Κριτική για τη διατροφή

Καλησπέρα σας. Έχω έναν προβληματισμό και θα ήθελα να τον μοιραστώ μαζί σας, για να δω αν είμαι εγώ υπερβολική.

Λοιπόν, έχω ένα κοριτσάκι 20 μηνών. Γενικά, σε ό,τι αφορά το θέμα της διατροφής της είμαι ιδιαίτερα προσεκτική, χωρίς να φτάνω βέβαια σε υπερβολές. Δηλαδή, εκεί που επιμένω είναι να τρώει καθημερινά τα φρούτα της, το μεσημεριανό της, λαχανικά και το γάλα της. Σε ό,τι αφορά τα σνακς είμαι ευέλικτη, π.χ. γιαουρτάκι, αυγουλάκι, ριζόγαλο, κρέμα βανίλια, τόστ, μπισκοτάκια ολικής άλεσης, ψωμάκι με μαρμελάδα ή μέλι, τυράκι, κοκ.

Σε ό,τι αφορά γλυκά, σοκολάτες, κλπ. μπορεί μια στο τόσο να της δώσω από μόνη μου κανένα κομματάκια, όχι όμως σε καθημερινή βάση. Γαριδάκια, πατατάκια και τέτοια δεν της τα παρουσιάζω καν, αν όμως βρεθούμε σε κανένα παιδικό πάρτυ δε θα την καταπιέσω να μη φάει και από αυτά.

Αυτό που με έχει εξοργίσει είναι το εξής. Τελευταία κάνουμε παρέα με κάποιες μαμάδες από το βρεφικό. Τα παιδάκια μας είναι πολύ κοντά ηλικιακά κι έτσι έχουμε και θέμα για συζήτηση και τα παιδιά γνωρίζονται και παίζουν καλά μαζί. Είναι, λοιπόν, μια συγκεκριμένη μαμά που για σνακ θα έχει μαζί της πάντα, μα πάντα είτε κρουασάν σοκολάτας συσκευασμένα, είτε σοκολάτες, είτε πατατάκια, είτε θα πάει σε κανένα φούρνο και θα πάρει τυρόπιτες και τέτοια. Την πρώτη φορά που βρεθήκαμε είχε πάρει και για τα άλλα δύο παιδάκια που είμασταν μαζί. Δε μίλησα, λέω δεν πειράζει, μια φορά στο τόσο ας πάει στα κομμάτια. Την επόμενη, πάλι τα ίδια. Βρισκόμαστε αρκετά απογεύματα μέσα στην εβδομάδα (~3) και κάθε φορά τα ίδια.

Προκειμένου την επόμενη φορά να έχουν τα παιδιά εναλλακτικές, φρόντισα να έχω μαζί μου για όλα τοστάκια με ψωμάκι ολικής, μπανάνες, μπισκοτάκια ολικής και κάποια κουλουράκια αλμυρά με βιολογικά προϊόντα, προϊόντα ολικής, κλπ. θρεπτικά δηλαδή.

Εκείνη είχε πάλι φέρει μια σακούλα σ/μ με γαριδάκια, σοκολάτες, κλπ. Πριν προλάβει να τα βγάλει πρόσφερα εγώ τις εναλλακτικές μου. Φυσικά, το δικό της παιδάκι δεν ήθελε τα υγιεινά, αλλά τα junk. Εγώ όμως δεν ήθελα για 3η συνεχόμενη μέσα σε μια βδομάδα μέρα η δικιά μου να φάει αηδίες. Ξέρετε οι κακιές συνήθειες σε αυτή την ηλικία εδραιώνονται κατευθείαν.

Προκειμένου, λοιπόν, η μικρή να φάει το τοστάκι της και να μη ζηλέψει, ζήτησα συγνώμη, την πήγα σε ένα άλλο παιχνίδι στην παιδική χαρά κι επέστεψα όταν και τα 3 παιδιά είχαν ολοκληρώσει το φαγητό τους (μη νομίζετε κανέναν τέταρτο η όλη ιστορία).

Ε, το τι άκουσα δεν περιγράφεται. Τί ότι είμαι υπερβολική, τι ότι είμαι υπερπροστατευτική, τι ότι το παιδί μου θα έχει ψυχολογικά μετά και αποθημένα και θα γίνει παχύσαρκο, γιατί δεν του δίνω γλυκά και πατατάκια. Προσπάθησα να εξηγήσω, ότι δεν τα απαγορεύω τελείως, αλλά ότι σε καθημερινή βάση θεωρώ, ότι δε οφελεί ούτε το παιδί, ούτε κι έναν ενήλικα άλλωστε, και ότι γενικότερα προσπαθώ να χτίσω σωστές διατροφικές συμπεριφορές και συνήθειες, κρατώντας πάντα μια ισορροπία.

Άρνηση. Σώνει και ντε ότι έχω άδικο και είμαι υπερβολική.

Πείτε μου, ρε παιδιά, έχω άδικο; Είμαι υπερβολική;

Καλησπέρα σας. Έχω έναν προβληματισμό και θα ήθελα να τον μοιραστώ μαζί σας, για να δω αν είμαι εγώ υπερβολική.

Λοιπόν, έχω ένα κοριτσάκι 20 μηνών. Γενικά, σε ό,τι αφορά το θέμα της διατροφής της είμαι ιδιαίτερα προσεκτική, χωρίς να φτάνω βέβαια σε υπερβολές. Δηλαδή, εκεί που επιμένω είναι να τρώει καθημερινά τα φρούτα της, το μεσημεριανό της, λαχανικά και το γάλα της. Σε ό,τι αφορά τα σνακς είμαι ευέλικτη, π.χ. γιαουρτάκι, αυγουλάκι, ριζόγαλο, κρέμα βανίλια, τόστ, μπισκοτάκια ολικής άλεσης, ψωμάκι με μαρμελάδα ή μέλι, τυράκι, κοκ.

