προωρα δίδυμα 25 εβδομάδων και έντονο πρόβλημα ύπνου

Γειά σας και καλή χρονιά σε όλους, γέννησα δίδυμα αγόρια 25 εβδομάδων το καλοκαίρι, μείναμε 4 μήνες σε θερμοκοιτήδα και βγήκαμε πρίν 2,5 μήνες (δηλ. διορθωμένη ηλικία 2,5 μηνών) από την αρχή είχαμε πρόβλημα ύπνου (δε κοιμούνται εύκολα το βράδυ) ενω την ημέρα κοιμουνται μια χαρά μετα το φαγητό. το βράδυ δε κοιμούνται μετα το βραδυνό γευμα. το ένα παιδί πάει να φτιάξει τώρα κουτσά στραβά. το άλλο χειροτερεύει ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ μέρα με την ημερα με αποκορύφωμα την τελευταία εβδομάδα δε κοιμάται κανένα λεπτό το βράδυ πια. κοιμόμαστε 7 με 8 το πρωι καθε μερα!!! εχω δοκιμάσει τα πάντα. άλλες φορές προσπαθώ να το κρατάω ξύπνιο όλη μερα "αν με δει κανεις θα πει οτι το βασανιζω" αφου δε ξυπναει ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ οταν θελει να κοιμαται, άλλες φορες το αφηνω να κοιμαται αφου νομιζω οτι χαλαει το νευρικο του συστημα αυτο που κανω αφου φτανουμε το βραδυ και εχει απιστευτη υπερένταση πια. και ολα τα μετρα δεν αποδιδουν. με το που θα φαει το βραδυ ξεκινανε οι φωνες το κλαμα, αλλες φορες θελει να παιζει αλλες κλαιει ετσι. ιατρικα δεν εχει τιποτα λεει ο γιατρος ουτε ποναει τιποτα. εγω ομως δεν αντεχω αλλο ξαγρυπνη καθε νυχτα απο τις 9 το βραδυ μεχρι τις 7 το πρωι, ουτε κουραζεται ουτε νυσταζει ουτε βαριεται... τι να πω. εχει κανεις αναλογη εμπειρια? τι να κανω?

συγγνωμη για το μεγαλο ποστ.

Χρόνια πολλά γεμάτα υγεία, ευτυχία και πολλά παιδικά χαμόγελα να σε ανταμείψουν για την κούρασή σου. Υπομονή κοπέλα μου, είσαι ήρωας ούτως ή άλλως... ελπίζω να έχεις βοήθεια... Ξέρω πως η αγκαλιά βοηθάει πολύ... Αν και δεν είναι πολύ καλό αυτό που θα σου πω αλλά μήπως αν το πάρεις στο κρεβάτι σου και το θηλάζεις ξαπλωμένη το βοηθησει...

Και πάλι υπομονή

Εμένα η μια μου ηταν έτσι, λόγω όμως κολικών. Είσαι σιγουρη οτι δεν πονάει? Δεν μπορουσε να κοιμηθει γιατι πονούσε πολυ. Οταν άρχισαν να υποχωρούν κ πάλι δεν μπορουσε να κοιμηθει γιατι ειχε ενοχλήσεις. Αναφέρομαι στους κολικους γιατι ενω κρατάνε μέχρι το πρώτο τρίμηνο, εμας μας κράτησαν μέχρι να μπουμε στον 5ο, οποτε ειχε μονο ενοχλήσεις που της προκαλούσαν αυπνια.

Κανε υπομονη. Με 2 μωρα είναι δυσκολα. Το άλλο σου το μωρο δεν ξυπνάει, επειδη το ένα σου είναι ξυπνιο? Εμενα παντα αυτο ηταν το προβλημά μου.

