Ιδιωτική φύλαξη βλαστοκυττάρων = απάτη!

Όσον αφορά το αν υπάρχει ή όχι η τεχνογνωσία για να γίνονται μεταμοσχεύσεις βλαστοκυττάρων στην Ελλάδα, σας λέω από προσωπική εμπειρία ότι υπάρχει και ΑΡΙΣΤΗ μάλιστα. Ο πατέρας μου με καρκίνο στο μυελό των οστών (πολλαπλό μυέλωμα) έκανε πριν 1 χρόνο στο Αλεξάνδρα αυτόλογη μεταμόσχευση βλαστοκυττάρων, ήτοι πήραν από τον ίδιο υγιή βλαστοκύτταρα και του τα ξαναέβαλαν πίσω προκειμένου να πολλαπλασιαστούν και να "σκοτώσουν" τα καρκινικά. Φυσικά αν υπήρχαν από πλακούντα τα πράγματα θα ήταν ακόμη καλύτερα. Το αποτέλεσμα;;;

Χαίρει άκρας υγείας κι έκτοτε ούτε ντεπόν (που λέει ο λόγος) δεν χρειάστηκε να ξαναπάρει. Και η πρόγνωση φυσικά πολύ καλή για το μέλλον.

Σας το είπα αυτό, χωρίς να έχω παρακολουθήσει τις συζητήσεις στο φόρουμ περί βλαστοκυττάρων, για να τονίσω απλώς ότι πρόκειται πράγματι για την ιατρική ανακάλυψη του αιώνα. Δημόσια ή ιδιωτική, δεν μπορώ να πάρω θέση γιατί κι εγώ τώρα άρχισα να το ψάχνω. Ο γιατρός μου πάντως μου συνέστησε μια ιδιωτική στην Αγγλία. Θέλει πάντως πολύ ψάξιμο απ' ό,τι καταλαβαίνω. Γνωρίζει κάποιος πού μπορώ να βρω το νομοθετικό πλαίσιο περί βλαστοκυττάρων;

ΕΓΩ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΑΠΟ ΟΣΟ ΓΝΩΡΙΖΩ, Ο ΑΡΙΘΜΟΣ ΤΩΝ ΒΛΑΣΤΟΚΥΤΑΡΩΝ ΕΙΝΑΙ ΕΠΑΡΚΗΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΕΩΣ 25 ΚΙΛΑ. ΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΘΕΤΩ ΕΙΝΑΙ: ΕΑΝ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΞΕΠΕΡΑΣΕΙ ΤΑ 25 ΚΙΛΑ ΚΑΙ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ ΤΑ ΒΛΑΣΤΟΚΥΤΑΡΑ, ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ??????

ΕΑΝ Ο ΓΟΝΕΑΣ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ ΤΑ ΒΛΑΣΤΟΚΥΤΑΡΑ ΑΥΤΑ ΠΩΣ ΚΑΛΥΠΤΕΤΑΙ?

Βέβαια, δεν θα ήταν αναγκαίες οι απόψεις του θείου, του καθηγητή, του ακαδημαϊκού, του ειδικού, κ.ο., ούτε θα καταναλώναμε τόσες σελίδες με επιχειρήματα (λογικά και θεωρητικά) αν απλά εμπιστευόμασταν τη διαίσθηση μας ο καθένας και τον ίδιο μας τον εαυτό να μας λέει την αλήθεια μας. Αλλά παρασυρόμαστε, τοποθετούμε άλλους πιο πάνω από τον εαυτό μας και ποτέ δεν είμαστε σίγουροι για τίποτα (ανεξάρτητα τι δηλώνουμε φανερά). Έτσι ο καθένας, για τους δικούς του σκοπούς, μας κάνει μπαλάκι που χειρίζεται κατά το δοκούν, ενώ ο φόβος και η αμφισβολία, παραμένουν εργαλεία χειρισμού της συνείδησης μας.