Φόβοι για τον τοκετό

Γειά σας,

Γράφω για πρώτη φορά στο φόρουμ αυτό και θα ήθελα την βοήθειά σας για κάποια θέματα που με απασχολούν πολύ και αισθάνομαι οτι θα με μπλοκάρουν από το να γεννήσω ήρεμα και σωστά.

Η π.η.τ είναι 23/08 και όσο πλησιάζει η ημερομηνία αυξάνονται οι φόβοι μου για τον τοκετό. Έχω αποδεχτεί τον πόνο που θα νοιώσω (δεν σκοπεύω να κάνω επισκληρήδιο) και αυτό δεν με φοβίζει. Όμως με τρομοκρατούν οι βελώνες και η ιδέα του υποκλισμού. Αυτό δηλαδή που με φοβίζει περισσότερο είναι η διαδικασία που σε υποβάλλουν τα μαιευτήρια και όχι ουσιαστικά ο τοκετός. Θα ήθελα να γεννούσα στο σπίτι αλλά είναι το πρώτο μου παιδί και δεν ήθελα να το ρισκάρω...

Μίλησα με τον γιατρό μου και δεν με βοήθησε καθόλου καθώς επέμεινε για τον υποκλισμό και δεν δεχτηκε να κάνω την διαδικασία από το σπίτι. Επίσης ήταν πολύ ειρωνικός με το θέμα της επισκληριδίου και είπε ότι ουτως η άλλως θα την ζητήσω στο τέλος. Η μαία μου που το συζήτησα απέξω απέξω φάνηκε να μη θέλει να πάει ενάντια στο γιατρό και είπε να ακολουθήσω τις οδηγίες του.

Πιστεύω ότι ο ψυχολογικός παράγοντας είναι πολύ σημαντικός σε έναν τοκετό και νοιώθω ότι μπορεί αυτοί οι φόβοι να με δυσκολέψουν όταν έρθει η ώρα. Γιαυτό θα ήθελα την συμβουλή σας και τις εμπειρίες σας μήπως μπορώ με κάποιο τρόπο να ηρεμήσω περισσότερο. Τι τελικά μπορώ να απαιτήσω και τι είναι υποχρεωτικό;:confused:

το κλισμα τι σε πειραζει βρε?εμενα δε μου εκαναν γιατι γεννησα κ τις 2 φορες με μεθοδο RAT

ουτε κλισμα ουτε ξυρισμα ουτε επισκληριδο.γιατι δε ρωτας τον γιατρο σου αν ξερει αυτη τη μεθοδο?

Γενικά δυσκολεύομαι να νοιώσω άνετα με ξένους ανθρώπους, πόσο μάλλον να μου κάνουν κλίσμα ... Θα προτιμούσα να μπορώ να το κάνω μόνη μου

Δεν νομίζω να τον ενθουσιάσει η ιδέα της μεθόδου RAT αν και λογικά την ξέρει. Μου έχει πει να μην προσπαθώ να καινοτομήσω και να μείνω στα στάνταρ πράγματα που γίνονται στα νοσοκομεία. Δεν μπορείς να φανταστείς τι τράβηξα για να τον πείσω να αποφύγουμε τόσο την επισκληρήδιο αλλά και φάρμακα κατα τη διάρκεια την εγκυμοσύνης. Τελικά μια ένεση με κορτιζόνη δεν την απέφυγα. Για να φουσκώσουν οι πνεύμωνες του παιδιού αν τυχόν γεννιόταν πρόωρα

εγω παλι απορω γιατι δεν αλλαξες γυναικολογο!αντι να επιμενει στο φυσικο θελει ντε κ καλα να κανεις επισκληριδιο!αυτο με την κορτιζονη χωρις να υπαρχει λογος πρωτη φορα το ακουω!στη θεση σου θα αλλαζα γιατρο εστω κ τελευταια στιγμη!

εγω παλι συμφωνα με τα λεγομενα του γιατρου της αλλα καταλαβα! Λες οτι σε πειραζει ενα απλο τσιμπημα και οχι οι ωδυνες του τοκετου? Αν φοβασαι να σε πονεσει ενα κουνουπι....γιατι τοσο πονας με βελονες πως εισαι τοσο σιγουρη οτι δεν θα χρειαστεις επισκληριδιο!? Αναποδα σου βγαινουν νομιζω οι φοβιες!Ειναι η πρωτη σου γεννα?

Προσωπικα εχω δυο φιλες που καταφεραν να γεννησοθν χωρις επισκληριδιο και τις θεωρω θεες!!

Οποτε αν εσυ ερχοσουν σε μενα το γιατρο και μου ελεγες φοβαμαι τη βελονα αλλα οχι τους πονους του τοκετου αμφιβαλλω αν στο τελος δεν ζητουσες επισκληριδιο!

