Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

18 ΜΗΝΕΣ ΜΑΖΙ ΣΟΥ


Recommended Posts

Γεια σας,

 

Είμαι σχετικά νέο μέλος στο parents και θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας την μικρή μου ιστορία.

Μέχρι σήμερα απλά διάβαζα τα μηνύματά σας χωρίς να συμμετέχω σε κάποιο θέμα και ζούσα μαζί σας την αγωνία που είχατε για τα μωράκια σας και για τις ατελείωτες ώρες που περάσατε έξω από μια μονάδα. Το ζήσαμε με τον άντρα μου πριν 18 μήνες που ήρθε στον κόσμο ο Πανούλης μας.

Θα σας τα διηγηθώ όμως από την αρχή ....

Είχα μια τέλεια εγκυμοσύνη, χωρίς προβλήματα και διακυμάνσεις. Δεν έλειψα ούτε μια μέρα από την εργασία μου, οδηγούσα και γενικά δεν είχα αλλάξει καθόλου τον τρόπο ζωής μου. Το μωρό μου αναπτυσσόταν φυσιολογικά και για εννεα ολόκληρου μήνες ήταν υγιέστατο.

Στις 14/05/08 το πρωί με έπιασαν οι πόνοι και πήγα στο Αλεξάνδρα όπου ήταν ο γιατρός μου. Το απόγευμα έκανα εισαγωγή και όλα πήγαιναν πολύ καλά. Γέννησα την επόμενη μέρα τα ξημερώματα με φυσιολογικό τοκετό, ένα αγοράκι τελειώμηνο 3250 gr. Και το όνειρο σταμάτησε εκεί....

Το μωρό γεννήθηκε μελανιασμένο, δεν έκλαψε και κινητοποιήθηκε όλη η μονάδα των παιδιάτρων για να το επαναφέρει. Κάποια στιγμή το άκουσα να κλαίει και τον μετέφεραν απευθείας στην εντατική μονάδα.

Όταν πήγα στην επίσκεψη να δω το μωρό σάστισα. Ήταν διασωληνωμένο, κατατρυπημένο και σε κωματώδη κατάσταση. Τα νέα άσχημα, οι νεογνολόγοι μας αποθάρρυναν για την πορεία του μωρού. Μας έλεγαν ότι αν θα ζήσει θα είναι "φυτό". Μόνο μία νεογνολόγος η οποία το παρακολουθούσε με πολλή αγάπη και φροντίδα μας έλεγε ότι ναι μεν είναι δύσκολη η κατάσταση αλλά από την εμπειρία της έχει δει πάρα πολλά μωρά να τα καταφέρνουν. Αξίζει να αναφέρω το όνομά της γιατί έσωσε το μωρό μου, η κα Σεβαστιάδου.

Μετά από 14 ημέρες στην εντατική μονάδα, με πολλά σκαμπανεβάσματα, μας κάλεσε ο διευθυντής για να μας μιλήσει για την πορεία του παιδιού. Για να μην πολυλογώ μας είπε ότι μωρό δεν θα τα καταφέρει και ότι το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να δώσουμε εντολή να γίνει αποσύνδεση από τον αναπνευστήρα, καθώς έχει μόνο μία δική του αναπνοή το λεπτό. Όλα αυτά βέβαια με πλάγιο τρόπο και χωρίς να υπάρχουν άλλοι μάρτυρες στο δωμάτιο.

Δεν μπορείτε να φανταστείτε τι έγινε μόλις ακούσαμε αυτά τα λόγια. Το μόνο που είπαμε πριν φύγουμε ήταν ότι και μία αναπνοή να κάνει μόνος του το 24ωρο το παιδί θα μείνει διασωληνωμένο

Με το που βγήκαμε από το δωμάτιο η γιατρός που παρακολουθούσε το μωρό μας είπε ότι έχει πολλή δυνατή καρδιά και ελπίζει ότι θα το ξεπεράσει.