Καλησπερα και καλη χρονια σου ευχομαι και ξεκουραση.Ασε τα περασα κι εγω τα δικα,διδυμα αγορι κοριτσι, το κοριτσι απο πολυ νωρισ μου κοιμοταν τα βραδια και με ξεκουραζε, το αγορακι μου εβγαλε την Παναγια,και εμενα πολλους κολικους βρε παιδι μου,ακομη και οταν του περασαν ειχαμε ξυπνηματα μεσα στο βραδυ αλλα ενταξει τουλαχιστον κοιμομασταν και τρεις τεσσερις ωριτσεσ.Υπομονη βρε κοριτσακι και να λες παλι καλι που το ενα παει να στρωσει, εγω δε θα τα αντεχα και τα δυο να μου κλαινε.Και ευτυχως που κοιμοταν και βαρια το κοριτσακι και δεν την ξυπναγε.

Καλημέρα,

Έχεις κάνει τα παρακάτω;

Αν έχεις αλλαγές από βραδυνή πάνα, να μην ξεσηκώνεις τα παιδιά. Από τσίσα μόνο, να μην τα αλλάζεις καν. Από κακά, να τα αλλάζεις επι τόπου, εκεί πάνω στο κρεβάτι τους, με ένα μωρομάντηλο, με τη μικρότερη δυνατή ενόχληση. Βέβαια, να καθαρίζεις καλά, όσο γίνεται. Για κοριτσάκι, ας πούμε, θέλει πολλή προσοχή.

Το ένα το δικό μου ειδικά, επειδή στην αρχή ακολουθούσα να τα πλενω στη βρύση από κακά ακόμα και το βράδυ, ξαγρύπναγε, γιατί πάλευε πάρα πολύ την ώρα που το έντυνα. Για τον πρώτο καιρό υιοθετήσαμε φορμάκια μαιευτηρίου για τη μικρότερη δυνατή ενόχληση όλων!

Τη μέρα να έχεις στο σπίτι μουσική/φασαρία και φυσικό φως. Τη νύχτα το αντίθετο. Μην ανάβετε φώτα για κανένα λόγο και μην κοιτάτε τα παιδιά στα μάτια γιατί ακόμα και αυτό μπορεί να τα ξαγρυπνάει. Εννοείται να μην παίζετε. Όσο γίνεται τώρα πια, γιατί έχετε δώσει το μήνυμα στο παιδί ότι είναι ΟΚ να παίζει τη νύχτα. Γενικά, στα μωρά, επειδή δεν καταλαβαίνουν με λόγια, μετράνε οι πράξεις. Καλό είναι με κάθε δυνατό τρόπο να δείχνετε ότι τη νύχτα ησυχάζουμε και κοιμόμαστε.

Αφού λες ότι το παιδί κοιμάται τη μέρα, δεν έχει πιάσει ακόμα τη διαφορά μέρας-νύχτας. Τουλάχιστον παίρνεις μια ανάσα τη μέρα, αλλά καλό είναι βέβαια για όλους, να κοιμάται το παιδί τη νύχτα. Μπορεί ακόμα το παιδί να έχει καταλάβει ότι έχει την αποκλειστική προσοχή σου το βράδυ και να διεκδικεί αποκλειστικό χρόνο. Τα παιδιά, ακόμα και τόσο μικρά, αντιλαμβάνονται πολλά πράγματα. Οπότε θα πρότεινα και περισσότερο ποιοτικό χρόνο τη μέρα.

Πάντως είστε στην πιο δύσκολη φάση, γιατί τα παιδιά δεν έχουν μπει ακόμα σε "πρόγραμμα". Θα είναι όλα πολύ καλύτερα, όταν κοιμάστε καλύτερα το βράδυ.

σας ευχαριστώ, θα προσπαθησω σε οτι ειπατε και ο θεος βοηθος. δυστυχως δεν εχω καμια βοηθεια και πολλες φορες το ενα ξυπναει το αλλο. εε τι να κανουμε...

Καμια βοηθεια δεν εχεις για να κοιμασαι την ημερα;

Γιατι και εγω με διδυμα, η μια με ξενυχτουσε και κοιμομουν 3 ωρες για 6 μηνες. Ο Θεος ξερει πως αντεξα, αλλα τα νευρα μου κουρελια. Η λυση ηταν ο αντρας μου, που ''για να μην τον ταλαιπωρησω'' δεν του ζητησα μεσα στην ημερα να κρατησει τα παιδια να κοιμηθω ωστε να αντεξω το βραδυ.