Σε ό,τι αφορά γλυκά, σοκολάτες, κλπ. μπορεί μια στο τόσο να της δώσω από μόνη μου κανένα κομματάκια, όχι όμως σε καθημερινή βάση. Γαριδάκια, πατατάκια και τέτοια δεν της τα παρουσιάζω καν, αν όμως βρεθούμε σε κανένα παιδικό πάρτυ δε θα την καταπιέσω να μη φάει και από αυτά.

Αυτό που με έχει εξοργίσει είναι το εξής. Τελευταία κάνουμε παρέα με κάποιες μαμάδες από το βρεφικό. Τα παιδάκια μας είναι πολύ κοντά ηλικιακά κι έτσι έχουμε και θέμα για συζήτηση και τα παιδιά γνωρίζονται και παίζουν καλά μαζί. Είναι, λοιπόν, μια συγκεκριμένη μαμά που για σνακ θα έχει μαζί της πάντα, μα πάντα είτε κρουασάν σοκολάτας συσκευασμένα, είτε σοκολάτες, είτε πατατάκια, είτε θα πάει σε κανένα φούρνο και θα πάρει τυρόπιτες και τέτοια. Την πρώτη φορά που βρεθήκαμε είχε πάρει και για τα άλλα δύο παιδάκια που είμασταν μαζί. Δε μίλησα, λέω δεν πειράζει, μια φορά στο τόσο ας πάει στα κομμάτια. Την επόμενη, πάλι τα ίδια. Βρισκόμαστε αρκετά απογεύματα μέσα στην εβδομάδα (~3) και κάθε φορά τα ίδια.

Προκειμένου την επόμενη φορά να έχουν τα παιδιά εναλλακτικές, φρόντισα να έχω μαζί μου για όλα τοστάκια με ψωμάκι ολικής, μπανάνες, μπισκοτάκια ολικής και κάποια κουλουράκια αλμυρά με βιολογικά προϊόντα, προϊόντα ολικής, κλπ. θρεπτικά δηλαδή.

Εκείνη είχε πάλι φέρει μια σακούλα σ/μ με γαριδάκια, σοκολάτες, κλπ. Πριν προλάβει να τα βγάλει πρόσφερα εγώ τις εναλλακτικές μου. Φυσικά, το δικό της παιδάκι δεν ήθελε τα υγιεινά, αλλά τα junk. Εγώ όμως δεν ήθελα για 3η συνεχόμενη μέσα σε μια βδομάδα μέρα η δικιά μου να φάει αηδίες. Ξέρετε οι κακιές συνήθειες σε αυτή την ηλικία εδραιώνονται κατευθείαν.

Προκειμένου, λοιπόν, η μικρή να φάει το τοστάκι της και να μη ζηλέψει, ζήτησα συγνώμη, την πήγα σε ένα άλλο παιχνίδι στην παιδική χαρά κι επέστεψα όταν και τα 3 παιδιά είχαν ολοκληρώσει το φαγητό τους (μη νομίζετε κανέναν τέταρτο η όλη ιστορία).

Ε, το τι άκουσα δεν περιγράφεται. Τί ότι είμαι υπερβολική, τι ότι είμαι υπερπροστατευτική, τι ότι το παιδί μου θα έχει ψυχολογικά μετά και αποθημένα και θα γίνει παχύσαρκο, γιατί δεν του δίνω γλυκά και πατατάκια. Προσπάθησα να εξηγήσω, ότι δεν τα απαγορεύω τελείως, αλλά ότι σε καθημερινή βάση θεωρώ, ότι δε οφελεί ούτε το παιδί, ούτε κι έναν ενήλικα άλλωστε, και ότι γενικότερα προσπαθώ να χτίσω σωστές διατροφικές συμπεριφορές και συνήθειες, κρατώντας πάντα μια ισορροπία.

Άρνηση. Σώνει και ντε ότι έχω άδικο και είμαι υπερβολική.

Πείτε μου, ρε παιδιά, έχω άδικο; Είμαι υπερβολική;

Την γνώμη του άλλου δεν μπορείς να την αλλάξεις εύκολα... εσύ έχεις την άποψή σου για το πως θα μεγαλώσεις το παιδί σου και αυτές την δική τους... εμένα δεν θα με ενοχλούσε το τι μου λένε αυτές, θα με ενοχλούσε το ότι το προσφέρουν στο παιδί χωρίς να σε ρωτήσουν... π.χ. μπορώ να του δώσω αυτό?? εφόσον βρίσκεστε συχνά καλά κάνεις και απομακρύνεις το παιδί να φάει το δικό του και μετά ας παίξουν όλα μαζί που θα είναι φαγωμένα... εάν θέλεις να υποχωρήσεις μία μέρα και να κάνεις το χατήρι στο παιδί σου που σου ζήτησε μία χαζομαρούλα να φάει κάντο.. μην το κάνεις όμως γιατί σε πιέζει η άλλη που θέλει να δώσει σαβούρες σώνει και καλά στο παιδί σου χωρίς να σε ρωτήσει ... την διατροφή του παιδιού σου την κανονίζεις εσύ, τουλάχιστον τωρα που μπορείς γιατί μετά ψάξε βρες... εγώ προσωπικά ακολουθώ τον δικό σου τρόπο διατροφής και στον γιο μου που είναι σχεδόν 3,5....

Μην συζητάς έχεις πολυ δίκιο!! Άλλο να δίνεις που και που μια σοκολατίνα και άλλο κάθε μερα - θα μάθουν σε αυτές τις γεύσεις και δε θα θέλουν φαγητο

Τι σε νοιάζει τι λέει η μαμα αυτή για σενα; Το τι κανείς με το μπεμπακι σου ειναι δική σου υποθεση

Ε τι περιμενες απο καποιον που η καθημερινη του διατροφη περιλαμβανει τοσο junk food? Οχι καλη μου δεν εισαι υπερβολικη, μια χαρα τα λες. Και τα παιδακια σας ειναι παρα πολυ μικρα για τετοιες τροφες. Εμενα πατατακια μετα τα 2,5 δοκιμασε (και τα λατρεψε βεβαια!).

Κι εγω τρωω πολλες βλακειες, και δυστυχως και ο μικρος τρωει πιο συχνα γλυκο απο οτι πρεπει αλλα το ξερω οτι δεν κανει, δεν παραμυθιαζομαι οτι του κανουν καλο..