Και πράγματι .... Την επόμενη μερά πήγαμε νωρίς για κάποιες συμπληρωματικές εξετάσεις και ο Παναγιώτης μας ανέπνεε μόνος του. ΤΡΕΛΑΘΗΚΑΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΧΑΡΑ ΜΑΣ και το σημαντικότερο ΕΙΧΕ ΒΓΑΛΕΙ ΤΑ ΣΩΛΗΝΑΚΙΑ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ και προσπαθούσε να βγάλει και τον ορό. Φανταστείτε να ψυχικό σθένος χρειάζεται για να κάνει τέτοιες κινήσεις ένα μωρό 15 ημερών.

Άνοιγε τα ματάκια του κα μας κοίταζε γεμάτος παράπονο. Ήταν η πρώτη μέρα που μας άφησαν να τον ακουμπήσουμε. Τρεμαμε και οι δύο από φόβο και χαρά. Μόλις τον άγγιξα τινάχτηκε και με το δίκιο του. Όταν τον έπιαναν ήταν μόνο για να τον τρυπήσουν.

Την επόμενη μέρα είχε βγει από την εντατική και τον είχαν μεταφέρει σε κουνάκι. Κάθε τρεις ώρες ήμουν στο νοσοκομείο για να τον ταίσω. Δεν θα ξεχάσω τον φόβο στα ματάκια του, κοιτούσε γύρω του σαν χαμένο...

Οι μέρες κυλούσαν αργά και βασανιστικά. Περίμενα πως και πως την ώρα να βρεθώ κοντά του. Να τον αγκαλιάσω, να τον φιλήσω ...

Συνολικά ζήσαμε 32 εφιαλτικές ημέρες στην μονάδα του Αλεξάνδρα και 6 στο Παίδων για περαιτέρω εξετάσεις. Και στο Παίδων μας αποθάρρυναν. Μίλησαν για σπαστικότητα και βαριά διανοητική καθυστέρηση και ότι καλύτερα θα ήταν να το πάμε σε ίδρυμα για να μην "χαντακώθούμε" και εμείς... Τι να πω ...Δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψω τα συναισθήματά μου. Ακόμα και τώρα που τα γράφω κλαίω...

Για να μην μακρυγορώ άλλο γιατί για να γράψω όλα αυτά που ζήσαμε θα χρειαστούν μέρες η κατάσταση έχει τώρα ως εξής.

Κάνουμε συστηματικές φυσικοθεραπείες γιατί έχουμε υπερτονία. Ο Θεός μας έστειλε την Έλσα μας, μία καταπληκτική φυσικοθεραπεύτρια, η οποία λατρεύει τον Παναγιώτη και τον έχει βοηθήσει πάρα πολύ. Δεν περπατάμε ακόμα αλλά έχουμε αρχίσει να καθόμαστε και να στηριζόμαστε. Γενικά στο κινητικό θέμα πάμε καλά.

Το διανοητικό επίπεδο του μωρού είναι πολύ καλό, απλά η δυσκολία στην κίνηση τον πάει λίγο πίσω.

Μας έχουν ταλαιπωρήσει και δυο τρεις βρογχίτιδες και έχουμε μπει τρεις φορές στο νοσοκομείο ... αλλά ευτυχώς είναι δυνατό μωρό και το ξεπέρασε.

Ο Παναγιώτης μας είναι ένα πανέμορφο παιδάκι, στρουμπουλό, γελαστό, λατρεύει τα χάδια και τις αγκαλιές. Μας έχει τρελάνει με το νάζι του. Κάθε μέρα εισπράττουμε θετική ενέργεια από τον αγωνιστή μας. Ο αδελφός μου λέει ότι με αυτά που πέρασε έχει πληρώσει όλες τις αμαρτίες που μπορεί να κάνει στην ζωή του.

Και όλα αυτά γιατί αρνηθήκαμε "να βγάλουμε το παιδί από την μπρίζα".

Συγνώμη αν σας κούρασα. ....

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


  • Απαντήσεις 305
  • Πρώτη δημ/ση
  • Τελευταία Απάντηση

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Αυτο το παιδακι ηθελε να ζησει...αρα ολα θα πανε καλα!

Υπομονη και κουραγιο..κ το δικο μου μωρο νοσηλευτηκε λογω προωροτητας κ ασθενειας μετα κ εμφανιζει ηπια υπερτονια αλλα εγω δεν εχω βρει ακομα καλη φυσιοθεραπευτρια,στην επαρχια γαρ..

