ΣΤΗΝ ΚΛΙΝΙΚΗ

Θέλω βοήθεια απο εσάς που έχετε κάνει εστο 1 παιδακι!! Θέλω να μάθω την διαδικασία απο την ώρα που θα πάω στην κλινική μέχρι την ωρα που θα μπω στο δωματιο μου.. δηλαδη πωσ γινετε η διαδικασία εισαγωγης, ξυρισμα, κλίσμα, τι θα μου δώσουν να φορέσω? πια στίγμη? που γίνονται αυτα?? ο αντρας μου θα μπορει να ειναι μαζι μου σε ολα αυτα η θα ερθει δίπλα μου αφου μπω στην αιθουσα των ωδινων?? εχω τρομερο αγχος

Θέλω βοήθεια απο εσάς που έχετε κάνει εστο 1 παιδακι!! Θέλω να μάθω την διαδικασία απο την ώρα που θα πάω στην κλινική μέχρι την ωρα που θα μπω στο δωματιο μου.. δηλαδη πωσ γινετε η διαδικασία εισαγωγης, ξυρισμα, κλίσμα, τι θα μου δώσουν να φορέσω? πια στίγμη? που γίνονται αυτα?? ο αντρας μου θα μπορει να ειναι μαζι μου σε ολα αυτα η θα ερθει δίπλα μου αφου μπω στην αιθουσα των ωδινων?? εχω τρομερο αγχος

Γειά σου polina...

Με το καλό το μωράκι σου...και προσπάθησε να χαλαρώσεις λίγο για να απολαύσεις την όλη διαδικασία...λοιπόν...η διαδικασία είναι η εξής...όσο τη θυμάμαι από την πρώτη φορά...

αν έγραφα αυτό το μήνυμα 1 εβδομάδα αργότερα θα στα έλεγα με μεγαλύτερη ακρίβεια...

Λοιπόν...εγώ γέννησα σε ιδιωτική κλινική με καισαρική οπότε θα σου πω τι έζησα...με πήραν στην παραλαβή των ασθενών...με βάλανε σε ένα μικρό δωματιάκι και ήρθε μία κοπέλα όπου μου έδωσε μία πολύ sic μπλε ρόμπα...γδύθηκα...παρέδωσαν τα ρούχα στον σύζυγο που ήταν έξω...και ακολούθησε λήψη αίματος για εξετάσεις...καρδιογράφημα...ξύρισμα δεν χρειάστηκα...ήμουν για καισαρική και το είχα φροντίσει μόνη μου...μετά κλύσμα...πλύσιμο...

Έρχεται ένας νοσοκόμος...μου δίνει μία ρόμπα...με βάζει σε μία καρεκλίτσα και αλλάζουμε δωμάτιο...εκεί σε βάζουν στον καρδιοτογράφο...έρχεται και ο σύζυγος και ο γιατρός και κάνουμε πλακίτσα περιμένοντας και τα αποτελέσματα των εξετάσεων...στη συνέχεια ο σύζυγος βγαίνει έξω και τρώει τα νύχια του από την αγωνία ενώ εσύ αλλάζεις κρεβάτια μέχρι να φτάσεις στο χειρουργείο...μετά έχει επισκληρίδιο ή ολική...εγώ προτίμησα την επισκληρίδιο...και κάπου εκεί ζεστάθηκε το κοκαλάκι μου γιατί...κρύο πράγμα τα χειρουργεία...περάσανε και τον καθετήρα και δεν κατάλαβα και τίποτα...και μετά πήρα σειρά για μέσα...υψώσανε κάτι πανιά για να μην βλέπω τίποτα και το μόνο που ένιωσα ήταν κάτι ζουλήγματα στην κοιλιά...μετά μου δώσανε το μικρό αγκαλιά...και έλιωσα!!!!

Η συνέχεια είναι λίγο βαρετή...πολύ ώρα ράψιμο...κανά δίωρο στην αίθουσα ανάνηψης...

και μετά βουρ για το δωμάτιο...όπου αρχίσαν και κάτι πονάκια...

Όσο εσύ είσαι μέσα...βγάζουν το μωρό να το δει και ο σύζυγος...ενώ όταν σε πάνε στην ανάνηψη σε βγάζουν και σένα να σε δει ο σύζυγος...μετά μέσα στον πόνο σου έχεις και όλο το σόι.. :wink

Όταν σε πάνε στο δωμάτιο μπορείς επιτέλους να βάλεις και κανα νυχτικάκι ή πιτζαμούλα και να νιώσεις λίγο καλύτερα από εκείνο το ριχτό απαίσιο πράγμα...

