ΘΑ ΑΦΗΝΑΤΕ ΤΟ ΜΩΡΟ ΣΑΣ ΝΑ ΠΕΙΝΑΣΕΙ;

Δες κι αυτό! Τα λέω αναλυτικά. Τότε που έγραφα, η μικρή μου ήταν 16 μηνών. Άρα ηλικιακά, μιλάμε πάνω κάτω για τα ίδια πράγματα:

 

http://parents.org.gr/forum/showthread.php?p=1591753#post1591753

 

alcyon, σ'ευχαριστω! Το διαβασα, μου ερχεται να το τυπωσω και να το βαλω σε κορνιζα κοντα στο τραπεζι του φαγητου, να το βλεπω να το θυμαμαι καθε φορα που πλησιαζει η ωρα να φαει και το στομαχι μου γινεται κόμπος πριν αρχισουμε και μολις δω την αρνηση του, τα ματια μου να αρχιζουν να δακρυζουν...

καλησπερα απο προσωπικη μου εμπειρια θα σου απαντησω πως δεν ειναι καθολου καλη ιδεα.το μωρο μου ενος ετους τωρα ειναι πολυ δυσκολο στο φαγητο και ενα εχω δοκιμασει μια και μονο φορα να το αφησω λιγο να πεινασει.το αποτελεσμα ηταν οτι εκνευριστηκε αφανταστα και εκει που ετρωγε 6-7 κουταλιες δεν ανοιγε καθολου το στομα..

Πλεον θα του βάζω απο το δικο μας και οσο φαει, οτι φαει.

Απλα μια τελευταια ερωτηση:Στην περιπτωση που φαει 2 μπουκιες, δηλαδη ελαχιστο, του συμπληρωνω με γαλα ή τον αφήνω;

Και πάλι ενα μεγαλο ευχαριστώ σε ολες!

Το ευχαριστω ειναι περιττο γι αυτο ειμαστε εδω!!!!

Εγω προσωπικα του εδινα γαλα το μεσημερι και το βραδυ, πολλες φορες και το απογευμα μετα τον υπνο αφου αρνιοταν μεχρι και τις κρεμες που θεωρουνται νοστιμες για τα μωρα. Δεν ξερω αν εκανα σωστα ή λαθος αλλα δεν μου πηγαινε η καρδια να τον αφηνω νηστικο ασε που γκρινιαζε συνεχεια. Επισης να σου πω οτι λογω του οτι δεν ετρωγε κανονικα συνεχισα το γαλα σκονη μεχρι τους 18 μηνες περιπου γιατι ηθελα τουλαχιστον να παιρνει το σιδηρο απο εκει και οτι αλλο θρεπτικο στοιχειο περιεχουν τα γαλατα σε σκονη. Μετα ξεκινησαμε το κανονικο φρεσκο γαλα.

Κι εγώ σκόνη του δίνω, απλά προβληματιζομαι για το αν περναω το σωστο μηνυμα δινοντας του γαλα οταν δεν τρωει. Θα καταλάβει ετσι ποτέ οτι πρέπει να τρωει και κανονικες τροφές΄ή είναι σαν να τον επιβραβεύω δινοντας του γάλα οταν δεν τρωει;

Σημερα πχ εφαγε μονο 3 κουταλίτσες φρουτο και μετα τιποτα. Να φανταστεις οτι αυτες τις 3 κουταλιτσες τις εφαγε στη θαλασσα, μετα απο μπανιο, με παιδακια γυρω γυρω και πανω σε ενα φουσκωτο δελφινι! Παρ'ολα αυτά δεν συγκινηθηκε και σφραγισε το στομα. Δεν του εδωσα γάλα με το σκεπτικο να πεινασει αλλά κοιμηθηκε σαν πουλακι!! Καμια γκρινια για πεινα...:sad:

nala, αν δίνεις γάλα μετά από το φαγητό, τότε αυτό θεωρείται γεύμα κανονικό. Τα 180 ml είναι οκ. Φυσιολογική ποσότητα. Μικρή μεν, αλλά στα φυσιολογικά όρια. Η μία μου κόρη από τις δίδυμες, στις ηλικίες αυτές δεν έπινε περισσότερο.

Επίσης, αν του δίνεις γάλα μετά από κάθε "γεύμα", τότε ουσιαστικά "γυρίζεις" στο προηγούμενο είδος διατροφής που βασιζόταν στο γάλα. Αυτό δεν είναι απαραιτήτως κακό (για ένα διάστημα). Μόλις δεις πως χαλαρώνει και "ξεχνιέται", τότε μπορείς να κάνεις εκ νέου "εισαγωγή στα στερεά".