Καλη τυχη κ να ξερεις οτι το παιδακι σου θα τα καταφερει,το εχει ηδη αποδειξει..

Link to comment
Share on other sites

δεν εχω λογια....ευχομαι να τον χαιρεστε τον μικρο σας ηρωα και να τον δειτε περηφανα να μεγαλωνει με χαρα.δυστυχως υπαρχουν γιατροι ανθρωποι και γιατροι που δεν τους αξιζει ο τιτλος τους! ειμαι σιγουρη οτι θα τα καταφερει και θα ειναι ενας ευτυχισμενος και ολοκληρωμενος ανθρωπος στη ζωη του,το ενστικτο σας,σας προστατεψε και σωσατε το παιδι σας.μπραβο σε εσας και στον μικρουλη.να συνεχισετε την προσπαθεια σας γιατι το παιδι απεξειξε οτι το αξιζει! μονο που σκεφτομαι οτι σας ειπε να το αποδιασωληνωσετε με πιανει κριση.και μετα τι ειπε ο ανιδεος?

έχω δύο δωράκια

UDcLp3.png euQwp3.png

Link to comment
Share on other sites

Σας ευχαριστώ! Είναι πολύ σημαντικό για όλους τους γονείς που περνάνε δύσκολες καταστάσεις να ακούνε ενθαρρυντικά λόγια.

Όσον αφορά για την ερώτησή σου "δήμητρα άρτεμις" από εκείνη την ημέρα δεν τον ξαναείδαμε, ούτε μας ξανακάλεσε. Εδώ που τα λέμε και εμείς δεν θέλαμε να έρθουμε σε επαφή μαζί του. Μας ενδιέφερε να πάρουμε το παιδί και να πάμε σπίτι μας. Τίποτα άλλο ...

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

παρα πολύ συγκινιθηκα με την ιστορια του Πανουλη, ενιωσα τεραστια χαρά για την καλή εκβαση της ιστοριας.. Το θεμα το κινητικο θα αποκατασταθει γρηγορα, θα δεις...Συντομα θα τον βλεπεις να τρεχει πανω κατω στις παιδικες χαρες :D

 

Μαθατε ποτέ το γιατί συνέβη ολο αυτό? ηταν καποια επιπλοκή στον τοκετό ή καποιο άλλο προβλημα?

Link to comment
Share on other sites

O Πανούλης σας έχει ήδη αποδείξει ότι θέλει να ζήσει , εσείς πάλι αποδείξατε πόσο πολύ τον αγαπάτε. Εύχομαι τα καλύτερα :D

 

ΜΑΝΟΥΛΑ ΜΟΥ...ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΖΩ ΤΟ ΓΙΟ ΜΟΥ ΝΑ ΜΕΓΑΛΩΝΕΙ....Σ'ΑΓΑΠΩ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ.

Link to comment
Share on other sites

EVE Δεν ήταν ακριβώς επιπλοκή στον τοκετό αλλά λανθασμένος χειρισμός από τον γιατρό. Όπως κατέβαινε το μωρό και λίγα λεπτά πριν γεννήσω είχε γυρίσει το κεφαλάκι του στο πλάι. Ο γιατρός στην προσπάθειά σου να ισιώσει το κεφάλι το πίεσε πολύ και δεν οξυγονώθηκε ο εγκέφαλος και μελάνιασε. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να μην αναπνεύσει αμέσως. Μέχρι τελευταία στιγμή ο παλμογράφος δεν είχε καταγράψει κάποια απότομη μείωση ή αύξηση των σφιγμών του. Όλα πήγαιναν μια χαρά και όλα στράβωσαν σε μερικά λεπτά.

Link to comment
Share on other sites

μπραβο στον μικρο αγωνιστη παναγιωτη :!::!::!::!::!::!::!:

 

να τον χαιρεσται και να απολαμβανεται την καθε στιγμη μαζι του...