Μην ασχολεισαι, δινε στο παιδακι σου οτι θες, ακομα και μπροστα στα αλλα, δεν νομιζω οτι θα εχει προβλημα εσυ την ξερεις βεβαια (ο δικος μου ακομα και τωρα δεν εχει προβλημα).

Τα μωράκια μας είναι κοντά ηλικιακά. Να σας ζήσουν.

Ξέρετε, αυτό που με ενοχλεί είναι ότι πρέπει να "απολογούμε" - έτσι νιώθει σε τέτοιες φάσεις - για τα αυτονόητα. Εγώ, δηλαδή, διαφωνώ με τις διατροφικές επιλογές της εν λόγω μαμάς, ωστόσο σε καμία από τις περιπτώσεις που ανέφερα δεν την έφερα σε δύσκολη θέση κάνοντάς της παρατήρηση. Έτσι θέλει, έτσι κάνει, εκείνη είναι μαμά κι εκείνη έχει τον πρώτο λόγο.

Αυτό που με ενόχλησε είναι ότι με "έστησε εμένα στον τοίχο", που στο κάτω κάτω της γραφής, με βάση τις επιστημονικές μελέτες, τις οδηγίες των παδιάτρων, κλπ., το σωστό είναι να προφυλάσσεις τα παιδιά σου από κακιές συνήθειες διατροφικές.

Και φυσικά το "στήσιμο στον τοίχο" δε σταματά εκεί. Εμένα η μικρή μου, καλώς ή κακώς, κοιμάται νωρίς. Θέλει στις 8 το γάλα της και 8.15 είναι τέζα. Λογικό, αφού το πρωί πάει βρεφικό. Με δεσμεύει εμένα αυτό; Προφανώς, αλλά θεωρώ ότι έχει μεγαλύτερη αξία το πρωί να μην αναγκάζομαι να την ξυπνήσω για να πάει στο σταθμό, αλλά να ξυπνάει μόνη της, άρα να έχει χορτάσει τον ύπνο της, παρά να μείνω παραπάνω έξω για καφέ, ψώνια, κλπ. ή να κοιμηθώ το μεσημέρι (η μικρή κοιμάται στο βρεφικό μέχρι τις 3, οπότε και την παίρνω).

Δηλαδή, αυτό που με ενοχλεί δεν είναι ότι ο άλλος έχει διαφορετικό πρόγραμμα διατροφικό, ύπνου, κλπ., αλλά που θεωρεί ότι επειδή εσύ δε συγκλίνεις με το δικό του κάνεις λάθος.

Και φυσικά ο τρόπος. Ξαφνικά βρέθηκα "κακή" μαμά γιατί δε δίνω πασμαγούδια και γιατί το παιδί μου κοιμαται νωρίς.

Εγώ θεωρώ ότι το βασικό πρόβλημα στην κατάσταση που περιγράφεις είναι η έλλειψη σεβασμού. Εσύ παρότι διαφωνείς σεβάστηκες το γεγονός ότι οι άλλες μαμάδες άκολουθούν διαφορετικό πρόγραμμα διατροφής από εσένα, όφειλαν να κάνουν κι εκείνες το ίδιο. Σε τελική ανάλυση τί τις νοιάζει εκείνες τί κάνεις εσύ με το παιδί σου;

Εγώ σε ανάλογες περιπτώσεις απλά απομακρύνομαι. Ο γιός μου (20 μηνών επίσης ) ακολουθεί παρόμοιο πρόγραμμα διατροφής και ύπνου που ακολουθεί η μικρή σου. Έχει τύχει να με αντιμετωπίσουν και εμένα σαν "γραφική" και να πουν διάφορα. Στην αρχή τσαντιζόμουν πλέον χαμογελώ, αδιαφορώ και απομακρύνομαι. Δεν μπορούμε άλλωστε να ταιριάζουμε με όλους. Μη σκας, δεν αξίζει τον κόπο!

Το θέμα είναι ότι δε θέλω να στερήσω από το παιδάκι μου τη συναναστροφή με τους φίλους της, γιατί βλέπω ότι της αρέσει πολύ. Είναι και μοναχοπαίδι ακόμη και εντάξει προφανώς και θέλει και περνάει καλά και με παιδάκια. Και για μένα είναι μια ανάσα, καθώς ο μπαμπάς μας λείπει συνήθως μέχρι το βράδυ και είμαι μόνη μου (οι φίλες μου δεν έχουν ακόμη παιδιά και όπως καταλαβαίνει.... δεν έχουμε κοινές ώρες και συνήθειες) και έχω την ανάγκη της επαφής με άλλο κόσμο.

Γενικά θεωρώ, ότι οι σχέσεις συνολικά πρέπει να στηρίζονται στην αμοιβαία κατανόηση και στο σεβασμό. Κατά τα άλλα οι κοπέλες αυτές είναι μια χαρά. Δηλαδή, μπορούμε να κουβεντιάσουμε για διάφορα θέματα, πολιτικά, κοινωνικά, πολιτισμό, κλπ. και συμφωνούμε. Σε αυτό που δεν ακολουθούμε ίδια γραμμή, κυρίως με τη μία μαμά είναι η διατροφή και ο ύπνος. Θεωρώ ότι δε χρειάζεται να κόψεις την παρέα επειδή κάπου διαφωνείς, αλλά ναι... θα ήθελα, όπως σέβομαι εγώ τις επιλογές του καθενός, είτε συμφωνώ με αυτές, είτε όχι, να γίνονται και οι δικές μου σεβαστές.

Προς το παρόν πάντως εξακολουθώ με την τακτική την ώρα του σνακ να απομακρυνόμαστε λίγο με τη μικρή, να τρώει αυτά που πρέπει και να επιστρέφουμε, όταν όλα είναι φαγωμένα για να συνεχιστεί το παιχνίδι.