Ελένη μου όλα αυτά που λες τα ένιωθα κι εγώ στην πρώτη γέννα. Δεν ήθελα επισκληρίδιο, δεν ήθελα κλίσμα, δεν ήθελα ξύρισμα, κι αν γινόταν να γεννήσω χωρίς να δείξω κανένα απόκρυφο σημείο θα το έκανα. Εκείνη την ώρα όμως θα σε απασχολούν άλλα και όχι αυτά τα "ασήμαντα".Στο γιο μου έκανα τη θαρραλέα, και μόλις ξεκίνησαν οι λίγο πιο δυνατές συσπάσεις ζητούσα καισαρική. Στη δεύτερη γέννα, αν και έφτασα στο μαιευτήριο με τέλεια διαστολή και ήθελα μόνο μισή ώρα για να ξεκινήσω να σπρώχνω, ζήτησα και πάλι επισκληρίδιο.

την επισκληριδιο αν δεν θες ,δεν την κανεις.ουτε εγω εκανα γιατι φοβομουν ,ο γιατρος δεν επεμενε και με ρωτησε αν ηθελα και οταν ειπα οχι,συνεχισαμε κανονικα.τωρα για το κλυσμα ουτε εγω ηθελα εκ των προτερων.αλλα οταν οηγα στο νοσοκομειο,μου το εκανα τσακ μπαμ χωρις να το συζητησουμε και αν και δεν ηταν ευχαριστο,δεν το πολυκαταλαβα εκεινη την ωρα απο τον πονο και το αγχος.το μονο που εχω να σου πω κοιτα να συννενοηθεις με το γιατρο σου γιατι αν δεν νιωθεις ανετα με αυτον,ο τοκετος θα ειναι πιο δυσκολος.με το καλο!!!

κοριτσια μετα απο 2 γεννες χωρις επισκληριδιο κ ξεροντας τον πραγματικο πονο ομολογω πως οκ κ γω ζητουσα επισκληριδιο εκεινη τη στιγμη αλλα δε μου εκαναν γιατι γεννουσα στο πιτς φιτιλι.ειδικα στο 2ο με το που μπηκα 15 λεπτα αργοτερα βγηκα ξεροντας λοιπον τον πονο κ τωρα στηντριτη γεννα εκτος απο τον πονο της γεννας σκεφτομαι τη βελονα στο χερι που ειναι σε ετοιμοτητα για τον ορο!κοριτσια δε το αντεχω πραγματικα!αν δε μου ειχαν αυτο το πραγμα θα ουρλιαζα στο μισο απο οτι ουρλιαζα στις γεννες!δε το ηθελα το σιχαινομαι !κ μονο που σκεφτομαι οτι θα μου τ ξαναβαλουν με πιανει κατι!

Αυτό που θα σε συμβούλευα και εγώ γιατί πέρασα από την ίδια φάση στο τελευταίο μήνα πριν γεννήσω είναι να μιλήσεις με τον γιατρό σου. Επειδή ο δικός μου είχε πάντα πολύ κόσμο και ποτέ δεν είχε αρκετό χρόνο να συζητήσουμε απορίες μου, του έκλεισα ένα ραντεβού που του σύζητησα να έχει 2 ώρες από το επόμενο, ζήτησα να είναι και η μαία μαζί, έφτιαξα μια λίστα με όλα τα θέματα που με απασχολούσαν και πήγαμε να την συζητήσουμε. Ήμουν αποφασισμένη, και είχαμε συμφωνήσει με τον άντρα μου ο οποίος γενικά ήταν τελείως αντίθετος στην αλλαγή γιατρού τις τελευταίες εβδομάδες, ότι αν δεν μας ικανοποιήσει ο τρόπος που θα χειριστεί ο γιατρός τους προβηματισμούς και τις απορίες μου θα γεννήσω με άλλον. Τελικά με βοήθησε πάρα πολύ η διαδικασία και τα πράγματα πήγαν όπως τα συμφωνήσαμε, κλισμα και ξύρισμα ζήτησα να μην κάνω και δεν μου έκαναν, σε αυτό πρέπει να το ξέρει η μαία, γιατί αυτή είναι εκεί από την αρχή και συννενοείται με το προσωπικό του μαιευτηρίου. Επισκληρίδιο είχαμε συμφωνήσει να κάνουμε μόνο εφόσον το ζητήσω, τελικά όσο και να το έπαιζα άνετη στην αρχή όταν έπιασαν οι πόνοι για τα καλά φώναζα που είναι η αναισθησιολόγος. Το καλό με το να αφήσεις την επιλογή αυτή ανοικτή είναι οτι χρειάζεται κάποια εξέταση πριν την κάνουν και παίρνει λίγη ώρα, καλό είναι να σου την έχουν κάνει όταν μπεις παρά μέσα στους δυνατούς πόνους να περιμένεις να βγει το αποτέλεσμα για την αναισθησία.

