ΕΠΙΛΟΧΕΙΟΣ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ

Καλησπέρα κι από μένα. Ακόμα δεν έχω γεννήσει για να έχω επιλόχειο κατάθλιψη, όμως η αλήθεια είναι πως εδώ και αρκετό καιρό πάσχω από "εγκυμονούσα" κατάθλιψη. Η γιατρός μου επέβαλε να σταματήσω την δουλειά αρκετά νωρίς και έτσι εδώ και 4 μήνες είμαι σπίτι. (Να σημειώσω εδώ πως γεννάω μέσα Μαΐου, δηλ. σε 3 μήνες.) Ο άντρας μου εργάζεται μέχρι αργά και μόνη μου παρηγοριά όλη μέρα είναι η τηλεόραση, η γάτα μου και καμιά φίλη που έρχεται πότε πότε (κι αυτό σπάνια επειδή δε μπορούν να καπνίσουν εδώ). Το μόνο που ελπίζω είναι μετά τη γέννα να είμαι αρκετά καλύτερα. Τότε τουλάχιστον θα έχω να ασχολούμαι και με το παιδί. Ως τότε, βλέπουμε...

Μόλις γεννηθεί το μωράκι να δεις που όλα θα είναι καλύτερα. Έχεις τώρα όλο τον καιρό να ονειρεύεσαι και να διαβάζεις για όλα όσα αφορούν το μωρό. Και γω έτσι στους πρώτους μήνες της εγκυμοσύνης, μην αρχίσω τώρα να σου λέω γιατί η κάθε κοπέλα έχει και τη δικιά της ιστορία. Θα χρειαστούμε σελίδες να γράφουμε. Μόνο να ξέρεις ότι η κάθε δοκιμασία σε κάνει πολύ πιο δυνατή. Απλά όταν το περνούσα είπα ότι δεν θα αφήσω να μου συμβεί ξανά και ιδίως μετά που θα γεννηθεί το παιδί. Χρειάζεται κουράγιο, υπομονή και αποφασιστικότητα. Να προσπαθείς όπως σου είπαν και άλλες κοπέλες να ξεκουράζεσαι γιατί θα σου λείπει μετά αυτό και όταν σε πιάνει η μελαγχολία να μπαίνεις στο φόρουμ να τα λέμε. Σου εύχομαι ότι καλύτερο για το υπόλοιπο της εγκυμοσύνης σου και προσπάθησε να το απολαύσεις όσο μπορείς.

Πρωτα απο ολα να ευχηθω στις μελλουσες μαμαδες με το καλο και μ’ενα πονο και στις υπολοιπες μανουλες να χαιρεστε τα παιδακια σας.

Αυτο που περασα εγω δεν ξερω αν ηταν η αρχη για την επιλοχειο καταθλιψη η ηταν κατι αλλο. Δεν με κυριευσαν κακες σκεψεις απλα με το που γεννησα εκλαιγα ασταματητα χωρις λογο. Δεν αντεχα να μεινω στο μαιευτηριο και εκλαιγα. Εβαλαν το μωρο στις λαμπες γιατι ειχε ικτερο και δεν μου το εφερναν και το εβλεπα λιγο απο μακρυα και εκλαιγα. Εκανα Ανασταση στο μαιευτηριο και εκλαιγα. Δηλαδη επεσε κλαμα πολυ. Μετα γυρισα στο σπιτι οπου καποιες φορες ενιωθα πως δεν θα αντεξω οταν εκλαιγε το μωρο και δεν ηξερα τι ειχε. Τωρα που το γραφω νιωθω και τυψεις γιατι νευριαζα με το μωρο (ντροπη μου). Αρχισα και ετρωγα ο,τι φαγωσιμο εβρισκα. Ωσπου σκεφτηκα και αποφασισα (αφου εχω την πεθερα μου κοντα) να γυρισω στη δουλεια μολις το μωρο γινει 2 μηνων και ετσι εγινε. Και τοτε σιγα σιγα συνηλθα.

Για να γινεις γονιος δεν ειναι τοσο απλο. Δεν λες κανω μωρο και τελος. Πρεπει να εισαι προετοιμασμενη για τις τεραστιες αλλαγες που θα γινουν σε σενα, στον αντρα σου. Τιποτα δεν θα ειναι οπως παλια.