Aν γεννάς με φυσιολογικό...περιμένεις να φτάσεις στην τέλεια διαστολή και μετά σε πάνε χειρουργείο...άρα μπορεί να έχεις και περισσότερες ώρες αναμονής που όμως ο σύζυγος είναι μαζί σου...και μπορεί να μπει και μαζί σου μέσα...και αν είναι αρκετά γενναίος να κόψει και τον λώρο...επισκληρίδιο μπορείς και να μην ζητήσεις...είναι καθαρά δικό σου θέμα...

Όπως και να έχει...είναι μία μοναδική εμπειρία που για μένα θα πρέπει να είσαι ήρεμη και να τη νιώσεις όσο πιο πολύ γίνεται...μην αγχώνεσαι...ο γιατρός σου και ο σύζυγός σου θα είναι εκεί...και όσον αφορά την προετοιμασία είναι πιο πολύ διαδικαστικά...

Λοιπόν,

Από την Τζωρτζίνα είχες απάντηση για καισαρική, οριστε τωρα η εμπειρία με φυσιολογικο τοκετο.

Γέννησα και εγώ σε ιδιωτικο μαιευτήριο.

Σε παραλαμβάνει νοσοκόμα και σε ένα δωματιάκι σου παίρνει ένα γρήγορο ιστορικό,λίγο άιμα και σου δίνει αυτην την όμορφη ρόμπα()-τα πράγματα σου μπαίνουν σε μια σακούλα του μαιευτηρίου.Κάναμε κλίσμα(δεν ήταν και τόσο τρομερό τελικά) και με άφησε μόνη για λίγα λεπτά μέχρι να δράσει.Μετά την "επίδραση" μου ειχαν δώσει πετσετούλες για να κάνω ντουζάκι.

Ηρθε η μαία και με καροτσάκι(!) με πήγε στην αιθουσα ωδυνων η οποία ήταν ένα δωμάτιο με μόνο το κρεββάτι μου μέσα,μια καρέκλα και τον καρδιοτοκογράφο(ειχα και ένα παράθυρο και χάζευα έξω).Εκεί ηρθε και ο αντρας μου.

Σε περίπου σε όλη την διαρκεια της παραμονης στο δωματιο αυτό μου ειχαν και μια μαία που μάλλον ήταν μαθητευόμενη και μου έκανε παρέα.Μου τις βεντουζίτσες του καρδιοτοκογράφου στην κοιλια από την αρχή και κατέγραφαν τις συσπάσεις.Κάποια στιγμή μου έβαλαν και ορό.Ηρθε καρδιολόγος και πήρε και εκεινος ενα ιστορικο και κοίταξε τα ποδια μου -νομίζω κοιτάνε για κιρσους και τέτοια προβλήματα(για να δώσουν την αναισθησία).

Κατα καιρούς ερχόταν η μαία ή ο γιατρός μου και κοιτούσαν αν έχω διαστολή(οχι ευχάριστη διαδικασία ,εξαρτάται πόσο ελαφρύ χερι έχουν).

Σε εμένα που δεν είχαν σπάσει τα νερά , τα έσπασε ο γιατρός μου και αμέσως μετα ξεκινησαν οι "γεροί" πόνοι.

Ηρθε η αναισθησιολόγος και μου έκανε την επισκληρίδιο(πρωτα μια τοπική αναισθησία και μετά το μόνο που ένιωσα ήταν μια ζεστασια και μια πίεση στην μέση)

Οταν πια κάνεις πλήρη διαστολή(10) ,και το μωρό είναι έτοιμο να βγει σε πάνε στο δωμάτιο που θα γίνει η εξώθηση.

Κάπου εκει μπορεί ο άντρας σου να την κανει αν δεν αντέχει(ο δικός μου ήρθε μαζι και δεν το μετάνιωσε ούτε στιγμή).

Εκεί σε βάζουν στην γνωστή θέση με τα ποδαράκια ψηλά(οπως στον γυναικολόγο)εσυ και ο άντρας σου δεν πολυβλέπετε καθώς είναι το σεντόνι μπροστά και γιατρός και μαία παίρνουν θέση!!

Σου λένε η μαία και ο γιατρός πότε και πώς να σπρώξεις και είναι η αισθηση λίγο περιεργη γιατί ενώ δεν νιώθεις πολύ τον πόνο, ωστόσο καταλαβαίνεις και μπορείς να σπρώξεις.

Σπρώχνεις λοιπόν-ακριβώς όπως θα σφιγγώσουν στην τουαλέτα- και μετά από λίγο(συνηθως δεν κραταει πολύ) βγαίνει το θαυματάκι σου.Αμέσως κόβουν λώρο και το πάνε λίγο πααπέρα όπου το καθαρίζουν.Και στο φέρνουν στην αγκαλιά σου(εκείνη την στιγμή τα ξεχνάς όοοολα τα άλλα!!!).