Επειδή ένιωθα σε μεγάλο βαθμό ότι όταν αρχίσει ο τοκετός θα ήμουν έρμαιο των γιατρών και των πρακτικών του μαιευτηρίου και δεν θα είχα άποψη το τι θα συνέβαινε είχα αγχωθεί πάρα πολύ. Ένα άλλο πράγμα που με βοήθησε ήταν ότι με πήγε η μαία στους χώρους και μου εξήγησε την διαδικασία. Τελικά πήγαν όλα πολύ καλά, όπως τα ήθελα και σίγουρα καλύτερα από ότι περίμενα.

ελένη μου σε λίγο καιρό ειλικρινά όλα αυτά θα τα θυμάσαι και θα γελάς!κατανοώ πλήρως τους φόβους σου γιατί αυτό με τις βελόνες και την ντροπή το έχω και εγώ!

παρόλαυτά ζήτησα επισκληρίδιο αν και δεν πρόλαβα να κάνω και εκείνη τη στιγμή ήθελα τόσο πολύ να σπρώξω μου έβγαινε από μόνο του που ήθελα να ανοίξω όσο ποιο πολύ μπορούσα τα πόδια μου για να βγει!!!και στις 40 μέρες ντρεπόμουν στον γιατρό και γέλαγε!!!ειλικρινά εκείνη τη στιγμή δεν σε νοιάζει πίστεψέ με!!!όσο για το κλίσμα εμένα ο γιατρός δεν κάνει τέτοια ούτε κλίσμα ούτε ξύρισμα αλλά δεν θα με ενοχλούσε γιατί μια μαία μου είχε πει τι φοβάσαι σκέψου αν θες το παιδί σου να βγαίνει και εσύ να κάνεις κα...κά!!!!αηδία!!!ελπίζω εκείνη τη στιγμή να μην τα σκέφτεσαι και να απολάυσεις την γέννα του πολύτιμου θησαυρού σου!!!!

Κορίτσια εγώ έχω ΠΗΤ στις 26/9 και νιώθω φόβο για το άγνωστο. Αλλά απο την άλλη λέω " τόσες μήτέρες γέννησαν και είναι μια χαρά εγώ τώρα θα φοβηθώ?" ας αφήσουμε τα πράηματα να εξελιχτούν όπως έρθούν. να μην πολυ προγραμματίζουμε γιατί μας ανχώνει περισσότερο. τι λέτε εσείς οι έμπειρες μανούλες?

Θα το χεις σίγουρα ακούσει συχνά....αλλά είναι αλήθεια: είναι μία φυσική διαδικασία που συμβαίνει εδώ κι εκατομμύρια χρόνια. Η φύση ξέρει!

Κατανοοώ απολύτως την ανησυχία σου, τις ίδιες ανησυχίες είχα κι εγώ. Δε φοβόμουν εμένα και τον τοκετό αλλά το τι μπορεί να μου κάνουν κ.λπ.

Ο γιατρός με βεβαίωσε για το ότι δεν κάνει καισαρική για να "ξεμπερδεύει" και για περισσότερα χρήματα. Για τα άλλα....η επισκληρίδιος θεωρούσε σχεδόν 100% ότι θα τη ζητήσω εγώ, ότι δε θα αντέξω τους πόνους. Αλλά εγώ δεν ήθελα!!! (που ξέρω εγώ πως θ' αντιδράσει ο οργανισμός μου σε κάτι που δεν είναι φτιαγμένος να δεχτεί) Κι εγώ έτσι ακριβώς προτιμούσα το σπίτι από όλη αυτή τη διαδικασία...

΄

Με το διάβασμα που έκανα συνειδητοποίησα ότι η μία παρέμβαση φέρνει κι άλλη παρέμβαση κοκ (η χαρά των γιατρών και των ειδικοτήτων)....Τι θέλω να πω: αν πας νωρίς (μόλις ξεκινήσουν οι ωδίνες) πιθανόν να μην τους "αρέσει" η συχνότητά τους και να σου κάνουν οξυτοκύνη.....αν σου κάνουν αυτό θα πονέσεις περισσότερο απ' όσο προέβλεψε η φύση με αποτέλεσμα να ζητήσεις επισκληρίδιο......αν κάνεις επισκληρίδιο δεν μπορείς πάντα να αισθανθείς πότε πρέπει να σπρώξεις κλπ οπότε πιθανόν να χρειαστεί βεντούζα ή εμβρυουλκο......και πάει (κ)λέγοντας....