Βεβαια ζεις ενα θαυμα και θα πρεπει να εισαι ευγνωμων που καταφερες να γινεις ΜΑΝΑ ενω αλλες κοπελες μοχθουν και καμια φορα δεν τα καταφερνουν, αλλα οπως ειπε και η Aleca ΑΒΥΣΣΟΣ Η ΨΥΧΗ.

Αυτή τη στάση που κράτησες, θέλει δύναμη και πολύ μεγάλη στήριξη, ηθική κυρίως, από την οικογένεια. Συμφωνώ πως μόνο με τη συνειδητοποίηση της σοβαρότητας, ότι πάνω απ'όλα φέρνουμε μία καινούρια ζωή στον κόσμο, θα βρούμε αυτή την κρυφή αλλά τόσο μεγάλη δύναμη μέσα μας!

Μπαμπας εδω!

Η καλυτερη λυση για να μην περναει η γυναικα επιλοχειο καταθλιψη ειναι εμεις οι αντρες να ειμαστε διπλα στην γυναικα μας!

Και οχι να κοιταμε να τρεχουμε ολη την μερα για να φερνουμε ποιο πολλα λεφτα στο σπιτι.

Οι γυναικες μας αυτες τις μερες μας θελουν ποιο πολυ διπλα τους εμας τους ιδιους και οχι τα λεφτα μας!

Καλησπερα!τον τελευταιο εναμησι μηνα η ψυχολογια μου δεν ειναι και η καλυτερη.πριν δεκα χρονια εχασα τον αδελφο μου απο ογκο στο κεφαλι και πριν εναμησι μηνα εμαθα οτι ο ξαδελφος μου εχει λευχαιμια.και απο εκει και περα τρέχω στους γιατρους γιατι πιστευω οτι κατι θα εχω κι εγω και ειμαι μεσα στο αγχος.πριν 8μηνες γεννησα το δευτερο παιδι μου.σε οσους γιατρους εχω παει μου λενε πως οσα εχω ειναι συμπτωματα αγχους και να προσπαθησω να ηρεμησω.ο γυναικολογος μου ομως μου ειπε' οτι περα απο το αγχος διακρινει και μια επιλοχειο καταθλιψη και μου προτεινε να παω σε ειδικό και αν χρειαστει να κανω και φαρμακευτικη αγωγη.εγω ομως δεν θελω να παρω φαρμακα προσπαθω να το αποβαλλω απο μονη μου.μπορει η επιλοχειος καταθλιψη να εμφανιστεί 7-8 μηνες μετα την γεννα;

Η κατάθλιψη κάποιες φορές δουλεύει αργά και ένα γεγονός που μας στρεσάρει μπορεί να την κάνει φανερή.Όμως ακόμη κι αν δεν έχεις κατάθλιψη και όλο αυτό είναι ένα υπερβολικό άγχος,που δυσκολεύει την ζωή σου και πάλι κάποιες συνεδρίες με ψυχολόγο ή ακόμη-ακόμη κάποια φάρμακα(σεροτονίνη δίνουν συνήθως.Μην την φοβάσαι.)θα σε βοηθήσουν.Τα φάρμακα για το άγχος ή την κατάθλιψη δεν έχουν καμία σχέση με "ψυχοφάρμακα".Είναι βοηθητικά και καθόλου εθιστικά.

Δεν κοιμίζουν,δεν καταστέλουν.γενικά μην τα θεωρείς κακά φάρμακα που θα σε στιγματίσουν.Θα σου έλεγα να μην προσπαθήσεις να το αποβάλεις μόνη σου.Όσο πιο γρήγορα το πολεμήσεις με βοήθεια τόσο δεν θα προλάβει να εδραιωθεί στην καθημερινότητά σου και στην σκέψη σου.Καλή επιτυχία σε ό,τι κι αν κάνεις.

Σε ευχαριστώ πολυ!!!ειχα φυγει διημερο με τον ανδρα μου μηπως ηρεμησω λιγο.αλλα αυτο το αγχος ποτε φευγει ποτε ερχεται.μου ειχε φυγει δυο μερες πριν φυγουμε αλλα επανηλθε παλι.σκέφτομαι μηπως τελικα παω σε ψυχολογο αλλα δεν γνωριζω καποιον καλο.μηπως ξερει καμια για πειραια κ γυρω περιοχες;

καλησπερα... ειμαι καινουργια μανουλα κ καινουγια στο site.. απο την ημερα που γεννησα υπαρχουν στιγμες που νιωθω οτι πνιγομαι.. εννοειται πως το λατρευω το μπεμπακι μου αλλα βαθια μεσα μου νιωθω πελαγωμενη... εχουν περασει εξι μηνες απο τοτε που γεννησα κ η ψυχολογια μου κατα κυριο λογο ειναι χαλια... εχω αρχισει να σε σκεφτομαι οτι παθαινω καταθλιψη...

