ΑΚΟΜΑ ΠΟΝΑΩ

nansu mou zhse thn asxhmh empeiria pou eixes, opws esu thes !! kai egw exasa 2 mwrakia ston prwto mhna, apevalla, kai twra exw 2 paidia. den prokeitai pote na ksexasw ti perasa gia na kanw to prwto (to deutero hrthe toso eukola kai anapantexa). ti xeirourgeio, ti farmaka, ti ponos, ti klama, ti proseuxes, ti tamata, ti orgh, ti na sou lew. kai fantazomai ti perases esu pou eblepes ta mikra sou sthn thermokoitida !! koritsaki mou, emena akoma me pianoun klamata oatn agaliazw ta paidia mou kai kuriws to prwto mou paidi kai lew '' ma einai alhtheia panagia mou, apekthsa paidia''.... den tha to kseperasw pote auto pou perasa mexri na meinw eguos sto prwto paidi kai na to krathsw. to idio kai o antras mou kai h mana mou !!

λυπαμαι για τις αποβολες σου κ οτι περασες κ συ για να κανεις το πρωτο σου παιδακι....τα καταφερες ομως κ συ,κ εκανες δυο,να σου ζησουν

διαβαζοντας αυτα που μου εγραψες,καταλαβα οτι τελικα δεν ειναι κ τοσο αφυσικο να νιωθω ετσι,κ συ νιωθεις οτι περασες δυσκολα κ δε μπορεις να ξεχασεις....οντως,κ γω λεω στον εαυτο μου,τρια παιδια νανσυ,ποιος το περιμενε,εκει που παρακαλουσες για ενα!!καποιες φορες,ενιωσα με καποια μην,οτι ισως χανω την ουσια,δλδ οτι εχω τωρα ασχετα με οτι περασαμε ολοι,τα παιδια μου...αλλα με καποια αλλα μην,ειδα οτι η ουσια δε χανεται,ναι,εκτιμω οτι εχω τρια παιδια υγιη πανω απο ολα,αλλα μεσα μου νιωθω κουρασμενη για αυτα που περασα,κ για να κανω παιδια(3αποβολες,1εξωμητριο,4εξωσωματικες),αλλα κ οταν γεννησα

παιδια,δε μπορω να ξεχασω οτι πριν κοιμηθω για να γεννησω,μου ειπε ο γιατρος τωρα νανσυ 50-50 οτι γινει με τα μωρα,κινδυνευεις...

δε μπορω να ξεχασω οταν τα πρωτοειδα,τρια παιδια διασωληνωμενα,τοσο μικρα σαν κουκλακια,τοσο αδυνατα,με καλωδια,ηταν σοκ αυτη η εικονα κ οποιος δεν το εχει οχι ζησει αλλα δει τοσο μικρα μωρακια,δεν καταλαβαινει το σοκ...κ μετα,ωρα με την ωρα,μερα με τη μερα,βδομαδα με τη βδομαδα,να πηγαινεις στην ενταντικη,να ντυνεσαι,να απολυμενεσαι,για να δεις για λιγο τα παιδια σου,αφου πρωτα περασεις απο τους γιατρους κ σου πουν πως ξημερωσαν κ τι εχουν,κ καλα να μην εχουν κατι σοβαρο,αλλα σε τρια παιδια,ειχαν πολλα να μας λενε....ποσα να αντεξεις?με τι κουραγιο να οδηγησεις να πας σπιτι?εβγαινα εξω απο το μητερα,κ πολλες φορες δε θυμομουν που ειχα παρκαρει...το πιστευετε?

ας σταματησω να μιλαω....

Νανσυ μου για μένα αυτό που περιγράφεις λέγεται "ηρωισμός". Αντεξες στα δύσκολα αλλά και το πιο σκληρό ατσάλι ερχεται στιγμή που λυγίζει και αυτή η στιγμή για σενα είναι τώρα.... Ναι σε μια στιγμή ηρεμίας εσύ ξεσπάς γιατί δεν ξέσπασες όσο έπρεπε τότε που περνούσες τα δύσκολα και είναι δικαιωμά σου!!!! (πρβλ. στρατιώτη σε ώρα μάχης)

Να πάρεις το χρόνο σου όμως να σκέφτεσαι τον εαυτό σου σαν ατσάλι και εννοώ ότι τώρα με τα παιδάκια σου γερά στην αγκαλιά σου δεν υπάρχει τίποτα που να μπορεί να σε κάνει να νιώσεις πιο δυνατή!!!! Σε φιλώ και εύχομαι γρήγορα να ξεχαστεί το "κακό όνειρο" και να δεις το μεγάλο δώρο που έχεις διπλα σου: μια γερή και ευτυχισμένη οικογένεια! Η ψυχούλα σου έχει ταλαιπωρηθεί απίστευτα αλλά το γιατρικό είναι δίπλα σου: μια μεγάλη αγκαλια και ενα φιλι από τα αγγελούδια σου

__________________

ειισαι πολυ γλυκια,σευχαριστω για τη κατανοηση

κ θα συμφωνησω για το γιατρικο που λες...οταν βλεπω τα παιδια μου να μου γελανε.....νιωθω ευτυχισμενη....