Αλήθεια, πώς τρώτε;

Κάθεστε όλοι μαζί ή βάζεις πρώτα το φαγητό του και μετά τρώτε εσείς;

Έχει μεγάλη σημασία να σας μιμηθεί. Αν, δηλαδή καθίσετε εσείς να φάτε και δείχνετε προσυλωμένοι στο φαγητό σας (χωρίς να κοιτάτε ή να του προτείνετε κυνηγώντας), θα ενδιαφερθεί για αυτό το "πράγμα" που σας απορροφά τόσο!

Αν όμως τρώει μόνος του, είναι σα να έχει να κάνει "κάτι". Ένα "κάτι" που πρέπει να το κάνει μόνο του. "Κάτι" που η μαμά, τον κοιτάει στα μάτια για να δει αν θα τα καταφέρει. (Άρα αγχώνεται, άρα του κόβεται η όρεξη, άρα... καλύτερα να μη δοκιμάσει γιατί αισθάνεται πως μάλλον "θα αποτύχει").

Επίσης, ένα χορτάτο παιδί, αν το πιέσει κάποιος, πόσο να καταφέρει να του δώσει περισσότερο; 1-2 κουταλιές; Άρα με την πίεση δεν κερδίζουμε τίποτα. Αντίθετα, με το άγχος που του δίνουμε, στα επόμενα γεύματα θα παραιτηθεί πολύ νωρίτερα, μειώνοντας έτσι τις ποσότητες που καταναλώνει.

Υ.Γ. Όλα τα παραπάνω τα λέω βάση εμπειρίας. Δεν είμαι παιδίατρος, ούτε διατροφολόγος.

Υ.Γ. Προσωπικά πήρα κιλά όταν σταμάτησα να ακούω εκείνο το "φάεεεε"! Δηλαδή... στα 20 χρόνια μου! Μάλιστα όταν γέννησα τα δίδυμα... η μαμά μου εξακολουθούσε να μου λέει "φαααεεεε" και παράτησα το γεύμα όπως ήταν και έφυγα από το τραπέζι.

Τα παιδιά, τρώνε πλέον κανονικά, παρόλο που ξεκίνησαν (κάποια, όχι όλα) να είναι ολιγόφαγα. Υπάρχουν διακυμάνσεις μεν στις ποσότητες ανάλογα τη διάθεση, την εποχή, την κούραση κτλ, αλλά σε γενικές γραμμές τρώνε καλά, και μόνα τους. Γι' αυτό πιστεύω πως είναι κατά ένα μεγάλο ποσοστό παίζει ρόλο το άγχος.

Ααααα!!! Και κάτι ακόμα!!

Δοκίμασε να κάνεις το πιάτο του διασκεδαστικό! Κάνε "φιέστα"! Φτιάξε στο πιάτο φατσούλες ή κάστρα ή ό,τι άλλο φανταστείς... και μετονόμασε τα φαγητά.... Παίρνουν άααααλλη γεύση!!

π.χ. την ομελέτα που ούτε ήθελαν να τη δουν... την είπα φεγγαράκι (γιατί έμοιαζε εκείνη τη μέρα με μισοφέγγαρο...) και έκτοτε... τρώμε φεγγαράκια!

Το ρύζι το βάζω σε ποτηράκια που είναι για τσίπουρο, και γίνονται πυργάκια. Αν βάλω και κανένα λαχανικό μπορεί να φτιάξω κάστρο...

ή μπορώ να τα κάνω "μάτια" και να συμπληρώσω με άλλα λαχανικά τη "φατσούλα".

Έκτοτε... τρώμε φατσούλες, κάστρα, αστέρια κτλ

Μετατοπίζεις δηλαδή το κέντρο προσοχής...

Το φαγητό είναι διασκέδαση! Αυτό πρέπει να καταλάβει ο πιτσιρίκος!

(Ένα - ένα τα θυμάμαι)

Ας αποφεύγετε να λέτε μπροστά στο παιδί ..εσείς, αλλά και οι άλλοι (παππούς-γιαγιά κτλ), πως το παιδί "δεν τρώει". Γιατί τότε, απλά "πρέπει" να επιβεβαιώσει την εικόνα που έχουν οι ενήλικοι.

Συγγνώμη για την αποσπασματική γραφή, αλλά η κούραση βλέπεις....

