Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

Recommended Posts

ΜΗΠΩΣ ΔΕΝ ΑΓΑΠΩ ΤΟ ΜΩΡΑΚΙ ΜΟΥ ΑΡΚΕΤΑ??

Διαβάζω με πόση επιμονή προσπαθείτε όλες να θηλάσετε τα μωράκια σας όσο περισσότερο μπορείτε,κι αισθάνομαι τύψεις γιατί θέλω να διακόψω τον θηλασμό.....

Ο μικρός μου είναι τώρα 6 μηνών και ως τώρα ΜΕ ΤΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΟΥ FORUM και τις συμβουλές της Αγλαϊας μας, κατάφερα να τον θηλάσω ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΗΚΑ και είναι ήδη σχεόν 8 κιλά και υγιέστατος!!Το πόσο πολύ όμως έχω κουραστεί με όλη αυτή την διαδικασία δεν περιγράφεται...

Κατ'αρχήν(αν με θυμάται η Αγλαϊα θα το θυμάται αυτό),έχω άλλον έναν αντράκο που τώρα είναι 21 μηνών...είναι μέσα στη σκανταλίτσα του και ΑΚΟΜΗ βγάζει κι εκείνος δοντάκια,δεν είναι απο τα παιδάκια που σ'αυτή την ηλικία μπορείς να συννενοηθείς μαζί τους καθώς δεν ανταποκρίνεται σ'αυτά που του λέω (και ίσως αυτό το κάνει απο αντίδραση στον ερχομό του νέου μέλους γιατί πολλές φορές καταλαβαίνω οτι καταλαβαίνει πάρα πολύ καλά τι του λέωγιατί όταν πρόκειται για παιχνίδι,μιά χαρά ανταποκρίνεται..)και όπως καταλαβαίνετε δεν τους προλαβαίνω...Όλη την ημέρα τρέχω σαν την τρελλή να τα προλάβω όλα...Με αυτή την κατάσταση έχω μιά ψυχολογία που έχει πατώσει λόγω της κούρασης και άλλων παραγόντων...

Το στήθος μου είναι 4πλάσιο του κανονικού μου,(το ίδιο και τα κιλά μου που λέει ο λόγος!!)δε μπορώ να ντυθώ,(και πιστέψτε με δεν είναι καιροί για ψώνια,αλλα και όσο θηλάζω δε μπορώ να κάνω δίαιτα η διατροφή με χαμηλά λιπαρά),φοράω ακόμη τα ρούχα της εγκυμοσύνης),

δε μπορώ να κοιμηθώ γιατί κοιμίζω το μωρό δίπλα μου ωστε να τρώει όλη τη νύχτα,αλλα να έχω κουράγια και για τον ΤΑΖ το πρωϊ,(με αποτέλεσμα να έχω ξεχάσει συζυγικές υποχρεώσεις κατα πολύ εώς εντελώς),οπότε είμαι ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΜΑΝΟΥΛΑ πλέον,

όπου πάμε πρέπει άρων άρων να βρώ κάποια γωνιά για να τον ταϊσω,αν όχι να φύγουμε,(τα ξέρετε αυτά άλλωστε),αν όχι εκείνος κλαίει απο την πείνα κι εγώ απο τον πόνο στο στήθος,και ειδικά τις τελευταίες 10 μέρες,έχει πιάσει μιά μόδα και καθώς θηλάζει,παίρνοντας και μιά βαθειά ανάσα ικανοποίησης,(το κάνει και με στίλ)..δαγκώνει τη θυλή,και την τραβάει απο την άλλη μεριά,γυρίζοντας το κεφαλάκι του με δύναμη.....Εκτώς που την ζητάει μόνο και μόνο για πιπίλα ΄τη νύχτα...μπορεί να με έχει με το στήθος έξω,όλο το βράδυ.....

Γενικά η ζωή μου είναι ένα βζ.....Δεν αντέχω άλλο...

Ένα άλλο θέμα είναι οτι θέλω να κάνω κάποιες οδοντιατρικές επεμβάσεις που εδώ και 2,5 χρόνια έχω αναβάλλει και ο λόγος ήταν οι 2 απανωτές εγκυμοσύνες...Ο οδοντίατρος λέει οτι αν δεν τελειώσω με τον θηλασμό,δεν αναλαμβάνει να μου κάνει τίποτα,γιατί τα φάρμακα περνάνε στο γάλα...Ωστόσο ο μικρός,δεν θέλει να βλέπει μπιμπερό,ούτε ζωγραφιστό!!Με κλάματα και γκρίνια,τρώει 100 ml κρεμούλα 1 φορά την ημέρα κι αυτό προσπαθεί να την "θηλάσει" ο καημένος.....(Παράλληλλα εμένα τα δόντια μου πονάνε)...

