Βάρος στην θερμοκοιτίδα για πρόωρα

η κόρη μας γεννήθηκε πριν 16 μέρες στην 32η εβδ. 918 γρ.τώρα είναι 1030γρ και τρώει αποκλειστικά γάλα.ο ρυθμός που αυξάνει το βάρος της είναι φυσιολογικός;ξέρετε κάποιο τρόπο να την βοηθήσουμε να πάρει βάρος για να την φέρουμε σπίτι μας επιτέλους;;;;;

δεν είναι διασωληνομένη.έχει μόνο τον καθετήρα για το φαγητό.το πρόβλημα της είναι το βάρος για να την φέρουμε σπίτι.

Να σας ζήσει η μπουμπουκα σας!! Λοιπον δυστυχως τροπος δεν υπαρχει,απλα με το ξενο γαλα (γιατι σίγουρα δεν σου επιτρεπουν να δίνεις το δικο σου ακομα)θα παχυνει πιο γρήγορα. Εμενα ήταν 1350γρ και έμεινε στο μητερα 40 ημερες μονο λογο ότι ήταν ελλειποβαρης βεβαια θα είχαμε φυγει πιο νωρίς αν δεν παθαινε λοιμωξεις μεσα απο την εντατικη του ΜΗΤΕΡΑ (εχω την χειροτερη γνωμη για το συγκεκριμενο μαιευτηριο).Εμενα είχε ξεκινησει με 4cc και καθε μερα αυξαναμε 2cc,όταν εφτασε τα 35cc πήγαμε στην ΜΕΝ1 και πήραμε μπουκαλι.ΠΡΟΣΟΧΗ επειδη παιζονται πολλα στην ΜΕΝΝ αν ποτε σου πουνε οτι εχει μικροβιο ή λοιμωξη μην το περνας έτσι απλά αλλα να ρωτας τι ακριβως μικρόβιο?? Οτι χρειαστεις στειλε μου πμ

Nα σου ζησει το μωρακι σου και με το καλο να το παρεις στο σπιτι.

Η κορη μου γεννηθηκε 1570 (στις 32 εβδομαδες) και την πηραμε στο σπιτι μετα απο 27 μερες περιπου 2160 (αν θυμαμαι καλα).

Οταν θα παρει το απαιτουμενο βαρος, μπορει να σιτηστει με μπιμπερο, τοτε θα το παρεις στο σπιτι. Απο ενα διαστημα και μετα να ξερεις οτι παιρνουν πολυ γρηγορα βαρος. Εσυ δεν μπορεις να κανει τιποτα. Δεν ξερω αν πηγαινεις δικο σου γαλατακι. Ειναι οτι καλυτερο και το δινουν απο την στιγμη που το μωρο σιτιζεται ακομη και αν ειναι με το σωληνακι.

Zitamar εμενα εδιναν το δικο μου γαλα απο την αρχη. Ξενο χρειαστηκε να παρει μονο οταν δεν υπηρχε δικο μου αποθεμα (για διαφορους λογους που δεν ειναι του παροντος).

Οσο για τις λοιμωξεις... παντου ιδιες ειναι... Εμεις νοσηλευτηκαμε για 5 μερες στο Ιασω και μετα στο Παιδων οπου 11 ημερων ανακαλυψαμε την λοιμωξη.....

ΝΑ ΣΟΥ ΖΗΣΕΙ ΤΟ ΜΩΡΑΚΙ ΣΟΥ!ΘΑ ΣΥΜΦΩΝΗΣΩ ΚΑΙ ΕΓΩ ΟΤΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΑΓΙΚΟΣ! ΤΡΟΠΟΣ ΝΑ ΑΥΞΗΘΕΙ ΓΡΓΟΡΑ ΤΟ ΒΑΡΟΣ ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ Η ΥΠΟΜΟΝΗ!ΕΜΕΝΑ Η ΜΙΚΡΗ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ 35(ΜΑΛΛΟΝ,ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΑ ΙΣΤΟΡΙΑ) ΕΒΔΟΜΑΔΩΝ 1770.ΕΜΕΙΝΕ ΣΤΗ ΘΕΡΜΟΚΟΙΤΙΔΑ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΒΑΡΟΣ.ΣΥΝΟΛΙΚΑ ΘΕΡΜ. ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΣΤΗΝ ΑΠΛΗ ΜΟΝΑΔΑ 21 ΗΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΗΡΑΜΕ ΣΠΙΤΙ 2040