Καλημερα παιδια.....

Γεννησα πρωτη φορα το 2009 και επαθα βαρια επιλοχεια καταθλιψη....

Εκανα θεραπεια για 8 μηνες

Ηταν η χειροτερη περιοδος στη ζωη μου...

Ευτυχως η αγωγη με επιασε αμεσως

Δυστυχως και αυτη τη φορα που γεννησα επαθα το ιδιο σε πιο ηπιο βαθμο

Παλι ξεκινησα αγωγη

Αλλα ακομα εδω κ 4 μερες δεν μεχει πιασει ακομα

Παιρνω παραλληλα και το parlodel για απογαλακτισμο και νομιζω ο συνδυασμος σκοτωνει

Ειμαι χαλια....

Ξερει κανεις κατι γιαυτο...;

κορίτσια καλημέρα!!!!!

θα σας πω την γνώμη πάνω στο θέμα:εγώ γέννησαν πριν από 5,5 μήνες κ θεωρώ ότι ήταν το πιο υπέροχο πράγμα.πιστεύω ότι κάποιες γυναίκες παθαίνουν κατάθλιψη λίγο πιο βαριά από τις άλλες κοπέλες γιατί μπορεί να μην έχουν κ την ανάλογη υποστηρίξει από το περιβάλλον τους αλλά κ πόσο πραγματικά το θελαν ένα μωρό.στην δίκη μου περίπτωση τώρα μέχρι τις πρώτες 10 μέρες ήμουν κάπως όχι δηλ τραγικό πράγματα αλλά είχα κ πολύ υποστηρίξει από τον άντρα μου.κ τον ευχαριστώ πολύ!!!!

Αν δεν περασεις επιλοχειο δεν μπορεις να εχεις αντικειμενικη αποψη!

Εγω και υποστηριξη ειχα

Και βοηθεια

Και προγραμματισμενα εμενα παντα εγκυος

Οποτε ακυρο αυτο που λες

Καθαρα ορμονικο

Ειναι κατι που σου συμβαινει χωρις να μπορεις να δωσεις εξηγηση γιαυτο

Αν δεν περασεις επιλοχειο δεν μπορεις να εχεις αντικειμενικη αποψη!

Εγω και υποστηριξη ειχα

Και βοηθεια

Και προγραμματισμενα εμενα παντα εγκυος

Οποτε ακυρο αυτο που λες

Καθαρα ορμονικο

Ειναι κατι που σου συμβαινει χωρις να μπορεις να δωσεις εξηγηση γιαυτο

δεν διαφωνώ σε αυτό που λες απλώς είναι αναλόγως την κοπέλα πως το περνάει.εγώ ήμουν σχεδόν πολύ καλά μπορώ να πω σε σχέση με άλλες περιπτώσεις που εχω ακούσει.

Και εγω δεν διαφωνω οτι εσυ το περασες πολυ πιο καλα απο αλλες περιπτωσεις

Αλλα μην βιαζεσαι να βγαζεις συμπερασματα

Οπως κ εσυ ετσι κ εγω αλλα κ αλλες κοπελες στη θεση τη δικη μας

Ονειρευομασταν τη στιγμη που θα γεννουσαμε

Και φυσικα ουτε φανταζομασταν ποτε τι μπορει να συνεβαινε

Κ εγω επισης λατρευω την οικογενεια μου αλλα δυστυχως μου συνεβη

Και πιστεψε με δεν το περιμενα καθολου!

Δεν ειναι κατι που ελεγχεται

Απλα οσες δεν το εχουν περασει κατανοητο οτι δεν μπορουν με τπτ να καταλαβουν

Καλημερα παιδια.....

Γεννησα πρωτη φορα το 2009 και επαθα βαρια επιλοχεια καταθλιψη....

Εκανα θεραπεια για 8 μηνες

Ηταν η χειροτερη περιοδος στη ζωη μου...