Ρίξε μια ματιά και στο άλλο θέμα που σου παρέθεσα, πρέπει να έχουν αναφερθεί ξανά αυτά... και με λεπτομέρειες.. (τις οποίες σιγά σιγά ξεχνάω...)

nala, αν δίνεις γάλα μετά από το φαγητό, τότε αυτό θεωρείται γεύμα κανονικό. Τα 180 ml είναι οκ. Φυσιολογική ποσότητα. Μικρή μεν, αλλά στα φυσιολογικά όρια. Η μία μου κόρη από τις δίδυμες, στις ηλικίες αυτές δεν έπινε περισσότερο.

 

Επίσης, αν του δίνεις γάλα μετά από κάθε "γεύμα", τότε ουσιαστικά "γυρίζεις" στο προηγούμενο είδος διατροφής που βασιζόταν στο γάλα. Αυτό δεν είναι απαραιτήτως κακό (για ένα διάστημα). Μόλις δεις πως χαλαρώνει και "ξεχνιέται", τότε μπορείς να κάνεις εκ νέου "εισαγωγή στα στερεά".

Τα 180μλ τα πινει το πρωι. Μετα το μεσημεριανο πχ σημερα που εφαγε 50γρ μακαρονακι με λιγο κιμα του συμπληρωσα και ηπιε 100μλ. Αρχικα ειχα πει δεν θα του εδινα γαλα απο πανω, αλλα σκεψου οτι απο το πρωι στις 9 που ειχε πιει τα 180 γαλα (ειμαστε υπναραδες!) περα απο 2 κουταλακια φρουτο ηταν τελειως νηστικος στο μεσημεριανο.Για αυτο και δεν αντεξα και του εδωσα και γαλα.Θα το δοκιμασω αυτο που λες και σε καμια εβδομαδα αν δω οτι δεν υπαρχει διαφορα στις ποσοτητες των στερεων θα του κοψω το συμπληρωμα να δω

 

 

Αλήθεια, πώς τρώτε;

Κάθεστε όλοι μαζί ή βάζεις πρώτα το φαγητό του και μετά τρώτε εσείς;

 

Έχει μεγάλη σημασία να σας μιμηθεί. Αν, δηλαδή καθίσετε εσείς να φάτε και δείχνετε προσυλωμένοι στο φαγητό σας (χωρίς να κοιτάτε ή να του προτείνετε κυνηγώντας), θα ενδιαφερθεί για αυτό το "πράγμα" που σας απορροφά τόσο!

 

Αν όμως τρώει μόνος του, είναι σα να έχει να κάνει "κάτι". Ένα "κάτι" που πρέπει να το κάνει μόνο του. "Κάτι" που η μαμά, τον κοιτάει στα μάτια για να δει αν θα τα καταφέρει. (Άρα αγχώνεται, άρα του κόβεται η όρεξη, άρα... καλύτερα να μη δοκιμάσει γιατί αισθάνεται πως μάλλον "θα αποτύχει").

Αυτο η αληθεια ειναι οτι δεν το ειχα σκεφτει, αν και τις περισσοτερες φορες προσπαθω να τρωω εγω μαζι του ή να κανω οτι τρωω απο το ιδιο φαγητο με μεγαλο θαυμασμο, αλλα δεν εχω δει καποια αλλαγη.Θα προσπαθησω να τρωω μαζι του εγω τις καθημερινες και τα σαββατοκυριακα ολοι μαζι

 

 

Επίσης, ένα χορτάτο παιδί, αν το πιέσει κάποιος, πόσο να καταφέρει να του δώσει περισσότερο; 1-2 κουταλιές; Άρα με την πίεση δεν κερδίζουμε τίποτα. Αντίθετα, με το άγχος που του δίνουμε, στα επόμενα γεύματα θα παραιτηθεί πολύ νωρίτερα, μειώνοντας έτσι τις ποσότητες που καταναλώνει.

 

 

 

 

Υ.Γ. Όλα τα παραπάνω τα λέω βάση εμπειρίας. Δεν είμαι παιδίατρος, ούτε διατροφολόγος.

 

Υ.Γ. Προσωπικά πήρα κιλά όταν σταμάτησα να ακούω εκείνο το "φάεεεε"! Δηλαδή... στα 20 χρόνια μου! Μάλιστα όταν γέννησα τα δίδυμα... η μαμά μου εξακολουθούσε να μου λέει "φαααεεεε" και παράτησα το γεύμα όπως ήταν και έφυγα από το τραπέζι.