καταρχην να σας ζησει,μη βιαζεσε,δε θελω να σε απογοητευσω αλλα οπως θα εχεις δει κ συ,δεν υπαρχει κατι που να μπορεις να κανεις,οσο πιο πολυ γαλα πινει,τοσο θα παιρνει βαρος,δεν υπαρχει αλλος τροπος,δυστυχως,για αυτο υπομονη γιατι θελει ακομα 1000γρ, να παρει για να φυγετε,ελπιζω να πανε ολα καλα κ να μη κολλησει τπτ γιατι θα τη παει πισω...εμενα εμειναν 3μηνες στην ενταντικη του μητερα,οι λοιμωξεις που λενε,παντου φανταζομαι υπαρχουν,δεν ειναι θεμα νοσοκομειου,απο κει κ περα εναι κ στο μωρακι

σας ευχαριστώ όλες για τις απαντήσεις σας.ευτυχώς της δίνουν και από το δικό μου από την αρχή.απλά δεν την αρκεί μόνο το δικό μου και πίνει και ξενό.ίσως έτσι παίρνει και αρκετές θερμίδες και τα αντισώματα από εμένα.

έφτασε αισίως τα 1078γρ σήμερα.μακάρι να συνεχίσει έτσι.

ευτυχώς δεν είχαμε κάτι σε λοιμώξης προς το παρόν και μακάρι να παραμείνουμε έτσι.

εύχομαι και σε εσάς να είναι όλα καλά και όλα αυτά που περάσατε να είναι μια ξεθωριασμένη ανάμνηση.

Τελεια!!! 48 γρ. ειναι κατι παραπανω απο τελεια!!!!! Αντε, με το καλο να περασει ο καιρος και να παρετε την ζουζουνα σας στο σπιτι!!!

εύχομαι και σε εσάς να είναι όλα καλά και όλα αυτά που περάσατε να είναι μια ξεθωριασμένη ανάμνηση.

ποτε δε θα γινουν μια ξεθωρισασμενη αναμνηση.....οταν περνας μια τοση μεγαλη σταναχωρια κ αφορα τα παιδια σου,που μολις γεννησες,κ ολα ειναι τοσο ρευστα για πολυ καιρο,κ τοσο δυσκολα,δε γινονται ποτε μια ξεθωριασμενη αναμνηση..κ αυτο βεβαια το καταλαβαινουν μονο οσοι εχουν περασει απο αυτο το σταδιο,οσοι εχουν νιωσει την αγωνια για την επομενη μερα,ωρα,για τη ζωη του παιδιου τους,την αγωνια οταν χτυπαει το τηλεφωνο,οτι κατι εγινε,ποτε δε γινονται ολα αυτα μια ξεθωριασμενη αναμνηση....δυστυχως....απλα μετα,αν ολα εχουν παει καλα,πονανε λιγοτερο

Να σου ζήσει το μωράκι σου!!

Ελπίζω να πάρει γρήγορα βάρος και να φύγετε για το σπίτι! Είναι βασικό που έχετε μόνο το βάρος. Κι εμένα η μικρή μου γεννήθηκε 31 και 6 1400γρ., μείναμε 47 μέρες στην μονάδα. Έπινε από την αρχή δικό μου γάλα. Δεν χρειάζεται να της δίνουν ξένο γάλα, αλλά βάζουν μέσα κάποιες επιπλέον βιταμίνες (νομίζω ενισχυτικό λέγεται).

να σου ζησει το μωρακι σου κκαι γρηγορα να το παρετε στο σπιτι!!!!

εγω γεννησα στις 32 βδ και ηταν 1.630.

βεβαια μεσα στην μεν επεσε στο 1.400 και μας πηρε 2 ολοκληρους μηνες μεχρι να ερθει μαζι μας στο σπιτι γιατι αργησε να φαει απο μπιμπερο λογο απνιας.