Απο την άλλη μεριά πάλι,βλέπω πόσο πολύ ήρεμος και χαμογελαστός είναι αφού χορτάσει θηλάζοντας και λέω...πώς θα το κάνω στο μωράκι μου αυτό???

Πραγματικά,θέλω πολύ να συνεχίσω,αλλα δεν αντέχω άλλο....τι να κάνω??Και αν το αποφασίσω,πώς θα το κάνω σωστά??Ως τώρα κάθε φορά που προσπάθησα αντί για το στήθος μου να του το δώσω απο το μπιμπερό,το αποτέλεσμα είναι στριγκλιές για ώρες...μέχρι που τον λυπάμαι και τον ταϊζω ξανά...Η παιδίατρος λέει ,(και όλοι οι άλλοι παντογνώστες δηλαδή), να τον αφήσω να πεινάσει και θα το πιάσει .Νιώθω όμως οτι του κάνει κακό αυτό.Νιώθω πως έτσι θα νιώσει απόρριψη και ανασφάλεια....Πώς να το κάνω σωστά...?

Σας ευχαριστώ προκαταβολικά,συγνώμη για το μεγάλο post και λυπάμαι που δεν έχω άλλη υπομονή αν και θα το ήθελα πραγματικά πολύ...

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


Αγαπητη φιλη σε νιωθω οσο δε φανταζεσαι! Δεν εχω δευτερο παιδι αλλα οσα γραφεις τα εχω περασει και τα περναω ακομα. Κι εμεις θηλαζουμε ακομα, στους 6 μηνες ξεκινησα κι εγω τις προσπαθειες για μπιμπερο αλλα μονο κλαμα εισεπρατα! Να μην τα πολυλογω θα μπω στο θεμα! Πιστευω οτι το καθε παιδι ειναι διαφορετικο και αντιδραει διαφορετικα αυτο το "αστο να πεινασει" δεν λειτουργει με ολα τα παιδια στο δικο μου τουλαχιστον δεν λειτουργει και ευτυχως η δικη μου γιατρος μου εχει πει να μην πιεσω!

Αν θελεις να κανεις σταδιακο φυσικο αποθηλασμο πρεπει να πας με τα νερα του παιδιου και να επιμενεις χωρις να πιεζεις επιμονη επιμονη μεχρι αηδιας και χρειαζεσαι και βοηθεια απο τριτο προσωπο. Εμεις τωρα εχουμε κανει την εξης προοδο: οσο ειναι στη μαμα μου τα πρωινα πινει απο κανονικο ποτηρι με καλαμακι φρεσκο γαλα ξεκινησαμε απο 20ml και χθες ηπιε το ιστορικο ρεκορ των 150ml (δηλαδη μετα απο 8 μηνες προσπαθειων). Απο μενα εχουμε φτασει να πινει 50μλ

Τωρα αν θελεις να σταματησεις το θηλασμο σημερα πρεπει να γινει αποτομα και να μην του ξαναδωσεις στηθος (να το κρυψεις) κοινως αυτο που σου λενε ολοι αστο να πεινασει! Ειναι σε σενα κατα ποσο το αντεχεις και κατα ποσο εχεις κουραστει και φυσικα στο παιδι πως θα αντιδρασει. Μαλλον δεν ειναι καθολου ετοιμο για αποθηλασμο το παιδακι σου σε χρειαζεται ακομα μην του το στερεις απο το συναισθημα! Κανε υπομηνη και καθημερινες προσπαθειες για γαλα (δοκιμασε και διαφορες θηλες, μπιμπερο, θερμοκρασιες πχπ εμεις καταληξαμε να του δινουμε κατευθειαν απτο ψυγειο!) και επεμενε χωρις να πιεζεις. Καλη δυναμη!

iD56p3.pnglk6hp3.png
Link to comment
Share on other sites

Ξέχνα το μπιμπερό τελείως. Δοκίμασε εκπαιδευτικό ποτηράκι ή μπιμπερό με κουταλάκι (έχει η nuby ένα μπιμπερό σιλικόνη που είναι πολύ μαλακό και παίρνει και τα δυο ακροφύσια, το οποίο στην αρχή και μέχρι να πιάσει το κόλπο το μωρό μπορείς να το ζουπάς και να μπαίνει το γάλα στο στόμα του). Εμένα με έσωσε αυτό.

 

Οσονούπω ξεκινάτε τις στερεές, οπότε θα μπορείς να μειώσεις γεύματα, ώστε να μην είσαι διαρκώς με μπλούζες ξεκούμπωτες, αλλά και να μη στερηθείτε το θηλασμό.