Μεχρι που απλα του τα αφησα και πηγα για υπνο με τις ωρες και απο τοτε ειδα οτι ο υπνος μεσα στην ημερα ειναι θεραπευτικος οποτε το ζητουσα ή και το απαιτουσα!

Καμια βοηθεια δεν εχεις για να κοιμασαι την ημερα;

 

Γιατι και εγω με διδυμα, η μια με ξενυχτουσε και κοιμομουν 3 ωρες για 6 μηνες. Ο Θεος ξερει πως αντεξα, αλλα τα νευρα μου κουρελια. Η λυση ηταν ο αντρας μου, που ''για να μην τον ταλαιπωρησω'' δεν του ζητησα μεσα στην ημερα να κρατησει τα παιδια να κοιμηθω ωστε να αντεξω το βραδυ.

Μεχρι που απλα του τα αφησα και πηγα για υπνο με τις ωρες και απο τοτε ειδα οτι ο υπνος μεσα στην ημερα ειναι θεραπευτικος οποτε το ζητουσα ή και το απαιτουσα!

Και εγώ με ένα μωρό τα ίδια τράβηξα!!Δεν κοιμόταν με ΤΙΠΟΤΑ...και η αυπνία πήγαινε σύννεφο...μόνο εγώ ξέρω τι τράβηξα τόσους μήνες...ευτυχώς ένα βράδυ με λυπήθηκε ο άντρας μου και κάθε φόρα που ξυπνούσε τον αναλάμβανε αυτός και κοιμήθηκα σερί ενα 10ωρο και ξύπνησα σαν να βγήκα απο λήθαργο.Είναι πολύ σημαντικό να έχεις βοήθεια πόσο μάλλον με δίδυμα.Είστε ηρωίδες!!!

καταρχην να σου ζησουν τα αγγελουδια σου!!!

εγω οταν ο μικρος μου κλαιει ή δυσκολευεται να κοιμηθει, τον βαζω μεσα στο σλινγκ και ηρεμει και κοιμαται αμεσως με το που ακουμπαει πανω μου. θα σου ελεγα να το δοκιμασεις γιατι εχει αποτελεσμα. μετα τον ξεκρεμαω απο πανω μου και τον αφηνω τυλιγμενο με το σλινγκ για να εχει τη μυρωδια μου και δεν ξυπναει!!!

Αν επιτρέπεται ως διδυμομανούλα να πω ότι λύσεις όπως κουνήματα, σλινγκ ή οτιδήποτε εμπεριέχει τη συμμετοχή του γονιού για να κοιμηθεί το παιδί, μπορεί να γυρίσουν μπουμερανγκ από τους 8 μήνες και μετά, οπότε το παιδί μπορεί να ξυπνάει ίσαμε 10 φορές τη νύχτα από δόντια... Αν πρέπει ο γονιός και μάλιστα ο διδυμογονιός να κάνει κάτι για να κοιμήσει το παιδί, ειδικά τότε, θα νοσταλγήσει το νεογέννητο, που μπορούσε να κοιμάται 3ωρα...

Οπότε δεν θα πρότεινα ανεπιφύλακτα το σλινγκ στην παρούσα φάση. Βέβαια η ίδια η μανούλα θα γνωρίσει το μωράκι της και θα δει καλύτερα, απλά θέλησα να προετοιμάσω για αργότερα την ανυποψίαστη μανούλα.

Μπορεί να πιάσει κάτι τώρα, αλλά μπορεί σταδιακά να απεξαρτηθεί το παιδί από αυτό, πριν τις περίεργες φάσεις του β εξαμήνου.

Το ένα το δικό μου παιδάκι έβαζε το δαχτυλάκι του στο στόμα και δεν μας απασχολούσε Το κόψαμε ευτυχώς το συνήθειο αυτό, με λίγη προσπάθεια, γύρω στα 2. Το άλλο περνούσε τις φάσεις του. Αλλά χάρη στο να μάθουν τη διαφορά μέρας-νύχτας νωρίς, περάσαμε σχετικά καλά, όλο το διάστημα μέχρι και τα δόντια... Οπότε όταν ενέσκηψαν αυτά, ρωτήσαμε, καταλάβαμε τι μπορούσε να γίνει διαφορετικά και ευτυχώς το ξεπεράσαμε και αυτό με κάποια προσπάθεια. Αλλά αν ήξερα τότε μερικά πράγματα, θα είχαμε γλιτώσει αρκετό τζάμπα ξενύχτι.