Εγώ πονούσα στο σπίτι όλη τη μέρα...με ωδίνες ανά 10, 8, 7 κ.λπ. λεπτά. Περπατούσα πέρα δώθε στο σπίτι. Όταν έφτασα στο ανά 5 λεπτά άρχισα να..."προετοιμάζομαι" αλλά δεν ήταν καθαρά 5λεπτα, άλλοτε 7 πάλι άλλοτε 8 άλλοτε 5. Όταν έγιναν καθαρά 5λεπτα ντύθηκα (ήμουν με τις πυτζάμες) βαλιτσάκι κι έφυγα! Φυσικά, μέχρι να γίνει η εισαγωγή, αιμοληψία, αλλαγή ρούχων, ορός κ.λπ..........πέρασε η ώρα κι ήταν αργά τόσο για ωκυτοκύνη όσο και για επισκληρίδιο. Κι έτσι τη γλίτωσα...πιστεύω διαφορετικά θα με τρόμαζαν για να κάνω. ΄Έτσι ένα που μπορείς να κάνεις για να έχεις κάποιο έλεγχο είναι να πας σχετικά αργά, δηλαδή, στο 5λεπτο. Μη βιαστείς να φύγεις απ' το σπίτι (εκτός κι αν συντρέχουν άλλοι λόγοι, σπάσιμο νερών κλπ. - που και πάλι αν είναι καθαρά δεν υπάρχει κίνδυνος για κάποιες ώρες).

Να μη φοβάσαι τους πόνους ειδικά της γέννας, είμαστε φτιαγμένες να τους αντέχουμε. Μπροστά σε όλη την εγκυμοσύνη είναι ένα τίποτα και στο τέλος θα αισθανθείς ευφορία κι ανακούφιση.

Για τα άλλα: εκείνη τη στιγμή πραγματικά ήθελα να τελειώνει όλο αυτό, δηλαδή, ο υποκλισμός + ξύρισμα ήταν ένα τίποτα μπροστά στο ότι έφτανε στο τέλος όλη η διαδικασία (είχα και τους 5λεπτους πόνους και δεν με απασχόλησε πολύ). Το μόνο που μετανιώνω είναι το ξύρισμα. Θα προτιμούσα να το είχα κάνει μόνη μου γιατί η μαία ήταν σαν να έβγαζε το άχτι της όταν με ξύρισε....με γέμισε αίματα και το ξύρισμα ήταν ό,τι να 'ναι... (και με χαζά σχόλια....) Τότε, βέβαια, τελευταίες μέρες πριν δεν αισθανόμουν καλά (πρήξιμο κλπ) ώστε δεν μπορούσα να το κάνω μόνη μου αλλά δεν το πολυσκεφτόμουν κιόλας (θα μπορούσα να πάω σε αισθητικό αλλά δε μ' ένοιαζε...). Μου πρότεινε ο άνδρας μου να το κάνει και πολύ κακώς αρνήθηκα. Αν άλλαζα κάτι μόνο αυτό θα ήταν, σίγουρα θα έκανα το ξύρισμα απ' το σπίτι.

Στο γιατρό σου μπορείς να συζητήσεις και τον υποκλισμό και να επιμείνεις ότι θα το κάνεις μόνη σου λίγο πριν ξεκινήσεις για το μαιευτήριο. Έχεις αυτό το δικαίωμα.

Όλα θα πάνε καλά! Με το καλό!

Οι ανησυχιες σου ειναι απολυτως φυσιολογικες. Δεν νομιζω να μπορει να σου πει κανεις οτι δεν θα πονεσεις αλλα ολα ειναι μεσα στην φυσιολογικη διαδικασια. Πιστευω οτι πρεπει να μιλησεις με τον γιατρο σου και να συζητησετε τις ανησυχιες σου, οσο απλες και να του φαινονται.

Αυτο που ειναι σημαντικο να καταλαβεις ειναι οτι εχεις τον ελεγχο του σωματος σου γιατι ειναι δικο σου σωμα αλλα απο την αλλη δεν πρεπει να φτιαξεις στο μυαλο σου εναν συγκεκριμενο τροπο που πρεπει να γινουν τα πραγματα. Και αυτο γιατι περπει να εισαι ανοιχτη και να ακους το σωμα σου και τι χρειαζεται και γιατι καμια φορα τα πραγματα δεν πανε ακριβως ετσι οπως τα υπολογιζαμε. Σε αυτη την περιπτωση μην απογοητευτεις αλλα απλα να ακολουθησεις με ολες σου τις δυναμεις οτι χρειαζεται να γινει αντι στο να αναλωνεσαι γιατι δεν πηγαν ολα με το σχεδιο που ειχες στο μυαλο σου.