Παν μετρον αριστον...!!! Αυτο γιατι δεν μπορουν να το καταλαβουν μερικοι ανθρωποι...??? δεν θα σχολιασω περαιτερω, αλλωστε την ιδια γραμμη με εσενα και πολλες αλλες μανουλες ακολουθω...σε τοσο σημαντικα θεματα οπως ειναι και η διατροφη.

Δεν εννοούσα ότι απομακρύνομαι από όσους διαφωνώ αλλά μόνο από όσους προσπαθούν με το έτσι θέλω να μου επιβάλλουν τη γνώμη τους. Εσύ καλά κάνεις και συνεχίζεις αυτήν την τακτική. Αν νιώσεις ξανά ότι σε βάζουν στον τοίχο απλά και ξεκάθαρα δήλωσε ότι αυτή είναι η άποψή σου και ότι δεν περιμένεις να την αποδεχτούν απλά να τη σεβαστούν. Όσο μεγαλώνει το κοριτσάκι σου θα μεγαλώνει ο κύκλος γνωριμιών σας και θα έχεις περισσότερες επιλογές.

Αφου διαφωνείτε γιατι δεν αποφασίζετε να μην κερναει μια μαμα κατι τα αλλα παιδακια?? να τρωει το κάθε ένα τα δικα του...? Κατά τα αλλα εχεις δικιο αλλα μη σκας.....εχεις να δεις και να ακουσεις ...ουυυυ!!!!!

Το πως επιλεγει ο καθενας να μαθει το παιδι του να τρωει ειναι δικο του θεμα! Αν εσυ θελεις να του δινεις βιολ προϊοντα και ψωμι ολικης τι προβλημα εχει η αλλη η μαμα και στην τελικη τι την νοιαζει; Κι εσενα κακως σε νοιαζει αν θα σε σχολιασει ή οχι. Σκασιλα σου και αν συνεχισει κοψε τα πολλα πολλα απο τη στιγμη που δεν θέλεις το παιδι σου να τρωει ετοιμα σνακ.

Μετα στο θέμα του υπνου παλι δικο σου θεμα ειναι , ακολουθεις και καλα κανεις το βιολογικο ρολόι της μικρής. Εμενα ο δικος μου απο βρεφος δεν κοιμοταν πολυ και σε προγραμμα υπνου καταφερα να τον βαλω στο δημοτικο που κοψαμε τον μεσημεριανο υπνο και αυξηθηκαν οι δραστηριοτητες με αποτελεσμα να πεφτει γκολ για υπνο. Αλλα αν πιο μικρος ηθελε νωριτερα ποτε δεν του ειπα οχι.

Ειδικα σε αυτη την ηλικιαπροσφερε της αυτα που θελεις . Η μονη συμβουλη που θα σου δωσω σαν πρωην παχυσαρκη με απωθημενα ειναι ποτε να μην της απαγορεψεις κατι(που απ΄οτι καταλαβα δεν το κανεις). Γιατι ειναι αληθεια αυτο που λενε για τα απωθημενα. Μόλις μπηκα στν εφηβεια το χαρτζηλικι μου στα πατατακια και στα πιτσινια το ετρωγα. Και απο 52 κιλα στα 15 εφτασα μεχρι τα 38 μου να παλευω μια ζωη με το βαρος μου(εφτασα και 123)

Κι εσενα κακως σε νοιαζει αν θα σε σχολιασει ή οχι. Σκασιλα σου και αν συνεχισει κοψε τα πολλα πολλα απο τη στιγμη που δεν θέλεις το παιδι σου να τρωει ετοιμα σνακ.

Ε όχι παιδιά, όχι και σκασίλα σου! Είναι πολύ δυσάρεστο να δέχεσαι λεκτική επίθεση στα καλά καθούμενα! Πόσω μάλλον όταν βλέπεις κάτι που ξέρεις ότι είναι λάθος και δεν λες τίποτα για να μην παρέμβεις, επεμβαίνουν στο παιδί σου και δεν λες τίποτα για να μην υπονοήσεις ότι διαφωνείς και ξαφνικά βρίσκεσαι να σε κράζουν και από πάνω! Που να κρατήσεις την ψυχραιμία σου εκεί.. θα μου είχε ανέβει το αίμα στο κεφάλι!

Ε όχι παιδιά, όχι και σκασίλα σου! Είναι πολύ δυσάρεστο να δέχεσαι λεκτική επίθεση στα καλά καθούμενα! Πόσω μάλλον όταν βλέπεις κάτι που ξέρεις ότι είναι λάθος και δεν λες τίποτα για να μην παρέμβεις, επεμβαίνουν στο παιδί σου και δεν λες τίποτα για να μην υπονοήσεις ότι διαφωνείς και ξαφνικά βρίσκεσαι να σε κράζουν και από πάνω! Που να κρατήσεις την ψυχραιμία σου εκεί.. θα μου είχε ανέβει το αίμα στο κεφάλι!

στην προκειμένη περίπτωση όμως μιλάμε για μία παρέα μαμάδων με παιδιά που βρίσκονται τουλάχιστον 3 φορές την εβδομάδα στην παιδική χαρά.. οπότε γιατί να στερήσει από το παιδάκι της την χαρά να παίζει με τα φιλαράκια του?? συμμετέχει στην ομάδα και υποστηρίζει την δική της διατροφή για τα παιδιά.. οι υπόλοιπες μαμάδες μπορούν να της λένε τα δικά τους και η φίλη μας θα λέει τα δικά της... άμα δεν την ακούν οντως σκασίλα της... την ώρα του φαγητού η φίλη μας θα το ταίζει λίγο πιο μακριά (για να μην έρχεται σε δύσκολη θέση και η ίδια και για να μην προσφέρουν στο παιδί τις μπούρδες) και μετά όλα μαζί παιχνίδι ... όσο πιο πολύ ασχολείσαι με άτομα που δεν χαμπαριάζουν μόνο την ζαχαρένια σου χαλάς.. ίσα ίσα που η φίλη μας θα πρέπει να υπερηφανεύεται που έχει αυτή τη διατροφή στο παιδί της και να το διαλαλεί στις υπόλοιπες... και άμα τους αρέσει!!!

