26 ΕΒΔΟΜΑΔΩΝ ΚΑΙ 2 ΗΜΕΡΩΝ - 73 ΗΜΕΡΕΣ ΜΑΚΡΙΑ ΤΟΥ!!!!!!!!!!!

Είπα και εγώ να μοιραστώ επιτέλους την εμπειρία μου μαζί σας...

Σαν άυριο θα είναι ένας μήνας που ο μπέμπης είναι στο σπίτι του!!!!!

Ας πάρω όμως τα πράγματα απο την αρχή...

Μετά απο διάφορά προβλήματα κατα την διάρκεια της εγκυμοσύνης ξημέρωσε η 15/12/2008 κατά την οποία ήμουν έγκυος 26w & 1d!!!Ηταν μιά φανταστική μέρα, διότι μετά απο απουσία στην δουλειά μου για 3 εβδομάδες πήγα και πήρα την ¨επίσημη¨ άδεια να λείψω όσο χρειαστεί και άφού γεννήσω - ΠΗΤ 25/03/2009 - να επιστρέψω στην θέση μου, ούφ ήταν φοβερό ξαλάφρωμα!!!Ελα όμως που κανόνιζα χωρίς τον ξενοδόχο...ξημερώματα 02:30 το πρωί ξύπνησα με απίστευτη αιμοραγία!!!Με παραίνεση της γιατρόύ μου πήγα στην Γενική κλινική(Θεσσαλονίκη) μέσα σε 7 λεπτά και αφού με εξέτασε και ευτυχώς ο μικρός ήταν καλά, μου ζήτησε να ηρεμήσω και να περιμένω μέχρι άυριο, όπου θα μου κανανε διακομιδή στο Παπαγεωργίου για παρακολούθηση, όπως και έγινε το επόμενο πρωί και στις 12:00 το μεσημέρι της Τρίτης 16/12/2008 βρέθηκα στο 4κλινο του νοσοκομείου...¨Θα μείνεις όσο χρειαστεί¨ μου είπανε χωρίς να γνωρίζουμε την συνέχεια...για ώρες προσπαθούσα να πείσω τις νοσοκόμες να επιτρέψουν στην μητέρα μου να μου φέρνει πάπια, διότι λόγω της αιμοραγίας έπρεπε να είμαι ξάπλα...¨Η πολιτική του νοσοκομείου είναι οι άσθενείς ασυνόδευτοι να πηγαίνουν στην τουαλέτα¨ μου είπαν...και μετά απο 3-4 βόλτες σε αυτή,στις 19:30 περίπου το απόγευμα, ξεκίνησε ο γολγοθάς μας...

Μπήκα στο χειρουργίο με το κρεβάτι διότι δεν προλαβαίναν να σώσουνε εμένα και το παιδί απο την ακατάσχετη αιμοραγία που εμφανίστηκε...έτσι λοιπόν, μέσα σε 10 λεπτά ήρθε ο ΗΡΩΑΣ μας στην ζωή...26 εβδομάδων και 2 ημερών - λές και οι 2 μέρες θα κάνανε την διαφορά- και βάρος αυτού 890γρ!!!!!!

Μπήκε άμεσα στην ΜΕΝΝ και την επόμενη μέρα με πήγαν να τον δώ!!!Μικροσκοπικός και αβοήθητος στην θερμοκοιτίδα του...και με μιά μάνα, μην έχοντας ακόμη συνειδητοποιήσει το βαθμό της κατάστασής του, προσπαθούσε να κρατηθεί στην ζωή - ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕ !!!!!

Μετά απο 73 αγωνιώδεις ημέρες στην ΜΕΝΝ και μετά απο πολλά σκαμπανεβάσματα, που μόνο οι προωρογονείς γνωρίζουν, πήραμε το θαυματάκι μας στο σπίτι στις 26/02/2009 με βάρος 1900 γρ.

Ο θεός ήταν μαζί μας όλες αυτές τις στιγμές, και με αυτόν καταφέραμε να ξεπεράσουμε τα αναπνευστικά προβλήματα, τα άγχη για εγκεφαλικές αιμοραγίες που πιθανόν να προέκυπταν, τον ίκτερο που κράτησε πολλές ήμέρες, τις εξετάσεις στα μάτια και τα αυτιά...και τόσα άλλα!!!