Οτι η κληρονομικοτητα παιζει σπουδαιο ρολο ειναι γεγονος. Και εγω και ο αντρας μου ημασταν λιγοφαγα. Κοινως, πληρωνουμε καποιες αμαρτιες του παρελθοντος!!

 

Τα παιδιά, τρώνε πλέον κανονικά, παρόλο που ξεκίνησαν (κάποια, όχι όλα) να είναι ολιγόφαγα. Υπάρχουν διακυμάνσεις μεν στις ποσότητες ανάλογα τη διάθεση, την εποχή, την κούραση κτλ, αλλά σε γενικές γραμμές τρώνε καλά, και μόνα τους. Γι' αυτό πιστεύω πως είναι κατά ένα μεγάλο ποσοστό παίζει ρόλο το άγχος.

Πολυ αισιοδοξο! Να σου ζησουν τα παιδακια σου!Ψυχολογικα με εχει επηρεασει σε πολυ μεγαλο βαθμο δυστυχως, και οσο και να λεω θα χαλαρωσω, δεν θα με στεναχωρει δεν τα εχω καταφερει. Το παλευω ομως. Μακαρι καποια στιγμη να το παρω πιο χαλαρα. Δεν λεω μακαρι να αρχισει να τρωει γιατι φοβαμαι οτι αυτο μπορει να αργησει πολυ!!

alcyon, πραγματικα τα οσα εχεις γραψει ειναι πολυτιμα, και με κανουν να συνειδητοποιω οτι καποιες συμπεριφορες δυστυχως τις εχουμε υιοθετησει. Αυτο δηλαδη που λες για τους παππουδες το κανουν, αν και ασυνειδητα πιστευω γιατι ποιος φανταζεται οτι ενα μωρο 13 μηνων μπορει και να μην τρωει γιατι το σχολιαζουμε αρνητικα; Κι ομως, μπορει και να ισχυει ακομα και κατι τετοιο.

Αυτο η αληθεια ειναι οτι δεν το ειχα σκεφτει, αν και τις περισσοτερες φορες προσπαθω να τρωω εγω μαζι του ή να κανω οτι τρωω απο το ιδιο φαγητο με μεγαλο θαυμασμο, αλλα δεν εχω δει καποια αλλαγη.Θα προσπαθησω να τρωω μαζι του εγω τις καθημερινες και τα σαββατοκυριακα ολοι μαζι

----

Θα μου επιτρέψεις μια μικρή επισήμανση;

Να μην προσπαθήσεις να πηγαίνεις εσύ κοντά του... αλλά....

να τρως εσύ και άστον να έρθει αυτός κοντά σου (αν με καταλαβαίνεις... ) Φυσικά θα τον καλείς, και φρόντιζε με διακριτικό τρόπο να βρίσκεστε στον ίδιο χώρο την ώρα που θα σερβίρεις το φαγητό σας.

Να του μπει η περιέργεια.... "τι είναι αυτό το τόσο ενδιαφέρον που βρίσκει η μαμά σε αυτά τα πιάτα-φατσούλες-κάστρα κτλ, και εμένα δε μου δίνει καν σημασία;;"

Να του μπει η σκανδαλιά... για να πειραματιστεί...

Καλές προσπάθειες... και μην περιμένεις θεαματικά αποτελέσματα από τη μια μέρα στην άλλη. Την εβδομάδα την έχετε στο νερό.... από εκεί και μετά... σιγάααα σιγάααα. Μην παραιτηθείς στις 1-2 μέρες.

Επίσης, δε το βλέπω ως "πληρωμή" των παλιών αμαρτιών...

Σκέψου πως... ΔΕΝ ήταν κακό που τρώγαμε λίγο... αυτό θέλαμε! Με το ζόρι για παραπάνω;; Γιατί;

Είναι ζωηρός; Τρέχει; Διασκεδάζει;

Υγιές παιδί θέλουμε, όχι ντε και καλά στρουμπουλό! Απλά δεν είναι το σκαρί μας!

Υ.Γ. Το "δεν τρώει το παιδί" κανένας δε το λέει από κακία! Απλά είναι μια λεπτομέρεια... που έχει τη δική της σημασία και κάποιο ποσοστό βαρύτητας. Ξέρεις... λίγο από εδώ.. λίγο από εκεί... μαζεύονται όλα σε μια εικόνα.

Βρε κορίτσια εσάς που δεν τρώνε, ούτε πίνουν πολύ γάλα τους δίνετε πικάντικα πχ τηγανητά συχνά?