Ναι οκ, να μην τσακωθεί ούτε να κόψει την παιδική χαρά. Απλώς όπως οι άλλες μαμάδες είχαν το θράσος να την λένε υπερβολική και υπερπροστατευτική, μπορεί και κείνη στα πλαίσια αυτού του θάρρους και της "φιλικότητας" να τους πει ότι αδιαφορούν και καταστρέφουν την υγεία των παιδιών τους (δεν γνωρίζουν για τα κορεσμένα λίπη και τα συντηρητικά?? μπλα μπλα). Να περάσει με λίγα λόγια και λίγο στην επίθεση, με το χαμόγελο πάντα, αντί να απολογείται και να λέει από μέσα της "σκασίλα μου". Οι αγενείς και οι θρασείς μόνο έτσι μπαίνουν στην θέση τους.

Ναι οκ, να μην τσακωθεί ούτε να κόψει την παιδική χαρά. Απλώς όπως οι άλλες μαμάδες είχαν το θράσος να την λένε υπερβολική και υπερπροστατευτική, μπορεί και κείνη στα πλαίσια αυτού του θάρρους και της "φιλικότητας" να τους πει ότι αδιαφορούν και καταστρέφουν την υγεία των παιδιών τους (δεν γνωρίζουν για τα κορεσμένα λίπη και τα συντηρητικά?? μπλα μπλα). Να περάσει με λίγα λόγια και λίγο στην επίθεση, με το χαμόγελο πάντα, αντί να απολογείται και να λέει από μέσα της "σκασίλα μου". Οι αγενείς και οι θρασείς μόνο έτσι μπαίνουν στην θέση τους.

Η προσσεγγιση σου οφειλω να πω οτι με βρισκει συμφωνη.

Θα επιμεινω λιγο λιγο στο "σκασιλα σου'' και αυτο γιατι δεν νομιζω οτι πρεπει να χαλιεσαι και να αισθανεσαι αβολα για το τι θα κανεις την επομενη φοα και να στρεσαρεσαι. Πες της το απλα και αν ειναι σωστη δεν θα πειραχτει και θα σεβαστει αυτο που της λες. Αν οχι θες πραγματι να συνεχισεις να κανεις παρεα μαζί της;

Βρίσκω υπερβολικές τις προφητείες περί παχυσαρκίας και αγενείς. Αν εσύ έδωσες κάποιο δικαίωμα, είναι που κάτι σημαντικό για εσένα δεν το πέρασες με καλό τρόπο από την αρχή ως σημαντικό, δεν συζητήσατε έστω τη δεύτερη τρίτη φορά και βρεθήκατε να κάνετε αγώνες ποιος θα βγάλει πρώτος έξω τα δικά του. Θα μου πεις, σάστισες και εσύ, αιφνιδιάστηκαν και οι άλλες με το όλο σκηνικό και ανταλλάξατε λόγια βαριά

Προσωπικά θαυμάζω τις μαμάδες με τα ταπεράκια, αλλά είναι κάτι έξω από εμένα... Δεν πιστεύω να φαντάζεσαι ότι οι άλλες μαμάδες του περιστατικού προσφέρουν για πρωϊνό και μεσημεριανό στα παιδιά πατατάκια. Οταν όμως βγαίνει κανείς έξω, για το ένα σνακ της ημέρας, αν είναι να δώσει ΜΙΑ φορά την ημέρα κάτι σε λιχουδιά, η έξοδος είναι το πιο κατάλληλο και βολικό σημείο να τις δώσει. Προσωπικά το να δώσω χειμωνιάτικα κάτι στην απογευματινή βόλτα από το σπίτι, θα σήμαινε ότι ή θα το κουβαλούσα από το πρωί στη δουλειά, ή θα προσέθετα δρομολόγιο στο απογευματινό δουλειά-παιδικός-πάρκο, οπότε θα είχαμε δουλειά-παιδικός-σπίτι-πάρκο, το χειμώνα μάλιστα που νυχτώνει και νωρίς. Δεν το αντέχουν όλοι οι γονείς αυτό και μάλιστα δεν το αντέχουν όλα τα παιδιά.

Επίσης, μη βγάζεις συμπέρασμα ότι όλα τα χρονιάρικα και δίχρονα παιδάκια, αν τους προσφέρει κανείς τυρί, αυγό, αυτά τα ολικής, θα τα φάνε κιόλας! Δεν πάει να είναι μήνες νηστικά. Υπάρχουν και τα παιδιά που το ζητάνε το τυράκι, έχω ένα παιδί από κάθε βερσιόν και ό,τι έκανα εγώ ήταν λίγο άσχετο, αν τους άρεσε κάτι τους άρεσε, αν δεν, δεν... Οπότε στην ουσία πρότεινες στις άλλες να αφήσουν νηστικά τα παιδιά τους; Στο σπίτι είναι διαφορετικά, υπάρχουν περισσότερες επιλογές.

Δεν ξέρω πάντως, αφού επί της ουσίας κάνετε καλή παρέα, πιστεύω υπάρχει περιθώριο να τα βρείτε.

Στην τελική έχω δει ότι δουλεύει να προσφέρει ο καθένας το δικό του στα δικά του παιδιά. Και ο έχων το ανθυγιεινό, να μην το διαφημίζει πολύ. Προσωπικά δεν έχω δει να έρχεται τρέχοντας κανένα παιδάκι όταν βγάζουμε μπισκοτάκια.

συγνωμη ...20μηνων ειπες οτι ειναι τα παιδακια?

καποια στιγμη βρεθηκα με μια μαμα που τα παιδακια μας ηταν 2χρονων και απο ευγενεια πηρα ενα χυμο και για εκεινο το παιδακι επειδη ο δικος μου ζητουσε επιμονα και τη ρωτησα αν θελει ,ειπε ναι κ μετα δε το εδωσε στο παιδακι της...φυσικα και δεν παρεξηγηθηκα.

εδω περα μιλαμε για τετοια σαβουροφαγια (συγχωρεστε με οσες τα δινετε στα παιδακια σας και οσες τα τρωτε) που δεν τα τρωω ουτε εγω...τα δικα τους παιδια εχουν πολυ μεγαλυτερες πιθανοτητες να γινουν παχυσαρκα γιατι αν απο τωρα ξερουν τα κρουασαν και τα γαριδακια αυριο μεθαυριο τι θα τρωνε?