Ο υποκλισμος δεν ειναι τοσο τραγικος οσο ακουγεται. Σαφεστατα δεν ειναι ευχαριστη διαδικασια αλλα πολυ λιγοτερα ασχημη απο οτι την φανταζεσαι πριν. Μην σε απασχολει αυτο.

Ολες φοβουνται και στο τελος ακομα και εαν πονεσες θα τα βαλεις πισω σου. Καλη λευτερια και σκεψου παντα θετικα και ομορφα.

κι εμενα με αγχωνει ο υποκλισμος ρ εκοριτισια αλλα εμαθα ο γιατορ ςμου δενκανει και καταχαρηκα ουτε ξυρισμα κανει αλλα κανω σε αισθητικο ολο το μπικινο και δενειχ αθεμα,το θεμαμου με το ν υποκλισμο ειναι το εξηςειμαι δυσκοιλια, νοσηλευτηκα με συσπασει ςκαι γιανα αδειασει το εντερο μου εβαλαν υποθετα γλυκερινης και ολοι περιμεναννα δρασει σε 10 λεπτα το πολυ μιση ωρα,αλλιβς με περιμενε κλισμα,απ οτις 12,30 το βραδυ πηγα 3,30 το πρωι κι αυτο ηταν χαλια αισθηση σα διαρορια αλλα ελαχιστο και την επομενη μερ απαλι σα διαρροια,παλι ελαχιστο,και λεω αν φαω το κλισμα ποτε θ αενεργησει,μηπως δεν καθαρισω και πανω στη γεννα με το ζορι....ξεφτιλιστω πανηγυρικως?ειδ ακαι μια ετοιμογεννη με προγραμαμτισμενη καισαρικη την εκααναν κλισμα την κοπελα πηγε τουαλετα και την εβγαλαν αρον αρον....αντε και αντε...καλυτερα σπιτι με την ανεση σου ανμπορεις...παρε απο το φαρμακειο ...λεω εγω τωρα....

Αγχώνεσαι προκαταβολικά και για γεγονότα που ίσως δεν σου συμβούν!

Εγώ δεν είχα τέτοιες φοβίες, γενικά πιστεύω ό,τι είμαι ανθεκτική στον πόνο και δεν με απασχολούσε όλη αυτή η διαδικασία. Επισκληρίδιο ζήτησα να μην κάνω, ο γιατρός επέμενε να την κάνω τελικά το άφησα ανοιχτό το ζήτημα.

Έσπασαν τα νερά στο σπίτι στις 19:00 και ξεκίνησαν 5λεπτοι πόνοι. Αμέσως πήρα βαλίτσα και πήγαμε στο ιατρείο του μαιευτήρα, με εξέτασε και είχα 2 διαστολή. Μέχρι τις 2-3 τα ξημερώματα μου λέει θα έχεις γεννήσει...Ξέρεις τι ώρα γέννησα???20:23. Όταν πήγα στο μαιευτήριο μέσα σε 10 λεπτά η διαστολή είχε φτάσει 5. Δεν πρόλαβαν ούτε να με ξυρίσουν, ούτε κλίσμα να μου κάνουν ούτε ένα ποτήρι νερό να μου δώσουν που ζητούσα συνεχώς. Επισκληρίδιο μου έκαναν με διαστολή 8 (πολύ αργά) και πήρα όλους τους πόνους αφού μέχρι να με πιάσει η επισκληρίδιος είχα γεννήσει.

Αν είχα αγχωθεί για όλα αυτά προκαταβολικά πολύ απλά θα αγχωνόμουν τσάμπα!!! Ποτέ δεν ξέρεις τι θα γίνει και πως θα εξελιχθεί ο τοκετός. Να εύχεσαι να πάνε όλα καλά, να κάνεις ένα υγιέστατο παιδάκι και για όλα τα άλλα άσε την Επιστήμη και κυρίως τον Θεό να αποφασίσει!

κι εγώ πριν γεννήσω είχα φρικάρει με την ιδέα οτι θα μου κανουν κλύσμα και ότι θα με ξυρίσουν!τελικά όμως δεν ήταν τίποτα το σπουδαίο. το κλύσμα κράτησε ένα δευτερόλεπτο και το ξύρισμα επίσης. μην αγχώνεσαι και μη φοβάσαι ,όλα καλά θα πάνε. να σκέφτεσαι ότι θα έχεις το μωράκι σου αγκαλίτσα σε λιγο!τις καλύτερες ευχές μου!