 

Για τα φάρμακα ζήτα από τον οδοντίατρο να σου πει τα δραστικά συστατικά και τσέκαρέ τα στο e-lactancia για να δεις πόσο επικίνδυνα είναι και τι γίνεται με το θηλασμό.

Για το θηλασμό δημοσίως έχε πάντα μαζί σου μια εσάρπα, μια πασμίνα, ένα σλινγκ κάτι και μη ντρέπεσαι γιατί επιτελείς θεάρεστο έργο.

Για τη σχέση σου με το μεγαλύτερο παιδάκι μπορούμε να τα πούμε κατ' ιδίαν με πμ αν θες για ιδέες για να φτιάξουν λίγο τα πράγματα.

 

Για τον ύπνο δυστυχώς δεν έχω βρει ούτε εγώ το κόλπο, αλλά προσπαθώ. Ούτε για την πιπίλα. Όσο για το σύζυγο μήπως να αναλάβει περισσότερα μέσα στην οικογένεια ώστε να σου περισσεύει χρόνος και μυαλό για φίκι φίκι; Βάζε τα παιδιά νωρίς για ύπνο (9 το αργότερο, εμείς ξεκινάμε με το μπάνιο στις 7.30 το απόγευμα) και θα σου μένει λίγος χρόνος για σένα (δεν κοιμάται ένα δίωρο σερί, ο μικρούλης; πολλά προλαβαίνεις σε ένα δίωρο:) )

 

Φρόντισε τη διατροφή σου, εμπλούτισέ τη με τα απαραίτητα στοιχεία, φυσικές μη επεξεργασμένες τροφές και περιόρισε λίγο τα λιπαρά σου. Θα πετάς σε λίγο.

 

Πάρε όποια βοήθεια σου προσφέρεται. Πήγαινε επειγόντως για ένα μανικιούρ- πεντικιούρ ή στο κομμωτήριο ή μια βόλτα 15 λεπτά μόνη σου (φερτα να στα κρατήσω εγώ αν δεν υπάρχει άλλος) και πήγαινε και άλλη μια βόλτα με τον άντρα σου οι δυο σας (έστω στο πλησιέστερο ροζ ξενοδοχείο αν και μάλλον θα σας πιάσουν τα γέλια).

 

Λύσεις υπάρχουν αρκεί να βρεθεί κάποιος να σε βοηθήσει μέσα στην ημέρα. Αν πάλι δεν μπορείς να κάνεις τίποτε άλλο και πραγματικά θέλεις να αποθηλάσεις σκέψου ότι κατάφερες κάτι που πολλές γυναίκες δεν το διανοήθηκαν καν: έκανες τις προσωπικές σου ανάγκες πίσω για χάρη του μωρού σου για έξι μήνες. Και μόνο το ότι το συζητάς δείχνει πόσο πολύ το αγαπάς και ότι βαθιά μέσα σου ξέρεις πόσο καλή μανούλα είσαι.

FLcUp3.png0BQfp3.png
Link to comment
Share on other sites

  • 3 χρόνια μετά...

......και επανέρχομαι μετά απο όλο αυτό τον καιρό,ενώ ο μικρούλης είναι πλέον 4,5 χρονών και ποτέ δε μπήκα να σας πώ τι είχα κάνει τελικά και κόψαμε τον θηλασμό.Ενώ είχα αγοράσει κάθε είδους μπιμπερό και πιπίλας διαφορετικής για να το δοκιμάσουμε να πιεί γαλατάκι πάντα κατέληγα σε κλάματα και φασαρίες.Δεν εννοούσε να βάλει καν στο στόμα του καμιά απο τις πιπίλες ούτε για να παίξει!!Τελικά αποφάσισα να δράσω αποφασιστικά.Πήρα χάπια για να σταματήσω το γάλα μου που έσταζε...Ο μικρός είχε ήδη φτάσει 8 μηνών.

Τον άφησα μιά ολόκληρη μέρα νηστικό (το ξέρω ήταν βάρβαρο) αλλα απο το επόμενο πρωί,ρούφαγε πλέον οποιαδήποτε πιπίλα και αν του έδινα!!!

Πλέον αισθάνομαι οτι αυτό δεν ήταν σωστό απο ψυχολογικής άποψης,αλλα είχα κι εγώ επιβαρυνθεί τόσο πολύ ψυχολογικά,που αυτό έκανε πλέον κακό και σ'εμένα και στο παιδάκι μου.Ξαλάφρωσα φεύγοντας όλο αυτό το βάρος απο πάνω μου και άρχισα να ηρεμώ και να νιώθω καλύτερα,με αποτέλεσμα να είμαι πιό ήρεμη και να χαίρομαι καλύτερα το παιδάκι μου... :)

Link to comment
Share on other sites

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...