το σωστο φαγητο ειναι θεμα σωστων συνηθειων που πρεπει να αποκτουνται απο μικρη ηλικια ,δεν ειπαμε να μην φανε ποτε σαβουρα αλλα τοσο συχνα...

θα χρειαστει να εξηγησεις στις μαμαδες οτι δεν μπορουν να επιλεγουν αυτες το τι θα ταιζεις το παιδι σου και πως δεν συμφωνεις με αυτα που προσφερουν στα παιδια τους...οποτε να ταιζουν αυτες οτι θελουν τα δικα τους παιδια και αν γινεται πριν συναντηθειτε!

ειμαι μια μαμα που οσο αφορα την διατροφη του παιδιου της ειναι πολυ κουλ!;)η οποιαδηποτε μαμα κανει αυτο που νομιζει σωστο για το παιδακι της!διαβαζοντας το αρχικο ποστ της κοπελας που εγραψε ειναι σαν να ημουνα εγω οταν η μικρη μου ηταν και αυτη 20 μηνων(τωρα ειναι 3,5) και εγω εδινα παντα οτι μπορουσα σε υγιεινο φαγητο οχι κατι υπερβολικο μην φανταστειτε (γιαουρτακι-τοστακι με γαλοπουλα κανα μπισκοτακι ψωμι με βουτυρο και μαρμελαδα κτλ)ποτε δεν εδωσα ουτε κρουασαν σε αυτη την ηλικια ουτε πατατακια(τωρα βεβαια τα τσακιζει )και η μονη σοκολατιτσα που εδινα ηταν η κιντερ μια φορα την εβδομαδα!τωρα βεβαια επειδη ο αντρας μου ειναι σοκολατοφαγος γενικοτερα εχουμε ενα θεματακι με την μικρη που ευελπιστω να της το ελλατωσω!θελει καθε μερα γλυκο!να πω βεβαια οτι απο φαγητο τρωει τα παντα απο νεροβραστο μεχρι αντε και γω μην πω τι.....αλλα και παλι σοκολατα καθε μερα μπααααααα δεν νομιζω!σαφεστατα και ειναι καλο το παιδι να τα δοκιμαζει ολα αλλα παν μετρον αριστον!αν δε τα δινει καποια μαμα τωρα θα τα ζητησει εις διπλουν μετα το παιδι γιατι παιδι που να μην ζητησει ποτε σοκολατα δεν υπαρχει!αλλα οχι σε 20 μηνων παιδι σοκολατα και πατατακια?βαριουνται να φτιαξουνε σνακ στα παιδακια να φανε?σιγα το δυσκολο να φτιαξεις ενα τοστακι!συμφωνω λοιπον απολυτα με την κοπελα και οχι δεν εισαι καθολου υπερβολικη και το πας μια χαρα!απο εκει και περα μη σε νοιαζει τι λενε οι αλλοι!ασε το παιδακι σου να εχει τις φιλιες του και το τι θα κανεις εσυ οσο αφορα την ποιοτητα του φαγητου σου ειναι αλλο θεμα!εμενα παντως δεν μου εχει τυχει να μου δωσουν κατι χωρις να με ρωτησουνε αλλα εχει τυχει να προσφερουν πατατακι στη μικρη μου (αφου με εχουν ρωτησει ) και ενταξει την αφησα αλλα οταν μου ειπε μαμα θελω και αλλο της ειπα οχι αγαπη μου ενα ειναι ενταξει που μας εδωσε η κυρια πες ευχαριστω κτλ κτλ την ευχαριστησα και εγω και ολα καλα!!

Εγώ έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι οι μητέρες που κατηγορούν όσες προσέχουν τη διατροφή των παιδιών τους,το κάνουν γιατί οι ίδιες ενδόμυχα θέλουν να απενοχοποιήσουν τις δικές τους επιλογές.Όταν η άλλη χτυπιέται "και τι θα πάθει αν φάει σοκολάτα/δρακουλινια/λουκάνικο", ελπίζει να της πει κάποιος ότι το δικό της παιδί δε θα πάθει τίποτα με τη σαβούρα.Όσο για το κλασικό γελοίο επιχείρημα ότι,αν ένα παιδί στερείται τέτοιες λιχουδιές,θα πέσει μετά με τα μουτρα,η λογική και η εμπειρία λένε ότι το παιδί που δεν έχει εθιστεί σε αυτές τις γεύσεις,νιώθει πολύ πιο γρήγορα κορεσμό από εκείνο που τις έμαθε από μικρό!

Σοκολάτες και γαριδάκια δεν έδωσα σε αυτή την ηλικία, αλλά προσωπικά δεν με σόκαρε η τυρόπιτα απέξω. Υπερβολή είναι οι σοκολάτες και τα γαριδάκια, φυσικά.

Δεν νομίζω ότι είναι ο κανόνας οι μαμάδες που δίνουν στα παιδάκια τους και ανθυγιεινές τροφές να προσφέρουν σε όλους.

Νόμιζα ότι ο κανόνας είναι να δίνει ο καθένας στα παιδιά του. Ούτε είναι ευγενικό, να το πω έτσι, να περιμένει κάποιος ότι ένας μόνο θα κουβαλάει για όλα τα παιδιά. Να τύχει μια, να τύχει δυο, αλλά αν πραγματικά πεινάσει ένα παιδάκι, τελικά μια μαμά το παιδί της κάτι θα φάει, οπότε στην πράξη είτε παίζουν ταπεράκια είτε ό,τι βρει κανείς εκεί γύρω.

Εμείς είχαμε βρει μια καφετέρια (για φάσεις καθημερινής βόλτας μετά τον παιδικό) με αυλή και παιδάκια που έφτιαχνε σαλάτες, χυμούς φυσικούς (αυτούς του έπινε το δικό μου το κακόφαγο) και γενικά ρωτούσαμε από ένα σημείο και πέρα το ίδιο το παιδί εκείνη τη στιγμή, γιατί το κακόφαγο παιδί δεν ήταν σίγουρο ότι εκείνο που έφαγε εχθές θα το έτρωγε και την επόμενη.