γεια σας κορίτσια,

εγώ πάλι λογο του οτι πριν 1 χρονο επρεπε να κανω διακοπη εγκυμοσυνης 5μιση μηνων κ ακολουθηθηκε η διαδικασια της φυσιολογικης γεννας στην οποια έννοιωσα όλους τους πόνους οι οποίοι ήταν και 3πλάσιοι γιατι ήταν τεχνητοι κ οχι φυσικοι,μου εκαναν κ κλισμα κ επισκληριδιο(5 δόσεις). ευτυχως ξυρισμα δε μου εκαναν γιατι το ειχα κανει στο σπιτι μονη μου.

Τώρα που ετοιμαζομαι να γεννησω με ΠΗΤ 3/9 η αληθεια ειναι οτι ναι μεν εχω αγωνια για ολα ,αλλα πάνωκάτω ξερω τί θα γινει.Όσων αφορά το ξύρισμα εγω προσωπικά με το που μπηκα στον 8ο άρχισα να ξυριζομαι μονη μου σπιτι κάθε 2-3 μέρες γιατι η αληθεια ειναι οτι δε θα ήθελα να με ξυρισουν κ να με "πετσοκοψουν".

Αν ειναι λεω και σπασουν τιποτα νερα ή με πιασουν πονοι να ειμαι ετοιμη ξυρισμενη κ οταν λεμε ξυρισμενη εννούμε ολα "φαλακρο".

Τώρα σχετικά με το κλισμα κ την επισκληριδιο συμφωνω να γινονται γιατι οσων αφορα το κλισμα, με το σφυξιμο κ το σπρωξιμο για να βγει το μωρακι ,η φυση με την ιδια διαδικασια εχει προνοήσει και για την αφόδευση οπότε συμφωνω με την july ωστε να σπρωχνουμε να βγει το μωρακι κ οχι κατι αλλο...Για την επισκληριδιο ξέρω 2 κοπέλες που ΔΕΝ έκαναν κ η μια απλά είπε οτι δε συστύνει σε κοπέλες να μην την κάνουν και η άλλη κοπέλα η οποία είναι κ κουνιάδα μου κ γέννησε πριν 20 μέρες κ δεν της εκαναν ενω παρακάλαγε μου ειπε να κάνω όποσδπήποτε αφου έχω την επιλογή γιατί οι πόνοι είναι αφόρητοι.

Οχι οτι δεν τους αντεχουμε ,η φυση εχει προνοησει γι αυτο αλλά αφού έχουμε επιλογή για έναν ανώδυνο κ ήρεμο τοκετό για τον οποίο θέλουμε τιςκαλύτερες αναμνήσεις γιατί να μην την κάνουμε??

Συγνώμη αν σας κούρασα με το κατεβατό μου!!

Αχχχ χαιρομαι για το θεμα αυτο....

Σημερα ειδα στον υπνο μου την διαδικασια της επισκληριδιου και καθε μιαμιση ωρα ξυπναγα :(

αν και επισκληριδιο εχει κανει η μητερα μου προσφατα για μια επεμβαση στο ποδι δενμε φοβησε τοσο στην μητερα μου που το ειδα αλλα ειδα κι ενα βιντεακι πως γινεται σε εγκυμονουσα και εκει τα χρειαστηκα :(

Το κλισμα δεν με τρομαζει γιατι εχω κανει κολονοσκοπηση για το εντερο μου και προτιμω να το κανει καποιος που ξερει παρα εγω που το εκανα μια φορα σπιτι μου και δεν καταφερα τιποτα τελικα απο τον φοβο μ

Οσο για το ξυρισμα??? αν μεχρι της 12/10 δεν τα καταφερω μονη μου θα παρει μερος ο συζυγος δεν το αφηνω σ'αλλον να πλησιασει ξυραφακι εκει ... :-D:-D:-Dμου ερχεται στο μυαλο ο τιτλος :" ο στιγερος δολοφονος με το γυναικειο ξυραφακι " χαχαχαα

Εγω φοβαμαι τις ενεσεις και οσο πλησιαζει η ημερα ... την ωρα της γεννας ... αχχχχ να πανε ολα καλαα

Αχχχ χαιρομαι για το θεμα αυτο....

 

Σημερα ειδα στον υπνο μου την διαδικασια της επισκληριδιου και καθε μιαμιση ωρα ξυπναγα :(

αν και επισκληριδιο εχει κανει η μητερα μου προσφατα για μια επεμβαση στο ποδι δενμε φοβησε τοσο στην μητερα μου που το ειδα αλλα ειδα κι ενα βιντεακι πως γινεται σε εγκυμονουσα και εκει τα χρειαστηκα :(

Το κλισμα δεν με τρομαζει γιατι εχω κανει κολονοσκοπηση για το εντερο μου και προτιμω να το κανει καποιος που ξερει παρα εγω που το εκανα μια φορα σπιτι μου και δεν καταφερα τιποτα τελικα απο τον φοβο μ