χρόνια πολλά και καλή χρονιά.

μαρια να σου ζήσουν τα μωράκια σου. Για το θέμα του ύπνου τώρα, θα συμφωνήσω με την ΑθηνάΠ ότι το μωράκι σου δεν ξεχωρίζει τη μέρα με τη νύχτα. Ειδικά τα πρωοράκια, επειδή στη μονάδα πάντα υπάρχει πολύ φως -και κατά τη διάρκεια της νύχτας- έχουν μια μεγαλύτερη δυσκολία να προσαρμοστούν στην φυσική εναλλαγή ημέρας νύχτας.

Δεν έχω να προτείνω κάτι περισσότερο εκτός από αυτά που ειπώθηκαν: δηλαδή σιγά σιγά να τους περάσετε την εναλλαγή ημέρας- νύχτας μέσω της συμπεριφοράς σας (χαμηλό φωτισμό το βράδυ, ελάχιστη ενόχληση, όχι παιχνίδια μετά το βραδυνό φαγητό κτλ). Η υπομονή (αν και ακούγεται πολύ συνιθισμένο) είναι η καλύτερη ευχή για σας.... να έχεις κατά νου ότι "κάθε μέρα και καλύτερα".

Καλή δύναμη!

δε νομιζω οτι εχει διαφορα,ειτε ενα μωρο, ειτε δυο, να δινει απλοχερα την αγκαλια της. ισα ισα σαν προωρακια θα τη χρειαζονται ακομη περισσοτερο μετα απο τοσο καιρο στην θερμοκοιτιδα. εξαρταται παντα απο το παιδι και οχι απο το αν ειναι διδυμακια ή οχι. η γυναικα εχει εξαντληθει απο την αυπνια, λυσεις ψαχνει. αλλωστε ποτε η αγκαλια της μανας γυρισε μπουμερανγκ? η μεγαλη μου η κορη μεσα στην αγκαλια μου ηταν συνεχεια αλλα ηταν παραλληλα και ανεξαρτητη.εαν δηλαδη καταφερει ετσι να κοιμιζει το μωρακι της που ειναι το κακο?

δε νομιζω οτι εχει διαφορα,ειτε ενα μωρο, ειτε δυο, να δινει απλοχερα την αγκαλια της. ισα ισα σαν προωρακια θα τη χρειαζονται ακομη περισσοτερο μετα απο τοσο καιρο στην θερμοκοιτιδα. εξαρταται παντα απο το παιδι και οχι απο το αν ειναι διδυμακια ή οχι. η γυναικα εχει εξαντληθει απο την αυπνια, λυσεις ψαχνει. αλλωστε ποτε η αγκαλια της μανας γυρισε μπουμερανγκ? η μεγαλη μου η κορη μεσα στην αγκαλια μου ηταν συνεχεια αλλα ηταν παραλληλα και ανεξαρτητη.εαν δηλαδη καταφερει ετσι να κοιμιζει το μωρακι της που ειναι το κακο?

Όμως αλήθεια είναι πάρα πολύ δύσκολο να δίνεις απλόχερα την αγκαλιά όπως θα έκανες σε ένα παιδί αν δεν έχεις βοήθεια.

Δυστυχώς έχει πρακτικά κάποιες διαφορές, για μένα ήταν πολύ δύσκολο να τα κρατάω ταυτόχρονα αγκαλίτσα τόσο μικρά και να τα κοιμίζω, όταν είναι τόσο μικρά με τόσες πολλές ανάγκες, δεν φτάνουν οι ώρες τις ημέρας για να δώσεις την αποκλειστική αγκαλιά στο καθένα, όπως θα έδινες σε ένα παιδί....καλά καλά δεν φτάνουν οι ώρες της ημέρας να τα ταίζεις και να τα αλλάζεις!

