν η μαμά αισθανθεί ότι ζορίζεται και πιέζεται καλύτερο είναι να σταματήσει γιατί τα παιδιά μας έχουν περισσότερη ανάγκη από χαρούμενες μανούλες!

@ Little Monkey: ένα μωρό σε μεικτή διατροφή μπορεί άνετα να αποθηλάσει 7,5 μηνών. Για τα αποκλειστικώς θηλάζοντα (και μάλιστα γι'αυτά που μπαίνουν κυρίως στο στήθος) είναι πάρα πολύ νωρίς, πράγματι.

Μπορεί να είναι κι έτσι. Πάντως στη φάση που αποθήλασε θήλαζε περισσότερο απ' ό,τι οποιαδήποτε άλλη φορά, δηλ. η ποσότητα του ξένου γάλακτος όλο και μειωνόταν μέχρι που σταμάτησε ο θηλασμός

Well, και εγώ έκανα κάποια από αυτά τα "λάθη", και αποθήλασα σταδιακά πριν ένα μήνα.

Κατ'αρχήν, κι εγώ γέννησα με καισαρική, και δεν ζήτησα να μου φέρουν το μωρό στην ανάνηψη, όπου κάθισα περίπου 3 ώρες, γιατί δεν ήξερα ότι γινόταν (μέγα λάθος μου, θα μπορούσα να το απαιτήσω, γίνεται, δεν γίνεται). Άρα πρώτος θηλασμός ήταν μετά από τρεις ώρες περίπου. Μέχρι τότε δεν ξέρω αν του έδωσαν ξένο για να μην ουρλιάζει.

Πιπίλα προσπάθησα να δώσω μετά τις 20 μέρες, γιατί τα είχα φτύσει. Αλλά δεν την πήρε. Κατάφερε να την πιάσει γύρω στους 2 μήνες στηριζόμενη με πετσετάκι, και την απέρριψε περίπου στους 6 μόνος του. Δεν την ήθελε.

Ωράρια δεν είχαμε, εξ ορισμού, αλλά σε νορμάλ φάσεις, εκτός αλμάτων, προσπαθούσα (δεν σημαίνει ότι τα κατάφερνα κιόλας) να θηλάζει περίπου 30-40 λεπτά σε κάθε στήθος τη φορά. Αν δεν ησύχαζε, προσπαθούσα να τον ηρεμήσω και με άλλους τρόπους, και αν δεν πετύχαινε, ξανά στήθος. Κάπως έτσι είχαμε και μαραθώνιους θηλασμούς.

Κοιμόταν στο πορτ μπεμπέ μέχρι 6 μηνών δίπλα μου, και μετά στη κούνια του.

Ποτέ δεν κατάφερα να θηλάσω ξαπλωτή, αλλά κοιμόμουν πολλές φορές κατά τη διάρκεια του θηλασμού καθιστή (!). Επίσης, ποτέ δεν κατάφερε το μωρό να κοιμηθεί στο κρεβάτι μου, γιατί δεν μπορούσε, παρ'όλο που το δοκίμασα, γιατί τα είχα φτύσει.

Εφάρμοσα τη μέθοδο ελεγχόμενου κλάμματος (πέστε να με φάτε τώρα) και σταμάτησα τους νυχτερινούς θηλασμούς ταυτόχρονα στους 14 μήνες, γιατί τα είχα φτύσει κυριολεκτικά (επαναλαμβάνομαι).

Όταν ο παιδίατρος μου είπε θηλασμός πρωι βράδι στους 7 μήνες, το προσπάθησα αλλά δεν τα κατάφερα, γιατί ζητούσε το παιδί και δεν ήθελα να του αρνηθώ.

Θέλω μόνο να σημειώσω, ότι κάθε γυναίκα είναι διαφορετική, και κάθε παιδί επίσης. Οπότε ο συνδυασμός τους είναι διαφορετικός από κάθε άλλο θηλαστικό ζευγάρι. Παρ'όλα αυτά, καλό είναι να έχει κανείς στο πίσω μέρος του μυαλού του τους βασικούς κανόνες, και να τους εφαρμόζει κατά περίπτωση, χωρίς να καταπιέζεται ή να δυστυχεί. Δεν νομίζω ότι χρειάζεται η κινδυνολογία και το άγχος μήπως και κοπεί το γάλα. Η σύγχυση θηλών είναι ένα θέμα που μας απασχολεί τις πρώτες 40 μέρες. Το γάλα δεν κόβεται αν δεν σταματήσει η ζήτηση. Είναι απλό. Γενικά μετά τις 40 μέρες χρειάζεται μόνο να αφουγκράζεσαι το παιδί.

Αυτά λοιπόν, άλλο ένα μαύρο πρόβατο.