Για του γονείς των πρόωρων που έχουν ζήσει μιά ανάλογη εμπειρία όλα αυτά είναι λίγο πολύ γνωστά!!!!Οι μέρες κυλούν ανάλογα των εξελίξεων...άσε που καταντάς να έχεις ¨γουρλίδικες μπλούζες¨

και ρούχα γενικότερα ανάλογα με το άν το μωρό την μέρα που φορούσες κάτι ήταν καλά ή όχι!!!!

Δεν θα μπώ σε περισσότερες λεπτομέρεις...θα σας πώ μόνο ότι μετά απο ένα μήνα μαζί του στο σπίτι, άρχισα να ξεχνάω...τώρα η καθημερινότητα μου είναι οι κολλικοί, τα κακά, το τάισμα και όλα αυτά που σάν μαμά ΔΕΝ έκανα για 73 ημέρες!!!!

Χρωστάω την ζωή του παιδιού μου στους γιατρόυς και το προσωπικό της ΜΕΝΝ στο Παπαγεωργίου...τον αναστήσανε.

Ελπίζω όλα τα προωράκια να είναι καλά, και μαζί τους και ο Παναγιώτης μου!!!!!

Κούκλα μου να σας ζήσει, γερός και τυχερός ο προωρούλης σου! Όλα να γίνουν μια μακρινή ανάμνηση και να μην ταλαιπωρηθείτε ποτέ ξανά!

Αχ με συγκινησες πολυ καλη μου... να χαιρεσαι το μωρακι σου και ολα οσα περασατε και οι 2 να ειναι μονο ενα κακο ονειρο! Τα καλυτερα ερχονται... Σας θαυμαζω για την υπομονη σας και τις αντοχες σας! Μονοκαλα απο εδω και περα!

Να σου ζήσει ο ήρωας Παναγιώτης σου!!!!! Να 'σαι πάντα γερή να τον καμαρώνεις!!!!!!

να τον χαιρεσαι και να τον καμαρωσεις οπως ποθεις!!

Να είναι καλά ο μικρός σας αγωνιστής πάντα γερός κι ευτυχισμένος.

Σας εύχομαι ολόψυχα από εδώ και πέρα να έχετε μόνο μέρες χαράς που θα σας γιατρέψουν τις πληγές των πρώτων δύσκολων ημερών...

να ειναι παντα γερος και τοσο τυχερος

Πολύ συγκινήθηκα..πόση δύναμη να έχει μια μάνα να αντιμετωπίζει αυτές τις καταστάσεις??

Τον φόβο, την αγωνία, το άγχος..

Να σας ζήσει και να τον χαίρεστε!!!

Να είναι πάντα γερός!!!

Να είναι καλά ο μικρός σας αγωνιστής πάντα γερός κι ευτυχισμένος.

Σας εύχομαι ολόψυχα από εδώ και πέρα να έχετε μόνο μέρες χαράς που θα σας γιατρέψουν τις πληγές των πρώτων δύσκολων ημερών...

Με κάλυψε η Άννα.

Είσαι ηρωίδα!!!!

Εμένα 5 μέρες έμεινε η μικρή στη ΜΕΝΝ και είχα νιώσει φοβερό άγχος!!! Φαντάζομαι το δικό σου!!! Ηρωίδα και πάλι ηρωίδα!!!!!

Να σου ζήσει ο μπέμπης!!!!

περασμένα και ξεχασμένα

κι απο δω και πέρα μόνο ευτυχισμένες στιγμές!

Να σας ζήσει!

να ΄ναι πάντα γερός και η δύναμή του να σας γεμίζει χαρά!

Να σας ζησει και απο εμενα. Και εμεις ειχαμε μεινει 32 μέρες, τις 14 εντατικη!!! Τωρα ειμαστε 4,5 χρονών, και 14 κιλά!!!!

Περασμενα ξαχασμένα!!! Διαβαζοντας τα παθηματα μας μου ερχονται οι αναμνησεις, ειδαλλως ουτε που μου περνανε απο το μυαλο οι δυσκολες εκεινες ημέρες!!! Εχουν τραβηχτει πολύ πίσω...

Τωρα τον χαιρομαι και τον θαυμάζω!!!

Να ξέρεις μονάχα χωρις να σε αγχωσω οτι η αναπτυξή του θα ειναι στην αρχη πολύ γρηγορη προσπαθωντας να φτάσει τα μωράκια που ήρθαν τη ημερομηνια που έπρεπε, αλλα σε καποια πραγματα θα ειναι λίγο πιο πίσω... Με το καιρο ομως θα τα φτάσει!!!