Κάποιοι άλλοι γονείς, αρκετά πιο λίγοι σε αριθμό, καθόντουσαν παραπέρα με τα ταπεράκια στα παγκάκια, αλλά δεν το είχα φιλοσοφήσει τόσο, όσο χρειάστηκε για αυτό το τόπικ! Τώρα που το σκέφτομαι μου κάνει εντύπωση που οι μαμάδες δεν έτρωγαν τίποτα. Δηλαδή δεν έτρωγαν από αυτό που προσέφεραν στο παιδί τους ως υγιεινό. Τέλος πάντων, δεν υπήρχαν κλίκες, κουβεντιάζαμε οι μεν με τους δε! Και ούτε επιχειρούσε κανείς να δώσει στα άλλα παιδάκια από τα δικά του φαγώσιμα.

Το τότε κακόφαγο παιδί είναι τώρα αρκετά πιο καλόφαγο, θα έλεγα κανονικό στα γούστα και με κανονικό βάρος. Εκείνο ήξερε καλύτερα... Όταν ήταν μικρό ήθελε κρεμώδεις γεύσεις και γλυκές, τώρα βέβαια έχει ξεφύγει από αυτό, γιατί απλά μεγάλωσε. Όταν ήταν πιο μικρό, το τυράκι απλά δεν έπαιζε ποτέ και σε καμία περίπτωση. Τώρα μπορεί να το φάει στο σπίτι, αλλά όπως είπα, έξω τρώμε ό,τι παρέχεται έξω.

Όσες έχετε παιδάκι που ξέρετε ότι τη χ μέρα θα φτιάξετε τοστ και θα το φάει, είστε τυχερές, να το ξέρετε. Αν σας τύχει και το δεύτερο έτσι, τι να πω... σούπερ.

Το σωστό για τον καθένα είναι διαφορετικό, όντως. Προσωπικά, αν κάτι το βρίσκω επικίνδυνο δεν το καταναλώνω ούτε εγώ και εφαρμόζω τους ίδιους κανόνες για τα παιδιά. Έξω έχουμε πιο χαλαρούς κανόνες, γιατί δεν μπορούμε και δεν θέλουμε να κουβαλάμε. Πχ νερό δεν πίνουμε της βρύσης, αλλά αν πάρουμε καφέ από έξω δεν θα σκεφτούμε τι νερό έχει... Στη ζωή ο καθένας παίρνει τα ρίσκα του Στο πρώτο τρίμηνο όμως της εγκυμοσύνης που δημιουργούνται όλα τα όργανα του παιδιού, ούτε ψωμί δεν έτρωγα έτοιμο, το ζύμωνε ο σύζυγος σπίτι!

Για εμάς, με δύο παιδιά και χωρίς γιαγιάδες στο σπίτι να φτιάχνουν αυγουλάκια, αυτό είναι που μπορούμε να κάνουμε. Δεν κρίνω κανέναν ακριβώς. Θα είχα κάνει σίγουρα λιγότερα πράγματα στη ζωή μου (διασκέδαση, δουλειά, παρέες), αν είχα ένα μισάωρο δρομολόγιο παραπάνω τη μέρα για να γεμίσω τάπερ και να φτιάξω τάπερ, να πλένω τάπερ και τα σχετικά , επιπλέον στα υπάρχοντα "πρέπει" της καθημερινότητας τα υπόλοιπα. Νομίζω μεγάλοι άνθρωποι είμαστε όλοι και βλέπουμε τις πιθανές συνέπειες των επιλογών. Ο καθένας αξιολογεί διαφορετικά τις πιθανές συνέπειες. Για εμένα το τάπερ είναι χρόνος και κούραση. Και ως χρόνο αξιολογώ και την έννοια να αδειάσω και την τσάντα στην επιστροφή, μη βρω καμιά σάπια μπανάνα ξεχασμένη σε καμιά τσάντα κάποτε. Προτιμώ να με βλέπει το παιδί μου περισσότερο και πιο ξεκούραστη και να μην το σκεφτόμαστε στιγμή να βγούμε έξω. Στην πράξη να έχεις δύο μικρά παιδιά που από το πρωί είναι στα δρομολόγια, να τα βάλεις στο αυτοκίνητο, να δεθούν, αν το κάνεις αυτό δύο φορές τη μέρα είναι υπεραρκετό. Τρίτη γίνεται πιο δύσκολο, ειδικά αν δεν έχει κανείς παιδάκια από ιδιοσυγκρασία υπομονετικά, που υπομένουν τις διαδικασίες προκειμένου να παίξουν λιγάκι. Ο δικός μου ήξερε ότι τα δρομολόγια κλέβουν από το παιχνίδι του και δυσανασχετούσε έντονα.

"Νόμιζα ότι ο κανόνας είναι να δίνει ο καθένας στα παιδιά του. Ούτε είναι ευγενικό, να το πω έτσι, να περιμένει κάποιος ότι ένας μόνο θα κουβαλάει για όλα τα παιδιά. Να τύχει μια, να τύχει δυο, αλλά αν πραγματικά πεινάσει ένα παιδάκι, τελικά μια μαμά το παιδί της κάτι θα φάει, οπότε στην πράξη είτε παίζουν ταπεράκια είτε ό,τι βρει κανείς εκεί γύρω."

Προφανώς και έχω πάντοτε τάπερ για τη μικρή μαζί μου και δεν επαφίεται στην καλή θέληση κάποιας άλλης μαμάς για το αν το παιδάκι μου θα κολατσίσει. Αυτό νομίζω είναι αυτονόητο, αλλά αν προσφέρεις στο παιδάκι από τη μια μήλο ή τόστ και από την άλλη μια υπέρλαμπρη πολύχρωμη σακούλα με κάτι που δεν έχει ξαναφάει... ε, προφανώς θα δελεαστεί.

