ΤΕΛΟΣ!

…ααααααχ! Από πού να ξεκινήσω και τι να πρωτογράψω???

Κατʼ αρχάς -και κατʼ αρχήν- σας καλημερίζω πολύ - πολύ συγκινημένη, καθώς έχω στερηθεί την συντροφιά σας πάρα πολύ καιρό!

Ανάθεμα τα ωράρια μου, που ήταν τόσο δραματικά που δεν είχα χρόνο για τίποτα από όλα αυτά που με ευχαριστούν και με ξεκουράζουν, αλλά μόνο για τα εντελώς «προβλεπόμενα» που θα λέγαμε αν ήμασταν στο στρατό… Μόνο που εγώ, ήμουν λίγο χειρότερα από φαντάρος!

Σήμερα λοιπόν, διανύω την πρώτη μου ημέρα απολύτου ελευθερίας!

ΝΑΙ είναι γεγονός… δουλειά τέλος! Συμπλήρωσα το διάστημα …εκπαίδευσής μου, και τώρα με χωρίζουν σχεδόν 3 μήνες από την απόκτηση του επισήμου τίτλου μου, 3 μήνες από την ημέρα που θα είμαι «δόξη και τιμή» όχι κυρία Κοκοβίκου, αλλά Παιδίατρος με Π κεφαλαίο όχι από ψώνιο, αλλά λόγω των μαρτυρίων που πέρασα μέχρι να φτάσει η πολυπόθητη μέρα!

Δε μπορώ να σας περιγράψω τις δραματικές ώρες που πέρασα από την ημέρα που επέστρεψα στη δουλειά με την ιδιότητα της μητέρας! Ήμουν βλέπετε η κατάπτυστη που άφησα την επιστήμη για να αποκτήσω (μετά από κόπο) το αγγελουδάκι μου… Οξύμωρο για μια παιδιατρική κλινική θα μου πείτε ο μη σεβασμός της μητρότητας, αλλά θα εξηγήσω ότι τη σεβόμαστε απόλυτα, αρκεί να μην αφορά τους εργαζόμενούς μας!!!

Δε βαριέσαι, περασμένα και πολύ σύντομα ξεχασμένα, καθώς το μόνο που με κρατούσε ως τώρα ήταν η ψυχολογική υποστήριξη του καλού μου, και η φωνούλα της Νικολέττας μου, που αντηχούσε κάθε τόσο στα αυτιά μου να λέει «μαμά!».

Έτσι, φαντάζομαι ότι γρήγορα θα ξεχάσω την ημέρα που έλειψα από τη δουλειά επειδή είχα τη Νικολέττα με απανωτές ιώσεις (και δεν είχα ποιόν να την κρατήσει) και που πήραν 500 τηλέφωνα στο σπίτι λες και αν έλειπα θα κατέρρεε το Ε.Σ.Υ.! (Λέτε να είμαι τόοοσο σημαντική και να το αγνοώ???).

Θα ξεχάσω που άκουσα ότι «λείπεις συχνά», λες και ήμουν σε τρελές διακοπές, και όχι σπίτι με παιδί άρρωστο... (εννοείται ότι το στοιχειώδες ενδιαφέρον «πώς είναι το παιδί σου?» όταν επέστρεφα άνηκε στη σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας!)

Θα ξεχάσω την ημέρα που εφημέρευα και το παιδάκι μου ψηνόταν στον πυρετό σπίτι. Που την έφερε ο καλός μου στην κλινική για να της κάνω εξετάσεις και επειδή είχαν προτεραιότητα τα άλλα νοσηλευόμενα αγγελουδάκια, σπάραζε στο κλάμα στον διάδρομο, άπλωνε τα χεράκια της προς το μέρος μου και φώναζε «ΜΑΜΑΑΑ». (…το πόσο χάλια ένιωθα δεν περιγράφεται! Αλλά, ένα έχω να πω… Η μητρότητα δεν είναι ιδιότητα, είναι στάση ζωής! Το κοριτσάκι μου δεχόταν τα χάδια και τις καλές κουβέντες των μαμάδων της κλινικής, και εγώ μακάριζα τον εαυτό μου που υπάρχουν στον κόσμο αυτές οι γυναίκες για να τον ομορφαίνουν… ).