Και πάλι να σας ζήσει και απο εδω και πέρα μονο χαρες να σας ΄φερνει!!!

Πρωί πρωί με κάνατε και έβαλα τα κλαμάτα! Να τον χαίρεσαι τον Παναγιώτη σου, είναι πραγματικά ήρωας και έχει λαχτάρα για ζωή και γι'αυτό την διεκδίκησε και την κέρδισε! Να τον καμαρώσεις πραγματικά όπως φαντάζεσαι, να είναι γερός για μια ζωή και η αφάνταστη ταλαιπωρία που περάσατε να ήταν το μόνο άσχημο στη ζωή του και από εδώ και πέρα να έρχονται όλα ρόδινα!

Ε τί να πώ? Οτι έβαλα και εγώ τα κλάματα πρωϊνιάτικο? Να σου ζήσει κοπέλα μου ο γιος σου και να τον καμαρώσεις παλικάρι γεροδεμένο και υγιές!!!!

πραγματικα σου ευχομαι απο τα βαθη της καρδιας μου,

να ειναι παντα γερος ο παναγιωτακης σου κ να τον βλεπεις να μεγαλωνει κ να τον χαιρεσαι.

ο μικρος σου ηρωας αποδειχτηκε μεγαλος!

απο δω κ περα μονο χαρες!!!

Συγχαρητήρια στους γιατρούς, στην ηρωίδα μαμά και στον μικροσκοπικό ήρωα που εύχομαι να γίνει όταν μεγαλώσει ένας γίγαντας...σωματικά και ψυχικά

Δεν ξέρεις πόση δύναμη μου έδωσαν αυτά που έγραψες. Πρώτον γιατί βρίσκομαι στην 26 εβδομάδα και ξέρω ότι το μωράκι μου αν για κάποιο λόγο βιαστεί να βγει θα έχει ελπίδες και δεύτερον γιατί αν γίνει σαν τις προηγούμενες 2 φορές τότε θα γεννήσω στο Παπαγεωργιου και νιώθω μεγάλη ασφάλεια.

ΝΑ ΣΟΥ ΖΣΕΙ ΚΟΠΕΛΑ ΜΟΥ,ΝΑ ΜΗ ΞΑΝΑΜΠΕΙ ΣΕ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΠΟΤΕ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ.ΠΑΣΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΠΟ ΕΠΙΛΟΧΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΚΛΑΜΑ ΡΕΕΙ...ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΕΣ ΣΤΗΝ ΠΑΡΕΑ ΜΑΣ.26 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ ΠΟΥ ΠΗΡΕΣ ΤΟ ΜΩΡΑΚΙ ΣΟΥ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΓΕΝΝΗΣΑ ΚΙ ΕΩ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ

Να χαίρεσαι τον Παναγιώτη σου..

Απίστευτη περιπέτεια..

Εγώ τον είχα στην εντατική 10 μέρες και κόντεψα να πεθάνω... πρέπει να ήταν πολύ δύσκολα.

Τέλος καλό όλα καλά..

Να είστε πάντα καλά!!!!!!!!!!!!!!

Να σου ζήσει ο μπεμπούλης σου,τέλος καλό όλα καλά, να είναι πάντα γερός και τυχερός στη ζωή του, χωρίς άλλες ταλαιπωρίες από δω και πέρα!

μπραβο σε σενα και στο μωρακι σου που καταφερατε να βγειτε νικητες μεσα απο μια τοσο δυσκολη κατασταση,πραγματικα με κανατε να κλαψω και να σκεφτω οτι αυτα ειναι τα δυσκολα και να προσευχομαστε να ειναι τα παιδια μας υγιεις και οχι να στεναχωριομαστε για απλα καθημερινα πραγματα.να σου ζησει ο παναγιωτης σου και να εχετε μονο χαρουμενες στιγμες απο εδω και περα

Μονο καλα να σας βρησκουν απο δω και περα!!!! Να σου ζησει κοπελα μου και να τον χαρειται οπως θελετε!!! Ειστε και οι δυο ηρωες!

Να είναι τόσο δυνατός σε όλη του τη ζωή ο Παναγιωτάκης σας. Να είναι γερός και δυνατός!!!!!!!!!!!!!!!!!

Να χαιρεστε το θαυματακι σας. Πολλα φιλακια.