Οσο για το ξυρισμα??? αν μεχρι της 12/10 δεν τα καταφερω μονη μου θα παρει μερος ο συζυγος δεν το αφηνω σ'αλλον να πλησιασει ξυραφακι εκει ... :-D:-D:-Dμου ερχεται στο μυαλο ο τιτλος :" ο στιγερος δολοφονος με το γυναικειο ξυραφακι " χαχαχαα

Εγω φοβαμαι τις ενεσεις και οσο πλησιαζει η ημερα ... την ωρα της γεννας ... αχχχχ να πανε ολα καλαα

όχι καλέ!στην πράξη δεν είναι τόσο τραγική η επισκληρίδιος!εγώ αισθανόμουν τα χέρια του αναισθησιολόγου να μετράνε σπόνδυλους στην πλάτη μου και μετα μια τσιμπιά που με ενόχλησε λίγο η αλήθεια είναι και αυτό ήταν!όσο για το ξύρισμα, μακάρι να μπορούσα να πηγαίνω στη μαία που με ξύρισε για αποτρίχωση αντί στην αισθητικό!έκανε φοβερή δουλειά και μπαμ μπαμ!:lol:

Εγώ δεν θυμάμαι καθόλου αν πόνεσα στηνε πισκληρίδιο. Πονούσα ήδη τόσο πολύ που μου φάνηκε μια πολύ απλή διαδικασία. ΤΟ μόνο που ζήτησα εκείνη την στιγμή ήταν να κάνω μια αναπνοή για να αντέξω τον πόνο που ερχόταν!

όχι καλέ!στην πράξη δεν είναι τόσο τραγική η επισκληρίδιος!εγώ αισθανόμουν τα χέρια του αναισθησιολόγου να μετράνε σπόνδυλους στην πλάτη μου και μετα μια τσιμπιά που με ενόχλησε λίγο η αλήθεια είναι και αυτό ήταν!όσο για το ξύρισμα, μακάρι να μπορούσα να πηγαίνω στη μαία που με ξύρισε για αποτρίχωση αντί στην αισθητικό!έκανε φοβερή δουλειά και μπαμ μπαμ!:lol:

Και την ωρα που σου βγαζουν το σωληνακι??? οεοεοοο:(

Και την ωρα που σου βγαζουν το σωληνακι??? οεοεοοο:(

πέρα απο τη τσιμπιά δε με ενόχλησε τίποτα άλλο (μήπως παραείμαι αναίσθητη τελικά??:confused:)

Ποιο σωληνάκι καλέ?? Εγώ γιατί δενπήρα χαμπάρι τίποτα? Μήπως τελικά δεν μου έκαναν επισκληρίδιο?

Κι εγώ γεννάω μεχρι 16 Οκτώβρη κορίτσια και η αλήθεια ειναι προσπαθώ να μην σκέφτομαι την όλη διαδικασία γιατί αν την σκεφτώ δεν με βλέπω καλά. Πάντως πλέον τα πράγματα ειναι πιο εύκολα απο οτι παλιά και αυτό με κάνει να νιώθω πιο άνετα.

Καλημέρα στα κορίτσια που ετοιμάζονται να υποδεχτούν τα μωράκια τους! Ετοιμαστείτε για την πιο όμορφη μέρα της ζωής σας και τις ακόμα πιο όμορφες μέρες που θα ακολουθήσουν!

Καταρχάς να σας πω από τη δική μου μικρή εμπειρία (έναν τοκετό) ότι είναι λάθος να ακούτε τις ιστορίες γυναικών που γέννησαν. Κάθε περίπτωση είναι διαφορετική. Θα σταθώ σε κάτι πολύ σημαντικό που γράφει η Ελένη μας που άνοιξε το θέμα. Ο ψυχολογικός παράγοντας είναι πάρα πολύ σημαντικός. Σε πρώτη φάση να σε καθησυχάσω με το θέμα του υποκλισμού όσο μπορώ. Φυσικά είναι ανώδυνο, κράταει μόλις λίγα δεύτερα,η μαία ούτε που κοιτάει καλά-καλά τα απόκρυφα σημεία σου και έχει κάνει τόσους που σημασία δε δίνει. Είναι λίγο άβολο είναι η αλήθεια αλλά μέχρι να σε πιάσει η ντροπή έχει τελειώσει η διαδικασία και δεν το έχεις καταλάβει. Εξίσου άβολο είναι να έχεις και "ατυχηματάκι" την ώρα του τοκετού επειδή δεν έκανες υποκλισμό ή έκανες στο σπίτι με λάθος τρόπο οπότε σε προφυλάσσουν από το να βρεθείς σε αυτή τη θέση! Ακόμα όμως κι αν βρεθείς σε αυτή τη θέση είμαι σίγουρη ότι εκείνη την ώρα δε θα σε νοιάζει τπτ παρά μόνο ο ερχομός του μωρού σου.