Ευτυχως η αγωγη με επιασε αμεσως

Δυστυχως και αυτη τη φορα που γεννησα επαθα το ιδιο σε πιο ηπιο βαθμο

Παλι ξεκινησα αγωγη

Αλλα ακομα εδω κ 4 μερες δεν μεχει πιασει ακομα

Παιρνω παραλληλα και το parlodel για απογαλακτισμο και νομιζω ο συνδυασμος σκοτωνει

Ειμαι χαλια....

Ξερει κανεις κατι γιαυτο...;

Καλησπερα....και στην πρωτη σου εγκυμοσυνη επαιρνες παραλληλα φαρμακο για απογαλακτισμο?????

Μηπως δεν κανει να παιρνεις αγωγη και φαρμακο για απογαλακτισμο συγχρονως?????

Ο ειδκος που σου εδωσε την αγωγη ενημερωθηκε για το οτι δεν εχει ενεργησει ακομα το φαρμακο????????

Σιγουρα ξερεις καλυτερα απο τον καθεναν μας και τον εαυτο σου αλλα και το τι περασες και το πως το περασες και εν τελει πωσ το ξεπερασες αλλα μηπως κατι γινεται λαθος σε σχεση παντα με τα φαρμακακια??????

Να σου ζησουν τα παιδακια σου!!!!!!!

Σευχαριστω πολυ

Οχι την πρωτη φορα δεν επαιρνα παραλληλα φαρμακο για απογαλακτισμο

Το ειχα ηδη κοψει

Ο γιατρος ειναι ενημερος

Μου ειπε οτι ισως με εχει πειραξει

Αλλα δεν ειναι κ σιγουρο

Μου ειπε υπομονη και θα βελτιωθω...

Εγω ομως κοντευω να τρελλαθω....

Δεν μπορω να περναω παλι την ιδια διαδικασια...

γιαυτο καθυστερουσα δευτερη γεννα

Φοβομουν

Κ να που με ξαναπιασε...

Ειλικρινα δεν αντεχεται ξερει οποια το χει περασει

Και εγω δεν διαφωνω οτι εσυ το περασες πολυ πιο καλα απο αλλες περιπτωσεις

Αλλα μην βιαζεσαι να βγαζεις συμπερασματα

Οπως κ εσυ ετσι κ εγω αλλα κ αλλες κοπελες στη θεση τη δικη μας

Ονειρευομασταν τη στιγμη που θα γεννουσαμε

Και φυσικα ουτε φανταζομασταν ποτε τι μπορει να συνεβαινε

Κ εγω επισης λατρευω την οικογενεια μου αλλα δυστυχως μου συνεβη

Και πιστεψε με δεν το περιμενα καθολου!

Δεν ειναι κατι που ελεγχεται

Απλα οσες δεν το εχουν περασει κατανοητο οτι δεν μπορουν με τπτ να καταλαβουν

τι να σ πω τότε δεν ξέρω γιατι δεν ήμουν σε τέτοιο βαθμό που είσαι εσυ.

πάντως σου εύχομαι τα καλύτερα κ να σου ζήσει το παιδάκι σου.

σημ.:εγώ επειδή φοβόμουν να πάρω φάρμακο λόγο για τις παρενέργειες παρ'ολο που ήθελε η γιατρός μου,τον θηλασμό τον έκοψα με φυσικό τρόπο(σε ηλικία 4,5 μηνών) απλά μειωνα τους θηλασμους.και πάλι λέω για την δίκη μου περίπτωση ,δεν ξέρω αν γινόταν στην δίκη σου.χωρίς παρεξήγηση.

Οχι δεν υπαρχει καμμια παρεξηγηση

Απλα προσπαθω να σου εξηγησω τον τροπο που βιωνεται οταν υπαρχει επιλοχειος.

Τι παρενεργειες σου ειχαν πει για το χαπι κ δεν το πηρες;

Οχι δεν υπαρχει καμμια παρεξηγηση

Απλα προσπαθω να σου εξηγησω τον τροπο που βιωνεται οταν υπαρχει επιλοχειος.