λυπαμαι για τις αποβολες σου κ οτι περασες κ συ για να κανεις το πρωτο σου παιδακι....τα καταφερες ομως κ συ,κ εκανες δυο,να σου ζησουν

διαβαζοντας αυτα που μου εγραψες,καταλαβα οτι τελικα δεν ειναι κ τοσο αφυσικο να νιωθω ετσι,κ συ νιωθεις οτι περασες δυσκολα κ δε μπορεις να ξεχασεις....οντως,κ γω λεω στον εαυτο μου,τρια παιδια νανσυ,ποιος το περιμενε,εκει που παρακαλουσες για ενα!!καποιες φορες,ενιωσα με καποια μην,οτι ισως χανω την ουσια,δλδ οτι εχω τωρα ασχετα με οτι περασαμε ολοι,τα παιδια μου...αλλα με καποια αλλα μην,ειδα οτι η ουσια δε χανεται,ναι,εκτιμω οτι εχω τρια παιδια υγιη πανω απο ολα,αλλα μεσα μου νιωθω κουρασμενη για αυτα που περασα,κ για να κανω παιδια(3αποβολες,1εξωμητριο,4εξωσωματικες),αλλα κ οταν γεννησα

παιδια,δε μπορω να ξεχασω οτι πριν κοιμηθω για να γεννησω,μου ειπε ο γιατρος τωρα νανσυ 50-50 οτι γινει με τα μωρα,κινδυνευεις...

δε μπορω να ξεχασω οταν τα πρωτοειδα,τρια παιδια διασωληνωμενα,τοσο μικρα σαν κουκλακια,τοσο αδυνατα,με καλωδια,ηταν σοκ αυτη η εικονα κ οποιος δεν το εχει οχι ζησει αλλα δει τοσο μικρα μωρακια,δεν καταλαβαινει το σοκ...κ μετα,ωρα με την ωρα,μερα με τη μερα,βδομαδα με τη βδομαδα,να πηγαινεις στην ενταντικη,να ντυνεσαι,να απολυμενεσαι,για να δεις για λιγο τα παιδια σου,αφου πρωτα περασεις απο τους γιατρους κ σου πουν πως ξημερωσαν κ τι εχουν,κ καλα να μην εχουν κατι σοβαρο,αλλα σε τρια παιδια,ειχαν πολλα να μας λενε....ποσα να αντεξεις?με τι κουραγιο να οδηγησεις να πας σπιτι?εβγαινα εξω απο το μητερα,κ πολλες φορες δε θυμομουν που ειχα παρκαρει...το πιστευετε?

ας σταματησω να μιλαω....

σε πιστευω.....τι ειναι να νιώθεις χαμένη στο διαστημα !! να κουδουνιζουν στα αυτια σου τα λογια των γιατρών !!! να ξερεις οτι εχεις ενα προβλημα και να φαινεται οτι αυτο ειναι η αιτια των αποβολων , να σε χειρουργουν και οταν ξυπνας να σου λενε οι γιατροι βρηκαμε και αλλο προβλημα !! προβληματικη και η αλλη ωοθηκη, δεν ξερουμε αν εκανε ποτε της ωαρια και αν προκειται να κανει ποτε κτλ κτλ κτλ !! και συ να παθαινεις το απολυτο τιποτα με ολα αυτα που ακους και να λες ''τι αλλο ακομα θα μου πουν?''

σημφωνω με τον "ηρωισμός".!!!!!

εχω δυο παιδακια και μια αποβολη πριν 2.5 χρονια περιπου .ναι ακομα το σκευτομαι και κλαιω χωρις να το θελω. τις υπερυχους ακομα τις εχω δεν μου παει να τις πεταξω ειναι το μωρακι μου και αυτο.νομιζω οτι ζεις σε στιγματιζει. μην νιωθεις τυψεις για τιποτα οπως λεει και η μαμα μου παντα θα εχουμε τυψεις για κατι που καναμε η δεν καναμε για τα παιδια μας και παντα θα αναρωτιωμαστε αν ειμαστε καλες μαμαδες η οχι για ολα τα σταδια της ζωης των παιδιων μας. ειναι δυσκολος ο ρολος της μαμας και πρεπει να ειμαστε δυνατες για τα παιδια μας. σε φιλω