Το θέμα των βελόνων.. από όσο θυμάμαι θα σου πάρουν λίγο αίμα πριν τη διαδικασία κι αυτό όχι απαραίτητα οπότε συνηθισμένη είσαι φαντάζομαι μετά από τόσες εξετάσεις κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και θα σου βάλουν έναν ορό. Ένα τσιμπηματάκι τόσο μικρό όπως της αιμοληψίας. Για την επισκληρίδιο δεν μπορώ να σου πω τη γνώμη μου γιατί δεν έκανα. Εκτός του ότι δεν ήθελα, ευτυχώς γεννούσα σε δημόσιο νοσοκομείο και δεν είχα και κανένα δίλημμα εκείνη την ώρα! Aν όμως έκαναν επισκληρίδιο και πάλι δεν ήθελα κανένας δε θα μπορούσε να μου την επιβάλλει γιατί θα γινόταν ο κακός χαμός!

Το σημαντικό είναι να έχεις εμπιστοσύνη στο γιατρό σου και να του έχεις μιλήσει εκ των προτέρων όπως λέει και η Coraline. Αλλά για να μας γράφεις ότι σε ειρωνεύτηκε στο θέμα της επισκληριδίου.... εμένα προσωπικά θα ήταν αιτία και να με κάνει να αλλάξω γιατρό! Θα μου πεις...τέτοια ώρα τέτοια λόγια.

Αν πάντως γνωρίζεις τη διαδικασία τοκετού, τα βήματα που λέμε...τι συμβαίνει συνήθως, τι μπορεί να προκύψει και τρόπους χαλάρωσης, συγκέντρωσης και πώς να αναπνέεις σωστά όλα θα πάνε καλά! Το παν είναι να κατανοήσεις ότι ο πόνος είναι το μέσον για να προχωρήσει ο τοκετός και να έρθει κοντά σου το μωράκι σου! Ότι δεν πρέπει να τον εμποδίζεις με το να σφίγγεσαι και να κρατιέσαι και φυσικά είναι μεγάλο λάθος να κρατάς την αναπνοή σου. Σημαντικό να έχεις κάνει μαθήματα ανώδυνου τοκετού ή έστω να έχεις εκείνη την ώρα μια μαία να σε καθοδηγεί και να σε βοηθάει να αναπνέεις σωστά. Ο πόνος αντέχεται, αν δεν μπορούσαμε να τα βγάλουμε πέρα δε θα μας έκανε η φύση να γεννάμε. Και μετά από τον τοκετό παίρνεις τόση δύναμη που νιώθεις ότι μπορείς να κάνεις τα πάντα! Είναι η ωραιότερη εμπειρία του κόσμου να φέρνεις στον κόσμο μια ζωή! Μην στεναχωριέστε και μην αγχώνεστε προκαταβολικά. Να θυμάστε ότι όλα θα πάνε καλά και να έχετε εμπιστοσύνη στον εαυτό σας! Εκείνη την ώρα θα είστε δυνατές και θαρραλέες, θα δείτε θα ξεχάσετε κάθε φόβο κι αυτό ακόμα το "άγνωστο" του τι θα ακολουθήσει δε θα σας τρομάζει,πόσο μάλλον μικρούτσικα θεματάκια όπως αυτά που αγχώνουν την Ελένη μας! Και όχι Ελένη, δε θα τη ζητήσεις ούτως ή άλλως στο τέλος την επισκληρίδιο να πεις στο γιατρό σου! Και ακόμα κι αν δεν αντέξεις και τη ζητήσεις έχεις κάθε δικαίωμα να ξεκινήσεις τη διαδικασία και να δοκιμάσεις τα όριά σου και τις αντοχές σου!

Αυτό που συνήθως κάνει να ζητάνε οι κοπέλες πιστεύω επισκληρίδιο είναι το γεγονός ότι δεν γνωρίζουν πόσο ακόμα θα κρατήσει ο πόνος και πόσο πιο δυνατός θα γίνει. Αλλά ένα έχω να σας πω. Την ίδια μέρα με ρωτούσαν κι έλεγα ότι το ξανακάνω ευχαρίστως!Ήταν τόσο όμορφη εμπειρία η γέννηση του παιδιού μου! Κι αυτό που λένε ότι επιτόπου ξεχνάς τους πόνους είναι πέρα για πέρα αληθινό!!!!

Όλα καλά να σας πάνε και με το καλό να αγκαλιάσετε γερά, όμορφα και ήσυχα (!!!) μωράκια!!!