Θα ξεχάσω πολλά, πάρα πολλά, που με έκαναν να νιώθω ανεπαρκή απέναντι στη δουλειά και ανεπαρκέστερη απέναντι στην οικογένειά μου.

Και έτσι δε θα νιώσω την παραμικρή νοσταλγία για αυτό το οποίο είχε καταντήσει να ονομάζεται «δουλειά», γιατί δε μπορώ να πιστέψω ότι αυτό που ζούσα ήταν αυτό που πάντα ονειρευόμουν να κάνω και αυτό που αγαπώ με όλη μου την καρδιά.

Αυτή η αγάπη άλλωστε είναι αυτή που οδηγεί τα βήματά μας, και από Σεπτέμβρη θα βρισκόμαστε στην …ξενιτιά! Θα φύγουμε κύριε! Θα πάμε αλλού! Η πατουσοοικογένεια θα μετοικήσει, θα πάει σε μέρος, με πιο ανθρώπινες συνθήκες εργασίας και με σεβασμό στο μεγάλωμα παιδιών. Θα σας γράφω από νέα διεύθυνση για άγνωστο χρονικό διάστημα, και το μόνο που ξέρω με βεβαιότητα είναι ότι πολλά θα είναι αυτά που θα στερηθώ. Ευτυχώς Θεούλη μου, εσείς δε θα ανήκετε σε αυτά!

Manchester σου ερχόμαστε!

Patousaki μου γλυκο... με συγκινησες!

Με το καλο ο τιτλος σου, με το καλο να ασκησεις το επαγγελμα σου οπως το εχεις ονειρευτει!

Ευχομαι τα καλυτερα για σενα και την οικογενεια σου... ειμαι σιγουρη πως θα τον βρεις εσυ το δρομο... η Νικολ ειναι τυχερη που σε εχει και ευχομαι η καλη τυχη να την ακολουθει σε ολη της τη ζωη!

Να περνατε καλα!!!!!!

Patousaki μου γλυκο... με συγκινησες!

!

και εμένα ρε κοριτσάκι...

σου εύχομαι από καρδιάς από'δω και πέρα τα καλύετρα και να περνάτε υπέροχα με την πατουσοοικογένεια..

πολύ χάρηκα με το come back

φιλιά πολλάα!

Καλή σταδιοδρομία πατουσάκι... και εύχομαι τα καλύτερα!

αχ βρε πατουσα...παντα μα παντα χαιρομαι να σε διαβαζω...

αλλοτε με συγκινεις οπως τωρα, αλλοτε με κανεις και γελαω....

να εισαι καλα κοριτσακι και ευχομαι η εγκατασταση σας στο μαντσεστερ να σας γεμισει με χαρα και πολυτιμες εμπειριες...

θα χαρω πολυ να σε βλεπω συχνα διαδικτυακα...

φιλια στη νικολ σου!

Μανούλα με τη συνονόματη κορούλα,

Εύχομαι τα αγγλουδάκια που θα γιατρεύεις να σου θυμίζουν οτι και μεις εδώ στην πατρίδα πάντα θα σε χρειαζόμαστε

Να είσαι καλά και να σκορπάς όλα όσα έχεις γεννηθεί να εμπνέεις.

Θα παρακολουθώ με χαρά τα νέα σου.

Ηρώ

Αννουλα ΜΑΣ...δεν σου λέω καλο ταξιδι και καλά να περάσετε...(ειναι σχεδον σιγουρο...)αλλά καλή επάνοδο και να ξανασμιξουμε ....

Ειμαι πολύ χαρουμενη για την εξέλιξη σου...

Φιλιά πολλά...

Καλη αρχη λοιπον και thanks to internet σε μας δεν θα λειψεις!!!

Φιλια πολλα και μανα-γιατρε-γυναικα ΚΟΥΡΑΓΙΟ!!

