ΜΠΟΥΚΩΜΕΝΗ ΜΥΤΗ & ΑΡΝΗΣΗ ΘΗΛΑΣΜΟΥ

Χρειάζομαι για άλλη μια φορά τη γνώμη σας. Ο μικρός είναι 9,5 μηνών. Πριν 4 μέρες μπούκωσε η μύτη του (είμαστε φουλ από μύξες), κάνουμε ορούς, τα γνωστά δηλαδή. Δυστυχώς κόλησε από μένα, που είμαι πολύ χάλια εδώ και 8 μέρες, αλλά πολύ χαλια λέμε. Οπότε το ότι την πέρασε μόνο με μύξες (τον πήγαμε στο γιατρό και δεν έχει κάτι παθολογικό), πιστεύω να οφείλεται στο θηλασμό και στα αντισώματα που παίρνει το παιδί.

Το πρόβλημα είναι ότι έχει σταματήσει να θηλάζει, όχι τελείως, αλλά έχει μειώσει κατά πολύ τους θηλασμόυς. Μόνο το βράδυ, που τον πιάνω στον ύπνο, θηλάζει κανονικά. Καταλαβαίνω ότι το μωρό δεν μπορεί να αναπνεύσει καν, το βλέπω άλλωστε, πάει να πιει γαλατάκι και δεν μπορεί και ανοίγει το στόμα και πέφτει όλο το γάλα έξω. Επειδή δεν παίρνει ούτε μπιμπερό (έπαιρνε παλιά όταν έλειψα κάποιες φορές, τώρα ούτε για πλάκα), του βγάζω το γάλα με το θήλαστρο και το πίνει με το κουταλάκι από τη μαμά μου. Όσο πίνει δηλαδή, γιατί το περισσότερο το ρίχνει, αφού στόχος του είναι να δαγκώσει το κουτάλι και να ανακουφιστεί και όχι να πιει το γάλα. Τον ενοχλούν πολύ οι πάνω γομφίοι/τραπεζίτης στα δεξιά, όπου απ' ότι είδα, είναι όλη η περιοχή κάτασπρη εσωτερικά. Δεν είναι λίγο νωρίς για να βγάλει τα πίσω δόντια? Πάντως δόντια έχουμε 6 (τα έβγαλε 6 μηνών, μέσα σε 1,5 μήνα).

Πρόκειται για απεργία θηλασμού ή πιθανό αποθηλασμό (αυτό το τελευταίο δεν το πιστεύω, αλλά καμιά φορά δεν ξέρεις τί γίνεται)? Θέλω απλά να με διαβεβαιώσετε ότι έτσι γίνεται σε τέτοιες περιπτώσεις και ότι το μωράκι μου θα ξαναγυρίσει στην αγκαλίτσα και στο γαλατακι της μαμάς.

Προς το παρόν ουρλιάζει μόλις τον βάζω στο μαξιλάρι θηλασμού και αρνείται πεισματικά να θηλάσει. Τραβάει συνέχεια το δεξί αυτί (εκεί που "περιμένουμε" δόντια) και τα μαλλιά του.

Περιμένω να του περάσει? Με το γάλα τι κανουμε? Το στήθος μου τρέχει τα βράδυα και γεμίζουμε όλο το κρεβάτι. όσο για γάλα, έχω τόσο που ώρες ώρες εύχομαι αφού δεν το θέλει ο δικός μου, να είχα ένα ακόμη μωράκι να τάϊζα! Το επόμενο, κάποια στιγμή και μακάρι να πάμε για tandem!

Από τις 8 προσπαθώ να τον κοιμήσω..τίποτα, έχει γίνει ένα αγρίμι. Και αυτά τα δόντια, θεέ μου, θα μας πεθάνουν. Μπορεί να έλεγα παλιά, έξω από το χορό, ότι δεν πρέπει να δίνουμε φάρμακα κλπ., αλλά τώρα η πρώτη μου σκέψη είναι το αποτέλ. Εντάξει, κρατιέμαι, αλλά θα τρελαθώ. Και μέχρι τώρα πάντα ηρεμούσε στο στήθος. Τώρα με το που πάω να τον βάλω να θηλάσει, χτυπιέται σαν δαιμονισμένο. Μα τί θέλει πιά? Υπομονή, ναι. Και έχει άλλες που λένε ότι δεν κατάλαβαν δόντια..ή ότι τα παιδιά θέλουν ρουτίνα. Τί ρουτίνα, που ΄έχουμε κάνει τα πάντα, κόψαμε μεσημεριανό ύπνο, κάνουμε βόλτα, παιχνίδι, μπανάκι, ηρεμία, νανούρισμα..κάθε βράδυ. Το αγρίμι αν δεν πάει 12 τίποτα. Είμαστε κομμάτια. Και πόσο μάλιστα τώρα που δεν λειτουργεί ο σιγαστήρας (ο θηλασμός δηλαδή).