Να ξερεις οτι απο την στιγμη που θα φαει με μπουκαλι και φτασει περιπου τα 1.900 τοτε θα ειστε και πολυ κοντα στο να ερθει σπιτι.......μην σου φανει πολυ,γιατι τα μωρακια περνουν πολυ γρηγορα βαρος.

και να θυμασαι,ΠΟΤΕ δεν ξεχνας οσα εχεις περασει εσυ ο καλος σου και το μικρακι σας οσο ειναι στην μεν...απλα περνωντας ο καιρος προσπαθεις να το ξεχασεις και να το αφησεις πισω!!!!!

ευχομαι τα καλυτερα!!!!!:p:p

σας ευχαριστώ για τις ευχές σας.σίγουρα δεν θα τα ξεχάσω όλα αυτά.απλά να είναι στο πίσω μέρος του μυαλού μου θέλω όταν τελέιώσουν όλα αυτά.

το μωράκι μας είναι IUGR (ενδομήτρια υπολειπόμενη ανάπτυξη) γι αυτό γεννήθηκε πρόωρα.γενικά έχουμε περάσει τα 1000 μύρια μέχρι να γεννηθεί.ακούσαμε για διάφορα σύνδρομα, νανισμό, αμνιοκέντηση που δεν κάναμε για να μην κινδυνέψει αφού είχε ελάχιστο υγρό κλπ.πολύ άγχος αν θα τα καταφέρει να ζήσει μέχρι γεννηθεί κλπ.

τώρα που ξέρω ότι είναι καλά από όλα αυτά που ακούσαμε και ξέρω ότι είναι ζωντανή και δεν ζώ με το άγχος γιατί δεν την νιώθω να κουνιέται και όταν πηγαίναμε στον γιατρό αν θα είναι εκεί κλπ είμαι πολύ πιο ανακουφισμένη.ο δρόμος μας είναι μακρύς και δεν τελειώνει σύντομα, αλλά τουλάχιστον τώρα έχει μια ευκαιρία να ζήσει και μπορώ να την βοηθήσω καλύτερα από ότι όταν στην μήτρα.όλα αυτά θα αποτυπώνονται για πάντα στον τρόπο που θα την κοιτάω και θα την αγαπάω.οπότε δεν θα τα ξεχάσω ποτέ, απλά δεν θα πονάνε πία αφού θα την κοιτάω να είναι εκεί.ανυπομονώ πολύ να έρθει σπίτι να την φροντίζουμε εμείς όπως της αξίζει με όλα αυτά που πέρασε και στερήθηκε.

Να σας ζήσει το μωράκι σας !!!!!Να ξέρεις ότι όλα θα πάνε καλά και σύντομα θα έχετε το μικρό σας αγγελούδι μαζί σας!!Ο δικός μου γιος γεννήθηκε 1850 και τον πήραμε σπίτι μετά από 15 μέρες στα 2050. Ενώ μας έλεγαν οτι δεν θα μπορέσει να θηλάσει με το που του έδωσα το στήθος μου το άρπαξε κατευθείαν-του πήγαινα και το γάλα που χρειαζόταν στο μαιευτήριο κι έτσι δεν χρειάστηκε ξένο. Η μόνη παγίδα που δεν πρέπει να πέσετε εσύ και ο άντρας σου όταν με το καλό έρθει στο σπίτι είναι να φοβάστε ότι συνέχεια κάτι έχει το μωρό π.χ. αχ δεν παχαίνει, έβγαλε ενα σπυράκι κλπ κλπ . Ευχαριστηθειτε το γιατί θα μεγαλώσει τόσο γρήγορα που δεν θα το καταλάβετε!!Είναι πολύ σκληρό αυτό που περνάτε αλλά να ξέρεις ότι θα σας κάνει πιο δυνατούς και ενωμένους σαν οικογένεια. Ο δικός μου γιος είναι τώρα τριών και σκέφτομαι όλα όσα περάσαμε σαν μια σκληρή αλλά ταυτόχρονα και "γλυκιά" ανάμνηση.... Να θυμάσαι ότι δεν πρέπει να το βάζεις κάτω και ότι πρέπει να είσαι δυνατή και ήρεμη γιατί όλα μεταδίδονται στο μικρουλάκι σας...Σου εύχομαι πολύ πολύ σύντομα να πάρετε το μωράκι σας στο σπιτάκι του. Όνειρα γλυκά!!!!!!!