 

και παλι μπραβο σας καλη προοδο στην υγεια του

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

EVE Δεν ήταν ακριβώς επιπλοκή στον τοκετό αλλά λανθασμένος χειρισμός από τον γιατρό. Όπως κατέβαινε το μωρό και λίγα λεπτά πριν γεννήσω είχε γυρίσει το κεφαλάκι του στο πλάι. Ο γιατρός στην προσπάθειά σου να ισιώσει το κεφάλι το πίεσε πολύ και δεν οξυγονώθηκε ο εγκέφαλος και μελάνιασε. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να μην αναπνεύσει αμέσως. Μέχρι τελευταία στιγμή ο παλμογράφος δεν είχε καταγράψει κάποια απότομη μείωση ή αύξηση των σφιγμών του. Όλα πήγαιναν μια χαρά και όλα στράβωσαν σε μερικά λεπτά.

 

στα "καλα - καθουμενα" δηλαδη....:eek:

Link to comment
Share on other sites

Ο Πανούλης είναι αγωνιστής και εσείς πολύ δυνατοί. Το αποδείξατε!!! Και ο μικρός με την θέληση του και εσείς με το σθένος σας απέναντι στο γιατρό. Ο Πανούλης είναι πολύ τυχερός που θα έχει στη ζωή του τόσο δυνατούς γονείς. Και οι γονείς του είναι πολύ τυχεροί που τους χάρησε ο Θεός έναν πραγματικό μαχητή. Να είναι πάντα καλά και ευτυχισμένο το μωρό σας.

xAh6.png h1d6.png
Link to comment
Share on other sites

Mανουλα του Πανουλη μπραβο σου για το κουραγιο σου και ευχομαι παντα ο Πανουλης σου να ειναι δυνατος και τυχερος και να μην ζησετε ποτε καμια αγωνια ξανα.

Και εγω γεννησα στο Αλεξανδρας προωρα και ξερω πολυ καλα την αγωνια και τον πονο να βλεπεις το παιδι σου αδυναμο και να μην μπορεις να βοηθησεις. Και ειναι φοβερο ποση δυναμη εχουν τα προωρακια και ολα τα μωρα που ειναι στην μοναδα. Σε συγκλονιζει να βλεπεις τοσο αδυναμα παιδακια να παλευουν με τοση θεληση για ζωη. Οποιος μονο εχει βιωσει αυτη την κατασταση μπορει πραγματικα να νιωσει το μεγαλειο της ζωης. Την κυρια Σεβαστιαδου ειχαμε και εμεις και ηταν πραγματικα αξιολογος και ζεστος ανθρωπος!!!! Ο Μαριος μου γεννηθηκε την 32η εβδομαδα και ζυγιζε 1980 γρ και ηταν υπερβολικα ζωηρος για την προωροτητα του. Πηγε καλα και σημερα ειναι υγειεστατος και μας εχει παρει τα μυαλα.

Ειμαι σιγουρη οτι κανετε το καλυτερο για τον Πανουλη και ευχομαι να ξεπερασει τα παντα και να ειναι παντα καλα το καμαρι σας. Πολλα φιλακια στο μωρουλινι σου!!!!!!!

Link to comment
Share on other sites

με συγκίνησες πάρα πολύ!Να είστε πάντα καλά και ο Παναγιωτάκης σου ήταν και θα είναι πάντα αγωνιστής αυτό φάνηκε απο την αρχή!να τον χαίρεστε και να είστε πάντα ευτυχισμένοι!:-D:-D

Q03fp2.png
Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

να χαίρεστε τον μικρό σας αγωνιστή..

να είναι γερός και τυχερός στη ζωούλα του!!!

αξίζετε όλοι οικογενειακώς πολλά,πολλά συγχαρητηρια...

4Z1vp3.png

είμαι ερωτευμένη με την κόρη μου!!!!!!!!!!!!!

Link to comment
Share on other sites

Ευχαριστώ είναι το μόνο που μπορώ να πω. Σήμερα πήρα κουράγιο από εσάς που δεν με ξέρετε και ούτε σας ξέρω αλλά δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο το είχα ανάγκη. Όσο και να παλεύουμε για κάποια πράγματα υπάρχουν στιγμές που λυγίζουμε. Πιστεύω ειλικρινά ότι το μωρό μου θα τα καταφέρει αλλά πάντα θα με βασανίζει το γιατί. Γιατί ενώ είχα 9 μήνες ένα υγειέστατο και ζωηρό μωρό στην κοιλιά μου μέσα σε λίγα λεπτά να καταστραφούν όλα. Αυτό το "γιατί" θα το κουβαλάω σε όλη μου τη ζωή....