Μπορείς να ξαπλώσεις στο κρεβάτι και να τα βάλεις δίπλα σου ένα σε κάθε μεριά, ή πανω στα πόδια σου ή στην κοιλιά σου.

Επίσης μπορείς για λίγο καιρό να τα βάζεις να κοιμούνται μαζί.

Αν τα μάθεις να κοιμούνται μόνα τους θα σας λύσει πολλά προβλήματα και θα σου αφήσει περισσότερη ώρα να ασχολείσαι μαζί τους και να προλαμβαίνεις όλα αυτά που έχεις να κάνεις. Εγώ τα είχα μέχρι 3 μηνών μαζί να κοιμούνται και δεν κλαίγανε φτάνει να ήταν μαζί. Μετά κοιμόντουσαν μόνα τους. Αν κλαψουν τα σηκώνεις λίγο τα κρατάς αγκαλίτσα λίγο (σιωπηλά και χωρίς κούνημα) και τα ξαναβάζεις.

Και κάτι άλλο που βοηθούσε ήταν "νανουριστική" απαλή μουσική.

Υπομονή κουράγιο...

δε νομιζω οτι εχει διαφορα,ειτε ενα μωρο, ειτε δυο, να δινει απλοχερα την αγκαλια της. ισα ισα σαν προωρακια θα τη χρειαζονται ακομη περισσοτερο μετα απο τοσο καιρο στην θερμοκοιτιδα. εξαρταται παντα απο το παιδι και οχι απο το αν ειναι διδυμακια ή οχι. η γυναικα εχει εξαντληθει απο την αυπνια, λυσεις ψαχνει. αλλωστε ποτε η αγκαλια της μανας γυρισε μπουμερανγκ? η μεγαλη μου η κορη μεσα στην αγκαλια μου ηταν συνεχεια αλλα ηταν παραλληλα και ανεξαρτητη.εαν δηλαδη καταφερει ετσι να κοιμιζει το μωρακι της που ειναι το κακο?

Τι ένα, τι δυο, τι τρια τι 1013!!!!:lol::lol:

Εχει τεράστια διαφορα 1 μωρο, απο 2, οπως κ απο 3!

Δεν φτάνουν οι ώρες της ημέρας. Π.χ. αν καποια με 1 μωρο ταιζει 10 φορες, αλλάζει 4-5, κοιμιζει 5 φορες κπλ, κάποια κοπέλα με 2 μωρα τα κάνει όλα αυτα επι 2! Δυστυχως οταν υπηρχε έστω κ λίγος χρόνος ημουν τοοοοσο κουρασμένη που ουτε μπορούσα να τα χαιδέψω. Οι ανάγκες τους είναι πολλές κ ο χρόνος λίγος. Αλλα την μια μου με τους κολικούς την ειχα όλο αγκαλιες κ τώρα τα βράδυα τις ζητάει. Ενω την άλλη την κρατουσα αγκαλια την ημέρα (καθως η αλλη μου κοιμοταν όλη μέρα, αφου το βράδυ ειχε κολικους) που ακομη κ τωρα την έχω καρφιτσουλα πανω μου.

Εγω ειχα ένα φωτάκι μικρο κοκκινου χρωματος που το άναβα μονο το βράδυ, έτσι για να καταλαβαινουν την διαφορα νυχτας-ημέρα, αφου το σπιτι μου δεν ειναι ηλιολουστο.

αχ πολλα μπορουμε να λεμε.....

2 και μονη...να δεις τι απλοχερες αγκαλιες χωρανε.....

υπομονη.....αντεξατε 4 μηνες εκει μεσα...θα στρωσουνε σιγα σιγα

υπνο ξεκλεβε οσο μπορεις και οποτε μπορεις

Μαρία μου να σου ζήσουν τα μπεμπάκια σου! επειδή κι εμένα η μπέμπα μου είναι προωρούλα (γεννήθηκε 31 και 6) έχετε τσεκάρει μήπως έχει παλινδρόμηση το μωρό; πως είναι μετά το φαγητό;

χρόνια πολλά και καλή χρονιά.