Θα ξεχάσω την ημέρα που εφημέρευα και το παιδάκι μου ψηνόταν στον πυρετό σπίτι. Που την έφερε ο καλός μου στην κλινική για να της κάνω εξετάσεις και επειδή είχαν προτεραιότητα τα άλλα νοσηλευόμενα αγγελουδάκια, σπάραζε στο κλάμα στον διάδρομο, άπλωνε τα χεράκια της προς το μέρος μου και φώναζε «ΜΑΜΑΑΑ».

Θεέ μου πως το άντεξες αυτό ;;;

τέλος πάντων πάει πέρασαν αυτά είπαμε

το θέμα είναι ... συγχαρητήρια κα Παιδίατρε !!!

καλή σταδιοδρομία και σιδεροκέφαλη στην από και πέρα καριέρα σου !!!

και φυσικά καλή τύχη στις νέες περιπέτειες της πατουσοοικογένειας !!!

μπράβο και στον άντρα σου που σε στηρίζει και σε ακολουθεί ... λίγοι θα το έκαναν !!!

Καλή επιτυχία κορίτσι μου ,δεν μπορείς να φανταστείς ποσο καταλαβαίνω αυτα που γράφεις!!!Λες και οι μητερες-γιατροι ειναι οι μοναδικοι γιατροί που διαθέτει το Ε.Σ.Υ.,λες και π.χ.Χριστουγεννα του 2007 5 μηνών έγγυος αν δεν εφημέρευα για να πάει ο συνάδελφος που ΔΕΝ έχει παιδιά και ήταν άντρας και ΟΧΙ γυναίκα ΕΓΚΥΟΣ στον 5ο μήνα να βγει με την ιστερική 50άρα σύζηγό του θα χανόταν ο κόσμος!!!Αλλά βλέπεις εγώ ήμουν 30 χρονών και αυτός 50 χωρίς παιδιά-σημαντικό αυτό-με στίλ "έλα μωρε τι θα πάθεις σε νοσοκομείο είσαι άλλωστε θα σε προσέξουν αν γήνει κάτι...."

ΚΑΛΗ ΤΥΧΗ ΣΤΟ ΝΕΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ!!!

Συγχαρητήρια φιλενάδα.

Τα δύσκολα τελείωσαν, με το καλό να πάρεις και τον επίσημο τίτλο στα χέρια σου, με το καλό να ασκήσεις το επάγγελμα της Παιδιάτρου, που τόσο πολύ αγαπάς.

Καλή επιτυχία, καλή σταδιοδρομία, καλές αγκαλιές με την Νικόλ κ τον σύζυγο κ καλή επιστροφή στην Ελλάδα.

Φιλιά πάααρα πολλά, να είσαι πάντα καλά, κι εσύ κ όοολη η οικογένεια.

Συγχαρητήρια και καλή σταδιοδρομία. Εύχομαι να περάσετε ευτυχισμένες στιγμές στο Manchester!

Πατουσακι,καλη δυναμη και καλη τυχη στα καινουργια σου σχεδια.Ολα να πανε καλα και να σε "διαβασουμε" συντομα παλι.

ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ!!

ΑΞΙΑ ΑΞΙΑ ΑΞΙΑ !!!!

καλή δύναμη & όλα θα πάνε καλά

(γράψτους κι άστους να κουρεύονται)

Πατουσάκι γλυκό!!!Μας έλειψες πολύ!

Με το καλό ο τίτλος, η μετοίκιση και -εύχομαι- και η επάνοδος στα πάτρια, με καλύτερους όρους από αυτούς που ως τώρα συνάντησες. Από δω και στο εξής ελπίζω να χαίρεσαι για περισσότερο χρόνο την κορούλα σου!

Περιμένουμε νέα από την Αλβιώνα!

Φιλιά!

μα γιατι παντα μα παντα αυτους τους ανθρωπους η ελλαδα τους διωχνει μακρια?