...και εγώ έκανα διδυμάκια πρόωρα 32εβ και τώρα έχουν περάσει επτά μήνες και ούτε που θυμάμαι σχεδόν τι είχε γίνει στις θερμοκοιτίδες. Θυμάμαι την αγωνία μου, την στεναχώρια όταν έφευγα και τα άφηνα....αλλά και την ευτυχία όταν ήρθε η μέρα να τα πάρω σπίτι. ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΜΙΑΣ ΦΡΟΝΤΙΔΑΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗΣ. Κάνεις το σωστό , σκέψου θετικά....θα φάει, θα πάρει σύντομα γραμμάρια... και σε λίγες μέρες θα είναι ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΜΑΖΙ ΣΟΥ. Είσαι μανούλα... να είσαι ευτυχισμένη...να πηγαίνεις να την βλέπεις και να της μιλάς ....σε καταλαβαίνει!!! Να της χαμογελάς και να της λες ότι την αγαπάς....λίγο υπομονή γιατί τώρα πια όλα είναι ΟΚ.Σε λίγο θα την κρατάς ώρες στην αγκαλία σου. Εύχομαι να σου ζήσει.

είναι τόσο συγκινητικά αυτά που μου γράφετε και σας ευχαριστώ πολύ για την δύναμη που μου στέλνετε.

έφτασε τα 1143γρ και αύριο θα ζυγιστεί πάλι.μακάρι να συνεχίσει έτσι.

όταν της μιλάω χαμογελάει μερικές φορές και λιώνω!

Η μικρή σου πάει πολύ καλά και να σκέφτεσαι ότι παίρνει κανονικά βάρος και το κυριότερο ότι μόνο βάρος χρειάζεται να πάρει. ο γιος μου γεννήθηκε στις 32w και 1230 έχασε 200 γρ δεν είχε κανένα ευτυχώς άλλο προβλημα και στο μηνα επάνω είμαστε 2000 γρ και βγήκαμε. Στο σπίτι θα δεις ακόμη μεγαλύτερη διαφορά καθώς θα αισθαθει ότι πια βρίσκεται με τη μαμά και το μπαμπά. Να της μιλάς να την ακουμπάς να τη χαιδεύεις.

Η μικρή σου πάει πολύ καλά και να σκέφτεσαι ότι παίρνει κανονικά βάρος και το κυριότερο ότι μόνο βάρος χρειάζεται να πάρει. ο γιος μου γεννήθηκε στις 32w και 1230 έχασε 200 γρ δεν είχε κανένα ευτυχώς άλλο προβλημα και στο μηνα επάνω είμαστε 2000 γρ και βγήκαμε. Στο σπίτι θα δεις ακόμη μεγαλύτερη διαφορά καθώς θα αισθαθει ότι πια βρίσκεται με τη μαμά και το μπαμπά. Να της μιλάς να την ακουμπάς να τη χαιδεύεις.

αλήθεια;στον μήνα;αχ πολύ θάρροσ μου δίνεις!βέβαια πέρασαν ακριβώς 3 εβδομάδες και είναι στα 1140γρ σήμερα.

υπομονή!