μαρια να σου ζήσουν τα μωράκια σου. Για το θέμα του ύπνου τώρα, θα συμφωνήσω με την ΑθηνάΠ ότι το μωράκι σου δεν ξεχωρίζει τη μέρα με τη νύχτα. Ειδικά τα πρωοράκια, επειδή στη μονάδα πάντα υπάρχει πολύ φως -και κατά τη διάρκεια της νύχτας- έχουν μια μεγαλύτερη δυσκολία να προσαρμοστούν στην φυσική εναλλαγή ημέρας νύχτας.

Δεν έχω να προτείνω κάτι περισσότερο εκτός από αυτά που ειπώθηκαν: δηλαδή σιγά σιγά να τους περάσετε την εναλλαγή ημέρας- νύχτας μέσω της συμπεριφοράς σας (χαμηλό φωτισμό το βράδυ, ελάχιστη ενόχληση, όχι παιχνίδια μετά το βραδυνό φαγητό κτλ). Η υπομονή (αν και ακούγεται πολύ συνιθισμένο) είναι η καλύτερη ευχή για σας.... να έχεις κατά νου ότι "κάθε μέρα και καλύτερα".

Καλή δύναμη!

Ως μαμά ενός πρόωρου (29εβ και 2ημ) που έμεινε 67 ημέρες μέσα στην μενν συμφωνώ με τα παραπάνω και έχω να προσθέσω τα εξής: Τα μωράκια που έμειναν καιρό στη θερμοκοιτίδα έχουν στερηθεί την αγκαλιά και το χάδι σε σχέση με το μωρό που το παίρνει η μητέρα από την αρχή στο σπίτι της. Μην ξεχνάς ότι έχουν περάσει ώρες ολόκληρες με το να κλαίει και κανένας δεν τα έπαιρνε αγκαλιά μόνο για να τα ηρεμήσει. Οι νοσοκόμες ήταν πολύ απασχολημένες και η μανούλα ήταν κοντά μόνο λίγες στιγμές την ημέρα (όσο της επιτρεπόταν). Πρέπει το μωρό να νιώσει ασφάλεια, θαλπωρή και να έχει τη βεβαιότητα ότι όταν καλεί τη μαμά αυτή θα έρχεται.

Μπορεί να τοενοχλούν διάφορα πράγματα που δεν μας περνούν από το μυαλό. Το σίγουρο είναι ότι δεν κλαίει από "κακομαθημενιά". Είναι πολύ μωρό για να είναι κακομαθημένο. Κλαίει γιατί κατι το ενοχλεί. Μπορεί να έει πολύ φωε. Μπορεί να έχει λίγο φως. Μπρεί το βραδινό γάλα να του πέφτει βαρύ. Το θηλάζεις ή του δίνεις ξένο; Μπορεί να πεινάει .Μπορεί να ζεσταίνεται. Μπορεί να θέλει να μυρίσει την αγκαλιά της μαμάς του για να νιώσει ασφάλεια. Παρατήρησε τις αντιδράσεις του. Μην φοβάσαι να το πάρεις αγκαλιά και να του δείξεις ότι δεν είναι μόνο του. Μην ξεχνάς ότι το είχαν σε μια γυάλα γεμάτα καλώδια και ορούς ακόμη και στο κεφάλι,με λάμπες να το ζεσταίνουν, με διάφορους να το τρυπάνε κάθε τόσο για να δούνε πχ τον αιματοκρίτη του... Μπορεί να έχει εφιάλτες... Μπορεί ίσως να είναι αρρωστούλι

Πάρε το αγκαλιά και ηρέμησέ το. Δεν κακομαθαίνουν τα παιδιά με την αγκαλιά σε τέτοιες ηλικίες. Αντίθετα αποκτούν αυτοπεποίθηση αφού εισακούονται....

40+mama

ΥΓ. Ο ύπνος της μαμάς ερχεται σε δεύτερη μοίρα

Κ εγω ειμαι υπερ της αγκαλιάς κ στα αμέτρητα χαδάκια κ φιλάκια. Είμαι κατά στο κουνημα για να κοιμηθουν. Το λέω γιατι την έχω πατησει κ για να κοιμηθει η μια μου την κουνάμε χοροπηδηχτα ή κουνημα στο καροτσι. Πραγμα που δεν ξέρω πως θα το κοψουμε.Ο παιδιατρος μας λέει οτι μια μέρα θα σταματησει απο μονη της να το ζητάει. Αντε να δουμε!