πατουσακι θυμασαι που καποτε ανοιξα ενα θεμα κ καταδικαζα τους γιατρους? εσυ τοτε ενιωσες οτι σε προσβαλα. αυτοι ομως που καταδικαζα ειναι αυτοι που σε διωχνουν μακρια...και πραγματικα λυπαμαι γι αυτο..οσο κ αν χαιρεσαι. θα χαιρομουν οταν ανθρωποι που αφηνουν το παιδι τους να περιμενει στη σειρα θα ηταν χαρουμενοι να εργαζονται εδω.

να σου ευχηθω μια καλη αρχη και να πανε ολα καλα για σενα κ την οικογενεια σου!

Σας ευχαριστώ πολύ - πολύ για τις ευχές σας, και κυρίως για την υπόσχεση ότι δε θα χαθούμε τώρα που θα ...αποδράσουμε από αυτό το τρελοκομείο, που ναι μεν αγαπάμε, δεν αντέχουμε δε!!!

(ίσως μετά από πολλούς μήνες τσάι να αλλάξουμε γνώμη, προς το παρόν ...no sugar, just lemon dear!)

Ευχαριστώ ιδιαίτερα την φίλη sofia-nefeli, για όλους τους λόγους που αυτή ξέρει!(ας μην κουράσουμε τους αναγνώστες μας, ε???)

:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D

Συγχαρητήρια patousaki.

Νομίζω ότι η Παιδιατρική έγινε πλουσιότερη κατά έναν ΑΝΘΡΩΠΟ και νομίζω ότι τους έχει ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΑΝΑΓΚΗ!!!!!!!!

Τινα πω...ΠΟΛΥ γαιδούρια οι συναδελφοί.Ευτυχώς εγώ έχω πολύ καλούς συναδελφους και όσες φορές χρειάστηκε να λείψω για εξετάσεις κτ.λ.με κάλυψαν με μεγάλη τους χαρά αφού ξέρουν τι ζόρια τραβάω για να αποκτήσω ένα μωράκι.Είναι να πέσεις και σε ανθρώπους...Σε αυτό είμαι τυχέρη και τους εκφράζω την ευγνωμοσύνη μου όσο πιο συχνά μπορώ και εννοείται οτι αν χρειαστεί θα κάνω και εγώ το ίδιο για αυτές.

Καλή σταδιοδρομία..καλή ζωή....και έχεις όλο τον θαυμασμό μου...ειδικά στο σημείο που περιγραφεις το γεγονος που εξέταζες άλλα παιδάκια που είχαν σειρα...ενώ περίμενε και σε φώναζε το δικό σου που ήταν και αυτό άρρωστο πω...πω...πω...πω...αυτό το σκηνικό...δεν ξέρω..δείχνει μεγαλείο ψυχής...δύναμης...αλλά και χρήζει απεριόριστου θαυμασμού..καθώς άλλες..συμπεριλαμβανομένου κ του εαυτού μου..δεν ξέρω αν θα αντιδρούσαν έτσι..! Εύγε!

μετα απο 1,5 χρονο μεν το διαβασμα αλλα χαλαλι!!!!!!

μετα απο 1,5 χρονο μεν το διαβασμα αλλα χαλαλι!!!!!!

χααααααααααχαχαχαχαχαχ

αυτο είναι και γ@μ@..... στα φόρα

δεν κοιτανε ημερομηνία δημιουργίας και λενε πχ χρόνια πολλά για πρωτα γεννεθλια και το παιδι εχει παει φαντάρος !

ή σε αλα φορα απαντάνε για ενα γατι που χαθηκε ή μηχανη μετα απο 3 1/2 χρόνια

χααααααααααααχαχαχαχαχαχ

(κι εγω την εχω κάνει την ματσακουλια ... χαχαχαχαχαχαχχα πριν χρόνια βεβαια)

Συγχαρητήρια και καλή σταδιοδρομία patousaki ! και μην μας ξεχάσεις και εμάς εδώ!

το καλο ηταν οτι διαβαζα απο τη μια το ποστ και απο την αλλη εβλεπα Μαντσεστερ! και να αναρωτιεμαι συνεχεια.....στην Αγγλια???? ....στην αγγλια????

μετα προσγειωθηκα!