Εμένα ομικρός μου είναι 13 μηνών και 10κιλά. Εδώ και σχεδόν 3 μήνες στάσιμος στο βάρος.. Έχω καταλάβει οτι δε θέλει να φάει γιατί κόψαμε το θηλασμό, ενώ δεν ήταν ακόμη έτοιμος.

Μια φορά του εφτιαξα αυγόφετα τηγανητή και του άρεσε πολύ.. Πατάτες τηγανητές του αρέσουν επίσης, όπως και τυροπιτάκια του φούρνου..Πόσο συχνά "επιτέπεται" να του δίνω τηγανητά? Να σημειώσω οτι γάλα πίνει το 24ωρο απο 100 έως 300 με 400μλ πιο σπάνια και ελάχιστο φαγητό.. Ούτε λόγος για αλεσμένα η κρέμα πια..Ποια η γνώμη σας?

εμένα ο δικός μου που είναι 22 μηνών με το φαγητό τα πάει καλά και από την αρχή έχω προσπαθήσει να του έχω ένα υγιεινό πρόγραμμα διατροφής όσο πιο πολύ καιρό μπορέσω να το διατηρήσω.....πιστεύω ότι εάν δεν ήταν φαγανό παιδί θα προσπαθούσα να βρω οποιονδήποτε συνδυασμό τροφής για να φάει πάντα όμως στα πλαίσια της υγιεινής διατροφής... τηγανητά νομίζω ότι είναι καταστροφικό να δίνεις σε ένα παιδί και μάλιστα από τόσο μικρό... νομίζω ότι θέλει πολύ υπομονή και πολύ φαντασία για να τον κάνεις να φαει και μάλιστα υγιεινά.. για παράδειγμα: γιατί να του δώσεις τηγανιτές πατάτες? δοκίμασε πουρέ με λίγο φυτικό λάδι.... ή κόψε τις πατάτες πολύ ψιλές φέτες και να τις ψήσεις.. ή ψήσε πατάτα ολόκληρη με την φλούδα στο φούρνο και βάλε από πάνω λίγο γιαουρτάκι.. άμα είναι δύσκολος στον φαγητό πρέπει να πειραματιστείς... συμβουλή μου μην καταφύγεις στα τηγανητά / γλυκά κλπ

Χωρις να ειμαι παιδιατρος η διατροφολογος αν εδινα θα ηταν μια φορα τον μηνα..και θα ηταν αυτα που θα εφτιαχνα εγω..δηλαδη να ξερω σε τι λαδι τηγανιζονταιτο μοναδικο που φτιαχνω σε τηγανι για την μικρρη ειναι αυγα στραπατσαδα γιατι δεν τρωει το αυγο με κανεναν αλλο τροπο..για τα τυροπιτακια που λες,μηπως να εφτιαχνες εσυ αν εχεις χρονο βεβαια,για να ξερεις τι εχουν μεσα;

Του έφτιαξα και τυροπιτάκια, αλλά πως να το κάνουμε δεν είναι τόσο νόστιμα και λιπαρά, σαν τα αγοραστά.. Σήμερα μέχρι 5.30μμ που γράφω,έχει φάει 1.5 τυροπιτάκι σπιτικό, 4 κουταλιές μακαρόνια με κιμά, μισή μπανάνα και 50μλ γάλα... Όλα αυτά φυσικά με πολλή πίεση και κλάμα. Γιαουρτάκι δεν τρώει και πατάτες πχ φούρνου με πίεση, όχι όπως τις τηγανητές.. Βέβαια τηγανητές του φτιάχνω και του δίνω, αν δω προς το βράδυ οτι δεν έχει φάει τιποτα όλη μέρα και αυτές κάθε 4-5 ημέρες.. Το ξέρω οτι δεν τον μαθαίνω να τρωει σωστά, αλλά τι να κάνω? Εκεί που έτρωγε τα πάντα σε ικανοποιητικές ποσότητες, άρχισε απεργία....Ευτυχώς γλυκά δεν τρώει...

Να σημειώσω οτι ο γιατρός δεν ανησυχεί και επιμένει οτι περνάει "φάση" και θα επανέλθει η όρεξή του... Εγώ όμως ανησυχώ.....Ειναι το μόνο το δικό μου που δεν τρώει, όλα τα άλλα είναι και πάνω απο το κανονικό, λέει...

Άρχισε να τρώει κάπως φαγητό ο μικρός, αλλά δεν πίνει γάλα.. Με το ζόρι 100 - 150μλ μόνο το βράδυ.. Καμιά ιδέα?