Ο γιατρός κάνει τα ράμματα που συνήθως χρειάζονται και μετά σε πάνε στην ανανηψη όπου μένεις για κανένα μισαωρο πριν σε πάνε στο δωμάτιο σου.Α!Πριν την ανάνηψη με πήγαν σε ένα δωματιάκι -όπως ήμουν με το κρεββάτι, όπου βάζουν για λιγο τους συγγενεις σου να σε δουν.Πριν από αυτό εκείνοι έχουν δει και το μωράκι.

Στον φυσιολογικό τοκετό ,αν όλα είναι καλά, θα σου φέρουν σύντομα το μωράκι να το θηλάσεις και βέβαια θα σου φέρουν να φας κανονικά.

Αν ζητησεις αποκλειστικο θηλασμό θα σου φέρνουν το μωρό(καθαρο,αλλαγμένο)όποτε πεινάσει(θεωρητικά).Συνηθως το φέρουν ανα 3ωρο-4ωρο.

Με το καλό!!!!!!!:D:D:D

καιγω για καισαρικη θα σου ελεγα αλλα με καλυψε η προηγουμενη κοπελα. εχω να συμπληρωσω μια που αναφερθηκε το φαγητο οτι αν ειναι για καισαρικη την πρωτη μερα και ισως και τη δευτερη μερα θα ζηλευεις πχ την μπριζολα της διπλανης σου γιατι εσυ θα τρως σουποηδη.

Παντως ειλκρινα δε θα καταλαβεις και πολλα.ολα γινοντε γρηγορα ειδικα την πρωτη φορα απο τη μια ισως φοβασαι καθε επομενη κινηση αλλα εισαι τοσο εκστασιασμενη απο ολο αυτο που δε θα νιωθεις τις λεπτομεριες οποτε χαλαρωσε

Γεια σου polina20. Εγώ πάλι ήθελα να σε ρωτήσω αν θα γεννήσεις σε δημόσιο ή ιδιωτικό νοσοκομείο γιατί η δική μου εμπειρία είναι σε κάποια σημεία διαφορετική. Συγκεκριμένα γέννησα με φυσιολογικό τοκετό τις 2 κόρες μου. Τη διαδικασία εισαγωγής την έκανε ο άντρας μου γι' αυτό δεν ξέρω να σε πληροφορήσω.

Στην πρώτη πήγα με σπασμένα νερά, με έβαλε η νοσοκόμα να φορέσω το δικό μου νυχτικό, να ξαπλώσω, με ξύρισε, μετά μου έκανε κλύσμα και έβαλε πάπια. Δεν θυμάμαι καλά (πάνε 18 χρόνια από τότε) αλλά νομίζω ότι με έπλυνε πρόχειρα. Κατόπιν πήγα στην αίθουσα ωδινών, εκεί περνούσαν όλα τα ρεμπέτ ασκέρια - δηλαδή φοιτητές ιατρικής και νοσηλευτικής- να δουν πώς γεννιούνται τα παιδιά. Ερχόταν σε τακτά χρονικά διαστήματα ο γιατρός να ελέγξει σε ποιο στάδιο είμαι και όταν υπήρχε τελεία διαστολή με έβαλαν στο χειρουργείο για τη γέννα. Μετά το ράψιμο με πήγαν για περίπου 20-30 λεπτά στην αίθουσα ανάνηψης και αργότερα στο δωμάτιο.

Στη δεύτερη γέννα η διαφορά ήταν ότι πήγα με πόνους και αυτό μου έδωσε την ευχέρεια να περπατάω στο διάδρομο για να κατέβει το μωρό. Επίσης μετά το κλύσμα πήγα μόνη μου στην τουαλέτα. Ζήτησα να κάνω κάπου μπάνιο αλλά δε με άφησαν γιατί λέει δε χρειαζόταν.

Σύζυγος δεν μπήκε μέσα γιατί έτσι κι αλλιώς ήταν λιγόψυχος από μόνος του. Πάντως δεν γνωρίζω αν θα τον άφηναν.

Δεν χρειάζεται να έχεις άγχος για τίποτα. Όπου και να γεννήσεις σε καθοδηγούν οι μαίες και νοσοκόμες. Το μόνο που πρέπει να σκέφτεσαι είναι να είσαι ήρεμη και να ακολουθείς πιστά τις οδηγίες τους.

Σου εύχομαι να έχεις καλή γέννα και ένα γερό μωράκι στην αγκαλιά σου.