Τι παρενεργειες σου ειχαν πει για το χαπι κ δεν το πηρες;

διάβασα τις οδηγίες κ στα συμπτώματα έλεγε ζάλη ,δυσκοιλιότητα ,εμετοι κλπ. ήταν στα συχνά,μου είπε κ η μαμα μου που τις είχε τύχει κιόλας είχε ζαλάδες...κ δεν τα πήρα τελικά ενώ τα είχα αγοράσει.ήταν τα parlodel.και τελικά τώρα δεν έπαθα κάτι που δεν τα πήρα κ όλα έγιναν φυσιολογικά.

Αν δεν περασεις επιλοχειο δεν μπορεις να εχεις αντικειμενικη αποψη!

Εγω και υποστηριξη ειχα

Και βοηθεια

Και προγραμματισμενα εμενα παντα εγκυος

Οποτε ακυρο αυτο που λες

Καθαρα ορμονικο

Ειναι κατι που σου συμβαινει χωρις να μπορεις να δωσεις εξηγηση γιαυτο

Θα συμφωνησω παντως με τα προαναφερθεντα της fgblack γιατι δεν ειναι θεμα νευρων και κουρασης για να πεις οτι η επιλοχειος θελεις στηριξη και βοηθεια κλπ αλλα ειναι καθαρα θεμα ορμονων που οσο και βοηθεια να εχεις εαν δεν ειναι στα σωστα επιπεδα οι ορμονες αστα βραστα!!!!!!!!

Και για να ρυθμιστει η επιλοχειος δλδ οι ορμονες να ερθουν στα φυσιολογικα τους πρεπει η γυναικα να ακολουθησει αγωγη, τουλαχιστον ορισμενες γυναικες!!!!!!!!

Περαστικα να ειναι και ολα τα υπολοιπα διορθωνονται.....απλα πρεπει να διορθωθει πρωτα η επιλοχειος για να μπορεσουν ολα να κυλισουν ομαλα...

Ευελπιστω συντομα να νιωσω καλυτερα...

Γιατι πραγματικα δεν αντεχεται κ δευτερη φορα..

Κορίτσια καλησπέρα!!! Γέννησα πριν περίπου 20μερες...νιώθω πολύ χάλια στα ψυχολογικά μου κ ολα ξεκίνησαν απο το μαιευτήριο όταν στο επισκεπτηριο δεν παρεβρέθηκαν πολύ κοντινοί μου άνθρωποι (γιατί λέει είχαν δουλειές κ άλλες δικαιολογίες) απο τότε απαξιώνω τα πάντα πχ μου λέει ο άντρας να πάμε βόλτα κ του απαντώ "ναι για βόλτες ειμαστε τώρα κτλ""" δεν θέλω να έρχεται κανεις στο σπίτι για να με βοηθήσει κ κλαίω χαλαρά οπότε κλαίει το μικρό που έχει κολικους...δεν τρώω σχεδόν τίποτα κ τις δουλειές μου τις κάνω με το ζορι ... επίσης ο θηλασμος .. Ξεκίνησα με θηλαστρο μετα με ψευδοθηλες κ τώρα δεν προσπαθώ τίποτα... Κουράστηκα ήδη Το μωρό δεν πιάνει τη θηλή εγώ πονάω,απογοητεύομαι κλαίω κ τα παρατάω!!! Ειναι σίγουρα κατάθλιψη ή ειναι κάτι που το παθαίνουμε όλοι λόγω κούρασης κ άγχους;;;πως θα περάσει;;;;

Καλησπέρα και από έμενα. είμαι νέος στο forum, γεννήσαμε πριν 15 μέρες ένα υγιέστατο κοριτσάκι. (έχουμε βεβαρημένο ιστορικό με αποβολή)

Αυτό που με ανησυχεί είναι ότι η σύζυγος μου από την δεύτερη μέρα στο μαιευτήριο παρουσίασε έντονη αϋπνία, εκνευρισμό, και άρνηση για το μωρό, από τη μέρα που ήμαστε στο σπίτι μας είναι ποιο ήρεμη άλλα μερικές ώρες της μέρας είναι πολύ χάλια με κλάματα, άγχος, φόβο, και το σημαντικότερο ότι θέλει να φύγει από το σπίτι.

Οπός όλα δείχνουν πάσχει από επιλόχεια κατάθλιψη.. αυτό που θέλω να μάθω από εσάς είναι αν ακολουθήσατε κάποια φαρμακευτική αγωγή σε ψυχίατρο και αν ναι πόσο επικίνδυνο είναι αυτό για την μητέρα και το παιδί.

ευχαριστώ