Link to comment
Share on other sites

να ειναι γερο το παιδακι σας. αμαν μεσημεριατικα καθομαι και κλαιω:(, θυμηθηκα τα δικα μου ετσι επαθα και εγω μονο που εμενα ο επαθε στην κοιλια :( σταματησαν οι παλμοι. για να μην ξαναλεω και γινομαι κουραστικη γραφω την ιστορια μου πιο κατω (http://parents.org.gr/forum/showthread.php?t=32437)

ειχαμε και εμεις υπερτονια και μας παρακολουθει φυσικοθεραπευτης ειδικος στα παιδακια. με ασκησεις καταφερε και τα ποδαρακια ειναι ενταξει, εδω και ενα μηνα μπουσουλαει και περπαταει με πλαγια βηματα ενω κρατιεται. ο φυσιοθ. μας ειπε να μην ανησυχουμε ακομη και αν αργησει να περπατησει.

Link to comment
Share on other sites

Να σας ζήσει ο Πανούλης σας, να είναι πάντα γερός και να σας χαρίζει μόνο χαμόγελα...

 

Με τον ίδιο τρόπο που διέψευσε όλες τις Κασσάνδρες που μιλούν μόνο με λογική, θα εκπλήξει ευχάριστα ακόμα και εσάς στο μέλλον...

 

Είναι μεγάλος μαχητής ο μικρούλης σας....:P

LCizp3.pngI0Pwp3.png

Link to comment
Share on other sites

Δεν έχω λόγια. Να σας ζήσει ο Πανούλης σας. Είναι δυνατό αντράκι. Το απέδειξε ήδη και θα τα καταφέρει μέχρι το τέλος. Να μας γράφεις νεα σας.

 

 

Link to comment
Share on other sites

Μανούλα, τώρα διάβασα την ιστορία σου στο forum. Τι πέρασες και εσύ!! Χαίρομαι ειλικρινά που όλα πάνε καλά με το μωρό σου, παρόλο που και αυτό ταλαιπωρήθηκε πολύ. Συνέχισε τις φυσικοθεραπείες και όλα θα πάνε κατ' ευχήν! Δεν μπορούσα να φανταστώ ότι οι φυσικοθεραπευτές που ασχολούνται με τα μικρά παιδάκια μπορούν να κάνουν "θαύματα". Τώρα που το ζω καθημερινά και βλέπω την πρόοδο του Πανούλη πιστεύω πάρα πολύ σ' αυτούς τους ανθρώπους και στις γνώσεις τους!!!!

Link to comment
Share on other sites

Με κατα συγκινησες!ΕΙΣΤΕ ΟΛΟΙ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ KAΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΟΥς Ο ΜΙΚΡΟΣ ΠΑΝΟΥΛΗΣ!!!Να τον αγαπατε να τον στηριζετε και να μην αναρωτιεσαι μια ζωη το γιατι!μαλλον γιατι ετσι επρεπε να γινει για να δεις ποσο δυνατο γιο εχεις και πως μπορει να ξεπερασει καθε δυσκολια στην ως τωρα ζωουλα του.Ολα θα πανε καλα και να ακους παντα το ενστικτο σου αυτο ποτε δεν κανει λαθη, να του δωσεις ενα μεγαλο φιλι του Πανουλη και να σας ζησει! ο Πανουλης σου ξαναγεννηθηκε μεσα απο τις δυσκολιες που ξεπερασε και θα δεις πως ολα θα περασουν και μετα απο λιγο καιρο θα μας γραφεις και εσυ για τις σκανταλιες του.κουραγιο και υπομονη σε ολους σας!

Link to comment
Share on other sites

O Πανούλης σου είναι αγωνιστής και έτσι θα παραμείνει. Η Παναγία πάντα θα τον προστατεύει και θα ξεπερνάει όλα τα εμπόδια γιατι έχει θέλησει για ζωή. Και η ζωή είναι δική του. Να του δώσεις πολλα πολλα φιλάκια απο τον φιλο του τον αλλο παναγιωτάκη που παλεύει και εκείνος.

Οταν ο ανθρωπος κάνει σχέδια η μοιρα κουνάει το κεφάλι και γελάει.........

Link to comment
Share on other sites

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...