Πάντως, επειδή το κάνω, δεν είναι καθόλου δύσκολο να έχεις το σανκ από το πρωί έτοιμο και να το κουβαλήσεις στο γραφείο. Εγώ το κάνω πάντα όταν μετά το βρεφικό πάμε βόλτα.

Και 1. δουλεύω κανονικά, 2. δεν έχω καμία γιαγιά κοντά μου να με βοηθάει, τα κάνω όλα μόνη μου, 3. σηκώνομαι απλά το πρωί 15 λεπτά νωρίτερα και τα ετοιμάζω.

Αυτό με το πρωϊνό δεν το κάνω ούτε για μένα! Αν έχεις δύο παιδιά να ετοιμάσεις το πρωί γίνεται λιγάκι πιο δύσκολο. Τι να πω, έχω δει μερικές μαμάδες που με δύο παιδιά φέρνουν ταπεράκι στην απογευματινή βόλτα και τις θαυμάζω, κατά κάποιον τρόπο. Εγώ δεν έχω την ενέργεια, απλώς! Το πρωί έφτανα πτώμα στη δουλειά, έχοντας να κάνω μπάνιο εγώ και να ετοιμάσω δυο μικρά παιδάκια. Ήθελα λίγο χρόνο να συνέλθω και η δουλειά μου φαινόταν πιο ξεκούραστη, σε σχέση με τις καθημερινές πρωινές ετοιμασίες. Το τάπερ ούτε που μου περνούσε από το μυαλό!

Και να σου πω την αλήθεια, τώρα που τα παιδιά μεγάλωσαν και είμαστε σχετικά πιο ξεκούστοι στα πρωινά, το φαγητό για το ολοήμερο ο σύζυγος το ετοιμάζει :oops:

Και βέβαια παραμένει για εμάς το θέμα ότι το περιεχόμενο του τάπερ θα απευθυνόταν στο ένα παιδί και το άλλο απλώς δεν θα έτρωγε.

Πλάκα πλάκα όμως είναι ωραία αυτή η ηλικία - όλες οι ηλικίες των παιδιών έχουν τις χάρες τους, αλλά αυτή είναι ωραία ηλικία γιατί είναι πιο κοντά στους γονείς τα παιδιά, αργότερα μπορεί να νιώθεις κάτι πιο κοντά σε σωφέρ... γιατί οι φίλοι τους θα αποκτάνε σταδιακά περισσότερη σημασία.

Οπότε αν έχετε βρει ένα ωραίο στέκι που κάνουν ωραία παρέα τα μικρά, κρίμα είναι να τα χαλάσετε για κάτι τέτοιο.

Ομολογώ ότι έτσι όπως τα γράφεις θα στράβωνα μέσα μου πολύ για την άλλη μαμά, αλλά τέλος πάντων, στο πλαίσιο του να ανεχόμαστε και πράγματα που δεν μας αρέσουν για να κερδίσουμε ενδεχομένως κάτι άλλο... θα έλεγα με ήρεμο τρόπο τα όρια της δικής μου οικογένειας...

AthinaP,

Προσωπικά είμαι της άποψης ότι σεβαστό πρέπει να είναι ό,τι εξυπηρετεί και βολεύει την κάθε οικογένεια. Έχει τύχει πάρα πολλές φορές να έρθω αντιμέτωπη με πρακτικές που αφορούν στην ανατροφή των παιδιών με τις οποίες διαφωνώ κάθετα, ακόμη και στο στενό συγγενικό μου περιβάλλον, ποτέ μα ποτέ δεν κάθισα να "νουθετήσω" ή να πω τη γνώμη μου, εκτός κι αν μου έχει ζητηθεί, κι αυτό πολύ προσεκτικά.

Οπότε το θέμα είναι, ότι όντως το πιο ενοχλητικό είναι (όπως το εντόπισε και μια κοπέλα παραπάνω) ο μη σεβασμός στις επιλογές σου, πόσο μάλλον όταν αυτές είναι και αντικειμενικά "σωστές".

Για παράδειγμα, η κουμπάρα μου με προέτρεπε όταν το βαφτιστήρι μου ήταν 8 μηνών να του δίνω σοκολάτα για να με συνηθίσει και να έρχεται κοντά μου. Τραγικό; Κατά τη γνώμη μου ναι, αλλά δεν της το είπα ποτέ, απλά δεν του αγόραζα εγώ σοκολάτες. Όταν, όμως, η μαμά του άνοιγε μια μου την έδινε και στη συνέχεια μου τον έδινε αγκαλιά να την πάρει, δεν την αποπήρα ποτέ.

Αυτό είναι το θέμα. Ας απολαύσουμε όλες μας τα ζουζούνια μας και ας τα μεγαλώσουμε με όποιο τρόπο θεωρούμε ότι είναι ο καταλληλότερος κι ας σεβόμαστε τους κανόνες που έχει η κάθε οικογένεια, ανεξάρτητα αν δε συμφωνούμε με αυτούς.

Λοιπον...εγω ποτε δεν εχω παρει ταπερακι πουθενα, δινω κατα καιρους ολες τις βλακειες που αναφερατε παραπανω, γνωριζω οτι ειναι ανθυγειινα και ξερω πολυ καλα για ολα τα κορεσμενα λιπη, τα συντηρητικα κλπ. Δε βαριεμαι να φτιαξω το ταπερακι απλα το βρισκω ασκοπο ισως γιατι δεν εχω δαιμονοποιησει τα παραπανω...Παρολα αυτα ποτε δεν ασχολουμαι με τις μαμαδες που φερνουν παντου ταπερακια με βιολογικα, αν θελω να προσφερω καμια "σαβουρα" σε παιδακι ρωταω πριν τη μαμα του αν μπορω, οχι για κανεναν αλλο λογο αλλα απλα απο σεβασμο προς τις πεποιθησεις της αλλης μαμας...Για την αντιδραση ομως της θεματοθετριας, ναι τη βρισκω λιγο υπερβολικη, δε θα χαραμιζα" χρονο απο τη ζωη μου να ασχολουμαι με ενα τετοιο θεμα, θα επραττα οπως επραξε αλλα χωρις να με "τρωει" ολη η ιστορια...