Δεν ευχαριστιεμαι την εγκυμοσυνη μου

Γεια σας,μπήκα να γράψω την ιστορία καθως για αλλη μια μέρα ειμαι καθηλωμένη στο κρεβάτι.Ειμαι στην 23η βδομάδα και έχω χάσει τον ύπνο μου.Η εγκυμοσυνη μου ενω ξεκινησε πολυ καλα,δεδομενου οτι ειχα μονο λιγες ζαλαδες στη πορεια με βρηκαν ολα.Απο το 3ομηνα μεπιασε παλι η παλινδροmish σε σημειο να μη κοιμαμαι τα βραδια.Τελικα τα φαρμακα αργησαν να με πιασουν αλλα παλι καλα.Ωστοσο βρε κοριτσια λογο του χειμωνα δεν υπαρχει ιωση να μην εχω πιασει.Τη μια ιωση και εβηχα ενα μηνα,την αλλη γαστρεντεριτιδα σε σημειο να κανω εμετους με αιμα.Ο γιατρος μου ειπε οτι γυρισε σενα συνδρομο και μου εδωσε φαρμακα γτ θα μπορουσε να γινει επικινδυνο.Μετα παλι ιωση,που γυρισε στο αναπνευστικο με απιστευτο βηχα και μου εδωσαν κορτιζονη.Τωρα ξαναγυρισε η παλινδρομιση και ο γιατρος ειπε αν δε με πιασει και αυτο το φαρμακο σε δυο βδομαδες θα κανω γαστροσκοπιση γιατι εγω χωρις φαρμακο δε κανω και αυτο δεν ειναι καλο.Ωστοσο το τελευταιο μηνα κανω ταχυκαρδια χωρις λογο,και μου εχει ανεβει το ζαχαρο.Οποτε αυριο θα κανω καμπυλη ζαχαρου νωριτερα απο το συνηθισμενο.Της τελευταιες 2 βδομαδες εχω αφοριτους πονους στα πλευρα και δε μπορω να κοιμηθω.Για να μην αναφερω τις ουρολοιμωξεις καθε τρεις και λιγο.Τωρα θα μου πειτε υπαρχουν και χειροτερα.Συμφωνω,απλα εχω πεσει πολυ ψυχολογικα και αισθανομαι οτι ο αντρας μου δε με καταλαβαινει.Αυτα συγνωμη για τη κλαψα πρωτομηνιατικα!

μη στεναχωριεσαι...το ξερω οτι σου φαινονται ολα βουνο,οπως κ εμενα αλλωστε,αλλα σκεψου οτι δεν εχεις καποιο σοβαρο προβλημα που να πρεπει να σε κραταει ξαπλωμενη στο κρεββατι.αλλες εχουν αποκολλησεις,αιμορραγιες κ αλλα τοσα...σκεψου το...Οσο για τον ανδρα σου,πιστευω οτι οι περισσοτερες μας νομιζουμε οτι ο αντρας μας δεν μας καταλαβαινει..η αληθεια ειναι οτι δεν καταλαβαινουν,η δικια τους ζωη συνεχιζεται κανονικα...βεβαια κ εμεις υπερβαλουμε λιγο λογω ορμονων αλλα τι να κανουμε?ουτε εμεις φταιμε..καλη υπομονη μας...

Αστεράκι καλησπέρα

Είναι λίγο άσχημο αυτό κ μπορεί να σου ακουστεί κάπως δεν έχεις κ τόσο σοβαρά προβλήματα για να μένεις στο κρεβάτι .

Και αυτό θα πρέπει να το λάβεις ως καλό που σου λέω . Πίστεψε με καθε εγκυμοσύνη έχει χίλια δυο προβλήματα ( 2 αποτυχημένες εγκυμοσύνες μια στην 11 η βδομάδα κ μια 27 η ) και στις δυο καθηλωμένη στο κρεβάτι με από κολλήσεις , συσπάσεις αίμα κτλ δεν με ένοιαζε ούτε λεπτό οι ατέλειωτοι εμετοί που έκανα .

Όλες αυτές οι ιώσεις είναι περιαστικές κ σε ταλαιπωρούν σήμερα αλλά το μωράκι σου δ θα πάθει τίποτα

Φυσικά το σάκχαρο θα το δεις έν πολλοίς είναι πιο σημαντικό

Όλα σου να είναι περαστικά κ αλήθεια μέσα από την καρδιά μου ένα υγιές μωράκι

Γεια σου και απο εμενα!Πιστευω οτι οι ιωσεις σου δεν ειναι τυχαιες. Ισως λογω ανησυχιας και κακης ψυχολογιας το ανοσοποιητικο σου ειναι πεσμενο. Πινε πολλους φυσικους χυμους και σκεψου σε λιγους μηνες το μωρακι που θα εχεις στην αγκαλια σου...

Καλησπέρα! asteraki1988 σε καταλαβαίνω απόλυτα. Και εγώ στην εγκυμοσύνη μου πέρασα πολλά (χωρίς να κινδυνεύει το μωράκι μου) κατά την περίοδο που είσαι εσύ τώρα. Είμαι τώρα στην 32η εβδομάδα και έχει γύρω στο μήνα που μπορώ να πω ότι δεν έχω κάποιο πρόβλημα υγείας. Και εγώ σαν και εσένα σκεφτόμουν. από ψυχολογία πολύ χάλια, ένιωθα ότι κανείς δε με καταλάβαινε κλπ κλπ. Όταν όμως άρχισα να νιώθω το μωράκι μου όλη μέρα και άρχισα σιγά σιγά να ετοιμάζω το δωμάτιό του η ψυχολογία μου άλλαξε.

Άρχισε σιγά σιγά να ψάχνεις πώς θέλεις να κάνεις το δωμάτιό του, τα ρουχαλάκια του, την προίκα του και να δεις που η ψυχολογία σου θα αλλάξει.

Οι ορμόνες είναι άτιμο πράγμα....