Τελικά είναι τόσο μπουκωμένος που δεν μπορεί να θηλάσει. Του το βγάζω και του το δίνουν με το κουταλάκι. Δε δεχεται με άλλο τρόπο. Ο καημενούλης μου, δεν μπορεί να αναπνεύσει, άντε να περάσει αυτό το μπούκωμα πια.

Έχεις μιλήσει με τον παιδίατρο σας μήπως το μωρό χρειάζεται κάποια βοήθεια φαρμακευτική για να ανοίξει η μυτούλα του?

Έχεις μιλήσει με τον παιδίατρο σας μήπως το μωρό χρειάζεται κάποια βοήθεια φαρμακευτική για να ανοίξει η μυτούλα του?

Ναι, τον πήγαμε. Μόνο ορούς μας είπε. Κάνει σαν γουρουνάκι. Και μιλάμε πολύ μύξα το καημένο. Το ίδιο και γω, απλά εγώ είμαι και κοτζάμ γαϊδούρα και φυσάω τη μύτη και τελειώσαμε. Αυτά τα καημένα πώς βασανίζονται έτσι.

Τότε δυστυχώς μόνο υπομονή μέχρι να περάσει...

είσαι σίγουρη ότι κάνεις σωστά τον ορό?

Έχουμε πάρει μάστερ με το σύζυγο στους ορούς!! Τα ευχάριστα είναι ότι είμαστε πολύ καλύτερα. Σήμερα κάναμε μόνο το βράδυ ορό (2 φορές από τη μία και 2 από την άλη, εναλλάξ βέβαια, με σύριγγα) και δεν τραβήξαμε με οτριζαλίν - φόβος και τρόμος του μικρού. Βγήκαν μυξούλες λίγες και γενικά το μωρό είναι καλά. Θεέ μου, τί μαρτύριο ήταν κι αυτό. Μεγάλο λούκι νρε παιδιά οι οροί. Περιμένω τα επόμενα χρόνια καμιά πατέντα/ όλο και κάτι καινούριο θα υπάρχει για να μην τυρρανιούνται τα μωράκια έτσι. Βέβαια ο δικός μου τότε θα είναι μεγάλος!

αντί για ορό θα σου συνιστούσα να πάρεις τα σκευάσματα που αποτελούνται από θαλασσινό νερό αποστειρωμένο πχ sinomarin, physiomer. είναι πιο αποτελεσματικά από τον φυσιολογικό ορό και δεν έχουν παρενέργειες. Έχουν και εύκολο ρύγχος που ψεκάζει, οπότε δεν πνίγεται το μωρό (με τον απλό ορό και τη σύριγγα νιώθουν αίσθηση πνιγμού) και οι μύξες φεύγουν. Ειδικά το sinomarin είναι υπέρτονο, οπότε καθαρίζει ακόμα πιο καλά. Το έπαιρνα εγώ στην εγκυμοσύνη, υπάρχει και για βρέφη.

Έχω το sinomarin για βρέφη, βάζαμε κι απο αυτό. Μα ςείχε πει η παιδίατρος να κάνουμε ορούς και αυτό. Μας είπε ότι κάνει δουλειά. Στην πράξη όμως, σε μας λειτούρησε πιο πολύ ο ορός που βάζαμε με σύριγγα. Και φυσικά το οτρισαλιν, που ξέρω ότι είναι βάρβαρο γι ατα μωράκια, αλλά πραγματικά, μόνο με ευτό έβγαιναν όλες οι μυξούλες. Και μιλάμε για πολύ πράμα, αφού πολλές φορές γέμιζε και έβγαιναν προς το σωληνάκι. Ο ορός σκέτος ή το σινομαρίν δεν τις έβγαζαν τόσο καλά.