Ως μαμά ενός πρόωρου (29εβ και 2ημ) που έμεινε 67 ημέρες μέσα στην μενν συμφωνώ με τα παραπάνω και έχω να προσθέσω τα εξής: Τα μωράκια που έμειναν καιρό στη θερμοκοιτίδα έχουν στερηθεί την αγκαλιά και το χάδι σε σχέση με το μωρό που το παίρνει η μητέρα από την αρχή στο σπίτι της. Μην ξεχνάς ότι έχουν περάσει ώρες ολόκληρες με το να κλαίει και κανένας δεν τα έπαιρνε αγκαλιά μόνο για να τα ηρεμήσει. Οι νοσοκόμες ήταν πολύ απασχολημένες και η μανούλα ήταν κοντά μόνο λίγες στιγμές την ημέρα (όσο της επιτρεπόταν). Πρέπει το μωρό να νιώσει ασφάλεια, θαλπωρή και να έχει τη βεβαιότητα ότι όταν καλεί τη μαμά αυτή θα έρχεται.

Μπορεί να τοενοχλούν διάφορα πράγματα που δεν μας παιρνούν από το μυαλό. Το σίγουρο είναι ότι δεν κλαίει από "κακομαθημενιά". Είναι πολύ μωρό για να είναι κακομαθημένο. Κλαίει γιατί κατι το ενοχλεί. Μπορεί να έει πολύ φωε. Μπορεί να έχει λίγο φως. Μπρεί το βραδινό γάλα να του πέφτει βαρύ. Το θηλάζεις ή του δίνεις ξένο; Μπορεί να πεινάει .Μπορεί να ζεσταίνεται. Μπορεί να θέλει να μυρίσει την αγκαλιά της μαμάς του για να νιώσει ασφάλεια. Παρατήρησε τις αντιδράσεις του. Μην φοβάσαι να το πάρεις αγκαλιά και να του δείξεις ότι δεν είναι μόνο του. Μην ξεχνάς ότι το είχαν σε μια γυάλα γεμάτα καλώδια και ορούς ακόμη και στο κεφάλι,με λάμπες να το ζεσταίνουν, με διάφορους να το τρυπάνε κάθε τόσο για να δούνε πχ τον αιματοκρίτη του... Μπορεί να έχει εφιάλτες... Μπορεί ίσως να είναι αρρωστούλι

Πάρε το αγκαλιά και ηρέμησέ το. Δεν κακομαθαίνουν τα παιδιά με την αγκαλιά σε τέτοιες ηλικίες. Αντίθετα αποκτούν αυτοπεποίθηση αφού εισακούονται....

 

40+mama

 

ΥΓ. Ο ύπνος της μαμάς ερχεται σε δεύτερη μοίρα

συμφωνω απολυτα...το ειτε ειναι ενα ειτε δυο το ειπα πως οσα κι αν ειναι εχουν δικαιωμα στην αγκαλια της μαμας τους.ειτε ειναι διδυμακια ειτε οχι. κι εγω δυο εχω, μικρα και τα δυο, αλλα δεν εχω στερησει σε κανενα απο τα δυο την αγκαλια μου, και εργαζομαι κιολας, οποτε η δικαιολογια του χρονου δε νομιζω οτι στεκει.

καλημερα μαρια,εγω σαν μανα 3δυμων εχω να σου πω οτι ο υπνος διαφερει σε καθε παιδι,εμενα ξυπνουσαν το βραδυ μεχρι το 1χρονο,κοντευα να παρω χαπια,να πεσω στα βαρια απο τη κουραση κ το ξενυχτι,δεν αντεχα αλλο αλλα εκανα υπομονη,τι τιλιο δοκιμασα,τι θερμοφορες στη κοιλιτσα τιποτα,για αυτο οσο δυσκολο κι αν ειναι ΥΠΟΜΟΝΗ.......