Να σας ζήσει η τοσοδούλα σας! Και εμάς ο μπέμπης γεννήθηκε 31 και 2 1260 γραμμάρια και έχασε ως συνήθως 100 γραμμάρια την πρώτη μέρα. Καταλαβαίνω το άγχος σου αλλα το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι υπομονή. Εμείς μετρούσαμε με το σταγονόμετρο τα γραμμάρια και να οι υπολογισμοί να τα στατιστικά να οι μέσοι όροι λέγαμε παίρνει μέσο όρο 20,2 την ημέρα. Χαχαχα. Άλλες μέρες θα παίρνει 40 γρ άλλες λιγότερα κάποιες καθόλου. Αλλά μην Ανησυχείς. Να είσαι σίγουρη ότι και οι γιατροί αυτο θέλουν να φύγεται το συντομότερο δυνατό. Συγχαρητήρια που δίνεις το γάλα σου. Του δίνεις αυτό που χρειάζεται. Εμένα επειδή δεν έπαιρνε γρήγορα βάρος του εκαναν μετάγγιση. Συνηθίζεται στα πρόωρα. Είχε λέεει λόγω προωρότητας χαμηλό αιματοκρίτη και επερνε και σίδηρο. Επίσης κάπου είχα διαβάσει μια έρευνα ότι τα μωρά ειδικά πρόωρα που τα κρατούσαν αγκΑλια στη στάση καγκουρό, δηλαδή επαφή με το δέρμα μεγάλωναν πιο γρήγορα. Πες με τρελή αλλα όταν επιτέλους με άφησαν να το πάρω αγκΑλια το είχα όποτε πήγαινα πάνω μου και δεν ξέρω αν είναι αυτός ο λόγος αλλα έπαιρνε περισσότερο βάρος εκείνες τις μέρες. Εμείς κάτσαμε 40 μέρες. Μακάρι να φύγεται σύντομα και να την πάρετε σπίτι σας!

Πες με τρελή αλλα όταν επιτέλους με άφησαν να το πάρω αγκΑλια το είχα όποτε πήγαινα πάνω μου και δεν ξέρω αν είναι αυτός ο λόγος αλλα έπαιρνε περισσότερο βάρος εκείνες τις μέρες.

άμα σου πώ ότι εκείνη την 1 και μοναδική φορά που με άφησαν να την πάρω αγκαλία είχε βάλει 65γρ σε 2 μέρες;και μετά δεν έβαλε!και εγώ νομίζω ότι έπαιξε σημαντικό ρόλο και δεν είσαι τρελή!αλλίως ειμάστε παρέα τρελές!

έλα όμως που δεν με αφήνουν να την πάρω αγκαλία;;;;τί να κάνω να τους πείσω;το έχει ανάγκη το ξέρω.της άρεσε πολύ όταν την αγκάλισα.ήταν ήρεμη και χαλαρή η καημένη.ούφ!

Γιατί δεν σε αφήνουν; Εμένα μόλις βγήκε απο το οξυγόνο δηλαδή την 3 μέρα με άφησαν και ας είχε παρεντερικη, καλώδια για κορεσμο κλπ. Και με άφηναν και τις 3 φορές την μέρα. Σε ποιο νοσοκομείο είναι; Εγω επέμενα πολυ και το ζητούσα απο την γιατρό απ την πρώτη μέρα. Οι νοσηλεύτριες έκαναν τις δύσκολες στην αρχή αλλά άπαξ και το πε η γιατρός μετα έμπαινε μέσα και τον έπαιρνα αγκαλιά χωρίς καν να ρωτήσω. Είμασταν στο παίδων εμείς.

Έχετε δίκιο για το καγκουρώ κορίτσια, σας το επιβεβαιώνω και εγώ που το έκανα με την μικρή μου Μαριλένα μου να επιμένεις να σου την δίνουν αγκαλίτσα, κι εγώ έτσι τους κυνηγούσα..

cow πολύ ωραία αυτά που γράφεις, δεν θα μπορούσες να τα πεις καλύτερα, συμφωνώ και επαυξάνω

καλημερα και απο μενα...να χαιρεσαι το μωρακι σου και γρηγορα να το παρετε σπιτι σας. Εμενα γεννηθηκε 32 εβδ και 6 ημερων και ηταν 1820 γρ. Εχασε περιπου 180 γραμμαρια τις πρωτες μερες και μετα αρχισε να παιρνει αλλα οχι πολυ γρηγορα γιατι δεν επινε αρχικα γαλα, δεν το χωνευε. Καθισαμε 23 μερες στη μενν μεχρι να παρει το επιθυμητο βαρος και να την παρουμε μαζι μας. Το μονο που μπορω να σου πω ειναι να κανεις υπομονη και να εχεις θετικη σκεψη...ο καιρος θα περασει και συντομα θα το εχεις αγκαλια το μωρο σου...το μονο που θα σε νοιαζει ειναι να μην κολλησει λοιμωξεις οσο ειναι στη μενν, τα κιλα θα τα παρει αργα ή γρηγορα...και παλι ευχομαι να σου ζησει...